سینماروزان: در نقد عملکرد سینمایی دولت سیزدهم همان قدر که می‌توان کاستی ها را گفت، همان قدر باید درباره ویژگی های مثبت هم حرف زد و به نظر می‌رسد یکی از استانداردترین عملکردهای سازمان سینمایی دولت سیزدهم در معاون نظارت بوده است.

مسعود احمدی عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینما با بیان مطلب فوق به ژورنال تصویری میزانسن گفت: کاستی هایی همچون تولیدات ارگانی اغلب ناموفق در جلب مخاطب عام و خاص که شاید ناشی از شرایط اجتماعی پسا۱۴۰۱ بوده را کنار عملکرد معاونت نظارت سینمایی آن دولت در حل معضلات اکران که بگذاریم خیلی چیزها دستمان می‌آید.

وی ادامه داد: به جز حبیب ایل بیگی در معاونت نظارت که این بار سعی کرد راه تعامل با صاحبان سینما را پی گیرد، حضور روح الله سهرابی در مقام معاون نظارت عرضه باعث شد نه تنها مشکلات بسیاری از آثار توقیفی حل گردد بلکه تنظیم مناسب اکران و در عین حال استفاده از ظرفیت های تبلیغاتی مختلف چه در داخل و چه خارج برای فیلم‌های روی پرده، ایجاد شد تا در مقوله گیشه سینماها، کارنامه موفقی به جای ماند.

این منتقد سینما خاطرنشان کرد: همان طور که حضور ابراهیم داروغه زاده در ساختار نظارتی دولت اعتدال کمک کرد به حل مشکل آثاری مثل عصبانی نیستم، خانه دختر و… ، حضور روح‌الله سهرابی کم‌حاشیه و بی سروصدا در مقام معاون نظارت عرضه سازمان دولت سیزدهم نیز نه تنها شرایط اکران فیلم‌هایی مشکل‌دار مثل مجبوریم،ابلق، علفزار، روشن، چپ راست، عامه پسند، ملاقات خصوصی، بی بدن، مست عشق، هاوایی، خط استوا و… را فراهم کرد بلکه اقدام به رفع توقیف آثاری مثل مسیح پسر مریم، سلام علیکم حاج آقا، رستاخیز و سجل و… نمود که مدتها بود توقیف بودند و در عین حال در تعاملات بالادستی پروانه اکران خارج فیلمی مثل قاتل و وحشی را صادر کرده و گفتگوهای متعدد برای کسب استفتاء جهت حل مشکل این فیلم و همچنین کاناپه را در دستور کار قرار داد.

مسعود احمدی گفت: یادمان نمی‌رود که سابق بر این تهیه‌کننده ها حتی نمی توانستند از ظرفیت تبلیغات در شبکه های غیرسیاسی ماهواره ای بهره مند شوند ولی در این دوره رایزنی های لازم جهت استفاده تبلیغاتی از این ظرفیت فراهم شد و سودش را هم سینمایی برد که بعد از کرونا تقریبا در کما بود و حتی برای مرگش میزگرد می‌گذاشتند و درباره این می‌گفتند که دوره سینما گذشته و باید به سمت پلتفرم ها رفت! دیدیم که همان سینمای مُرده را هم می‌شود با برنامه ریزی درست، احیا کرد و عامل رکوردشکنی شد.

این روزنامه‌نگار خاطرنشان ساخت: البته که اهالی سینمای ایران همچنان از ابتدایی ترین امور معیشتی که بیمه بیکاری و بیمه بازنشستگی درخور و بیمه درمانی جامع باشد، بی بهره هستند و حتما مدیران تازه ارشاد باید کمک کنند به رفع این موانع از کانال صندوق هنر اما پیشرفت بدون بهره‌وری از تجربیات مفید گذشتگان، سودی ندارد و قطعا مدیریت سینمای دولت چهاردهم اگر بتواند از تجربیات امثال ایل بیگی و سهرابی و حتی داروغه‌زاده استفاده کند، سودش را نه فقط مدیران سینما بلکه کل جامعه سینما خواهد دید.

سینماروزان: علیرضا رضاداد دبيری چند دوره جشنواره فيلم فجر را برعهده داشت و ازجمله جشنواره های فجر۲۵ و فجر۳۲ که غائله های مختلفی حین برگزاری آنها رخ داد و بر سر نمايش فیلم‌هایی مثل سنتوری، اخراجیها، عصباني نیستم، طبقه حساس و… که این حواشی به توقیف دائمی سنتوری و توقیف چند ساله عصباني نیستم، منجر گردید.

رضاداد در گفتگویی با روزنامه اعتماد پاسخگوی سوالاتی درباره حواشی های فوق بوده است که متن آن را به نقل از اعتماد میخوانید:

*در جشنواره ۲۵، هم دبير بوديد و جنجالي‌ترين فيلمي كه در آن جشنواره داريد «سنتوري» است. فيلمي كه خيلي دوستش داشتيم.
دو فيلم بود «اخراجي‌ها» و «سنتوري».

*«اخراجي‌ها» كه مي‌توانست به دليل ارتباطات مجوز بگيرد.
هر دو فيلم‌هاي جنجالي بودند. چون «اخراجي‌ها» هم هندوانه دربسته بود كه يك‌باره آمد و فضاي پرمخاطبي ايجاد كرد.

*«سنتوري» را به دليل اينكه كمدي اجتماعي نبود و ملودرام اجتماعي تلخي بود چگونه گذاشتيد؟
چرا نگذاريم؟

*شورا فيلم را ديد؟
بله. «سنتوري» از پنج- شش ماه قبل آماده شده بود.
شوراي پروانه نمايش هم ديده بود كه اشكالاتي داشت.

*اشكالات عمده بود؟
بله. مرحوم مهرجويي و مرحوم فرازمند مسائلي با جمع‌بندي‌هاي شورا داشتند كه دو – سه بار رفت و آمد تا اينكه با هماهنگي آقاي جلوه قرار شد من پادرمياني كنم يا گفت‌وگويي با آقاي مهرجويي انجام دهم و مجموعه اشكالات را به تعادلي برسانم و همين‌طور هم شد. من فيلم را ديدم با آقاي مهرجويي صحبت كردم، ديدگاه‌هاي ايشان را گرفتم با آقاي اربابي(معاون نظارت) هم صحبت كردم و ديدگاه‌هاي‌شان را گرفتم و اين دو ديدگاه خيلي به هم نزديك شد و نسخه‌اي كه در جشنواره نمايش داده شد، نسخه‌اي بود كه اشكالاتش..

*يعني شما فيلم را اصلاح كرديد؟ يعني شما به آقاي مهرجويي گفتيد كه اصلاح كند؟
بخشي از اشكالاتي كه شورا گرفته بود… آقاي اربابي تعديل كردند و با آن بخش ديگر آقاي مهرجويي موافقت كردند.

*يعني آقاي اربابي ايرادات را تعديل كرد و ايرادات تعديل‌شده را آقاي مهرجويي انجام داد؟
چون يك بخش ناشي از سوءتفاهم بود. بالاخره يك‌باره #تفسيري مي‌آيد درباره #نشانه‌اي در فيلم كه همه فيلم را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد. به هر حال آن اتفاق افتاد و فيلم به جشنواره آمد.

*خاطرتان هست شورا چه اصلاحاتي داد؟
من سعي كردم ديدگاه شورا از طريق آقاي اربابي نسبت به فيلم كمي متعادل شود. البته الان جزييات خاطرم نيست. ولي آن تفسير غيرمتداول…

*از همان زمان در فيلم تفسير غيرمتعادل شده بود؟
يا در شورا يا بيرون از فيلم تفسير غيرمتداول شده بود.

*منظورتان از بيرون، آدم‌هاي بيرون است؟
بله.

*مگر بيرون فيلم را ديده بودند؟
در مورد فيلم همه به خودشان اجازه مي‌دهند كه اظهارنظر كنند. همين الان هم هست؛ مثلا يك فيلمي هنوز به شورا نرفته يك عده فيلم را مي‌بينند يا از جايي پيدا مي‌كنند و تفسيري مي‌شنوند و نسبت به آن حساس مي‌شوند. از اين‌جور تفسيرها نسبت به «سنتوري» شده بود.

*منظورتان از بيرون وزير نيست؟
نه لزوما. فعالان فرهنگي…

*مگر شورا فيلم را به فعالان فرهنگي نشان
داده بود؟
نه لزوما شورا. آقاي ساداتيان فيلمي ساخته بود كه بعدا هم انتقاد كردند…

*«متري شيش و نيم».
يا متري شيش و نيم يا يك فيلم ديگري بود كه مي‌گفت به منزل فلاني رفتم و فلاني گفته من فيلم تو را ديده‌ام.

*آقاي رضاداد، موضوع اين است كه بعدا هم كندوكاو كرديم. يك سري فيلم‌ها از طريق ارشاد به آدم‌هايي داده مي‌شد كه بعد عده‌اي گفتن X‌و Y‌ در سال‌هاي اخير فيلم‌ها را بيرون مي‌دهد.

يكي از كانال‌هاي خروجي فيلم‌ها، اتفاقا ساختار خود ارشاد بود. حالا گاهي مشفقانه و گاهي هم غيرمشفقانه. اين هم بود. ولي مي‌خواهم بگويم در مورد هر فيلم خاصي نمي‌توان هر شخص خاصي را مسوول كرد.

*من مي‌خواهم تاريخ مطرح شود. آن فيلم كه بيرون رفته بود…
نمي‌دانم بيرون رفته بود يا نه. راجع به فيلمنامه «سنتوري» هم كه باز عده‌اي در شورا و بيرون خوانده بودند همين مناقشه بود. چون از فيلمنامه‌اش هم فارابي حمايت كرده بود. يكي از انتقادهايي كه به فارابي شده بود اين بود كه چرا حمايت حداقلي از فيلم كرده‌ايد. كه من گفتم اين حمايتي است كه همه مي‌توانند انجام دهند.

*فارابي دوره شما؟
بله. منتها سال اولي كه من آمدم يا قبل از اينكه من بيايم، فيلمنامه‌اش مطرح بود ولي حمايت در حد تجهيزات حمايت عجيب و غريبي نبود و براي همه فيلم‌ها اتفاق مي‌افتاد.

*ولي اعتراض كردند كه چرا فارابي حمايت كرده.

مي‌خواهم بگويم مساله «سنتوري» نقطه عزيمتش فيلمنامه‌اش بود كه مثلا تعريضي به جريان مذهب يا خانواده‌هاي مذهبي دارد، بعدا شنيديم كه چنين برداشتي از فيلمنامه‌اش شده است.

*چند بار فيلم را در جشنواره نمايش داديد. فكر مي‌كنم تعداد نمايش‌هاي‌تان هم زياد بود.

*تعداد نمايش‌ها نسبت به فيلم‌هاي ديگر كمتر بود ولي زياد بود چون اگر خاطرتان باشد آن سال جشنواره، فردا يا پس‌فرداي عاشورا شروع مي‌شد و اين فيلم چون كمي طنز هم بود، با دو سه روز تاخير در جشنواره به نمايش درآمد و هنوز هم نسخه نهايي به دست‌مان نرسيده بود لذا در جدول جشنواره اگر دقت كنيد، براي فيلم جاي خالي گذاشته بوديم ولي اسم «سنتوري» را چون هنوز نسخه نهايي دست‌مان نرسيده بود ننوشته بوديم. يكي از مسائل جشنواره كه بعدا به خصوص در دوره آقاي انتظامي خيلي ايشان در موردش پافشاري مي‌كرد كه اين انضباط‌تان را رعايت كنيد اين بود كه بعضي از فيلم‌ها روز چهارم مي‌آمد و بعضي از فيلم‌ها روز اول مي‌آمد. بين خود فيلمسازان هم مناقشه بود كه چرا ما بايد از روز اول شروع كنيم ولي يك فيلم روز چهارم با يك فضايي مي‌آيد. و چنين حرف‌هايي هم بود. فكر مي‌كنم «سنتوري» با سه- چهار روز تاخير وارد جشنواره شد ولي آنقدر نمايش‌هايش با استقبال روبرو شد…

*نمايش اولش را ديدم كه قيامت بود.
با فيلم «اخراجي‌ها» در راي‌گيري مردمي با يك‌صدم درصد تفاوت شد كه آن دوره هم از آقاي دادپور خواهش كرده بوديم كه دبير برگزاري راي مردمي شود، چون آن دوره يك مناقشه هم با خانه سينما داشتيم، هيات‌مديره خانه سينما عوض شده بود. راي مردمي هميشه در خانه سينما چالش ايجاد مي‌كرد. آن دوره  ميركريمي مديرعامل خانه سينما بودند، خدا رحمت كند مرحوم علي معلم را، ايشان هم در هيات‌مديره بودند و اين تركيب تصميم گرفتند، گفتند ما راي مردمي را برگزار نمي‌كنيم. گفتيم راي مردمي مساله‌اي خيلي جدي است و اينكه اصرار داريم خانه سينما برگزار كند به خاطر اين است كه اتفاقا سازمان جشنواره از اين دعوا محفوظ بماند و خداي نكرده سوءتفاهم نشود كه سازمان جشنواره به يك فيلم علاقه‌مندتر است. ولي با ميركريمي به تفاهم نرسيديم. من فكر كردم چه كسي در سينما مي‌تواند مورد وثوق همه جامعه سينمايي باشد. ديدم آقاي دادپور بهترين فرد براي اين امانتداري هستند چون واقعا راي مردمي به‌نوعي امانت دست برگزاركنندگان است. از ايشان خواهش كردم. ايشان هم در مسائل رياضي و آماري خيلي دقيق هستند روز آخر گفتند فاصله اين دو فيلم يك‌صدم درصد است و از نظر آماري با متخصصان آمار كه بررسي مي‌كنيم، همه متخصصان آمار مي‌گويند اين فاصله واقعا گويا و معني‌دار نيست. شايد براي اولين‌بار بود كه دو فيلم مشتركا برگزيده راي مردمي مي‌شدند كه «اخراجي‌ها» و «سنتوري» بود.

*يادم است كه با هم بالا آمده بودند اما يادم نبود مشترك بودند.
چندتا جايزه دوتايي داريم كه هر سال هم از اين بابت مورد انتقاد واقع شديم. يك جايزه براي دو فيلمنامه داشتيم، فكر مي‌كنم در دوره‌هاي بعد بود؛ براي فيلم آقاي افخمي و فيلم «رستاخيز». جشنواره ۳۲ است.
گفته بوديم هر جايزه به يك فيلم بيشتر تعلق نمي‌گيرد. ولي باز هم هيات داوران نتوانستند به جمع‌بندي برسند و ما اينجا از اختيار خودمان استفاده كرديم و گفتيم دو فيلم مثلا…

*بعد از نمايش فيلم «سنتوري» در جشنواره از جايي تلفني به شما زده نشد؟
آن سال كلا بعد از جشنواره اعتراض زياد داشتيم. نه فقط به فيلم «سنتوري». يك وجهي از اعتراض‌ها نسبت به بي‌مهري به فيلم «اخراجي‌ها» بود. بيش از آنچه آن سال اعتراض داشتيم نسبت به نمايش «سنتوري»، اعتراض داشتيم بابت اينكه هيات داوران نسبت به «اخراجي‌ها» بي‌مهري كرده‌اند.

*شما بعد از جشنواره ۲۵ استعفا داديد و ديگر دبير نبوديد. ۲۶ آقاي مجيد شاه‌حسيني بود و ۲۷ هم مسعودشاهی. علت خاصي داشت؟
چون ديگر فارابي نبودم. قاعده اين بود كه مديرعامل فارابي دبير جشنواره فجر باشد.

*چرا از فارابي رفتيد؟
من مرداد سال بعد- سال ۸۰- استعفا كردم.

*چرا استعفا كرديد؟ به خاطر عدم نمايش سنتوري؟
خير. جشنواره كودك را هم برگزار كرديم. يكي از عواملش همان اتفاقي بود كه براي نمايش «سنتوري» افتاد ولي من حس كردم كه ديگر جاي من در مديريت سينما نيست. عرض كردم آنقدر به آقاي جلوه فشار مي‌آمد هم از ناحيه من و هم از ناحيه آقاي اربابي كه فكر كردم ما اگر كناره‌گيري كنيم در سينما اين تلاطم و آرامش كمي كاهش پيدا مي‌كند و مديريت آقاي جلوه مي‌تواند همچنان ادامه پيدا كند و فشارهاي روي او كمتر شود.

*«سنتوري» را شما در جشنواره نمايش داديد. رسم بر اين بود كه هر فيلمي در جشنواره نمايش داده مي‌شود در اكران هم نمايش داده شود ولي «سنتوري» اكران نشد يعني جلوي اكرانش را گرفتند. چرا؟
بله جلوي اكرانش را گرفتند و بيلبورد خورد. همان مناقشاتي كه نسبت به «سنتوري» از قبل بود…

*همان‌ها قدرت گرفت. تنها فيلمي است كه وزير- آقاي صفار هرندي- اعلام كرد كه ما فيلم را توقيف كرده‌ايم.
البته در مورد «رستاخيز» هم اين اتفاق افتاد. «رستاخيز» هم روز اكران جلوي نمايشش گرفته شد. مي‌خواهم بگويم چند نمونه ديگر هم داريم.

*يكي از دلايل استعفاي شما اين بود كه با توقیف «سنتوري»...

فضا تنگ شد يعني احساس كردم با اعتمادي كه آقاي مهرجويي به من كرد و مناقشه جديد، ماندن قدري سخت است و اينكه آدم بتواند كمكي كه مي‌تواند به سينما بكند را بكند. ضمن اينكه فشارهاي روي آقاي جلوه انصافا زياد بود، اگر به صحبت آقاي جلوه در مراسم توديع من دقت كنيد همان‌جا هم بروز مي‌دهند كه شرايط به گونه‌اي شد كه ما بايد از توانمندي آقاي رضاداد- البته لطف كردند- جاي ديگري استفاده كنيم.
يعني ايشان هم به رغم ميل‌شان آماده اين تغيير شدند ولي من بيشتر از همه آماده تغيير بودم. من هميشه فكر مي‌كنم جايي كه انسان نمي‌تواند كار كند، رها كند كه ديگران بتوانند كارشان را بكنند. چون اگر مقاومت كنيد به مجموعه فشار مي‌آيد نه به فرد.
كاملا درست است.

*فرض كنيد همين الان شما در اين موسسه زحمت مي‌كشيد، اگر قدري اينجا با چالش روبرو شويد، كل موسسه دچار چالش مي‌شود. جشنواره 32 خيلي پرسروصدا شد به دليل «عصباني نيستم» و تعويض جايزه «عصباني نيستم». داستانش چه بود؟
ببينيد، از انتخاب «عصباني نيستم» نگراني‌هايي نسبت به اين فيلم و فيلمنامه‌اش- مثل همان «سنتوري» كه مي‌گويم از فيلمنامه شروع شد- ايجاد شد ولي بچه‌هاي هيات انتخاب فيلم را ديدند و به لحاظ وجوه هنري و سطح فيلم انتخاب شد. شوراي پروانه نمايش هم فيلم را ديد و فيلم مشكلي نداشت؛ فيلم قدري اجتماعي- انتقادي بود ولي فيلمي نبود كه شوراي پروانه نمايش كه تغيير هم كرده بود، پروانه ندهد. من هم كه عرض كردم قاعده‌ام قانون است يعني وقتي ديدم اين فيلم پروانه نمايش دارد، هيات انتخاب، انتخاب كرده [پس] در جشنواره هم بايد مي‌گذاشتيم و گذاشتيم. از اولين نمايش‌ها مقداري فيلم دوباره در معرض سوءتفاهم‌هاي متفاوت و انتقاد قرار گرفت. و اين انتقادها گسترده شد تا جايي كه آقاي داروغه‌زاده آن سال جانشين من و مدير كاخ جشنواره بودند- كه آقاي وزير گفته بودند نگوييد كاخ، خانه جشنواره است- مدير خانه جشنواره در برج ميلاد بودند. روز نمايش «عصباني نيستم» همزمان بود با نمايش فيلم «طبقه حساس» كمال تبريزي. آن فيلم هم بيرون حاشيه داشت، رضا عطاران داشت. آقاي داروغه‌زاده گفتند در مدتي كه اين چند روز اينجا هستم سروصداي «عصباني نيستم» زياد است و من نگران هستم و پالس‌هايي حس مي‌كنم كه ممكن است موقع نمايش فيلم اتفاقي بيفتد و مشورت كردند كه ما سانس اين را با يك فيلم پرمخاطب ديگر جابه‌جا كنيم. من هم گفتم هرچه خودتان صلاح مي‌دانيد انجام بدهيد من جو جامعه منتقدان و افكار عمومي رسانه دستم نيست و توجهم به بقيه مسائل جشنواره بود و ايشان آنجا عهده‌دار بودند. ايشان هم نمايش را با يك سانس «طبقه حساس» جابه‌جا كرد كه آن هم خيلي پرمخاطب بود و زمان نمايش «طبقه حساس» كه خيلي شلوغ بود، فيلم «عصباني نيستم» را گذاشتند. بعد از نمايش «عصباني نيستم» به اين حس بيشتر دامن زده شد تا زماني كه باز نام كانديداها بيرون آمد. «عصباني نيستم» در دو- سه رشته نامزد بود.

*يكي نويد محمدزاده به عنوان بهترين بازيگر بود و تدوين خانم هايده صفي‌ياري.

بله. تدوين، نويد و صدا هم بود. شايد باران كوثري هم بود. دقيق يادم نيست ولي در سه چهار رشته كانديدا بود. كانديداها كه درآمد از اينجا به بعد پالسش از وزارتخانه خودمان است كه از مجلس تماس گرفته‌اند و گفته‌اند اگر «عصباني نيستم» جايزه بگيرد ما وزير را استيضاح مي‌كنيم.

*وزیر آقاي جنتي بود.

بله. اصلا جايزه گرفتن يك فيلم چه ربطي به استيضاح دارد

*قصه‌ها هم كانديدا شد؟

فكر مي‌كنم.

*چون آن هم فيلم جنجالي بود.

بعد من ديدم از اين به بعد مناقشه‌اي در وزارتخانه است.

*يعني مجلس با وزارتخانه تماس گرفته و فشار آورده بود.

به‌ نوعي به آقاي وزير منعكس كرده بودند از طريق معاونت حقوقي يا پارلماني كه چنين جوي در مجلس هست. سال اول دولت هم بود. اينكه وزير نيامده و دوباره استيضاح… ما اول ماجرا را جدي نگرفتيم بعد آقاي حبيبي گفتند ماجرا جدي است. گفتم كاري نمي‌شود كرد و الان شما هر تغييري بخواهيد بدهيد…

*راي داورها بيرون آمده بود؟

خير. در يكي – دو مورد هم در چهار دوره قبل كه دبير بودم معمولا هر مناقشه به اين صورت را داوران به شكل طبيعي مي‌فهميدند چون آنها در جريان افكار عمومي هستند و من هم به داوران منتقل مي‌كردم يا از جاهاي مختلف اگر موردي بود منتقل مي‌شد ولي من واقعا هيات داوران را هميشه يك مشاور امين مي‌دانستم؛ در خيلي چيزها حتي در ميزانسن اهداي جايزه كه اگر قرار است يك جايزه داده شود چه كسي بهتر است اين جايزه را بدهد. با داوران طرح موضوع كردم و جمع‌بندي‌مان با داورها اين‌طور شد كه راي داورها منطقي نيست كه تغيير كند؛ راي داورها جايزه نويد است، ولي اگر آقاي درميشيان انصراف بدهد، مثل اتفاقي كه سر فيلم خانم بني‌اعتماد آن سال افتاده بود- همان فيلم «خون‌بازي» كه از بهترين فيلم و بهترين كارگرداني انصراف داده بودند- قاعدتا ديگر موضوعيت ندارد و جمع‌بندي داوران اين شد كه اگر ايشان انصراف بدهد راي ما به آقاي عطاران تعلق مي‌گيرد. من مساله را با آقاي درميشيان مطرح كردم.

*خودتان تماس گرفتيد؟
نيست. به هر حال درميشيان به من پيام داد كه براي حفظ مساله سينما و اينكه مناقشه‌اي ايجاد نشود انصراف مي‌دهم. هم داوران و هم من مقيد بوديم كه اين انصراف را آقاي شهيدي پشت تريبون بخواند يعني چيزي را پنهان نكنيم چون در افواه هم اين مناقشه شيوع پيدا كرده بود.

*بله هم سر «قصه‌ها» و هم «عصباني نيستم».

بله، همين‌طور هم شد و ايشان انصرافش پشت تريبون خوانده شد و داوران هم راي بعدي‌شان را به عطاران دادند.

*كه آقاي عطاران هم گفت جايزه مال من نبوده مال نويد بوده. [با خنده]

فكر مي‌كنم آقاي عطاران آن موقع نمي‌دانست، بعدا كه از ماجرا مطلع شد گفت اين جايزه مال نويد بوده. ما چيزي را پنهان نكرديم. شرح اين ماجرا را هوشنگ گلمكاني [هم در مصاحبه با خبرگزاري مهر بازگو كرد] و هم در مجله حسین معززي‌نيا «سينما ۲۴» نوشت. يعني ما پنهان‌كاري نكرديم كه چنين فشاري به وزارتخانه آمده و اين جزو اتفاقات بد آن دوره جشنواره بود. چون آن دوره جشنواره خيلي اتفاقات خوبي افتاده بود.

*بعد از شما هم ابتدا محمد حیدری و بعد ابراهیم داروغه‌زاده دبیر فجر شدند که این دومی سعی کرد جشنواره را به ثبات برساند؟
فكر مي‌كنم ابراهیم داروغه‌زاده با يك‌چهارم بودجه دوره قبلش آن دوره جشنواره را برگزار كرد. نكته مهم‌تر اينكه همزمان شد با وقايع سقوط هواپيماي اوكرايني و اين اتفاق هم يك مناقشه ايجاد كرد و به نظر من نقش شخصي و شخصيتي دكتر داروغه‌زاده نقش بي‌نظيري در آن دوره بود. چون آن دوره دچار چالش جدي و واگرايي اجتماعي شديم. تنش‌هاي سياسي بيروني و دروني خيلي روي واگرايي كه هميشه مورد انتظار جشنواره است، تاثير مي‌گذاشت. به نظرم قدر آقاي داروغه‌زاده براي برگزاري شايسته آن دوره بايد شناخته شود و اقدامات خيلي خوبي انجام دادند؛ مثلا هميشه جدول نمايش «چرا من امروز هستم، چرا سانس اول هستم» با مناقشه برگزار مي‌شد. ايشان شروع به قرعه‌كشي كرد كه نگاهي سويه (برابر) شود. در حالي كه رسم و روال متعارف جشنواره‌ها نيست و هميشه سازمان جشنواره اين حق را دارد كه هر فيلم را هر جايي كه بخواهد يا فكر مي‌كند درست است به نمايش دربياورد. ولي اين نگاه عدالت‌مندانه آقاي دكتر داروغه‌زاده به نظرم بخشي از چالش‌ها يا آسيب‌ها را كم كرد. دوره آقاي طباطبايي هم با اينكه ايشان هم بسيار فرد مسلط و دبير شايسته‌اي است، ولي همزمان با كرونا شد. در سال كرونا هم تعداد فيلم‌هاي توليدشده كم بود و ايشان براي اينكه استانداردهاي جشنواره پايين نيايد تعداد فيلم‌هاي انتخابي را ۱۷تا كرد. چون مقررات هميشه مي‌گويد حداكثر ۲۲ فيلم.

سینماروزان/حامد مظفری: برگزاری جشنواره کوتاه در پردیسی دور از مرکز پایتخت، در حالی که بسیاری از سینماها و پردیس‌های مرکزی شهر به‌خاطر شیوع کرونا، خلوت و در دسترس هستند، پرسش‌برانگیز است.

به گزارش سینماروزان، بهمن۹۷ که ابراهیم داروغه‌زاده دبیر وقت جشنواره فجر از پیشنهاد ده میلیاردی پردیس ایران مال برای انتقال کاخ جشنواره بدان صحبت کرد، حرفهایش چندان شگفتی‌ساز نشد.(اینجا را بخوانید)

مجموعه ایران مال، مجموعه‌ای بسیار دور از مرکز پایتخت بوده و با وجود سرمایه‌گذاری هنگفت برای راه‌اندازی این مجموعه نیاز به این داشته که امکاناتش برای عموم به نمایش گذاشته شود و چه مجالی بهتر از جشنواره‌هایی مثل فجر برای این معرفی.

داروغه‌زاده به دلایل مختلف که اصلی‌ترین آن می‌توانست دور از دسترس بودن ایران مال باشد پیشنهاد مالی جذاب(!) انتقال کاخ جشنواره به آن را قبول نکرد که امری عقلانی بود. جشنواره، در سالهای برگزاری در برج میلاد هم بارها به خاطر دوری مسیر، نواخته شده بود چه برسد به انتقال آن به انتهای همت و حوالی چیتگر که کلی هزینه ایاب و ذهاب و تلفات وقت، روی دست اهالی رسانه و سینما می‌گذاشت!

اینکه جشنواره کوتاه تهران برای دومین سال اصرار به برگزاری در ایران مال دارد با کدام استدلال بوده؟

شیوع کرونا در دو سال اخیر، اسباب خلوت شدن اغلب سینماها و پردیس‌های سینمایی مرکز شهر را رقم زده و حتی برخی پردیس‌های مدرن را بعد از یکی دو هفته بازگشایی به تعطیلی کشانده.
در این شرایط چرا دست‌اندرکاران جشنواره کوتاه به‌جای پردیسی دورافتاده، پردیسی مرکزی را برای برگزاری جشنواره انتخاب نکرده‌اند؟ درست است که پردیس سینمایی ایران مال، سالن‌هایی استاندارد و باکیفیت دارد ولی این ویژگی اغلب پردیس‌های تازه تاسیس یا سینماهای بازسازی شده مرکز پایتخت هم هست.

برای جشنواره‌ای که ردیف بودجه میلیاردی دارد، مذاکره با یکی از پردیس‌ها یا سینماهای مرکز پایتخت و صرف هزینه برای برگزاری جشنواره در یکی از پردیس‌ها یا سالن‌های مرکزی نباید چندان دشوار باشد مگر اینکه پردیس ایران‌مال به طور کاملا رایگان یا اسپانسرینگ دراختیار برگزارکنندگان گذاشته شود؟؟

اگر بحث بر سر رایگان بودن سینما بوده که در این صورت هم می‌شد از سینماهایی مرکزی مثل فرهنگ که مالکیت آنها دراختیار نهادهای دولتی سینماست، استفاده شود. به خصوص که سینما فرهنگ علاوه بر سالن بزرگ اصلی با کیفیتی استاندارد، دو سالن کوچک‌تر هم دارد که خیلی راحت می‌شد از آنها برای برنامه‌ریزی جشنواره‌ای استفاده کرد.

می‌ماند بحث اسپانسری و صرف هزینه از سوی ایران‌مال برای انتقال جشنواره کوتاه به آن؟؟ آیا این پردیس دور از مرکز، اسپانسر جشنواره است و برای دراختیار داشتن مرکزیت جشنواره کوتاه، بناست هزینه‌ای پرداخت کند؟؟؟

سینماروزان آماده است پاسخ برگزارکنندگان جشنواره کوتاه به این پرسش‌ها را منعکس کند.

سینماروزان: در آخرین جلسه شورای پروانه ساخت سینمایی، مجوز تولید دو فیلمنامه صادر شد.

به گزارش سینماروزان ابراهیم داروغه‌زاده دبیر ادوار اخیر جشنواره اصلی فجر پروانه ساخت فیلمی را گرفته با نام “با هم بریم بهشت”.

عنوان فیلم یادآور پروژه “بزن بریم بهشت” به تهیه‌کنندگی رضا رخشان است که نزدیک به یک دهه قبل پروانه ساخت گرفت و در طول مسیر تولید ابتدا به “غیرمجاز” و درنهایت به “ضدگلوله” تغییر نام داد.

نویسنده “با هم بریم بهشت” هم علی فرقانی است که نامش را به‌عنوان نویسنده کمدی “مصادره” دیده بودیم. کارگردانی فیلم را هم کمال تبریزی برعهده دارد.

پس از محمد آفریده که سال قبل کمدی-فانتزی “دست انداز” را با تبریزی ساخت حالا داروغه‌زاده دومین مدیر سالیان سینماست که بناست با کمال تبریزی کار کند!

به جز داروغه‌زاده، شهرام مسلخی هم که فیلم اکران نشده “پدران” را به‌عنوان تهیه‌کننده در کارنامه دارد نیز مجوز ساخت “یقه سفیدها” را گرفته.

فهرست پروانه‌های صادره به شرح ذیل است:

— «با هم بریم بهشت» به نویسندگی علی فرقانی، تهیه‌کنندگی ابراهیم داروغه‌زاده و کارگردانی کمال تبریزی

— «یقه‌سفیدها» به نویسندگی فرزاد گودرزی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی شهرام مسلخی

سینماروزان: کرونا به تمام کشورهای جهان و ازجمله ایران آمده و اغلب جشنواره‌های مطرح جهانی را به تعطیلی کشانده است ولی در ایران حتی شیوع کرونا باعث نشده به‌صراحت جشنواره‌های بودجه‌خوار بی‌فایده را تعطیل کنند و در این خیال باطلند که تا خردادماه بساط کرونا جمع میشود تا بساط بریز و بپاشهای جشنواره‌ای شروع شود.

به تازگی رسانه مستقل “سینمامثبت” با ارائه اسناد منتشره از سوی ارشاد از بودجه نزدیک به ۴۰میلیاردی که صرف برگزاری شش جشنواره در کشور میشود رونمایی کرد؛ بودجه‌ای هنگفت که با صرفه‌جویی نیمی از آن میشود اسباب گذران امور سینماگران بیکارشده در نتیجه کرونا را فراهم کرد.

با این حال انتشار این ارقام هم هیچ واکنشی از سوی مدیران سازمان برای تعطیلی جشنواره‌های بودجه‌خوار لااقل بخاطر کرونا را ساطع نکرد ولی حالا ابراهیم داروغه‌زاده دبیر جشنواره فجر- که ازقضا پزشک عمومی است- به صراحت از این گفت که تا یک یا دو سال آینده، ریشه‌کن کردن کرونا ممکن نیست!

ابراهیم داروغه‌زاده به فارس گفت: درباره کرونا واقعیت تلخ این است که تا زمانی که واکسن در مقیاس جهانی تولید و استفاده نشود، ریشه‌کنی این بیماری معنی ندارد و این اتفاق احتمالاً یک تا دو سال زمان خواهد برد. قرنطینه و تعطیلی هم بیشتر برای کنترل سرعت شیوع بیماری برای ارائه فرصت مناسب به نظام درمانی برای مداوای بیماران است و نمی‌تواند طولانی‌مدت باشد.

با توجه به پیش‌بینی داروغه‌زاده آیا امکان برگزاری هیچ جشنواره‌ای تا آخر سال۹۹ وجود دارد؟ و آیا نبابد از همین حالا برنامه‌ریزی‌های لازم انجام داد برای استفاده از بودجه‌های میلیاردی جشنواره‌ای جهت جبران خسارات تعطیلی سینما و پروژه‌های سینمایی؟؟

سینماروزان: نشست جشنواره سی و هشتم فیلم فجر درحالی برگزار شد که در اقدامی بدیع(!) نمایندگان شهردار و میراث فرهنگی از جمله سخنرانان نشست خبری جشنواره سی و هشتم فجر بودند؛ یکی به بهانه حمایت شهرداری از جشنواره فجر و دیگری به‌خاطر رونمایی از نخستین سیمرغ تولید داخل!

ابراهیم داروغه‌زاده دبیر فجر در این نشست مدعی شد: در انتخاب فیلمها هیچ نهادی جز هیات انتخاب دخیل نبود!! مگر آن که فیلمی مرتبط با قوه قضاییه باشد{ “عنکبوت” ؟} که باید برود با قوه هماهنگ کند که همین { عنکبوت ؟} را هم هیات انتخاب رد کرد و رد شدنش ربطی به قوه نداشت!

ابراهیم داروغه‌زاده دبیر فجر گفت: درباره بدهی محسن امیریوسفی به فارابی خودش باید جواب دهد ولی فیلمش طبق آیین نامه نمی‌تواند در جشنواره باشد.

ابراهیم داروغه‌زاده دبیر فجر مدعی شد: تحریم ناشی از فضاسازی خارج از کشور بود و فقط تعدادی از هنرمندان به‌دلیل غلیان احساسات(!!) نخواستند در #جشن شرکت کنند و البته ما هم به دنبال جشن نیستیم.

ابراهیم داروغه‌زاده مدعی شد: کیمیایی همان طور که تهیه‌کننده فیلمش گفته در جشنواره حضور خواهد یافت!! کیمیایی چون گفته همیشه با مردم بوده حتما همراهی خواهد کرد و با مردم(!!) در جشنواره فجر خواهد بود.

ابراهیم داروغه‌زاده مدعی شد: برخلاف تصورات نه تنها کسی پیشنهاد داوری را رد نکرد که اتفاقا تعداد بیشتری(۹نفر) داوری را پذیرفتند!!

داروغه‌زاده دبیر فجر گفت: بودجه جشنواره با توجه به قرارداد با شهرداری(!) ۸میلیارد است ولی سعی می‌کنیم کمتر هزینه کنیم!!

ابراهیم داروغه‌زاده درباره ادعای فرشته طائرپور داور فجر درباره نشناختن شورای سیاستگزاری فجر گفت: طائرپور ممکن است شورای سیاستگزاری را نشناسد!!

داروغه‌زاده درباره تحریم فجر توسط پیمان معادی بازیگر فیلم ارزشی “درخت گردو” گفت: معادی نگفته(!) جشنواره را تحریم می‌کند و احتمالا در نمایش فیلمش در جشنواره حضور خواهد داشت!

ابراهیم داروغه‌زاده دبیر فجر درباره حضور ۴ داور دوتابعیتی در جشنواره با بیانی شبیه اینکه انگار گرین‌کارت داشتن داوران مورد ندارد(؟) مدعی شد: ما از دوتابعیتی بودن داوران خبر نداریم و بعید است که فردی در هیات داوران باشد که شهروند آمریکا باشد!!

ابراهیم داروغه‌زاده درباره تقاضای برخی از کارمندان و مدیران صداوسیما برای دریافت کارت خبرنگاری جشنواره گفت: افرادی که حائز شرایطند یعنی برنامه مرتبط با جشنواره دارند، کارت دریافت می‌کنند و لاغیر!

ابراهیم داروغه‌زاده دبیر فجر گفت: وقتی کانون کارگردانان خانه سینما افرادی که فیلم ویدیویی ساخته‌اند را عضو نمی‌کند چه انتظاری است که جشنواره سینمایی فجر، فیلمهای ویدیویی را احتساب کند!

ابراهیم داروغه‌زاده دبیر فجر از پاسخ به سوالی درباره چرایی حضور یک مدیر درسایه در جشنواره این سالها سرباز زد!

ابراهیم داروغه‌زاده دبیر فجر درباره شاخص انتخاب مجریان نشست‌های فجر مدعی شد: اینها بهترین‌ها هستند و ما بهترین‌ها را انتخاب کردیم!

ابراهیم داروغه‌زاده دبیر فجر درباره حضور عسکرپور دبیر بین‌الملل فجر در هیات داوران جشنواره ملی فجر گفت: حضور عسکرپور در هیات داوران ، حسن است و چرا نباید باشد و این داوری از ارزشهای ایشان کم نمی‌کند!

سینماروزان: با حکم ابراهیم داروغه‌زاده، اعضای هیأت داوران بخش «سودای سیمرغ» سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر معرفی شدند.

در واکنش به همه حرف و حدیثهای مرتبط با فقدان کافی سینماگر علاقمند برای حضور در تیم داوران، داروغه‌زاده ۹ نفر را به عنوان داور معرفی کرده تا ضرب شستی باشد به همه آن حرفها؟؟

سرلیست هیات داوران نرگس آبیار است که همزمان عضو شورای سیاستگزاری فجر هم هست. نرگس آبیار پیشتر و در جریان جشنواره شبهای سیاه تالین و متعاقب اعتراضات بنزینی از همراهی با مردم گفته بود و اینکه حالا ایشان درخلاف جهت سینماگرانی که به‌خاطر مردم، جشنواره را تحریم کرده‌اند، حضور در هیات داوران را پذیرفته جای پرسش دارد.

سعید راد بازیگری که مدتها مقیم کانادا بود و در سالهای اخیر جز ایفای نقشی کوتاه در “چ”، نقش‌آفرینی قابل توجه در آثار سینمایی نداشته شناخته‌شده‌ترین چهره هیات داوران است.

عباس بلوندی طراح صحنه و لباس پروژه‌های ارگانی مختلف از دیگر اعضای هیات داوران است.

تورج اصلانی فیلمبردار “فصل کرگدن”بهمن قبادی هم در هیات داوران حاضر است!!

محمدمهدی عسکرپور دبیر بین‌الملل جداشده از فجر و مازیار میری از کارگردانان متبوع حلقه بالادستی خانه سینما از دیگر داوران جشنواره امسال هستند. در این بین میری ازجمله سینماگران دوتابعیتی محسوب می‌شود.

طهماسب صلح‌جو منتقد میانه و رضا پورحسین از مدیران سالیان سیما از دیگر اعضای هیات داوران هستند.

 فریدون جیرانی نویسنده و کارگردان سینما عضو نهم هیات داوران است؛ عضوی که بیش و پیش از تمام اعضای دیگر حضورش در میان داوران قطعی بود.

سینماروزان: جشنواره سی و هشتم فیلم فجر به دلایل مختلف که اصلی‌ترین آنها حذف فیلمهای کنشگر از فهرست فیلمهای جشنواره و وارد کردن بخشی از آثار هنروتجربه ای کسالت‌بار و شماری از آثار ارگانی به جشنواره است، در کانون نقد و نظر قرار گرفته است.

به جز این، تب تحریم جشنواره فجر بخشی از سینما را درگیر خود کرده و چهره‌هایی شناخته‌شده نظیر علی مصفا، تهمینه میلانی، جعفر پناهی، محمد رسول‌اف، محمدعلی سجادی، رضا درمیشیان، حمید فرخ‌نژاد، ژیلا ایپکچی، محمدرضا مویینی، فریدون شهبازیان، جمیل رستمی، مرضیه وفامهر، اشکان اشکانی، مصطفی خرقه‌پوش و زینت رضا نیز به فهرست تحریم کنندگان فجر پیوسته‌اند.

دست‌اندرکاران جشنواره به‌جای پذیرفتن انتقادات و باز کردن باب دیالوگ حتی با تحریم‌کنندگان، به سمت نوعی رپورتاژنگاری یکطرفه در خدمت جشنواره از طریق رسانه‌های متبوع خویش رفته‌اند و تلویحا کوشیده‌اند بر این فرض اثبات‌نشده اصرار ورزند که شرکت نکردن در جشنواره ریختن آب در آسیاب دشمنان است!

با احترام به این فرض است که باید از دبیر جشنواره انتظار داشته باشیم برای چینش هیأت داوران بخش اصلی جشنواره که سودای سیمرغ باشد، سراغ افراد دوتابعیتی که نیمی از سال را در داخل مشغول کاسبی و نیمی دیگر را در زمین دشمن(!) مشغول خوشگذرانی هستند، نرود.

برخی می‌گویند از دست‌اندرکاران جشنواره ای که شناخته شده‌ترین سلبریتی حامیش، یک دوتابعیتی است(!) نمیتوان انتظار شق‌القمر داشت ولی اینکه شنیده‌هایی جدی درباره حضور برخی سینماگران دوتابعیتی در هیأت داوران مسابقه اصلی جشنواره وجود داشته باشد به شدت برخورنده است.

اینکه امثال سیروس الوند و ابوالحسن داوودی و محمدمهدی دادگو که دوتابعیتی هستند بخواهند در فهرست گزینه‌های داوری فجر سی و هشتم باشند فرض اثبات‌نشده حامیان جشنواره را کاملا زیر سوال می‌برد و دبیر جشنواره را با یک چالش جدی مواجه خواهد کرد.

آیا ابراهیم داروغه‌زاده برای چیدمان هیأت داوران به سراغ دوتابعیتی‌ها می‌رود و گرفتار دردسرهایی خواهد شد که دبیر جشنواره سی و پنجم را درگیر کرد؟؟ دبیر جشنواره سی و پنجم دو تفاوت با دبیر جشنواره سی و هشتم داشت و آن هم اینکه هم خودش دوتابعیتی بود و هم اینکه هیچ گاه خود یا حامیانش تلاش نکردند مخالفان جشنواره را بازیگران زمین دشمن بخوانند برای همین کار دبیر امسال در استفاده از دوتابعیتی‌ها به مراتب دشوارتر خواهد بود.

آقای دبیر! در چینش هیأت داوران، مراقب دوتابعیتی‌ها باش!

سینماروزان: دو روز بعد از آن که رسانه صداوسیما مدعی حمایت 8میلیاردی شهرداری تهران بر جشنواره فیلم فجر شد و یک روز بعد از آن که خاطره حناچی برادرزاده پیروز حناچی شهردار تهران با مستند «دختران فروغ» وارد جشنواره شد تا رقیب عمویش شود که با مستند «زمستان است» در جشنواره حاضر است(اینجا و اینجا را ببینید) دبیر جشنواره فجر هم اسپانسرینگ شهرداری بر جشنواره را پذیرفت.

ابراهیم داروغه زاده درباره اسپانسر جشنواره و همراهی شهرداری تهران بیان کرد: همه شهرداری‌های دنیا پشتیبان برنامه‌های فرهنگی و هنری هستند و از آنجا که آقای حناچی هم‌ شخصیتی فرهنگی است، امسال شهرداری تهران حامی اصلی جشنواره خواهد بود. البته بخشی از کمک‌های شهرداری به صورت نقدی و بخشی هم به صورت غیرنقدی است.

او درباره رقم هشت میلیاردی که برای این اسپانسری در خبرها ذکر شده افزود: هنوز رقمی نهایی نشده ضمن اینکه برای  کمک‌های مالی بخش‌های دیگری هم درخواست داده‌اند که در حال بررسی هستیم ولی درکل رقمی هنوز نهایی نشده، چون قرار است از امکانات شهری شهرداری هم استفاده کنیم.

سینماروزان: کمتر از دو ماه تا برگزاری جشنواره سی و هشتم فیلم فجر باقی مانده و کار بررسی آثار توسط هیات انتخاب برای معرفی فیلمهای بخشهای اصلی شروع شده است.

در این بین اتفافاتی نظیر ثبت‌نام چندین باره محسن امیریوسفی در جشنواره با فیلم “آشغالهای دوست داشتنی” رخ داده است و همچنین شایعاتی درباره عدم حضور فیلمهای تازه حسن فتحی و مجید مجیدی در جشنواره طرح شده است.

ابراهیم داروغه‌زاده دبیر جشنواره در پاسخ به سوال زهرا منصوری از خبرگزاری “مهر” مبنی بر ثبت‌نام دوباره محسن امیر یوسفی برای حضور فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی اصل» در جشنواره فجر بدون آن که کلمه‌ای حرف بزند به لبخندی قابل تامل اکتفا کرد تا شایعات حضور این فیلم در فجر را تکذیب کند!

دبیر جشنواره در ارزیابی کیفی جشنواره گفت: بیش از صد فیلم در جشنواره شرکت کرده‌اند و تنها ۲۲ فیلم می‌توانند در بخش مسابقه حضور داشته باشند طبیعتاً صاحبان حدود ۸۰ فیلم ناراضی خواهند بود. وقتی فیلم‌ها نمایش داده شود و با فیلم‌های بازمانده مقایسه شود ،می‌تواند ببینید چه این انتخاب‌هایی درست بوده است یا نه. اینکه برخی از قبل به هیات انتخاب تهمت می‌زنند درست نیست ما هر سال این مسأله را داریم که از بین آن‌ها باید تعدادی را انتخاب کنیم.

داروغه‌زاده درباره حضور فیلم‌های کارگردانانی چون حسن فتحی و مجید مجیدی در جشنواره امسال اظهار کرد: فیلم “مست عشق” حسن فتحی در حال فیلمبرداری است؛ ضمن اینکه در ایران مجوز ساخت ندارد، بنابراین به جشنواره نمی‌رسد.

دبیر جشنواره ادامه داد: مجید مجیدی هم فرم ثبت نام را برای “خورشید” پر کرده اما هم‌چنان در حال فیلمبرداری است و اگر کارش تمام شود به جشنواره می‌رسد.

داروغه‌زاده با رد منتظر ماندن جشنواره برای نامداران گفت: ما که نباید تلاش کنیم، بلکه تولیدکنندگان باید تلاش کنند تا فیلمشان به جشنواره برسد. ما دوست داریم همه آثار فاخر و خوب چه از سوی کارگردان مطرح باشد چه نباشد در جشنواره حضور داشته باشد.

سینماروزان: در کوران مناقشات برآمده از توقیف “خانه پدری” یک دیالوگ قابل توجه شکل گرفت میان رییس سازمان سینمایی حوزه هنری و معاون سابق نظارت.

محمد حمزه‌زاده رییس سازمان سینمایی حوزه هنری پرسشی طرح کرد درباره سرانجام فیلم ضدملکه “دیدن این فیلم جرم است” و چرایی عدم اکران این فیلم.

ابراهیم داروغه‌زاده معاون پیشین نظارت در پاسخ به حمزه‌زاده به صراحت از صدور پروانه نمایش این فیلم حرف زد و نوشت: شما که می‌دانید اکران فیلم پس از تایید شورا طبق قانون از اختیارات وزیر و رییس سازمان است. مسأله اصلی احترام و پایبندی به قوانین جمهوری اسلامی‌ است که متأسفانه توسط عده‌ای از دوستان حزب‌الهی رعایت نمی‌شود.

داروغه‌زاده ادامه داد: اختیارات شورای پروانه نمایش و رییس سازمان و وزیر محترم در قانون پیش‌بینی شده است. دعوت به تبعیت از قانون این قدر سخت است؟ امیدوارم فیلم محصول حوزه هنری هم بزودی اکران شود.

آنچه معاون پیشین نظارت درباره اختیارات وزیر و رییس سازمان در ماجرای عدم اکران “دیدن…” گفته بیش از هر چیز این ظن را پیش‌رو می‌گذارد که وزیر ارشاد مخالف اکران این فیلم ضدملکه است یا رییس سازمان سینمایی؟؟؟

ریشه این مخالفت کجاست؟؟ اینکه “دیدن‌‌‌…” بدون جانبداری از چپ و راست هم متحجرین بی‌مغز را زده و هم شبه‌روشنفکران متصل به ملکه را؟؟

بهتر نیست به‌جای ممانعت از اکران فیلم، خیلی سریع شرایط اکران فیلم فراهم شود تا خدای نکرده این حس به صاحبان آثار دست ندهد که یکی از مدیران فرهنگی مملکت، خویشتن خویش را در آینه فیلم دیده‌اند و به همین خاطر جلوی اکران را گرفته‌اند؟؟؟

سینماروزان: فراخوان جشنواره سی و هشتم فیلم فجر که از دوازدهم تا ۲۲ بهمن ماه سال جاری برگزار میشود، منتشر شد.

این سومین جشنواره فجری است که به دبیری ابراهیم داروغه‌زاده برگزار می‌شود ولی از منظر تصمیم‌گیری، دورترین جشنواره به آرای اولیه داروغه‌زاده در جشنواره سی و ششم است.

داروغه‌زاده در اولین جشنواره فجری که برگزار کرد کوشید متاثر از جشنواره‌های مطرح خارجی فقط یک بخش اصلی مشتمل بر ۲۲ فیلم در جشنواره داشته باشد؛ این ۲۲فیلم چکیده برگزیدگان سینمای ایران از بلند و فیلم اولی تا مستند بودند.

در دومین جشنواره داروغه‌زاده، فیلم اولیها با ۱۰ فیلم به بخش اصلی بازگشتند و حالا در سومین جشنواره داروغه‌زاده، نه فقط بخش مستند که بخش کوتاه هم به دامنه بخشهای اصلی افزوده شده.

هرچند این تغییرات نه فقط ناشی از حضور داروغه‌زاده که ناشی از شورای سیاستگذار بعضا فرتوتی است که برای جشنواره فجر چیده شده ولی اینکه مهمترین جشنواره وطنی ولو برای یک دوره سه ساله هم فراخوان ثابتی ندارد جای افسوس دارد.

در جشنواره سی و هشتم فجر چهار بخش اصلی داریم مشتمل بر سودای سیمرغ(۲۲فیلم)+نگاه نو(۱۰فیلم)+مستند(۱۰فیلم)+کوتاه(۱فیلم).

۳۰ آبان آخرین مهلت ثبت‌نام فیلمها برای حضور در جشنواره است، ۱۰آذر آخرین مهلت ارائه نسخه بازبینی است و ۲۵دی آخرین مهلت ارائه نسخه نهایی فیلمها به دبیرخانه است.

متن فراخوان جشنواره سی و هشتم به قرار زیر است:

با استعانت از خداوند متعال، سی و هشتمین جشنواره‌ی فیلم فجر با هدف معرفی و تقدیر از آثار برگزیده‌ی یک سال تلاش سینماگران ایرانی، اعتلای تولیدات ملی، صیانت از هویت ملی مبتنی بر آموزه‌های دینی و ایرانی، تقویت و حمایت از سینمای خلاق، تبیین نسبت سینما و توسعه‌ی پایدار و اهمیت اقتصاد سینما از تاریخ 12 تا 22 بهمن ماه 1398 در تهران برگزار می‌شود.

بخش‌های اصلی:

الف- مسابقه سینمای ایران

1- سودای سیمرغ (فیلم‌ّهای سینمایی داستانی / پویانمایی)

2- نگاه نو (فیلم اول کارگردان: داستانی / پویانمایی)

3- مستند بلند

4- کوتاه داستانی

ب- مسابقه تبلیغات سینمای ایران

ج- مسابقه تجلی اراده ملی

الف- 1- سودای سیمرغ (مسابقه سینمای ایران)

فیلم‌های بلند داستانی که دارای پروانه ساخت یا نمایش از سازمان سینمایی باشند و تا قبل از بهمن 1398 اکران عمومی نشده و در هیچیک از رویدادها و جشنواره‌ّهای سینمایی داخلی و خارجی به نمایش در نیامده باشند مجاز به حضور در این بخش خواهند بود.

تبصره 1: جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان از این قاعده مستثنی است.

تبصره 2: هیئت انتخاب از میان فیلم‌های متقاضی حداکثر 22 فیلم که در دوره‌های قبلی، مورد بازبینی هیئت‌ّهای انتخاب قرار نگرفته باشند، برای بخش سودای سیمرغ انتخاب خواهند کرد.

الف- 2- نگاه نو (ویژه فیلم اول کارگردانان)

فیلمساز یا کارگردان اول، به هنرمندی اطلاق می‌شود که برای ساخت یا نمایش فیلم سینمایی خود برای نخستین بار، مجوزهای لازم و قانونی را از سازمان سینمایی کسب کرده باشد و پیش از این اثری از وی به عنوان فیلم سینمایی اکران و یا در رویدادهای داخلی یا خارجی معرفی نشده باشد .

تبصره:

هیئت انتخاب از میان فیلم‌های متقاضی، حداکثر 10 فیلم را انتخاب می‌کنند.

الف- 3- فیلم مستند بلند

هیئت انتخاب فیلم‌های مستند بلند از میان آثار متقاضی که تولید آن‌ها بعد از سال 1397 بوده و در دوره‌ّهای قبل متقاضی حضور در جشنواره فجر نبوده‌اند حداکثر 10 فیلم را که مدت زمان آن حداقل 70 دقیقه است، انتخاب می‌کنند.

الف- 4- فیلم کوتاه داستانی

هیأت داوران از میان نامزدهای فیلم‌های کوتاه داستانی در بخش‌های مختلف جشنواره فیلم کوتاه تهران و جشن مستقل فیلم‌های کوتاه خانه سینما که به نمایش در نیامده و در دوره‌های قبل متقاضی نبوده‌اند (حداکثر 10 فیلم که مدت زمان هر فیلم حداقل 3 و حداکثر 15 دقیقه باشد) یک فیلم را به عنوان فیلم برگزیده انتخاب خواهند کرد.

جوایز:

* اعضاء هیئت داوری جشنواره متشکل از سینماگران و صاحب‌نظران فرهنگی-هنری، از میان آثار معرفی شده توسط هیئت انتخاب، جوایز را به شرح ذیل اهداء خواهند کرد.

سیمرغ زرین بهترین فیلم از نگاه ملی

سیمرغ بلورین بهترین فیلم

سیمرغ بلورین فیلم برگزیده تماشاگران

سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی

سیمرغ بلورین جایزه‌ ویژه‌ هیئت داوران

سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه

سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه اقتباسی

سیمرغ بلورین بهترین بازیگرِ نقش اصلی زن

سیمرغ بلورین بهترین بازیگرِ نقش اصلی مرد

سیمرغ بلورین بهترین بازیگرِ نقشِ مکملِ زن

سیمرغ بلورین بهترین بازیگرِ نقشِ مکملِ مرد

سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری

سیمرغ بلورین بهترین تدوین

سیمرغ بلورین بهترین موسیقیِ متن

سیمرغ بلورین بهترین صدا

سیمرغ بلورین بهترین طراحیِ صحنه و لباس

سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی

سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌هایِ ویژه میدانی

سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌هایِ بصری‌

سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول

سیمرغ بلورین بهترین فیلم هنر و تجربه

سیمرغ بلورین ویژه‌ هیئت داوران به بهترین فیلم پویانمایی

سیمرغ بلورین بهترین فیلم مستند بلند سینمایی

سیمرغ بلورین بهترین فیلم کوتاه داستانی

تبصره 1: سیمرغ زرین بهترین فیلم از نگاه ملی بنا به پیشنهاد هیئت داوران، با تایید دبیر اهدا خواهد شد.

تبصره 2: سیمرغ بلورین فیلم برگزیده تماشاگران با مراجعه به آراء مردمی به تهیه‌کننده فیلم منتخب اهداء خواهد شد.

تبصره 3: سیمرغ بهترین فیلم اول به کارگردان فیلم اهدا خواهد شد.

تبصره 4: سیمرغ بلورین بهترین فیلم پویانمایی به تهیه‌کننده و کارگردان فیلم اهدا خواهد شد.

تبصره 5: سیمرغ بلورین بهترین فیلم مستند بلند به تهیه‌کننده و کارگردان فیلم اهدا خواهد شد.

مقررات عمومی مسابقه سینمای ایران

آغاز ثبت‌نام؛ از اول تا 30 آبان ماه 1398.

تهیه کنندگان حقیقی و حقوقی می‌توانند با مراجعه به سایت جشنواره مراحل ثبت نام خود را تکمیل و اطلاعات فیلم را به همراه عکس در سامانه جشنواره ثبت کنند. (ارائه پروانه ساخت یا نمایش سینمایی الزامی است).

تاریخ تولید فیلم‌های سینمایی بخش‌های مسابقه نباید قبل از سال 1396 باشد.

آن دسته از آثاری که در شبکه‌‌ّهای سیمای جمهوری اسلامی ایران، شبکه نمایش خانگی (DVD,VOD,IPTV) و بازارهای فیلم داخلی و خارجی به نمایش درآمده باشند مجاز به ثبت نام در این جشنواره نخواهند بود.

فیلم‌های سینمایی با مدت زمان کمتر از 75 دقیقه و فیلم‌های مستند سینمایی کمتر از 70 دقیقه و فیلم‌های کوتاه داستانی کمتر از 3 دقیقه و بیش از 15 دقیقه پذیرفته نمی‌شوند.

تهیه کنندگان باید حداکثر تا 10 آذر ماه 1398 نسخه بازبینی هیئت انتخاب به صورتDCP یا DVD ، عکس‌های‌ صحنه و عکس کارگردان بر روی CD و تیزر یا سه دقیقه از فیلم برای استفاده تبلیغاتی به دبیرخانه تحویل دهند. ‌این امر به منزله قبول کامل مقررات و سایر ضوابط تولید و نمایش فیلم در ‌ایران از سوی صاحبان قانونی فیلم ها است.

آخرین مهلت تحویل نسخه نهایی فیلم (انتخاب شده توسط هیئت انتخاب) با استاندارد فنی، (DCP) و پوستر مربوطه روی لوح فشرده، ۲۵دی ماه 1398 است. در صورت ارائه نکردن کپی نهایی فیلم تا تاریخ مقرر، دبیرخانه جشنواره به احترام مخاطبان، فیلم را از جشنواره (داوری و نمایش عمومی) خارج می‌کند.

تعیین تاریخ و زمان نمایش فیلم‌ها به عهده دبیرخانه جشنواره است.

پس از اعلام نظر هیئت انتخاب، امکان خارج کردن فیلم از جشنواره وجود ندارد.

هیئت داوران جشنواره، حداقل 24 ساعت قبل از مراسم پایانی (پس از آخرین نمایش در سینمای رسانه‌ّها) نامزدهای دریافت جوایز را معرفی خواهند کرد.

هیچ جایزه‌ای در بخش رقابتی به طور هم‌ارزش میان دو یا چند اثر تقسیم نمی‌شود.

همه فیلم‌های پذیرفته شده در بخش‌های جشنواره، گواهی شرکت دریافت خواهند کرد.

دست اندرکاران اصلی تولید فیلم‌های بخش های رقابتی نمی توانند عهده دار مسئولیت انتخاب و یا داوری فیلم های آن بخش باشند.

نمایش فیلم‌ها در جشنواره، مطابق با ضوابط و مقررات سازمان سینمایی خواهد بود.

تفسیر و رفع ابهام از مقررات و اخذ تصمیم نهایی درباره موضوعات پیش‌بینی نشده به عهده دبیر جشنواره است.

ب- مسابقه تبلیغات سینمای ایران

این بخش با هدف تشویق، تقویت و بکارگیری روش‌های خلاقانه و مؤثر در عرصه بازاریابی و پخش آثار سینمایی و جذب حداکثری مخاطبین برگزار می‌‌شود.

مقررات مسابقه «تبلیغات سینمای ایران»

سی‌ و هشتمین جشنواره فیلم فجر در جهت اعتلای سینمای ایران و ارتقاء سطح کیفی تبلیغات و اطلاع‌رسانی و همچنین ترغیب و تشویق هنرمندان این عرصه، اقدام به برگزاری مسابقه در بخش‌های عکس، پوستر، آنونس و تیزر فیلم‌های سینمایی ایرانی می‌کند.

متقاضیان می‌توانند جهت شرکت در بخش مسابقه تبلیغات سینمای ایران تا 10 دی ماه 1398 از طریق مراجعه به سایت رسمی جشنواره به آدرس fajrfilmfestival.com، نسبت به ثبت ‌نام و تکمیل فرم شرکت و بارگذاری نمونه‌های آثار خود مطابق بند شرایط اختصاصی مقررات اقدام کنند.

شرایط عمومی تبلیغات سینمای ایران

 متقاضیان می‌توانند با مراجعه به درگاه اینترنتی جشنواره، پس از عضویت در سایت جشنواره در قسمت ثبت‌نام فرم شرکت در مسابقه را تکمیل نمایند.

 تمام فیلم‌های بلند سینمایی (داستانی، پویانمایی و مستند) که بعد از 10 دی ماه سال 1397 تا 10 دی ماه سال 1398 در داخل کشور به نمایش عمومی درآمده باشند، می‌توانند در مسابقه شرکت کنند.

محدودیتی در تعداد عناوین آثار ارسالی وجود ندارد.

آثار ارزیابی شده در دوره گذشته، در این دوره پذیرفته نمی‌شوند.

تفسیر مقررات، رفع ابهامات و اخذ تصمیم نهایی در خصوص موضوعات پیش‌بینی نشده به عهده‌ دبیر جشنواره است.

دبیرخانه مجاز به استفاده از آثار ارسالی در بخش‌های مختلف جشنواره (کتاب، کاتالوگ، تیزر، فضای مجازی و…) خواهد بود.

شرایط اختصاصی

بخش عکس:

1- آثار آنالوگ ملزم به اسکن تصاویر و ارائه بر روی لوح فشرده در فرمت TIF یا JPG، با حداقل کیفیت DPI300 و در اندازه حداقل 50 *70 سانتی‌متر است.

2- آثار دیجیتال ملزم به ارائه فایل تصاویر بر روی لوح فشرده در فرمت TIF یا JPG، با حداقل کیفیت 6 مگاپیکسل است.

3- در صورت تعدد آثار، عکس‌های هر فیلم می‌بایست به صورت جداگانه در لوح فشرده ذخیره و ارائه گردد.

4- تعداد آثار ارسالی از هر عنوان، 5 عکس صحنه و 3 عکس پشت صحنه است.

5- هرگونه دخل و تصرف در عکس‌ها به شکلی که اصالت عکس را مخدوش کند، مجاز نیست.

بخش پوستر:

1- ارائه پوستر بر روی CD یا DVD با فرمت TIF یا JPG، با کیفیت DPI300 و در قطع 70*100 ضروری است.

2- پوسترهای ارائه شده باید از میان آثار رسمی و استفاده شده در تبلیغات فیلم دارای مجوز سازمان سینمایی باشد.

3- در این بخش تنها پوستر فارسی فیلم ها مورد ارزیابی قرار می گیرند.

بخش آنونس و تیزر:

1- هریک از نسخه‌های موردنظر می‌بایست به‌صورت مجزا، روی یک لوح فشرده و با فرمت 4MPبه دبیرخانه ارسال شود.

2- ارائه نامه رسمی تهیه کننده و یا موسسه پخش مبنی بر تایید استفاده از نسخه ارائه شده در تبلیغات برای هر عنوان الزامی است.

جوایز:

* سیمرغ بلورین به بهترین عکس

* سیمرغ بلورین به بهترین پوستر

* سیمرغ بلورین به بهترین آنونس و تیزر

شروع ثبت‌نام و ارسال آثار از تاریخ 20 آذر و آخرین مهلت ارائه آثار 10 دی ماه است. علاقه‌مندان می‌توانند آثار خود را از طریق سامانه جشنواره بارگذاری فرمایند.

ج- تجلی اراده ملی

1- سازمان‌های دولتی و خصوصی می‌توانند ضمن بررسی آثاری که در بخش مسابقه سودای سیمرغ جشنواره پذیرفته شده‌اند، به فیلم‌های منتخب از نگاه خود با توجه به اولویت‌های موضوعی سازمان متبوع جوایزی اهدا کنند.

2- هیئت داوران هر سازمان مشتمل بر سه نفر از کارشناسان فرهنگی و هنری است که حضور یک نفر از داوران از میان کارگردانان، بازیگران، تهیه کنندگان، مدرسان و منتقدان سینما و یا یکی از مشاغل اصلی فنی در سینما با صلاحیت علمی و هنری و دو نفر از کارشناسان سازمان مذکور خواهد بود.

3- پس از درخواست تقاضا از سوی سازمان‌ها، چگونگی مشارکت از سوی جشنواره بررسی و حداکثر 12 سازمان انتخاب و اعلام خواهد شد. همچنین پس از توافق فرم تکمیل شده به همراه معرفی نماینده تام‌الاختیار، یک نسخه لوح فشرده حاوی آرم سازمان و عکس و رزومه هیات داوران می‌بایست در اسرع وقت به مدیریت این بخش ارائه شود.

4- سازمان‌های منتخب ضروری است نسبت به تکمیل فرم شرکت و مشخصات نماینده تام‌الاختیار و بارگذاری مشخصات سازمان ذیربط با آرم سازمان و رزومه هیئت داوران در سامانه جشنواره اقدام نمایند.

5- در مراسم اهدای جوایز بخش تجلی اراده ملی که به صورت جداگانه و با حضور مقامات و روسای سازمان‌ها و نهادها برگزار خواهد شد، نماینده هیئت داوران یا بالاترین مقام سازمان برای اهدای جایزه در جایگاه حضور خواهند یافت و بیانیه‌های هیئت داوران، تنها از طریق روابط عمومی جشنواره در فضای رسانه‌ای منتشر خواهد شد.

6- آخرین مهلت درخواست و تکمیل فرم تقاضا 30 آذر ماه 1398 است و این تاریخ تمدید نخواهد شد.

بخش جنبی:

در این بخش برنامه‌ّهایی از قبیل: برگزاری آیین‌ها، بزرگداشت‌ها، نکوداشت‌ها، مرور بر آثار، نمایش‌های ویژه، رویدادهای مناسبتی و … به پیشنهاد دبیر و تایید شورای سیاستگزاری، اجرا خواهد شد.

سینماروزان: جشنواره فیلم فجر سی و هفت سال بعد از برگزاری هنوز کاخ یا مرکزی جامع برای برگزاری ندارد. بعد از حوادث 88، جواد شمقدری از سالن همایشهای برج میلاد به عنوان کاخ جشنواره فجر استفاده کرد.

برج میلاد در سالهای ابتدایی مرکزیت به عنوان کاخ جشنواره به دلیل عدم ورود بی رویه آدمهایی بی ربط، محلی دنج برای جشنواره بود ولی در سالهای بعد با باز کردن درهای برج میلاد به روی آدمهای بی ربط به رسانه و سینما، فیلم دیدن در این کاخ، به عذابی الیم بدل شد چون تقریبا برای تمامی فیلمها باید در صفی طویل می ایستادی یادآور صف اجناس کوپنی دهه شصت!!

ابراهیم داروغه زاده در دو سال اخیر مرکزیت جشنواره فجر را به پردیس ملت برد که هم سیستم نمایش درجه یکی داشت و هم سالنهای استاندارد و چهارگانه ای که مشکل تراکم افراد جلوی یک سالن را حل میکرد ولی مشکل عدم وجود پارکینگ و عدم وجود پیاده رویی استاندارد حدفاصل ولیعصر تا جلوی پردیس، مشهود بود.

در حالی که مدیر تصویرشهر مدعی راه اندازی پارکینگی با ظرفیت 1200 خودرو برای این پردیس شده ولی مشکل پیاده رو به قوت خود باقیست، یک رسانه سینمایی پیشنهادی قابل تأمل برای حل مشکل همیشگی کاخ جشنواره داده است.

“سینما پرس” می‌نویسد: پس از تعطیلی مؤسسه رسانه‌های تصویری و ادغام آن با دیگر مؤسسات زیرمجموعه سازمان سینمایی، ساختمان این مجموعه که تخمین زده می‌شود ارزشی بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان داشته باشد، متروک شده است؛ مجموعه‌ای که می‌تواند تأمین‌کننده بودجه مورد نیاز برای ساخت کاخ جشنواره سینمای ایران باشد و رویداد‌های سینمایی کشور به ویژه جشنواره‌ فجر، از بلاتکلیفی خارج و مطابق استاندارد‌های بین‌المللی برگزار شود.

سینماروزان: ابراهیم داروغه زاده با خیال راحت قید معاونت نظارت را زد چون حین سالهای تصدیگری این معاونت پرحاشیه سازمان سینمایی توانست تنش و اغتشاشات ناشی از عملکردهای پرخاشگرانه قبلی را کاهش داد و شرایط را برای اکران برخی فیلمهای توقیفی و از جمله “عصبانی نیستم”، “خانه دختر”، “آشغالهای دوست داشتنی” و “پارادایس” فراهم کند.

ابراهیم داروغه زاده در نخستین گفتگوی تفصیلی بعد از رهایی از معاونت نظارت درباره عاقبت برخی از فیلمهای همچنان توقیفی سازمان به “ایسنا” گفت: از اکران فیلم «رستاخیز» با نظر مخالف بعضی از مراجع عظام جلوگیری شد. درباره فیلم‌های «خیابان‌های آرام» آقای تبریزی یا «گزارش یک جشن» آقای حاتمی کیا واقعیت این است که در این دو سالی که من در معاونت نظارت و ارزشیابی بودم از سوی تهیه کننده اقدامی برای پیگیری نمایش آن‌ها صورت نگرفته است.

داروغه زاده ادامه داد: درباره فیلم «خانه پدری» آقای عیاری که مجوز نمایش دارد فکر نمی‌کنم دیگر با رده بندی مشکلی برای اکران در سینماها داشته باشد و اگر جدی‌تر پیگیری شود مشکلی برای اکران ندارد اما فیلم «کاناپه» را ندیده‌ام یعنی نه من دیده‌ام، نه شورای پروانه نمایش و نه حتی شورای پروانه نمایش قبلی. فقط یادم هست مصاحبه‌ای از آقای عیاری خواندم که فیلم با مجوز آقایان جنتی و ایوبی تولید شده است. البته این را هم بگویم که هیچ وقت مراجعه‌ای برای دریافت پروانه نمایش این فیلم نشده است.

داروغه زاده در چرایی عدم حذف شورای پروانه ساخت گفت: بخش از این مسئله برمی‌گردد به خود تهیه‌کننده‌ها که رغبتی به انجام این کار ندارند یعنی نظر بخش قابل توجهی از تهیه‌کننده‌ها و حتی کارگردان‌هایی که فیلم‌های اجتماعی و انتقادی می‌سازند طبق صحبت‌هایی که با آن‌ها داشتیم بر این بوده که گرفتن پروانه ساخت یک نوع تضمین ایجاد می‌کند تا بتوانند فیلم‌شان را نمایش دهند و اگر پروانه ساخت نباشد ممکن است ضمانت سرمایه‌گذاری هم به خطر بیفتد. البته نظر شخصی من این است که حذف شورای پروانه ساخت در نهایت به نفع سینما و فرهنگ و هنر کشور است.

داروغه زاده حسرت عملکرد خود را هم این چنین بیان کرد: اگر به عقب برگردم رفتار و برخورد دیگری می‌داشتم؛ یکی درباره سریال «ممنوعه» که باید دقت بیشتری درباره آن می‌کردم. البته نه فقط من بلکه همه ما و خصوصاً آقای پارسایی باید توجه بیشتری می‌داشتیم چون با توجه به هشدارهایی که مدنظر داشت مجموعه خوب و ارزشمندی بود، اما برخی سکانس‌ها در چند قسمت اول این سریال قابل دفاع نبودند و در شورای پروانه نمایش ویدئویی و توسط همه ما باید با دقت بیشتری بررسی می‌شد هر چند من خودم تذکرات لازم را داده بودم اما باید جدی‌تر پیگیری می‌کردم تا آن اتفاق‌ها نیفتند چون با زیاده‌روی‌ای که در آن قسمت‌ها شد هم فرصت طلبان بهانه پیدا کردند و هم به سریال و شبکه نمایش خانگی با هم آسیب زده شد. مورد دوم به توییت‌هایم برمی‌گردد که چند وقت قبل درباره برنامه‌های «نقد سینما» و «هفت» توییتی زدم که که تند بود و نباید انجام میشد.

ابراهیم داروغه زاده درباره داستان تکراری بازگشت مرکزیت جشنواره فجر به فضای شلوغ و پرازدحام برج میلاد اظهار داشت: اگر واقعاً بچه‌های سینما و رسانه دوست داشته باشند جشنواره در برج میلاد باشد من مشکلی ندارم فقط تجربه‌ای که داشتم این بود که سالن برج میلاد گرچه باشکوه است، اما مشکلات بسیار بیشتری در مقایسه با مجموعه‌های دیگر دارد.

سینماروزان: ابراهیم داروغه زاده در مدت حضور خود در معاونت نظارت علیرغم تمام فشارها و حتی استنطاقهای پیاپی توسط مقامات بالادستی، توانست چندین فیلم توقیفی و از جمله “عصبانی نیستم”، “آشغالها…”، “پریناز” و “خانه دختر” را روی پرده بفرستد.

با جدایی داروغه زاده از معاونت نظارت سرنوشت برخی دیگر از فیلمهای توقیفی در هاله ای از ابهام قرار گرفت و مشخص نیست محمدمهدی طباطبایی نژاد که وارد معاونت نظارت شده بتواند مسیر داروغه زاده را ادامه دهد یا نه؟؟

به تازگی روزنامه اصلاح طلب “اعتماد” با اعلام خبر اکران با درجه بندی “خانه پدری” نوشت: از توقيف فيلم «خانه پدري» نزديك به 9 سال مي‌گذرد و حالا امسال در پي ابلاغ دستورالعمل نظام درجه‌بندي فيلم‌هاي سينمايي توسط سازمان سينمايي پيش‌بيني مي‌شود تكليف اکران فيلم «خانه پدري» با درجه بندی سنی مشخص شود و خود عياري هم اين طرح را به قاعده دانسته و گفته كه چگونگي اكران اين فيلم را از سازمان سينمايي پيگيري مي‌كند.

“اعتماد” درباره فیلم “کاناپه”عیاری نوشت: درباره ديگر فيلم به محاق رفته كيانوش عياري اينگونه مي‌توان سخن گفت كه در اقدامي «غيرمتعارف» در سينماي پس از انقلاب، بازيگران زن در فيلم از كلاه‌گيس استفاده كرده‌اند. همين مساله باعث عدم پذيرش و نمايش فيلم شد و ابراهيم داروغه‌زاده معاون ارزشيابي و نظارت سازمان سينمايي سال گذشته گفته بود «كاناپه» به دليل مساله حجاب اساسا امكان اكران ندارد و پرونده نمايش آن منتفي است. حالا شنيده‌ها حاكي از اين است كه در فضايي آرام و باپرهيز از هر گونه تنش مذاكرات لازم براي اكران فيلم “كاناپه” صورت گرفته و قرار است موانع از سر راه نمايش اين فيلم برداشته شود تا این فیلم هم روی پرده رود.

این رسانه اصلاح طلب درباره فیلم توقیفی “خرس”خسرو معصومی نوشت: قولهای اميدوار‌كننده‌اي به سازندگان “خرس” مبني بر نمايش اين فيلم داده شده است. اين فيلم كه هنوز فرصت اكران آن در ايران برايش فراهم نشده، به تازگي از سوي كمپاني نتفليكس مورد توجه قرار گرفته و آنها خواسته‌اند حق پخش «خرس» را بخرند و مذاكراتي نيز در اين زمينه با سازندگان فيلم انجام داده‌اند. يكي از پخش كننده‌هاي خارجي براي اكران اين فيلم در كشور كانادا نيز ابراز تمايل كرده است.

سینماروزان: بالاخره جدی ترین تغییرات سازمان سینمایی بعد از ریاست حسین انتظامی بر این سازمان صورت پذیرفت.

به گزارش سینماروزان رییس سازمان سینمایی طی احکامی سیدمحمد‌مهدی طباطبایی‌نژاد را به عنوان معاون ارزشیابی و نظارت، ابراهیم داروغه زاده را به عنوان دبیر جشنواره فیلم فجر، محمد حمیدی مقدم را به عنوان مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و مهران عباسی انارکی را به عنوان مدیرعامل موزه سینما منصوب کرد.

حذف طباطبایی نژاد از مرکز گسترش در شرایطی صورت میگیرد که حین شش سال حضور در این سمت بارها با انتقادات مستندسازان در چگونگی توزیع تسهیلات مواجه شده بود.

به جای طباطبایی نژاد یک کارمند رسمی تلویزیون به نام محمد حمیدی مقدم به مدیریت مرکز گسترش رسیده است.

ابراهیم داروغه زاده بعد از رهایی از معاونت پرحاشیه نظارت به عنوان دبیر جشنواره فجر مسئولیتش تمدید شده است.

انتظامی برای مهران عباسی انارکی که بخش عمده سوابقش مربوط به حیطه مطبوعات بوده(!!!) نیز حکم مدیریت موزه سینما را صادر کرده است.

سیاهه سوابق مدیران تازه سازمان را در ادامه بخوانید:

سید محمد مهدی طباطبایی نژاد متولد 1349 در تهران دارای مدرک کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری از دانشگاه تبریز و مدرس دانشگاه پیام نور است.

از سوابق اجرایی او می توان به مدیر گروه فرهنگ، تاریخ و هنر شبکه اول سیما، مدیر طرح و برنامه شبکه اول سیما، مدیر هفتمین تا دوازدهمین دوره جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت و مدیرعاملی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی (از 1392 به بعد) اشاره کرد.

طباطبایی نژاد به عنوان تهیه‌کننده ارشد سیمای جمهوری اسلامی ایران ساخت برنامه ها و مجموعه های متعددی را بر عهده داشته است.

ابراهیم داروغه زاده که پیش از این به عنوان معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی و در دو دوره اخیر جشنواره فیلم فجر به عنوان دبیر مسئولیت داشته است متولد ۱۳۴۹ در تهران و دارای مدرک دکتری پزشکی عمومی و نیز کارشناسی ارشد روابط بین الملل است.

از دیگر سوابق مدیریتی داروغه زاده می توان به ریاست پخش شبکه چهار سیما، مدیریت گروه اجتماعی شبکه اول سیما، مدیر عاملی موسسه رسانه‌های تصویری، مدیر عاملی موسسه تصویر شهر و مدیریت موسسه آوای سلامت اشاره کرد.

تهیه کنندگی برنامه ها و مجموعه های متعدد تلویزیونی از فعالیت های او به عنوان تهیه کننده ارشد صداوسیما محسوب می شود.

محمد حمیدی مقدم متولد 1347 در همدان دارای مدرک کارشناسی ارشد سینما از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر، فعالیت فیلمسازی را از اواخر دهه 1360 در انجمن سینمای جوانان ایران آغاز کرد که با ساخته هایش موفق به دریافت جوایزی از جشنواره های داخلی و خارجی شده است.

او به عنوان تهیه کننده و کارگردان رسمی صدا و سیما فعالیت حرفه ای در حوزه برنامه سازی تلویزیونی را از سال 1376 با طراحی و تهیه کنندگی مجموعه سینمادو آغاز کرد و از دیگر برنامه های او می توان به سینماچهار، سینمایک، مستند چهار (85-94) و آنسو اشاره کرد.

مهران عباسی انارکی متولد 1350، دارای مدرک کارشناسی ارشد مدیریت شهری است.

مشاور اجرایی معاون وزیردر امور مطبوعاتی، مدیرعامل و ریس هیات مدیره موسسه نشر آوران، مدیر راه اندازی واجرایی مرکزنظارت وارزیابی سازمان صداوسیما، معاون اجرایی شبکه جهان بین صدا و سیما، مدیر طرح بانک اطلاعاتی هنرمندان و عوامل تولیدسازمان صدا وسیما، مدیر خانه خبرنگاران آزاد روزنامه جام جم، عضو هیات مدیره موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران، معاون مرکز روابط عمومی و بین الملل شهرداری تهران، مدیرعامل و عضو هیات مدیره شرکت پیام رسا شهرداری تهران، عضو هیات مدیره شرکت چاپ و توسعه روزنامه همشهری و نماینده شهرداری تهران بعنوان حامی برگزاری جشنواره فیلم از جمله سوابق اجرایی و مدیریتی عباسی انارکی محسوب می شود.

سینماروزان/محمد شاکری: نیمه دوم اسفند سال قبل و بعد از اعلام نام هفت سرگروه سینمایی اکران نوروز،  ابراهیم داروغه زاده با تأکید بر فسادبرانگیز بودن ثبات سرگروههای سینمایی از تغییر دو سرگروه دیگر در تابستان 98 گفت ولی شاید خود داروغه زاده هم باورش نمیشد که فقط سه ماه بعد از آغاز سال دو سرگروه تازه سینماها یعنی آستارا و فرهنگ چنان عملکرد مناقشه برانگیزی داشته باشند که قبل از تغییر دیگر سرگروهها باید فکری به حال همین دو کرد.

حذف دو سرگروه کوروش و ماندانا و افزوده شدن سرگروههای فرهنگ و آستارا صورت گرفت تا شک و شبهه های اکران کاهش یابد! جز این است؟؟ ولی نه تنها شک و شبهه ها کاهش نیافته که با قرارگیری سرگروه باغ کتاب در کنار سرگروههای آستارا و فرهنگ، دوز شبهه بالا رفته!

کافیست نگاهی بیندازیم به چیدمان اکران در سال جدید؛ تمام فیلمهای محمدصادق رنجکشان سرمایه گذار چندفیلمه تازه وارد به سینما به تناوب در سرگروههای آستارا یا باغ کتاب روی پرده رفته یا قرارداد اکرانشان منعقد شده. “متری شش و نیم” اکران نوروز گروه آستارا را گرفته، “سرخپوست” اکران عیدفطر گروه آستارا را به خود اختصاص داده،

قرارداد اکران “سرکوب” برای گروه آستارا منعقد شده و قرارداد اکران “روسی” برای گروه باغ کتاب بسته شده است و لابد بزودی قرارداد اکران فیلمهای دیگر ایشان و از جمله “بی حسی موضعی” منعقد خواهد شد؟؟

دقت کردید؟؟؟ رنجکشان هنوز حضورش در سینما به دو سال نرسیده قادر است دو فیلمش را در گل اکران روی پرده بفرستد و همزمان با اکران آن دو فیلم قرارداد دو فیلم دیگر را ببندد!!! ناگفته پیداست که در تسهیلات ویژه اکران برای فیلمهای رنجکشان سرگروههای آستارا و باغ کتاب هستند که نامشان در کانون توجه است.

بماند که سرگروه باغ کتاب تسهیلات ویژه ای قائل شده برای فیلمهای دفتر پخشی تازه تأسیس به مدیریت علی آشتیانی پور از یاران مدیرعامل خانه سینما به گونه ای که این دفتر پخش تازه تأسیس بعد از تصاحب اکران نوروز باغ کتاب با فیلم “ژن خوک” قرارداد اکران عیدفطر باغ کتاب را نیز به خود اختصاص داده آن هم با فیلمی به نام “نیوکاسل” که اصلا معلوم نیست ویدیویی است یا سینمایی و چه زمانی پروانه ساخت گرفته؟؟؟

چرای اتفاقات سرگروههای آستارا و باغ کتاب را ما نمی دانیم ولی داروغه زاده حتما باید بداند.

این مشتی نمونه خروار از اتفاقاتی است که فقط در دو سرگروه اکران98 میگذرد.

درباره مابقی میخواهید بدانید؟؟

کافیست بدانید سرگروه فرهنگ بخاطر مدیریت ضعیف فارابی در چینش فیلمها عملا تاثیرگذاریش را از دست داده و بلحاظ جذب مخاطب تبدیل شده به یکی از ضعیفترین سرگروهها!

سرگروههای ارگانی آزادی و استقلال نیز تبدیل شده اند به پاتوق فیلمهای حاکمیتی-مشکوک المنابع!!

و در یک کلام سهم سینماگران مستقل از این سرگروهها به نزدیکی صفر رسیده!

در جلسه تازه شورایعالی اکران چه خواهد گذشت؟ آیا داروغه زاده بعنوان رییس شورایعالی اکران به وعده اش عمل خواهد کرد و برای حذف شبهه های پیش آمده فکری عاجل خواهد کرد برای سرگروههایی که عملکرد شبهه زا داشته اند؟؟؟

سینماروزان: چنبره یک شرکت پخش مافیایی و شرکایش بر اکران سبب ساز آن شده که ذبح فیلمها و صاحبان آثار مستقل روزبروز شدیدتر شود. اگر تا دو سال قبل حداقل پنج شرکت مجزا و منفک از هم بودند که در اکران رقابتی نسبی داشتند این روزها شاهد سلطه مافیایی یک شرکت پخش و نمایندگان اقماریش بر بخش عمده سالنها هستیم و مابقی پخش کنندگان حتی اگر زمان مرده اکران هم بهشان برسد باز سالن کافی ندارند که بتوانند رقابتی نصفه و نیمه داشته باشند.

این اتفاقات با انتقادات سینماگران و پخش کنندگان مستقل انجام شده و بالاخره ابراهیم داروغه زاده رییس شورایعالی اکران هم به این ماجرا ورود کرده است.

داروغه زاده با اشاره به آفات نظام سرگروهی نوشت: نظام سرگروهی سینماها برای اکران، بیشتر به یک رانت انحصاری برای سینماهای سرگروه تبدیل شده است. اعضای شورای اکران معتقدند فیلمی که پروانه نمایش دارد باید بتواند آزادانه شرایط و زمان اکران خود را تعیین کند و البته بدیهی است رده‌بندی سنی فیلم محدودیت تعداد سالن را در پی خواهد داشت.

سینماروزان: شفاف سازی مطلوب حسین انتظامی به جشنواره سی و هفتم فیلم فجر رسید و مشخص شد جشنواره ملی فجر علیرغم بلیت فروشی میلیاردی همچنان بودجه ای به مراتب کمتر از جشنواره موسوم به جهانی فجر دارد.

طبق فهرست منتشره از سوی سازمان سینمایی کل بودجه جشنواره سی و هفتم فجر حدود 6میلیارد و 300میلیون یعنی فقط 500 میلیون بیشتر از جشنواره سی و ششم فجر بود؛ آن هم درحالیکه جشنواره سی و ششم در روزگار دلار 4800 تومانی و جشنواره سی و هفتم در دوران ماسیدن قیمت دلار به حول و حوش 15 هزار تومان برگزار شده بود!

دست اندرکاران جشنواره سی و هفتم فجر 886میلیون را صرف اهدای جوایز به برندگان کرده اند که رقمی قابل اعتناست. کل دستمزد دبیر و مدیران جشنواره برای 5ماه کار هم حدود 271میلیون بوده است که در قیاس با بودجه میلیاردی مصروفه برای مدیران جشنواره موسوم به جهانی به مراتب کمتر است.

فهرست کامل هزینه های مصروفه برای جشنواره سی و هفتم فجر را اینجا ببینید.

سینماروزان: حدود دو ماه بعد از پایان جشنواره فجر که بلحاظ درآمدزایی از فروش بلیت، یکتاترین جشنواره وطنی است هنوز سهم تهیه کنندگان از بلیت فروشی پرداخت نشده!!

به گزارش سینماروزان ابراهیم داروغه زاده دبیر جشنواره سی و هفتم فجر در بدعتی قابل تحسین تأکید کرده بود که درآمد حاصله از بلیت فروشی جشنواره به طور مساوی میان صاحبان آثار و سینماداران پرداخت میشود.

این تأکید داروغه زاده که با تحسین سینماگران هم مواجه شد تاکنون اجرایی نشده!! البته به مانند هر اکران دیگری، سینماداران همزمان با فروش بلیت، سهم خود از اکران جشنواره را دریافت کرده اند ولی هنوز سهم تهیه کنندگان آثار حاضر در جشنواره پرداخت نشده! چرا؟؟

وقتی به واسطه نوسانات بازار ارز مدام ارزش پول ملی پایین می آید، حق تهیه کنندگان در کدام حساب ذخیره شده و چه سودی را نصیب دارنده حساب کرده؟؟؟