سینماروزان: حواشی مرتبط با داوریهای غریب و شگفت انگیزی که هیأت داوران جشنواره سی و پنجم انجام داد پرسشهای فراوانی را موجب شده است.
به گزارش سینماروزان فارغ از سینماگرانی که به دلیل نادیده گرفته شدن فیلمشان در داوری زبان به انتقاد گشوده اند برخی گافهای داوری حتی آنها که نامزد بوده اند را هم به اعجاب انداخته است.
یکی از مهمترین پرسشهای پیرامون داوری امسال جشنواره فجر می تواند این باشد که موقعیت مکانی فیلم دیدن هیأت داوران کجا بوده است و آیا اعضای هیأت داوران همه در کنار هم فیلم دیده اند یا آن که جداگانه و به صورت انفرادی؟ این پرسشها وقتی جدی تر می شود که شایعه تقسیم کار میان هیأت داوران و اینکه هر کدام فقط بخشهایی از فیلمها را دیده اند در میان سینماگران توسعه یافته باشد.
اینکه یکی از اعضای هیأت داوران به نام رویا نونهالی مدام در کاخ جشنواره حضور می یافت و فیلم میدید آن هم در روزهای کاری هیأت داوران چه معنایی می تواند داشته باشد؟
هیأت داوران فجر به طور رسمی از ۸ بهمن ماه کار خود را آغاز کرد و تا ۱۸ بهمن ماه یعنی زمان اعلام نام کاندیداها حدودا ۱۰ روزی وقت داشته‌اند فیلمها را ببینند. به عبارت بهتر فرصت کافی برای دیدن ۳۳ فیلم بخش مسابقه برایشان وجود داشته است.
سوال اینجاست که چرا رویا نونهالی همراه با هیأت داوران فیلم ندیده است؟ آیا میان او و برخی اعضای هیأت داوران مشکلی وجود داشته؟
پرسش بعدی آن است که سالنی که برای فیلم دیدن هیأت داوران درنظرگرفته شده بود دقیقا کجا بود؟ انتخابهای هیأت داوران در بخشهای تکنیکی آثار و از جمله صداگذاری، جلوه های ویژه و موسیقی و گریم آن قدر عجیب است که این شائبه پیش می آید نکند سالن نمایش فیلمها سالن استانداردی نبوده است؟
چرا مختصات سالن نمایش هیأت داوران علنی نمی شود؟ چرا تصویری از سالنی که داوران در آن فیلم دیده اند ارائه نمی شود؟ و مشخص نمی‌گردد که سرور سالن، سرور دیجیتال بوده است و این سالن مجهز به صدای دالبی بوده است یا خیر؟
نکند فیلمها به صورت انفرادی و با ارسال دی.وی.دی در خانه داوران دیده شده؟؟ نکند داوران ۳۳ فیلم را میان خود تقسیم کرده اند و هر کدام فقط بخشی از فیلمها را دیده اند؟ نکند…
