درخواست رسانه اصولگرا از ارگانهای انقلابی⇐بهجای نقد دائمی کمدیهای روی پرده، بر تولید کمدیهای تمیز و مخاطبپسند سرمایهگذاری کنید
سینماروزان: تقریبا تمام کمدیهایی که در سالهای اخیر روی پرده رفتهاند با انتقاد جریان موسوم به ارزشی مبنی بر دوز بالای ابتذال و اباحهگری مواجه شدهاند و مدام هم مدیران ارشاد بهخاطر صدور مجوز نمایش برای چنین آثاری نواخته شدهاند.
در این اوضاع روزنامه اصولگرای “جوان” در تحلیلی بر روند تولید سینمای کمدی از ارگانهای ارزشی خواسته بر تولید کمدیهای تمیز و مخاطبپسند سرمایهگذاری کنند.
متن گزارش “جوان” را بخوانید:
سالهای اخیر مدام گلایه کارشناسان و منتقدان را پیرامون کیفیت پایین کمدیهای روی پرده شنیدهایم؛ اینکه اغلب کمدیها بازسازی فیلمفارسیها هستند و اغلب آنها پر شده از دیالوگهای قبیح و اینکه شخصیتپردازی در این کمدیها هیچ جایی ندارد و همه مملو از تیپهای دستمالیشده هستند.
درست است که انتقاد و برشمردن ایرادات راهی است برای ارتقای سطح کیفی تولیدات کمدی ولی بهتر از آن، تولید کمدیهای الگو در سینماست.
در سالهای اخیر برخی ارگانهای انقلابی کوشیدهاند با به خدمت گرفتن جوانترها فضایی را فراهم کنند برای ساخت محصولاتی مرتبط با تاریخ انقلاب؛ اتفاقی که نتیجهای قابل دفاع هم داشته است.
حالا اگر برنامهای هم برای تولید کمدیهای سرگرمکننده و کاملاً خانوادگی، وجود داشته باشد راه دوری نمیرود. این کاریست که دهنمکی دستتنها و با تولید سهگانه “اخراجیها” و اخیرا “زندانیها” انجام داده و تا حدودی هم موفق بوده.
همان طور که با ساخت فیلمهایی مرتبط با انقلاب و دفاع مقدس کاری کردند که سینمای جدی ما رونق گیرد، چرا نباید تولید کمدیهای پاک هم استارت زده شود؟
وقتی رسانه ملی میتواند با یک سریال کمدی خانوادگی نظیر «پایتخت» سالهای سال هم پیام بدهد و هم مردم را سرگرم کند چرا نباید همین جریان کمدیسازی در سینما رواج یابد؟
ارگانهای متنفذ سینمای انقلاب برای ایجاد ارتباط بیشتر با مخاطب هم که شده باید روی تولید کمدیهای تمیز سرمایهگذاری کنند، البته این یک شرط دارد و شرط آن این است که در مقابل نامداران این عرصه منفعلانه عمل نشود و مضمون و محتوا و پیام را نبازند، چون صرفاً با پول نمیتوان اثر مطلوب تولید کرد.
فرقی نمیکند؛ چه حوزه باشد چه اوج، چه انجمن دفاع مقدس، همه وظیفه دارند در قبال جریان کمدیسازی مبتذلی که این سالها رواج پیدا کرده انفعال را کنار بگذارند و وارد میدان شوند. خیزش کمدیسازی پاک را راه بیندازند و بکوشند با حمایت از تولید و اکران کمدیهای تمیز، شرایط برونرفت سینمای کمدی از بنبست ابتذال را فراهم کنند.
اگر بتوانیم سالی فقط سه کمدی الگوی پاک بسازیم یقیناً هم قدرت انتخاب مخاطب را بالا بردهایم و هم در آن زمان برای نقد کمدیهای مبتذل مجبور نخواهیم بود از مصادیق کمدیسازی دو یا سه دهه قبلتر مثال بیاوریم.