سینماژورنال: نغمه ثمینی نویسنده سرشناس تئاتر ایران چند ماهی میشود که به عنوان نویسنده سریال “شهرزاد” مهمان مخاطبان است.
به گزارش سینماژورنال ثمینی که در نگارش فیلمنامه هایی چون “سه زن” و “خون بازی” نقش داشته قبل از “شهرزاد” تجربه حضور در تیم نگارش “طعم شیرین خیال” کمال تبریزی را هم داشت؛ پروژه ای که آن قدرها مورد توجه قرار نگرفت.
ثمینی اما با “شهرزاد” مجددا در کانون توجه قرار گرفته است.
باید از دولت قبل تشکر کرد…
ثمینی در گفتگویی با “شرق” درباره اینکه آیا زمان طولانی که صرف نگارش فیلمنامه “شهرزاد” شده او را از دغدغه اصلی اش که تئاتر است جدا نکرده بیان داشت: شاید این از خوششانسی من بود، وقتی شروع به نگارش «شهرزاد» کردم، دولت عوض شد و بسیاری از نمایشنامههای من که قبلا مجوز نگرفته بود، مجوز گرفتند.
وی ادامه داد: باید از دولت قبل تشکر کرد که به متنهای من مجوز نداد و در پستو ماندند و در دورانی که فرصت نوشتن نمایشنامه جدید نداشتم، متنها اجرا شدند و حس تئاتری من ارضا شد. “هیولاخوانی”، “نگاهمان میکنند” و… کارهایی بودند که در دوران نوشتن سریال «شهرزاد» با متن من اجرا شدند و این اتفاق خوشحالکنندهای بود. نگارش سریال «شهرزاد» من را خسته نکرد، بلکه خیلی ورزیده کرد. «شهرزاد» تا حد زیادی فضای تئاتری دارد و بیرون از فضای دیالوگ و ارتباط آدمها نبود و جنسی از فیلمنامه بود که بیشترین نزدیکی را به تئاتر داشتم. سعی کردم اغراق تئاتر را از این زبان بگیرم و کمی ملموستر بنویسم.
ترانه آرزویم بود/شهاب خیالم
نغمه ثمینی درباره اینکه آیا در زمان نوشن فیلمنامه به گروه بازیگران فعلی فکر می کرده یا نه اظهار داشت: واقعیت این است از روزی که مینوشتم، آرزو میکردم خانم ترانه علیدوستی نقش «شهرزاد» را بازی کند؛ چراکه به نظر من شهرزاد دقیقا همین شکلی است که میبینید. یک زیبایی خیلی ملایم، اما در کنارش یک جور قدرت و معصومیت کودکانهای دارد که باورش میکنیم. ترانه علیدوستی یک انتخاب درخشان بود و من به رؤیایم رسیدم.
وی ادامه داد: برای «قباد» آقای شهاب حسینی یکی از خیالهای من بود که محقق شد. «بزرگ آقا» بهتر از چیزی شد که در متن بود و آقای نصیریان چیزهایی در نقش پیدا کرد که من زمان نوشتن به آن فکر نمیکردم و البته بازیگران دیگری مثل آقای مصطفی زمانی یا پریناز ایزدیار و… . شخصیتهای اصلی انتخابهای خوبی هستند و البته باقی بازیگران و خوشحالم که آقای فتحی سر انتخابهایش ایستاد؛ چراکه سخت است این تعداد از بازیگران خوب را در یک زمان طولانی در اختیار داشته باشید و آقای فتحی حتی سر یک بازیگر کوتاه نیامد و تمام بازیگران ایدهآلش را کنار هم داشت.