سینماژورنال/حامد مظفری: مراسمی که محمود گبرلو برای جشن تولد ۵ سالگی برنامه “هفت” برگزار کرد از چند جهت شگفت انگیز به نظر می رسید.
جهت اول آن که معمولا جشن و شادمانی مربوط به زمانیست که موفقیتی از یک پروژه حاصل میشود و وقتی بناست سرور ناشی از از این موفقیت را با دیگران سهیم شویم جشن برگزار می کنیم.
اما برنامه “هفت” در مدتی که شاهد حضور محمود گبرلو در رأس آن بوده ایم نتوانسته به عنوان یک برنامه موفق تلویزیونی ظاهر شود و تقریبا هفته ای نبوده که گلایه هایی بابت کیفیت برنامه از جانب مخاطبان نثار گبرلو و تیمش نشود و طبیعیست که برگزاری جشن تولد برای چنین برنامه ای شگفت انگیز است.
حجم فراوان دقایقی که پر کرده اند
دومین شگفت انگیزی این مراسم به آماری بازمی گردد که گبرلو در برنامه ارائه کرد؛ او بی کمترین توضیحی درباره کیفیت برنامه چُنان صاحب یک کارگاه سری دوزی فقط و فقط از حجم فراوان دقایقی گفت که به یمن حضور ایشان در “هفت” پر شده است!
گبرلو از برگزاری ۶۰ میزگرد و ۱۶۵ برنامه نقد و تولید ۳ هزار دقیقه گفتگو و ۳ هزار دقیقه آیتم ویژه خبر داد و البته از این گفت که زحمت فراوانی کشیده است برای نگارش ۱۵۰ مقاله برای این برنامه !
احتمالا منظور از این مقاله ها همان سرمقاله هایی است که ایشان با نگاه نافذ خود به دوربین(!) هنگام آغاز برنامه قرائت می کنند و احتمالا منظور از میزگرد هم همان میزگردهایی است که تا به سبب صراحت مهمانان کمی داغ می شود گبرلو چون یک مسئول ممیزی وارد شده و از ادامه آن جلوگیری می کند.
ای کاش گبرلو قدری هم درباره این توضیح می داد که اگر همین سرمقاله ها را به جای عرضه از تنها برنامه سینمایی تلویزیون در یک وبلاگ ارائه میداد روزی چند مخاطب داشت؟ یا کافی بود یکی از آنها را در یک صفحه اجتماعی قرار دهد تا ببیند چه بازخوردی می گیرد؟
چهره هایی که جملگی برنامه را تحسین کردند
شگفت انگیزی سوم این جشن مربوط به آنهایی بود که در این مراسم پشت تریبون رفتند و درباره “هفت” سخن گفتند. شگفتی آنجایی حادث شد که اغلب این چهره ها که در میان آنها هم مدیر سینمایی بود و هم کارگردان و تهیه کننده، گرفتار تعارف شده و بجای آن که به اندازه سر سوزنی از ایرادات “هفت” بگویند جملگی این برنامه را تحسین کردند.
بخشی از این چهره ها همانهایی بودند که سابقه طولانی در نقد شیوه اجرای محمود گبرلو دارند اما به هر حال دعوت گبرلو از آنها باعث شد گرفتار رودربایستی شوند و جز زبان به مدح نگشایند.
در این بین شاید تنها کسی که سعی کرد موضع مستقل خود را حفظ کند و حرفی واقع گرایانه بزند غلامرضا موسوی بود که صراحتا به گبرلو گفت برای بیرون آوردن برنامه از رخوت به سمت طرح مطالب ملتهب در “هفت” برود.
در آستانه تغییر و تحول در “هفت” برگزاری تولد به چه معناست؟
چهارمین شگفت انگیزی تولد “هفت” برگزاری آن درست در زمانی است که زمزمه های فراوانی درباره حذف گبرلو از “هفت” و جایگزینی تیمی پویا و البته یک کارشناس سینمایی مسلط به فن اجرا بجای وی شنیده میشود.
آیا برگزاری تولد “هفت” به معنای آن است که گبرلو خود نیز اعتمادی به جایگاهش ندارد و صندلی خود را سست تر از همیشه می بیند و با برگزاری این مراسم خواسته است به خداحافظی احتمالی خود وجهه ای رسمی تر بدهد؟
آیا گبرلو با برگزاری این مراسم نخواست فرار روبه جلویی کرده باشد و با دعوت سینماییها فرصت ادامه تعامل با آنها بعد از “هفت” را هم داشته باشد؟
بودجه جشن تولدتان را چه کسی داده؟
شگفت انگیزی پنجم “هفت” مربوط به هزینه این مراسم مجلل است. خیلی دلمان می خواهد بدانیم هزینه برگزاری این مراسم را چه کسی داده است؟ آن هم در هتلی که صرف یک وعده غذای معمولی زیر ۲۰۰ هزار تومان آب نمی خورد.
آیا هزینه برگزاری جشن تولد از بودجه مصوب سازمان برای “هفت” تامین میشود یا آن که جناب گبرلو از پس انداز شخصی شان برای این مراسم هزینه کرده است؟
شاید هم گبرلو و گروهش در “هفت” به صورت خودجوش کنار هم قرار گرفته اند و با بخشیدن بخشی از دستمزد سالانه شان، هزینه برگزاری تولد را داده اند!
تولد برنامه ای که خالقش شخص دیگری است
آخرین شگفتی تولدی که گبرلو برای “هفت” گرفت برگزاری تولد برنامه بدون حضور خالق اصلی برنامه یعنی فریدون جیرانی است.
بنیانگذار “هفت” در تلویزیون جیرانی بود و طبیعیست که اگر هم بنا بود تولدی برای برنامه برپا شود باید با تعامل میان خالق اصلی آن و سپس ادامه دهندگان مسیر صورت گیرد.
اینکه تولد برنامه ای را بگیریم که ایده اش و البته اجرای اولیه اش که در نوع خود در رسانه ملی پیشرو بود از آن شخصی دیگر است نه تنها جالب نیست که نوعی ساده انگاری محسوب می شود.
