سینماروزان/حامد مظفری: جمشید جم گوینده رادیو و خواننده بر اثر ایست قلبی درگذشت.
جمشید جم هرچه داشت از اجرای قطعه “یار دبستانی من” داشت که اول بار منصور تهرانی کارگردان فیلم “از فریاد تا ترور”، آن را برای فریدون فروغی نوشت ولی با صدای او مجوز پخش پیدا نکرد تا جمشید جم آن را خواند و مجوز گرفت. “از فریاد تا ترور” هرچند از منظر روایت فیلمی پرحشو و زوائد و فاقد انسجام بود ولی با همان قطعه حماسی منصور تهرانی چنان شهرتی کسب کرد که نگو و نپرس.
جمشید جم قبل از انقلاب کار خوانندگی میکرد و در ماههای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی به رادیو راه یافت و سعی کرد در دورانی که اغلب باتجربه ها یا رفته بودند یا در حال کنار گذاشته شدن بودند، جایگاهی برای خود پیدا کند.
او که کمی موسیقی و صدابرداری میدانست، توانست خیلی زود رشد کند. دورههایی را طی کرد و تهیه کننده شد و برنامه های مختلفی را برای رادیو تولید کرد و ازجمله برنامه “سرودها و نامهها” که یکی از پُرشنونده ترین برنامههای رادیو بود و جم در آن خودش نامههای مخاطبان را خوانده و قطعات درخواستی را پخش میکرد. برنامه “تهران در شب” از دیگر برنامه هایی بود که جمشید جم اجرا میکرد.
بعد از جمشید جم ترانه یار دبستانی توسط خوانندگان مختلفی اجرا شد و ازجمله خشایار اعتمادی آن را برای کمدی حادثه ای “کما” آن را اجرا کرد که خیلی هم مورد توجه قرار گرفت و همچنین فرامرز آصف که این قطعه را با تغییر در متن به سبک خود اجرا کرد و…
جمشید جم فردی خونگرم بود و البته تا پایان عمر هرگاه که تن به گفتگویی میداد درباره همان ترانه یار دبستانی من از او پرسش میشد و باز سعی میکرد درباره آن توضیح دهد؛
او که در برنامه هایش بارها از قطعات بی کلام آهنگسازان خارج ایران مثل بیژن مرتضوی، جهانبخش پازوکی، محمد حیدری، منوچهر چشم آذر، آرمیک دشتچی و…، استفاده میکرد، در گفتگویی با نگارنده، دلیل این مساله را جدایی سره از ناسره دانسته و بر این امر تاکید کرد هر آنچه در داخل تولید میشود باکیفیت نیست و هرآنچه در لس آنجلس تولید میگردد بی کیفیت نیست و اتفاقا بسیاری از قطعات ماندگار موسیقی ایران در سالهای بعد از انقلاب در خارج ساخته شده است.