1

اولین تصویر از ساعد سهیلی در نقش یک شهید در فیلم سینمایی «خدای جنگ»+عکس

سینماروزان: فیلم سینمایی «خدای جنگ» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه کنندگی سعید سعدی با نقش آفرینی ساعد سهیلی وارد مراحل فنی شد.

 

ساعد سهیلی در این فیلم سینمایی به نویسندگی احسان ثقفی در نقشی متفاوت حضور خواهد داشت؛ فیلمی که مرتبط است با زندگی شهید حسن طهرانی مقدم پدر موشکی ایران! و شهید حسن شفیع زاده همکار شهید طهرانی مقدم در آن نقشی ویژه دارد.

 

این فیلم سینمایی پس از پایان فیلمبرداری در شهرک سینمایی دفاع مقدس، وارد مراحل فنی شد و روی میز تدوین سیاوش کردجان رفت.

 

«خدای جنگ» محصول سازمان هنری رسانه ای اوج است که روایتی حساس از یک اتفاق واقعی و مهمِ معاصر را به تصویر می‌کشد.

 




در اکران افتتاحیه #مصلحت در شیراز مطرح شد: سه سال صبر کردیم تا محتوای #مصلحت عوض نشود/این فیلم، سیاسی نیست بلکه عین زندگی است/تلاش کردیم یک مفهوم #سخت را را در مدیوم سینما به تصویر بکشیم!

سینماروزان/مهدی فلاح صابر: تهیه‌کننده فیلم سینمایی «مصلحت» در اکران مردمی شیراز بیان کرد که برای اکران شدن این فیلم اصلاحات جزیی صورت گرفته؛ اما تغییری در محتوای فیلم به وجود نیامده است‌.

نخستین اکران مردمی فیلم سینمایی «مصلحت» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه روز پنج‌شنبه ۱۸ خرداد در سینما سعدیِ و سینما شهر آفتاب شیراز برگزار شد. در این اکران، حسین دارابی کارگردان، محمدرضا شفاه تهیه کننده، وحید رهبانی و مجید نوروزی (بازیگران فیلم) حضور داشتند.

در اکران مردمی این فیلم سینمایی محمدرضا شفاه تهیه‌کننده «مصلحت» درباره بحث توقیف ۳ساله فیلم توضیح داد: همان‌طور که می‌دانید این فیلم سه سال توقیف بود و برای اکران هم طبیعتا اصلاحاتی صورت گرفت. ما سه سال صبر کردیم تا با مدیران به تعاملی برسیم که هم آن‌ها مشکلی با فیلم نداشته باشند و هم فیلم تغییری نکند. اگر قرار بود «مصلحت» با اصلاحات تغییر جدی کند، لازم نبود ۳ سال صبر کنیم. البته این اصلاحاتی هم که انجام شده، مفهوم و محتوایی از فیلم را عوض نکرده است.

وی افزود: «مصلحت» از مفهوم سختی حرف می‌زند و ما هم در حال تلاش هستیم تا این مفهوم را در مدیوم سینما به تصویر بکشیم. این فیلم، سیاسی نیست‌ بلکه عین زندگی است. در واقع همه ما می‌توانیم امروز در موقعیت کاراکترهای «مصلحت» باشیم.

وحید رهبانی از بازیگران نقش اصلی فیلم نیز  بیان کرد: بسیار خوشحال هستم که همسایه شما در این شهر زیبا هستم و در کنارتان به تماشای فیلم می‌نشینم. افتخار ما و فیلم است که اکران عمومی این فیلم را در شهر شیراز آغاز می‌کنیم و به قول سعدی «چه مصر و چه شام و چه برّ و چه بحر/همه روستایند و شیراز شهر».

وی اضافه کرد: هرکس که فیلم را ببیند، متوجه دلیل توقیف آن هم می‌شود. طبیعتا فیلمی که توقیف می‌شود، زیر تیغ سانسور هم‌ می‌رود. من به شخصه زخم‌های زیادی از سانسور خورده‌ام. فیلم «مصلحت» درباره مسائل روزِ مهم کنونی حرف می‌زند و درباره‌ آن‌ها طرح مسئله می‌کند. امروز زمانی است که این فیلم باید دیده شود و امیدوارم که آن را دوست داشته باشید.

مجید نوروزی دیگر بازیگر نقش اصلی این فیلم سینمایی عنوان کرد: شرایط اجتماعی جامعه و حال دل مردم خوب نیست؛ اما خوشحال هستم که شما سینما را انتخاب کرده‌اید. برای ما که در فضای هنر کار می‌کنیم، شما روزنه امید هستید و امیدوارم که شرایط جامعه خیلی زود به سمت و سویی رود که حال مردم هم بهتر شود.

وی افزود: فیلم ما چند سال توقیف شد زیرا من فکر می‌کردم خط فکری «مصلحت» با خط فکری مسئولان همسو نبود. ما باید یاد بگیریم که چگونه به عقاید هم احترام بگذاریم و چگونه با مردمی که با دیدگاه‌های ما تفاوت دارند زندگی کنیم.

اکران مردمی فیلم مصلحت در شیراز
اکران مردمی فیلم مصلحت در شیراز

این بازیگر جوان در ادامه این بحث اضافه کرد: امیدوارم به زودی جامعه ما به سمتی برود که هرکس هرجوری که دوست دارد در هرجا حاضر شود و بتوانیم در کنار هم با هر عقیده و ایدئولوژی ای، شاد زندگی کنیم.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «مصلحت» در ادامه بحث پیرامون این اکران خاطر نشان کرد: این فیلم برای ما بسیار عزیز است؛ زیرا برای به نمایش درآمدن آن تلاش‌های زیادی کردیم. حسین دارابی «مصلحت» راقبل از فیلم «هناس» ساخت و برای تک تک لحظات آن زحمت کشیده است. در این روزها که مردم ترجیح می‌دهند در خانه فیلم‌ها را ببینید، شما مخاطبان سینما هم قدمی بردارید و فیلم‌ها را در سالن‌ها تماشا کنید تا ما فیلمسازان هم برای ساخت آثار بهتر انگیزه و دلگرمی بیشتری داشته باشیم.

در پایان این مراسم، حسین دارابی کارگردان فیلم تاکید کرد: از اکران «مصلحت» دیگر ناامید شده بودیم؛ اما به لطف خداوند باتلاش‌هایی که انجام شد در نهایت فیلم به اکران رسید. از اکران عمومی این فیلم خوشحال هستم و شما هم اگر «مصلحت» را دوست داشتید ما را در بهتر دیده شدن این فیلم کمک کنید.

عوامل فیلم سینمایی «مصلحت» در روزهای آینده با سفر‌ به شهرهای مشهد، همدان، اصفهان و… همراه با مخاطبان به تماشای این فیلم خواهند نشست.




در اکران افتتاحیه؛ مردم شیراز میزبان عوامل فیلم «مصلحت» خواهند شد

سینماروزان/شروین قبادی: اولين اکران مردمی فیلم سینمایی «مصلحت» امشب پنجشنبه ۱۸ خردادماه با حضور عوامل و بازیگران این فیلم سینمایی در شهر شیراز برگزار می‌شود.

اکران افتتاحیه فیلم سینمایی «مصلحت» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه کنندگی محمدرضا شفاه با حضور عوامل این فیلم سینمایی در شهر شیراز برگزار می‌شود.

در این اکران سینمایی که امشب پنجشنبه ۱۸ خردادماه ساعت ۱۸ در سینما سعدی و ساعت ۲۰ در سینما شهرآفتاب شیراز برگزار می‌شود، حسین دارابی کارگردان، محمدرضا شفاه تهیه کننده، وحید رهبانی و مجید نوروزی دو بازیگر اصلی این فیلم سینمایی حضور خواهند داشت.

این اثر سینمایی که از روز گذشته چهارشنبه ۱۷ خردادماه با شعار «عدالت خط قرمز ندارد!» اکران رسمی خود را در سینماهای سراسر کشور آغاز کرده است، روایتی از یک پرونده مشکوک و پر رمز و راز است که مصلحت سیاسی نظام، مسیر رسیدگی به آن را با فراز و نشیب‌های مختلفی روبرو می‌کند.

«مصلحت» اولین ساخته سینمایی حسین دارابی است که برای ساخت آن دیپلم افتخار بهترین کارگردانی فیلم‌اول را در سی و نهمین جشنوراره فیلم فجر دریافت کرد و پس از آن این اثر به مدت ۳ سال در سینماها توقیف شد.

فرهاد قائمیان، وحید رهبانی، نازنین فراهانی، مهدی حسینی‌نیا، مجید نوروزی، امیر نوروزی، سهی‌بانو ذوالقدر و… ترکیب بازیگران اصلی «مصلحت» را تشکیل می‌دهند.

 




توقیف سریع‌السیر تبلیغات #مصلحت!؟ چرا؟

سینماروزان/محمد شاکری: ساعات ابتدای بامداد ۱۶ خرداد فضای شهر تهران شاهد نصب بیلبوردهای عجیبی با تیتر «پسر آیت‌الله خانزاده دستگیر شد!» بود.

این بیلبوردها که در چندین نقطه مختلف پایتخت نصب شدند، بدون هیچ توضیحی بودند و به نظر میرسید یک عنصر تبلیغاتی نوآورانه برای فیلم سینمایی برون‌ریزانه «مصلحت» بودند که عوامل این فیلم ترجیح دادند بدون هیچ اشاره‌ای به نام فیلم، تنها با ذکر یک تاریخ که بیانگر شروع اکران فیلم بود، در فضای شهری نصب کنند.

این بیلبوردها که به نظر نصب آنها هماهنگ شده نبود،  قبل از طلوع آفتاب ۱۶ خرداد از فضای شهری پاکسازی شدند؛ چرا؟ هنوز هیچ توضیحی در خصوص این کار که تاکنون بدین شکل در ایران سابقه نداشته منتشر نشده است.

اینکه فیلمی بتواند فضای تکراری تبلیغات شهری را با کلیدواژه ای از خود فیلم، متفاوت کند چه ایرادی دارد؟ آیا همواره باید شاهد انبوهی کله(!) از بازیگران در بیلبوردهای تبلیغاتی آثار باشیم؟؟ و اینکه اثری به جای کله‌گرافی به سمت ارائه مضمون در بیلبورد برود، ایراد دارد؟

«مصلحت» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه که پس از سه سال رفع توقیف شده است، قصه آقازاده یکی از مقامات عالی رتبه کشور است که در یک درگیری متهم به قتل می‌شود. حالا پرونده پسر در سیستمی باید پیگیری شود که پدر در آن صاحب قدرت است!!!

توقیف سریع‌السیر بیلبوردهای مصلحت!؟ چرا؟؟
توقیف سریع‌السیر بیلبوردهای مصلحت!؟ چرا؟؟




در آستانه اکران در سینماها؛ پوستر رسمی «مصلحت» رونمایی شد/ عدالت خط قرمز ندارد!+عکس

سينماروزان/روح‌الله نشیبا: آستانه اکران عمومی فیلم سینمایی «مصلحت»، پوستر رسمی این فیلم منتشر شد.

پوستر رسمی فیلم سینمایی «مصلحت» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه، با طرحی از خانه طراحان انقلاب اسلامی رونمایی شد.

فیلم سینمایی «مصلحت» یک تریلر معمایی‌- جاسوسی است که پس از سه سال بلاتکلیفی، سرانجام از چهارشنبه ۱۷ خردادماه اکران خود را توسط پخش بهمن سبز و به سرگروهی سینما هویزه مشهد با شعار «عدالت خط قرمز ندارد!» در سینماهای سراسر کشور آغاز خواهد کرد.

در خلاصه داستان این فیلم که به موضوعی افشاگرانه در اوایل دهه ۶۰ می‌پردازد، آمده است: “پسر یکی از مقامات عالی‌رتبه کشور در یکی از درگیری‌ها مقابل دانشگاه تهران مرتکب قتل می‌شود، اما پیوند خانوادگی و مصلحت سیاسی کشور، این پرونده مشکوک ‌و پُر رمز و راز را وارد موازنه‌ای پیچیده و سخت می‌کند…”

این فیلم که از آثار مهم و بحث‌برانگیز سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر بود، در ۷ بخش کاندید دریافت جایزه شد و حسین دارابی در نخستین تجربه سینمایی‌اش، دیپلم افتخار بهترین کارگردانی فیلم اول را برای آن دریافت کرد.

فرهاد قائمیان، وحید رهبانی، نازنین فراهانی، مهدی حسینی‌نیا، مجید نوروزی، امیر نوروزی، سهی‌بانو ذوالقدر و… ترکیب بازیگران اصلی «مصلحت» را تشکیل می‌دهند.

سایر عوامل این فیلم عبارتند از؛ کارگردان: حسین دارابی، تهیه‌کننده: محمدرضا شفاه، مجری طرح :کامران حجازی، مدیر فیلمبرداری: روزبه رایگا، تدوین: سیاوش کردجان، موسیقی: فردین خلعتبری، مدیر تولید :پیمان حجازی، طراح صحنه و لباس: بهزاد جعفری طادی، طراحی و ترکیب صدا‌: آرش قاسمی، مدیر صدابرداری‌: امیر عاشق‌حسینی، طراح چهره‌پردازی: شهرام خلج، بازنویسی فیلمنامه: احسان ثقفی، احمد حیدریان، دستیار کارگردان: صالح غربی‌جوان، مدیر برنامه‌ریزی: افشین رضایی، جلوه‌های ویژه بصری: امین پهلوان‌زاده، مدیران تدارکات: فرامرز رضایی، حسین لنجابی، عکاس: امید صالحی، جلوه‌های ویژه میدانی: ایمان کرمیان، طراح بدلکاری: امیرحسین خنجری، روابط عمومی: زهرا دمزآبادی،
تولید شده در باشگاه فیلم سوره، محصول سازمان سینمایی سوره و مرکز فیلم‌‌وسریال اوج.

پوستر فیلم مصلحت
پوستر فیلم مصلحت

 




پس از سه سال بلاتکلیفی؛ سرانجام «مصلحت» از ۱۷ خرداد راهی سینماها می‌شود/ روایت پرونده مشکوک یک آقازاده

سینماروزان/مهدی فلاح صابر: سرانجام‌ فیلم سینمایی «مصلحت» ساخته حسین دارابی پس از ۳ سال بلاتکلیفی از هفته آینده راهی اکران در سینماهای کشور خواهد شد.

فیلم سینمایی مصلحت به کارگردانی حسین دارابی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه پس از ۳ سال بلاتکلیفی، سرانجام چهارشنبه ۱۷ خرداد ماه توسط پخش بهمن سبز راهی سینماهای سراسر کشور خواهد شد.

این فیلم سینمایی که در ژانر سیاسی_معمایی ساخته شده‌ و در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر با دریافت دیپلم افتخار بهترین کارگردانی فیلم اول، رونمایی شد؛ پس از این رویداد سینمایی به دلیل برخی برداشت‌های سیاسی، با چالش‌ها و حواشی مختلفی برای اکران در سینماهای کشور مواجه شد که نمایش رسمی آن را به مدت سه سال به تاخیر انداخت.

در این فیلم سینمایی بازیگرانی چون:
فرهاد قائمیان، وحید رهبانی، نازنین فراهانی، مجید نوروزی، مهدی حسینی‌نیا، امیر نوروزی، سهی‌بانو ذوالقدر و… به ایفای نقش می‌پردازند.

«مصلحت» که نخستین همکاری مشترک سازمان سینمایی سوره و مرکز فیلم و سریال اوج محسوب می‌شود، روایتی از پرونده مشکوک و پر رمز و راز پسر یکی از مقامات عالی‌رتبه کشور است که در حال و هوای دهه‌شصت سپری می‌شود….

فیلم مصلحت روی پرده می‌رود
فیلم مصلحت روی پرده می‌رود




بازگشایی پرونده آقازاده‌ی قاتل!؟/ آغاز اکران دانشگاهی فیلم #مصلحت

سینماروزان/محمد شاکری: سرانجام فیلم سینمایی «مصلحت» با رفع توقیف، جریان اکران عمومی خود را با نمایش در دانشگاه‌ها آغاز می‌کند.

 

با نزدیک‌شدن به آغاز اکران سراسری فیلم سینمایی «مصلحت» در سینماهای سراسر کشور، اکران دانشگاهی این فیلم از دانشگاه‌های صنعتی شریف، امیرکبیر و تهران آغاز می‌شود.

 

فیلم سینمایی «مصلحت» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه،

اثری در ژانر سیاسی- معمایی و محصول مشترک سازمان سینمایی سوره و سازمان هنری رسانه‌ای اوج است که پس از سه سال بلاتکلیفی، به زودی اکران عمومی خود را در سینماهای سراسر کشور آغاز خواهد کرد. #مصلحت نگاهی دارد به ماجرایی که در ابتدای انقلاب برای یک آقازاده رخ داده بود.

 

این فیلم قرار است در‌ نخستین قدم با حضور دانشجویان و نخبگان دانشگاهی در روز یکشنبه ۶ خردادماه در دانشگاه صنعتی‌شریف، دوشنبه ۷ خرداد در دانشگاه امیرکبیر و سه‌شنبه ۸ خرداد ماه در دانشگاه تهران نمایش داده شود.

 

تشکل‌های‌ دانشجویی‌ و علاقمندان برای هماهنگی اکران دانشگاهی این فیلم می‌توانند با شماره ۰۹۳۰۴۱۰۳۰۰۸ تماس بگیرند یا از طریق درگاه اینترنتی https://esayar.ir اقدام به ثبت نام کنند.

#مصلحت با بازی فرهاد قائمیان، وحید رهبانی، مهدی حسینی‌نیا، امیر نوروزی، نازنین فراهانی، سهی‌بانو ذوالقدر، مجید جعفری و وحید نفر، روایتی است از آقازاده ای که در ابتدای انقلاب به قتل متهم می‌شود…

آغاز اکران دانشگاهی فیلم مصلحت
آغاز اکران دانشگاهی فیلم مصلحت

 

 




موافقت دستگاه قضا با اکران فیلم توقیفی #مصلحت/اکران در عیدفطر؟

سینماروزان/زهرا منصوری: درباره فیلم #مصلحت توافق‌هایی را با وزارت فرهنگ و ارشاد داشتیم. دوستان سازمان سینمایی و وزارت ارشاد با توجه به ملاحظات قوه قضاییه درباره این فیلم از ما خواسته بودند، با این نهاد به توافق برسیم و موافقت نهایی خود با اکران فیلم را منوط به توافق ما با قوه قضاییه کرده بودند. خداراشکر این توافق در حال حاضر شکل گرفته است.

#محمدرضا_شفاه تهیه‌کننده فیلم توقیفی #مصلحت با بیان مطلب فوق به خبرگزاری مهر گفت: قوه قضاییه در قالب یک نامه مکتوب به سازمان سینمایی وزارت ارشاد اعلام کرده پخش فیلم «مصلحت» از نظر آن‌ها بلامانع است. درواقع بعد از مذاکراتی که ما با مسئولان قوه قضاییه داشتیم و تعامل درباره اعمال نکاتی که این دوستان داشتند، وضعیت نمایش بلامانع فیلم به‌صورت مکتوب به سازمان سینمایی اعلام شده است. براساس همین وضعیت هم درخواست صدور پروانه نمایش فیلم را به سازمان سینمایی داده‌ایم. با توجه به اینکه نکات و ملاحظات قوه قضاییه برطرف شده است، امیدواریم بتوانیم هر چه زودتر پروانه نمایش فیلم را دریافت کنیم.

شفاه درباره اکران فیلم پاسخ داد: طبعاً اگر فیلم «مصلحت» بنابر وعده مسئولان سازمان سینمایی موفق شود بعد از دو سال پروانه نمایش دریافت کند، بلافاصله برای اکران عمومی فیلم اقدام خواهیم کرد. ترجیح هم می‌دهیم با توجه به نزدیکی به اکران نوروز و زمان کم باقی‌مانده، فیلم را برای اکران عید فطر آماده کنیم.

این تهیه‌کننده در پایان تأکید کرد: معتقدم فیلم «مصلحت» فیلم بسیار مهمی برای امروز ماست و مخاطبان بسیاری هم طی دو سال گذشته پیگیر نمایش این فیلم بوده‌اند. مطمئن هستیم که اکران عمومی این فیلم می‌تواند اتفاق ویژه‌ای را در زمینه تولید و اکران فیلم‌های مسئله‌محور در سینمای ایران رقم بزند.

فیلم مصلحت ساخته حسین دارابی روایتی دارد از یکی از پرونده‌های جنایی ابتدای انقلاب؛ زمانی که آقازاده یک روحانی متنفذ ناخواسته گرفتار ماجرای قتل یکی از وابستگان رژیم سابق می‌شود!

موافقت دستگاه قضا با اکران فیلم مصلحت
موافقت دستگاه قضا با اکران فیلم مصلحت




حل مشکل اکران #مصلحت از طریق دستگاه قضا؟/کارگردان توضیح داد

سینماروزان/محمد شاکری: حدود سه سال بعد از رونمایی فیلم #مصلحت در جشنواره فجر این فیلم هنوز نتوانسته اکران گردد.

حسین دارابی کارگردان #مصلحت درباره وضعیت اکران این فیلم گفت: با توجه به صحبت‌هایی که محمدرضا شفاه به‌عنوان تهیه‌کننده فیلم داشتند، قرار بود مشکل اکران این فیلم حل شود و تا مراحل خوبی هم پیش رفتیم اما وضعیت این فیلم هنوز نامشخص است.

این کارگردان که امسال فیلم هناس را روی پرده داشت، ادامه داد: حساسیت‌هایی از سوی برخی مسئولان قضایی درباره «مصلحت» وجود دارد ولی در حال رایزنی و برگزاری جلساتی با قوه قضاییه هستیم که امیدوارم مساله فیلم به زودی حل شود.

فیلم مصلحت داستان گرفتاری آقازاده یک روحانی در ماجرای قتل فرزند یک خانواده طاغوتی در ابتدای انقلاب را روایت میکند.

فرهاد قائمیان، وحید رهبانی، مهدی حسینی نیا، مجید نوروزی، امیر نوروزی، سهی بانو ذوالقدر و نازنین فراهانی از بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

مصلحت یک بار در اواخر سال ۹۹ پروانه‌ نمایش گرفت ولی به دلیل سونامی کرونا و مضمون حساس نتوانست روی پرده برود تا حالا که قرار شده بعد از رفع سوءتفاهمات اکران گردد…

تعامل با دستگاه قضا برای اکران فیلم مصلحت
تعامل با دستگاه قضا برای اکران فیلم مصلحت




حذف ۹ دقیقه از #هناس به‌خاطر چیست؟

سینماروزان: در دورانی که برخی از فیلمسازان وطنی چنان توهم خودبرتربینی زده‌اند که با تولید فیلم‌های سه ساعته کسالت‌بار، فخر می‌فروشند، یک فیلمساز خودش نزدیک ده دقیقه از فیلمش را حذف کرده تا ارتباط با مخاطب افزایش یابد.

#حسین_دارابی کارگردان فیلم #هناس با بیان حذف چند پلان فیلمش به خبرگزاری فارس گفت: ما پس از اکران «هناس» در چهلمین جشنواره فیلم فجر احساس کردیم باید تغییراتی روی فیلم انجام دهیم. یکی از اتفاقات اضافه و کم‌کردن پلان‌هایی به «هناس» بود که در نهایت ۹ دقیقه از فیلم کوتاه شد.

وی تاکید کرد: نسخه جدید خوش‌ریتم‌تر، بهتر و جذاب‌تر است که امیدوارم مخاطب عام با آن ارتباط بهتری برقرار کند.  «هناس» از ترور داریوش رضایی نژاد می‌گوید که ۱۰ سال پیش اتفاق افتاده اما موضوعی است که سال‌ها به آن توجه نشده بود. ضمن اینکه سال‌هاست درباره دانشمندان هسته‌ای که نخبه بودند و ناحق به شهادت رسیدند، کار جدی نشده است. 

کارگردان فیلم سینمایی «هناس» با بیان اینکه هر فیلمی مجموعه‌ای اهداف مستتر در ذهن خود دارد که مخاطبان با نزدیک شدن به جهان فیلم و برانگیخته شدن احساساتش می‌تواند آن را دریابد، اظهار کرد: ما تنها گوشه‌ای از زندگی شهید داریوش رضایی نژاد را از زاویه دید همسرش به نمایش گذاشتیم. پس این اثر، یک فیلم کاملاً زنانه است و مخاطب می‌تواند به این مساله پی ببرد همسری که شوهرش چنین شغل حساسی دارد با چه مسایلی روبه‌رو است.

دارابی در پایان خاطرنشان کرد: امیدوارم خانواده ها به ویژه بانوان با این فیلم ارتباط برقرار کنند که تصور می‌کنم این اتفاق خواهد افتاد اما در نهایت امیدوارم «هناس» خوب دیده شود و برای مخاطب جذاب و اثرگذار باشد.

حسین دارابی: ۹ دقیقه از فیلم هناس را برای نسخه اکران، حذف کردیم!
حسین دارابی: ۹ دقیقه از فیلم هناس را برای نسخه اکران، حذف کردیم!




قصه ترور یک عشق⇐پوستر #هناس رونمایی شد+عکس

سینماروزان: پوستر فیلم سینمایی «هناس» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه کنندگی محمدرضا شفاه که اکران خود را از ۱۸ خردادماه در سینماهای سراسر کشور آغاز خواهد کرد، با طرحی از محمد روح الامین رونمایی شد.

این فیلم سینمایی قصه ترور یک عشق را از زاویه دید شهره پیرانی همسر شهید داریوش رضایی‌نژاد در آخرین روزهای زندگی او به تصویر می‌کشد. کامران حجازی مجری طرح فیلم است.

فیلمنامه «هناس» که در ژانر ملودرام عاشقانه به نگارش درآمده؛ نخستین روایت سینمایی از ترور دانشمندان هسته‌ای ایران است که توسط احسان ثقفی و مهدیه عین اللهی به نگارش در آمده است.

این فیلم دومین ساخته حسین دارابی پس از فیلم ضدآقازادگی «مصلحت» است -که همچنان به دلایل نامعلوم، اکران نشده است.

مریلا زارعی در نقش شهره پیرانی و بهروز شعیبی در نقش داریوش رضایی نژاد دو بازیگر اصلی این فیلم سینمایی را تشکیل می‌دهند.

وحید رهبانی، سولماز غنی، امین میری، علیرضا نایینی و کوثر حیدری (هنرپیشه خردسال) با هنرمندی سیاوش طهمورث نیز سایر بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

«هناس» محصول سازمان سینمایی سوره است که پخش آن را موسسه #بهمن_سبز بر عهده دارد.

پوستر فیلم هناس
پوستر فیلم هناس




حرفهای حسین دارابی کارگردان “هناس” که روایتی دیدنی ارائه داده از اتفاقات منجر به ترور داریوش رضایی‌نژاد⇐وقتی فخری‌زاده ترور شد فهمیدیم که باید “هناس” را ساخت!/همسر شهید رضایی‌نژاد بسیار روشنفکرتر از آن بود که فکر می‌کردیم!/ذهن ایشان بسیار باز بود و احتمال دخل و تصرف را پذیرفت!/گیر برخی از کارهای بیوگرافیک این است که می‌خواهند عین زندگی واقعی باشد ولی همسر شهید رضایی‌نژاد، دریافت که سینما زبان خاص خودش را دارد!/موسیقی شجریان را خیلی‌ها می‌گفتند در “هناس” نگذارید ولی همسر شهید تاکید داشت، باشد!/تمام آنها که بعد از زدن احمدی‌روشن از فعالیت‌های هسته‌ای بیرون آمدند، رئیس و مدیر شرکت‌های مهم شدند!/خیلی‌ از بازیگران با این مضامین مشکل داشتند و نیامدند!/یک‌سری بچه‌مسلمان‌ بودند که در این سینما بد عمل کردند و بدنامی‌اش برای ماست!/صد فیلم دفاع مقدسی داشتیم و ممکن است برخی از آنها همچون کرفس باشند اما یک فیلمی از رسول ملاقلی‌پور می‌بینید که چهار ستون بدن شما می‌لرزد!/ضرغامی گفت کاری که ما سال‌ها نتوانستیم انجام دهیم شما می‌کنید!/طیف موسوم به انقلابی‌ها و حزب‌اللهی‌ها باید در عمل به این باور برسند که گفتمان را گسترش دهند و مردم را جذب کنند

سینماروزان: ازجمله آثار زندگینامه‌ای چند سال اخیر سینمای ایران “هناس” است که روایتی دیدنی ارائه می‌دهد از وقایع منجر به ترور شهید داریوش رضایی‌نژاد‌‌.

حسین دارابی کارگردان “هناس” در گفتگو با روزنامه فرهیختگان از برخی دغدغه‌های خود برای ساخت این فیلم حرف زده است.

متن گفتگوی دارابی با فرهیختگان را بخوانید:

*ایده اولیه ساخت هناس از کجا شروع شده است و چه دغدغه‌ای باعث ساخت این فیلم شد؟

دغدغه فیلم هناس از 5، 6 سال پیش برای ما وجود داشت. 5 سال پیش در دفتر باشگاه فیلم سوره کار می‌کردیم، من، آقای ثقفی، نویسنده فیلم و آقای شفا در همان جلسه‌ای که داشتیم خیلی صحبت کردیم و برای ما مهم بود که چرا درباره صحنه ترور شهید رضایی‌نژاد که آنقدر ترسناک بود، فیلمی نساختیم؟ چرا دادخواستی ارائه نکردیم درباره این کاری که با ما کردند؟ اگر هر کشور دیگری بود کلی فیلم درباره آن می‌ساختند و این موضوع را پر رنگ ‌کرده و تصویر این ترور را در تاریخ خود ماندگار می‌کردند. خیلی دوست داشتیم این کار را انجام دهیم. مثل همه اتفاقات دیگر باید روزی برسد که احساس کنید یک علت تامه‌ای برای کارتان به‌وجود بیاید تا این اتفاق شکل گیرد. آن علت تامه شهادت شهید فخری‌زاده بود. روزی که شهید فخری‌زاده به شهادت رسیدند و ترور شدند و کماکان رکورد تلخ‌ترین و تراژیک‌ترین ترور را ترور شهید رضایی‌نژاد دارد. شاید دو روز بعد از آن در دفتر نشستیم و گفتیم جایز نیست کار دیگری انجام دهیم وقتی این تکرار می‌شود. تکلیف ما این است که بسازیم. این گام اول شکل گرفتن فیلم سینمایی هناس بود.

*غیر از این ایده دیگری بود که بخواهید به سراغ آن بروید؟

وقتی کار مصلحت تمام شد، باید برای کار بعدی چه کار می‌کردیم؟

*از قبل چیزی نداشتید؟

یک‌سری طرح و نوشته داشتیم. یکی دو ماه چند جلسه گذاشتیم، ساعت‌ها حرف زدیم که چه طرحی را انتخاب کنیم. بالاخره به این رسیدیم که باید این را کار انجام دهیم. می‌دانستیم کار اینچنینی برای یک سری آدم‌هایی که حضور دارند مشکلاتی ایجاد می‌کند. علاوه‌بر اینکه یک‌بار پیه این مدل کار به تن‌مان خورده بود. درخصوص مصلحت کار را پیش بردیم و در مرحله‌ای کار تعطیل شد. تصمیم گرفتیم با خانم پیرانی صحبت کنیم و در جلساتی ایشان را خواستیم و زحمت کشیدند حضور داشتند و صحبت کردیم. این جلسات خیلی روشن بود و ایشان روشنفکرتر و خوش‌تعامل‌تر از چیزی بودند که فکر می‌کردیم. ذهن ایشان بسیار باز بود. گفتیم نمی‌خواهیم مستند بسازیم، فیلم سینمایی می‌سازیم و احتمال دخل و تصرف وجود دارد. ایشان اینها را پذیرفتند و هرچه جلوتر رفتیم دیدیم این فکری که برای ساخت کار داشتیم چقدر درست است و در جایی مطمئن شدیم باید این کار را انجام دهیم و بالاخره قطعی کردیم و جلسات مفصلی با ایشان داشتیم و حرف زدیم. به طرح اولیه رسیدیم و شروع به نوشتن فیلمنامه کردیم و کار پخته‌تر جلو رفت.

*در مورد انتخاب بازیگر، خانم پیرانی نظری داشت؟

با ایشان فقط در قسمت پژوهش به‌طور مفصل جلساتی داشتیم و بعد از آن دیگر هیچ کاری نداشتند تا نسخه اولیه فیلمنامه را خواندند. آنجا هم نکته‌ای بیان نکردند، بازنویسی‌های مکرر کردیم و هیچ‌کدام را نخواندند و هیچ نظری در انتخاب بازیگران ندادند. می‌توانم بگویم که هیچ کاری نداشتند و فقط چندبار به دعوت ما سر صحنه آمدند و نگاه کردند و رفتند تا یک هفته، 10 روز پیش که نسخه نهایی کار را دیدند و این حد اعتماد ایشان عجیب بود.

*برای انتخاب نقش شهید رضایی‌نژاد نظری ندادند؟

اصلا، واقعا اتفاق خوبی بود. اگر همکاری ایشان نبود کار به نتیجه نمی‌رسید و یا بارها کار می‌خوابید و یا به قهقهرا می‌رفت. گیر برخی از این کارها این است که خانواده‌ها می‌خواهند شبیه زندگی واقعی آنها باشد، مستند باشد و این جذاب نمی‌شود. سینما مقتضیات و زبان خود را دارد.

*یک علت تامه یعنی ترور شهید فخری‌زاده باعث شد تا شما این کار را بسازید، اما با دو مساله در این کار مواجه هستید، یک بحث ترور و اتفاق واقعی‌ای که می‌افتد و بحث دیگر، موضوع درام است که به موضوع سرگرم کردن و تاثیرگذاری برمی‌گردد، شما اهل حس برانگیختن هستید، چقدر به این موضوع در فیلم توجه کردید؟

نکته اول این است که ما دغدغه داریم. خیلی هم دغدغه داریم ولی وقتی در سینما وارد شدیم صدر اولویت‌ها جذابیت است تا با این جذابیت، مخاطب را درگیر کنیم، حس مخاطب را درگیر کنیم و با خود به سینما بکشانیم. ما در سینما فیلم می‌سازیم و الا می‌توانستیم کارهای دیگری را انجام دهیم. وقتی این میزان زحمت کشیدیم و در فیلم کوتاه کلی تمرین کردیم که بگوییم من چطور می‌توانم مضامین خود را در زبان سینما بگویم طوری که برای مخاطب جذاب باشد و بپذیرد و آن را پس نزد. این موضوع در صدر و اولویت است. ما دغدغه را داریم اما از طرف دیگر باید ببینیم که چه چیزی باعث جذابیت می‌شود، وقتی وارد این مدل ساخت بیوگرافی می‌شویم، محدودیت‌ها بیشتر است ما محدود بودیم و نمی‌توانستیم زندگی ایشان را محدود کنیم و باید کلیت زندگی ایشان را همچون امانتی در دست خود نگاه می‌داشتیم. اما خانم پیرانی همه‌جوره به ما لطف داشتند و کمک کردند.

*خود ایشان مطالبی در اختیار شما قرار دادند؟

بله، خیلی مفصل حرف زدند، خاطرات گفتند و همکاری زیادی کردند.

*مستندهایی را که درباره ایشان ساخته شده بود، دیدید؟

بله، یک تعدادی را دیدیم و خود ایشان مفصل‌تر توضیح دادند، عکس نشان دادند و نکاتی بیان کردند. ما در فیلم سعی کردیم این نکات را طوری انتخاب کنیم که درام هم خوب دربیاید و نمی‌خواستیم وجوهی را نشان دهیم که به کلیت زندگی ایشان خدشه وارد شود. ایشان شناخته‌شده و معروف هستند، خیلی برای ما ترسناک بود که مردم چه می‌گویند و خیلی از سیاسیون که ایشان را به‌عنوان فرد بزرگی می‌شناسند چه می‌گویند و این چالش بزرگی برای ما بود.

*وقتی دراماتیک به شهید رضایی‌نژاد نگاه می‌کنید غیر از صحنه ترور، چه چیزی در این داستان دیدید؟

یک زنی که به شدت زندگی خود را دوست دارد، کم‌کم می‌فهمد شوهرش وارد فضاهای امنیتی شده که روی آن حساس هستند، همکاران او را زده‌اند و می‌خواهد زندگی خود را نگه دارد، چون زندگی‌اش را دوست دارد. آنقدر برای این زندگی می‌جنگد با تمام ترس‌هایی که دارد و به نقطه‌های عجیبی از این ترس می‌رسد و بعد می‌فهمد شوهر خود را همانطور که هست باید بپذیرد. این نقطه‌ای است که قهرمان ما به آن می‌رسد. این دراماتیک است.

*مقام تسلیم و رضایت است.

بله، فشارها به او بیشتر می‌شود و از طرف دوستان و اقوام این فشارها وجود دارد که از این فضا بیرون بیایید و راحت شوید. تهدید و شک در همه چیز برایش وجود داشت. در آخر می‌پذیرد که شوهرش را آن طور که هست بپذیرد. در مقابله با فرهاد به اینجا می‌رسد که شوهر را آن طور که هست دوست بدارد و چون این برای من جذاب است و پای این می‌ایستد هر چند پایان تلخی دارد ولی قول مردانه به شوهر خود داده و تا آخر می‌ایستد و دست فرزندش را می‌گیرد و می‌رود که این آینده را بسازد. این به‌نظر ما دراماتیک است. مساله حل شده است ولی اذیت شدیم تا این دراماتیک دربیاید.

*نسبت داستان و واقعیت چطور بود؟ چقدر داستان به واقعیت نزدیک است؟

ببینید ما روح کلی زندگی ایشان را در فیلم داشتیم. شهید فضای فکری و ذهنی اینچنینی داشت درصورتی که با فضای ذهنی من مخالف بود و من با فضای فکری و سیاسی شهید اختلاف‌نظر دارم، ولی بالاخره امانت بود. موسیقی شجریان را خیلی‌ها می‌گفتند نگذارید ولی خانم پیرانی تاکید داشتند این را حفظ کنند. شهید این موسیقی را گوش می‌کرد و عکس با شجریان داشته و به‌نظرم این خیلی جذاب و خوب است که بگوییم هر گرایش سیاسی‌ای که وجود دارد همه پای مملکت ایستاده‌اند. در این فضای آشفته و تبلیغاتی که در مملکت است و همه می‌گویند فرار کنید، هیچ چیز این مملکت به‌درد نمی‌خورد یک کسی با اینکه عقاید سیاسی او مورد قبول من نوعی نبوده است، ولی پای مملکت خود ایستاده است.

به خانم یپرانی گفتم اجر این آدم شهادت بوده است، در شرایطی که می‌توانست رها کند. خیلی‌ها می‌توانستند این کار را انجام دهند، ولی خود را به آن راه زدند و داریوش پای کاری که کرد ایستاد، چون فکر می‌کرد درست است. نقد داشت ولی این کار را کرد. خوشحالم این فیلم را ساختیم. مهم‌ترین چیزی که الان در جمهوری اسلامی نیاز داریم و به‌نظرم سال‌ها است از آن فاصله گرفتیم و فکر می‌کنیم هر کسی انقلابی‌تر باشد خوب است و هر کسی از این دایره بیرون رفت از ما خارج است. این دایره باید بزرگ باشد همانطور که پیامبر این‌طور بود. این کشتی نوح است و هر کسی با هر عقیده‌ای باید سوار شود. باید به‌حدی سعه صدر داشته باشیم که این را بپذیریم. من نمی‌گویم از عقاید خود کوتاه بیاییم.  عقاید خود را داریم ولی باید مردم را جذب کنیم. انقلابی‌ها و حزب‌اللهی‌ها باید به این برسند که گفتمان را باید گسترش داد و باز کرد.

*ایراد دیگری که از خیلی‌ها در این چند وقت می‌شنوم این است که شما در این قصه و روایت وحید رهبانی را دارید که به شکل ضدقهرمان است، از طرف دیگر اگر این مشکل شرکت نبود یعنی دست شهید بازتر بود و در جای دیگری کار می‌کرد، پس در نتیجه بیرون می‌آمد و قصه ماموریت و وطن‌دوستی کمرنگ‌تر می‌شد. این برای من سوال بود ولی این ایراد را از بقیه می‌شنیدم که گیر کار الان این بود که شرکتی نبود که به او کار بدهند؟

ببینید این تصور شهره بود. شهره فکر می‌کرد اگر کاری برای شوهر او باشد و بیرون بیاید راحت‌تر این کار را می‌کند. درصورتی که داریوش کاری به شغل نداشت بلکه مسئولیتی روی دوش خود احساس می‌کرد که دوست نداشت این مسئولیت را روی زمین بگذارد. دوست داشت مسئولیتش را تا انتها پیش ببرد و کسی نبود که از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند. دوستان او را زدند ولی تا ته ایستاد، چون مسئولیت‌پذیر است. آقای پناهیان در جایی می‌گوید یکی از ویژگی‌هایی که باید داشته باشیم مسئولیت‌پذیری است که مساله مهمی در همه جا و همه چیز است. یک مادر را می‌بینید که هیچ عقیده‌ای ندارد ولی مسئولیت‌پذیر است. می‌داند در قبال فرزند خود مسئولیت دارد. خیلی فرق می‌کند. این چیزی است که در ما کمرنگ شده است. فکر می‌کنیم به من چه ربطی دارد، من چه مسئولیتی نسبت به خانواده و همسر خود دارم، حال جامعه بماند. درصورتی که همه ما نسبت به همدیگر مسئول هستیم. این تصور شهره است که فکر می‌کند اگر بیرون بیاید بهتر است درصورتی که متوجه می‌شود این تصور او است که فکر می‌کند اگر بقالی بزند بهتر است تا پیش او کار کند. ما خطی روی این می‌کشیم که تصور شهره بود و داریوش هیچ‌وقت این واقعیت را نمی‌پذیرفت، اینکه اگر بیرون می‌آمد ترور نمی‌شد. برای داریوش دغدغه است نه اینکه کار برای او نیست. من یک خاطره‌ای بگویم که بچه‌های فردو می‌گفتند همه بچه‌های ما که بعد از زدن احمدی‌روشن بیرون آمدند، بسیاری بی‌خیال شدند و برخی دیگر رئیس و مدیر شرکت‌های مهم هستند. اینها نخبه‌اند و به‌راحتی بیکار نمی‌مانند. در فیلم واقعیت این نیست و این تصور شهره بود که بگوییم جایی برای کار برای داریوش نیست و شهره درنهایت می‌فهمد اشتباه فکر می‌کرد و می‌فهمد شوهر او این کاره نبود که این مسئولیت را زمین بگذارد.

*برای انتخاب بازیگران محدودیت داشتید؟

چه محدودیتی؟

*اینکه در نظر شما چیز دیگری باشد ولی اتفاق نیفتد.

وقتی کارگردانی می‌خواهد فیلمی بسازد یکی از مهم‌ترین قسمت‌ها انتخاب بازیگر است. خیلی کار سختی است، کار سخت و طاقت‌فرسا؛ بالاخره شما لیستی برای این فیلم دارید. برخی درخواست پولی که دارند به شما نمی‌خورد، یکی زمان ندارد.

*اینکه مجبور شده باشید بازیگری را انتخاب کنید.

خیر، قطعا مجبور نشدیم. تفکرم همیشه این است که اگر فیلمم با بازیگر درنمی‌آید آن فیلم را نمی‌سازم. هیچ‌وقت وارد این ریسک نمی‌شوم، چون چند میلیارد تومان هزینه می‌شود و حیثیت خود را گذاشتیم. مگر می‌شود مجبور شوم با بازیگری فیلم را بسازم که کار درنیاید؟ این کار را نمی‌کنم، همانطور که ماه‌ها سر انتخاب بازیگر در پیش تولید صبر کردیم. یکی از مهم‌ترین چالش‌های ما انتخاب بازیگر بود. این لیست را داریم و برخی فیلمنامه را دوست ندارند، برخی با مضمون مشکل دارند.

*این را می‌خواستم بپرسم.

نمی‌خواهم وارد این حوزه شوم. البته ترسی ندارم.

*اسم نمی‌خواهیم ولی در این خصوص توضیح دهید.

اسم نمی‌برم ولی شکی در این نیست که یک‌سری آدم‌ها نه فقط در سینما، شاید خیلی جاها نسبت به برخی موضوعات گارد دارند و حاضر نیستند برای آن هزینه بدهند. شما چادر سر می‌کنید و جایی می‌روید که شاید این را نپذیرند و پای این می‌ایستید و شاید کتک این را هم بخورید ولی برخی وارد این چالش نمی‌شوند. این تعداد کم نیستند و شاید هرکسی نخواهد هزینه این کار را بدهد.

*شاید اعتقاد ندارد.

بله. برخی هم اعتقاد ندارند. این وجود دارد.

*چه درباره این صحبت کنیم یا نکنیم، این مساله جدی و الان مبتلا‌به است. امیر جدیدی در فیلم اصغر فرهادی بازی می‌کند و به کن می‌رود و می‌بینید چه اتفاقی می‌افتد و از او چه سوالاتی کردند و رها نمی‌کنند. پس این مساله‌ای نیست که اشاره نکنیم و باید درباره این حرف زد. اگر موضع ما حق است و حق داریم طلب داشته باشیم، چرا پای کار نمی‌آیید، این به‌خاطر مخالفت با مضمون فیلم است؟

بالاخره آدم‌ها اختیار دارند. دو وجه دارد: یکی اینکه فرد اختیار دارد و می‌تواند نیاید.

*درست است، کسی را نمی‌شود زور کرد، ولی می‌توان نقد کرد.

خیلی‌ها با این مضامین مشکل دارند و حاضر نیستند پای این کارها بیایند. در عوامل ما چه پشت و چه جلوی دوربین بودند کسانی که با این مضامین مشکل داشتند و نیامدند ولی خانم زارعی و آقای شعیبی فیلم را با حس آمدند و بحث مالی تنها مطرح نبود. بحث مالی در این میان مطرح نبود و شاید به خیلی از بازیگران رقم‌های عجیب هم پیشنهاد کنید؛ نمی‌آیند. در کارهای قبلی من بود که رقم‌های عجیب می‌گفتیم ولی نمی‌آمدند. خانم زارعی و آقای شعیبی آمدند و کار را دوست داشتند که مهم‌ترین مساله است، و بعد به کارگردان اعتماد می‌کنند و می‌دانند این فیلم جذابی است و شعاری نمی‌شود و درمی‌آید. این دو نفر فیلمنامه را دیدند و خوش‌شان آمد و انتخاب کردند.

*برعکس این موضوع هم وجود دارد که کسی در فیلم شما با این مضمون بازی می‌کند و بعد در انتخاب‌های بعدی به مشکل بخورد؟

لازم است مطلبی را بیان کنم؛ اینکه خانم زارعی در فیلم آقای فرهادی بازی کرده و در فیلم آقای حاتمی‌کیا هم بازی کرده است.

*بعد از اینکه در فیلم حاتمی‌کیا بازی کرد، در فیلم فرهادی بازی نکرد.

شاید آقای فرهادی نخواست.

*خط بازیگری زارعی از جایی تغییر کرد.

اینچنین نیست. مگر در کار «ایده اصلی» بازی نکرد؟

*ایده اصلی کار خانم موگویی بود و خب خیلی هم خط فکری متفاوتی با ما ندارند. منظور من این است که بچه‌های آن‌طرفی بعد از بازی کردن در یک‌سری فیلم‌های دیگر، با این بازیگران کار نمی‌کنند. چند سال پیش با بابک حمیدیان صحبت می‌کردم و می‌گفت وقتی در «چ» بازی کردم با این مشکل مواجه شدم. البته شاید بعدا این موضوع را حل کرد.

این وجود دارد و نمی‌خواهم بیان کنم اصلا نیست. اما بالاخره کسی که کار خود را خوب بلد باشد، کار می‌کند. خیلی از عوامل فیلم‌ها هستند که با دوطرف کار می‌کنند. خانم زارعی نمونه این است. می‌گفت همان زمان که در فیلم «گزارش یک جشن» بازی می‌کرد، در «جدایی نادر از سیمین» هم بازی می‌کرد. کاری نداریم با چه مضمونی است ولی ابراهیم حاتمی‌کیاست.

*آن زمانی بود که حاتمی‌کیا با اصغر فرهادی رفیق بود.

این هم باشد ولی این فضا وجود دارد. شما کار خود را بلد باشید در همه‌جا کار می‌کنید. باید کار را درست انجام دهیم و فیلم خوب بسازیم. وقتی فیلم را خوب بسازید، دیده می‌شود، منتقد هم دوست دارد، حتما کار سخت‌تر است. با حاتمی‌کیا درباره این کار صحبت می‌کردم، می‌گفت وقتی شما بچه‌مسلمان هستید و یک مضمون انقلابی هم کار کنید، باعث می‌شود پایین بروید، چون عده‌ای می‌خواهند حال شما را بگیرند، نقد کنند و باید تلاش کنی خود را به صفر برسانی و بعد از صفر به بالا بیایی. یک موضوع تلخ انتخاب کنم همان ابتدا ده پله بالا رفتم. این خیلی برای ما چالش است ولی برای من جذاب است و دوست دارم وارد این چالش شوم و کاری کنم و بگویم فیلمی درباره شهدای هسته‌ای ساختم ولی کاری می‌کنم که بدون چشم قرمز از سالن بیرون نروید. کار سختی است. ادعای من نمی‌شود ولی تمام تلاشم را می‌کنم که بگویند این کار را کردند و این مقدار تلخ اقدام کردند. زمانی که جنگ در این مملکت خیلی رسمیت نداشت (حداقل بین برخی هنرمندان اینچنین بود)، آقای حاتمی‌کیا، فیلم «از کرخه تا راین» را می‌سازد، فیلم «آژانس شیشه‌ای» را می‌سازد. اگر فیلم را قوی و هنرمندانه بسازید، گاردها را باز می‌کنید و انسان‌ها را با خود همراه می‌کنید، این ویژگی سینماست، این ویژگی هنر است که شما را همراه می‌کند. استاد فرشچیان که تابلوی نقاشی از حماسه عاشورا می‌کشد هرکسی در دنیا نگاه کند برایش سوال پیش می‌آید که جریان این نقاشی چیست؟ این ویژگی هنر است که مرزها را در می‌نوردد.

*پس شما این مبارزه را پذیرفته‌اید.

حتما همین‌طور است. ما در این چالش هستیم. دو وجه دارد؛ یک وجه این است که یک‌سری بچه‌مسلمان‌ بودند که در این سینما بد عمل کردند و بدنامی‌اش برای ماست و ما باید خود را ثابت کنیم که ادعایی نداریم و نیامدیم شعار بدهیم و حتما مضامین و دغدغه‌هایی داریم.

اصلا به سینما آمدم که فیلم بسازم و حتما دغدغه‌هایی دارم که در فیلم می‌آید، چه بخواهم و چه نخواهم. من را بکشند نمی‌توانم فیلمی بسازم که در انتها لجن باشد. من کیف می‌کنم در فیلمم، یک قهرمان نشان دهم و اسلوموشن هم می‌سازم و این من هستم و کاری نمی‌توانم بکنم. نمی‌خواهم و نمی‌توانم قهرمانی نشان دهم که در انتها گریان باشد. شخصیت من این نیست. بالاخره وقتی وارد این عرصه می‌شویم این چالش‌ها را داریم و باید با اینها بجنگیم.

*یک تلقی و دسته‌بندی درمورد فیلمسازان وجود دارد که برخی از آنها، فیلمسازان ایدئولوژیک هستند و برخی دیگر در سینمای مستقل فیلم می‌سازند. شما این را قبول دارید؟

مگر می‌شود کسی ایدئولوژی نداشته باشد؟ مگر امکان دارد؟ مگر می‌شود کسی در سینمای دنیا فردی جدی باشد و ایدئولوژی نداشته باشد؟ این امکان ندارد. پشت صحنه فیلم «فهرست شیندلر» را می‌دیدم و در آن گریه می‌کردند و می‌گفتند اینجا آدم‌هایی بودند که کشته شدند. چون لوکیشن آن فیلم در لهستان بود. حالا مگر می‌شود گفت که کارگردان این فیلم ایدئولوژی نداشته است؟ ایدئولوژی داشته که این فیلم را ساخته. من فکر می‌کردم فرد تکنیکی باشد ولی وقتی پشت صحنه را دیدم، فهمیدم چقدر ایدئولوژیک است. هنر جوشش است و فیلم هم جزئی از هنر. مگر می‌شود یک آدمی ایدئولوژی نداشته باشد. صد فیلم دفاع مقدسی داشتیم و ممکن است برخی از آنها همچون کرفس باشند و هیچ حسی نسبت به آن ندارید اما یک فیلمی از رسول ملاقلی‌پور می‌بینید که چهار ستون بدن شما می‌لرزد از اینکه چه شده است. آنهایی که می‌گویند هیچ ایدئولوژی‌ای ندارم و نمی‌خواهم فیلم ایدئولوژیک بسازم، این‌که خودش برآمده از یک ایدئولوژی است. پودوفکین، سینمای روسیه تا سینمای موج نوی فرانسه، نیویورک و… ایدئولوژی داشتند. همه یک ایدئولوژی داشتند که با تمام وجود فیلم‌هایی ساختند که ماندگار شده است. حتما در فیلم‌های کوبریک ضدآمریکایی بودن، معلوم است که جدی به سیاست کلی آمریکا نقد دارد و تلاش می‌کند این را بیرون بزند.

البته عبارتی که برای این جنس فیلمساز به‌کار می‌برند این است که فیلمساز وابسته است. شما هم فیلمساز وابسته هستید؟

این را می‌گویند و این طبیعی است. من ابایی از این حرف ندارم و تکلیف من با خود و فیلم‌هایم مشخص است. من ژورنالیست نیستم که بگویم فلان هستم، من با شما خودمانی صحبت می‌کنم و فیلمساز هستم. برای اینکه بفهمید چه فیلمسازی هستم، فیلم‌های من را ببینید؛ می‌فهمید، حرفم در فیلم‌ها بیان می‌شود. به قول آقای حاتمی‌کیا در فیلم‌ها عریان می‌شویم. من هم این را بیان می‌کنم و هرچه عقیده دارم در فیلم بیان می‌کنم. تکلیف ما مشخص است ولی به‌عنوان یک فیلمساز نمی‌خواهم به غیر از فیلمم حرف بزنم. از این هم ترسی ندارم؛ ولی زبان اصلی من سینما و فیلم است و این‌طور می‌خواهم حرف بزنم.

*حالا که این وابسته بودن را قبول دارید، به نقدهایی که در فیلم‌هایتان می‌کنید، می‌رسیم. به‌طور مشخص فیلم «مصلحت» که هنوز فرصت اکران به دست نیاورده است، چطور می‌شود در فیلم آخوند فاسد نشان می‌دهید، امنیتی ناجور نشان می‌دهید پس آن‌چیزی که نشان نمی‌دهید و به آن نقد نمی‌کنید؛ کدام است؟

من نمی‌توانم بگویم چه چیزی را نشان نمی‌دهم، من به خیلی از چیزها نقد دارم، به خیلی از این مدیریت‌های اجتماعی، با انتخاب‌های اشتباه و… نقد دارم.

می‌خواهم بدانم مرز خود را با آن برانداز و کسی که اعتقادی به چیزی ندارد، چگونه مشخص می‌کنید؟

در فیلم من مشخص شده است. فیلم مصلحت را کنار بگذاریم، در فیلم‌های من تکلیف معلوم است. من خط‌قرمزهایی در فیلم خود دارم. خطی نیست که بکشم و بگویم این را نشان می‌دهم و آن را نشان نمی‌دهم. تکلیف من مشخص است. من پیشینه و نظری نسبت به جمهوری اسلامی و انقلاب دارم.

*اما این ادعا وجود دارد که براندازها هم نقد می‌کنند.

اینها فرق می‌کند. آقای علیزاده در خارج کشور است، تکلیف او مشخص است و نقد می‌کند و حتی خود رهبری را هم نقد می‌کند. نقد معلوم است ولی نقد مغرضانه با نقد مصلحانه فرق زیادی دارد. من نمی‌توانم تعیین کنم این نقدها کجاست ولی مشخص است کسی که جمهوری اسلامی را از اساس قبول ندارد، با کسی که قبول دارد و می‌جنگد تا کمک کند، در کجا فرق دارند. این آدم‌ها گاهی در مصداق هم اشتباه می‌کنند. یک زمانی آدم‌ها نیت مصلحانه دارند ولی وقتی فرم و تحلیل درستی ندارند، ضربه می‌زنند. اینها را هم قبول دارم ولی فرق اینها مشخص است. من می‌گویم یکی از چیزهای مهمی که الان وجود دارد این است که تا جایی خط قرمز است که مردم را ناامید کنیم. برای من ناامید کردن مردم، خط قرمز است. در پایان مصلحت و برخی از فیلم‌ها اینچنین شده که گفته‌ام زیادی است و باید بردارم، مخصوصا مصلحت این‌طور بود. مثلا در فلان سکانس فیلم تمام است و من می‌خواهم بگویم این ادامه دارد و آینده است و این آینده با همه تاریکی‌هایی که وجود دارد روشن است. من فرد متوهمی نیستم و تلخی‌ها و تاریکی‌ها را می‌بینم. من به آن منتقد هستم و در اقوام و دوستان بحث می‌کنم و می‌گویم اگر شما درباره این مساله حرف می‌زنید من بابت این هزینه دادم، سه فیلم ساختم که اجازه ندادند بسازم، فیلم من را توقیف کردند. من این را بیان می‌کنم، منتقد هستم و بابتش هزینه می‌دهم و وسط گود رفتم. فقط حرف و غر نمی‌زنم، بلکه وسط گود رفتم. غلط و اشتباه هم دارم و یک جاهایی خطا می‌کنم، ولی خوشحالم که عمل می‌کنم، نه اینکه فقط حرف بزنم و غر بزنم. خط قرمز من این است که مردم را ناامید کنم و از این می‌ترسم.

*حالا که این وابسته بودن را قبول دارید، به نقدهایی که در فیلم‌هایتان می‌کنید، می‌رسیم. به‌طور مشخص فیلم «مصلحت» که هنوز فرصت اکران به دست نیاورده است، چطور می‌شود در فیلم آخوند فاسد نشان می‌دهید، امنیتی ناجور نشان می‌دهید پس آن‌چیزی که نشان نمی‌دهید و به آن نقد نمی‌کنید؛ کدام است؟

من نمی‌توانم بگویم چه چیزی را نشان نمی‌دهم، من به خیلی از چیزها نقد دارم، به خیلی از این مدیریت‌های اجتماعی، با انتخاب‌های اشتباه و… نقد دارم.

می‌خواهم بدانم مرز خود را با آن برانداز و کسی که اعتقادی به چیزی ندارد، چگونه مشخص می‌کنید؟

در فیلم من مشخص شده است. فیلم مصلحت را کنار بگذاریم، در فیلم‌های من تکلیف معلوم است. من خط‌قرمزهایی در فیلم خود دارم. خطی نیست که بکشم و بگویم این را نشان می‌دهم و آن را نشان نمی‌دهم. تکلیف من مشخص است. من پیشینه و نظری نسبت به جمهوری اسلامی و انقلاب دارم.

*چقدر به این امید نیاز است؟

به‌شدت الان به این امید نیاز داریم. حتی اگر نقد می‌کنیم باید مردم را امیدوار کرد. من در این شرایط با خیلی چیزها مشکل دارم، ولی عجیب به آینده امیدوارم و می‌دانم روزهای طلایی داریم. نه اینکه در توهم باشم، بلکه شواهد را می‌بینم و می‌دانم اتفاقاتی در این کشور می‌افتد. ما از یک جاهایی می‌گذریم و به تمدنی می‌رسیم که اتفاقات بزرگی می‌افتد. من می‌گویم به اربعینی می‌رسیم که در تمام زندگی این کشور جاری می‌شود. ما به این می‌رسیم. نشانه‌هایی وجود دارد. بسیاری از آدم‌ها امتحان می‌شوند، ولی آینده به‌شدت روشن است. به‌شدت جهان را بسیار زیبا می‌بینم.

*به‌نظر می‌رسد این اوج سخت بودن است، همچون زایمانی که صورت می‌گیرد و اوج سختی است.

درست است. این خط قرمز من است که هیچ‌گاه نمی‌توانم مردم را ناامید کنم. این واقعا یکی از خط قرمزهاست. این تلخ است. فیلم مصلحت هم به همین خاطر تلخ است، ولی فکر می‌کنم در انتها مخاطب می‌گوید قهرمان این فیلم با تمام مشکلاتی که داشت پای این مملکت ایستاد. شهره پیرانی، داریوش رضایی‌نژاد پای این مملکت ایستادند. سکانس ترسناکی بود، ساعت‌ها در سکانس پایانی فیلم حرف زدیم و شهره وقتی بیرون می‌آید داغان است و حال او بد است. نمی‌دانستم می‌توان در این چند دقیقه شهره را از اوج ناامیدی به یک امید و ادامه راه برسانم. لطف خدا بود که به‌نظرم این شده است. این یکی از خط قرمزهای من است که نباید مردم را حتی در بدترین شرایط ناامید کرد. این سنت انبیا است. ما می‌گوییم در بدترین شرایط، در زمان پیامبر یا حضرت نوح که می‌گویند حضرت نوح را در گونی می‌کردند و می‌زدند و شب دوباره تبلیغ می‌کرد. مگر پیامبر اسلام و ائمه ما کم از این دردسرها کشیدند؟ فرق اولیای خدا اینجاست که تحت تاثیر شرایط قرار نمی‌گیرند. همه به آینده نگاه می‌کنند و به‌سمت آینده روشن می‌روند. یک‌روز به پیامبر می‌گویند چه کردید؟ با چه امیدی ادامه می‌دهید؟ گفت صبر کنید ما چیزی می‌بینیم که شما نمی‌بینید. چه زمانی است؟ الان 1400 سال است که نشده، ولی یک روز می‌شود. چقدر آینده را درست می‌گویند و در بدترین شرایط باید صبر کنیم و مردم را امیدوار کنیم. البته این امید باید واقع‌بینانه باشد، نه اینکه مردم را متوهم کنیم. اینکه دست‌به‌دست هم دهیم خیلی کارها می‌توان کرد، همانند زمان سیل! اگر باهم باشیم اتفاقات عجیبی می‌توانیم رقم بزنیم و نباید خسته شد. این امید را نباید از دست داد و باید این را به مردم تزریق کرد.

*وقتی به مفهوم وطن اشاره می‌کنیم، با یک مفهوم کلی حفظ وحدت و تمامیت ارضی طرف هستیم که خیلی از آدم‌ها با طیف‌ها و تفکرات متنوع را کنار هم قرار می‌دهد؛ آدم‌هایی از جنس شهید داریوش رضایی‌نژاد که ممکن است در زمان حیات‌شان، دیدگاه سیاسی متفاوتی با مثلا شمای فیلمساز داشته باشند.

این را قبول دارم. ما همه در ایران زندگی می‌کنیم. این نکته مهمی است. ما سال‌ها این را بلد نبودیم. حداقل پدران ما این‌طور نبودند. آقای ضرغامی حرف خوبی زد وقتی فیلم مصلحت را دید، گفت خیلی خوب بود. آقای ضرغامی گفت کاری که ما سال‌ها نتوانستیم انجام دهیم شما می‌کنید؛ یعنی این دایره را باز کردید. ما قطب‌بندی کردیم، اصلاح‌طلب و اصولگرا کردیم و شما اینها را به‌هم نزدیک می‌کنید. باید به این برسیم. وجه سیاسی یک وجه است، ازنظر فرهنگی و قومیتی و… باید اینچنین باشد. تمام تبلیغ این است که این مملکت جای زندگی نیست. این نظر که راه افتاده از ایران برویم و هیچ اتفاقی در این مملکت نمی‌افتد فاجعه است. باید بگوییم همه ما گرد این کشور هستیم و همه باید بایستیم. اگر همچون دکتر حسابی را بسازیم، یکی از انقلابی‌ترین کارهای ممکن را کرده‌ایم. دکتر حسابی وسط غرب گفت می‌خواهم پای این مملکت بایستم. دکتر حسابی در بیابان‌ها رفته و نقشه ایران را درآورده است. اینچنین پای مملکت خود ایستاده است. با اینکه به دکتر چمران ارادت ویژه‌ای دارم و نسبت‌به دکتر حسابی انقلابی‌تر بود، دکتر حسابی این اندازه انقلابی نبود. ما باید درباره دکتری که اولین پیوند قلب ایران را انجام داد، فیلم بسازیم. پروفسور سمیعی هنوز به ایران می‌آید و می‌رود و دغدغه دارد، مرکز مغز در ایران راه می‌اندازد. اینها را باید روایت کنیم. اگر قبول کنیم وطن جای درستی است و همه به اینجا تعلق داریم، همه باید برای اینجا بجنگیم. هتل نیست که هروقت خدمات خوب نبود برویم. باید پای این فیلم ایستاد، خیلی از آدم‌ها این‌طور پای این ایستادند و برای آن جنگیدند. فقط نمی‌خواهم از چمران نام ببرم، دکتر حسابی، شهید رضایی‌نژاد و هزاران آدم دیگر همین‌طور بودند و در این مملکت کار می‌کنند و مردمی بی‌ادعا هستند. با همه سختی هم می‌جنگند. من آدم‌هایی را می‌شناسم که اصلا ظاهر انقلابی ندارند، اما ارادت زیادی به همین مفهوم وطن دارند. کارگاهی تاسیس کرده و ازسوی بیمه و مالیات و هزار جای دیگر اذیت می‌شوند، ولی ایستاده‌اند و کار می‌کنند. چقدر این ارزشمند است. دشمن می‌خواهد اینها نمایش داده نشود و بگوییم همه ناامید هستند و درحال مردن. ما در حد شعب ابیطالب نیستیم. ما که ادعا می‌کنیم کم‌کاری کردیم که آنها توانستند این میزان پیشروی کنند.

*آنطور که انتظار دارید امید در فیلم شما پرورانده شده است؟

من فکر می‌کنم درآمده است. در حد توان و قابلیت فیلمنامه که این میزان بود فکر می‌کنم درآمده است. شهره از یک نقطه به نقطه دیگر می‌رسد. فقط هم این نقطه پایان نیست. به‌نظر من شهره به نقطه‌ای می‌رسد که باید پای شوهر خود بایستد و شوهرش برای او ارزشمند می‌شود. من فکر می‌کنم این‌طور است.

*بیان کردید مخاطب باید با چشم قرمز بیرون بیاید و درگیر فیلم شود. این هم اتفاق افتاد؟

در خیلی از سالن‌های نمایش عمومی که مردم را می‌بینیم این مورد را زیاد می‌بینم. سعی می‌کنم با مردم حرف بزنم و این بازخوردها را بگیرم. من فکر می‌کنم این اتفاق می‌افتد. آن چیزی که در توان من است و برداشت دارم این را می‌فهمم.

*خانم منیر قیدی هم قشنگ از بچه‌ها پذیرایی کردند و خیلی خوب جواب می‌دادند.

بله. می‌خواهم بگویم اینجا جای ترسناکی است. وقتی می‌بینم همه هستند و موبایل‌ها روشن نمی‌شود می‌فهمم ریتم فیلم مخاطب را درگیر کرده و مخاطب ایستاده است. وقتی در صحنه ترور همه نفس‌ها حبس است، فکر می‌کنم توانستیم نزدیک شویم.

*نقش و جایگاه زادگاه شهید رضایی‌نژاد، تاثیر مهمی در روایت داستان این فیلم دارد. چرا نخواستید بیشتر آبدانان را نشان دهید؟ آیا صرف پوشیدن لباس تن بچه یا چند کلمه یا اصطلاح کفایت می‌کرد؟ درصورتی‌که این قابلیت را داشت که صحنه‌های اول فیلم از دشت‌های آنجا شروع می‌شد.

من محدودیت زمان داشتم. می‌خواستیم از اینجا شروع کنیم زمان کم می‌آوردیم. درست است آبدانانی بودند ولی به‌روز بودند. خانم پیرانی لهجه ندارد. این لباس که تن کردیم همان لباس آرمیتا است که ایده‌های زیادی داشتیم که تن او کنیم و می‌خواستیم بیان کنیم والدین او تحصیل کرده‌اند و می‌خواهند در خارج درس بخوانند. آنها را جایی گذاشتیم که از زمان جنگ می‌گوید و خاطرات خود را بیان می‌کند که در چادر بودیم و دیدیم اگر این را در بطن قصه بگوییم جذاب‌تر است. اینکه اینها اصالت‌هایی دارند، هرچند به‌روز و تحصیلکرده هستند، ولی به اصالت‌های خود پایبند هستند. می‌گویند این فرد بی‌ریشه‌ای است، ولی داریوش می‌گوید من بچه آبدانانم! بچه‌های شهرستان اگر سال‌ها در تهران زندگی کنند ولی اصیل باشند افتخار می‌کنند اصالت شهرستانی دارند و می‌گویند ما اینچنین هستیم. آدم‌های تازه به دوران رسیده این‌طور نیستند، سریع می‌خواهند لهجه خود را تغییر دهند و اصل خود را منکر شوند. آدم‌های اصیل این اصالت را حفظ می‌کنند و خانم پیرانی می‌گوید هنوز عاشورا و تاسوعا به آبدانان می‌رویم. کلی وسایل در صحنه برای خانم پیرانی است که جاجیم و گلیم و… دارد. اینها اصل و نسب‌دار و ریشه‌دار هستند. کلمه هناس را آوردیم که این اصالت کار می‌کند و فرقش با فرهاد این است، فرهاد بی‌ریشه و سطحی است. اینها با ریشه و اصالت‌دار هستند.

*همان‌قدر که از خانم پیرانی کمک گرفتید از آرمیتا هم کمک گرفتید؟

با آرمیتا هم صحبت‌هایی کردیم، نکاتی بیان کرد. آرمیتا در آن زمان بچه بود. مبهم و محو به یاد دارم.




همراهی بازیگران “گاندو” و “زخم کاری” با “صورت فلکی”+عکس

سینماروزان/زهرا دمزآبادی: بازیگران فیلم سینمایی «صورت فلکی»، تازه‌ترین ساخته حسین دارابی که مراحل تولید خود را مدتی‌ است در سکوت خبری آغاز کرده، معرفی شدند.

به گزارش سینماروزان وحید رهبانی بازیگر “گاندو” و سیاوش طهمورث بازیگر “زخم کاری” ازجمله بازیگران این فیلم هستند.

همزمان با ادامه فیلمبرداری فیلم سینمایی «صورت فلکی» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه، نخستین عکس و اطلاعات رسمی از این پروژه منتشر شد.

این فیلم هم‌اکنون در مراحل پایانی فیلمبرداری است و گروه تولید، برای ضبط صحنه‌های داخلی در تهران مستقر هستند.

مریلا زارعی و بهروز شعیبی زوج اصلی فیلم تازه حسین دارابی را شکل می‌دهند و وحید رهبانی، سیاوش طهمورث، سولماز غنی، امین میری، علیرضا نایینی و بازیگر خردسال کوثر حیدری  در «صورت فلکی» آن‌ها را همراهی می‌کنند.

«صورت فلکی» به نویسندگی احسان ثقفی و مهدیه عین‌اللهی، روایتگر تشویش‌های زنی است در آستانه از دست دادن تمام زندگی‌اش…

این فیلم دومین همکاری مشترک حسین دارابی و محمدرضا شفاه و دومین همکاری سازمان سینمایی سوره حوزه هنری با تیم سازندگان فیلم «مصلحت» است که کاندیدای دریافت ۷ سیمرغ در رشته‌های مختلف و برنده دیپلم افتخار بهترین کارگردانی اول از سی‌و‌نهمین جشنواره فیلم فجر شد.

تازه‌ترین محصول سینمایی حوزه هنری، به‌طور همزمان مراحل فنی خود را برای حضور در چهلمین جشنواره فیلم فجر طی می‌کند.

مریلا زارعی در نمایی از صورت فلکی
مریلا زارعی در نمایی از صورت فلکی




سوگلی حوزه بدون اکران فیلم قبلی، باز پروانه ساخت گرفت! لابد باز به پشتگرمی پول حوزه؟؟؟+صدور یک پروانه دیگر

سینماروزان: شورای صدور پروانه ساخت با تولید دو فیلمنامه موافقت کرد که در میان این فیلمنامه ها نام “به هدی” بیشتر جلب توجه میکند از این حیث که تهیه کننده اش یک فیلم پشت خط اکران مانده دارد و بدون منطق اقتصادی تولید باز پروانه ساخت گرفته.

محمدرضا شفاه که در چند سال اخیر بواسطه حمایت حوزه توانسته تهیه کننده آثاری همچون “بیست و یک روز بعد” و “دیدن این فیلم جرم است” شود بدون اکران “دیدن…” پروانه “به هدی” را گرفته و معلوم نیست باز هم بناست حوزه پول تولید ایشان را بدهد یا نامبرده به خودکفایی رسیده؟؟

شفاه مدیرعامل باشگاه فیلم سوره منسوب به حوزه هنریست و جالب اینکه هر محصول سینمایی بلندی که در این باشگاه تولید شود باید نام شفاه را بعنوان تهیه کننده داشته باشد!؟

کارگردانی فیلم تازه شفاه با عنوان “به هدی” را حسین دارابی برعهده دارد که نام خانوادگیش یادآور نام خانوادگی علی دارابی معاون استانهای صداوسیماست!!!

فهرست کامل پروانه های صادره بشرح ذیل است:

–“کمدی” به تهیه‌کنندگی بیژن امکانیان ،کارگردانی کاوه سجادی حسینی و نویسندگی عباس رزیجی

–“به هدی” به تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه ،کارگردانی حسین دارابی و نویسندگی احسان ثقفی یزدی




حل معمای روستای بدون کودک(!) در «سوزن»+عکس

سینماروزان: با پایان تصویربرداری فیلم کوتاه «سوزن» ساخته یوسف جعفری، تدوین آن توسط محمد طالبی در حال انجام است.

همچنین صداگذاری و ساخت موسیقی آن زیرنظر محمد چنگی پیش می رود. پیش بینی می شود نسخه نهایی «سوزن» در نیمه دوم مهرماه آماده شود.

قصه «سوزن» در دهه شصت می گذرد و یک کمدی- درام کودک و نوجوان محسوب می شود که در یکی از روستاهای توابع شهرستان فراهان استان مرکزی جلوی دوربین رفته است.

پارمیدا نیازی، مبین سپاس زاده، رضا عیسی آبادی، علی اصغر نوری، یاسین پورعزیزی، حسن غیاث آبادی و رضا بهرامی ترکیب بازیگران این فیلم را تشکیل می دهند.

در خلاصه داستان «سوزن» آمده است: گروهی جهادی برای انجام خدمات بهداشت و درمان و فعالیت های فرهنگی وارد روستایی دورافتاده می شوند که ظاهرا کودکی ندارد؛ اما نشانه هایی از حضور بچه ها در جای جای آن دیده می شود. اعضای گروه برای حل این معما دست به کار می شوند… .

یوسف جعفری پیش از این کارگردانی آثار کوتاه داستانی و مستندی همچون «خاطرات رضاخانی»، «رویای گل ها»، «ایماژ»، «پیدایش»، «رقص شعله»، «اینجا پایان جاده نیست»، «میزبانی» و … را برعهده داشته است.

این فیلم محصول جدید گروه هنری «کات» می باشد. «کات» 2 سال پیش توسط «باشگاه فیلم سوره» برای حمایت از فیلمسازان جوان در عرصه تولید فیلم های کوتاه و نیمه بلند تشکیل شد.

عوامل فیلم کوتاه «سوزن» عبارتند از؛ تهیه کننده: حسین دارابی، کارگردان: یوسف جعفری، نویسنده: منا شکری، مدیر تصویربرداری: عباس شیرمحمدی، تدوین: محمد طالبی، صداگذار و آهنگساز: محمد چنگی، صدابردار: امین اردانی، طراح چهره پردازی: ثمره برازنده، طراح صحنه و لباس: علی اسماعیلی، مجری طرح: یوسف جعفری، تهیه شده در گروه هنری «کات».

سوزن
سوزن



«سوزن» جلوی دوربین رفت+عکس

سینماروزان: فیلم کوتاه «سوزن» به کارگردانی یوسف جعفری و تهیه کنندگی حسین دارابی به تازگی جلوی دوربین رفته است.

قصه این فیلم در دهه شصت می گذرد و یک کمدی-درام کودک و نوجوان محسوب می شود. یوسف جعفری پیش از این کارگردانی آثار کوتاه داستانی و مستندی همچون «خاطرات رضاخانی»، «رویای گل ها»، «ایماژ»، «پیدایش»، «رقص شعله»، «اینجا پایان جاده نیست»، «میزبانی» و … را برعهده داشته است.

فیلمبرداری «سوزن» طی 12 روز در روستای رکین در شهر کوچک خنجین از شهرستان فراهان استان مرکزی انجام شد و هم اکنون مراحل پس تولید خود را سپری می کند.

این فیلم محصول جدید گروه هنری «کات» می باشد. «کات» 2 سال پیش توسط «باشگاه فیلم سوره» برای حمایت از فیلمسازان جوان در عرصه تولید فیلم های کوتاه و نیمه بلند تشکیل شد.

در خلاصه داستان «سوزن» آمده است: گروهی جهادی برای انجام خدمات بهداشت و درمان و فعالیت های فرهنگی وارد روستایی دورافتاده می شوند که ظاهرا کودکی ندارد؛ اما نشانه هایی از حضور بچه ها در جای جای آن دیده می شود. اعضای گروه برای حل این معما دست به کار می شوند… .

پارمیدا نیازی، مبین سپاس زاده، رضا عیسی آبادی، علی اصغر نوری، یاسین پورعزیزی، حسن غیاث آبادی و رضا بهرامی ترکیب بازیگران این فیلم را تشکیل می دهند.

عوامل فیلم کوتاه «سوزن» عبارتند از؛ تهیه کننده: حسین دارابی، کارگردان: یوسف جعفری، نویسنده: منا شکری، مدیر تصویربرداری: عباس شیرمحمدی، صدابردار: امین اردانی، طراح چهره پردازی: ثمره برازنده، طراح صحنه و لباس: علی اسماعیلی، مجری طرح: یوسف جعفری، تهیه شده در گروه هنری «کات».

سوزن
سوزن

سوزن
سوزن