سینماروزان: در سالهای اخیر درباره بنایی که در ضلع جنوبی تئاترشهر در حال ساخت بود فراوان شنیده ایم؛ بنایی که از آن با عنوان مسجد یا مجتمع فرهنگی-مذهبی یاد کرده بودند؛ بنایی که عیدفطر افتتاح خواهد شد.
همین افتتاح بهانه ای شده برای آن که خبرگزاری «ایسنا» که از رسانه های نزدیک به اصلاح طلبان است در گزارشی پیرامون این بنا ادعاهایی را درباره ویژگیهای آن طرح کند. ادعاهایی نظیر اینکه این بنا بیشتر از آن که مسجد باشد به سمت تجاری بودن پیش رفته است.
متن گزارش «ایسنا» را بخوانید:
در یکی از روزهای تعطیل هفته گذشته، خبری به نقل از سرپرست سازمان عمرانی مناطق شهرداری تهران مبنی بر افتتاح پروژه احداث مسجد و مجتمع فرهنگی حضرت ولیعصر(عج) (در کنار تئاتر شهر) همزمان با عید سعید فطر منتشر شد که تاکید بر ویژگیهای این ساختمان، برخی اظهارات غیررسمی را تایید میکند که میگویند، این ساختمان برخلاف اهداف و کاربریهای اولیه، آماده بهرهبرداری شده و جنبه تجاری آن بر فرهنگی و مذهبیاش غالب است.
در خبر منتشر شده، علاوه بر اشاره به سالن آمفیتئاتر با ظرفیت ۳۸۴ نفر و شبستان ویژه خانمها و آقایان، آمده است که این ساختمان، آن هم درمجاروت بنایی همچون تئاتر شهر، یک سالن غذاخوری با ظرفیت ۵۴۵ نفر و یک آشپزخانه صنعتی با ظرفیت آمادهسازی ۱۵۰۰ پرس غذا در هر وعده را هم دارد؛ این در حالی است که نه تنها خبری از مسجد در این مکان نیست و نهایتا باید به دو نمازخانه کوچک اکتفا کرد، بلکه پیش از این در پاسخ به اعتراض هنرمندان نسبت به ساخت چنین ساختمانی در کنار تئاتر شهر وعده داده شده بود که این مکان سالنی برای اجرای تئاتر هم خواهد داشت، اما آمفیتئاتر ساخته شده نه تنها ویژگیهای لازم یک سالن تئاتری را ندارد، بلکه ظاهر و چیدمان صندلیها و همچنین قرارگیریاش در کنار سالن غذاخوری آن را شبیه سالنهای درآمدزای همایش و ختم در بعضی مسجدها کرده است.
مسجد و مجتمع فرهنگی و مذهبی حضرت ولیعصر(عج) با این ویژگیهای «خاص» فرهنگی و مذهبی خود، در شرایطی افتتاح خواهد شد که زمین آن ابتدا به عنوان پارکینگ تئاتر شهر مورد استفاده قرا میگرفت و در یک برهه زمانی هم قرار بود توسط شهرداری، یک پارکینگ طبقاتی در آنجا احداث شود ولی کلنگ آن به نام مسجد زده شد و در نهایت پس از گذشت حدود ۱۵ سال ساختمانی علم شده که نه مسجد است، نه پارکینگ و آن طور که برخی مسئولان به صورت غیررسمی میگویند، صرفا یک مجتمع تجاری است که برخی مدعیاند اختیارش حتی از دست شهرداری هم خارج شده است؛ چرا که به گفتهی آنان، این ساختمان که مالک اصلی آن به طور رسمی آشکار نیست، هیات امناء و هیات مدیرهای دارد که چند نفر از چند جای مختلف در آن منصوب شدهاند، ضمن اینکه شهرداری و بخش خصوصی هم در بخشی از مجموعه سرمایهگذار هستند.