سینماروزان: حذف فیلم «نفس» در همان مرحله ابتدایی اسکار اتفاقی بود که رسانه های مستقل همزمان با اعلام نام این فیلم به عنوان گزینه نهایی اسکار آن را پیش بینی کردند.
به گزارش سینماروزان «نفس» که محصولی دوارگانی است و با حمایت فارابی و نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان ساخته شده است حتی نتوانست یک پخش کننده جهانی پیدا کند و در این شرایط طبیعی بود که حتی در فهرست نامزدهای ابتدایی اسکار غیرانگلیسی زبان جایی نداشته باشد.
احمد طالبینژاد منتقد پیشکسوت سینمای ایران در یادداشتی پیرامون این حذف برای روزنامه اصلاح طلب «شرق» از سفارشی بودن این فیلم برخلاف ژستهای استقلالمآبانهاش میگوید.
متن یادداشت طالبی نژاد را بخوانید:
حذفشدن«نفس» قابل پیشبینی بود
پذیرفتهشدن یا ردشدن فیلمی در اسکار به اعتبار کشوری که فیلم به اسکار فرستاده است لطمه وارد نمیکند و با وجود رقابتی که بر سر حضور در این رویداد هنری وجود دارد، تمام کشورها علاقهمند هستند با فیلمی از کشورشان در اسکار شرکت کنند. میتوان به تمامی این اتفاقات فکر کرد و معرفی فیلمی به اسکار به معنی پذیرفتهشدن، کاندیداشدن و در نهایت جایزهگرفتن نیست، اما غیبت فیلم «نفس» در فهرست ٩ فیلم اولیه برای من صددرصد قابل پیشبینی بود.
از نظر من «نفس» فیلمی است که ممکن است در ایران به آن توجه شود و برای مردم فیلم مهمی باشد، اما باید برای دلیل غیبت این فیلم در ٩ فیلم اولیه آکادمی اسکار به وجوه سینمایی فیلم توجه کرد و آن این است که از نظر من «نفس» بهلحاظ مضمون، ساخت و پرداخت در اندازههای رقابت با فیلمهای جهانی نیست و این فیلم را میتوان فیلمی بومی دانست. قطعا متوقفشدن فیلم در این مرحله از رقابت اسکار قابل پیشبینی بود و تصور میکنم برای افرادی که در کمیته انتخاب فیلم برای معرفی فیلم به اسکار هم حضور داشتند این پیشبینی خیلی دور از انتظار نبود.
بههرحال انتخاب فیلم در آکادمی اسکار متفاوت است و تصور میکنم عناصر مورد توجه اسکار در این فیلم وجود نداشت، اما نکتهای که میتوان به آن اشاره کرد این است که در آکادمی اسکار تنوع سلیقهای بسیاری برای انتخاب فیلم وجود دارد که البته چندنفری هم از ایران در فهرست انتخابکنندههای فیلم در آکادمی اسکار هستند، بنابراین یک رأی وجود ندارد و البته همه میدانند که در ماجرای اسکار همیشه یک ماجرای پشتپرده وجود دارد. معرفیکردن فیلم و داشتن پخشکننده خارجی که بتواند فیلم را بهنوعی معرفی کند تا هرچه بهتر دیده شود، در این روند تأثیر زیادی دارد.
در این مورد همیشه فیلم «میلیونر زاغهنشین» را مثال میزنم که این فیلم طوری معرفی شد که بسیاری موفق به دیدن آن شدند و فیلم توانست جریانساز شود و در نهایت در اسکار به موفقیت رسید.
بهنوعی میتوان این روند را یکی از دلایل موفقیت فیلمی در اسکار دانست، اما میتوان به نکته دیگری در ارتباط با فیلم «نفس» اشاره کرد و آن این است. که این فیلم سفارشی است، هرچند که ادعا میشود این فیلم کاملا مستقل ساخته شده، اما معتقدم این فیلم کاملا دولتی ساخته شده است، هرچند که در این مجال کوتاه نمیتوان به ابعاد ساختاری فیلم اشاره کرد و نقاط قوت و ضعف فیلم را برشمرد، اما قطعا نمیتوان این فیلم را گزینهای در نظر گرفت که اگر به آکادمی اسکار معرفی کنیم قطعا نتایج خوبی حاصل میشود و فیلمی نیست که بتواند طیف زیادی از کسانی را که در آکادمی اسکار هستند راضی نگاه دارد.
در نهایت میتوان گفت پذیرفتهنشدن فیلم «نفس» در آکادمی اسکار اتفاق مهمی نیست و قرار هم نیست هر سال ایران فیلم به آکادمی اسکار معرفی کند و فیلمهای ما در فهرست نهایی پذیرفتهشده در آکادمی اسکار باشد و در نهایت جایزه به کشور ما تعلق بگیرد.
اقای طالبی نژاد
دم شما گرم که در دوران میان مایگی منتقدان پیشکسوت!!! باز هم حرف خودتو زدی
و ای کاش این حرفا رو در زمانی مییزدی که هیأت انتخاب فیلم برای اسکار مشغول گزینش بودن
و رفیقتون جواد طوسی هم در هیات بود
ان زمان باید هشدار میدادید که بر سر یک فیلم دولتی ریسک نکنن
و فضا رو بدن به فیلمی که حداقل یک درصد شانس داشت اسمش بیاد تو فهرست ۹ نامزد
امثال طالبی نژآد خیلی عقب افتادن از جریان رسانه ای مستقل
این حرفا رو رسانه های مستقل چند ماه قبل گفتن و اقای طالبی الان میگه
از ترس کی؟
از ترس چی؟
؟؟؟
ببم جان
اون دو تا اسکار هم ربطی نداره به این هیات انتخاب فیلم برای اسکار
و بخصوص اقای اسفندیاری
اون یه جریان بی ربطه به اینا…