سینماژورنال: مریم حیدرزاده ترانه سرای بسیاری از عاشقانه هایی است که در عرصه موسیقی پاپ فراگیر شده است.
به گزارش سینماژورنال وی که متولد ۵۶ است از میانه دهه هفتاد کار خود را به عنوان ترانه سرا آغاز کرد و در اواخر همین دهه بود که نخستین کتابش را به چاپ رسانید. از همان زمان تا امروز به عنوان ترانه سرا با بسیاری از چهره های موسیقی پاپ همکاری داشته است.
حیدرزاده اما از میانه دهه هشتاد با ممنوعیت انتشار آثارش در ایران مواجه شد و به تازگی بعد از گذشت یک دهه مجوز مجموعه ای از او با نام “تو را در حضور همه دوست دارم” صادر شد.
این ترانه سرای بااحساس در گفتگویی تفصیلی که با “هفت صبح”انجام داده است درباره برخی از نقاط مهم کارنامه کاریش حرف زده است.
نمی توانستم شکایت کنم چون کارهایم ثبت نشده بود
از جمله این نقاط ماجرای سرقت ترانه “فقط بخاطر تو”ی وی توسط پاکسیما زکی پور ترانه سرای لوس آنجلسی و خواندن آن توسط منصور جعفری است. حیدرزاده درباره دلیل عدم شکایت از این ترانه سرا می گوید: آن زمان که خواننده لوس آنجلسی ترانه “فقط بخاطر تو” را خواند کپی رایت نبود و نمی توانستم از آنها شکایت کنم. برای خارج از کشور بعد از آن که منصور بدون اجاره کارم را خواند وکیل گرفتم به سفارت سوئیس رفتم و کارهایم را آنجا به ثبت رساندم تا دیگر این تجربه ها تکرار نشود.
وی ادامه می دهد: آن زمانی که ایشان “فقط بخاطر تو” را خواندن من هنوز کارم را ثبت نکرده بودم و اگر ثبت کرده بودم آن وقت می شد اقدامات حقوقی به عمل آورد. این ترانه را خانمی برداشت و بدون اجازه من و با اضافه و کم کردن عبارتهایی به آن خواننده داد برای همین در زیرش نوشتند با الهام از ترانه ای از مریم حیدرزاده. بعد هم پایه کار من و تکیه کلام این ترانه باعث شهرت بی جهت ایشان شد اما در هر حال ترانه را برداشتند و به اسم خودشان ثبت کردند.
حیدرزاده خاطرنشان می سازد: من آن موقع نمی توانستم کاری انجام دهم اما چند سال بعد این کار را ثبت کردم ولی به هر حال آب رفته به جوی بازنمی گردد.
ترانه “نفرین” محصول یک شکست عشقی وحشتناک است
به گزارش سینماژورنال مریم حیدرزاده خالق ترانه “نفرین” یعنی اولین قطعه اولین آلبومی است که بصورت زیرزمینی با نام محسن چاووشی پخش شد یعنی همان قطعه ای که مطلع آن چنین است: الهی سقف آرزوت خراب بشه روی سرت/بیای ببینی که همه حلقه زدن دور و برش.
حیدرزاده درباره نگاه نفرت انگیزی که در این کار به معشوق داشته است بیان می دارد: این ترانه برآمده از اتفاقی کاملا شخصی بود که در سال ۷۹ برای من رخ داد و این کمترین کاری بود که بعد از یک شکست وحشتناک از دستم برمی آمد. البته مهم نیست و الان خوشحالم در کتاب اخیرم هم نوشته ام که از همه کسانی که از زندگیم رفتند متشکرم چون اگر نمی رفتند آن کسی که بنا بود بیاید نمی آمد.
این ترانه سرا ادامه می دهد: خیلیها به من انتقاد کردند که تو بنیانگذار این گونه نگاههای منفی در ترانه ها بودی اما به نظر من آدمهای یک جامعه درست به مانند اعضای یک خانواده هستند و هر کس تجربه ای به دست می آورد باید آن را در اختیار دیگران بگذارد.
