۲۸۸۸؛ پادکستِ ستایش و عیال؛ محصول مرکز؟/بازیگوشی آگاهانه برای جلب حمایت تجربی؟
سینماروزان/مهناز خدادوست:
-تیتراژ؟ یک کلیپ موزون
– فیلم درباره پرواز است؟! پرواز؟ نمی‌بینیم تا نود دقیقه بگذرد! تازه بعد از یک ساعت و نیم پرواز هلیکوپتر کبرا می‌بینیم و نه هواپیما! آسمان؟ نمی بینیم! خلبان؟ نمی بینیم! عملیات هوایی؟ نمی بینیم!
+البته که می‌شنویم تا دلمان بخواهد، هی می شنویم و نمی بینیم، هی می شنویم و نمی بینیم، هی می شنویم و نمی بینیم و هی می شنویم …
-حرافی؟ فراوان
–پادکست؟ می‌تواند باشد! یک پادکست کامل
-در فجر چه میکند؟ از مرکز گسترش بپرسید که حامی تولید بوده!
-ستایش هم دارد و ایضا عیال
+تلاش سیاوش مفیدی در جهت خروج از #خنده_بازار که کارگر نیست
– اکسپریمنتال؟ بیشتر بازیگوشی است! آگاهانه؟ شاید برای جلب حمایت مرکز
– سیاه و سفید کن، باران ببار، برف بریز، مه بپاش، دود بزار، قاب‌ها را تنگ کن، تصویر را محو کن، ضدنور بگیر تا اکسپریمنتال به نظر آیی
-تنها مزیت؟
+فیلم را کمی بعد از نود دقیقه تمام میکند
جوک
—خودزایمانی در لندرور! بدون سر و ته کردن نوزاد!
مشکل اول و آخر؟
—فقدان تهیه‌کننده حرفه‌ای! اگر برای مینی‌مال های آپارتمانی، تهیه کننده حرفه ای نیازی نباشد برای تولیدات ژانریک و آن هم ژانر جنگ هم تهیه کننده و هم مدیر تولید حرفه ای لازم است!
