ابراهیم داروغه‌زاده در گفتگویی تفصیلی بیان کرد⇐ اگر جا‌ی بهتری از پردیس ملت برای کاخ رسانه‌ها وجود داشته باشد، اصلا اصراری روی ملت نخواهیم داشت/وقتی بیشتر سیمرغهای جشنواره پارسال به فیلمهای ارزشی رسید، اعتراض حاتمیکیا به جشنواره عجیب بود!!/شاید اعتراض حاتمیکیا، مقصود دیگری را دنبال می‌کرد اما خوشحال می‌شویم ایشان داوری جشنواره امسال را بپذیرد/امسال هم ثبت آرای مردمی جشنواره به صورت اینترنتی انجام می‌شود/معاون وزیر قادر است جلوی نمایش فیلمهای مجوزدار را بگیرد!!/پروانه نمایش «خانه پدری» برای هنروتجربه صادر شده!/«پارادایس» و «آشغالها…» به زودی اکران خواهند شد/برای صدور پروانه نمایش «ارادتمند…» مسیر دشواری پیش‌رو داریم/برای ساماندهی دستمزدهای نجومی، صنف تهیه‌کنندگان باید پیشقدم شود/یادمان نرود که زمانی تعیین سقف و کف قرارداد در فوتبال، موجب شکل‌گیری قراردادهای پنهان شد!!/میزان هزینه جشنواره جهانی باید توسط رییس سینما بررسی شود/مثل تمامی سینماداران، حوزه هنری هم حق دارد فیلمهایی که می‌خواهد اکران کند
سینماروزان: ابراهیم داروغه زاده بعد از حضور در معاونت نظارت و حل مشکل و روی پرده فرستادن آثاری نظیر «خانه دختر» و «عصبانی نیستم» برای دومین بار به دبیری جشنواره فیلم فجر رسیده است و به نظر میرسد با حضور قریب الوقوع حسین انتظامی در سازمان سینمایی، کار او برای دبیری در این جشنواره هم سختتر باشد.
داروغه‌زاده در تازه ترین گفتگوی تفصیلی که با اشکان منصوری و امید پویانفر در «باشگاه خبرنگاران» داشته با اشاره به ادامه تلاشهایش برای بهبود کاخ رسانه ها در جشنواره فجر بیان داشت: اگر جا‌های بهتری از پردیس ملت وجود داشته باشد، اصلا اصراری روی ملت نخواهیم داشت، یعنی این‌طور نبوده که پردیس ملت را فرض بگیریم و شرایط را با آن‌جا تطبیق دهیم؛ بلکه ملت را براساس شرایطی که دارد انتخاب کردیم؛ بنابراین در صورت وجود فضا‌های مناسب‌تر، احتمال جایگزینی ملت وجود خواهد داشت، بر همین اساس در حال بررسی موقعیت‌های دیگر نیز هستیم…داریم فکر می‌کنیم که فضای بهتری به جشنواره فیلم فجر اختصاص دهیم و تا حدودی کار‌هایی هم کرده‌ایم.
داروغه‌زاده درباره جدایی هزینه زای بین الملل از فجر بیان داشت: در این‌جا دو موضوع مجزا وجود دارد، یکی چرایی جدا شدن و یکی هم بازگشت هزینه‌های صرف شده در زمان برگزاری جشنواره. در باب موضوع اول نظر من این است که ادغام دو جشنواره ملی و جهانی فیلم فجر، باعث دیده نشدن جشنواره جهانی می‌شود؛ چراکه توجهِ همه معطوف به سینمای ملی است و در نتیجه هیچ نگاه و نظری به بخش بین‌الملل نمی‌شود و جشنواره جهانی فجر مهجور می‌ماند. از این‌رو، جدایی این دو بخش اجتناب ناپذیر بود. اما چگونگی برگزاری و میزان هزینه جشنواره جهانی فجر باید با حضور دبیر آن و البته رییس سازمان سینمایی بررسی و ارزیابی شود. البته در نظر داشته باشید که عمر جشنواره جهانی فجر کوتاه است و برای رسیدن به اهدافش نیاز به زمان دارد؛ اما با این حال ارزیابی دقیق هم ضروری است که در این‌باره دبیر جشنواره جهانی بهتر می‌تواند نظر دهد.
ابراهیم داروغه زاده پیرامون انتقادات سال گذشته ابراهیم حاتمی کیا در اختتامیه جشنواره فجر گفت: جشنواره را نمی‌توان از کلیت سینمای ایران جدا کرد. مگر جشنواره فیلم فجر چیست؟! از بیرون از سینمای ایران که فیلم نمی‌آورد. سیاست‌های فرهنگی دولت و فضای سیاسی و اقتصادی کشور نیز روی سینما تاثیر می‌گذارد. جشنواره فیلم فجر در این شرایط باید دست به انتخاب بزند و بهترین‌ها را انتخاب کند. موضوع، محتوا، کیفیت هنری و توانایی جذب مخاطب فاکتور‌هایی است که در انتخاب فیلمهای جشنواره لحاظ می‌شود. جشنواره فیلم فجر، جشنواره موضوعی خاص نیست، ما جشنواره‌هایی، چون مقاومت، سلامت و عمار را نیز داریم؛ اتفاقا در جشنواره سال گذشته تعداد فیلمهای دفاع مقدس و ارزشی زیاد بود و بیشترین سیمرغ‌ها نیز به آن‌ها تعلق گرفت. ما از اعتراض آقای حاتمیکیا تعجب کردیم. البته شاید ایشان مقصود دیگری داشتند، اما در کل خیلی دوست داریم امثال ابراهیم حاتمیکیا در بخش‌های مختلف جشنواره به ما کمک کنند. از همین‌جا از ایشان درخواست می‌کنم، چون امسال در جشنواره فیلم ندارند، داوری جشنواره فیلم فجر را قبول کنند.
دبیر جشنواره سی و هفتم فجر با بیان امتداد ثبت اینترنتی آرای مردمی در جشنواره امسال اظهار داشت: سال گذشته برای اولین‌بار بخش سیمرغ مردمی را به صورت اینترنتی و مکانیزه انجام دادیم که اتفاقا خیلی هم استرس داشتیم، چون پیش از این خطر آن را کسی قبول نمی‌کرد. پیش از این و تا زمانی‌که دستی بود، خانه سینما تمام مراحل آن را انجام می‌داد، اما در این شکل فقط مراحل آخر را انجام می‌دهد. به هر حال امسال نیز طبق روال سال قبل انجام می‌شود.
ابراهیم داروغه زاده درباره سختیهای کار در حوزه معاونت نظارت گفت: اینکه بخواهیم قبل از ساخت یک فیلم، سخت‌گیری‌های بیش از حد و فقط بر اساس فرضیات و حدسیات داشته باشیم، ممکن نیست؛ چون در این شرایط ممکن است بسیاری از فیلمهای خوب ساخته نشوند. از سویی نمی‌توان تضمین داد فیلمی که پروانه ساخت بگیرد، حتما می‌تواند پروانه نمایش هم دریافت کند. ما بر اساس قواعدی و قوانینی که تعیین شده پروانه ساخت صادر می‌کنیم؛ اما در نهایت فیلم باید برای نمایش دیده و ارزیابی شود. خوشبختانه بیشتر فیلم‌ها پروانه نمایش می‌گیرند و شاید کم‌تر از یک درصد از کل تولیدات سینمایی باشند که برای نمایش به مشکل بر می‌خورند. اما در این بین، یک بند قانونی وجود دارد و آن اینکه در شرایط سیاسی و فرهنگی خاص، معاون وزیر می‌تواند جلوی نمایش فیلمی را حتی با وجود داشتن پروانه نمایش بگیرد تا زمانی که موانع یا شرایط نامساعد سیاسی و فرهنگی مرتفع شود. خوشبختانه در این دوره فیلمی نبوده که پروانه نمایش نگیرد و اکران نشود.
معاون نظارت پیرامون سرنوشت فیلمهای توقیفی بیان داشت: چند فیلم توقیفی از گذشته داریم که در حال حل کردن مشکلات اکران آن‌ها هستیم. به عنوان نمونه فیلم «عصبانی نیستم» در سال ۸۹ به دلیل فضای سیاسی آن زمان امکان نمایش نداشت، اما با بررسی مجدد بدون ایجاد هیچ مشکلی در زمان دیگری توانست اکران شود. پروانه نمایش فیلم «خانه پدری» برای گروه هنر و تجربه صادر شده است که اگر آقای عیاری موافقت کنند اکران خواهد شد. مشکل فیلم «پارادایس» هم حل شده و اکران می‌شود. فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» پروانه نمایش دارد و اکران خواهد شد. فیلم «ارادتمند؛ نازنین بهاره، تینا»ی عبدالرضا کاهانی از سوی شورای پروانه نمایش و همچنین شورای عالی نظارت رد شده است؛ بنابراین برای اخذ پروانه نمایش مسیر بسیار دشواری پیش رو خواهیم داشت.
ابراهیم داروغه زاده با اشاره به حاشیه سازیهای پیرامون سینماداری حوزه هنری گفت: مثل همه سینماداران، حوزه هنری هم حق دارد فیلمهایی که می‌خواهد را اکران کند. این تعامل دو طرفه میان سینمادار و پخش‌کننده است که چه تعداد سالن در اختیار فیلم‌ها بگذارد. ما معمولا در این موارد ورود نمی‌کنیم. در واقع مدیریت کار را به اصناف واگذار کرده‌ایم؛ مگر اینکه شکایتی در این‌باره به ما وصول شود. البته حوزه هنری هم باید رفتار قانونی داشته باشد، چراکه ممیزی دوباره فیلم‌ها از طرف هر نهادی غیرقانونی است.
معاون نظارت درباره دستمزدهای هنگفت ردوبدل شده در برخی پروژه ها گفت: برای ساماندهی دستمزدهای نجومی نیز صنف باید وارد عمل شود. اگر صنف تهیه‌کنندگان به جمع‌بندی برسد و اعلام کند که سقف دستمزد بازیگران مشخص است، ما هم می‌توانیم برای اجرایی شدن کمک کنیم. اما در کل دولت نمی‌تواند نرخ‌گذاری کند. زمانی برای قراردادهای فوتبالی سقف و کف خاصی را در نظر گرفته بودند؛ اما قرارداد‌ها به دو شکل پنهان و آشکار بسته می‌شد! این شیوه در سینما هم جوابگو نیست.