1

«چهارراه استانبول» هم از فهرست آرای مردمی خانه سینما حذف شد⇐همچنان تثبیت حضور سازمان ارزشی+آقازاده اقتصادی+تهیه‌کننده فیلم ۳ارگانی

سینماروزان: با حذف «چهارراه استانبول» از فهرست آرای مردمی خانه سینما حالا دوروبر فیلمهای ارگانی «به وقت شام» و «تنگه ابوقریب»، فیلم آقازاده مدیرعامل بانک آینده یعنی «بمب…» و «لاتاری» فیلم تهیه کننده فیلم 3ارگانی «ماجرای نیمروز» خلوتتر شده است.

به گزارش سینماروزان خانه سینما در حالی امسال و از روز چهارم فهرست ده فیلم مردمی را اعلام کرد که در روزهای بعدی هیچ فیلم تازه ای وارد این فهرست نشده(!) و به جایش روزی یک فیلم از فهرست حذف شد؛ جالب است که این حذفیات هرگز شامل دو محصول سازمان ارزشی اوج یعنی «به وقت شام» و «تنگه ابوقریب» نبوده است.

«مغزهای کوچک زنگ زده»، «تنگه ابوقریب»، «به وقت شام»، «لاتاری» و «بمب…» فهرست آرای مردمی خانه سینما هستند.




بعد از فوتبالیستهای آبی و قرمز ایرانی⇐پای مرد سال فوتبال جهان هم به سینمای ایران باز شد+عکس

سینماژورنال: عزیز اصلی، مهراب شاهرخی، علی پروین، جواد زرینچه، احمدرضا عابدزاده، نیما نکیسا، خداداد عزیزی، پژمان جمشیدی و آتیلا حجازی از جمله فوتبالیست‌های ایرانی هستند که به عنوان بازیگر در فیلم‌های سینمایی مقابل دوربین رفته‌اند و با حضور ریوالدو بازیکن مشهور فوتبال برزیل و مردس ال فوتبال جهان در سال 1999 در فیلم «من سالوادور نیستم» پای بازیکنان خارجی هم به فیلم‌های ایرانی باز شد.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “ایسنا” سینما و فوتبال همیشه رابطه نزدیکی باهم داشته است، فیلم‌های سینمایی و سریال‌های زیادی با موضوع فوتبال ساخته شده یا فوتبالیست‌هایی که همیشه به سینما ابراز علاقه کرده‌اند و پیگیر جشنواره‌ها بوده‌اند و یا کری‌خوانی‌هایی که همیشه بازیگران سینما بر سر طرفداری از یک تیم داشته‌اند.

گاهی هم این دو قشر سرکی هم به کار هم کشیده‌اند، مثلا فوتبالیست‌هایی که فعالیت بازیگری داشته‌اند و بازیگرانی که در قالب تیم‌های مختلف فوتبال بازی کرده‌اند.

عزیز اصلی دروازه‌بان مشهور دهه 40 “پرسپولیس” و “دارایی”، اولین فوتبالیستی است که وارد دنیای هنر شد. او علاقه زیادی به بازیگری داشت و سال 44 بود که با پیشنهاد ساموئل خاچیکیان در فیلم «بی‌عشق هرگز» بازی کرد.

مرحوم خاچیکیان درباره انتخاب اصلی برای فیلمش گفته بود: «او چهره‌ای سینمایی داشت. من هم خیلی به فوتبال علاقه داشتم. زمانی که تیم رومانی به ایران آمد، تیم ایران در نیمه اول 3 یا 4 گل خورد، دروازبان ما بیاتی بود ولی نیمه دوم عزیز اصلی درون دروازه قرار گرفت. من به او پیغام دادم اگر گل نخورد از او در فیلم بعدی‌ام استفاده می‌کنم. او هم با شیرجه‌های معروفش کاری کرد که ایران در نیمه دوم گل نخورد و من هم به قولم وفا کردم و در فیلم «بی‌عشق هرگز» به او بازی دادم».

اصلی از سال 44 تا 50 در هشت فیلم سینمایی بازی ‌کرد و به خاطر چهره‌اش معمولاً در نقش‌های منفی ظاهر می‌شد.

مهراب شاهرخی، بازیکن سال‌های دور تیم ملی ایران و پرسپولیس دیگر فوتبالیستی است که وارد عرصه سینما شد. البته حضور شاهرخی برخلاف اصلی روی پرده‌ها تنها به یک فیلم خلاصه شد. شاهرخی که به خاطر شوت‌های سرکش و نفوذهای بی‌امانش شناخته شده بود، شیفته سینما بود و سرانجام سال 55 بود که به آرزویش رسید و در فیلم «علف‌های هرز» نقش آفرینی کرد. این اولین و آخرین حضور مدافع قدیمی پرسپولیس و تیم ملی در عرصه سینما بود.

جواد زرینچه کاپیتان دهه 70 استقلال هم سال 78 بود که با بازی در فیلم «مثلث آبی» نامش در ردیف فوتبالیست‌هایی قرار گرفت که روی پرده سینما رفته‌اند. در این سال فیلم «مثلث آبی» با سرمایه‌گذاری علی فتح‌الله زاده، مدیر عامل وقت استقلال جلوی دوربین رفت و زرینچه در این فیلم نقش خودش را بازی کرد.

این فیلم ماجرای نوجوان علاقه‌مند به استقلال است که به او ممدآبی می‌گویند. محمد که همراه خانواده‌اش زندگی فقیرانه و نجیبی دارد در یک فروشگاه ورزشی با جواد زرینچه آشنا می‌شود و مدافع آبی‌ها که از فداکاری این نوجوان خوشش آمده سعی می‌کند به خانواده او نزدیک شود و مشکلات آنها را حل کند.

«فوتبالیست‌ها» به کارگردانی علی اکبر ثقفی، فیلمی بود که علی پروین و حمید استیلی در سال 79 در آن بازی کردند تا آنها هم حضور جلوی دوربین را تجربه کرده باشند. در این فیلم پروین نقش سرمربی تیم بچه‌های بی‌سرپرست و استیلی نقش یک مددکار و عضو افتخاری سازمان بهزیستی را بازی کردند.

احمدرضا عابدزاده از جمله فوتبالیست‌هایی بود که همواره مورد توجه کارگردان‌های سینما برای بازیگری بود تا اینکه سرانجام سال 78 جلوی دوربین کاظم معصومی رفت و با بازی در فیلم «ازدواج غیابی» پا به عرصه بازیگری گذاشت.

البته حضور دروازه‌بان سابق استقلال و پرسپولیس و تیم ملی تنها به همین یک فیلم خلاصه شد و پس از آن دیگر عابدزاده دور سینما را خط کشید.

ماجرای فیلم «ازدواج غیابی» یک داستان خیالی است که مبنای واقعی ندارد و زندگی شخصی و خصوصی عابدزاده را روایت می‌کند. البته بازی عابدزاده در این فیلم چندان هم برای سازندگان آن بی‌دردسر نبود و اواسط فیلمبرداری بود که عابدزاده به خاطر اختلاف مالی‌اش با تهیه‌کننده از بازیگری در این فیلم انصراف داد و بقیه داستان بدون حضور عابدزاده فیلمبرداری شد.

نیما نکیسا دیگر دروازبانی است که بازیگری را با فیلم کمدی «مامان بهروز منو زد» تجربه کرد که در گیشه موفقیتی به دست نیاورد. او بعد از آن در فیلمی ویدیویی به نام «ایرانی» در نقش یک رزمنده ظاهر شد که در نهایت در طول فیلم به شهادت می‌رسد.

حسین یار‌یار یازیکن تیم فوتبال بانک ملی و برق شیراز که این روزها مدیریت تیم فوتبال هنرمندان را عهده‌دار است در سال 75 با فیلم «چووش» به کارگردانی ساموئل خاچکیان وارد سینما شد و در ادامه در فیلم‌هایی چون «مردی در آینه»، «بلوف»، «دام» و «شب روباه» به ایفای نقش پرداخت.

پژمان جمشیدی از فوتبالیست‌هایی است که حضور متفاوتی را در دنیای بازیگری تجربه کرده است. او بعد از پایان دوران فوتبالش توسط محراب و پیمان قاسم خانی به سریال «پژمان» آمد و نام خود را به عنوان بازیگر هم مطرح کرد.

جمشیدی بازیگری‌اش را ادامه داد و در فیلم ویدئویی «شرف خانواده فاضل» مقابل دوربین رفت و حتی در چندین تئاتر هم به روی صحنه رفت و با «آتش بس2» به سینما آمد و اخیرا هم بازی در «خوب، بد، جلف» اولین ساخته پیمان قاسم‌خانی را به پایان برده است.

موفقیت این فوتبالیست در بازیگری علی انصاریان بازیکن سابق پرسپولیس و استقلال را نیز ترغیب کرد، دوباره وارد این فضا شود که از طریق سرمایه گذاری در تله فیلم هایی به عنوان بازیگر هم مقابل دوربین رفت و چندی پیش در سریال «کیمیا» نیز حضور داشت. او سال 78 در مجموعه «زیر آسمان شهر» برای دقایقی به ایفای نقش پرداخته بود.

محمد برزگر دیگر بازیکن پرسپولیس، فرزادمجیدی، هافبک آن روزهای استقلال هم دیگر فوتبالیست‌هایی بودند که در کنار انصاریان در این مجموعه جلوی دوربین مهران غفوریان رفتند. انصاریان همچنین به همراه علیرضا نیکبخت واحدی در یکی از قسمت‌های سری دوم مجموعه «زیر آسمان شهر »که سال 80 پخش شد، هم بازی کرد و در «نقطه چین» نیز حاضر شد.

در این سریال خداداد عزیزی هم در قسمتی حاضر شد و سالها بعد در یک پلان از فیلم «خوابم می آد» رضا عطاران در نقش خودش بازی کرد. نقشی که در یک صحنه آسانسور ایستاده بود و شخصیت اصلی داستان وارد آسانسور می شود و او را می دید.

در سریال «به سوی افتخار» که با موضوع فوتبال در اوایل دهه هفتاد از تلویزیون پخش شد، هم چند فوتبالیست قدیمی در آن به ایفای نقش پرداختند. مرحوم مجید سبزی و غلام فتح‌آبادی دو بازیکن سابق پرسپولیس بودند که سال‌های 74 و 75 جلوی دوربین سیروس مقدم رفتند.

کریم باقری و آرش برهانی دیگر فوتبالیست‌هایی هستند که با پیشنهاد حسن فتحی جلوی دوربین سریال «در مسیر زاینده رود» رفتند و نقش خودشان را در این مجموعه بازی کردند که برای آزادی یک فوتبالیست محکوم به اعدام، تلاش می‌کردند.

وحید شمسایی ،اسماعیل فرهادی، محمد صلصالی، فرشید طالبی، احمد جمشیدیان و مهدی جعفرپور هم در این سریال برای دقایقی بازی کردند.

بهروز رهبری فر، محمد محمدی، حمید درخشان و علی موسوی دیگر بازیکنانی بودند که در سریال «پژمان» مقابل دوربین رفتند.

آتیلا حجازی – فرزند مرحوم ناصر حجازی – و بازیکن سابق استقلال از آخرین فوتبالیست های ایرانی است که بازیگری را تجربه کرد و در فیلم «شیفت شب» ساخته نیکی کریمی در چند سکانس کوتاه حضور داشت.

او گفته بود: در مجموع بازیگری را دوست دارم. جزو کارهایی است که به آن علاقه‌مند هستم. به همین دلیل هم پیشنهاد خانم کریمی را قبول کردم.

زنده یاد ناصر حجازی بدلیل ظاهر و اندامش پیشنهادات زیادی برای بازیگری داشت که برخلاف پسرش هیچکدام از آنها را نپذیرفت.

او در روزهای آخر حیاتش در حضور جمشید مشایخی در خانه‌اش به پیشنهادهای زیادی که برای بازی در سینما داشته، اشاره و گفته بود: آخرین آن پیشنهاد ایرج قادری در اولین فیلم پس از شروع به کار دوباره‌اش بود و از من خواست تا در فیلمی ساخته او جلوی دوربین بروم ولی من این پیشنهاد را رد کردم. از راه ورزش به شهرت رسیده بودم. اسم و رسمی برای خودم به هم زده بودم و دیگر نیازی نداشتم بخواهم از راه سینما معروف و بزرگ بشوم. شاید به خاطر چهره‌ام می‌توانستم، اسم در بکنم ولی این کار برایم وسوسه کننده نبود. دست آخر هم برای این که قادری قبولم نکند، به او پیشنهاد دستمزد یک صد میلیونی را دادم. او هم از پیشنهادش منصرف شد.

اماریوالدو که در فیلم در حال اکران «من سالوادور نیستم» حضور کوتاهی در نقش خودش دارد اولین فوتبالیست خارجی است که در یک فیلم ایرانی حضور پیدا می کند.

مرد سال فوتبال جهان در سال ۱۹۹۹ در این فیلم به کارگردانی منوچهر هادی در مقابل رضا عطاران حضور دارد.

من سالوادور نیستم
رضا عطاران و ریوالدو در نمایی از “من سالوادور نیستم”



به فروش اکران نوروزی اعتماد کنیم یا آرای مردمی(!) خانه سینما؟

سینماژورنال/اشرف‌السادات موسوی: اتفاقی که یکی دو سال است در شمارش آرای مردمی جشنواره فجر رخ می دهد اختلافی است که میان این آمار با آمار استقبال از آثار وجود دارد.

به گزارش سینماژورنال در جشنواره سی و دوم یکی از پرمخاطب ترین فیلمهای جشنواره یعنی “عصبانی نیستم” به دلایل آنچه دوری از حواشی قلمداد شد در فهرست آرای مردمی لحاظ نشد و در جشنواره سی و سوم نیز این اتفاق به گونه ای دیگر افتاد.

در این جشنواره یکی دو فیلم مانند “ایران برگر” و “خانه دختر” که اتفاقا دست اندرکاران جشنواره مرتب درباره سانسهای فوق العاده آنها خبررسانی میکردند جایی در میان سه فیلم برتر آرای مردمی منتج از خانه سینما نداشتند و همین پاره ای شک و شبهه ها را ایجاد کرد.

بخصوص که در این جشنواره دو فیلم از سه فیلم برگزیده آرای مردمی متعلق به یک تهیه کننده خاص بود!

“رخ دیوانه” صدرنشین بود و “ایران برگر” اصلا در فهرست نبود

به گزارش سینماژورنال در جشنواره سی و سوم این “رخ دیوانه” بود که عنوان فیلم مردمی جشنواره را از آن خود کرد و به دنبال آن نیز “عصر یخبندان” و “کوچه بی نام” قرار گرفتند با این حال هیچ نامی از “ایران برگر” در این فهرست نبود.

حالا اگر آمار فروش نوروزی و اختلاف نیم میلیاردی که میان رقم فروش “ایران برگر” و “رخ دیوانه” وجود دارد را ملاحظه کنیم شک و شبهه هایمان درباره آرای مردمی خانه سینما بیشتر می شود.

اختلاف فروش نیم میلیاردی با وجود مشکلات ابتدایی در پخش تیزر

“ایران برگر” تا اینجای کار رقم فروش 2 میلیارد تومان را رد کرده است و در همین بازه زمانی “رخ دیوانه” فروشی یک میلیارد و نیمی داشته است.

اختلاف فروش 500 میلیونی این دو فیلم در شرایطی رخ داده که “رخ دیوانه” تقریبا از همان ابتدای اکران تیزرهای تلویزیونی فراوانی داشته است اما “ایران برگر” تمام یک هفته اول نوروز را بدون تیزر روی پرده بود.

این تناقض را توجیه کنید

حالا این اختلاف فروش را بگذارید کنار آرای مردمی(!) خانه سینما در جشنواره سی و سوم که در آن “رخ دیوانه” فیلم اول است و نام “ایران برگر” حتی در میان پنج فیلم اول هم دیده نمیشود.

این تناقض چطور می تواند توجیه شود جز آن که در انتخاب فیلم مردمی جشنواره پارامترهایی جز استقبال مخاطبان هم لحاظ می‌شود؟!