سریال‌‌سازان؛ لنگِ شماعی‌زاده!!؟/شماعی‌زاده؛ لنگ یک خانه؟!
سینماروزان/حامد مظفری: اینکه تیتراژ سریال خانگی “میخواهم زنده بمانم” را همایون شجریان می‌خواند ولی در میان سریال هرجا که بشکن و بالابندازی در کار است آوای حسن شماعی‌زاده به گوش می‌خورد نه بی‌کلاسی است و نه خالتوربازی.
اصلا این خودش یکی از ویژگی‌های هر هنر مردمی یا پاپیولاری است که بعد از چهل و چند سال ممنوعیت باز در زندگی مردم جریان دارد و حتی در فیلمها و سریالهای مجاز، سروکله‌اش پیدا می‌شود.
حسن شماعی‌زاده نه فقط به‌خاطر ساخت قطعاتی مثل “مرداب”، “کویر”، “دو پنجره”، “غریب آشنا”، “شکار”، “شمالی” و… ، بلکه به‌خاطر اجرای پاره‌ای از قطعات ماندگار شش هشتم به یکی از پاهای ثابت بخش عمده‌ای از مجالس شادی و سرور ایرانیان بدل شده است.
درست است که در بخش ابتدایی این چهار دهه و خرده‌ای، موسیقی پاپ ممنوع بود ولی اینکه از اواسط دهه هفتاد به بعد که موسیقی پاپ، مجاز شد تا همین امروز کلی خواننده آمدند و رفتند ولی همچنان ماندگاری شش و هشت‌های شماعی‌زاده حفظ شده، خود می‌تواند موضوع یک تز دانشگاهی باشد.
بر این مبنا اینکه بخش عمده‌ای از فیلمها و سریالهای ایرانی این سالها وقتی بناست روایتی از لحظات خوشی ایرانیان ارائه کنند، زیر یا روی تصویر را ملبس می‌کنند به شش و هشت‌های شماعی‌زاده چندان عجیب نیست.
اینکه اگر شماعی‌زاده در ایران بود می‌توانست بهره مادی خود را از این همه استفاده بی‌اجازه(!؟) ببرد یا نه، مشخص نیست. در ملکی که کپی‌رایت، شوخی است
اینکه هنرمندان بتوانند از بازنشر مکرر قطعات ماندگار خود، سود ببرند امری است نزدیک به محال.
با این حال اینکه قطعات خالتور شماعی‌زاده از زندگی ایرانیان تا فیلم و سریالها نضج یافته و شماعی‌زاده آن سوی دنیا فقط لنگ از کف نرفتن خانه‌اش در ایران است، به طنزی تلخ می‌ماند.
مطمئن نیستیم مشکلات موجود بر سر تملک خانه شماعی‌زاده ریشه‌های سیاسی-امنیتی دارد یا نه؟ فقط آنچه پیش‌رو است خواننده-آهنگسازی است با مقادیری قابل توجه از قطعات پاپیولار که در ۷۷سالگی فقط دلش خوش است به از کف نرفتن خانه‌اش…
