سینماروزان/امید عشیری(عشریه): کیومرث پوراحمد کارگردان شناخته شده سینما و تلویزیون که یک رمانس درجه یک به نام “شب یلدا” را به سینمای ایران هدیه کرده است سال گذشته فیلمی با نام “۵۰ قدم آخر” را ساخته بود؛ اثری که به تازگی به شبکه نمایش خانگی هم آمد و حتی به لطف تصاویر کلوزآپ بازیگر نقش اصلی زن آن بر روی پوسترهای سوپرمارکتی اش باز هم فروش اش حتی به نیمی از تیراژ نرسید!
مشکل اصلی این فیلم تولید سهل انگارانه و نه از سر علاقه آن بود و اینکه پوراحمد حتی برای خلق داستانی که گره های دراماتیک معقول برای جلب مخاطب داشته باشد کمترین وقتی نگذاشته بود. البته که پوراحمد برای کارگردانی این فیلم دستمزد خوبی را هم از انجمن سینمای دفاع مقدس که تهیه کننده اصلی آن بود دریافت کرد ولی در نهایت سهل انگاریهای پیاپی که از پروسه نگارش فیلمنامه تا اجرا و حتی تدوین از وی سر زده بود یک شکست تمام عیار را در کارنامه اش به جای گذاشت.
توی سر فیلم زدند؟!
با این حال پوراحمد چه زمان نمایش جشنواره ای فیلم و چه بعدتر به هنگام اکران رسمی آن حتی کلمه ای درباره سهل انگاریهای خود حرف نزد و تا توانست تهیه کننده را نواخت. پوراحمد به تازگی در گفته هایی که به بهانه اکران “شیار۱۴۳” انجام شده باز کوشیده با فرافکنی دلیل اصلی کیفیت پایین “۵۰ قدم آخر” را دیگران بداند.
وی گفته است: این فیلم با حب و بغضهایی همراه شد، سه سکانس آن حذف شد و پایان آن تغییر کرد، طوری اکران شد که خودشان می‌خواستند و مجبور شدم آن را از کارنامه زندگی خود حذف کنم، چون این فیلم، فیلم من نیست.
پوراحمد ادامه داده است: فیلم “۵۰ قدم آخر” سخت‌ترین فیلم زندگی من بود اما به دلایلی نخواستند این فیلم مطرح شود و چون از آن فیلم خوششان نیامد، زدند توی سرش.
چه کسی پایان فیلم را تغییر داد؟
آقای پوراحمد! حب و بغضهایی که از آن دم می زنید را صرف کنید بهتر نیست؟ چه کسی پایان فیلم را تغییر داد؟ چه کسانی توی سر فیلم زدند؟
اگر منظورتان ارگان تهیه کننده اثر است که آخر چطور میشود ارگانی بیشتر از یک میلیارد برای تولید فیلمی هزینه کند و بعد خودش شرایط اکران نامناسب فیلم را فراهم آورد؟
درباره سختیهای تولید چنین فیلمی هم اندکی واضحتر حرف بزنید. کدام سختی و دشواری را برای تولید فیلم منجر شدید جز آن که بودجه ساخت یک درام دفاع مقدسی را گرفتید و حتی نتوانستید یک نمای مهیج جنگی را در دل فیلم خود داشته باشید؟
آیا به این فکر کرده اید که چرا “۵۰ قدم آخر” کم مخاطب ترین فیلم شما بود؟
اینکه میگویید نخواستند فیلم مطرح شود هم بهانه است! شما بهتر از ما می دانید این مخاطبان هستند که اسباب مطرح شدن یا به حاشیه رفتن آثار را موجب میشوند و بدا به حال کارگردانی چون شما که “۵۰ قدم آخر” کم مخاطب ترین فیلم کارنامه تان شد.
بهتر نیست به جای فرافکنی از این به بعد کمی عاقلانه تر درباره آثارتان حرف بزنید؟ دوست عزیز! شما بواسطه خلق “اتوبوس شب” هم که شده تواناییهای خود را در ژانر جنگ نشان داده ای پس بجای این فرافکنیها هرچه زودتر آستین بالا بزنید و باز هم یک فیلم خوب بسازید.
