سینماروزان: من خودم را زاده تلویزیون میدانم و از تلویزیون کمک گرفته و بالا آمدهام ولی اخیرا که میخواستم وارد سازمان شوم، مرا راه ندادند! جالب است که در کانال آرته فرانسه همیشه به روی ما باز است و مدیرش با روی باز برخورد میکند ولی تلویزیون خودمان، ما را راه نمیدهد!!!
ابوالفضل جلیلی کارگردان با اعلام مطلب فوق به “جوان” گفت: شخصا همه مدیاها از تلویزیون تا سینما و رادیو و فضای مجازی را مکمل هم میبینم و خیلی دوست دارم رشد تلویزیون خودمان را ببینم ولی چه کنم که جایی برای ما در تلویزیون نیست.
جلیلی ادامه داد: من به عنوان فیلمساز هر جای دنیا میروم با احترام با من برخورد میشود و آنها با احترام مرا به تلویزیون خودشان دعوت میکنند. مثلا همین تلویزیون فرانسه رییس کانال “آرته” هر وقت من بخواهم به من وقت ملاقات میدهد و همیشه بدرقه هم میکند اما من چند روز پیش که به تلویزیون خودمان رفتم، دیدم کارتم عمل نمی کند، وقتی جویا شدم به من گفتند دستور دادهاند که شما بازنشسته ها را راه ندهند!
کارگردان “معکوس” و “حافظ” افزود: ابدا با جوانگرایی مخالفتی ندارم و اتفاقا فکر میکنم با بازنشستگی اجباری چسبیدهگان به کرسیهای ریاست، هم صندلیها نفس میکشد و هم فضایی فراهم میشود برای تجربهاندوزی جوانترها ولی در حیطه تولید بد نیست از تجربیات کارکشتهها استفاده شود.
جلیلی با اشاره به کیفیت پایین اغلب فیلمنامههایی که برای مشاوره بهش ارجاع میشود تاکید کرد: روزی یک تهیه کننده فرانسوی به من گفت مشکل جوانهای فیلمساز ایرانی این است که تا فکری به ذهنشان میآید بلافاصله آن را فیلم میکنند یعنی بر روی آن زمان نمیگذارند و روی آن کار نمیکنند تا تبدیل به احسن شود. هرچند من به آن تهیهکننده فرانسوی گفتم تا بروند و زمان بر آن بگذارند و روی آن فکر کنند، قوانین عوض میشود و آن فیلمنامه دیگر فیلم نامه نیست و باید بیندازند دور ولی واقعیت این است که عجله بیمورد جوانترها در رسیدن به مقصود، پاشنه آشیل آنهاست.
کارگردان “دان” و “رقص خاک” ادامه داد: اغلب جوانان فکر میکنند استعدادهایشان به کار گرفته نشده و مثلا اگر فیلم بسازند یا بازیگر شوند، میترکانند درصورتی که هیچ کار هنری بدون داشتن اندیشه قوی جواب نمیدهد. مساله جوانان نباید مشهور شدن باشد بلکه باید مسیر موردعلاقه خویش را پیدا کرده و بکوشند در همان مسیر به موفقیت برسند.
ابوالفضل جلیلی با مخاطب قرار دادن مدیران فرهنگی گفت: همه هنر مدیران باید این باشد که استعدادهای واقعی را پروبال دهند نه اینکه خواهرزادهشان را بکنند معاون خود و فرزندشان را تحمیل کنند به هیات مدیره. اگر به جوانان فضای کار ندهیم بذر کینه را در دل آنها کاشتهایم و این بذر هم هرچه به بار آورد، به نفع فرهنگ نخواهد بود.