سینماژورنال: بعد از مدتها جمشید مشایخی اسطوره بازیگری سینما و تلویزیون با فیلمی که نقش اصلی‌اش برعهده اوست به سینماها بازگشته است.

به گزارش سینماژورنال این فیلم “رفقای خوب” نام دارد که توسط مجید قاری‌زاده ساخته شده است؛ همان کارگردانی که سه دهه قبل در یک همکاری موفق با مشایخی ملودرام پرمخاطب “پدربزرگ” را ساخته بود.

“رفقای خوب” از چهارشنبه 24 شهریورماه در 15 سینمای تهران و از جمله آزادی، کوروش، ماندانا، زندگی، جوان،  سمرقند، بهمن، چارسو، تیراژه، راگا، تماشا، جی، شاهد، رازی و حافظ روی پرده رفته است.

داریوش اسدزاده، محمد کاسبی، عنایت بخشی و رضا رویگری از دیگر پیشکسوتانی هستند که در “رفقای خوب” ایفای نقش کرده اند.

جالب اینجاست که جمشید مشایخی در این فیلم در نقش یک بازیگر پیشکسوت بازی کرده است! بازیگری که سالهاست هیچ کس از او خبر ندارد و برگزاری بزرگداشت برای وی است که باعث می شود دوستان قدیمی اش گردهم آیند برای پیدا کردن وی. در این گردهمایی نوه این بازیگر هم به دوستان پدربزرگ می پیوندد.

احمدرضا اسعدی، نوید لایقی مقدم، رامین ناصرنصیر، نعیمه نظام دوست، بیتا خردمند، غلامرضا صادقی، صحرا مشایخی، محمد هاشی و ازالیا صادقی دیگر بازیگران “رفقای خوب” هستند.

پخش “رفقای خوب” را رسانه فیلمسازان به مدیریت حبیب اسماعیلی برعهده دارد.

عنایت بخشی، جمشید مشایخی، داریوش اسدزاده، احمدرضا اسعدی و محمد کاسبی در نمایی از “رفقای خوب”

سینماژورنال: “رفقای خوب” تازه ترین فیلم کارگردانی است به نام مجید قاری زاده که سه دهه قبل با ملودرام “پدربزرگ” توجه مخاطبان را به خود جلب کرده بود.

به گزارش سینماژورنال پیشکسوتان بازیگری سینمای ایران و از جمله جمشید مشایخی، داریوش اسدزاده، محمد کاسبی، عنایت بخشی و رضا رویگردی همه با هم در “رفقای خوب” ایفای نقش کرده اند.

جالب اینجاست که جمشید مشایخی در این فیلم در نقش یک بازیگر پیشکسوت بازی کرده است! بازیگری که سالهاست هیچ کس از او خبر ندارد و برگزاری بزرگداشت برای وی است که باعث می شود دوستان قدیمی اش گردهم آیند برای پیدا کردن وی. در این گردهمایی نوه این بازیگر هم به دوستان پدربزرگ می پیوندد.

تیزر رسمی “رفقای خوب” با صدای یک دوبلور پیشکسوت ایرانی ضبط شده است؛ این دوبلور منوچهر والی زاده است که در بخشی از تیزر شعار تبلیغاتی “رفقای خوب” را می خواند: “قدیمیها چه خوب میگفتن وقتی قدر پدربزرگها و مادربزرگها رو میدونی برکت میاد تو زندگیت.”

احمدرضا اسعدی، نوید لایقی مقدم، رامین ناصرنصیر، نعیمه نظام دوست، بیتا خردمند، غلامرضا صادقی، صحرا مشایخی، محمد هاشی و ازالیا صادقی دیگر بازیگران “رفقای خوب” هستند.

“رفقای خوب” از چهارشنبه این هفته 24 شهریورماه در گروه سینمایی ماندانا روی پرده خواهد رفت.

پخش “رفقای خوب” را رسانه فیلمسازان به مدیریت حبیب اسماعیلی برعهده دارد.

برای دیدن تیزر “رفقای خوب” اینجا را کلیک کنید.

جمشید مشایخی و محمد کاسبی در “رفقای خوب”

سینماژورنال: قرارداد فیلم “رفقای خوب” در گروه ماندانا بعد از فیلم “سایه” منعقد شد و این فیلم از هفته آینده روی پرده خواهد رفت.

به گزارش سینماژورنال “رفقای خوب” را مجید قاری زاده ساخته است؛ کارگردانی که سالهاست در سینمای ایران فعالیت دارد و سی سال قبل یک ملودرام پرفروش به نام “پدربزرگ” را با بازی جمشید مشایخی در نقش یک پدربزرگ دوست داشتنی ساخت.

قاری زاده در فیلم تازه اش “رفقای خوب” باز هم جمشید مشایخی را محوریت درام قرار داده است و در کنار وی نیز پیشکسوتانی همچون داریوش اسدزاده، محمد کاسبی، عنایت بخشی، احمدرضا اسعدی و رضا رویگری ایفای نقش کرده اند.

نوید لایقی مقدم، رامین ناصرنصیر، نعیمه نظام دوست، بیتا خردمند، غلامرضا صادقی، صحرا مشایخی، محمد هاشی و ازالیا صادقی دیگر بازیگران “رفقای خوب” هستند.

“رفقای خوب” داستان زندگی یک بازیگر پیشکسوت را روایت می کند که سالهاست جلوی دوربین نرفته است و حالا که بناست مراسم تجلیلی برایش برگزار شود هم هیچ کس از محل زندگیش خبر ندارد. اینجاست که رفقای قدیمی این بازیگر که آنها نیز مدتهاست به دنبالش هستند درصدد برمی‌آیند تا با کمک نوه اش، او را پیدا کنند…

“قدیمیها چه خوب میگفتن وقتی قدر پدربزرگها و مادربزرگها رو میدونی برکت میاد تو زندگیت” از جمله شعارهای تبلیغاتی این فیلم است.

پخش “رفقای خوب” را رسانه فیلمسازان به مدیریت حبیب اسماعیلی برعهده دارد.

عوامل فیلم سینمایی “رفقای خوب” ‌عبارتند از:

نویسنده و کارگردان، مجید قاری‌زاده مدیر فیلمبرداری، فریدون شیردل، مدیر صدابرداری: فرخ فدایی، تدوین: کاوه ایمانی، طراح صحنه و لباس : قاسم ترکاشوند، طراح گریم : سیامک احمدی – دستیار اول و برنامه ریز : محمد عزیزی، دستیار اول فیلمبردار: رسول تنهایی، عکاس: اکبر اصفهانی – صداگذار: علی ابوالصدق، منشی صحنه: سمیه شهرابی – دستیار دوم کارگردان: علیرضا توانا، گریمور بانوان: میترا گیوه چی، گریمور آقایان، داود فتحی، طراح جلوه های ویژه : ایمان کرمیان – دستیاران فیلمبردار : محمد سقر – نادر گلچی – منصور تنهایی، دستیار اول صحنه : حمید بخشی، مدیر صحنه: سعید پیر هادی – دستیار صحنه: قائم ترکاشوند، دستیار لباس: شیرین مسلمی – مدیر تدارکات: حسین فیض آبادی، دستیاران تدارکات : امیر مرایی، علی ولی پور، جواد سیدی، مدیر مالی: ابراهیم تفرشی مدیر تولید: مسعود دلیری و تهیه‌کننده: مجید قاری‌زاده

رفقای خوب

سینماژورنال/نازنین متین‌نیا: چهره خندان داوود رشيدي، شهر را در آغوش گرفته؛ در هر اتوبان و خيابان اصلي كه مي‌روي، يادي از تازه درگذشته دنياي سينما و تئاتر در شهر نشسته. بيلبوردها يا از «آمدم، ديدم و رفتم…» او مي‌گويند يا قطعه‌اي شعر غم‌انگيز در غم فراق رشيدي دارند.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “اعتماد” در شب، اين بيلبوردها بيشتر توجه جلب مي‌كنند؛ زير نور چراغ‌هاي كوچك، مي‌درخشند و به آدم‌ها يادآوري مي‌كنند؛ آدم بزرگي از اهالي هنر از اين شهر رفته است و جاي خالي‌اش هم ديگر پر نمي‌شود. داوود رشيدي، بازيگر بزرگي بود.

هنرمندي همعصر و معاصر ما كه سال‌هاي سال زندگي‌اش را براي دنياي نمايش و بازيگري وقف كرد. بازيگري كه هنوز خاطره نقش‌هايش در ذهن مردم هست و احتمالا باقي هم خواهد ماند. يادآوري شهري از چنين بازيگري، يك قدرداني ساده است.

حضوری که شهروندان را دلزده نمی‌کند
يك نشانه ساده براي نمايش ارزشمندي هنرمندان در شهري كه زندگي در آن پرشتاب و پر از دغدغه است و يك مكث كوتاه اينچنيني، مي‌تواند شهروندان در حال گذر را اندكي دور از زندگي و دغدغه‌هاي معاش كند و اندكي به جهاني ديگر ببرد؛ جهاني كه در آن زندگي والا و ارزشمند، اثرگذاري هنرمند و در خاطره‌ها ماندن، فضيلت است و اين فضيلت بايد يادآوري شود.

همان طور كه پيش از رشيدي و در همين تابستان، چهره عباس كيارستمي روي بيلبوردها آمد. كارگردان بزرگي كه جهان سينما را با مرگش عزادار كرد و كمترين نشانه از اين همراهي در عزاداري جمعي، همان بيلبوردهايي بود كه چهره كيارستمي را با اشعارش در شهر پراكنده كرد. كيارستمي نه‌تنها روي بيلبوردها بود كه اگر به در و ديوار شهر نگاه مي‌كرديد، نقشي از او را با اسپري سياه و توسط هنرمندان گرافيتي ايراني، پيدا مي‌كرديد.

اين حضور پررنگ نه‌‌تنها شهروندان را دلزده نمي‌كرد و حالا هم در مورد داوود رشيدي دلزده نمي‌كند كه اتفاقا برعكس، واكنش‌هايي مثبت و خوب به همراه دارد. هردوي اين چهره‌ها براي مردم مهم بودند و حضور آنها روي بيلبوردها رسمي و گرافيتي‌هاي غيررسمي، نمايش همراهي مديران شهري با مردم اين شهر و آنچه دوست دارند، شد.

سوال اینجاست…

اما سوال اينجاست كه آيا مردم اين شهر تنها دوست دارند تصويري از عزيز تازه درگذشته را در شهر و روي بيلبوردها ببينند؟ آيا تنها يادآوري آنكه از دست رفته جايز است و نمي‌شود چهره‌اي ديگر از عالم هنر كه معاصر است و همزمان در عصر ما و در زير آسمان اين شهر نفس مي‌كشد را ببينيم و در زندگي روزمره پردغدغه، لحظه‌اي به او و نقش مهم و تاثيرگذارش فكر كنيم؟ چه مي‌شود اگر اين شهر پر شود از چهره‌هايي كه عمري براي هنر و فرهنگ تلاش كردند و همچنان در حال تاثيرگذاري هستند؟ و…

اين سوال‌ها و سوال‌هايي از اين دست مهم هستند. چون تصور شهري كه تنها به تازه درگذشته‌ها نگاه مي‌كند و مردمان زنده‌اش را فراموش مي‌كند، تصور شهري خاكستري و پرتنش است. مرگ هنرمند و اين آگاهي كه ديگر جاي خالي او پر نمي‌شود براي سرزميني كه قرن‌ پشت قرن چهره‌هاي تاثيرگذار فرهنگي و هنري داشته، دردناك است.

مرگ هنرمند نشانه‌اي از يك پايان تلخ است. اما زندگي هنرمند و زنده بودنش، نمايشي از يك دريچه بزرگ اميدواري است. نمايشي كه مي‌گويد همچنان مي‌شود اميدوار بود و همچنان مي‌شود منتظر خلقي تازه در فرهنگ و هنر ماند. هنرمندي كه زنده است، جان يك جامعه را با زندگي هنري‌اش زنده نگه مي‌دارد و چه خوب است كه اين جان زنده، هر روز و هر لحظه به مردمان اين شهر يادآوري شود. در روزگار معاصر ما و از هر طرف كه به عالم هفت‌گانه هنر نگاه كنيم، چهره‌اي درخور و شايسته براي افتخار پيدا مي‌كنيم.

بیلبوردها را با نمایش زندگان رونق دهیم

در موسيقي شجريان، چكناواريان، فرهاد فخرالديني و… را داريم. در عالم ادبيات محمود دولت‌آبادي، احمدرضا احمدي و… را. دنياي سينما ناصر تقوايي، بهرام بيضايي، رخشان بني‌اعتماد، داريوش مهرجويي و… را در آغوش گرفته. هنرهاي تجسمي حضور سرحال و فعال آيدين آغداشلو، پرويز تناولي و… را تجربه مي‌كند.

دنياي نمايش همچنان علي نصيريان، جمشيد مشايخي، عزت‌الله انتظامي و… را دارد. هركدام از اين چهره‌ها مي‌توانند براي افتخار يك سرزمين كافي باشند، براي غروري كه روح اين سرزمين را زنده نگه مي‌دارد. پس چرا بايد صبر كنيم و دست روي دست بگذاريم و نه به مردم اين شهر نشانه‌اي از حضور آنها بدهيم و نه به آنها بگوييم كه ارزش نقش پررنگ آنها در هنر را مي‌دانيم و از همعصر بودن با آنها خوشحاليم. چرا بيلبوردهاي شهري ما بايد مناسبتي و طرحي از غم داشته باشند؟ اين بيلبوردها مي‌توانند نمايشي ديگر باشند؛ نمايشي از يك حضور پررنگ و زنده و همچنان موثر.

تشییع داوود رشیدی

سینماژورنال: مراسم بدرقه پیکر داود رشیدی با تمجید علی نصیریان از این هنرمند، انتقاد جمشید مشایخی از یاد نکردن هنرمندان در زمان زنده بودن و تشکر ویژه‌ احترام برومند از مردم و رییس دولت اصلاحات برگزار شد.

جمشید مشایخی از جمله هنرمندان حاضر در مراسم در سخنانی انتقادی بیان کرد: چرا زمانی که عزیزی در بین ماست راجع به او صحبت نمی‌کنیم، اصلا او را نمی‌بینیم و وقتی از دنیا می‌رود آن وقت چه حرف‌ها و مطالبی می‌شنویم، عجیب است.

او گفت: زمانی که ایشان بیمار بود چطور کسی به سراغش نیامد. حالا چه فایده دارد؟! چه فایده دارد بنده از ایشان تعریف کنم. فقط بگویم خانم برومند همسر ایشان در مدتی که داود رشیدی بیمار بود خیلی زجر کشید و به همین دلیل برایش احترام ویژه‌ای قائلم.

او با اشاره به همکاری‌های مشترک خود با داود رشیدی اضافه کرد: امیدوارم قبل از اینکه کسی از دنیا برود از او یاد کنیم.

هرگز نمی خواستم برای بدرقه بیایم

علی نصیریان هنرمند دیگری بود که در جایگاه حضور یافت و در حالی که متأثر بود، گفت: داود! من هرگز نمی‌خواستم به این تالار برای بدرقه تو به سفر آخرت بیایم. من می‌خواستم با تو روی این صحنه باشم.

او افزود: داود رشیدی یکی از ستون‌های استوار تئاتر جدید ایران است و منظورم از تئاتر جدید جنبش و نهضتی است که توسط فارغ‌التحصیلان بازیگری در اواسط دهه 30 شروع شد و در دهه 40 به ثمر رسید.

این بازیگر سینما و تئاتر ادامه داد: تئاتر معاصری که از آن صحبت می‌کنم، با تئاتر لاله‌زار و چین متفاوت و براساس کار مدرن دنیا بود و ما کم کم آن را یاد گرفتیم چرا که هنرمندانی همچون سمندریان، پری صابری، داود رشیدی و خجسته کیا آمدند به ما پیوستند و بدنه جدید معاصر تئاتر را غنا بخشیدند.

نصیریان با اشاره به کارهای متفاوت و خاصی که داود رشیدی برای اجرای تئاتر انتخاب کرد و نیز نمایش «در انتظار گودو» که با معرفی ساموئل بکت هوای تازه‌ای را وارد تئاتر ایران کرد، گفت: او با شهامت، جسارت و مهارت بود و یک نقطه عطف در کار خود و تئاتر ایران محسوب می‌شد.

این بازیگر با اشاره به اینکه ممتازترین بخش هنرمندی داود رشیدی کارگردانی او در تئاتر بود به بازیگری و فعالیت‌های او در آموزش اشاره کرد و افزود: او کارهای زیادی برای توسعه و پیشرفت تئاتر انجام داد و خدماتش به لحاظ اجرا و نیز کارگردانی، میزانسن و بازیگری در فرهنگ و هنر این سرزمین بارز بود.

تقدیر از رییس دولت اصلاحات

در ادامه مراسم احترام برومند همسر مرحوم داود رشیدی با اشاره به اینکه قصد نداشت صحبت کند اما واقعیت‌هایی وجود دارد که باید آن‌ها را بگوید، گفت: همه به ما محبت کردند، دولتی و غیردولتی، خبرنگاران و روزنامه‌نگاران و همه مردم از شهرهای دور و نزدیک. آن‌ها همه کار حاضر بودند انجام دهند، مثلا از یزد برای ما پسته بفرستند و از رشت برنج. خیال همه شما راحت.

وی خطاب به مردم افزود: شما اینقدر خوبید که دولتمردان هم قطعا تحت تأثیر شما قرار می‌گیرند. وقتی مردم ما را دوست دارند دولتمردان هم مجبور می‌شوند ما را دوست داشته باشند.

برومند گفت: آقای مشایخی ممنونم که از من یاد کردید. آقای نصیریان من بدون داود رشیدی هیچم. او بود که سال‌ها زندگی ما را با آبرو، زحمت و کوشش اداره کرد.

همسر مرحوم داود رشیدی در بخش پایانی صحبت‌های خود با تشکر از رئیس جمهور و دیگر افرادی که پیامی برای تسلیت صادر کرده بودند، گفت: من سیاسی نیستم اما در کنار همه کسانی که پیامی صادر کردند آقای خاتمی هم پیامی فرستادند. ایشان برای دیدن داود رشیدی به منزل ما آمدند و این را که می‌گویم به خدا سیاسی نیست. من از پیام همه تشکر می‌کنم اما چون پیام ایشان در جایی منتشر نشده حق‌شان را ادا و در اینجا تشکر می‌کنم.

او در پایان از حاضران خواست که برای شادی روح کیارستمی و داود رشیدی صلوات بفرستند.

مراسم تشییع داوود رشیدی

سینماژورنال: جمشید مشایخی پس از 20 سال بعد از “امام علی(ع)” بار دیگر با داوود میرباقری همکاری می‌کند.

به گزارش سینماژورنال این بازیگر پیشکسوت بناست در سریال “ماه تی تی” که ساختاری فانتزی دارد و بناست در شبکه خانگی تولید شود بازی کند.

مشایخی که اخیرا در سریال “پادری” بازی داشت با اعلام این خبر به “ایسنا” گفت: اخیرا پیشنهادی برای بازی در نقش کوتاهی در سریال «ماه تی‌تی» به کارگردانی داوود میرباقری داشته‌ام که هنوز قطعی نشده است.

وی ادامه داد: داوود میرباقری که پیش از این نیز یک بار در سریال «امام علی (ع)» با او همکاری داشته‌ام از آدم‌های پاک و باشرف است که برای حرفه‌اش زحمت زیادی می‌کشد. خوشحالم فرصت همکاری دوباره فراهم شده است.

سینماژورنال: همسر جمشید مشایخی با اشاره به شایعاتی که در فضای مجازی مطرح می شود و تماس های مکرر با وی را در بر دارد بیان کرد دعا می کند خداوند شایعه سازان را بر سر عقل آورد.

سینماژورنال: کمپین “هنر+ایدز” در حالی وارد دومین ماه فعالیت خود شده است که تاکنون برخی از چهره های برجسته هنری ایران به حمایت از این کمپین پرداخته اند.

به گزارش سینماژورنال جمشید مشایخی بازیگر سرشناس ایرانی تازه ترین چهره ایست که حمایت خود را از کمپین اعلام کرده است. این بازیگر با تأکید بر اینکه مبتلایان به ایدز نباید به چشم مجرم نگریسته شوند بیان داشت: این وظیفه هنر و از جمله سینما و تلویزیون است که دیدگاه غلط درباره این بیماران را از بین ببرد.

مشایخی درباره علل کم‌توجهی به ساخت آثاری مرتبط با بیماری ایدز در سینما و تلویزیون عنوان کرد: متأثر از جامعه، در سینما و تلویزیون ما هم روابط است که بر ضوابط ترجیح داده می شود. غلبه همین روابط است که باعث می شود تهیه کنندگان نتوانند به سراغ ساخت و تهیه آثار درباره مسائل حاد  اجتماعی بروند.

این بازیگر ادامه داد: ارجحیت روابط باعث می شود که تولید محصول به چهره هایی سپرده شود که بیش از حد محافظه کارند و چون نگاه روتین و درآمدزا به قضایا دارند به سراغ سوژه های ملتهب اجتماعی نمی روند.

وی افزود: این یک ویژگی منفی است که تقریبا در همه ادوار وجود داشته است و مختص گذشته و حال نیست. تا زمانی که رابطه جایگزین ضابطه است و توجهی به نیازسنجی جامعه برای ساخت آثار روز انجام نمی شود این ضعف باقی خواهد ماند.

بوروکراسی مانع پرداختن به سوژه‌های ملتهبی چون “ایدز” است

بازیگر مجموعه هایی نظیر “هزاردستان”، “پهلوانان نمی میرند” و “ستایش” با اشاره به تلاش هایی که خودش برای پرداختن به برخی سوژه های به‌روز در گذشته داشته افزود: در دهه هشتاد با همراهی برخی دوستان نویسنده دفتری برای تولید محصولات اجتماعی متأثر از حال و هوای جامعه داشتیم. یادم می آید یکی دو طرح خوب درباره  اتفاقات سالهای جنگ و درگیریهای آن دوره آماده کرده و برای ساخت به تلویزیون ارائه اش کردم اما در یک پروسه طولانی درگیر بوروکراسی و رفت وآمدهای بی حاصل در راهروهای تلویزیون شدم و در نهایت به مسیری سوق داده شدم که عطای این کار را به لقایش بخشیدم.

جمشید مشایخی خاطرنشان ساخت: شک ندارم که اگر امروز هم کسی بخواهد به سراغ تولید محصول با مضمون ایدز برود مطمئنا درگیر بوروکراسی عجیبی خواهد شد که او را از ادامه کار منصرف خواهد کرد و حتی در صورت تأیید هم از کارگردان خواهند خواست محصولی را خلق کند که با حداقل ارتباط با ایدز و مبتلایان روایت شود.

چرا مدیران جرأت ریسک کردن درباره مضامین به‌روز را ندارند؟

وی ادامه داد: زمانی بود که حرف زدن درباره اعتیاد تزریقی هم همین قدر خط قرمزی به شمار می رفت و حالا درباره ایدز که اتفاقا یکی از ریشه هایش همین اعتیاد است چنین اتفاقی روی داده؛ یک دهه قبل فیلم نامه ای درباره اعتیاد آماده تولید کردم و مورد تصویب هم قرار گرفت اما دوستان مدیر در رسانه ملی گفتند بودجه ای برای حمایت از تولید این کار ندارند.چرا؟ چون سوژه کمی ملتهب بود و جرأت ریسک کردن نداشتند.

مشایخی با اشاره به تولید انبوه آثار سطحی در سینما و تلویزیون خاطرنشان ساخت: این همه سریال مناسبتی و ملودرامهای سطحی تولید می شود لااقل در هر فصل در کنار این همه سریال کلیشه زده، یک سریال مبتنی بر دغدغه های روز اجتماع هم تولید کنند. مثلا چه ایرادی دارد یک سریال خوب داستانی درباره ایدز داشته باشیم؛ سریالی که هم آگاهی دهد و هم مخاطب را سرگرم کند.

وی ادامه داد: اصلا زیبنده هنر ایران نیست که برای تولید ملودرام های سطحی پول وجود داشته باشد اما برای تولید سریالی درباره مبتلایان به اچ.آی.وی، نه!

مدیران تلویزیون به طرح مسأله ایدز در آثار نمایشی توجه بیشتری نشان دهند

بازیگر “کمال الملک”، “سرب” و “پدر آن دیگری” با تأکید بر اینکه بهترین روش مقابله با بیماری ایدز آگاهی بخشی توسط ساخت فیلم وسریال است گفت: موقعی که واقعیتی مطرح نشود چگونه می توانیم انتظار داشته باشیم مردم به حقیقت پی ببرند. مردم را باید آگاه کرد و اگر رسانه ملی آنها را آگاه نکنند طبیعی است که به سراغ رسانه های بیگانه می روند.

جمشید مشایخی در پایان گفتگوی خود با ابراز امیدواری نسبت به برداشتن موانع در مسیر تولید محصولات سینمایی و تلویزیونی مرتبط با ایدز گفت: از مسئولین و مدیران تلویزیون تقاضا می کنم به طرح معضلات و مشکلات اجتماعی نظیر مسأله ایدز در آثار نمایشی توجه بیشتری داشته باشند و بدون منطق این نوع موضوعات مهم را در محاق سانسور قرار ندهند.

سینماژورنال: فصل دوم سریال “دودکش” با عنوان “پادری” در حالی توسط محمدحسین لطیفی تولید می شود که به تازگی جمشید مشایخی هم به تیم بازیگران آن پیوسته است.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “ایسنا” تصویربرداری مجموعه تلویزیونی «پادری» پس از یک وقفه در ایام نوروز 95، مدتی پیش آغاز شد و هم اکنون گروه مشغول گرفتن سکانس‌هایی از این مجموعه در شهرک دفاع مقدس هستند.

در این سریال هومن برق نورد، بهنام تشکر، سیما تیرانداز، امیرحسین رستمی، نگار عابدی، مجید یاسر، ابراهیم آبادی، کریم قربانی، شهین تسلیمی، محمدرضا شیرخانلو، یاس نوروزی، بازیگر خردسال زینب فلاحت پیشه به ایفای نقش می‌پردازند.

در خلاصه داستان «پادری»  آمده است: قالیشویی مشتاق تعطیل شده است. فیروز مشتاق در ایام نزدیک به نوروز به خاطر از دست نرفتن اعتبار قالیشویی و حفظ مشتریان سابق، سعی می‌کند با اجاره‌ی یک قالیشویی دیگر، کارش را پی بگیرد. او که با انبوهی از فرش‌های نشسته روبرو است، دردسرهای جدیدی برایش رخ می دهد.

تهیه کنندگی این سریال را محمود رضوی برعهده دارد.

جمشید مشایخی در نمایی از “پادری”

سینماژورنال: جمشید مشایخی بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر ایران که طی این سالها همواره سعی کرده بی دوری از تزویر صادقانه سخن گوید شب گذشته مهمان هشتمین برنامه “صفرصفر” رضا رشیدپور بود؛ برنامه ای که در ایام نوروز از شبکه سوم سیما روی آنتن می رود.

به گزارش سینماژورنال در بخشی از این برنامه رشیدپور به طرح سوالات مخاطبان برنامه از مشایخی پرداخت.

یکی از سوالات از جانب مخاطبی بود به نام امین نظری که از مشایخی خواسته بود درباره این اظهارنظر منسوب به مجید مجیدی که “سینمای قبل از انقلاب، هیچ نبوده” توضیح دهد.

مشایخی هم با لحنی محترمانه و تأمل برانگیز گفت: ما می توانیم بگوییم لابد قبل از انقلاب، ایرانی هم در ایران نبود. خیلی چیزهای دیگر هم می توانیم بگوییم؛ مثلا اینکه قبل از انقلاب درخت نبود، دریای مازندران نبود.

وی ادامه داد: ما می توانیم خیلی راحت همه چیز را رد کنیم اما یادمان نرود خیلی از آثار غیرسینمایی هم مال گذشته است.

این بازیگر بااخلاق خاطرنشان ساخت: می توانیم بگوییم فردوسی هم پیشتر نبوده؟ یا حضرت حافظ به آن بزرگی قبلتر نبوده؟ سعدی بزرگ نبوده؟ و در این 37 سال همه چیز داریم؟ اینها را قبول ندارم.

رشیدپور هم در ادامه سخنان مشایخی از مشکلات برآمده از حکم کلی صادر کردن سخن گفت و به فیلمی مثل “گاو” اشاره کرد که  دهه 40 روی پرده رفت و البته تئاتری به همین نام که روی صحنه رفت.

رشیدپور این را هم گفت که البته باید به متن اصلی سخنان مجیدی هم پرداخت.

برای دیدن فیلم مربوط به این صحبتها اینجا را کلیک کنید و به دقیقه 47 ویدیو بروید.

جمشید مشایخی در برنامه صفرصفر

جمشید مشایخی در برنامه صفرصفر

سینماژورنال: امسال تصویری از فیلم “گاو” داریوش مهرجویی بر پوستر بین الملل فجر نقش بسته و همین بهانه ای شده برای آن که جمشید مشایخی یکی از بازیگران مکمل فیلم درباره حضورش در این اثر صحبت کند.

به گزارش سینماژورنال جمشید مشایخی در مورد حضور در فیلم «گاو» گفت: فیلم «گاو» سال 1348 ساخته شد. به یاد دارم که آقای انتظامی به منزل من آمد، فیلمنامه را برایم آورد و گفت آقای داریوش مهرجویی قرار است این فیلم را بسازد و یک نقش برای تو در نظر گرفته شده است.

مشایخی ادامه داد: من فیلمنامه را خواندم و دیدم نقش مشهدی عباس که به من پیشنهاد شده، نقش کمرنگی است. به اداره تئاتر رفتم، آقای مهرجویی را دیدم و گفتم: «این نقش کمرنگ است.» گفت: «من این نقش را مخصوصا به تو دادم که تو به آن رنگ بدهی.» به هر تقدیر من قبول کردم و این همکاری اتفاق افتاد.

این بازیگر گفت: اغلب نقشهای فیلم «گاو» را بازیگرانی بازی کردند که سابقه طولانی در تئاتر داشتند. این یک ویژگی بسیار مهم برای «گاو» محسوب می‌شد. شادروان ساعدی فیلمنامه ای متفاوت، زیبا و برجسته‌ نوشته بود و همه گروه صددرصد توان خود را برای این فیلم به کار بردند.

او  با یادآوری خاطره‌ای از حضورش در «گاو» گفت: ما در این فیلم نقش افراد روستایی را بازی می‌کردیم، باید صورت‌هایمان آفتاب‌سوخته می‌بود. به همین دلیل گفتند بهتر است کنار دریا برویم تا آنجا نور آفتاب صورت‌ها را بسوزاند. بازیگرها چند روز کنار دریا آفتاب سوخته شدند، تا گریم روی صورتشان بنشیند و کاراکترهایی شوند که از دل فیلمنامه آمده بود و لباس واقعیت به تن داشت.

جمشید مشایخی و علی نصیریان در نمایی از “گاو”

سینماژورنال/حامد مظفری: در ابتدای دهه هشتاد شهریار بحرانی کارگردانی که بیش از هر چیز بخاطر ساخت “ملک سلیمان” شناخته می‌شود تصمیم به تولید اثری عاشورایی گرفت؛ فیلم-سریالی با نام “امام حسین(ع)” که بعدتر “ثارا..” نامیده شد.

به گزارش سینماژورنال فیلمنامه این سریال عاشورایی 13 قسمتی را مجتبی فرآورده با همراهی عبدالحمید قدیریان و شهریار بحرانی نگاشته بود و بعد از چند ماه تحقیق درباره مختصات کار و البته انتخاب بازیگران سریال به تهیه کنندگی محسن علی اکبری و با بودجه ای یک میلیاردی در 1381 در لوکیشنهایی حوالی یزد کلید خورد.

با این حال تنها بعد از گذشت 4 ماه از آغاز فیلمبرداری و در شرایطی که حدود 100 دقیقه مفید هم فیلم گرفته شده بود به دلایلی نامعلوم پروژه تعطیل شد.

در آن مقطع زمانی شایعاتی شنیده شد بر این مبنا که مخالفت علما دلیل تعلیق پروژه بوده است؛ شایعاتی که البته هیچ گاه به طور رسمی هم تأیید نشد.

ده بازیگر اصلی سریال “امام حسین(ع)” به همراه کاراکترهایشان به قرار زیر بودند:

–محمدعلی کشاورز(معاویه)

–جمشید مشایخی(هانی بن عروه)

–اکبر عبدی(ولید)

–عنایت بخشی(عمر سعد)

–رویا تیموریان(ام البنین)

–شهرام حقیقت دوست(یزید)

–جعفر دهقان(حر بن ریاحی)

–مهدی فقیه(غلام سیدالشهدء)

–فرخ نعمتی(جناده انصاری)

–جهانگیر الماسی(شبیه خوان سیدالشهداء)

در کنار این ده بازیگر حدودا 50 بازیگر مکمل هم در کار حضور داشتند که در مقاطع زمانی مختلف به بازیگران اصلی می پیوستند.

داستان سریال از حرکت اباعبدا..(ع) از مکه به سمت کربلا آغاز می‌شد و بعد از واقعه عاشورا به پایان می‌رسید. در طی مسیر حرکت امام با شخصیتهای مختلفی دیدار کرده و برخی به او ملحق می‌شدند.

سیزده سال بعد از توقیف آن سریال به سراغ فرخ نعمتی رفتیم؛ بازیگری که در چهار ماه فیلمبرداری پروژه حضوری مستمر در گروه تولید داشت و بخش عمده سکانسهایش گرفته شد.

با نعمتی گفتگو کردیم تا از حال و هوای کار و دلایل توقیف بپرسیم.

تعطیلی ناگهانی سریال ضربه روحی بدی به من وارد کرد

فرخ نعمتی با اشاره به اینکه برای رسیدن به نقش اش در سریال “امام حسین(ع)” زمان و انرژی زیادی گذاشت به سینماژورنال میگوید: آن قدر درگیر نقش و حال و هوای فیلمنامه شده بودم که تعطیلی ناگهانی کار ضربه روحی عظیمی به من وارد کرد و همین باعث شد مدتها پیشنهادات بازیگری را رد می‌کردم تا اینکه برای سریال “مختارنامه” با پیشنهاد داوود میرباقری مواجه شدم و سعی کردم بخشی از آن آسیب دیدگی روحی را از طریق بازی در این کار ترمیم کنم.

کاراکتری را ایفا می کردم که ابتدا از همراهی امام سرباز می زد…

این بازیگر بااخلاق سینما، تئاتر و تلویزیون درباره شخصیتش در آن سریال توقیفی بیان می‌دارد: من کاراکتری را ایفا می کردم به نام “جُناده انصاری” که شاید واقعیت تاریخی چندانی نداشت اما بخشی از درام حوادث منتهی به عاشورا از طریق وی روایت می‌شد. جُناده شخصیتی بود که در ابتدای حرکت امام به کربلا او را همراهی نمی‌کند ولی خیلی زود پشیمانی دامنش را میگیرد و این می‌شود که سعی می کند هر طور هست خودش را به امام رسانده و در رکاب ایشان باشد.

نعمتی ادامه می دهد: در آن چند ماهی که در یزد بودیم اغلب سکانسهای من گرفته شد و از جمله سکانسهایی دردناک درباره تنهایی های جناده انصاری بعد از اینکه از امام حسین(ع) جدا می‌افتاد و اثراتی که این تنهایی بر رابطه اش با خانواده و نزدیکانش می گذارد.

بازیگر آثاری مذهبی-تاریخی چون “ولایت عشق” و “سالهای مشروطه” خاطرنشان می سازد: فصلهای تنهایی جُناده انصاری و درددلهایی که با خود می کند واقعا درست و بجا از کار درآمده بود و بحرانی نیز امید زیادی داشت که این کاراکتر وجه سمپاتیک بالایی برای مخاطب داشته باشد.

فرخ نعمتی

سریال توقیف شد چون دوستان ناراحت بودند که چرا بحرانی و فرآورده آنها را دور زده اند

فرخ نعمتی با اشاره به اینکه برخلاف شایعات مبتنی بر مخالفت علما با این سریال ماجرای توقیف در جای دیگر ریشه داشته به سینماژورنال می گوید: یادم می آید چند سال قبل و به هنگام برگزاری مراسم سالگرد وفات آیت ا.. طالقانی در زادگاهم طالقان به چند نفر از اعضای شورای تصویب فیلمنامه‌های مذهبی آن زمان تلویزیون برخورد کردم و حین گپ و گفت میان ما رفاقتی شکل گرفت که باعث شد رک و راست درباره دلیل این توقیف ازشان بپرسم و دوستان نیز بعد از کلی مقدمه‌چینی اعتراف کردند به اینکه همه ناراحتی‌شان از این بود که چرا بحرانی و فرآورده برای تولید این سریال مستقیما سراغ آنها نرفته‌اند و به سراغ مافوق آنها رفته اند و به بیان دیگر تلقی شان این بود که دور خورده اند.

کشمکشی بچگانه رخ داد و نتیجه اش شد توقیف سریال

این بازیگر ادامه می دهد: دوستان انتظار داشتند که عوامل تولید سریال “امام حسین(ع)” ابتدا به سراغ آنها بروند و آنها را به رسمیت بشناسند ولی دست اندرکاران سریال برای محکم کاری قضیه به سراغ مقامات بالایی نظام رفتند و طبیعی بود که این اتفاق باعث دلخوری شوراهای زیرمجموعه شده و البته کشمکشی بچگانه رخ داد که نتیجه اش شد توقف تولید سریال.

فرخ نعمتی می افزاید: ای کاش این کشمکشها با تعاملی دوستانه حل می‌شد و سریال ساخته می شد تا هم یک سند تصویری دیگر به اسناد عاشورایی ما اضافه شود هم در سایه تجربیات آن دیگران هم بتوانند کارهای بهتری بسازند.

سناریوی آن سریال بی ادعا نوشته شده بود

نعمتی که اخیرا در پروژه تاریخی پرهزینه “یتیم خانه ایران” هم ایفای نقش کرده درباره جزییات سناریوی سریال “امام حسین(ع)” به سینماژورنال می‌گوید: مهم اینجا بود که عوامل آن کار بسیار بی ادعا بودند و البته سناریویی که نوشته شده بود هم کاملا خالصانه و بی ادعا نگارش شده بود. در آنجا قرار نبود زندگی امام حسین(ع) نشان داده شود بلکه به عنوان یک ناظر بیرونی سعی شده بود بخشی از اتفاقات منتهی به عاشورا روایت شود.

کاراکترم در ابتدا فقط یک قسمت بود…

وی با اشاره به کاراکتر خودش در فیلم می گوید: نقشی که خودم در سریال ایفا می کردم هم در فیلمنامه ابتدایی فقط یک اپیزود را به خود اختصاص داده بود و وقتی درباره آن با مجتبی فرآورده و عبدالحمید قدیریان صحبت کردم آنها گفتند این فقط مایه ابتدایی کار است و با حضور خودت این کاراکتر توسعه خواهد یافت. یادم می آید حتی قدیریان گفت نمی دانم فرزند جُناده یا همسرش چطور خصوصیاتی دارند و باید جلو رفت و آرام آرام پازل را تکمیل کرد.

وی ادامه می دهد: با این حال حین تولید مدام داده های بیشتری از کاراکتر به ذهن خودم و سناریستها می رسید و شخصیت مدام قوام می یافت تا جایی که به هنگام توقف تولید به یک شخصیت تمام عیار بدل شده بود با فراز و فرودهای روحی فراوان.

فیلمنامه درام سینمایی “ثارا..” متفاوت بود با سناریوی سریال “امام حسین(ع)”

سال گذشته فرآورده فیلمنامه نویس سریال “امام حسین(ع)” پروانه ساخت پروژه ای سینمایی به نام “ثارا..” را دریافت کرد و قصد کرد خودش این پروژه را کارگردانی کند. وی حتی با بازیگران مختلفی برای ایفای نقشهای اصلی مذاکره کرد و البته بنا بود فرخ نعمتی هم در این فیلم ایفای نقش کند.

نعمتی که پنج سال قبل و به خاطر بازی خوبش در یکی از زیباترین شاعرانه‌های سینمای ایران “برف روی شیروانی داغ” نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی مرد شده بود درباره حضورش در درام سینمایی “ثارا..” به سینماژورنال می گوید: در “ثارا..” بنا بود نقشی به جز نقشم در سریال توقیفی را بازی کنم و با فرآورده صحبتهای ابتدایی هم در این باره صورت گرفته بود.

وی ادامه می دهد: فیلمنامه های آن سریال و این فیلم ربط چندانی به هم نداشت و فقط نقطه اشتراک مجتبی فرآورده بود که در هر دو کار مسئولیت داشت ضمن اینکه به لحاظ سناریو این کار به اندازه فیلمبرداری زنده به جلوه های ویژه بصری هم متکی بود که می شد نقطه افتراق اصلی با سریال.

سرمایه گذار قید همکاری با درام سینمایی “ثارا..” را زد و کار متوقف شد

فرخ نعمتی در پایان گفتگوی خود با اعلام خبر توقف تولید درام سینمایی “ثارا..” به سینماژورنال بیان می دارد: مجتبی فرآورده واقعا با جان و دل برای پیش بردن این درام سینمایی زحمت کشید و همه کار کرد که بتواند آن را کلید بزند اما متاسفانه مدتی است که کار از پیش تولید هم خارج شده است و دلیل اصلی آن هم این است که سرمایه گذار اصلی قید همکاری را زده است.

سینماژورنال: مراسم شب گذشته سازمان سینمایی به مناسبت روز ملی سینما پر بود از قابهای دیدنی که هم سوژه لازم برای شاترهای عکاسان را فراهم می کرد و هم اسباب تأمل مخاطبان را ایجاد می نمود.

به گزارش سینماژورنال از جمله این قابهای دیدنی تصویری از میزی بود که رییس سازمان و وزیر ارشاد دور آن نشسته بودند.

در میان این دو نفر احمد مسجدجامعی عضو اصلاح طلب شورای شهر نشسته بود و در کنار اینها محمد احسانی مدیر سابق اداره نظارت ارشاد و مدیر فعلی شبکه اول سیما.

آن طرف میز هم دو چهره آشنا به چشم می خورد؛ یکی مسعود کیمیایی خالق “قیصر” و دیگری جمشید مشایخی بازیگر پیشکسوت سینمای ایران و بازیگر نقش “خان دایی” در “قیصر”!

مسعود کیمیایی و جمشید مشایخی بر سر میزی پر از مسئول مملکتی

سینماژورنال: مسعود کیمیایی کارگردان پیشکسوت سینمای ایران از جمله مهمانان ردیف اول مهمانی افطار ریاست جمهوری بود.

به گزارش سینماژورنال کیمیایی در این ردیف در کنار چهره های مدیریتی هنری و البته بازیگر پیشکسوت سینمای ایران جمشید مشایخی حضور داشت.

کیمیایی و جمشید مشایخی سالها پیش از این و در “قیصر” با یکدیگر همکاری داشتند؛ آنها سی سال بعد از “قیصر” در “جرم” نیز مجددا کنار هم قرار گرفتند.

مسعود کیمیایی در سالن اجلاس سران و مهمانی افطار رییس جمهور