سینماروزان/محمد شاکری:
مثبت: فیلمبرداری یکدست داریوش عیاری
منفی: نتیجه ده سال فیلم نساختن و ژست سیاسی گرفتن همین است که فرق نسخه راف کات و نسخه نهایی را از یاد می‌بریم و بی‌ربط ترین سکانسها به خط اصلی منگنه میشود به داستان فمینیستی دهه هفتادی! تازه کم که می‌آوری باز زمین را به زمان میدوزی و زخمهای روح و جسم را بهانه میکنی برای کاور ضعفهای آشکار فیلمت!
منفی: «جاده قدیم» داستان و موقعیت تازه ندارد اما تا دلتان بخواهد اسپانسر دارد؛ از مهتاب کرامتی و کارمانیا و سامسونگ تا آژانس پرورش گل و گیاه و موسسه توسعه اقتصاد هنرآتیه +بیلبوردهای بانک انصار و اسنپ یاری کرده اند تا خانم حکمت فیلمسازی کند
منفی: پایان بندی ابلهانه که به ناگاه بانوی تحت تعرض قرار گرفته برخاسته و هم جلوی سقط جنین را میگیرد، هم جلوی سوءاستفاده بانکی و هم میشود همسر مطلوب شوهر پا به سن گذاشته.
دیالوگ(با لبخند وارد شوید)
— اینجا کسی به کسی چیزی نمیگه!همه، همه چیو میدونن
— دست زنتو بگیر ببر خونه و به حرف مردم هم کاری نداشته باش!
پلان:
نمای ورود زن تحت تعرض قرار گرفته به خانه و همهمه صامت خانواده.
کاراکتر:
یک دختر دهه هفتادی به نام «شیدا» با بازی ترلان پروانه که البته نقش چندانی در درام ندارد اما الگوی رفتاری نوجوانان روزگار را خوب بازنشر میکند.
پیام اخلاقی: پراید سوار نشید چون ممکن است تحت تعرض قرار گیرید؛ به جایش از خودروی شاسی بلند چینی استفاده کنید که قابلیت اسپانسرپذیری دارد!
پیام هنری: چگونه میشود هم ژست اپوزیسیون گرفت و مدام سیستم حاکمه را نقد کرد و در عین حال حمایت شرکتی منسوب به صندوق اعتباری هنر را جلب کرد برای تولید فیلم؟
