سینماروزان: اوضاع اکران در سینماها کما فی السابق با باز گذاشتن مسیر پیش روی آثار حاکمیتی-مافیایی ادامه دارد و هرقدر هم که سینماگران مستقل گلایه و نقد کنند باز بنا نیست اتفاق تازه ای بیفتد.

آناهید آباد بانویی که پس از سالها دستیاری کارگردانانی مختلف از بهرام بیضایی تا علیرضا داوودنژاد و احمدرضا درویش توانست فیلمی با نام “یه وا” که پروژه ای دوملیتی است را بسازد از جمله سینماگرانی است که به شدت به اکران نقد دارد.

آناهید آباد با انتقاد از اوضاع اکران سینمای ایران به “اعتماد” گفت: از مسئولان بپرسيد چرا اكران فيلم‌ها در انحصار عده خاصي است؟ در واقع چرخه ناسالم و خشن و غير‌سينمايي باعث شد فیلمم «يه وا» بعد از مدتها انتظار در چرخه اكران سراسري قرار نگيرد و سر از هنروتجربه برآورد.

این کارگردان ادامه داد: بنده كاري به فيلم‌هاي كمدي و پرفروش و… ندارم، اصلا وارد بحث‌هايي همچون فرهنگ و هويت و ادراك زيبايي‌شناسي جامعه و… هم نمي‌شوم اما در حال حاضر يك‌سري سينما در اختيار فيلم‌هاي غير‌سينمايي قرار گرفته است. هر فيلمي كه در سينما نمايش داده مي‌شود كه سينما نيست. اينكه دو بازيگر و يك پورشه در فيلم بگنجانيم كه نشد سينما.

آناهید آباد خاطرنشان ساخت: بحث من اصلا فيلم كمدي نيست چراكه خود من آرزو دارم روزي شانس ساخت فيلم كمدي را داشته باشم اما اين فيلم‌هايي كه در سينما اكران مي‌شوند سينما نيستند. سوالي از شما بپرسم. اگر فيلم «‌اي ايران» الان ساخته مي‌شد اكران سراسري به آن تعلق مي‌گرفت؟ خير. شما نگاه كنيد به سريال «‌دايي جان ناپلئون» كه براي خودش سينماست و هر ايراني به نظر من نسخه‌اي از آن را بايد در خانه نگاه داشته باشد و هر از چند گاه نگاهش كند.

آباد تأکید کرد: صراحتا مي‌گويم كه فيلم من گنجايش اكران سراسري داشت كه از آن دريغ شد… اين سرنوشت فيلم‌هاي زيادي بوده و هست.

سینماروزان: درباره سالهای حضور عزت‌الله ضرغامی در معاونت سینمایی حرف و حدیث فراوان است و هرگاه که ضرغامی طرف مصاحبه قرار می‌گیرد در این باره از او پرسش می‌شود.

به گزارش سینماروزان آناهید آباد از جمله فعالان حیطه دستیاری کارگردان در ایران اخیرا فیلمی به نام «یه وا» را ساخته است؛ فیلمی محصول مشترک ایران و ارمنستان.

آباد در گفتگویی که به بهانه این فیلم با «شرق» داشته در پاسخ به سوالی در چرایی تأخیر فراوان در شروع فیلمسازی به ذکر روایتی از تلاشهای ناکامش برای ساخت فیلمی با مضمون زندگی آنیک شفرازیان بانوی بازیگر ارمنی در میانه دهه هفتاد داشته؛ روایتی که پایان بندیش با مخالفت ضرغامی برای تولید این فیلم عجین است.

آناهید آباد بیان داشت: سال 1374 براي اولين‌بار پروانه ساخت گرفتم. فيلم اولم كه پروانه ساخت گرفت، مستند- داستاني درباره آنيک شفرازيان بود. آن‌موقع خانم شفرازيان در خانه سالمندان کهريزک بود. ابتدا از سر وظيفه به او سر زدم. خواهش کرد قبل از مرگش جلوي دوربين باشد و بازي و بازيگري کند. طرحي در ذهنم شکل گرفت که بر اساس حقيقت موجود زندگي آنيک فيلمي بسازم. مرحوم كيارستمي باني خير فيلم شد. با آسايشگاه كهريزك و شهرداري هماهنگ كردند و آقاي بيضايي عزيز هم مشاور فيلم‌نامه شدند. آن زمان آقاي ضرغامي، معاون سينمايي و دکتر رجبي، مديرعامل بنياد سينمايي فارابي بودند. همان زمان فقط به دوربين احتياج داشتم. متأسفانه بزرگ‌ترين اشتباهي كه كردم اين بود که به مديريت وقت اطلاع دادم که خانم شفرازيان در كهريزك هستند. از دفتر فارابي تماس گرفتند و گفتند كه از خانم شفرازيان نبايد فيلم‌برداري کنيد، چون ما داريم درباره ايشان فيلم مي‌سازيم و هرگونه فيلم‌برداري بايد با هماهنگي مديريت وقت فارابي انجام گيرد، درحالي‌که آن فيلمی که برايش دستور منع فيلم‌برداري داده بودند، همان فيلمِ من بود! يعني حتي وقتي با هزار بدبختي خارج از فارابي دوربين 16 ميلي‌متري و نگاتيو هم تهيه کردم، نمي‌توانستم فيلم‌برداري کنم. الان شايد باورپذير نباشد، ولي… .

آناهید آباد با اشاره به بازنویسی 29باره فیلمنامه این اثر ادامه داد: حقيقت اين بود که مي‌خواستم خالصانه حقيقت حال‌وهواي آخرين روزهاي زندگي آنيک را ثبت کنم تا این بازيگر پير و نحيف در آخرين روزهاي زندگي‌اش يك فرصت ديگر براي بازي و بازيگري داشته باشد؛ مثلا يک‌بار در پايان طرح فيلم‌نامه نوشتم كه در كهريزك آنيک با پسرخوانده‌اش خداحافظي مي‌کند. گفتند اين خيلي تلخ و سياه‌نمايي است. گفتند پايان فيلم بايد اين باشد كه ارمني‌ها در باشگاه آرارات براي آنيک بزرگداشت مي‌گيرند! مديران سينمایي و فرهنگي کشور هم در سالن هستند. از ابتدا بخشي از فيلم‌نامه فيلم سياه‌وسفيد بود. با آقاي بيضایي صحبت کردم، گفت پيشنهاد بدي نيست بازنويسي کن و ببر. يک روز بلند شدم رفتم سالن باشگاه آرارات و صحنه آخر فيلم را نوشتم. صحنه از اين قرار بود؛ زماني که آنيک با روسري سفيد و موهاي سپيدش در سالن تاريک روي سن مي‌رود. او تنها فرد حاضر در سالن است که زير نور سفيد مي‌ايستد. گفتند اين‌که بدتر شد، خيلي سياه‌وسفيد است! آن زمان دل‌شكسته و اشك‌آلود نزد آقاي بيضايي رفتم و اتفاق را تعريف کردم. ايشان پيشنهاد داد که برو به آنها بگو، هرچه از من مي‌خواهيد ديكته كنيد و من هم همان را مي‌نويسم. {خنده تلخ} مي‌دانيد اشتباه من اين بود که جزئيات تصويري صحنه را نوشته بودم.

آباد پیرامون تحلیل بیضایی از این گرفت و گیر بیان داشت: شايد درست نيست به نقل از ايشان صحبت کنم، ولي ايشان مي‌گفتند هرچه مي‌گويند تو انجام بده. گفت ارزش حقيقي اين فيلمي که مي‌خواهي بسازي از جنس عکس‌هاي اندروني ناصرالدين‌شاه است که بهترين عکس‌ها از آن دوران است؛ از اينکه سنديتي از آن دوران ثبت شده، پس مهم الان ساخته‌شدن فيلم است نه چيز ديگر. به‌هرحال آن‌قدر لفت دادند و من را بردند و آوردند تا اينکه آنيك شفرازيان فوت كرد. شش، هفت ماه، هفته‌اي سه روز از صبح تا پنج عصر به كهريزك نزد آنيك مي‌رفتم تا خاطراتش را مكتوب كنم و همراهش باشم. يك‌جورهايي دخترش شده بودم. غروب كه برمي‌گشتم، به فارابي مي‌رفتم، چون آقاي رجبي، مديريت وقت، بعدازظهرها سر کار مي‌آمد و تا ساعت 11-12 شب منتظر مي‌ماندم تا مجوز، نگاتيو، دوربين و اجازه فيلم‌برداري بدهند. از سويي به ارشاد هم می‌رفتم. زمان آقاي خاكبازان، مديرکل اداره ارزشيابي وقت، فضاي سفت و سختي در آنجا حاکم بود.

آناهید آباد ادامه داد: مي‌توانيد تصور کنيد حال روزم را؟ آقاي اسلامي‌مهر، قائم‌مقام وقت فارابي، يك روز به من گفت: من با شما مشکلي ندارم، حتي شخصا شما را تحسين نیز مي‌کنم، خيلي پشتكار داريد و من از فيلم‌نامه‌تان خيلي خوشم مي‌آيد. گفتم ببخشيد به يقين من در زندگي شخصي‌ام هرگز نمي‌آمدم بازار چلوكباب بخورم و با شما آشنا شوم تا شما با من خوب يا بد باشيد. اصلا خوب و بد بودن شخصي در پستي که شما داريد، چه اهميتي دارد. حقيقت اين است که ماه‌هاست مي‌روم و مي‌آيم و شما که اين صندلي و اين مسئوليت را داريد، مشكل من را حل نمي‌كنيد. آقاي اسلامي‌مهر، قائم‌مقام وقت فارابي، از جوابم يکه خورد. گفت: صبر كن آقاي ضرغامي، معاونت وقت سينمایي، بيايد صحبت كنيم. ايشان آمد. آقاي اسلامي‌مهر، قائم‌مقام وقت فارابي، گفت: الان مي‌روم صحبت كنم. داخل اتاق كه رفت، متوجه نشد لاي در باز مانده است. ايشان گفت اين بنده خدا گناه دارد هر كار گفته‌ايم انجام داده، ده‌هابار فيلم‌نامه را بازنويسي كرده، چه كار كنيم؟ چيز زيادي نمي‌خواهد؛ يک دوربين و چند حلقه نگاتيو كه بيشتر نمي‌خواهد. آقاي ضرغامي گفت: «شما ديوانه شده‌ايد؟ وقتي در اين مملكت درباره آيت‌الله كاشاني فيلم ساخته نشده، مي‌خواهيد درباره يک بازيگر زن ارمني فيلم بسازيد؟ اين مصلحت است؟». ساعت 12 شب بود و از فارابي خارج شدم و تا خانه‌ام گريه‌كنان دويدم.

آباد خاطرنشان ساخت: چند روز بعد آنيك شفرازيان فوت كرد. وقتي ايشان را دفن كرديم. چند قطعه لباس نو داشت که دوستاني مثل خانم معتمدآريا و من و ديگران برايش خريده بودند، آنها را به ساکنان کهريزک بخشيديم. وسايلش را تحويل گرفتم؛ عکس و وسايل شخصي‌اش يک ساک کوچک بود! تنها دارايي آنيك در ساكش سيمرغ بلورينش بود كه مي‌خواستم تحويل موزه سينما بدهم، ولي آن‌هم گم شده بود! ولي با‌اين‌حال آرزو دارم يك روز قصه آنيك شفرازيان را بسازم. همان موقع آقاي کيارستمي توصیه کرد با يک رويکرد جدي فيلم‌نامه را بازنويسي کنم و بسازمش؛ اما آن موقع حالم خيلي بد بود و نااميد بودم.

سینماروزان: تقی علیقلی زاده تهیه کننده فیلم توقیفی و در عین حال مجوزدار «رستاخیز» در کنار ابراز امیدواری برای حل مشکل این فیلم با حضور محمدمهدی حیدریان در سازمان سینمایی، از تولید یک فیلم در ژانر هارور یا وحشت سخن گفت.

به گزارش سینماروزان علیقلی زاده درباره جلسه ای که برای فیلم سینمایی «رستاخیز» به کارگردانی احمدرضا درویش برگزار شد به «مهر» بیان کرد: ما هنوز به نتیجه نهایی برای اکران این اثر نرسیده ایم اما مذاکرات همچنان ادامه دارد و امیدوار کننده است، از طرفی امیدوارم در فضای جدید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با حضور محمدمهدی حیدریان و سیدرضا صالحی امیری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برخورد مناسب تری با این اثر صورت بگیرد و زمینه برای حل مشکلات آن فراهم شود.

تلاش برای اکران یک محصول مشترک

وی در ادامه با اشاره به اثر دیگرش با عنوان «یه وا» به کارگردانی آناهید آباد از دستیاران بهرام بیضایی عنوان کرد: «یه وا» هم اکنون در مرحله اصلاح رنگ و میکس است و فکر می کنم پیش از پایان سال آماده نمایش می شود، بر همین اساس قصد داریم برای آن درخواست پروانه نمایش کنیم تا به صورت همزمان در ایران و ارمنستان به نمایش در بیاید. پخش بین المللی این اثر به عهده فارابی است و بر همین اساس این نهاد در حال برنامه ریزی برای حضور «یه وا» در جشنواره «کن» است.

علیقلی‌زاده بیان کرد: در اکران این فیلم سینمایی کشور ارمنستان تابع تصمیم گیری های ما است بر همین اساس ما اگر بتوانیم این اثر را همزمان در ایران و ارمنستان به نمایش بگذاریم می توانیم در کشورهایی مانند لبنان که دارای جمعیت ارامنه هستند، اکران کنیم. با این وجود فکر می کنم تابستان زمان مناسبی برای نمایش این اثر است.

تولید یک فیلم وحشت

تهیه کننده «رستاخیز» با اشاره به فعالیت های جدیدش گفت: به تازگی تهیه کنندگی فیلم سینمایی «شین» به کارگردانی میثم کزازی را که یک فیلم اولی است بر عهده گرفته ام و با ساخت این اثر نیز توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی موافقت شده است.

وی در پایان اظهار کرد: این فیلم که در ژانر وحشت است یک موضوع اجتماعی را به تصویر می کشد و بعد از عید نوروز در سال ۹۶ کلید می خورد، بر همین اساس تمام مکان های فیلمبرداری آن در تهران است و برای حضور در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر آماده می شود.

سینماژورنال: آناهید آباد دستیار کارگردان و برنامه ریز قدیمی سینمای ایران سالها مترصد این بود که اولین فیلم خود در مقام کارگردان را بسازد و این امر میسر نمی شد.

به گزارش سینماژورنال وی دو سال قبل یک پروانه ساخت برای پروژه ای با عنوان “کارواجار” گرفت و میخواست تابستان پارسال آن را کلید بزند اما مشکلات مالی باعث آن گردید که تولید فیلم چند ماهی به عقب بیفتد.

تمامی بازیگران ارمنی هستند

آناهید آباد این بار دیگر عزم خود را جزم کرده که این فیلم را کارگردانی کند. آباد که این روزها و برای انجام فیلمبرداری “کارواجار” به ارمنستان رفته درباره این پروژه به سینماژورنال گفت: تمامی بازیگران کار ارمنی هستند و بخش عمده فیلمبرداری را نیز در ارمنستان انجام خواهیم داد و بخش اندکی را در تهران.

آباد ادامه داد: فضای فیلمنامه جهانشمول است اما آشنایی خودم با فرهنگ ارمنستان ایجاب کرد که در ارمنستان کار تصویربرداری انجام شود.

وی افزود: فیلمنامه این کار از خودم است و مدتها بود که دوست داشتم آن را بسازم اما هر بار به دلیلی به تاخیر می افتاد تا این بار که دیگر همه چیز نهایی شد.

دوست داشتم بعد از پایان تحصیلات کارگردان شوم اما نشد

آباد که سابقه سالها دستیاری چهره هایی چون بهرام بیضایی، واروژ کریم مسیحی، علیرضا داوودنژاد و احمدرضا درویش را دارد درباره اینکه چرا بعد از دو دهه دستیاری به سراغ کارگردانی آمده به سینماژورنال گفت: من علاوه بر تحصیل زبان ارمنی در رشته کارگردانی هم تحصیل کرده ام و البته دوست داشتم بعد از اتمام تحصیلاتم اولین فیلم خود را بسازم اما به هر حال مشکلات مختلف که اصلی ترین اش نبود سرمایه بود باعث شد این اتفاق دیرتر بیفتد.

بیضایی+واروژ+فرهادی

وی ادامه داد: البته دستیاری هم این دید را به من داد که بدانم حالا که بناست فیلم بسازم از چه زاویه ای به سوژه بپردازم بهتر است یعنی در این دو دهه دستیاری وقتم تلف نشده است و با دست پر فیلم ام را میسازم.

آناهید آباد در پاسخ به این سوال که برای ساخت “کارواجار” از سبک کدام کارگردانی که دستیاری اش را کرده تاثیر می پذیرد به سینماژورنال بیان داشت: علاوه بر بهرام بیضایی و واروژ کریم مسیحی که واقعا سبک کاری شان را دوست دارم و خود را مدیون آنها میدانم در سالهای اخیر به سبک سینمایی فرهادی هم علاقه پیدا کرده ام و می توانم فیلم جدیدم را در ساختار ترکیبی از آثار این سه کارگردان بدانم.

سینمایی که سینماست را دوست دارم

دستیار کارگردان “سگ کشی” افزود: سینمایی که سینماست را دوست دارم و نه سینمایی که آلوده شعارهای سیاسی باشد. نگاه آدمهایی مثل بیضایی یا واروژ یک نگاه کاملا فرهنگی است که سیاسی بازی در آن جایی ندارد. سعی خواهم کرد در فیلمسازی ام پیرو همین نگاه باشم.

تولید کار توسط تهیه کننده “رستاخیز”

به گزارش سینماژورنال “کارواجار” یک درام زنانه است که کامیاب امین عشایری به عنوان طراح صحنه و لباس، بهمن اردلان به عنوان صدابردار، مهرداد میرکیانی به عنوان طراح گریم و حسن کریمی به عنوان مدیر فیلمبرداری آن فعالیت می کنند.

تهیه کنندگی فیلم را تقی علیقلی زاده برعهده دارد. علیقلی زاده به عنوان تهیه کننده آثاری چون “شب یلدا”، “برخورد” و “دوئل” را در کارنامه دارد. تهیه آخرین فیلم احمدرضا درویش یعنی “رستاخیز” هم برعهده وی بوده است.

سینماژورنال: آناهید آباد از جمله چهره های باسابقه سینمای ایران است.

چهره ای که در نزدیک به سه دهه فعالیت در سینما به عنوان دستیار کارگردان در کنار اغلب چهره های مطرح سینما از بیضایی گرفته تا داوودنژاد و واروژ کریم‌مسیحی فعالیت داشته است.

آباد که در مجمع عمومی خانه سینما به عنوان نماینده صنف دستیاران کارگردانان کاندیدای انتخابات شد از راهیابی به هیات مدیره خانه سینما بازماند اما نکته جالب شعارهای انتخاباتی این چهره بود که کنجکاومان کرد به سراغش رفته و درباره نقش انتخابات در آینده خانه سینما از او بپرسیم.

شعار انتخاباتی آناهید آباد این بود: تلاش در جهت امنیت شغلی، راه اندازی صندوق بیکاری، اعطای حقوق بازنشستگی و ارائه تسهیلات کافی برای خدمات درمانی.

خانه سینما در جهت نهادینه شدن فعالیتهای صنفی حرکت کند

آناهید آباد درباره اینکه هیات مدیره جدید را چطور ارزیابی می کند به سینماژورنال گفت: فعالیتهای خانه سینما باید مستقل از هیات مدیره پیش برود آن هم در جهت نهادینه شدن فعالیتهای صنفی سینمایی.

وی ادامه داد: خانه سینما زیرساختی دارد که نتیجه انتخابات قطعا اختلالی در روند فرآیند صنفی آن ایجاد نخواهد کرد. زیرساخت خانه سینما تلاش در جهت بهبود اوضاع صنفی است و هیات مدیره جدید هم باید در همین جهت حرکت کند.

هنوز که هنوز است حرفه سینما، کُد مشاغل ندارد

اینکه آباد می گوید فعالیت خانه سینما مستقل از تغییر هیات مدیره پیش خواهد رفت این پرسش را فرارو می گذارد که با این حساب اصلا چه نیاز به برگزاری انتخابات است. آباد در پاسخ به این پرسش به سینماژورنال گفت: منظورم این است که اهداف صنفی خانه سینما اهدافی مشخص است که هر هیات مدیره ای که می آید می بایست در جهت نیل به این اهداف حرکت کند. هیات مدیره جدید هم باید در حل مشکلات صنفی خانه سینما پیشقدم شود.

دستیار کارگردان “مصائب شیرین” در توصیف مشکلات صنفی اعضای خانه سینما بیان داشت: هنوز که هنوز است حرفه سینما، کُد مشاغل ندارد و حالا حساب کنید که چقدر فاصله داریم تا تبدیل شدن به نهاد صنفی ایده‌آل. شخصا آرزویم است که روزی حرفه سینما نیز در دایره مشاغل دارای کد شود و این آرزو محقق نمی شود مگر از طریق فعالیت صنفی مستمر.

امنیت شغلی یک کارگر فصلی شیلات بهتر از کل سینماست

وی ادامه داد: خانه سینما باید یک مسیر طولانی طی کند تا به یک صنف قوی بدل شود. راحتتان کنم الان امنیت شغلی و معیشتی یک کارگر شیلات به مراتب بهتر از کل خانه سینما و حتی کل سینماست. آن هم نه کارگر رسمی شیلات که کارگر فصلی آن.

دولتمردان به سینما افتخار میکنند اما هنوز مشکلات بیمه ای سینماگران حل نشده

آباد خاطرنشان ساخت: در تمامی دولتها همواره افتخارات سینما باعث افتخار دولتمردان می شود و البته که در اسکاری که سینمای ایران گرفت نیز بسیاری شریک شدند اما اعضای تنها نهاد صنفی همین سینما که نهایتا 5 هزار عضو دارد هنوز مشکلات ابتدایی بیمه اعضا حل نشده است.

از سال 70 عضو خانه سینما هستم اما هنوز بیمه نشده ام!

مدیر تولید “خیابانهای آرام” با اشاره به اینکه خودش از اوایل دهه هفتاد عضو خانه سینماست اما هنوز بیمه تامین اجتماعی ندارد بیان داشت: از همان سالهای ابتدایی دهه 70 عضو خانه سینما بوده اما به خاطر محدودیتی که در بیمه سالانه اعضا وجود داشت هر سال جای خودم را به دیگران می دادم و هنوز هم بیمه تامین اجتماعی نیستم. البته مانند من هم در خانه سینما کم نیستند.

وی افزود: برای همین فکر میکنم اولین کاری که هیات مدیره جدید باید پیگیری کند همین تلاش برای دریافت تسهیلات بیمه برای اعضای خانه سینماست. در کنار آن مساله بیمه تکمیلی هم واقعا باید به سازوکار منسجمی برسد.

آباد تاکید کرد: الان نیروهای پاره وقت شرکتهای خصوصی هم خیلی راحت از تسهیلات بیمه تکمیلی استفاده می کنند اما سینماگران برای این موضوع هنوز مشکل دارند.

اگر اصغر فرهادی هم از پروژه ای اخراج شود دستش به جایی بند نیست

این سینماگر باسابقه خاطرنشان ساخت: الان اگر یک کارگر ساده به استخدام جایی درآید و بعد از گذشت 92 روز بخواهند او را اخراج کنند قانون از او حمایت خواهد کرد اما در سینمای ما اگر اصغر فرهادی هم از پروژه ای اخراج شود دستش به جایی بند نیست. دلیل این مساله هم مشکلات حقوقی است که در مسیر کددار شدن حرفه سینما وجود دارد.

باید فارغ از دیدگاههای سیاسی کار صنفی را پیگیری کنیم

آباد با اشاره به اینکه درگیری در سیاست و وابستگی به جناحهای سیاسی آفت کار صنفی است به سینماژورنال گفت: هر کدام از ما به عنوان یک شهروند مستقل آرای سیاسی خودمان را داریم اما وقتی بناست درگیر یک کار صنفی شویم بهتر است آرای سیاسی را کنار گذاشته و مستقلا حرکت کنیم. یک پدر هم ممکن است به یک حزب سیاسی تعلق خاطر داشته باشد اما آیا این پدر می تواند وقتی وارد خانه می شود به فرزندی که مخالف خودش فکر می کند کم توجهی کند مطمئنا نه. آنها که وارد هیات مدیره خانه سینما میشوند هم باید تلاش کنند فارغ از نگاههای سیاسی به اعضای صنوف نگاه کنند.