سینماروزان: فرهاد اصلانی امسال سه فیلم «یک روز بخصوص»، «زیر سقف دودی» و «ماجان» را روی پرده داشته که در این میان فقط اقبال مخاطبان به «زیر سقف دودی» مثبت بوده است.
فرهاد اصلانی که یکی از مهرههای قابل اتکای داوود میرباقری در «مختارنامه» بود به تازگی در خلال یک گفتگوی موضوعی با «همشهری جوان» پیرامون ایفای نقش اشقیاء از «یزید» در سریال «امام علی(ع)» تا «ابن زیاد» سریال«مختارنامه»، حرفهای تازه ای درباره «امام علی(ع)» زده و گلایه هایی را طرح کرده از اوضاع تلویزیون و تئاتر.
فرهاد اصلانی با اشاره به ایفای نقش در «امام علی(ع)» گفت: یزید در «امام علی(ع)» برای خودش داستانی داشت که سانسور شد. قصه پررنگی نبود ولی لحظات خوبی داشت. مثلا عاشق میشد و ماجراهایی پیش میآورد ولی در نهایت سهمش از داستان همان بود.
این بازیگر ادامه داد: اگر بخواهم به نکته ای از «امام علی(ع)» اشاره کنم که یادم مانده جمله ای بود که سرصحنه این سریال از مهدی فتحی شنیدم که یک بار گفت اگر میخواهی دروغ بگویی باید اول خودت آن را باور کرده باشی و فقط در این صورت است که دیگران دروغت را باور میکنند. از نظر فتحی بازیگری، دروغ گفتن بود!
اصلانی خاطرنشان ساخت: در «امام علی(ع)» علاوه بر خودم به جای سه نفر حرف زدم؛ یکی دو تا از سرداران سپاه بودند که نقششان را دوبله کردم. به جای اکبر عبدی هم حرف زدم که ناراحت هم شد ولی بعد وقتی شنید این کار به من سپرده شده و من فقط مجریش بودم دلخوریش برطرف شد.
فرهاد اصلانی با اشاره به دوری چندساله اش از تلویزیون اظهار داشت: کارهای تلویزیونی اخیر نه نشانی از انگیزه دارند و نه بلندپروازی فقط سند تلاش مدیران برای حفظ میزهایشان هستند. نگاه کاسبکارانه ای بر تلویزیون حاکم شده که آزاردهنده است. به نظرم متولیان تلویزیون به جای اینکه به مردم تهمت بزنند که چرا ماهواره می بینند بنشینند وضعیت و روند کاری خودشان را آسیب شناسی کنند. گرچه من نشانه ای از نارضایتی مدیران از این وضع نمیبینم یعنی انگار در این سازمان عریض و طویل کسی هم چندان از این شرایط ناراضی نیست.
این بازیگر که کارش را با تئاتر آغاز کرده درباره امکان حضور مجدد در صحنه گفت: سیزده سالی هست که از تئاتر دورم و هرچند سالنها زیاد شده و هر شب کلی نمایش روی صحنه میرود ولی رویکرد جدید تئاتر را نمی فهمم؛ اینکه برویم دو بازیگر که فالوئر زیاد دارند را به کار دعوت کنیم و هر شب دو اجرا برویم و برای فروش به هر شرایطی تن دهیم هیچ ربطی ندارد به آن تئاتری که من یاد گرفته ام. ممکن است نمایشی را کارگردانی کنم اما بعید میدانم دست کم در آیندهای نزدیک به عنوان بازیگر در تئاتر روی صحنه بروم.