هشدار یک رسانه فرهنگی پیش‌روی شورای صنفی نمایش⇐خطر بلعیده شدن توسط یک نهنگ!
سینماروزان: تبعیضهای پیش‌روی تخصیص سانس به فیلمهای مختلف در اکران دوم نوروز و دراختیار قرار گرفتن بخش عمده ای از سانسهای پردیسهای پایتخت به قسمت دوم کمدی «نهنگ عنبر» در روزهای گذشته انتقادات برخی سینماگران را موجب شده است.
در امتداد این انتقادات پایگاه خبری «فرهنگ نیوز» هم در گزارشی با تیتر «خطر بلعیده شدن توسط نهنگ» به انتقاد از تبعیضهای پیش آمده پرداخته است.
متن گزارش «فرهنگ نیوز» را بخوانید:
اکران دوم نوروزی با روی پرده رفتن هشت فیلم در گونه های مختلف از کمدی تا ملودرام و دفاع مقدسی امتداد یافته است. تنوع مضامین فیلمها یکی از نقاط مثبت اکران دوم نوروزی است که باعث میشود زمینه اقناع علاقمندان مختلف سینما فراهم شود.
با این حال عدم توزیع عادلانه سانسها میان فیلمها موجب آن شده که نه شرایط دیده شدن صحیح و مناسب همه فیلمها ایجاد شود و نه آن که رقابت مناسبی در اکران برای همه فیلمها وجود داشته باشد.
عمده مشکل هم در پردیسها و تبعیض اصلی هم به سبب اکران قسمت دوم «نهنگ عنبر» است. در اغلب پردیسهای پایتخت با یک حواله اکران زمینه نمایش «نهنگ2» در بیشتر از یک سالن فراهم شده و به بیان بهتر سالنهای فیلمهای دیگر گرفته شده و به این فیلم تخصیص یافته است.
روال قانونی آن است که با یک حواله اکران یک پردیس خاص فقط یک سالنش را به نمایش فیلم اختصاص دهد اما در روزهای اخیر دیده شده مثلا در پردیس کورش 5 سالن مختلف به نمایش این فیلم تخصیص یافته و در نتیجه آن تعداد سانسهای این فیلم حتی در روزهای میانی هفته بیشتر از 20 است!!!
این روند اگر می‌خواست به صورت قانونی رخ دهد باید برای نمایش در هر سالن یک حواله صادر می‌شد و به بیان بهتر این فیلم برای نمایش در پنج سالن مختلف یک پردیس باید پنج حواله می‌داشت اما اتفاقی که افتاده تخصیص سالنهای آثار دیگر به این فیلم با همان یک حواله است!
این اتفاق، تبعیضی غریب را در اکران به وجود آورده و نتیجه آن هم فروش بالای 4 میلیارد «نهنگ2» در ده روز و در مقابل مجموع فروش زیر 3میلیارد هفت فیلم دیگر در همین مدت است. در پتانسیل فروش «نهنگ2» بخاطر سابقه ذهنی مخاطب نسبت به قسمت اول آن شکی نیست ولی طبیعی است که بخشی از فروش بالای فیلم ناشی از تبعیض اکران است.
وقتی فیلمی تحسین شده مانند «ویلاییها» سهم روزانه اش از یک پردیس روزانه فقط 4 سالن است و فیلمی دیگر مانند «آشوب» حتی در صورت وجود مخاطب بیشتر از 5 سانس روزانه از فلان پردیس نمی گیرد و سهم ملودرامی مانند «نقطه کور» هم به روزی 3 سانس می رسد معلوم است که آمار فروش فیلمها هم رشدی محسوس نخواهد داشت. تازه این درباره آثاریست که با سرگروه اکران شده اند؛ اوضاع درباره فیلمهای اکران شده در گروه آزاد مانند «امتحان نهایی» از این هم بدتر است چون چنین فیلمهایی سهمشان از این پردیسها به روزی یک سانس هم نمی رسد!!!
این روند در روزهای گذشته انتقادات برخی سینماگران مستقل را موجب شده است و از جمله حبیب اسماعیلی تهیه کننده و پخش کننده باسابقه و همین طور کاظم راست گفتار کارگردان. این سینماگران به صراحت از تبعیض پیش آمده گلایه کرده اند و از شورای صنفی نمایش و سازمان سینمایی خواسته اند به این روند رسیدگی کند.
حالا باید منتظر ماند و دید آیا نهادهای نظارتی سازمان سینمایی برای حل این تبعیض چاره ای خواهند اندیشید یا به مانند هفته های گذشته که درگیری در انتخابات آنها را در موضع انفعال برده بود همچنان فقط نظاره گر اوضاع خواهند بود؟ منطق می گوید این بحران تبعیض میان آثار در تخصیص سالن باید یک بار برای همیشه و با برخوردهای ضربتی سازمان سینمایی حل شود.