جناب ایوبی! آیا ادعاهای همه این دو سال درباره “عصبانی نیستم” تعارف بود؟

سینماژورنال: حجت ا.. ایوبی رییس سازمان سینمایی که در دو سال گذشته مرتب سعی می کرد مستقیم یا دوپهلو از امیدواری برای حل مشکل “عصبانی نیستم” حرف بزند در تازه ترین گفتگوی خود که با فریدون جیرانی در “35” انجام شده دیگر حتی دوپهلو حرف زدن که یکی از خصلتهای وی در برخورد با پرسشهای مخاطره آمیز است را نیز کنار گذاشته و به صراحت آب پاکی را روی دست صاحبان فیلم و از جمله رضا درمیشیان کارگردان آن ریخت.

به گزارش سینماژورنال در پاسخ به این سوال که آیا مشکل “عصبانی نیستم” حل می شود گفت: با وضع فعلی نه. حل مشکل “عصبانی نیستم” در دستور کار ما نیست.

وی سپس با طعنه ای به جیرانی گفت: شما هم آن را {یعنی حل مشکل “عصبانی نیستم” را} در دستور کار ما نگذارید.

این نوع ادبیات ایوبی که در همه دو سال و چند ماه گذشته مرتب از تلاشهایش برای حل مشکل اکران این فیلم سخن می گفت به شدت پرسش برانگیز است.

اگر نقطه نظرات ایوبی درباره “عصبانی نیستم” در دو سال و چند ماه گذشته را مرور کنیم بیش از همه “تشکر از درمیشیان بخاطر درک شرایط ایشان و گذشتن از خیر داوری فیلمش در جشنواره سی و دوم” و این عبارات که “عصبانی نیستم یک فیلم اجتماعی خوب است” و “تلاش برای ایجاد تمهیدات اکران” بود که جلب نظر می کرد.

البته که ایوبی پیشتر و در گفتگویی از مخالفت دو قوه کشور با اکران این فیلم سخن گفته بود ولی باز هم از تلاش خود برای حل مشکل حرف زده بود.

با اظهارنظر تازه ایوبی این پرسش طرح می شود که آیا آن ادعاهای قبلی فقط از سر تعارف بوده است؟

آیا به فکر وزارت هستید؟
یا آن که ایوبی کنار گذاشتن حل مشکلات اکران آثاری مجوزدار مانند “عصبانی نیستم” را با داشتن آرامش در سال انتهایی حضور خود در سازمان سینمایی تاخت زده است؟

می توان این احتمال را هم طرح کرد که ایوبی از حالا به فکر دولت آینده است و برای رسیدن به مناصب مدیریتی بالاتر حتی وزارت در دولت بعد نیاز دارد به جلب نظر طیفی که مخالف سفت و سخت اکران “عصبانی نیستم” بوده‌اند.

هر کدام از این احتمالات که درست باشد آنچه در تاریخ می ماند مسامحه آزاردهنده ایست که در سازمان سینمایی در برخورد با حل مشکل چنین آثاری صورت گرفت؛ مسامحه ای برآمده از محافظه کاری مدیرانی که بی شناخت سینما وارد حیطه مدیریتی آن شدند و وقتی به مشکل خوردند به‌جای حل آن بهترین راه را پاک کردن صورت مسأله دیدند.