با مُخ رو یخ یـــا “عصر یخبندان۲” با حضور معتمدآریا
سینماژورنال/مهدی کشاورز: دلسردی ما تهرانی ها از بارش نزولات آسمانی در فیلم مرتضی فرشباف به فراموشی سپرده شد آنقدر که حتی با تجهیزات ضد یخ هم تماشای دوساعت برف و سرما امکان پذیر نبود!
فیلم «بهمن» در بخش مسابقه سینمای ایران از شگفتی سازان جشنواره امسال بود. شگفتی اش البته همین بود! اینکه در بخش مسابقه بود!
معتمدآریا بازیگر دوست داشتنی ای است. با وقار و خالق صحنه های جذاب برای سینمای ما اما به نظر می رسد حرف و حدیثهای مربوط به عدم انتخاب این فیلم به خاطر حضور این بازیگر و برخی سوابق قبلی او هیات انتخاب را مجاب کرد که یکی از یخ ترین فیلمهای چند سال اخیر در بخش مسابقه قرار گیرد.
آیا حضور معتمدآریا باعث ورود به بخش مسابقه شد؟
اینکه به یک فیلمساز فیلم اولی باید مهلت داد درست. اینکه آسیب بزرگی همچون سردی روابط زناشویی معمولا نمود مخربی در شخصیت زنان بوجود می آورد که حتی ذکر جمله ای چون «دوش گرفتم» از سوی هما در جواب به جمله دستوری شوهرش که می گوید : «برو بخواب»، شاید مخاطب را به فکر فرو ببرد و او را در اعماق فیلم غرق کند ، درست!
کجای این فضای منجمد سینماست؟
اما وظیفه سینما مگر نه این است که در قالب یک ساختار درست مخاطب را جذب این اعماق کند ؟ این فضای منجمد بدون هیچ شوک و فراز و فرود و گره افکنی و گره گشایی کجایش سینماست؟ ایده ای برای تعلیق همچون ارتباط احتمالی شوهر با زن همسایه هم به سرانجام نمی رسد و به حال خود رها می شود.
حتی بازی خوب فاطمه معتمد آریا نیز در لفافه همه این ضعفها و رخوت عجیب مربوط به ریتم فیلم گم می شود تا بازی با اعصاب مخاطب نوعی پچ پچ و آه غلیظ را در سالن نمایش برج میلاد بلند کند و زیبایی هایی چون یافتن آغوش گرم پیرزن از سوی زنی که از سوی شوهر مورد بی توجهی واقع شده در میان همه این معضلات گم می شود!