1

یادمان نمی‌رود که منتقدان امروز رکوردشکنی گیشه‌ها، میزگرد گذاشته بودند درباره مرگ کامل سینمای پساکرونا!/عملکرد استاندارد معاون نظارت بود که به داد سینمای پس از کرونا رسید!/همان طور که داروغه‌زاده در دولت اعتدال، کمک کرد به حل مشکل بسیاری آثار توقیفی، در دولت سیزدهم نیز روح‌الله سهرابی بود که سعی کرد بی شوآف، کمک‌حال صاحبان آثار مسأله‌دار گردد/اگر امثال ایل‌بیگی و روح‌الله سهرابی نبودند حتی ظرفیت تبلیغاتی سینمای ایران در شبکه‌های غیرسیاسی نیز وجود نداشت!

سینماروزان: در نقد عملکرد سینمایی دولت سیزدهم همان قدر که می‌توان کاستی ها را گفت، همان قدر باید درباره ویژگی های مثبت هم حرف زد و به نظر می‌رسد یکی از استانداردترین عملکردهای سازمان سینمایی دولت سیزدهم در معاون نظارت بوده است.

 

مسعود احمدی عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینما با بیان مطلب فوق به ژورنال تصویری میزانسن گفت: کاستی هایی همچون تولیدات ارگانی اغلب ناموفق در جلب مخاطب عام و خاص که شاید ناشی از شرایط اجتماعی پسا۱۴۰۱ بوده را کنار عملکرد معاونت نظارت سینمایی آن دولت در حل معضلات اکران که بگذاریم خیلی چیزها دستمان می‌آید.

 

وی ادامه داد: به جز حبیب ایل بیگی در معاونت نظارت که این بار سعی کرد راه تعامل با صاحبان سینما را پی گیرد، حضور روح الله سهرابی در مقام معاون نظارت عرضه باعث شد نه تنها مشکلات بسیاری از آثار توقیفی حل گردد بلکه تنظیم مناسب اکران و در عین حال استفاده از ظرفیت های تبلیغاتی مختلف چه در داخل و چه خارج برای فیلم‌های روی پرده، ایجاد شد تا در مقوله گیشه سینماها، کارنامه موفقی به جای ماند.

 

این منتقد سینما خاطرنشان کرد: همان طور که حضور ابراهیم داروغه زاده در ساختار نظارتی دولت اعتدال کمک کرد به حل مشکل آثاری مثل عصبانی نیستم، خانه دختر و… ، حضور روح‌الله سهرابی کم‌حاشیه و بی سروصدا در مقام معاون نظارت عرضه سازمان دولت سیزدهم نیز نه تنها شرایط اکران فیلم‌هایی مشکل‌دار مثل مجبوریم،ابلق، علفزار، روشن، چپ راست، عامه پسند، ملاقات خصوصی، بی بدن، مست عشق، هاوایی، خط استوا و… را فراهم کرد بلکه اقدام به رفع توقیف آثاری مثل مسیح پسر مریم، سلام علیکم حاج آقا، رستاخیز و سجل و… نمود که مدتها بود توقیف بودند و در عین حال در تعاملات بالادستی پروانه اکران خارج فیلمی مثل قاتل و وحشی را صادر کرده و گفتگوهای متعدد برای کسب استفتاء جهت حل مشکل این فیلم و همچنین کاناپه را در دستور کار قرار داد.

 

مسعود احمدی گفت: یادمان نمی‌رود که سابق بر این تهیه‌کننده ها حتی نمی توانستند از ظرفیت تبلیغات در شبکه های غیرسیاسی ماهواره ای بهره مند شوند ولی در این دوره رایزنی های لازم جهت استفاده تبلیغاتی از این ظرفیت فراهم شد و سودش را هم سینمایی برد که بعد از کرونا تقریبا در کما بود و حتی برای مرگش میزگرد می‌گذاشتند و درباره این می‌گفتند که دوره سینما گذشته و باید به سمت پلتفرم ها رفت! دیدیم که همان سینمای مُرده را هم می‌شود با برنامه ریزی درست، احیا کرد و عامل رکوردشکنی شد.

 

این روزنامه‌نگار خاطرنشان ساخت: البته که اهالی سینمای ایران همچنان از ابتدایی ترین امور معیشتی که بیمه بیکاری و بیمه بازنشستگی درخور و بیمه درمانی جامع باشد، بی بهره هستند و حتما مدیران تازه ارشاد باید کمک کنند به رفع این موانع از کانال صندوق هنر اما پیشرفت بدون بهره‌وری از تجربیات مفید گذشتگان، سودی ندارد و قطعا مدیریت سینمای دولت چهاردهم اگر بتواند از تجربیات امثال ایل بیگی و سهرابی و حتی داروغه‌زاده استفاده کند، سودش را نه فقط مدیران سینما بلکه کل جامعه سینما خواهد دید.