توصیف خشایار اعتمادی از کنسرت‌های به اصطلاح بزرگی که همه هم سولداوت می‌شوند⇐به دروغ زیر پوسترها می‌زنند “کنسرت بزرگ”!/کدام کنسرت؟ اینها همه “کلاب” است!/ چیزی تحت عنوان “کنسرت” خیلی کم داریم!/تمام این رویدادها درواقع “کلاب” نام دارد نه “کنسرت”!/نورهای مختلف می‌دهند همراه با صداهایی که از لپ‌تاپ پخش می‌شود و یک عده هم، روی استیج می‌ایستند!/خواننده، لب می‌زند و نوازنده، ادای ساز زدن درمی‌آورد وگرنه همه چیز، آن لپ‌تاپ است که صداها را ایجاد می‌کند!/جوان‌ها هم جیغ می‌کشند تا خودشان را تخلیه کنند!
سینماروزان/مجتبی اردشیری: یک فرق بزرگ میان کنسرت و کلاب وجود دارد. کنسرت آن چیزی بود که نسل ما اجرا می‌کرد و کلاب چیزی است که امروزه دیده می‌شود.
خشایار اعتمادی خواننده‌ای که همواره به اجراهایی با ارکسترهای بزرگ شهرت دارد، با بیان مطلب فوق به روزنامه فرهیختگان گفت: اکنون زیر هر پوستر اجرایی را که مشاهده می‌کنیم یک عبارت «کنسرت بزرگ» به چشم می‌خورد اما من با اطمینان به شما می‌گویم که ما دیگر چیزی تحت عنوان «کنسرت» خیلی کم داریم چون تمام این رویدادها درواقع «کلاب» نام دارد نه «کنسرت». یک فرق بزرگ میان کنسرت و کلاب وجود دارد. کنسرت آن چیزی بود که نسل ما اجرا می‌کرد و کلاب چیزی است که امروزه دیده می‌شود.
اعتمادی ادامه داد: شاخصه بزرگ کلاب، نور و صداست. یعنی نورهای مختلف همراه با صداهایی که از لپ‌تاپ پخش می‌کنند و یک عده هم به صورت جلوه‌های ویژه، روی استیج می‌ایستند و دست هرکدام‌شان هم یک ساز است.
این خواننده گفت: درواقع، همه چیز، آن لپ‌تاپ است که آن صداها را ایجاد می‌کند و نورهایی که همه جای صحنه پخش می‌شود و جوان‌ها هم جیغ می‌کشند تا تمام دغدغه‌هایشان را تخلیه کنند. بعد هم زیر پوستر کنسرت می‌زنند: کنسرت بزرگ. کدام کنسرت؟ این کلاب است.
خشایار اعتمادی تاکید کرد: بنابراین مانند خیلی چیزهای دیگر، لجام موسیقی هم گسسته شده و جمع کردنش، کار آسانی نیست. مافیایش هم مافیای بسیار قدرتمندی است. بنابراین و طبق مواردی از پلی‌بک که تاکنون لو رفته، مشخص است که تمام آن معدود افرادی که روی استیج، ساز به دست دارند، خواننده که تنها لب می‌زند، ادای ساز زدن را درآورده و درواقع صدایی از آن سازها به گوش مخاطب نمی‌رسد.