سینماروزان: مشکلات ابتدایی صنف سینمای ایران نزدیک به سه دهه بعد از راه اندازی خانه سینما همچنان وجود دارد و ماهی نیست که گلایه یک یا چند سینماگر را درباره مغفول ماندن حل مشکلات صنفی در خانه سینما نشنویم.
به گزارش سینماروزان سران خانه سینما اگر به جای پذیرفتن مسئولیتهای متعدد در شوراها و نهادهای دولتی و ارگانی الویت خود را بر حل مشکلات ابتدایی بدنه صنف می گذاشتند قطعا هم برای خویش باقیات صالحات می گذاشتند و هم با این همه گلایه روبرو نبودند.
فرشاد اسدالله پور از جمله فعالان حیطه دستیاری کارگردان است که در سالهای اخیر در کنار امیرحسین قهرایی به تولید «دوربین مخفی» برای شبکه خانگی و تلویزیون میپردازد. اسداللهپور تازه ترین چهره ایست که به گلایه از ضعف فعالیتهای صنفی در خانه سینما پرداخته است. اسداللهپور به «قانون» گفت: من از خانه سینما راضي نيستم. اگر اين خانواده است اين خانواده پدر ندارد، مادر ندارد، اتفاقها براساس لذتهاي آني ميافتند؛ نهاد صنفي جايگاهي ندارد. برای هر صنف دیگری اتحادیه وجود دارد که دارای وجاهت است؛ چرا برای سینماگران این اتحادیه وجود ندارد؟ ولي منِ سینماگر چه دارم؟
وی ادامه داد: اگر كارت خانه سينما را ببرم كلانتري، ميگويند برو بيرون و جوازت را بياور. من ميتوانم ضامن كسي شوم؟ اگر وزارت كار هست، تضمين شود كه من بتوانم بازنشسته شوم. چرا پول بيمه خودم را خودم بايد پرداخت كنم؟ اين پولها كجا ميرود؟ هر كس پدر اين خانواده ميشود، پولهارا می برد که در این خانه خرج نشود؟ اگر تمام حرفها گفته شود، خيليها زير سوال ميروند.