سینماروزان: ماجرای ورود سرمایه های مشکوک و هنگفت به سینما و شبکه خانگی ظرف ۵ سال اخیر بارها مستقیم یا غیرمستقیم پرسشهای بدنه حرفه ای سینمای ایران را موجب شده است؛ این ماجرا اخیرا با روی غلتک افتادن پروژه ای پرهزینه از سوی دبیر محفل هشت میلیاردی موسوم به جهانی مجددا در کانون تحلیل قرار گرفته تا جایی که ابوالحسن داوودی کارگردان قدیمی سینما در گفتگویی صریح چرایی بریز و بپاش برای چنین پروژه هایی را زیر سوال برد.(اینجا را بخوانید)
حبیب اسماعیلی از پخش کنندگان باسابقه که هم سابقه تهیه کنندگی و هم سابقه بازیگری دارد از دیگر سینماگران پیشکسوت است که چرایی عدم پیگیری ریشه های مالی چنین پروژه هایی را نقد کرده است. حبیب اسماعیلی با اشاره به وضعیت تولید در سینمای ایران به «ایلنا» گفت: به هر حال با هر شرایط اقتصادی که در کشور حاکم شود تولید فیلمهای سینمایی ادامه پیدا میکند. تولید در سینما متوقف نخواهد شد و بحثهایی که امروز در حوزه اکران مطرح است و اینکه برخی معتقدند فیلمها در اکران دچار پدیده فیلمسوزی میشود، نشان میدهد اتفاقا میزان تولید فیلمهای سینمایی بالاست. آنچه امروز در حوزه سینما در بحث تولید مطرح است و باید به آن توجه شود، نظاممند شدن ورود افراد در حرفههای گوناگون و همچنین مشخص شدن وضعیت پولهای ورودی و سرمایهها به سینما است.
تهیهکننده فیلم «قرمز» ادامه داد: افزایش تولید در سینما باعث شده نیروی انسانی بیشتری وارد سینما شوند اما باید مراقبت کرد که این نیروی انسانی در بخشهای مختلف تولید با مدیریت درست وارد سینما شود. البته من نمیخواهم بگویم باید درها را به روی نیروهای جوان و تازهنفس بست اما میتوان نیروی انسانی مورد نیاز را از طریق اعضای صنوف سینمایی ثبت شده در خانه سینما تأمین کرد.
اسماعیلی با اشاره به اینکه در سالهای اخیر سینمای ایران مانند دهههای گذشته مشکل نقدینگی و ورود سرمایه را ندارد و فیلمها برای تولید، دغدغه تامین پول به شیوه سالهای گذشته را ندارند، افزود: نفس اینکه افرادی پولهای خود را برای تولید محصولات فرهنگی و بخصوص فیلم هزینه میکنند قابل تقدیر است و ما نمیتوانیم با نیتخوانی، اهداف دیگری را برای کسانی که سرمایه خود را به سینما میآورند، ترسیم کنیم. ما فقط باید از کسانی که از راه مشروع پول خود را در سینما خرج میکنند، تشکر کنیم.
تهیهکننده فیلم «خرگیوش» ادامه داد: البته برخی سرمایههایی که وارد سینما میشود نه تنها به رشد سینما کمک نمیکند بلکه هدف آنها ناخواسته تخریب کلیت سینماست. برخی از کسانی که در سینما سرمایهگذاری میکنند هدفشان تولید فیلم نیست بلکه به ستارههای سینما علاقه دارند و میخواهند با استفاده از سرمایه و پول خود با این ستارهها عکس یادگاری بگیرند و طرح دوستی بریزند.
اسماعیلی با اشاره به اینکه چنین پولهایی اصلا برای سینما سازنده نیست، ادامه داد: افرادی که با نیت دوستی با عوامل و ستارههای سینما پول خود را وارد سینما میکنند هر رقمی که بازیگر یا فیلمساز مورد نظرشان بگوید را پرداخت میکنند و همین مسأله، دستمزدها را بدون حساب و کتاب افزایش میدهد و دیگر نمیتوان دستمزدها را کاهش داد. یعنی آن بازیگری که با رقم غیرمنطقی در فیلمی بازی کرده، دیگر حاضر نیست از آن میزان دستمزد کمتر بگیرد.
وی ادامه داد: بخش خصوصی که سالها در سینما حضور داشته و از جیب خودش و با استفاده از میزان فروش و سود فیلم قبلی اثر بعدیاش را میساخته، با این شرایط نمیتواند ادامه حیات بدهد.
تهیهکننده فیلم «بازجویی یک جنایت» با زیر سوال بردن حمایتهایی که نصیب سرمایه های مشکوک میشود افزود: متأسفانه با وجود آنکه بسیاری از فیلمها در پشت اکران باقی ماندهاند، فیلمهایی که با ارقام غیرمتعارف ساخته میشوند از حمایت در اکران نیز برخوردارند و سرمایهگذاران و سازندگان این آثار حتی میتوانند به فاصله دو ماه بعد از ساخت اثرشان آن را اکران کنند و حتی بهترین فصلهای اکران نیز به آنها اختصاص پیدا میکند.
اسماعیلی تأکید کرد: باید نهادهای صنفی و سازمان سینمایی بر ورود و منشأ سرمایههای مختلف به سینما نظارت کافی داشته باشند تا کلیت سینما ضربه نبیند.