سینماروزان/پیمان اسماعیلی: در سال های اخیر بعضا فیلم‌هایی در بنیاد فارابی تولید شده بود که کلی حرف و حدیث پشتشان وجود داشت و این حرف و حدیث ها هم در بخش هزینه های تولید و هم در بخش فیلم نامه وجود داشته است.

حسن توکل‌نیا تهیه‌کننده سینما با بیان مطلب فوق به سینماروزان گفت: ریشه چنین نواقصی در سیستمِ معیوب است؛ سیستمی که باید مورد بازنگری قرار گرفته و با تغییر و تحولات در مدیریت فارابی حالا انتظار سینماگران آن است هم درباره ریزهزینه پروژه‌ها و هم درباره چگونگی تأیید فیلمنامه‌ها به مخاطبان اطلاع رسانی شود‌‌.

تهیه‌کننده کاغذ بی خط آخرین فیلم ناصر تقوایی، با اشاره به شرایط سخت گرفتن امکانات ، وام و تسهیلات در مدیریت قبلی فارابی افزود: در سالهای قبل آنقدر موانع برای تولید فیلم ایجاد شد که اگر هم مجوزی به عنوان تهیه کننده برای ساخت فیلم گرفتم مدتی بعد از صدور پروانه، عطای تولید فیلم را به لقایش می‌بخشیدم.

وی در چرایی این رویه گفت: دلیل این امر، روشن است؛ من همیشه به یک اصول اخلاقی و عرفی و شرعی پایبند هستم که به من اجازه نمی دهد که مثلا یک فیلم ۱۵ میلیاردی را با ۴۰ میلیارد تولید کنم تا منافع عده ای خاص تامین  و در این بین خودم هم چند میلیاردی در همان تولید به جیب بزنم. با ۴۰میلیارد می‌شود شرایط کار چهار کارگردان باسابقه را فراهم کرد ولی معلوم است که کارگردان باسابقه بابت حمایت به هیچ کس باج ندهد و برای ذره ذره پولش، برنامه ریزی دارد.

تهیه‌کننده فیلمهای ملاقات با طوطی و دستهای آلوده تاکید کرد: مدیریت جدید فارابی باید در شوراهای مختلف فارابی از افراد متخصص و کاربلد و پاک دست استفاده کند؛ افرادی که اهل رانت بازی نباشند. افرادی سالم که خوشبختانه تعداشان در سینما کم نیست و باید آنها را به کار گرفت تا اهالی سینما واقعا حس کنند که فارابی به مدار صحیح بازگشته است.

او افزود: بالاخره فارابی در دهه های قبل فیلم‌های خوب هم تولید کرده بود چون سینماگران کاربلد را به خدمت گرفتند و حالا هم تنها راه برون رفت فارابی از مشکلات، تخصص گرایی و در کنارش شفاف سازی مالی است.

سینماروزان: با اینکه قسمت اول #چند_میگیری_گریه_کنی بارها از تلویزیون پخش شده است ولی برای تبلیغات قسمت دوم اين کمدی، حتي یک تیزر تلویزیونی هم نداریم!

#حسن_توکل‌نیا تهیه‌کننده #چند_میگیری_گریه_کنی۲ با بیان مطلب فوق به #سینماروزان گفت: اکران فیلم با حدود صد سالن در سراسر ایران شروع شده و اقبال مخاطبان خوب بوده و قطعا در روزهای آینده، افزایش سالن خواهیم داشت ولي نه شهرداری تبلیغات محیطی تخصیص داده و نه صداوسیما، تبلیغات تلویزیونی!!

مدیر موسسه #یکتافیلم ادامه داد:  هزینه اجاره بیلبورد سر به آسمان گذاشته و تلویزیون، فیلم ما را در رده کالای تجاری قرار داده و فقط یک تیزر رایگان حول و حوش سریالی مثل #خوشنام برای ما درنظر گرفتند و برای مابقی تیزرها، باید هزینه هنگفت می‌دادیم و چون در بخش خصوصی هستیم و توان مالی برای این گونه هزینه‌ها را ندادیم از خیر پخش تیزر تلویزیونی گذشتیم…

توکل‌نیا تاکید کرد: ما سالهاست در سینما مشغول فعالیت هستیم و فیلم‌های امثال سیروس الوند، علیرضا داودنژاد و ناصر تقوایی را تولید کرده‌ایم و همواره گمان مان این بود که تلویزیون مکمل سینماست و می‌تواند به رونق سینما کمک کند‌. همین چند سال قبل برای کمدی #جابجا نزدیک به صد تیزر تلویزیونی رایگان به فیلم تعلق گرفت ولی حالا شرایط به شدت دشوار شده و بازرگانی تلویزیون حتی به فیلم‌های مستقل هم به چشم مسیری برای کسب درآمد می‌نگرد‌.

تهیه‌کننده #چند_می‌گیری_گریه_کنی درباره تعرفه‌های پخش تیزر تلویزیونی به سینماروزان گفت: برای پخش یک تیزر ۱۵ ثانیه ای باید حدود ۳۰۰ میلیون هزینه‌ کنیم! که معلوم است از پس پخش خصوصی برنمی‌‌آید و فقط آثار ارگانی و متصل به سرمایه‌های بادآورده، قادر به تامین آن هستند. پول بادآورده نداریم که خرج تیزر و بیلبورد کنیم؛ در بخش خصوصی فیلم تولید کرده‌ایم و خوشحالیم که بدون بریز و بپاش، مخاطب از فیلم رضایت دارد!

حسن توکل‌نیا درباره دورنمایش از اقبال مخاطبان به #چند_میگیری_گریه_کنی۲ گفت: در مرکزیت کار ابوالفضل پورعرب به عنوان هسته اصلی قسمت قبل حاضر است و کنارش هم چهره‌های جوانتر مثل حامد آهنگی، محیا دهقانی و اشپیتیم آرفی و… را داریم و فضای داستانی طوری است که می‌تواند طیف های مختلف سنی مخاطب را راضی کند.

توکل‌نیا درباره ادامه تولید این فیلم گفت: به دنبال تولید سریال #چند_میگیری_گریه_کنی نیستیم چون نمی‌خواهیم آب‌بندی کنیم و از کم‌فروشی خوشمان نمی‌آید ولی قسمت سوم این کمدی سینمایی را حتما می‌سازیم…

سینماروزان: فقدان حمایت جدی از اهالی سینما در یک سال کرونایی اخیر و در عین حال صرف هزینه برای برگزاری جشنواره با انبوه فیلمهای ارگانی با انتقاد یک تهیه‌کننده سینما مواجه شد.

حسن توکل‌نیا درباره برنامه‌اش برای اکران تازه‌ترین محصولش “چند می‌گیری گریه کنی۲” به سینماروزان گفت: برنامه‌ای برای اکران نداریم؛ نه اکران سینما و نه اکران آنلاین در دستور کارم نیست. با بودجه بخش خصوصی فیلم ساخته‌ایم و باید در شرایط ایده‌آل، فیلم را اکران کنیم که بازگشت سرمایه رقم بخورد.

توکل‌نیا در چرایی عدم تقاضا برای شرکت در جشنواره سی و نهم فجر گفت: اصلا حس و حال شرکت در جشنواره را نداشتم و به اصطلاح در مود جشنواره نبودم. فکر می‌کنم جشنواره امسال خیلی جدی نبود و دل و دماغی در بدنه سینما برای پیگیری جشنواره نبود و طبیعتا متقاضی شرکت در جشنواره هم نشدم.

تهیه‌کننده “باج خور” و “ملاقات با طوطی” ادامه داد: عاشق سینما هستم و در این سالها همواره در جشنواره بوده‌ام ولی امسال حتی یک فیلم جشنواره را هم ندیدم چون در تمام این یک سال کرونایی جز بی‌حرمتی چیزی ندیدیم! شش ماه است تقاضای وام کرونایی داده‌یم ولی همان وامی که بابتش بهره ۱۴ درصد می‌گیرند هنوز نصیب ما نشده. چهار ماه است که می‌خواهند هنرکارت بدهند و با وجود کلی تبلیغ هنوز هنرکارت به دستمان نرسیده!

حسن توکل‌نیا درباره علل فقدان تهیه‌کنندگان شناخته‌شده در جشنواره امسال به سینماروزان گفت: وقتی بر سر ارائه یک وام سنگ‌اندازی می‌کنند و هیچ حمایت جدی کرونایی از سینماگران نمی‌کنند معلوم است که تهیه‌کنندگان مطرح، علاقه‌ای به رقابت در جشنواره ندارند و جشنواره پر می‌شود از فیلمهای ارگانی که با پول دولتی ساخته می‌شود تا در جشنواره دولتی حلواحلوا شوند. کیفیت چنین فیلمهایی از همان تیزرشان معلوم است.

این تهیه‌کننده با ارائه پیشنهادی به مدیران سینمایی گفت: حالا که جشنواره را با فیلمهای ارگانی برگزار کردند بد نیست بیایند و همین فیلمها را هم اکران کنند تا معلوم شود چقدر مخاطب دارند. مگر نمی‌گویند جشنواره، پررونق بوده پس حالا اکران رسمی را با فیلمهای جشنواره ادامه دهند تا ببینیم هر کدام از این آثار چقدر می‌فروشد؟؟

تهیه‌کننده “پاتک” و “دخترک کنار مرداب” تاکید کرد: من ترجیح می‌دهم تا اوضاع آرام نشده و لااقل ۴۰ درصد مردم واکسن نزده‌اند، فیلمم را اکران نکنم. من دستم در جیبم است و با پول شخصی فیلم ساخته‌ام و فیلم را نگه می‌دارم تا شرایط، بهتر شود و حداقل امید به زندگی بالاتر رود و شرایط اقتصادی بهبود بیابد تا مردم به سینماها برگردند.

توکل‌نیا خاطرنشان ساخت: هرچه تولید کرده‌ام با پول شخصی بوده و اگر سرمایه بازنگردد نمی‌توان امیدی داشت به ادامه فعالیت. زمانی که “دستهای آلوده”الوند را تولید کردیم و سود کرد با سود پولش، “کاغذ بی‌خط” را تولید کردیم ولی از همان فیلم هم که تقوایی کارگردانش بود هیچ حمایتی نکردند. حالا هم اگر “چند میگیری گریه کنی۲” در شرایط مناسب اکران نشود کل سرمایه‌مان تلف می‌شود و چون حمایت دولتی نداریم باید صبر کنیم تا در شرایط مناسب، فیلم را اکران کنیم.

سینماروزان: مشکل تبعیض میان فیلمها در اکران که باعث شده برخی فیلمها، روزانه صدها سانس داشته باشند و برخی 20 سانس هم ندارند، همچنان برای تهیه کنندگان مستقل دردسرآفرین است.

عده ای عقیده دارند باندهای سینمایی همه چیز را در اختیار دارند و با نفوذ خویش اکران سینمای ایران را در دست گرفته و به دیگران اجازه عرض اندام نمی دهند؛ وزارت ارشاد نیز در این زمینه موضعی خنثی و انفعالی دارد.

حسن توکل نیا تهیه کننده باسابقه سینمای ایران درباره راهکار اکران عادلانه فیلمها به «ملانصرالدین» گفت: ما برای نظارت بر اکران عادلانه فیلمها ناظرانی داشته ایم، ولی بعضا این ناظران مماشات کرده و با همه صاحبان فیلم، برخورد یکسان نداشته اند. برای نظارت بر اکران فردی را میخواهیم مانند حضرت علی(ع) که حافظ عدالت باشد و از روز جزا بترسد.

تهیه کننده «کاغذ بی خط» در جواب به این سوال که چرا وزارت ارشاد قاطعانه با سینماداران در خصوص اکران ناعادلانه فیلم ها برخورد نمی کند؟ توضیح داد: چون وزارت ارشاد با برخی از رانت ها کنار می آید و صله و غیرصله می کند. به طور کلی مسوولان ما به هرکس که زورشان میرسد قانون را برایش پیاده می کنند و به هر کسی  زورشان نمی رسد برای او تبصره ساخته و مدارا می کنند. چرا مدیران سینمایی برای کمک به ادامه اکران فیلمهایی که انبوه سانس نصیبشان شده، تبصره میتراشند؟؟ واقعا در روز جزا چه کسی به داد این مدیران خواهد رسید؟؟

توکل نیا درباره کم کاری برخی از دفاتر پخش در ماههای اخیر گفت: اکثر دفاتر پخش فعال، سینمادار هم هستند(رانت) و بدین واسطه اعتباری(به صورت حباب) نیز به مرور به دست آورده اند. اگر کسی فیلمش را به اینها ندهد به نوعی 30درصد اکرانش ازبین رفته است!

تهیه کننده «چند میگیری گریه کنی» و «دستهای آلوده» در پاسخ به اینکه چرا وزارت ارشاد براساس تاریخ صدور پروانه نمایش، فیلمها را به نوبت اکران نمی کند، اظهار داشت: به نظرم دیگر زمان نوبت بندی برای اکران فیلم ها تمام شده است. الان عرضه و تقاضا حرف اول را می زنند، ولی وزارت ارشاد میبایست اشخاص صالح را برای نظارت بر اکران انتخاب کند که علی وار کار خود را انجام دهند و البته از حمایت ارشاد هم برخوردار باشند وگرنه اوضاع به مراتب بدتر از این خواهد شد.

سینماروزان: پرسشهای شکل گرفته بر سر حضور یک “سرمایه گذار هشت فیلمه” به سینما همچنان ادامه دارد.

به گزارش سینماروزان این فرد نه پله پله و تدریجی که در بازه ای چندماهه سرمایه تولید هشت فیلم را تأمین کرده و همین است که به شدت پرسش برانگیز شده.
حسن توکل‌نیا تهیه کننده ای که سابقه تولید آثاری همچون “کاغذ بی خط” و “دستهای آلوده” در کارنامه دارد در اظهاراتی برای “جام جم” با اشاره به سختیهای تولید مستقل در سینمای ایران گفت: زمانی نه چندان دور کافی بود یک کارگردان سرشناس در کنار پروژه ای سینمایی یا تلویزیونی قرار گیرد تا مشهورترین بازیگران با دستمزدهای معقول جذب کار شوند اما این روزها بازیگران کاری با نام کارگردان ندارند و هر که پشت کار باشد آنها فقط رقم دستمزدشان را میخواهند!!
توکل نیا ادامه داد: بازیگری را میشناسم که سال قبل دستمزد 350 میلیونی می گرفت ولی بعد از بالا کشیدن دلار دستمزدش سه برابر شد و نزدیک به یک میلیارد میخواهد تا در کاری بازی کند. آخر  یکی به ما توضیح دهد قیمت دلار چه ربطی دارد به دستمزد بازیگر؟؟؟ مگر بازیگر هم وارداتی است که رقمش با نرخ دلار بالا میرود؟؟؟
این تهیه کننده افزود: کم نیستند تهیه‌کنندگانی که بخاطر دستمزدهای عجیب بازیگران، نتوانسته اند طرحهایشان را اجرایی کنند ولی برای من اگر فیلمنامه‌ای پیدا شود که قابل تکیه باشد شک نکنید که  در کوتاهترین زمان محصولم -چه سینمایی چه تلویزیونی-به تولید خواهد رسید چون من بعد از سالها کار تولید لنگ بازیگر نمی‌مانم و یا میتوانم بازیگر مدنظر را قانع کنم که دستمزد معقول بگیرد یا کلا قیدش را میزنم و تیمی می‌بندم که بی ادعا باشند و توانا.
تهیه کننده “نفرین” و “جابجا” خاطرنشان ساخت: برای حل مشکل دستمزدهای عجیب بازیگران هیچ بگیر و ببندی جواب نمیدهد و هیچ محدودیتی نمی شود روی دستمزدها گذاشت. تجربه فوتبال جلوی رویمان است که کنترل قراردادها منجر شد به قراردادهای صوری و زیرمیزی گرفتن! در سینما و تلویزیون هم همین است؛ اگر بخواهند سقف قرارداد بگذارند، بازیگر، مازاد قرارداد را از طرق دیگر میگیرد؛ مثلا بازیگر به جای یک شماره حساب، چند شماره حساب مختلف که به آدمهای مختلف مربوط است به تهیه کننده میدهد و مازاد دستمزد را از طریق واریز به حسابهای اقماری میگیرد تا به نوبه خود بگیر و ببند را دور بزند.
توکل نیا درباره پیشنهاد خودش برای حل مشکل گفت: پیشنهاد من برای حل مشکل دستمزدهای نجومی بازیگران پرمدعا، تکیه به فیلمنامه‌های قوی است که هر بازیگری را راغب کند به بازی یا اینکه کارگردانان مطرح را بیشتر و بیشتر استفاده کنیم و یا اینکه چهره های جدید را وارد تولیدات سینمایی و تلویزیونی کنیم. چرا یک مرد 40 ساله هنوز باید نقش پسر 20 ساله را بازی کند و مدام هم ژست و ادعاهایش بیشتر میشود؟؟ چرا تهیه‌کنندگان به سمت وارد کردن چهره های توانا نمیروند؟
این تهیه کننده باسابقه تأکید کرد: از آن سو وزارت ارشاد هم نباید به هر که از راه میرسد پروانه دهد؟ بخش عمده دلیل بالا رفتن بی حساب و کتاب دستمزدهای بازیگران، ناشی از پروژه های پولشویان و ورود سرمایه های مشکوک است!! چرا ارشاد بر این پروژه ها نظارت کافی را ندارد؟؟؟
توکل نیا با اشاره به سرمایه گذار هشت فیلمه بیان کرد: اخیرا فردی وارد سینما شده که همزمان در هشت پروژه نامش به عنوان سرمایه‌گذار یا مجری طرح آمده و سینما را به شدت گران کرده! چرا ارشاد درباره ریشه‌های سرمایه این افراد مضر به حال سینما تحقیق نمیکند؟؟؟!! همین جماعت باعث افزایش غیرمنطقی دستمزدها شده اند و نتیجه آن شده که بازیگران سواره محصولاتند و مابقی، پیاده!!!
توکل نیا تأکید کرد: زمانی بود که کارگردان بخاطر اهمیت کارش دو برابر بازیگر دستمزد می گرفت ولی حالا بزرگترین کارگردانان ما هم حاضرند سرمایه تولیدشان فراهم شود به قیمت اینکه دستمزد نگیرند!! مگر چند بازیگر داریم که قادر باشند سرمایه تولید را برگردانند؟ بعید است بیشتر از 3 بازیگر داشته باشیم که نام و چهره شان پتانسیل فروش چندمیلیاردی باشد! در این اوضاع چه معنا دارد بازیگری که فروش ده فیلمش روی هم به 5میلیارد نمی رسد تقاضای دستمزد نیم میلیاردی دارد؟

سینماژورنال: در روزهایی که آمارها از فروش بالای «فروشنده» می‌گویند نگاهی به جدول فروش سینماها نکات عجیب و در عین حال تکان‌دهنده‌ای را پیش رو می‌گذارد. منهای اختلاف قابل توجهی که به لحاظ تعداد سالن و تعداد سانس میان فیلم‌های بالا و پایین جدول وجود دارد جالب است که در روزهای انتهایی هفته «فروشنده» نزدیک به 5 برابر فیلم‌های پایین جدول تراکم سانس و سالن دارد.

سینماژورنال: شورای صدور پروانه ساخت با چهار فیلمنامه در جلسه 3 مهر موافقت کرد.

به گزارش سینماژورنال در میان پروانه ساختهای صادر شده بیش از همه نام فریدون جیرانی و رحمان سیفی آزاد به چشم می آید.

جیرانی برای فیلمنامه ای به نام “خفگی” پروانه گرفته که خودش فیلمنامه آن را نوشته و البته تهیه کنندگی آن را هم برعهده دارد.

سیفی آزاد که سابقه ریاست مرکز امور نمایشی سیما را در کارنامه داشته است و البته سه سناریوی “قصه پریا”، “خواب زده ها” و “من مادر هستم” را برای جیرانی نوشته بود برای فیلمنامه ای به نام “ماجان” پروانه ساخت گرفته و قصد دارد آن را به عنوان اولین کار بلندش بسازد.

این فیلمنامه را لیلا لاریجانی شریک فیلمنامه نویس سالهای اخیر سیفی آزاد نگاشته است و جالب اینجاست که محمدمهدی عسکرپور تهیه کنندگی آن را برعهده دارد.

عسکرپور جزو سینماگرانی بود که علیرغم توقیف یک سلسله فیلم و از جمله “من مادر هستم” توسط حوزه هنری با حمایت این نهاد “مهمان داریم” را ساخت!

فهرست کامل فیلمنامه هایی که پروانه ساخت گرفته اند به شرح زیر است:

–“خفگی” به تهیه کنندگی ،کارگردانی و نویسندگی فریدون جیرانی در ژانر اجتماعی

–“ماجان” به تهیه کنندگی محمدمهدی عسگرپور و کارگردانی رحمان سیفی آزاد و نویسندگی لیلا لاریجانی در ژانر اجتماعی

–“مرگ در می زند” به تهیه کنندگی حسن توکل نیا و کارگردانی علی توکل نیا و نویسندگی جابر قاسمعلی در ژانر اجتماعی

–“ماه بی بی” به تهیه کنندگی قاسم قلی پور و کارگردانی و نویسندگی امین اصلانی در ژانر اجتماعی

رحمان سیفی آزاد

سینماژورنال: تازه ترین ساخته اصغر نعیمی روزنامه نگار سابق و فیلمنامه نویس و کارگردان سالهای اخیر با عنوان “سایه های موازی” از دهم شهریورماه روی پرده می رود.

به گزارش سینماژورنال فروش پایین “امکان مینا”ی کمال تبریزی سبب ساز آن شده که “سایه های موازی” به جای این فیلم در گروه زندگی به نمایش درآید.

“سایه های موازی” از حضور شهاب حسینی و ابوالفضل پورعرب دو ستاره از دو نسل مختلف سود می برد و مضمونی اجتماعی دارد. سیامک صفری، سمیرا حسن پور و هوشنگ توکلی از دیگر بازیگران فیلم هستند.

اصغر نعیمی پیش از این “بی وفا” و “سلام بر عشق” را ساخته بود و البته سناریوی آثاری نظیر “زندگی خصوصی”، “مستانه” و “آس و پاس” را نگاشته است.

سایه های موازی

سینماژورنال: در ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم و به دنبال آن تعیین مدیر جدید سازمان سینمایی یکی از اصلی ترین اهداف، فراهم آوردن شرایط حضور کارگردانان پیشکسوت در سینما بود.

به گزارش سینماژورنال از جمله کارگردانانی که بر سر حضور دوباره وی در جریان روز سینما حرف و حدیث مطرح شد ناصر تقوایی بود. در کنار تقدیری که از وی صورت گرفت و عکسهای یادگاری که با ایشان انداخته شد(!) مدیران سینمایی جدید مرتب بر کمک به این کارگردان برای حضور دوباره در سینما تاکید داشتند.

با این حال دو سال بعد از آن وعده ها نه تقوایی به سینما بازگشته است و نه حتی طرح یا سیناپسی برای جلب حمایت به مسئولان سینمایی ارائه داده است.

برخی از بی حوصلگی و خستگی ناشی از کهولت سن این فیلمساز به عنوان دلیلی بر این دوری از سینما یاد می کنند و برخی نیز وسواسهای تقوایی را عاملی می دانند بر اینکه هیچ تهیه کننده ای حوصله کار کردن با او را نداشته باشد.

تقوایی ایده و طرح برای تولید دارد اما…

حسن توکل نیا تهیه کننده آخرین فیلم تقوایی “کاغذ بی خط” اما چنین نظراتی را قبول ندارد. وی به سینماژورنال می گوید: تقوایی طرح و ایده برای ساخت فیلم بلند دارد اما اینکه در تولید وارد نمی شود شاید ناشی از آن باشد که نمی خواهد به مانند کارهای قبلی در میانه راه بی حمایت بماند.

توکل نیا تاکید می کند: مطمئن باشید اگر حمایت جدی از تقوایی صورت گیرد او طرحهای خوبی برای فیلمسازی دارد.

کسی که حوصله نداشته باشد هفته ای 4 روز تدریس نمی کند

وی می افزاید: اینکه می گویند تقوایی حوصله فیلمسازی ندارد درست نیست. ایشان اگر حوصله نداشت هفته ای 4 روز سر کلاس نمی رفت و به تدریس برای جوانان نمی پرداخت. تقوایی انرژی لازم برای فیلمسازی را دارد اما مساله آن است که تا حمایتها جدی نشود نمی تواند کاری انجام دهد.

توکل نیا با اشاره به دلخوری برخی تهیه کنندگانی که با تقوایی کار کرده اند به سینماژورنال می گوید: دلخوری دوطرفه است. تهیه کننده ای که سراغ تقوایی می آید باید وزن و اعتبار او را بشناسد و مطابق با این وزن با وی رفتار کند. طبیعی است که یک فیلمساز پیشکسوت انتظاراتی به مراتب فراتر از تازه کارها دارد.

حتما تهیه کنندگی فیلم جدید تقوایی را برعهده می گیرم

تهیه کننده آثاری چون “باج خور” و “ملاقات با طوطی” درباره سخن یکی از مدیران سینمایی سابق که گفته بود کدام تهیه کننده ای را پیدا می کنید که بتواند بیشتر از دو فیلم با امثال تقوایی کار کند به سینماژورنال اظهار می دارد: اینها همه حرفهای کسانی است که از دور دستی بر آتش دارند و از نزدیک با امثال تقوایی کار نکرده اند. من در “کاغذ بی خط” جز احترام و تفاهم دوطرفه چیزی از تقوایی ندیدم و اگر شرایط فراهم شود حتما تهیه کنندگی فیلم جدید او را هم برعهده می گیرم.

یادم نمی آید کارگردانی بوده باشد که از همکاری دوباره با من نگران شود

وی ادامه می دهد: یادم نمی آید در سینما یا تلویزیون کارگردانی بوده باشد که یک بار با من کار کرده و علاقه نداشته که باز هم با یکدیگر همکاری کنم. از سیروس الوند بگیرید که “دستهای آلوده” و “تله” را با هم کار کردیم تا فرزاد موتمن که بعد از همکاری در “باج خور” بارها میخواست با من کار کند.

تقوایی گفت ترجیح میدهم با شما کار کنم

توکل نیا با اشاره به آخرین دیدارش با کارگردان “ناخدا خورشید” بیان می دارد: چندی قبل که در نشستی همدیگر را دیدیم ایشان به صراحت گفت اگر بخواهم باز هم فیلم بسازم ترجیح می دهم با شما کار کنم.

توکل نیا تاکید کرد: من حین کار با تقوایی سعی میکردم شرایط را طوری فراهم کنم که هیچ کمبودی حس نکند. حین تولید اغلب سرصحنه بودم اما کمترین دخالتی در کار ایشان نداشتم و همه چیز با تعامل، صداقت و درستکاری پیش میرفت.