واکنش رئیس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان به هجمه‌ها علیه سینمای ایران⇐مشخص نیست که چرا برخی نمایندگان محترم مردم تیغ خشم و عداوت بر صورت این سینمای نجیب و مردمی می‌کشند؟/چرا بدون آنکه نامی از فیلمها بیاورد برای سرنوشت آنها خط و نشان می‌کشند!/چرا مشخص نکرده‌اند براساس کدام اختیار و مجوز قانونی می‌توانند به میلیاردها سرمایه بخش خصوصی چوب حراج بزنند؟/دست از لجاجت‌های کودکانه، تسویه حساب‌های سیاسی و پمپاژ ناامیدیِ توام با تنش در جامعه بردارید!/ به سهم خود برای آبادانی این کشور قدم بردارید و آنهایی که مانده‌اند را سرخورده و مایوس نکنید!
سینماروزان/کیوان بهارلویی: هجمه‌های یکی دو نماینده مجلس و پاره‌ای رسانه‌های افراطی علیه برخی آثار سینمای ایران و ادعای توقیف عنقریب سی فیلم(!) با واکنش رئیس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان سینمای ایران مواجه شد.
سیدضیاء هاشمی با انتقاد از جماعتی که امنیت فرهنگ و هنر را به چالش می‌کشند به آنها توصیه کرده به دنبال کمک برای آبادانی کشور باشند.
متن اظهارات سیدضیاء هاشمی رئیس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان سینمای ایران را بخوانید:
یکصدو اندی سال از ورود سینما به ایران و بیش از چهل سال از پیام تاریخی حضرت امام(ره) درباره سینما می گذرد. در این سالها علیرغم تلاش همه ی دلسوزان و بزرگان فرهنگ و هنر این کشور متاسفانه همچنان سینمای ایران بی ثبات ترین و متزلزل ترین نهاد فرهنگی این کشور قلمداد می شود، از عدم امنیت شغلی و فقدان سیاست های حمایتی و رفاهی هنرمندان تا نبود یک قانون مدون و خاص برای سینمای ایران همه و همه گواه شرایطی ست که سرنوشت و معاش بیش از 7 هزار عوامل حرفه ای سینما تا فرجام یک محصول سینمایی را گره زده به آقایانی که سلیقه شان روزی برمدار حُب است و روزی بر مدار بُغض.
متاسفیم که بگوییم ، روزی ما را زینت المجالس میپندارند و روزی بعنوان ژنرال های فرهنگی میادین بین المللی، روزی به طمع رای آوری در خدمت سیاست و روزی با پوستینی سفید و حنابسته، مُهیای قربانگاه آنهم به جُرم نجابتی که در اصالت وجودی مان است.
دهه هاست فریاد می زنیم، استمداد می طلبیم و ممارست می کنیم که سینمای ایران با کهنه زخم هایی دست به گریبان است که نیمی از توان و ظرفیت تیم پدیدآورنده یک فیلم را مصروف هزارتوی بی قاعده خود می کند. از پروانه ساختی که برای تیم سازنده‌اش ارزش افزوده ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن نزدیک به صفر است تا پروانه نمایشی که دریافت آن نه تنها متضمن اکران عمومی یک فیلم نیست که هر آینه در مرز توقیف و اعمال چند باره ی سلیقه های فرامتنی و فراقانونی ست.
در روزگار سختی که تن رنجور سینما را در تلاطم کوران تبعات و عوارض بلای کرونا رنجورتر و ضعیف‌تر کرد، حال با این وصف ناگفتنی ، بجای آنکه دستمان را بگیرند و یاری مان دهند، زبان به تهدید سینمای ایران باز می کنند.
در سناریویی جدید سینما را متهم به داشتن 30 فیلم مبتذل کرده اند و وزارت ارشاد را به گروکشی که اگر دستور توقیف این فیلم ها را صادر نکند وزیر محترم ارشاد را بازخواست خواهند کرد. نماینده محترم مردم تهران مشخص نیست که چرا تیغ خشم و عداوت بر صورت این سینمای نجیب و مردمی می کشد؟و بدتر بدون آنکه نامی از این فیلم ها بیاورد برای سرنوشت آنها خط و نشان می کشد… آن هم فیلم هایی که از وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی دارای پروانه نمایش هستند!
جناب نماینده محترم مشخص نکردند کجا این فیلم ها را دیده اند که صاحبان آثار از آن بی اطلاعند! و اگر هنوز موفق به دیدن آنها نشده اند، چگونه پی به ابتذال این فیلم ها برده‌اند؟! و نهایتا اینکه نماینده عزیز ما مشخص نکرده اند که بر اساس کدام اختیار و مجوز قانونی می توانند به میلیارد ها سرمایه بخش خصوصی اینچنین چوب حراج بزنند؟
عزیز برادر! مدتهاست دیگر از شما انتظار گشودن گره‌ای از سینما نداریم، لااقل با کج فهمی و تحجر گره آن را کورتر نکنید. امروز حضور فعالانه بخش خصوصی در فرهنگ و هنر کشور در حکم جهادی ست که فرزندان این خاک برای اعتلای نام ایرانِ اسلامی در آن می کوشند و از هیچ تلاشی فروگذار نیستند؛ اگر لسان به قدردانی نداریم ، با زبان تخویف نمک به زخم مرارت ها و تلخی هایشان نپاشیم و ناامیدشان نکنیم.
آخر اینکه فراموش نکنیم که امروز بیش از هر زمان دیگری این کشور نیاز به همدلی، وفاق و آرامش دارد، دولت سیزدهم و رئیس محترم جمهور شبانه روز همه ی توان خود را برای اعاده و صیانت از منافع ملی کشور و رفع موانع و مشکلات اقتصادی مردم بکار بسته اند؛ ما نیز دست از لجاجت های کودکانه، تسویه حساب های سیاسی ، قدرت نمایی های بی فرجام و پمپاژ یاس و ناامیدیِ توام با تنش در جامعه برداشته و مجال و فرصت حاضر را مغتنم شمرده و به سهم خود برای آبادانی این کشور قدم برداریم و آنهایی که مانده‌اند و قلبشان برای سربلندی این کشور می تپد را سرخورده و مایوس نکنیم که هیچ خیانتی از این بالاتر نیست.