سینماژورنال: خسرو معصومی کارگردان قدیمی سینمای ایران که تقریبا تمامی آثار سینمایی اش را به صورت سراسری اکران کرده است آخرین فیلمش “تابو” را برای پخش به گروه هنروتجربه داده است.
به گزارش سینماژورنال اینکه فیلمسازی که همواره ادعا داشته برای مخاطب عام فیلم می سازد فیلمش را به گروه مخاطب خاص داده به اندازه کافی پرسش برانگیز است.
در همین راستا خبرگزاری اصولگرای “نسیم” در گزارشی مفصل، شائبه ای را در چرایی این نوع اکران برای “تابو”ی معصومی طرح کرده است؛ شائبه ای با این مضمون که معصومی “تابو” را به هنروتجربه داده تا دست اندرکاران این گروه مجوز نمایش فیلم توقیفی قبلی اش “خرس” را هم بگیرند.
سینماژورنال متن کامل گزارش “نسیم” را ارائه می دهد:
خسرو معصومی از جمله کارگردانان سینمای ایران است که همواره سعی داشته با پرهیز از افتادن به دام سینمای شبه روشنفکرانه ای که مصرف جشنواره ای دارد فیلمهایی را تولید کند که قبل از هر چیز توجه مخاطبان عام را به خود جلب کند.
البته که این توجه به مخاطب عام هیچ گاه دلیلی برای معصومی نبوده است تا از جنبههای هنری سینما غافل باشد و اتفاقا او یکی از معدود کارگردانان ایرانی است که آثارش استانداردهای تصویری قابل قبول برای سینما دارند با این حال این توجه بر بُعد هنری سینما همواره برای معصومی در دل روایت داستانی جذاب برای جلب توجه مخاطب عام صورت گرفته است.
معصومی یکی از طبیعتگراترین کارگردانان ایرانی است و به واسطه زادگاهش که مازندران است آشنایی کاملی با جاذبه های بصری این اقلیم داشته و تنها فیلمساز ایرانی است که توانسته زیباییهای این استان پرگردشگر را در دل روایتهایی دراماتیک به مخاطب ارائه دهد.
کارگردانی مورد توجه مخاطب عام، چرا اثرش را به گروهی ایزوله می دهد؟
دقیقا در همین راستاست که او برای تمامی آثارش از ” رسم عاشق کشی ” تا “باد در علفزار می پیچد” اقبال مخاطبان عام را چه در اکران سراسری و چه در عرضه محصولاتش برای شبکه خانگی پیش روی خود داشته است.
چنین کارنامه ای وقتی مواجه می شود با واگذاری حق پخش آخرین فیلم این کارگردان با عنوان “تابو” یا “پدر وحشی” به یک گروه سینمایی مخاطب خاص و کاملا ایزوله به نام “هنروتجربه” پرسش برانگیز به نظر می رسد.
اصلی ترین پرسش این است معصومی که هر چه ساخته برای مخاطب عام بوده چرا آخرین فیلمش را به یک گروه با مخاطبان اندک و سانسهای نمایش محدود داده است؟
چرا فیلمی که پروانه نمایش دارد به صورت سراسری اکران نمی شود؟
شاید اگر فیلم مجوز نمایش نداشت و گرفت و گیرهای ممیزی این اجازه را به آن نمیداد که اکران سراسری داشته باشد این حضور در هنروتجربه منطقی به نظر می رسید اما “تابو” هرچند در دریافت پروانه نمایش با برخی تعدیلها روبرو بود اما در نهایت پروانه نمایش خود را دریافت کرد و از آن طرف مشکلی هم برای پیدا کردن سرگروه جهت اکران نداشته است.
پس چرا معصومی به پخش اثرش در گروه هنروتجربه رضایت داده است؟
رهایی “خرس” در گروی پخش “تابو” از هنروتجربه؟!
شنیده های نسیم آنلاین حکایت از آن دارند که این اقدام معصومی در جهت رهایی فیلم قبلی اش “خرس” از بند توقیف بوده است.
معصومی ۴ سال قبل فیلمی با عنوان “خرس” را با بازی پرویز پرستویی در نقش یک رزمنده سابق ساخت؛ فیلمی که بازی جانانه فرهاد اصلانی در نقش مقابل پرستویی در آن به شدت اثرگذاری این تراژدی اجتماعی را افزوده بود.
سیر روایی داستان “خرس” که ماجرای رزمنده ای را بازگو می کند که بعد از سالها که خبری از او نبوده و بسیاری گمان برده اند شهید شده است به منطقه محل زندگی خود در شمال می آید و متوجه می شود همسرش با یک قاچاقچی چوب ازدواج کرده است!! البته که این گره دراماتیک هم پایان خوشی را برای هیچ کدام از طرفین ایجاد نمی کند.
این خط داستانی ملتهب باعث شد “خرس” که پرستویی هم در آن سرمایه گذاری کرده بود و البته با واگذاری رایت ویدیویی فیلم سرمایه اش بازگشته بود، نتواند پروانه نمایش بگیرد.
پخش “تابو” برای کمک به اعتبار هنروتجربه
با این حال گویا راه اندازی گروه هنروتجربه که در یک سالی که از عمرش می گذرد پاتوقی شده است برای نمایش فیلمهای مختلفی که به دلایل مختلف پروانه ساخت یا نمایش سینمایی ندارند و البته نیاز مدیران این گروه به استفاده از آثار کارگردانان مطرح سینمای ایران برای موجه جلوه دادن بودجه دریافتی موجب شده است خسرو معصومی از جمله کارگردانانی باشد که آثارش هدف مدیران این گروه شده است.
گویا بعد از پخش “تابو” در گروه هنروتجربه بناست شرایطی هم فراهم آید برای نمایش درام به شدت گزنده “خرس” در این گروه سینمایی.
شنیده ها حکایت از آن دارد که پخش “تابو” برای کسب اعتبار هنروتجربه بخصوص در اکران نوروزی به این گروه واگذار شده و از آن سو مدیران این گروه که ریاست سازمان سینمایی هم همواره توجه فراوانی به آنها داشته هم شرایط رهایی “خرس” از توقیف و البته نمایش فقط برای گروه هنروتجربه را فراهم آورند.
این وضعیت نگران کننده است
فارغ از کیفیت مضمونی “خرس” و اینکه اکران آن تا چه می تواند سودمند یا زیانبار باشد اینکه مدیران این گروه سینمایی محدود و متکی بر بودجه های دولتی دریافته اند نمی توانند دلخوش باشند به شعارهایی که در حمایت از جریان سینمای هنری می دهند و در عمل چاره ای نمی یابند جز اینکه به سراغ فیلمسازانی مانند خسرو معصومی بیایند که آثارش نزد مخاطبان عام شناخته شده است، نگران کننده است.
نگران کننده برای مدیران سینمای کشور که مرتب یکی از دستاوردهای مهم سینمایی خویش را راه اندازی گروه هنروتجربه دانسته اند و از توجه این گروه به جوانان حرف زده اند.
نگران کننده برای اداره نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی که با راه اندازی این گروه، تسهیل اکران آثاری در آن را می بیند که از این اداره پروانه سینمایی ندارند.