سینماروزان: ورود بیضابطه صاحبان سرمایههای هنگفت به سینما و شبکه خانگی و متعاقب آن صدور کارت تهیهکنندگی برای برخی از افراد گمنام در این سالها مدام تکرار شده ولی هنوز از سوی مدیران سینمایی راهکاری برای برخورد با آن اتخاذ نشده است.
امیرحسین شریفی تهیهکننده باتجربه سینما با بیان مطلب بالا و با اشاره به لزوم ضابطهمند کردن ورود سرمایه به این عرصه به «جوان» گفت: تولید مستقل محصولات هنری به شدت دشوار شده و متأسفانه ارگانهای دولتی هم به جای تخصیص تسهیلات براساس ضابطه همچنان بر پایه روابط امور خود را پی میگیرند. حرفهایترین سینماگران هم باید رابطه داشته باشند تا کارشان پیش برود و حتی در تخصیص جوایز اغلب جشنوارهها هم همین است. در نتیجه این وضعیت انزوا و دلسردی بسیاری از تهیهکنندگان حرفهای را شاهدیم.
تهیهکننده آثاری نظیر «هور در آتش» و «اشک سرما» ادامه داد: دولت باید امکانات تولید را براساس پیشینه سینماگران توزیع کند ولی این اتفاق نمیافتد و در مقابل یکسری نوکیسه را میبینیم که با بریز و بپاش وارد سینما میشوند و کارت تهیهکنندگی هم میگیرند ولی بعد از مدتی در دادگاههای اقتصادی رؤیت میشوند! این جماعت هزینههای تولید را هم با بریز و بپاش بالا بردهاند و متأسفانه همچنان قوانین محکمی برای برخورد با آنها وجود ندارد.
این تهیهکننده خاطرنشان ساخت: وظیفه دولت است که از تولیدات مؤثر فرهنگی- هنری حمایت کند و بودجههایی را که مربوط به فرهنگ است در اختیار سینماگران باتجربه بگذارد و از آنها کار خوب و ماندگار بخواهد ولی خیلی از تهیهکنندههای حرفهای خوب داریم که الان متأسفانه منزوی و خانهنشین هستند. چرا باید این طور باشد؟
شریفی که سابقه تولید برخی آثار ماندگار کارگردانانی شاخص نظیر «ضیافت» مسعود کیمیایی و «پری» داریوش مهرجویی را در کارنامه دارد، تأکید کرد: به جای آنکه سینماگران حرفهای زمام سینما را در دست داشته باشند آقازاده و داماد فلان سیاستمدار تهیهکننده شده و برادرزاده بهمان مدیر مشغول اداره بینالملل سینما و ارسال فیلم به اسکار است؟! در همین اوضاع است که به ناگاه سرمایهگذارانی ظهور میکنند که چندین فیلم اکراننشده دارند و باز ارشاد به آنها پروانه ساخت میدهد که فیلم جدید بسازند!
امیرحسین شریفی تأکید کرد: مدام درباره رویکرد مخاطبان به رسانههای بیگانه هشدار میدهیم ولی یک بار از مدیران فرهنگی نمیپرسیم چرا کاری کردهاند که حرفهایها بیکار شوند و آقازادگان بیسواد و صاحبان پولهای مشکوک وارد سینما شده و روزبهروز هم پروارتر شوند.
شریفی با نقد نگاه مدیرانی که از بررسی صلاحیت سرمایهگذاران مشکوک سر باز زدهاند، اظهار داشت: رؤسای خدوم(!) سینما میگویند پیگیری فسادهای اقتصادی برعهده قوه قضائیه است. بله کاملاً درست است ولی بررسی صلاحیت آنها که پروانه تهیهکنندگی میگیرند بر عهده کیست؟ بررسی رزومه سرمایهگذاران مشکوک فعال در سینما بر عهده کیست؟ اینکه برخی سرمایهگذاران فعال در سینما در دادگاههای مفاسد اقتصادی محکوم شوند آبروی سینما را برده و مدیران سینما منفعلانه مشغول راهاندازی شورا و کمیته هستند!
تهیهکننده «سیب سرخ حوا» با تأکید بر لزوم به کارگیری متخصصان در تولید محصولات سینمایی گفت: چرا از ماجرای «ب. ز» و «م. ه. ر» و «ح. ه» و «الف. د» درس نمیگیرند و همچنان برای سارقان بیتالمال فرش قرمز پهن میکنند که به سینما بیایند و قواعد را به هم زنند؟ وقتی پیشکسوتانی کارکشته در تولید داریم چرا نباید ازشان استفاده کرد؟ مدیران سینمایی باید با اتخاذ تصمیمات ضربتی روند تولید در سینما را کاملاً قاعدهمند کنند و اجازه ندهند سینما و شبکه خانگی به محل جولان سرمایههای مشکوک بدل شود.