در پي طولاني و كسالتبار خوانده شدن “نفس”⇐نرگس آبيار: سكانسهاي درخشان فيلم را بخاطر كوتاه شدن زمان فيلم حذف كردم!!!/ هر جايي از “نفس” را ميتوان حذف كرد و به داستان لطمه نزد!!!
سینماژورنال: در پنجمین هم اندیشی سینما انقلاب که در حاشیه جشنواره فیلم ققنوس برگزار می شود نرگس آبیار درباره طولاني و كسالت بار خواندن فيلم جديدش از سوي مخاطبان جشنواره اظهار داشت: زمان اصلی فیلم ۱۴۰ بود که ما چند سکانس درخشان آن را حذف کردیم تا ۲ ساعت شود و مخاطب با آن ارتباط بهتری برقرار کند.
به گزارش سینماژورنال و به نقل از “فارس” کارگردان فیلم «شیار ۱۴۳» با اشاره به اینکه این فیلم خیلی بر اساس قواعد و تعاريف جلو نرفته است، ادامه داد: ما پیش از نهایی شدن فیلم آن را به طیف های مختلف مثل روزنامه فروش و نگهبان خانه ها نشان دادیم تا ببینیم زمان فیلم باعث خستگی آنها خواهد شد یا خیر؟
وی با انتقاد از صدای سالن برج میلاد، گفت: متاسفانه کاخ جشنواره (برج میلاد) نه به لحاظ صدا استاندارد است و نه شرایط مناسبی برای اهالی رسانه در آن وجود دارد تا مخاطب با آرامش فیلم را ببیند، بنابراین خبرنگاران در زمانی از اوج کار و خستگی باید فیلمی آرام و ۲ ساعته را ببینند که تا حدودی خسته کننده می آید.
آبیار ادامه داد: نوع سلیقه مخاطب بايد با این نوع آثار هماهنگ باشد تا بتواند آن را دوست داشته باشد كارگردان فیلم سینمایی «نفس» درباره زمان طولانی فیلم، گفت: هر جایی از فیلم را می توان حذف کرد و قطعا ضربه ای به داستان نخواهد خورد چون «نفس» فیلمی درباره فضا و اتمسفر است.
پي نوشت سينماژورنال :
درباره اينكه فيلمشان درباره فضا و اتمسفر است نظري نمي دهيم كه حتما منظور كارگردان اين بوده “نفس” فيلمي فضامحور است نه داستان محور و اجزاي داستان حول محور اتمسفر فيلم وحدت مي يابند كه خود در جاي خود قابل تامل است ، چرا كه اساساً اتمسفر و فضا تعريفي جداي از وحدت گرافيكي تصاوير به خاطردوساعت دوربين روی دست شبيه به هم ، دارد اما دو نكته باقي مي ماند.
نخست اگر فقط منتقدين به خاطر صداي غير استاندارد و خستگي فيلم را كسالت بار يافته اند پس چرا مخاطبان مردمي فيلم در سالنهاي ديگر اقبالي به فيلم نشان نداده و فيلم جزو برگزيده هاي مردمي نيست ؟
دوم آنكه ايشان فرموده اند به خاطر اينكه زمان فيلم را به دو ساعت برسانند سكانسهاي درخشان فيلم را در آورده اند كه جاي بسي تعجب است؛ چرا كه اين كار خارج از تخصص هنري می باشد كه اقتضا مي كند آدم به سكانسهاي شاهكارش دست نزند.
براي كوتاه كردن زمان بخصوص چون بنا به گفته سازنده اش فيلم فضاست و از هر چه كوتاه كند لطمه اي نمي خورد ، حداقل به جاي صحنه هاي درخشان صحنه هاي ضعيف و متوسط را كه در طول فيلم كم هم نيستند حذف كند ، مثلاً از تعداد تنبيه هاي بدني و شكنجه مانند كودك توسط مادر بزرگ متشرع خود بكاهد كه هم از فرط تكرار ملال آور شده و هم اسباب اشمئزاز را فراهم مي آورد،عقل هم حكم مي كند درخشان ها را حفظ كنيم و بدها را حذف كنيم كه اميدواريم براي اكران عمومي اين تدبير ساده اما عقلايي، مورد عمل قرار گيرد.