سینماژورنال/فاطمه پاقلعهنژاد: نه فقط در ایران که در همه جای دنیا داشتهایم بازیگرانی را که در کنار پیشبرد پروژه های بازیگری خویش به کارگردانی هم به عنوان مجالی برای اجرای ایده های ذهنی خویش نگریستهاند.
به گزارش سینماژورنال و به نقل از “تماشاگران امروز” از وودی آلن گرفته تا کلینت ایستوود و مل گیبسون و رابرت دنیرو و این اواخر حتی آنجلینا جولی بازیگرانی هستند که در کنار فعالیت بازیگری تجربیات کارگردانی کوتاه یا بلند خود را داشتهاند.
در سینمای ایران نیز بازیگرانی را داشتهایم چون محمدعلی فردین، ایرج قادری، فرامرز قریبیان، رامبد جوان، رضا عطاران، مهران مدیری و این اواخر شهاب حسینی و نیکی کریمی که تجربیات کارگردانی خاص خود را داشته اند.
در زمینه وسوسه کارگردانی با احمد طالبینژاد منتقد شناخته شده سینما که در نگارش فیلمنامه “دندان مار” سابقه همکاری با مسعود کیمیایی را دارد و یک فیلم هم به نام “من بن لادن نیستم” را کارگردانی کرده صحبت کردهایم.
اصلا چه میشود که یک ستاره تصمیم میگیرد فیلم بسازد؟
این مساله در همه جای دنیا رواج دارد و محدود به سینمای ایران نیست در همه جا بازیگرهای معروف به دلایل متعددی از جمله اینکه فکر میکنند دوران ستاره بودنشان به سر آمده و رو به افول است، یا عشقی که شاید از اول به کارگردانی داشتند وارد عرصه کارگردانی میشوند. در سینمای ایران هم همین وضعیت از قدیم بوده و هست بازیگران سرشناسی مثل فردین و امثال او همزمان با اینکه بازیگر مطرحی بودند فیلمساز هم شدند. یا مثلا در سینمای آمریکا مل گیبسون که نزدیک به چهار دهه ستاره سینما به ویژه در ژانر وسترن بود، الان ده پانزده سال است که کارگردان است و کارگردان درجه یکی هم هست.
پس به نظر شما یکی از دلایلش این است که فکر میکنند دوران ستاره بودن آنها تمام شده است؟
دلیل دیگر این است که به یک موقعیتی میرسند که فکر میکنند آنقدر یاد گرفتهاند که خودشان میتوانند دست به کار شوند و فیلم بسازند. گاهی وقتها هم موفق شدهاند و گاهی هم ناموفق. مثلا جان وین که در دوران خودش ستاره موفقی بود یک فیلم به نام “کلاه سبزها” ساخت و دیگر هم ادامه نداد یا حتی “مارلون براندو” که وارد این عرصه شد و فیلم خوبی نساخت. مهم این است که آیا اینها جنم و دانش فیلمسازی را دارند یا خیر. عموما اگر فقط با اتکا به شهرت و محبوبیت بازیگریشان بخواهند فیلم بسازند موفق نخواهند شد، فقط این نیست که مثلا دکوپاژ بلد باشند یا انواع لنزها را بشناسند، یک دانشی فراتر از اینها لازم است. اگر بخواهیم مثال تاریخی بزنیم میگفتند یکی از تواناییهای فردین این بوده که یک دوربین ۳۵میلیمتری فیلمبرداری را در ۱۵دقیقه مثلا با چشم بسته باز میکرده و میبسته، ولی عملا به عنوان یک کارگردان فاقد اندیشه و تفکر لازم برای تبدیل شدن به یک فیلمساز خوب بود و فیلمهایش همرده بازیگریش و معمولی بود، چون میدانید که از نظر هنری فردین بازیگر درجه یکی نبود، چون بازی فیگوراتیو و اغراق شدهای داشت.
الان در ستارههای فیلمساز به نظر شما چه کسانی موفق و چه کسانی ناموفق هستند؟
سوال خوبی است. تعدادی از بازیگران خوب ما الان برای کارگردانی اقدام کردهاند، نمونهاش آقای تنابنده که بازیگر خیلی خوبی است، ولی این فیلمی که من از ایشان دیدم بیانگر توانمندی لازم او برای کارگردانی مخصوصا در عرصه سینما نیست. شاید در تلویزیون بتواند موفق شود اما در سینما کارش خوب نبود. خیلیهای دیگر هم بودند که در فیلمسازی موفق نشدند ولی من اسم نمیبرم. اما یکی از کسانی که وارد عرصه فیلمسازی شد و خیلی هم موفق است نیکی کریمی است که در اوج شهرت بازیگری، فیلمسازی را شروع کرد و انصافا در این سالها که فیلم میسازد خیلی خوب پیشرفت کرده است و اگر فیلم آخر ایشان «شیفت شب» را با فیلم اولشان «یک شب» مقایسه کنیم نشان میدهد که این آدم جنمش را دارد و حتما سوادش را هم دارد چون فیلم به فیلم پیشرفت داشته است. همین فیلم “شیفت شب” خیلی فیلم حرفهای و پرکشش و جذابی از کار درآمده است و من فکر میکنم یک بخشی از این موفقیت هم به خوش شانسی این خانم که تمام ویژگیهای یک ستاره را داشت و دارد، برمی گردد. چون ایشان از شانس خوبش با خیلی از فیلمسازهای خوب ما از جمله آقای مهرجویی کار کرد و از آنها یاد گرفت. او در «سارا» و «پری» که فیلمهای دشوار مهرجویی هستند با این کارگردان کار کرد و خیلی هم خوب کارش را یاد گرفته و میتوان آینده خوبی برای او پیش بینی کرد.
دیگر از کسانی که موفق نبودند…
الان حضور ذهن ندارم دیگر کدام بازیگرها فیلم ساختند؟
مثلا رامبد جوان.
رامبد جوان ادعای روشنفکری ندارد. «ورود آقایان ممنوع» در حد فیلمهای سرگرم کننده و جذاب خوب بود البته به نظر من این فیلم بیشتر از اینکه موفقیتش را مدیون کارگردانی باشد، مدیون فیلمنامهاش است و چون فیلمنامه جذابی داشت هر کس دیگری هم که میساخت احتمالا موفق از کار درمی آمد.
فیلم بعدیاش هم درام جنایی است.
باید بسازد ببینیم چه میشود چون خیلی از درامهای جنایی که در سینمای ایران ساخته شده موفق نبودهاند. مثلا فرزاد موتمن که با فیلم «شبهای روشن» خیلی گل کرد و بر سر زبانها افتاد بعد از آن رفت یک فیلم به نام «باج خور» در ژانر نوآر و درام جنایی ساخت که اتفاقا خانم نیکی کریمی هم در آن بازی کرد اما عملا فیلم موفقی از کار درنیامد.