سینماروزان: کامبیز دیرباز که این روزها فیلم “تک تیرانداز” را روی پرده دارد در روایتی از پشت صحنه این فیلم به مواجههای دلهرهآور با یک مارمولک اشاره کرده است.
کامبیز دیرباز به روزنامه همشهری گفت: در “تک تیرانداز” سکانسی بود که باید من روی قایق چوبی به نام بلم لای نیزار پنهان شده و تا صبح صبر میکردم و بعد به مواضع عراقیها نفوذ میکردم. وقتی میخواستیم این پلان را بگیریم بچههای فیلمبرداری با شرایط سخت در دو قایق جدا بودند و من در یک قایق دیگر که قایق نامناسبی بود و با یک تکان اضافه ممکن بود در آب عمیق لجنزار پرت شوم.
دیرباز ادامه داد: به هر حال لباس و تجهیزات نظامی داشتم و خیلی شرایط خطرناکی بود. قرار شد که بچهها بعد از زاویه روبهرو پلانهای زاویه مخالف را بگیرند و به من گفتند که اینجا بمانم و تکان نخورم تا آنها با دو قایق بروند و دریاچه را دور بزنند و موضع دیگر را فیلمبرداری کنند. زمانی که بچههای فیلمبرداری رفتند تا دریاچه را دور بزنند، نیم ساعت طول کشید…
دیرباز افزود: من تنها در نیزار روی کف قایق دراز کشیدم و سکوت عجیب و غریبی بود که یک دفعه صدایی شبیه مارمولک (!!!) در بین نیزارها آمد و انگاری مارمولک بر بدنم راه میرفت و من خواستم تکان بخورم تا ببینم چه چیزی هست، اما اگر تکان میخوردم ممکن بود قایق تعادلش را از دست بدهد و من به داخل آب میافتادم.
کامبیز دیرباز که در “تک تیرانداز” ایفاگر شهید عبدالرسول زرین بوده، تاکید کرد: آنجا با خود گفتم من الان در شهرک سینمایی اطراف تهران هستم و ۱۰۰ نفر از گروه فیلمبرداری و هموطنم دور من هستند ولی نیم ساعت تحمل کردنش برایم خیلی سخت و ترسناک است. چگونه عبدالرسول زرین و عبدالرسولهای زرین در واقعیت چندین روز -فقط با یک کف دست نان خشک و ۲ تا خرما- کمین کردند تا سوژهشان را شکار کرده و تیراندازی کنند؟! این کار از دست هر کسی برنمیآید، این کار قهرمان میخواهد و فقط باید برای قهرمان ایستاد و تشویق کرد و کلاه از سر برداشت.