سینماروزان: پگاه آهنگرانی که به واسطه خانواده اش وارد بازیگری در سینما شد و این حرفه را ادامه داد در سالهای اخیر درگیر مستندسازی هم شده است.
به گزارش سینماروزان او که سابقه ساخت مستندهایی مانند «محاکات غزاله علیزاده»، «ده نمکی ها» و «ارباب جمشید» را دارد به تازگی مستندی به نام «خانه سینما» را ساخته است که مروری دارد بر ماجراهای مرتبط با انحلال این نهاد.
پگاه آهنگرانی درباره روند تولید این مستند به «آسمان آبی» گفت: سال ۹۲ که اوج دعواها و تعطیلی خانه سینما بود بدون هیچ ایدهای شروع به فیلمبرداری از وقایع کردم چون معتقد بودم این موضوع جزو اتفاقاتی است که باید در تاریخ ثبت شود. اعضای خانه سینما هم بهقدری درگیر این اتفاق بودند که کسی به فکر ثبت این لحظات نبود. همان زمان با فرهاد توحیدی که در آن زمان سخنگوی هیئتمدیره بود صحبت کردم که آیا میتوانم از این لحظات فیلمبرداری کنم و ایشان موافقت کردند اما همان زمان هم برخی موافق و برخی مخالف کار من بودند چرا که موضوع خیلی امنیتی شده بود. این راشها به همین شکل ماند و دوسال پس از این رویداد مرتضی رزاق کریمی که در آن دوران هم عضو هیئتمدیره خانه سینما بود و اکنون قائم مقام مدیرعامل مرکز گسترش سینمای تجربی است با من درباره اش صحبت کرد و در نهایت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تهیه کننده فیلم شد.
پگاه ادامه داد: زمانیکه مرکز تهیهکننده فیلم شد، ادامه ساخت آن را جدیتر دنبال کردم اما کار برای من بسیار دشوار بود چون باید یک موضوع تخصصی را به شکلی به مخاطب ارائه میدادم که از تماشای آن خسته نشود و نسبت به تمام مسائل رخداده آگاهی کسب کند. بههمین دلیل تدوین آن حدود یکسالونیم طول کشید و من تمام تلاشم را کردم که این مستند برای مخاطب عام هم جذابیتهایی داشته باشد.
این بازیگر درباره نظر مخاطبان نسبت به این مستند اظهار داشت: این فیلم را تا بهحال به چند مخاطب عادی نشان دادهام. هرچند ممکن است این مستند برای سینماگران جذابتر باشد، اما این افراد هم متوجه مختصات این دوره شدند. دورهای که نهادهای صنفی در حال تعطیلی بودند و خانهسینما تنها نهاد صنفی بود که پیروز از این جنگ بیرون آمد.
پگاه آهنگرانی پیرامون تلاشهایش برای کسب اطلاعات مرتبط با خانه سینما گفت: من مصاحبههای بسیاری برای این مستند انجام دادم و حتی الامکان استفاده از برخی مصاحبهها فراهم نشد. سعی کردم حرفهای هر دوطرف را در فیلم داشته باشم، اما بعضیها مانند آقای شمقدری بههیچوجه حاضر به مصاحبه نشدند. البته این اتفاق درباره خیلی از افراد رخ داد. بزرگان خانهسینما مانند محمدمهدی عسگرپور هم حاضر به مصاحبه نبودند گویا این مقطعی است که همه دوست دارند فراموشش کنند و کسی علاقه ندارد آن را یادآوری کند. هیچکس دوست نداشت من این فیلم را بسازم. حتی مرکز هم از سوی وزارت ارشاد و حتی خانهسینما تحت فشار بود که این فیلم ساخته نشود.