واکنش #رضا_محقق تهیه‌کننده #چرا_گریه_نمیکنی به ادعاهای تحریم بازیگران این فیلم: بهتر است فیلم‌هایی را تحریم کنند که خودشان سرمایه‌اش را داده‌اند!/خنده دار است که می‌گویند رفاقتی با من کار کرده‌اند!/کدام رفاقت؟ تا ریال آخر دستمزدهایشان را گرفته‌اند!/تولید فیلم از سوی #باران به من پیشنهاد شد!/بازیگری که حتی برای یک روز بدون دستمزد هنگفت بازی نمی‌کند، شده است دکترین انقلاب اینستاگرامی!!/بازیگری که برای ۵ جلسه نقش‌آفرینی ۴۰۰ میلیون تومان دستمزد گرفته‌، چگونه دم از مردم می‌زند؟/شما دل‌تان برای مردم می‌سوزد؟ برای این مردم چه کرده‌اید؟/ این بازیگران چرا شبکه نمایش خانگی را که ماهیانه دو سه میلیارد از آن درآمد دارند، تحریم نمی‌کنند؟/فلان بازیگر تنها افتخارش نقش‌آفرینی در فیلم‌های پدرش بوده و آن وقت به من می‌گوید تهیه‌کننده تازه کار!/در بچگی پدر و مادرم را از دست دادم!/داماد عدل هاشمی‌پور{مدیر سازمان اقتصادی کوثر} هستم ولی وصلت ما قومی بوده و ایشان هیچ کمکی به من نکرده!/این چه مدل دموکراسی است که فقط تعداد محدودی بازیگر با دستمزد میلیاردی باید برای بقیه تعیین تکلیف کنند؟/کارگردان فیلم{علیرضا معتمدی} هیچ مشکلی با حضور فیلم در جشنواره نداشته و حتی تقاضای کارت ورود به جشنواره هم داشته است!

سینماروزان/زهرا منصوری: بعد از راه‌یابی فیلم سینمایی «چرا گریه نمی‌کنی؟» به کارگردانی علیرضا معتمدی به جشنواره فجر۴۱، گروهی از بازیگران این فیلم شامل مانی حقیقی، هانیه توسلی، فرشته حسینی، امیرحسین فتحی، باران کوثری، علی مصفا و نهال دشتی با انتشار متنی در فضای مجازی مخالفت خود با حضور فیلم در جشنواره فیلم فجر را اعلام و به نوعی این رویداد را تحریم کردند.

حالا رضا محقق در مصاحبه‌ای با خبرگزاری مهر پاسخ بازیگران مدعی تحریمش را داده است.

رصا محقق گفت: همواره کارگردان و بازیگران یک فیلم در اختیار تهیه‌کننده هستند و این تهیه‌کننده است که برای یک فیلم تصمیم می‌گیرد. بازیگر در فیلم بازی‌اش را کرده و حق و حقوقش را هم گرفته است. این بازیگران چرا شبکه نمایش خانگی را که ماهیانه دو سه میلیارد از آن درآمد دارند را تحریم نمی‌کنند؟ آیا شبکه نمایش خانگی جزو سینما نیست؟ چرا فیلم‌های خودشان که خودشان برایش سرمایه گذاری کرده اند را تحریم نمی‌کنند؟ اگر قرار بر انصاف است باید این‌ها را جواب بدهند. من فیلمی ساخته‌ام که برایش زحمت کشیده‌ام و کسی حق ندارد به من بگوید که اجازه دارم کارم را به جشنواره بدهم یا ندهم!

وی افزود: همه عوامل این فیلم تا ریال آخر دستمزدهایشان را گرفته‌اند، کجا با رفاقت پای این کار آمده‌اید؟ من به‌هیچ عنوان نمی‌خواهم جشنواره فجر را تحریم کنم، چرا باید شما به من زور بگویید؟ این چه مدل دموکراسی است که شما از آن دم می‌زنید؟ مگر شعار آزادی نمی‌دهید؟ شما آبروی آزادی را هم برده‌اید! شما پیراهن عزتمند آزادی را به یک ذلت تبدیل کرده‌اید! من در بسیاری از فستیوال‌های معتبر سینمایی دنیا جایزه گرفته‌ام، حالا این دوستان به من می‌گویند تهیه‌کننده تازه‌کار! اگر من گمنام بودم چرا برای ساخت این فیلم سراغ من آمدید؟ ساخت این فیلم اساساً از سوی آن‌ها به من پیشنهاد شد. حین ساخت فیلم «شهر خاموش» بودیم که باران کوثری پیشنهاد ساخت این فیلم را به من داد. شما حق ندارید برای دیگری تعیین تکلیف کنید. شما همه بازی کرده‌اید و دستمزد خود را هم گرفته‌اید. یادم نمی‌رود یکی از همین بازیگران، یک روز تا دستمزدش را نگرفت، حاضر نشد مقابل دوربین برود. حالا تبدیل به ارائه‌دهندگان دکترین انقلاب اینستاگرامی شده‌اند! هر اتفاقی هم که می‌افتد پناه می‌برند به فضای مجازی.

محقق قرارداد بازیگران تحریم‌کننده این فیلم گفت: اکثر این بازیگران دستمزدشان را به‌صورت جلسه‌ای می‌گرفتند. دو نفر از همین امضاءکنندگان در حد چند پلان در فیلم حضور دارند، تو دیگر اظهارنظر نکن! بازیگری که برای ۵ جلسه نقش‌آفرینی ۴۰۰ میلیون تومان دستمزد گرفته‌ای، چگونه دم از مردم می‌زنی؟ شما دل‌تان برای مردم می‌سوزد؟ برای این مردم چه کرده‌اید؟ این اظهارنظرها با حقیقت فاصله دارد. تا کی قرار است ما دورو باشیم؟ تا کی می‌خواهیم مردم را سکو و پله‌ای برای پیشرفت خودمان کنیم و ابزار قرار دهیم تا کی ریاکاری کنیم؟

این تهیه‌کننده درباره برخی مطالب مطرح شده در فضای مجازی درباره تأثیر نسبت‌های خانوادگی‌اش در موقعیت امروزش در جشنواره فجر امسال هم گفت: من داماد آقای عدل هاشمی‌پور{رئیس هیات مدیره سازمان اقتصادی کوثر} هستم که شخص بسیار محترمی است و به‌عنوان یک فرد نظامی برای این مملکت زحمت کشیده است. او از سال‌های جبهه و جنگ برای این کشور زحمت کشیده است. او همشهری من بود و وصلت ما هم قومی بود. او اصلاً شناختی از فضای سینما ندارد و در کار بنده هیچوقت هیچ کمکی نکرده است من با تلاش شخصی و شبانه‌روزی‌ام کار کردم و در سال ۸۰ اولین فیلممان را ساختیم. هیچکس به‌غیر از خدای متعال در این مسیر به من کمک نکرد و از هیچ رانتی استفاده نکردم. من در کوچه‌های داغ ده‌دشت بستنی می‌فروختم و کار می‌کردم. سال ۸۰ اولین فیلمم را ساختم اما سال ۹۱ ازدواج کردم!

وی افزود: خطاب به همه آن‌هایی که مدعی آزادی هستند می‌گویم که بدانید که من «آقازاده سینمایی» نیستم. من حتی سایه پدر و مادرم را در بچگی از دست داده‌ام و با یتیمی به جایگاه امروزم رسیده‌ام. حالا برخی از این آقایان احساس می‌کنند جای آن‌ها را تنگ کرده‌ام! مگر سینما اموال موروثی شماست؟ مگر شما وکیل دیگران هستید؟

محقق گفت: فلان بازیگر تنها افتخارش نقش‌آفرینی در فیلم‌های پدرش بوده و فقط همین رزومه را دارد، آن وقت به من می‌گوید تهیه‌کننده ناشناس و تازه کار! من نه شوهرم بازیگر بوده که بازیگر بشوم و نه حامی ویژه‌ای داشته‌ام. اف بر کسانی که این اندازه نمک‌نشناس هستند. کاش اگر حرف و نقدی دارید مثل مرد بیایید و مطرح کنید، نه اینکه جلوی تنفس دیگری را بگیرید و بگویید حق نداری نفس بکشی.

رضا محقق گفت: علیرضا معتمدی کارگردان فیلم هیچ مشکلی با حضور فیلم در جشنواره نداشته و حتی تقاضای کارت ورود به جشنواره هم داشته است. نسخه نهایی فیلم را هم خودش به ما رساند که تحویل جشنواره دهیم. در کلیه مراحل هم او در جریان ارسال فیلم به جشنواره فجر بود. البته آقای معتمدی پیش‌تر به من هشدار داده بود که این اتفاق‌ها رخ می‌دهد اما من تصمیم خودم را برای حضور در جشنواره گرفته بودم و آمادگی فشارهای سخت‌تر از این را هم دارم.