سینماروزان/حامد مظفری: توهین در هر شکلش بد است؛ به خصوص اگر از سوی بازیگر سریال مناسبتی رسانه ای باشد که سریالها و تاک شوهایش مدام میخواهند ملت را به سمت صرف مثل “ادب مرد به ز دولت اوست” ببرند!
بهناز جعفری بازیگری که نه یک سریال که دو سریال مناسبتی “زیر پای مادر” و “نفس” را که هر دو در میان مایگی مشترکند روی آنتن دارد، در نشست سریال اول علنا به خبرنگاری که دیالوگهای کپی کارانه سریال را نقد کرده توهین میکند و او را متهم میکند به خماری!!
این توهین اول نیست؛ پیشتر هم از لیلا حاتمی تا مانی حقیقی و لیلا اوتادی را داشتیم که لیچار بار خبرنگار کردند اما واکنش خبرنگارانی که طرف لیچار واقع شده اند، چیست؟
هیچ! اندکی تماشا و قدری غر و مجددا حضور در یک محفل توهین آمیز دیگر. چرا؟
اگر نگاهی به خبرنگاران همین محفل توهین آمیز اخیر بیندازیم حتی یک رسانه مستقل هم نمی بینیم؛ همه رسانه های ارگانی که از منتهی الیه چپ تا راست را دربرمی گیرد. از رسانه “الف” تا “ب” تا “پ” تا “ت” تا “شین” و “میم” همه مدام توهین می شنوند و مدام غر می زنند.
آیا نمی شد به جای این غرها برای یک بار که شده بلافاصله پس از توهین، محفل را ترک کنید تا درس ادبی شود برای نفر بعد!؟ او که خبرنگار رسانه متبوع صداوسیماست وظیفه سازمانی اش است که در چنین محفلی شرکت کند و تا انتها هم توهین را متحمل شود، شمایی که در رسانه ای وابسته به موسسه فرهنگی هنری شین مستقری چرا؟ شما که خبرنگار رسانه الفی چرا؟ رسانه “ت” که مدام توهینهای غربیون به واسطه برجام و ۲۰۳۰ را افشاگری میکند چرا خبرنگارش دربرابر چنین توهینی واکنش نشان نمی دهد؟ از همه بدتر بانی برگزاری محفل است که خود خبرنگار یک روزنامه سینمایی است! شما چرا فقط تماشا میکنی این بد و بیراه را؟
پی نوشت: درود بر خبرنگار رسانه ای مرتبط با پزشکی که در انفعال گریبانگیر دیگران، یک تنه نکته مهمی را به بهناز جعفری گوشزد کرد و آن هم اینکه بخشی از موقعیت کنونی اش را مرهون همین جماعتی است که به آنها توهین میکند.
برای دیدن فیلم ماوقع توهین اینجا را کلیک کنید.
