سینماروزان: منیژه حکمت در جشنواره سی و ششم فیلم «جاده قدیم» را داشت که علیرغم تلاش برای پیوند زدن ماجرای تعرض به یک زن با اتفاقات جامعه آن هم با حضور نمادگرایانه یک پدربزرگ خشن(!!) چنان که باید مورد توجه قرار نگرفت.
به گزارش سینماروزان در جریان اعتراضات بدنه سینماگران به آشفتگی اکران و در نهایت گل گیری نمادین در شورای صنفی نمایش توسط احمد نجفی، منیژه حکمت برخلاف بسیاری از سینماگران که به نقد اوضاع اکران پرداختند به نقد رفتار احمد نجفی پرداخت و ادعاهایی غیرواقعی را درباره بیکاری در دوران احمدی نژاد مطرح کرد در حالی که در همان دوران چندین فیلم و از جمله دو کمدی تجاری «ورود آقایان ممنوع» و «پوپک و مش ماشالله» را تولید کرده بود.
به تازگی روزنامه «جوان» در گزارشی پرسشهایی را طرح کرده درباره ساخت مستندی از مجلس جنجالی ششم توسط منیژه حکمت؛ مستندی که نیمه تمام ماند اما مشخص نشد راشهایی که منیژه حکمت حین کار از مجلس گرفته بود چه شد؟؟
متن گزارش «جوان» را بخوانید:
در سال پاياني مجلس اصلاح‌طلب ششم، اعضاي فراكسيون اكثريت كه بنا به شرايط و رخدادهاي آن سال‌ها از عدم تأييد صلاحيتشان در دوره بعدي مجلس مطلع و مطمئن بودند، تصميم گرفتند با استفاده از فرصت دسترسي خود به اسناد و مدارك محرمانه در مجلس، فيلم مستندي را تهيه كنند و به رغم حضور بهروز افخمي يكي از فيلمسازان بنام و مطرح در كسوت نمايندگي مردم تهران در مجلس ششم، منيژه حكمت را به‌عنوان تهيه‌كننده و كارگردان تعيين و معرفي كردند؛ تصميمي كه در همان ابتداي كار بسياري از مراكز رسمي نظام به دليل قرار گرفتن اسناد محرمانه در اختيار كارگردان مخالفت كردند و نسبت به فرد انتخابي براي كارگرداني فيلم اعتراض داشتند، اما پافشاري اعضاي فراكسيون مبني برساخت چنين فيلمي آن‌هم با حضور همان خانم كارگردان در نوع خود سؤالات و ابهامات جدي و مهمي را براي تمامي دنبال‌كنندگان و مخاطبان حوزه سياست و فرهنگ به همراه داشت ولی همان مراكز مورد اشاره سعي در حل اختلاف داشتند و طي جلسات متعدد و با عدول از تصميم خود با كليت ساخت فيلم موافقت كردند،حتي براي تسهيل در روند ساخت فيلم و به علت مسائل خاص و ويژه در اين پروژه فهرستي از هنرمندان مستندساز حرفه‌ا‌ي، متعهد و مورد وثوق را نيز به فراكسيون معرفي كردند،اما نمايندگان بر ساخت فيلم به كارگرداني همان خانم پافشاري كردند تا جايي كه تلويحاً برخي از آنان اعلام كردند يا فرد موردنظرشان فيلم را مي‌سازد يا مجدد دست به تحصّن و از اين قسم رفتارها‌ي ساختار‌شكن كه در مجلس ششم بسيار رايج بود،مي‌زنند!
اما در نهايت اين اختلاف به رغم كوتاه آمدن مراكز مربوطه تا جايي لاينحل شد كه تيم حفاظت مجلس از تردد خانم كارگردان در بخش‌هاي مرتبط با اسناد و مدارك مهم و سري ممانعت به عمل آورد،ولی همچنان اعضاي فراكسيون اكثريت مجلس ششم بر حضور ايشان پافشاري عجيب و نامتعارفي مي‌كردند؛ روندي كه بعد از برگزاري انتخابات مجلس هفتم و تا اولين روز كاري نمايندگان آن دوره چراغ خاموش و البته با تعجيل و تسريع بسيار صورت پذيرفت.
چندي بعد و پس از به دست گرفتن امور توسط نمايندگان مجلس هفتم، دستور توقف توليد و ساخت مستند صادر شد،اما در بررسي‌هاي صورت گرفته توسط نمايندگان مجلس هفتم مشخص مي‌شود كه در همان ايام بخش اعظم و مهمي از فيلم با حضور همان كارگردان به رغم هشدارها و تذكرات مكرر نهادها‌ي امنيتي و اطلاعاتي در مجلس ضبط و فيلمبرداري شده است؛فيلمي كه بعدها منيژه حكمت در خصوصش گفت: «بخش‌های مهم فيلمبرداري شده و در مرحله تدوين است، اما براي طي كردن برخي مراحل فني كه در داخل كشور و دفاتر سينمايي ممكن نبوده و به‌ناچار تصاوير خام (راش‌ها) را به خارج از كشور منتقل كرديم»، كشور خارجي كه هرگز مشخص نشد كجا بود و چه كساني اجازه خروج را داده‌اند به‌خصوص وقتي تمام مراحل فيلم در آن حساسيت بالا و صدالبته غيرقانوني ثبت و ضبط‌شده بود و سؤال مهم اينكه چه كسي چنين خطاي فاحشي مرتكب مي‌شود و تصاوير مهم و محرمانه كشور را در دسترس شخصي قرار مي‌دهد كه به هيچ عنوان داراي صلاحيت نبوده و هر گونه درز اطلاعاتي از جانب اين فرد ممكن و محتمل بوده است.
اما آنچه از شواهد امر پيداست اینکه با گذشت بيش از 15 سال از آن روزها شايد آن تصاوير تحت عنوان فيلم مستند هرگز به سرانجامي نرسيده باشد،ولی قطعاً برخي مأموريت‌هاي محوله را با موفقيت در آن‌سوي مرزها و براي گروه‌ها‌ي معاند و مخالف كشور انجام داده بودند، از اين‌رو بايد دستمريزادي گفت به خانم كارگرداني كه از همان سال‌ها و همواره علاقه داشت تحت هر عنواني ديده شود و…