1

پیام اهدای خرس طلای برلین به “شیطان وجود ندارد” پیش‌چشم اتوبوسی از مدیران متبوع نظام⇐محکومیت قضایی داشته باش و بی‌مجوز نظام، فیلم بساز!!

سینماروزان: اهدای خرس طلای برلین۲۰۲۰ به فیلم “شیطان وجود ندارد” ساخته محمد رسول‌اف بیش از هر چیز یک پیام را به ذهن متبادر می‌کند.

جشنواره برلین به محصولات رسمی سینمای نظام که از کانال ممیزی ارشاد گذشته‌اند، روی خوش نشان نداده و هرچقدر هم که درباطن وابسته به نظام باشی ولی درظاهر نباید ساختار نظام را به‌رسمیت بشناسی و بخصوص ممنوع‌الخروج باشی تا خرس طلا بگیری.

پنج سال پیش جعفر پناهی که به‌خاطر ممنوع‌الخروجی نتوانسته بود ایران را ترک کند خرس طلای برلین را برای فیلم “تاکسی” گرفت و حالا محمد رسول‌اف که به‌خاطر محکومیت قضایی، ممنوع‌الخروج بوده، خرس طلا را برای فیلم “شیطان وجود ندارد” گرفته است.

در این فاصله پنج ساله نه‌تنها هیچ فیلمی از ایران برنده خرس طلا نشده بلکه تقریبا هیچ فیلمی از جریان رسمی سینمای نظام نتوانسته جایگاهی درخور در این جشنواره داشته باشد.

این، یک نقشه‌راه است از سوی برلین پیش‌روی فیلمسازان ایرانی؟؟ حتی اگر عمویتان، یکی از مدیران اقتصادی متبوع نظام هم باشد(!) باز برای دلبری از برلین اول باید اقدام به تولید فیلم بدون مجوز کنید و از آن سو یک ممنوع‌الخروجی هم بزنید تنگش تا خرس طلا برایتان رزرو شود؟؟

این نقشه‌راهی است که کمابیش مدتهاست جریان داشته ولی در سالهای اخیر قوت یافته! یادمان نرفته که حتی اصغر فرهادی نیز در دورانی به خرس طلای برلین دست یافت که شائبه توقیف “درباره الی” به‌خاطر بازی پررنگ گلشیفته، در اذهان پیچیده بود.

بدیهی است که این الگو به‌زودی از سوی شماری دیگر از فیلمسازان ایرانی به‌کار گرفته خواهد شد و در سال ۲۰۲۱ ده‌ها فیلم بدون مجوز برای حضور در برلین درخواست خواهند داد!

ولی آیا این الگو کافیست یا آن که برلین، سال به سال، دوز مخالفت با نظام را بالاتر می‌برد یعنی اگر حالا با زدن سازمان زندانها و ارائه تصویری اگزجره از ماموران اعدام، برلین، راضی شده به اهدای خرس طلا، دو سال دیگر زدنی به‌مراتب فراتر و دندان‌گیرتر می‌خواهد؟؟

این، ساده‌ترین نتیحه‌گیری روندی است که برلین درپیش گرفته آن هم پیش چشم اتوبوسی از مدیران سینمایی متبوع نظام که راهی برلین شده‌اند.
رویکرد این مدیران دربرابر روند برلین چیست؟؟ با بودجه نظام به برلین می‌روند، چتری می‌زنند، عکسهایی می‌اندازند و منفعلانه نظاره‌گر بی‌ارزش شدن سال به سال مجوزهایشان خواهند شد یا آن که طرحی نو درمی‌اندازند برای عوض کردن بازی برلین؟؟




مدعیات و پرسش‌های یک رسانه اصولگرا ⇐محمد رسول‌اف که خود را متهم امنیتی می‌داند در سال۹۸ سه فیلم مختلف ساخته است!!!/حتی امثال حسین فرحبخش علیرغم بازگشت مالی و صدور مجوز، توانایی تولید سه فیلم در سال را ندارند ولی رسول‌اف باوجود مشغله‌های قضایی و بدون مجوز، سه فیلم را تمام کرده!!/وقتی ماموران گشت به یک شهروند معمولی اجازه نمی‌دهند، بدون مجوز بیشتر از ده دقیقه در یک نقطه فیلم بگیرد چگونه است در طول سال ۱۳۹۸ رسول‌اف علیرغم محکومیت قضایی و بدون پروانه ساخت با امکانات حرفه‌ای فیلمبرداری و صدابرداری، سه فیلم ساخته است؟؟/آیا اهرم‌هایی قدرتمند درون سیستم وجود دارند که حامی این فیلمسازی بدون مجوز هستند؟/وقتی مدیر جشنواره برلین تنها آثاری را می‌پذیرد که پروانه ساخت و نمایش ندارند، حضور حسین انتظامی، داروغه‌زاده و عسگرپور در این جشنواره چه استدلالی خواهد داشت؟؟

سینماروزان: حضور فیلم “شیطان وجود ندارد”محمد رسول‌اف در بخش رقابتی برلین بدون اینکه این فیلم مجوز ساخت ارشاد داشته باشد مقارن شده با مسافرت گروهی از مدیران ارشاد به برلین!! اتفاقی که می‌تواند کاملا متناقض باشد چون همان‌ها که مدام بر صدور مجوز تاکید می‌کنند خودشان شده‌اند مخاطب جشنواره‌ای که فیلمی بدون مجوز را ارج می‌نهد.

این تناقض با پرسش‌های رسانه اصولگرای مشرق مواجه شده. پرسش‌هایی که همراه شده با طرح مدعیاتی درباره روال کار تازه جشنواره برلین.

متن گزارش مشرق را بخوانید:

موضوع قابل تامل در مورد رسول‌اف این است که او در سال ۱۳۹۸ علی بر مشغله‌های قضایی و چالش‌هایی امنیتی که  به زعم خودش پشت سر گذاشت، حدود سه فیلم را در ایران تمام کرده است و کارلو چاتریان با تماشای هر سه فیلم،   «شیطان وجود ندارد» را  راسا برای این جشنواره انتخاب کرده است.

این مسئله بسیار قابل تامل است که در شرایط فعلی سینمای ایران یک تهیه‌کننده معمولی و بازاری مثل محمد حسین فرحبخش (در بخش خصوصی) که تولیداتش با بازگشت مالی و سود همراه است،   در کمپانی پویا فیلم، توانایی ساخت سه فیلم در سال را ندارد. ذکر یک نکته دیگر در پروسه فیلمسازی رسول‌اف بسیار قابل تامل است، تهیه‌کننده و کارگردانانی که اقدام به تهیه فیلم می‌کنند، از طریق وزارت ارشاد پروانه ساخت دریافت کرده و با اخد این مجوز با مراجعه به پلیس پروانه فیلمبرداری در اماکن عمومی را  اخذمی‌کنند.

کافیست یک شهروند معمولی با موبایل شخصی خودش بیش از ده دقیقه در خیابان‌های تهران یا سایر شهرستان‌ها اقدام به فیلمبرداری کند، آنوقت ماموران گشت حساس می‌شوند و فرد تصویربردار را متوقف می‌کنند.

در طول سال ۱۳۹۸ رسول‌اف با امکانات حرفه‌ای فیلمبرداری و صدابرداری سه فیلم ساخته است. او با سه گروه متفاوت در امکان متعددی مشغول فیلمبرداری بوده است. پلیس اگر با چنین گروهی مواجه شود، مجوزهای لازم را مطالبه می‌کند. آقای رسول‌اف در مصاحبه با رادیو فردا خود را به عنوان متهم امنیتی معرفی می‌کند. یک متهم امنیتی چگونه بدون هیچ رصدی می‌تواند سه فیلم در طول یکسال با سه گروه حرفه‌ای بسازد.

قطعا برای این محکوم امنیتی باید اهرم‌های قدرتمندتر حمایتی فوق‌العاده‌ای، از درون سیستم وجود داشته باشد که این فیلمساز بتواند در طول یک سال شمسی،   سه فیلم را به صورت پشت سر هم فیلمبرداری کند. قطعا بنا بر آگاهی‌های کسب شده، نه تحلیل‌های عمومی، یک دست حمایتی کاملا امنیتی وجود دارد که از درون بدنه خانه سینما، فعالان این حوزه را به تحرک وادار می‌کند تا آنان بیانیه‌ای را تنظیم کند تا رسول‌اف در برلیناله حضور داشته باشد.

خطری که توسط برلیناله و مدیرانش  سینمای ایران را تهدید می‌کند، حمایت‌های مالی دولت آلمان است که در این جشنواره تقویت می‌شود که این حمایت در مرحله پخش و توزیع فیلم نیست. بلکه سرفصلی که کارلو چاتریان از سال ۲۰۲۰ در این جشنواره برای سینمای ایران تعریف کرده این است که فیلم‌های سیاسی بدون مجوز، مشمول کمک‌های مالی حین تولید نیز شوند.

در فهرست مسافران برلین، غیر از برخی منتقدان و خبرنگاران، نام مسئولان سینمایی و برخی از مدیران صداوسیما نیز دیده می‌شود. حسین انتظامی، ابراهیم داروغه‌زاده، محمدمهدی عسگرپور، امیر اسفندیاری، محمد اسفندیاری، رائد فریدزاده، کامیار محسنین، حسن نجاریان، حامد سلیمان‌زاده، محمدمهدی یادگاری که چهره‌هایی دولتی محسوب می‌شوند و میرعباس ‌اشرف، محمدعلی غلامرضایی، چنگیز حسنی، علی رحیمی و پیمان تبرخون از صداوسیما راهی این جشنواره آلمانی خواهند شد.

وقتی کارلو چاتریان مدیر جشنواره برلین ۶۰ فیلم ایرانی را برای حضور در این جشنواره رد می‌کند و تنها آثاری را می‌پذیرد که پروانه ساخت و نمایش ندارد، حضور حسین انتظامی، داروغه زاده و عسگرپور در این جشنواره چه استدلالی خواهد داشت؟ وقتی مدیران برلین خط‌مشی مشخصی را درپیش می‌گیرند تا فیلم‌های ایرانی بدون پروانه ساخت و نمایش در این جشنواره حضور داشته باشد، حضور یک لشگر از مدیران سینمایی در برلیناله چه امکان ویژه ای را می‌تواند برای سینمای ایران فراهم کند؟




ورود “مجبوریم”درمیشیان به برلین۲۰۲۰!!؟

سینماروزان: در حالی که تازه ترین ساخته رضا درمیشیان با نام “مجبوریم” متقاضی حضور در جشنواره فجر است، شنیده‌ها حاکیست از راهیابی فیلم به جشنواره برلین.

درمیشیان پیش از این با “عصبانی نیستم” در برلین۲۰۱۴ حضور داشت ضمن اینکه با “لانتوری” هم به برلین۲۰۱۶ راه یافت و حالا با “مجبوریم” در برلین۲۰۲۰ حضور خواهد داشت.

“مجبوریم” فیلمی پربازیگر است و به‌مانند دیگر فیلمهای درمیشیان اثریست درباره طبقه آسیب‌پذیر اجتماع ایران که در سالهای اخیر و به‌دلیل التهابات اقتصادی، متحمل گرفتاری‌های فراوانی شده‌اند.

پردیس احمدیه نقش اصلی “مجبوریم” است و کنار وی چهره‌هایی متعدد و ازجمله فاطمه معتمدآریا و همسرش احمد حامد، بهمن فرمان آرا، نگار جواهریان، پارسا پیروزفر، مجتبی پیرزاده، بابک کریمی، همایون ارشادی، پریوش نظریه، رضا بهبودی، مریم بوبانی، راموناه شاه، هوشنگ قوانلو و ژاله علو ایفای نقش داشته‌اند.

“مجبوریم” متقاضی حضور در جشنواره فجر هم هست و یحتمل به بخش مسابقه جشنواره هم راه خواهد یافت و با توجه به ملی شدن این جشنواره در سالهای اخیر، بعید است مشکلی برای نمایش همزمان در برلین و فجر داشته باشد؛ کمااینکه دو فیلم قبلی درمیشیان همزمان با برلین در فجر هم رونمایی شدند.

باید منتظر ماند و دید حضور “مجبوریم” در برلین، درمیشیان را به خرس طلا یا نقره خواهد رساند یا آن که این سیمرغهای فجر است که در آخرین سالهای دولت اعتدال نثار درمیشیان می‌شود؟




ادعای متصدیان هنروتجربه در توجیه گاف رقابت «هجوم» در بخش همجنسگرایانه تدی برلین⇐جایزه تدی به فیلمهایی اعطا می‌شود حاوی مفاهیم همبستگی و برابری!⇔پرسش اول: اگر LGBT topics ناظر به برابری است پس لابد pornographic topic هم ناظر به مساوات‌‌نگاری است؟؟/پرسش دوم: این چه جور همبستگی است که به شکل تورم مناطق ممنوعه بر پوستر «تدی» رخ نموده؟

سینماروزان: انتقادات گسترده رسانه‌ها به حضور فیلم هنروتجربه ای «هجوم» ساخته شهرام مکری از سیاستگزاران هنروتجربه، در بخش همجنسگرایانه تدی برلین به انتشار جوابیه ای از سوی متصدیان گروه دولتی هنروتجربه منجر شده است.

به گزارش سینماروزان متصدیان این گروه کاملا دولتی که همه ساله چندمیلیارد صرف آن میشود با گلایه از انتقاداتی که نهادشان را به گوشه رینگ برده مدعی شده‌اند، جایزه تدی به فیلمهایی اهدا میشود که حاوی مفاهیمی همچون مدارا، پذیرش، همبستگی و برابری در جامعه باشند!! آنها انتقادات ناظر به حضور در بخش همجنس‌گرایانه را هم زاییده ذهنهای بیمار دانسته‌اند.

برای راستی آزمایی ادعاهای متصدیان هنروتجربه کافیست جستجویی کنیم در ریشه های جایزه تدی؛ در اصلی ترین منابع مرتبط با این جایزه، تدی به عنوان جایزه ای معرفی شده است که رقابتی ایجاد کرده میان آثار LGBT topics یعنی محصولاتی که به لزبین‌ها، گی‌ها، بایسکسوالها و ترنس‌ها می‌پردازند.(اینجا را بخوانید)

اگر مطابق نظر گردانندگان این گروه دولتی بخواهیم LGBT topics را به همبستگی تعبیر کنیم لابد فردا روز کسی هم پیدا میشود و pornograhic topic را به مساوات نگاری تعبیر می‌کند!؟

در یکی دیگر از منابع مرتبط با جایزه تدی که سایت رسمی آن باشد پوستری از سی و دومین دوره این جایزه را می‌بینیم به همراه فهرست تمام فیلمهای حاضر در دوره اخیر این جایزه؛

فارغ از آن که در خلاصه داستانی اغلب فیلمهای حاضر، نشانه‌های LGBT topics وجود دارد بر روی پوستر هم تصاویری آشکار از همجنس‌خواهی زن و مرد دیده میشود! اگر «تدی» جایزه همبستگی باشد چرا این برابری بر روی پوستر فقط به شکل همجنس‌خواهی و تورم مناطق ممنوعه رخ نموده است؟؟(اینجا را بخوانید)




یک تحلیل درباره «خوک» که با حمایت عضو نظارتی اصولگرای ارشاد مواجه شده⇐فیلمنامۀ آشفته و مبهم/پوشش ضعف نوشتار با ابزوردنمایی!

سینماروزان: برخلاف تصورات، «خوک»مانی حقیقی که رونمایی خود را در جشنواره برلین انجام داد محصولی کاملا وفادار به نظام است و همان طور به نقد و تحقیر روشنفکری پرداخته که سالهاست مدیران فرهنگی نظام خواستار آنند؛ شاید به همین دلیل بوده که شهاب اسفندیاری از جمله نمایندگان اصولگرایان در شورای پروانه نمایش ارشاد هم به حمایت از فیلم پرداخته است.

به گزارش سینماروزان اما کیفیت «خوک» چطور است؟ و آیا یک کمدی است در امتداد «50 کیلو آلبالو» دیگر محصول سازنده اش؟ به جز قرارگیری این فیلم در میان آثار قعرنشین ارزشیابی «اسکرین دیلی» نشریه سینمایی انگلیسی، روزنامه «شرق» در تحلیلی بر «خوک» با اشاره به فیلمنامه آشفته و مبهم کار، ضعفهای متن را آفتی دانسته از ابزوردنمایی.

متن تحلیل را بخوانید:

فیلم «خوک»، آخرین ساخته «مانی حقیقی»، اولین نمایش جهانی خود را این روزها در جشنواره برلین آغاز کرده است. «خوک» فیلم‌نامه آشفته و مبهمی مانند کار قبلی فیلم‌ساز؛ یعنی «اژدها وارد می‌شود»‌ دارد! تنها جذابیت هر دو کار، فیلم‌برداری و فرم اجرائی کار است که در فیلم «اژدها وارد می‌شود» از تعلیق بهتری در ابتدای داستان برخوردار بود. این روزها به‌سختی می‌توان فیلم‌سازان مدرنی را در سینمای جهان پیدا کرد که تماشاگران  را تا انتهای فیلم همراهی کنند!

اغلب دنبال «سینمایی نیم‌پز» هستند تا شاید از این طریق لقب «فیلم‌ساز خاص»، آنها را نسبت‌به بقیه متمایز کند. «پیتر اشتاین»، کارگردان شهیر و مدرن آلمانی، چندی پیش در یک سخنرانی اعتراض خود را این‌گونه بیان کرد که «فراموش‌کردن مخاطب و عدم ارتباط با او این روزها دیگر به یک عادت تبدیل  شده است»!

این «فراموشی یا همان خودشیفتگی»، آفتی است که کارگردانان زیادی را امروز تبدیل به جریان‌های نویی در جهان تئاتر با سینما کرده است که اغلب در حال پوشش‌دادن ضعف نوشتن خود با عناوینی مانند «ابزورد یا عبث‌نمایی» هستند. اکثر آنها آثار «بکت، یونسکو و آرابال» را در کتابخانه دارند یا در حال ترجمه‌کردن آنها هستند! فیلم‌هایی می‌سازند که از ریتم و‌ پوشش ظاهری خوبی  در فریب مخاطب برخوردارند، اما از لحاظ محتوایی چیزی برای گفتن ندارند! اکثر این هنرمندان باسواد و‌ مدعی در کار خود هستند و بازی با کلمات را خوب می‌دانند، اما همین دانش زیادشان مانع بزرگی برای ارتباط برقرارکردن با مخاطبان بومی خویش شده است؛ شاید گذشت زمان این استعداد و قریحه خاص آنها را نشان دهد.

فیلم «خوک» نه مشکلی در فضاسازی دارد و نه در کارگردانی، اتفاقا عکس‌العمل تماشاگران نسبت به موقعیت‌های طنز فیلم، خوب شکل گرفته و در نمایش اول فیلم در جشنواره برلین مورد توجه نیز قرار گرفته است! مانی حقیقی از قدرت سازماندهی خوبی در فیلم‌های خود برخوردار است، اما آنچه که فیلم آخر او را نچسب کرده، انتخاب همین نام «خوک» است که خیلی «دهن‌پرکن و مخاطب‌پسند است»، اما این نام چه ربطی به ستیز شخصیت‌هایی دارد که شیفته سینما هستند و‌ تک‌تک توسط یک قاتل در حال کشته‌شدن‌اند!

درواقع مخاطب با «جدول حل‌نشدنی»‌ای مواجه می‌شود که واژه «خوک» در ستون‌های آن پیدا نمی‌شود! پس بااین‌حساب اگر در نظام خطی ‌داستان فیلم، قاتل روی پیشانی مقتولان  نام گرگ را با چاقو حک می‌کرد، این فیلم باید «گرگ» نامیده می‌شد؟! مفهوم و نام کلی «خوک» همان عنصری است که در فیلم از سوی کارگردان فقط چیده شده است و به عمق نمی‌رود و در انتها مخاطب را با داستان قوام‌نیافته‌ای مانند کار قبلی فیلم‌ساز  مواجه می‌کند که به‌راحتی فراموش می‌شود و با او از سالن بیرون نمی‌رود! تماشاچیان کمی می‌خندند و در انتها درکی از واژه خوک پیدا نمی‌کنند! اگر منظور کارگردان، شکل‌گیری همین ابهام و نارسایی بود، می‌توانست نام فیلم را تنها حرف خالی «خ» بگذارد که شاید می‌توانست فیلم خاص‌تری  قلمداد شود.




بیست سال بعد از طعنه‌های حاتمی‌کیا به کیارستمی در «آژانس شیشه‌ای»⇐حالا طعنه‌های آشکار «خوک» مانی حقیقی به کیارستمی!!+فیلم

سینماروزان: بیست سال بعد از زمانی که در «آژانس شیشه ای» ابراهیم حاتمی کیا کاراکتری با بارانی و عینک آفتابی به چشم را دیدیم که مدعای فیلمسازی و دعوت جشنواره ای بود و بسیاری آن را نماد عباس کیارستمی دانستند، حالا در «خوک» مانی حقیقی هم طعنه هایی به یک فیلمساز عینک آفتابی به چشم وجود دارد.

به گزارش سینماروزان تازه ترین فیلم مانی حقیقی در بخش مسابقه جشنواره برلین 2018 حضور دارد و در نخستین تیزر فیلم دیالوگ شخصیت اصلی فیلم که یک کارگردان است را با دختر محبوبش می بینیم؛ دختری با بازی لیلا حاتمی که از معاشرت با کارگردان قصه خسته شده و حالا به دنبال آن است که بخت خود را در همکاری با کارگردانی روشندل-روشنفکر؟-و عینک آفتابی بر چشم جستجو کند!!!

برای تماشای تیزر «خوک» اینجا را ببینید.

اینکه طعنه‌ تازه به کیارستمی را کارگردانی زده که خود نوه ابراهیم گلستانی است که یکی از سمبلهای روشندلی–ببخشید روشنفکری–است جالب توجه به نظر میرسد؛ بماند که مشخص نیست آیا لیلا حاتمی هم قرینی بر نیکی کریمی است یا خیر؟

فارغ از این طعنه‌ها، در اولین تیزر «خوک» نوعی شلختگی دیده میشود؛ نگاه کنید بر روند مونتاژ در نمای سربرگرداندن لیلا حاتمی و عدم حفظ فاصله ناظر ورودی عینک آفتابی بر چشم-که معلوم نیست کارگردان است یا قاتل کارگردان؟- در دو پلان پهلوبه پهلوی حسن معجونی و لیلا حاتمی!




عاشقانه زنانه دو کارگر کشتارگاه؛ برنده خرس طلای برلین+فهرست کامل برگزیدگان

سینماروزان: مراسم اختتامیه شصت‌هفتمین جشنواره فیلم برلین  با معرفی برندگان در بخش‌های گوناگون برگزار شد.

به گزارش سینماروزان در اختتامیه این جشنواره فیلمی از مجارستان با نام «درباره روح و بدن» بود که خرس طلای بهترین فیلم را گرفت؛ فیلمی که داستان عاشقانه ای را روایت می کند که میان دو کارگر کشتارگاه حادث می شود.

«ایدیکو انیدی» کارگردان زن برنده خرس طلا که کوشیده بود حال و هوای زنانه را در روایت فیلمش دخالت دهد، پیشتر فیلمی به نام «قرن بیستم من»(1989) را ساخته بود که برنده دوربین طلای جشنواره کن شده بود.

پیش از برنده شدن این کارگردان زن بسیاری گمان داشتند این کمدی «سوی دیگر امید» ساخته «آکی کوریزماکی» فنلاندی تبار باشد که خرس طلا را بگیرد اما این کمدی با محوریت دوستی یک پناهنده سوری و یک اروپایی بدخلق ساخته شده است خرس نقره ای کارگردانی نصیبش شد.

جایزه ویژه هیأت داوران جشنواره 2017 برلین هم به کارگردانی فرانسوی-سنگالی برای «فلیسیته» رسید؛ فیلمی که داستانی پیرامون خواننده ای فعال در کلوبی شبانه را روایت می کند.

«کیم مین هی» بازیگر کره ای فیلمی با نام «شب تنها در کنار ساحل» محصول کره جایزه بهترین بازیگر زن را گرفت؛ «شب تنها در کنار ساحل» فیلمی عاشقانه است که از مصائب به پایان رسیدن رابطه عاشقانه یک زن می گوید.

«جورج فردریش» بازیگر اتریشی تبار فیلم «شبهای روشن» محصول آلمان جایزه بهترین بازیگر مرد را گرفت؛ «شبهای روشن»دردسرهای ایجاد ارتباط یک پدر و فرزند نوجوانش را دستمایه خلق درام کرده است.

فهرست کامل برندگان شصت وهفتمین جشنواره فیلم برلین از این قرار است:

–خرس طلای بهترین فیلم:
«درباره روح و بدن» به کارگردانی «ایدیکو انیدی» از مجارستان

— جایزه بزرگ هیئت داوران:
«فلیسیته» به کارگردانی «آلن گومز» (فرانسه، سنگال، بلژیک، آلمان، لبنان)

–خرس نقره‌ای بهترین کارگردان:
«آکی کویزماکی» برای فیلم «سوی دیگر امید» از فنلاند

–خرس نقره ای بهترین بازیگر مرد:
«جورج فردریش» برای فیلم «شب‌های روشن» از آلمان

–خرس نقره‌ای بهترین بازیگر زن:
«کیم مین هی» برای فیلم «شب تنها در ساحل» از کره جنوبی

–خرس نقره‌ای بهترین فیلمنامه:
«یک زن فوق‌العاده» نوشته «سباستین للیو» و «گونزالو مازو»

–جایزه بهترین مستند جشنواره برلین:
«شکارچی روح» به کارگردانی «رعد آندونی» محصول مشترک فلسطین، فرانسه و سوئیس

–خرس طلایی بهترین فیلم اول:
فیلم «ESTIU 1993» به کارگردانی «کارلو سیمون» از اسپانیا

–خرس طلایی بهترین فیلم کوتاه:
«شهر کوچک» به کارگردانی «دیگه گو کاستا آمارانته» از پرتغال

–خرس نقره ای بهترین فیلم کوتاه:
«خیال در دشت» به کارگردانی «استبان آرانگوئز جولین» از مکزیک

–جایزه آلفرد باوئر (خرس نقره‌ای):
«رد پا» به کارگردانی «آگنیزکا هولاند» محصول مشترک لهستان، آلمان، چک، سوئد




یک فیلم ویدیویی ایرانی در بخش جنبی جشنواره برلین⇔ماجرای حضور سه پسر جوان(؟!) در منزل یک پیرمرد+عکس

سینماروزان: هرچند سینمای ایران نتوانست در بخش رقابتی جشنواره برلین حضور داشته باشد اما فیلمی ویدیویی به نام «تمارض» به کارگردانی عبد آبست برای نمایش در بخش جنبی «فروم» این جشنواره انتخاب شده است.

به گزارش سینماروزان این جشنواره فيلم برلين معروف به برليناله امسال از ٢١ بهمن تا اول اسفند در برلين  آلمان برگزار مي‌شود و بخش «فروم» ويژه‌ي فيلم هاي بلند تجربي، با تاكيد بر آثار فيلم‌سازان جوان است.

‎این فیلم ‎داستان سه پسر جوان است كه به منزل يك پيرمرد مي‌روند!!!

 فیلمبرداری ‎«تمارض» به تهيه‌كنندگي مريم شفيعي و با مديريت فيلمبرداري حميد خضوعي اَبيانه پس از ٢٨ جلسه اواخر سال گذشته به پايان رسيد.

پس از اتمام فيلمبرداري هايده صفي ياري تدوين فيلم را برعهده گرفت و بعد از آن بامداد افشار موسيقي و طراحي صداي  آن را به اتمام رساند. در نهايت فيلم پس از ٨ ماه كار روي امور پسا-توليد  اوايل آذر ماه ٩٥ آماده نمايش شد و محمد اَطبايي عرضه و پخش بين المللي فيلم را  بر عهده گرفت.

شروع بازیگری با «ماهی و گربه»

‎عبد آبست متولد ١٣٦٦ از سال ٨٩ به عنوان بازيگر در تئاتر حرفه اي حضور داشته است. او در سال ٩٢ براي اولين بار با بازي در فيلم “ماهي و گربه” وارد سينما شد. بعد از آن در سال ٩٣  فيلم نيمه بلندش، “گوشه” را ساخت كه همان سال در فستيوال فيلم قاهره به نمايش در آمد. تازه‌ترین كار آبست  در مقام بازيگر، بازي در  فيلم «هجوم» شهرام مكري است. «تمارض» اولين فيلم  بلند سينمایي او در مقام نويسنده و كارگردان است.

‎‎عبد آبست، وحيد راد، مجيد يوسفي، دانيال خجسته، شهرزاد سيفي، اَصغر پيران، جواد پورحيدري، جواد پولادي، عليرضا ساوه درودي، ايمان بسيم،  حنانه شاهرخي، حسن و حسين جعفری بازیگران این فیلم هستند.

‎دیگر عوامل این فیلم عبارتند از : نويسنده و كارگردان: عبد آبست/ مدير فيلمبرداري: حميد خضوعي اَبيانه/ تدوين: هايده صفي ياري/ موسيقي و طراحي صدا: بامداد افشار/ مدير توليد: جمشيد ابراهيم كرماني/ طراح چهره پردازي: احسان روناسي/ صدابردار: شاهين پور داداشي/ طراح صحنه: مجيد يوسفي/ طراح لباس: نسيم ملكي   /دستياران كارگردان: مجيد عبدي، ايمان بسيم/ فيلمبردار: ناصر كاووسي/ دستيار اول فيلمبردار: محمد خميس آبادي/ تصحيح رنگ: هوتن حق شناس/ جلوه هاي ويژه بصري: محمد ملايي، مسعود مومني، جواد مطوري، روزبه شمشيري، سهيل اصغري/ مدير فني: ايمان فلاح/ عكاس و فيلمبردار پشت صحنه: مهدي پارسي/ خواننده ترانه: اَصغر پيران، فاطمه ساربان‌ها/ ترجمه انگليسي: حسن شرف الدين/ طراح گرافيك و پوستر: بابك يادگاريان/ آنونس: سعيد كيانپور/ ‎مشاور رسانه اي: گلاويژ نادري/عرضه و پخش بين الملل: محمد اَطبايي/ مجري طرح: شهرزاد سيفي/ تهيه كننده: مريم شفيعي/ محصول: هيچ فيلم

تمارض
تمارض




به کدام دلیل؛ مخالفت دستگاههای نظارتی یا بازارگرمی؟⇔تردید تهیه کننده «اسرافیل» درباره حضور در جشنواره برلین!

سينماروزان: «اسرافيل» به کارگرداني آيدا پناهنده به عنوان تنها نماينده ايران به جشنواره فيلم برلين راه يافته است اما به گفته تهيه‌کننده فيلم، حضورش در آن جشنواره قطعي نيست.

به گزارش سينماروزان مستانه مهاجر تهيه‌کننده اين فيلم سينمايي با تائيد خبرهاي منتشر شده درباره اولين دعوت بين‌المللي از «اسرافيل» گفت: «اسرافيل» به شصت و هفتمين جشنواره فيلم برلين دعوت شده است و طبق اطلاعاتي که داريم، تنها نماينده ايران در آن فستيوال است اما من به عنوان تهيه‌کننده و خانم پناهنده به عنوان کارگردان، هنوز به نتيجه قطعي براي نمايش فيلم در آن جشنواره نرسيده‌ايم.

وي ارائه توضيحات بيشتر در اين‌باره را به روزهاي آينده و پس از تصميم‌گيري نهايي پيرامون اين موضوع موکول کرد.

مشکل چيست؟

به گزارش سينماروزان عقبه آيدا پناهنده سازنده «اسرافيل» و حضورش در بخش نوعي نگاه جشنواره کن نشان مي دهد که بعيد است اين کارگردان با حضور در جشنواره هاي فرنگي مشکل داشته باشد. پس مشکل چيست؟

آيا اين اظهارنظر نوعي بازارگرمي براي حضور پررنگتر در جشنواره برلين است؟

يا آن که نهادهاي نظارتي مخالف حضور «اسرافيل» در جشنواره برلين هستند؟ بخصوص که آذرماه امسال و حين بازگشت «آنکه لويکه» نماينده اين جشنواره به برلين، تعدادي فيلم ايراني که قصد داشت از کشور خارج کند ضبط شد.

هديه تهراني، مريلا زارعي، هدي زين‌العابدين و پژمان بازغي بازيگران اصلي «اسرافيل» هستند که پيشتر خبرهايي مبني بر حضورش در بخش جنبي «فروم» جشنواره برلين شنيده شده بود.




هدیه تهرانی و مریلا زارعی مسافر «جنبی» برلین شدند+عکس

سینماروزان: فیلم سینمایی «اسرافیل» تازه‌ترین اثر سینمایی آیدا پناهنده،  در بخش غیررقابتی یا جنبی فروم شصت‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین به نمایش درخواهد آمد.

به گزارش سینماروزان بعد از ماجرای توقیف چمدان «آنکه لویکه»، نماینده جشنواره برلین در فرودگاه امام خمینی، به نظر می‌رسید این مسئله بر حضور سینماگران ایران در این رویداد مهم اثر خواهد گذاشت؛ با این‌حال طبق آخرین خبرهای تأییدشده، فیلم جدید آیدا پناهنده در این رقابت حضور دارد.

 این فیلم درامی درباره چالش‌ها و نیازهای عاطفی و روابط انسانی است.

در خلاصه داستان آن آمده: «مردی که ماهی را دوست داشت بازگشته است. دختری که بهروز را دوست دارد بازمی‌گردد… مرده‌گان زنده می‌شوند».

هدیه تهرانی بازیگر اصلی این فیلم سینمایی است و پژمان بازغی، مریلا زارعی، هدی زین‌العابدین، پوریا رحیمی‌سام، سهیلا رضوی، علی عمرانی، سودابه جعفرزاده، علی شیدایی‌فر، فریماه حسینی‌پور و یوسف بختیاری دیگر بازیگران این فیلم را تشکیل می‌دهند.

مستانه مهاجر تهیه‌کنندگی این فیلم سینمایی را برعهده دارد و نخستین نمایش آن در سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر خواهد بود.

آنکه لویکه سال‌هاست که پیش از برگزاری جشنواره برلین برای دیدن آثار سینمای ایران و انتخاب آنها برای شرکت در جشنواره به ایران سفر می‌کند.

صبح یکشنبه هفتم آذر زمانی که لویکه و نوش‌آفرین دستوری، مترجم و مشاورش، قصد ترک ایران را داشتند، پاسپورت نوش‌آفرین دستوری در آخرین مرحله، ضبط و از سفر او جلوگیری شده است. نماینده جشنواره فیلم برلین نیز تصمیم می‌گیرد که سوار هواپیما نشود و مأموران امنیتی در مرحله بعد چمدان‌های هر دوی آنان را بازرسی کرده و فیلم‌های موجود در چمدان آنکه لویکه را ضبط می‌کنند.

مریلا زارعی در نمایی از «اسرافیل»
مریلا زارعی در نمایی از «اسرافیل»
هدیه تهرانی در نمایی از «اسرافیل»
هدیه تهرانی در نمایی از «اسرافیل»



برلين، بهنود و “اژدها…”يي كه وارد فجر مي‌شود؟

سینماژورنال: با معرفی 9 فیلم دیگر از آثار بخش مسابقه شصت و ششمین جشنواره فیلم برلین حالا جمع آثاری که تاکنون به بخش مسابقه این جشنواره راه یافته اند به 15 اثر رسیده است.

به گزارش سینماژورنال در میان 9 فیلمی که امروز دوشنبه 21 دی ماه از سوی این جشنواره برای حضور در بخش مسابقه اصلی معرفی شده اند نام کشورمان ایران هم دیده می شود.

“اژدها وارد میشود” تازه ترین فیلم مانی حقیقی که در روزهای گذشته صحبتهایی درباره ممیزیهایش به دلیل استفاده از تصاویر یک همکار بی.بی.سی شنیده شده بود(اینجا را بخوانید) به بخش مسابقه جشنواره فیلم برلین راه یافته است.

14 رقیب فعلی فیلم مانی حقیقی از کشورهای آمریکا، بوسنی هرزگوین، هلند، فیلیپین، سوئد، انگلیس، سنگاپور، مجارستان، پرتغال، فیلیپین، آلمان، ایتالیا، فرانسه و کانادا هستند.

جالب است که “اژدها وارد میشود” با نام انگلیسی “A Dragon Arrives” وارد بخش مسابقه برلین شده است شاید بخاطر اینکه برگردان کاملتر آن Enter the Dragon یادآور یکی از آثار دهه هفتاد بروس لی بوده و حقیقی نمی خواسته اثرش با آن فیلم مقایسه شود.

فیلم افتتاحیه جشنواره امسال برلین”سلام سزار” برادران کوئن خواهد بود که به نوعی رقیب فیلم حقیقی در بخش مسابقه هم محسوب می شود. ریاست هیأت داوران را هم مریل استریپ بازیگر زن هالیوود برعهده دارد.

با توجه به تاریخ برگزاری جشنواره برلین “اژدها وارد میشود” در صورتی میتواند وارد جشنواره فجر شود که این جشنواره را بومی قلمداد کنیم

رونمایی تمام آثار حاضر در بخش مسابقه جشنواره فیلم برلین در این جشنواره صورت می گیرد.

این جشنواره 11 تا 21 فوریه امسال یعنی 22 بهمن تا 3 اسفند ماه در برلین برگزار می شود و به این ترتیب با توجه به آیین نامه جشنواره برلین قاعدتا فیلم حقیقی نخواهد توانست در جشنواره فجر حاضر باشد و در نتیجه باید منتظر اعلام اثر جایگزین این فیلم در بخش مسابقه جشنواره فجر باشیم.

در سالهای گذشته آثاری مانند “جدایی نادر از سیمین” و “آواز گنجشکها” نیز به طور همزمان در جشنواره های فجر و برلین حضور داشتند ولی با این تفاوت که در آن ادوار جشنواره برلین 5 تا 15 فوریه یعنی 16 تا 26 بهمن برگزار می شد و با قرار دادن اولین نمایش آنها در جشنواره برلین و اکران با چند روز اختلاف در فجر مشکل همزمانی حل می‌شد اما امسال چون اختتامیه فجر برابر است با آغاز جشنواره برلین بعید است بتوان از این روش استفاده کرد.

البته این فرضیه هم پیش روست که با جدا کردن بخش بین الملل از فجر و برگزاری آن در اردیبشهت ماه، به جشنواره فعلی به چشم جشنواره ای محلی نگریسته شود و آن گاه نمایش یا عدم نمایش “اژدها وارد میشود” در فجر به چشم یک اکران خصوصی نگریسته شود و نه اولین رونمایی جهانی.

جشنواره برلین
پوستر جشنواره شصت و ششم برلین

لیست 15 فیلم فعلی برلین

در ادامه لیست 15 فیلمی که تاکنون وارد بخش مسابقه جشنواره برلین شده اند را می بینید:

–سلام، سزار Hail, Caesar/جوئل و اتان کوئن/آمریکا

–بوریس بدون بتریس Boris without Béatrice/دنیس کاتی/کانادا

–نبوغ Genius/میشل گراندج/انگلیس و آلمان

–تنها در برلین Alone in Berlin/وینسنت پرز/آلمان، فرانسه و انگلیس

–مخصوص نیمه شب Midnight Special/جف نیکولز/آمریکا

–روزهای صفر Zero Days/الکس گیبنی/ آمریکا

–نامه هایی از جنگ Letters from War/ایوو اِم.فریرا/پرتغال

–آتش در دریا Fire at Sea/جاینفرانکو روسی/ایتالیا و فرانسه/مستند

–لالایی برای راز غم A Lullaby to the Sorrowful Mystery/لاو دیاز/فیلیپین و سنگاپور

–محله The Commune/توماس وینتربرگ/دانمارک، سوئد و هلند

–اشیاء می آیند Things to Come/میا هانسن لاو/فرانسه و آلمان

–مخلوق17/ Being 17/آندره تچینه/فرانسه

–مرگ در سارایوو Death in Sarajevo/دنیس تانوویچ/فرانسه و بوسنی و هرزگوین

–ایالات متحده عشق United States of Love/توماس واسیلوسکی/مجارستان و سوئد

–اژدها وارد میشود A Dragon Arrives/مانی حقیقی/ایران