واکنش اکبر عالمی به کثرت برنامه های سینمایی فاقد استراتژی مشخص در رسانه ملی⇐ پژوهش را فراموش کرده اند!!/بدون سواد سینمایی و رسانه ای نمیشود برنامه سینمایی راهبردی راه انداخت!
سینماروزان: زمانی بود که تنها برنامه سینمایی تلویزیون “هفت”ی بود که لااقل در هر ده قسمت یک بار میتوانست جریان خبری ویژه ای را ایجاد کند با این حال در ماههای گذشته با تعدد برنامه های سینمایی مختلف از “کیوسک” تا “سینماگرام” و “سینما آیفیلم” و “شبهای هنر” مواجهیم که خلأ اصلی آنها عقب بودن از جریان پیشروی رسانه های سینمایی است.
اکبر عالمی از نخستین مجریان برنامه های سینمایی تلویزیون و کارشناس رسانه با اشاره به این کثرت به “جام جم” گفت: مدتی است تلاشهای بیشتری را برای روی آنتن بردن برنامه های تخصصی سینمایی شاهدیم؛ اقدامی که میتوان به آن با دیده مثبت نگریست ولی بعضا انتقاداتی را هم شاهدیم درباره جریان ساز نبودن چنین برنامه هایی. احساس میکنم اگر بخواهیم برنامه های سینمایی قدرتمندی برای تلویزیون تولید کنیم بیش از قبل باید بر روی برنامه ریزی های ابتدایی تمرکز کنیم.
عالمی ادامه داد: مدیران تراز اول اگر برنامه های جریان ساز و خط دهنده به سینما را طلب میکنند باید به سراغ کارشناسان امر رفته و از آنها چاره جویی کنند. به هرحال تکرار مکررات خسته کننده است و گریز از تکرار هم نیازمند به کارگیری ایده های بدیع است.
این کارشناس باسابقه افزود: کلیدواژه اغلب برنامه های این گونه، تحلیل فیلمهای برجسته و آسیب شناسی سینماست که اینها هم بیش از هر چیز نیاز به تخصص و تجربه دارد. بدون سواد سینمایی و رسانه ای که نمیشود ژورنال تصویری راهبردی راه انداخت.
اکبر عالمی خاطرنشان ساخت:
مدیران رسانه ملی برای بهبود اوضاع این برنامه ها باید خط مشی فعلی را بازنگری کرده و چون سینما به تمام مردم هنردوست ارتباط دارد کاری کنند که بدنه هنردوست بیشتر و بیشتر به سمت این نوع برنامه ها بیایند. هنر و از جمله هنر پرطرفداری نظیر سینما میتواند به راحتی خرد را به جامعه تحویل دهد و هر قدر که الگوهای درستی از این هنر پیش روی جامعه قرار گیرد و آثار برجسته تری مورد تحلیل قرار گیرد یقینا دامنه فکری جامعه رشد بیشتری خواهد یافت.
عالمی با اشاره به کمبود پژوهش در برنامه ها گفت: برنامه های سینمایی که برای تلویزیون تولید میشوند بیش از تولید به پژوهش نیاز دارند و هر قدر پژوهش قوی تر باشد خروجی برنامه بیشتر و مفیدتر خواهد شد. در برنامه ریزی برای تولید چنین برنامه هایی باید پژوهش را جدی گرفت و به دنبال پیدا کردن کمبودها و رفع آنها از مسیری منطقی بود. جوانان و نوجوانان علاقمند هنر و به خصوص سینما در کشور ما فراوانند و به شدت هم نیاز دارند که به صورت علمی با سینما آشنا شوند؛ اگر با انجام تحقیقات و پژوهشهای کافی شرایط تولید برنامه های جذاب سینمایی را فراهم کنند قطعا این جوانان علاقمند می توانند علایق خود را از طریق چنین برنامه هایی در مسیر صحیح هدایت کنند. این چنین برنامه هایی البته که به اندازه جوانان و نوجوانان میتواند مورد توجه میانسالان علاقمند سینما قرار گیرد.