سینماروزان: بالاخره و بعد از نزدیک به یک دهه، انحصاری که یک سامانه فروش آنلاین بلیت راه انداخته بود برچیده شد و با راه اندازی سامانه های ایران تیک، آپ و جرینگ، فضای بلیت فروشی آنلاین به سمت رقابتی شدن رفت.
به گزارش سینماروزان ایجاد رقابت در عرضه بلیت فروشی آنلاین در کنار راه اندازی سامانه سمفا که منطبق بر آن تمام سامانه های بلیت فروشی آنلاین باید سهم صاحبان آثار را در لحظه بلیت فروشی پرداخت کنند، کورسوی امیدی را در پخش کنندگان و تهیه کنندگانی ایجاد کرده که در سالهای اخیر هم از انحصار بلیت فروشی ضربه خورده بودند و هم از بدحسابیهای سینماداران.
امیرحسین حیدری، مدیرعامل موسسه پخش نمایش گستران در یادداشتی از امیدواری به راه اندازی سمفا و سامانه های تازه بلیت فروشی گفته است.
متن یادداشت مدیرعامل نمایش گستران را بخوانید:
«۱) انحصار در اقتصاد به اختصاصی بودن مالکیت چیزی یا امتیاز کاری یا فروش کالایی به موسسهای معین تعریف شده است.
بلیت فروشی در سینمای ایران سالها در انحصار سامانهای خصولتی بود که صد البته نمیتوان از زحمات و خدمات ارزشمند که در تمام این سالها متحمل شدند چشم پوشی کرد و قدردان نبود، ولی همانطور که در ماهیت هر پدیده انحصاری وجود دارد این امر منجر به سکون در دراز مدت و در نهایت فساد میشود.
ایجاد سامانه بلیت فروشی یکپارچه (سمفا) را باید به فال نیک گرفت چرا که رقابت در هر زمینهای استانداردهای مربوطه را بالا برده و رقبا سعی در بهبود کیفیت خدماتشان میکنند و در نهایت مخاطب برنده این رقابت خواهد بود.
۲) با شکل گیری پردیسهای سینمایی انتظار میرفت سینماداری شکل و شمایل مدرنتر و جدیدی به لحاظ ارتباط با صاحبان فیلمها و پخش کنندهها داشته باشد که متاسفانه به غیر از معدود پردیسهای فعال و پرمخاطب همچنان تعاملی بین فیلم و غالب سینماها وجود ندارد و سینما دار صرفا به عنوان مصرف کننده و نه کسی که وظیفه خود بداند که محصولی که به امانت به دستش سپرده شده را پروموت (تبلیغ و نمایش) کند، رفتار میکند.
در این میزانسن سینما فیلم را در بازه زمانی معین (که با فروش فیلم رابطه مستقیم دارد) اکران و عواید حاصل از فروش و هزینههای احتمالی را کسر میکند، الباقی که سهم پخش و تهیهکننده است باشد در صورت صلاحدید پرداخت میشود. همانطور که ذکر شد سینما هیچگونه مشارکت و فعالیتی در زمینه تبلیغات فیلم بر خلاف تمام سینماهای دنیا نکرده و درصد قابل توجهی از فروش هم سهم ایشان میشود و در بازه زمانی دلخواه سهم صاحبان فیلم پرداخت میشود. با ایجاد سامانه سمفا امید است این چرخه معیوب بهبود یافته و رابطه معیوب سینماداران و صاحبان آثار اصلاح یابد؛ شاید اگر سمفا بتواند فقط در همین زمینه موفق عمل کند خدمت بسیار بزرگی به جامعه سینمایی کشور کرده که در درازمدت می تواند به چرخه تولید هم کمک کرده و تهیه کنندگان و سرمایه گذاران با اطمینان خاطر بیشتری به سمت تولیدات جدید بروند.
در این فرآیند چون دیگر سهم صاحبان فیلم برای مدت زمان طولانی دست سینماداران نیست، آنها تلاش بیشتری در جهت جذب مخاطب و فروش فیلمها در سینماهای خود می کنند و این مهم منجر به ایجاد رقابت و افزایش کیفیت خدمات و در نهایت انتفاع مخاطب، صاحبان فیلمها و خود سینماها خواهد شد.
۳) قطعا مثل هر پدیده نوظهوری سمفا هم در شروع، مشکلات و کاستیهایی خواهد داشت که با مشارکت اهالی سینما این نقایص برطرف خواهد شد و البته در این زمینه نباید نقش سازمان سینمایی در کم رنگ کردن تصدیگری خود و واگذاری امور به شورای صنفی و خانه سینما (اهالی سینما) را نیز فراموش کرد که در غیر اینصورت بازگشت به عقب منجر به ایجاد رانت و انحصار جدید در ابعاد وسیعتر خواهد شد.