چرا بهمن فرمان‌آرا در گفتگوهای مرتبط با «دلم میخواد» از نقش یک آقازاده در تولید فیلم حرفی نمیزند؟ و مدام بر «مردم» تأکید میکند؟
سینماروزان: بهمن فرمان آرا کمدی-فانتزی «دلم میخواد» را ظرف یک ماه گذشته روی پرده سینماها دید؛ فیلمی که از رضا کیانیان در قامت نویسنده‌ای که به ناگاه شروع به قر دادن میکند(!) استفاده کرده است. این فیلم علیرغم بشکن و بالاانداز کیانیان نتوانسته چنان که باید بفروشد.
«دلم میخواد» با حمایت احسان رسول‌اف آقازاده جلال مدیرعامل بانک آینده تولید شده است و فرمان‌آرا بی توجه به پرسشهای مدامی که نزد کف جامعه درباره چگونگی صعود آقازادگان از اقتصاد تا سیاست و حتی سینما مطرح است در گفتگوهایش پیرامون «دلم میخواد» هیچ گاه درباره همکاری با یک آقازاده حرف نمیزند.
فرمان آرا در تازه ترین گفتگویش که با یک رسانه اصلاح طلب انجام شده نیز سعی زیادی کرده که از اهمیت «مردم» و «ملت» بگوید! بی آن که بگوید چه ربطیست میان «مردم داری» و همکاری با آقازادگانی که شنیدن نامشان هم کلی علامت سوال و تعجب را در ذهن مردم سبز می کند.
او در جایی از گفتگو میگوید: با تمام کم‌لطفی‌هایی که در تبلیغات این فیلم انجام شده است، مردم به این فیلم نیاز دارند، فیلم مسخره‌بازی نیست، یک موضوع جدی است اما درعین‌حال مخاطب خوشحال سالن سینما را ترک میکند. وقتی مسئله نویسنده‌ای این باشد که حق مردم از خوشی در این چندین و چند سال خورده شده و این دلیل دیوانگی‌اش است و در نهایت رؤیای او این است که مردم خوشحال باشند و برقصند، به خودی خود جذاب است.
این کارگردان در جایی دیگر از گفتگو بیان میدارد: با اینکه برخی دوست دارند من اصلا کار نکنم. اما من این کار را بلدم، یاد گرفته‌ام چطور با مردم مکالمه داشته باشم. اینکه منتقد فرانسوی، آلمانی یا انگلیسی از فیلم من تعریف کند، اسباب خوشحالی من نیست، چون نقد آنها برای من مثل خامه روی کیک است، برای من کیک، ملت ایران هستند. با اینکه امکان زندگی در خارج از ایران را دارم جایی نمی‌روم. من متعلق به اینجا هستم به‌علاوه هر چیزی که دارم از کشورم دارم و تابه‌حال هیچ آمریکایی در زندگانی من سرمایه‌گذاری نکرده است.
این مردم‌داری بهمن فرمان آرا آن هم درحالی که به هشتاد سالگی نزدیک می‌شود(!) اگر همراه می شد با توضیحی مختصر از ایشان درباره چرایی همکاری با یک آقازاده اقتصادی شاید مردم هم بیشتر به او ایمان می آوردند و فروش همین فیلم آخرش هم بیشتر و بیشتر می‍شد.
وقتی از مردم می‌گوییم باید به سوالات مردم هم پاسخ دهیم. مردم میخواهند درباره چگونگی رشد آقازادگان در ساختار موجود بدانند؛ اگر نمیتوانید درامی واقع‌گرایانه در این باره بسازید لااقل وقتی با آقازادگان همکاری می‌کنید درباره کیفیت همکاری هم بگویید بلکه ژست مردم‌داری‌تان معقولتر شود.