سینماروزان/مجتبی برزگر: هنرمند یک حقوق معنوی دارد و یک حقوق مادی؛ یکی از وظایف وزارت ارشاد این است که بین حقوق مردم و حقِ فیلمساز، سرمایهگذار و تهیهکننده یک رابطه منطقی و متعادلی ایجاد کنند؛ تصمیمِ شجاعانه بگیرند و پشتِ فیلمساز را خالی نکنند. ممکن است یک فیلم با چهار رفع اشکال کوچک، مسئلهاش حل شود و یک فیلم هم قابل حل نباشد.
جواد شمقدری رئیس سینمای دولت دوم احمدینژاد با بیان مطلب فوق به خبرگزاری تسنیم گفت: در خصوصِ صدور پروانه ساخت و نمایش در عینِ توجه به حقوق مخاطب و مردم باید به حقوق تهیهکننده و فیلمساز هم توجه شود.
کارگردان “طوفان شن” و “بر بال فرشتگان” درباره تجربه زمانِ سازمان سینمایی خودش، گفت: زمانی که ما مسئولیت سازمان سینمایی را داشتیم بالأخره میراثی از فیلمهای توقیف شده از دوره دولتهای گذشته باقی مانده بود و باید به آنها رسیدگی میشد. از راههای مختلفی استفاده کردیم تا حقوق هنرمندان تضییع نشود! مثلاً دیدیم با همکاری شورای فرهنگ عمومی استانها میتوان برخی از فیلمهای مشکلدار را در برخی از استانها اکران کرد و برخی از فیلمها هم به جهت ملاحظات قومیتی، اقلیمی و فرهنگی، در فلان استان اکران نشود. چون شرایط فرهنگی تهران با شرایط فرهنگی برخی از استانهای ما متفاوت است.
شمقدری تصریح کرد: گزینهای را مطرح کردیم تحت عنوان ردهبندی سنی که مثلاً فیلمی برای افراد زیر ۱۲، ۱۳ سال توصیه نمیشود. این هشدار روی سر درِ سینماها و پوسترِ آن فیلم زده شد. حتی برخی از فیلمها را توصیه کردیم که خانوادگی نیست؛ اما مجوز دادیم. برخی از فیلمها را مجوز دادیم و به جهت حواشی که داشتند در استانها با هماهنگی شورای فرهنگ عمومی تصمیم گرفته شد در برخی از استانها به نمایش درنیایند. بالأخره راهکارهایی پیدا کردیم و مواردی هم بود که با منتقدان و یکسری از کارشناسان همفکری کردیم و به این نتیجه رسیدیم که این فیلم اشکالی ندارد و میتواند اکران شود. استفاده از این راهکارها باعث شد مشکل بسیاری از فیلمها برطرف شود.
وی در خصوص بحثِ توقیف و جلوگیری از اکران برخی از آثار سینمایی امروز، گفت: شنیدم برخی از فیلمها مشکلاتشان زیاد است و باید برای آنها تصمیمِ کلان بگیرند. برخی اوقات فیلمها خیلی مشکل دارند و دولت باید تصمیم بگیرد و توپ را نباید در زمین دیگران بیندازد که شِگرد درستی نیست. وزارت ارشاد یک تکلیف قانونی دارد و باید با کمک مراجع ذیربط، تصمیم شجاعانهای بگیرد و تکلیف را روشن کند.
این کارگردان خاطرنشان کرد: ما در فضای فرهنگی نمیتوانیم فلهای نظر بدهیم و موردی باید تصمیمگیری کرد. یک فیلم با یک سری اصلاحات قابل پخش است و فیلمی هم قابل پخش نیست. به طورمثال در جریان توقیف فیلمِ “گزارش یک جشن” ابراهیم حاتمیکیا که در دورانِ خودش بحثِ تمام محافل سینمایی بود؛ تصمیم گرفتیم کمکی کنیم تا مشکلِ این فیلمساز قدیمی و تهیهکنندهاش حل شود. با تهیهکننده و فیلمساز توافق کردیم، حالا که پخشِ فیلم به صلاح کسی نیست، تسهیلاتِ داده شده را پس نگیریم و مشکل فیلمساز و تهیهکننده حل شود.
وی درباره شرط سازمان سینمایی برای برطرف کردن بخشی از آسیبهای هزینهای “گزارش یک جشن”، گفت: اشاره کردم که تسهیلاتی برای ساختِ فیلم به تهیهکننده داده شده بود و ما این تسهیلات را بخشیدیم و سازمان سینمایی مالکِ بخشی از فیلم شد. البته این راهکار را توصیه نمیکنیم چون دولت که نمیتواند مالکِ همه فیلمها شود و از پسِ هزینههایش برآید. یادم است آن موقع برای فیلم حدوداً یک و نیم میلیارد هزینه شده بود و ۵۰۰میلیون برای ساختِاین فیلم، تسهیلات پرداخت شده بود. بازپرداخت تسهیلات را نخواستیم و بنیاد فارابی، مالک بخشی از فیلم شد.
او درباره وضعیت فیلم توقیفی “رستاخیز” گفت: برخی نخواستند “رستاخیز” در آن موقع و در دولت دهم اکران شود، ما استقبال کردیم و اگر این فیلم را در همان زمان ساخت به جشنواره میدادند شاید آن موقع میتوانستیم کارهایی انجام دهیم که فیلم اکران شود و این همه سال فیلم احمدرضا درویش با مشکل مواجه نشود.
شمقدری خاطرنشان کرد: الان برای فیلمهایی که میخواهند مشکلاتشان را حل کنند از راهکارهای مختلف استفاده کنند؛ فیلمی با درجهبندی مشکلش حل میشود و فیلمی دیگر با اکران در استانهای محدود، سالنهای محدود، اکران آنلاین در نمایشخانگی و یا امکانهای دیگر اما به فکرِ تصمیمِ فلهای برای فیلمها نباشند. البته همگان هم میدانند در دولت اعتدال خرابکاریها زیاد است و مسئولین سینمایی دولت سیزدهم، باید بیشتر به فکر درمانِ آنها باشند.