سینماروزان: ادعاهای تلویزیونی محمدمهدی اسماعیلی وزیر ارشاد درباره اینکه برخی فیلم‌های سینمایی را نمی‌‌توان با خانواده دید، خیلی زود با واکنش حسین فرحبخش تهیه‌کننده سینما مواجه شد.

به گزارش سینماروزان حسین فرحبخش در اظهاراتی تفصیلی ضمن حمایت از کلیت تولیدات سینمای ایران از وزیر ارشاد خواست مدیریت سینما را به محمد خزاعی بسپرد و خودش به دنبال ارتقای معیشت اهالی هنر برود.(اینجا را بخوانید)

اظهارات حسین فرحبخش زودتر از حد تصور با واکنش وزیر ارشاد مواجه شد که در بیاناتی کاملا متفاوت نسبت به اظهارات تلویزیونی خود، حامیانه نسبت به سینما توییت زد و نوشت: سینمای نجیب ایران، همواره پشتیبان فرهنگ اصیل این مرز و بوم بوده و سلایق مختلف را نمایندگی کرده است. چتر فرهنگی دولت مردمی برای همه خانواده سینما جا دارد!

اظهارات تازه وزیر ارشاد ضمن اینکه می‌تواند تحسین‌آمیز باشد و بیانگر روحیه منعطف او در پذیرش اشتباهات، پرسش‌برانگیز هم هست درباره “چتر فرهنگی”!
این چتر فرهنگی چیست و در کجا قرار دارد تا همه خانواده سینما برای تحت پوشش قرار گرفتن، بدان مراجعه کنند؟؟

سینماروزان: وزیر تازه ارشاد روی آنتن شبکه یک به انتقاد از کیفیت آثار سینمای ایران پرداخت و مدعی شد که برخی از آثار را نمی‌توان با خانواده تماشا کرد؛ این اظهارات با واکنش حسین فرحبخش تهیه‌کننده سینما مواجه گردید.

به گزارش سینماروزان محمدمهدی اسماعیلی وزیر ارشاد دولت سیزدهم در برنامه “نگاه یک‌”شبکه اول گفت: آیا وضعیت سینمای ما قابل قبول است؟ آیا مشکل دارد یا ندارد؟ من نمی‌توانم حرف‌هایی بزنم که همه از من تعریف کنند. وضعیت سینما واقعا اشکال دارد. من با انبوهی از فیلم های در نوبت اکران مواجه هستم.

وزیر ارشاد ادامه داد: من خودم را موظف می‌دانم که فیلم‌ها را تماشا کنم و می‌بینم که بعضی‌هایشان اشکالاتی دارد. من حاضر نیستم فیلمی را با خانواده ام ببینم؛ چطور می‌توانم اجازه بدهم که مردم ما این فیلم را ببینند. خود اهالی سینما باید کمک کنند این وضعیت را تغییر دهیم. قطعا حوزه مدیریتی ما از آثاری که به فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی ما توجه دارند، حمایت می‌کند. من خودم را سرباز این مردم و نظام می‌دانم. تا روزی که در خدمت مردم هستم در پایبندی جدی به صیانت از فرهنگ ایرانی و اسلامی تاکید خواهم کرد.

حسین فرحبخش تهیه‌کننده سینما در واکنش به ادعاهای وزیر ارشاد گفت: آقای وزیر ارشاد چقدر اعتماد به نفس دارید که چنین ادعایی می‌کنید؟! خجالت نکشید بابت دیدن این فیلم‌ها چون هم ما و هم خانواده‌مان اگر تدین‌‌مان از شما بیشتر نباشد، کمتر نیست.

این تهیه‌کننده ادامه داد: شما قبل از رای اعتماد و در قالب برنامه‌های‌تان، علیه سینما ادعاهایی طرح کردید که همچنان اثبات نشده‌اند و حالا هم مجددا می‌گویید برخی فیلمهای سینمای ایران قابل دیدن نیست! اگر در این جامعه زندگی کرده‌اید حتما از وضعیت زندگی مردم و اهالی هنر خبر دارید! هیچ می‌دانید هشت ماه از سال گذشته و حتی یک ریال به هنرکارت اهالی هنر واریز نشده؟ آقای وزیر! هیچ می‌دانید از اهالی گرفتار جامعه هنر بابت بیمه تکمیلی هم کلی پول گرفته‌اند؟دو ماه از روز سينما گذشت و هنوز معلوم نشد وعده تسهیلات‌تان به اهالی سینما چه شد؟ شما ابتدا پاسخ دهید دو ماه بعد از وعده‌های‌تان چرا یک ریال کمک به بدنه هنر نکرده‌اید و بعد درباره کیفیت سینمای ایران نظر دهید.

تهیه‌کننده افزود: آقای وزیر! مراقب باشید گول کشمیری‌های و کلاهی‌های زمان حال را نخورید! تماشای فیلمهای ایرانی خجالت که ندارد هیچ بلکه مایه افتخار است. به عنوان یک انقلابی و بچه شیعه مسلمان که زندگیم را پای سینما گذاشتم و چهار دهه فعالیت دارم و بیش از شصت فیلم تولید کردم به جرات می‌گویم هیچ چیز در این چهل و چند سال به اندازه سینما با اسلام و شرع و اخلاقیات هماهنگ نبوده! تنها چیزی که می‌شود چهل و چند سال تاریخ انقلاب را به آن پیوند زد همین سینماست. سینمای ایران در این چهل و چند سال به شدت همراهی داشته با شرع و اخلاقیات و هر که جز این فکر می‌کند بهتر است اصلا قید مدیریت هنری در این کشور را بزند.

فرحبخش تاکید کرد: خیلی از فیلم‌ها را ما هم دوست نداریم و نمی‌بینیم ولی دلیل نمی‌شود که کلیت سینما را زیر سوال ببریم. آقای وزیر! هر که از دیدن فیلمهای ایرانی خجالت می‌کشد بهتر است فیلم ایرانی نبیند. اگر سینمای ایران در خدمت انقلاب نبوده لابد محصولات متنوع و موزون(!) شبکه‌های ماهواره‌‌ای، در خدمت نظام بوده؟؟ آقای وزیر! کاری نکنید که در قرن ۲۱ آبروی اسلام برود. نگذارید دگماتیست‌ها از بیانات شما خرسند شوند.

وی ادامه داد: آقای وزیر ارشاد! با این نگاه نسبت به سینمای ایران خجالت می‌کشیم که شما وزیر مایید!؟ انگار شما را با فرهنگ میانه‌ای نیست و برخلاف نظر امام(ره) که فرمودند سینما از مظاهر تمدن است، بیش از حد متحجرانه به سینما می‌نگرید. والله اگر تاریخ فرهنگ این چهل و چند سال را مرور کنیم سینمای ایران کاملا متاثر از انقلاب اسلامی است پس بهتر است از ادعاهای اخیر توبه و استغفار کنید.

این تهیه‌کننده خاطرنشان ساخت: اگر رییس سینمای شما محمد خزاعی است بگذارید کارش را بکند و به جای او اظهارنظر نکنید. آدمها و تصمیمات‌تان را به خزاعی تحمیل نکنید تا بتواند خودش، کارش را انجام دهد و پاسخگوی تصمیماتش باشد!

سینماروزان/کیوان بهارلویی: حرفهای حسین فرحبخش درباره تبدیل شدن فارابی به مرکزیت توزیع رانت با واکنشی از سوی حبیب ایل‌بیگی قائم مقام فارابی در فضای مجازی مواجه شد.

ایل‌بیگی خطاب به فرحبخش نوشت: خوب بود می‌گفتید که چقدر پول بابت نمایش دو فیلم اخیرتان بصورت بلاعوض از سازمان سینمایی گرفتید؟ چگونه فقط شما می‌توانید فیلمهایتان را چند ماه در اکران نگه دارید، تا بتوانید هر ماه مبلغی را به عنوان حمایت از سازمان سینمایی بگیرید؟ می‌شود لطفاً بفرمایید شیوه محاسبه پرداخت حمایت به فیلمهای اکران در دوران کرونا را چه کسی پیشنهاد داده؟ میشود بفرمایید چه کسانی از این رانت اکران فیلم در دوره کرونا بیشترین بهره را بردند؟ اینها را بفرمایید میشود متوجه شد رانتخواران چه کسانی هستند و از کجاها رانت می‌گیرند؟

حسین فرحبخش در واکنش به ایل‌بیگی جوابیه‌ای تفصیلی را نگاشته و پاسخ پرسشهای او را داد و بر این امر تاکید کرد که اکران فیلم در دوران رکود کرونا، انتخاب او نبوده و از قائم مقام فارابی خواسته برای اکران فیلم‌های فارابی اقدام کند تا امثال او مجبور به فیلمسوزی برای روشن نگه داشتن چراغ سینما نباشند.

متن جوابیه حسین فرحبخش خطاب به ایل‌بیگی را بخوانید:

آقای ایل‌بیگی! اول آن که بد نیست قبل از طرح اتهام به دیگران درباره کارنامه خود در معاونت نظارت توضیح دهید. شما همانی نیستید که به هنگام حضور در سمت سرممیز، فیلمها را قبل از شورای نمایش برای مخبران امنیتی نمایش می‌دادید؟؟ شما همان سرسانسورچی نیستید که فیلم “پا تو کفش من نکن” را بی اطلاع صاحبان آثار به مخبران امنیتی نشان دادید؟

دوم آن که گرفتاری حکومت ما نه مردم دردمند معترض به مشکلات بلکه یک روابط عمومی- با ارفاق میانه- مثل شماست که به ناگاه از معاونت نظارت سردرمی‌آورد و بعد هم که عملکردش در اداره نظارت با انتقاد سینماگران مواجه شده و توسط محمدمهدی حیدریان برکنار می‌شود، با خواهش و التماس از فارابی سردرمی‌آورد! نمی‌خواهم بگویم به‌خاطر حذف از معاونت نظارت، عقده‌ای شده‌اید چون تشخیص کمبودهای روانی در حوزه روانکاوان است!؟؟

سوم آن که در دوران کرونا، تقریبا هیچ کدام از صاحبان آثار جرات اکران فیلم نداشتند و اگر فيلم‌هاي دیگر راضی به اکران می‌شدند هیچ اصراری به اکران فیلم‌هایم نداشتم. برای من و امثال من کاری نداشت که بیخیال سینما شده و به بیزنس پرسود و چرب سریال‌سازی روی آوریم ولی آمدیم و فیلم ساختیم و اکران کردیم و به سینما سوبسید دادیم تا حقوق امثال شما را بدهد! من تاوان دادم که سینماها ولو نصفه و نیمه باز باشد تا توجیه‌گر حقوق امثال شما باشد! شمایی که در یک‌ سال و نیم اخیر مدام به بهانه کرونا یا تعطیل یا دورکار بوده‌اید ولی همچنان حقوق‌های هنگفت می‌گیرید باید قدردان معدود سینماگرانی باشید که با روشن نگه داشتن چراغ سینماها، توجیه‌گر دریافتی‌های شما بوده‌اند.
شما که به فکر بیت‌المالی چرا درباره بودجه پشتیبانی میلیاردی فارابی حرف نمی‌زنی؟ چرا درباره بریز و بپاش میلیاردی در محافل جشنواره‌ای که در پیک کرونا برگزار شد حرف نمی‌زنی؟ چرا درباره حمایت‌های میلیاردی فارابی از فيلم‌هاي بی‌خاصیت حرف نمی‌زنی؟

چهارم و از همه مهمتر آن که خود شما و همکاران که در فارابی کلی پول خرج تولید یا مشارکت در تولید فیلم کرده‌اید، چرا جرات نکرده‌اید یکی از فیلمهای فارابی را در دل کرونا اکران کنید؟؟ چون جسارتش را ندارید. کلی بودجه خرج جشنواره کودک کردید ولی حتی جرات نکردید فيلم‌هاي برگزیده همین جشنواره کودک را اکران کنید. هنوز هم دیر نشده، فیلم‌های فارابی را در سینماهای کرونازده اکران کنید و پورسانت ارشاد را هم بگیرید! اگر جرأت داشتید و فيلم‌هاي فارابی را اکران می‌کردید، هیچ گاه به انتحار اکران در دوران کرونا تن نمی‌دادیم!

آخر اینکه پیشنهادم به‌عنوان برادر بزرگتر شما آن است که با حذف عنقریب از فارابی با تغییرات دولت به شغل اصلی خود که روابط عمومی گری و مخبری است رجعت نمایید تا انشاءالله بیش از این با تصمیمات غلط، بار خاطر اهالی سینما نباشید.

حبیب ایل‌بیگی در واکنش به‌ جوابيه فرح‌بخش، پاسخ داد: من خیلی محترمانه از شما چند سوال کردم.‌ ولی متاسفانه شما بجای پاسخ به سوالات من مثل همیشه از در تخریب و تهدید برآمدید. سوالاتی که من از شما پرسیدم تنها سوال من نیست،بسیاری از همکاران شما که اتفاقاً در همین دوران فیلم های ارزشمندی را تولید و اکران کردند هم همین سوالات برایشان پیش آمده بود که چرا فقط یک تهیه کننده خاص و فیلم های او می تواند از این همه حمایت بهره مند شود؟ کاش بجای ترور شخصیت افراد با منطق و استدلال پاسخ دهید و از روش هوچی گری و اتهام زدن به دیگران که بپرهیزید. منتظر پاسخ شفاف شما هستم، هرچند که با اقدام خوب سازمان سینمایی در چند سال اخیر و شفاف سازی همه اقدامات سازمان سینمایی و موسسات زیرمجموعه آن، همه چیز شفاف اعلام شده و من و خیلی‌ها می‌دانیم که چه کسانی چگونه و برای چه از حمایت‌های سازمان سینمایی بهرمند شده‌اند اما می خواهم از زبان خودتان بشنویم که چقدر حمایت بلاعوض دریافت کرده‌اید؟؟

سینماروزان: محمدحسين فرحبخش تهیه‌کننده و کارگردان سینمای ایران در رادیونمایش با گلایه از ممیزی سلیقه‌ای از معاون نظارتی گفت که مدعی بود اکران دو فیلم کمدی با بازی عبدی، اساس نظام را زیر سوال می‌برد.

به گزارش سینماروزان محمدحسین فرحبخش در گفتگو با مارال دوستی در برنامه رادیویی “پرانتز باز” رادیونمایش گفت: ما یک حرام عقلی در اسلام داریم. اگر کسی تیرآهن غیراستاندارد در ساختمان استفاده کند که بعداً زلزله بیاید جان کسی در خطر بیفتد، به حرام عقلی ربط دارد. ما حرام عرفی هم داریم مثل اینکه کسی بخواهد با لباس زیر برود توی خیابان. کسی که می‌خواهد ممیزی کند باید به این دو حرام توجه کند و هر چیز دیگری سلیقه‌ای است.

کارگردان “عطش” و “مستانه” بیان داشت: از دهه ۶۰ افرادی در سینما آمدند که با عنوان ممیزی ترور فکر می‌کردند. ما با کلی دردسر از شورای نظارت پروانه می‌گیریم ولی بعد گروه‌های دیگری هم دخالت می‌کنند و می‌گویند فلان صحنه را بیرون بیار! این مشکل ماست!

این سینماگر ضمن اشاره به برخورد‌های سلیقه‌ای با موضوع ممیزی، می‌گوید: من سال‌هاست در سینما هستم و با گروه‌های راست و چپ کار کرده‌ام که هر کدامشان از قانون یک چیزی را متوجه می‌شوند و مساله هم همین است یعنی براساس درک سلیقه‌ای و نه آیین‌نامه‌ای جامع، تصمیم می‌گیرند.

فرحبخش که در فیلم‌ “زندگی خصوصی” به نقد یکی از مدیران هفت‌خط داخلی پرداخته بود اظهار داشت: زمانی در معاونت نظارت آقایی بود به اسم ح.خ که به من می‌گفت با دادن مجوز به فیلم «آدم برفی» جمهوری اسلامی منقرض می‌شود!؟ جالب است که بعداً این فیلم پخش و جمهوری اسلامی هم قوی‌تر شد، پس این فیلم مشکل نداشت ولی آن آدم مشکل داشت.

این سینماگر ادامه داد: سر فیلم «تحفه هند» هم باز مشکلی مشابه پیش آمد و برخی ریختند در خیابان و مدعی شدند فیلم اساس نظام را نشانه رفته ولی این فیلم بعداً از تلویزیون هم پخش شد و هیچ مشکلی پیش نیامد. اینها همه نشانه مدیریت سلیقه‌ای است که باعث می‌شود فیلمسازان گرفتار دردسر شوند.

سینماروزان/مسعود احمدی: حدودا یک سال گذشت تا همایون اسعدیان ادعاهای خود علیه جامعه صنفی تهیه‌کنندگان را پس گیرد.

همایون اسعدیان رییس پیشین هیات مدیره خانه سینما یک سال قبل به خبرگزاری ایسنا گفته بود: اساساً دادن عیدی به اعضای خانه سینما رسمی بود که زمان تعطیلی خانه سینما در دوران احمدی‌نژاد به عنوان یک  بودجه ۱۰ میلیاردی در اختیار جامعه صنفی تهیه‌کنندگان و شورای ساماندهی صنوف قرار دادند که کارت‌های ۷۰۰ هزار تومانی عیدی در خیابان ایرانشهر می‌دادند و آن بلوا به پا شد. آخر هم حدود ۴ میلیارد تومان توزیع و مابقی آن معلوم نبود چه شد!!

بلافاصله‌ بعد از طرح ادعاهای اسعدیان ابتدا حسین فرحبخش از اعضای باسابقه جامعه صنفی و سپس رییس جامعه صنفی، علیه ادعاهای وی موضع گرفتند و کلیت آن را تکذیب کردند.(اینجا و اینجا بخوانید)

حالا یک سال بعد از آن تکذیبیه‌ها، همایون اسعدیان در خلال گفتگویی باز هم با خبرگزاری ایسنا، ادعاهای سابق را پس گرفت. همایون اسعدیان گفت: ظاهراً آمار و ارقامی که از طرف من در گفت‌وگویی اعلام شد صحیح نبوده است. طی چند دیدار با آقای سید ضیا هاشمی-رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان-ایشان مواردی را مطرح کردند و متوجه خطا بودن این آمار شدم!! اساساً طرح موضوع در آن گفت‌وگو از طرف من اشتباه بود و گاهی در میان یک صحبت مسائلی مطرح می‌شود که صرفاً منجر به ایجاد کدورت و افزایش تنش درون نهادهای صنفی می‌شود که از این بابت متاسفم.

سینماروزان ضمن تحسین رفتار همایون اسعدیان که صادقانه، گفتار خود را تصحیح کرده، امیدوار است تمام مدعیان زعامت سینماگران- به‌خصوص روسای دولتی سینما و اعضای هیات مدیره خانه سینما- نیز به‌اندازه اسعدیان جسارت پیدا کرده، زبان گشوده و از اشتباهات خود بگویند…

سینماروزان/حسین فرحبخش(تهیه‌کننده): با درگذشت حسین ملکی یکی از بااخلاق‌ترین سینماگران ایرانی را از دست دادیم.

حسین ملکی انسانی بی‌گزند بود و همه به خیرش امیدوار بودند. آدمی شاد و خنده‌رو بود و حضورش در هر پروژه‌ای یک سرمایه بود چون با حضورش آرامش به همراه می‌آورد.

انسانی شریف و عکاسی درجه یک بود و بسیاری از پروژه‌ها ماهها منتظر می‌ماندند تا حسین ملکی، وقتش آزاد شود و به عنوان عکاس با آنها کار کند و بعدتر هم در فیلمبرداری باز تجربه‌هایی خوب را رقم زد.

حسین ملکی در تاریخ سینمای ایران مثمرثمر بود. هیچ کس عصبانیت و اخم او را ندید. تا قبل از شدت یافتن بیماری کبدی‌اش، هر هفته چهارشنبه‌ها در کنار او و رفقای قدیمی یک دورهمی داشتیم و در همین دورهمی هم جز متانت از حسین ندیدیم.
خدایش بیامرزد که هر جا بود مایه آرامش و شادمانی بود.

برای تماشای فیلمی از حسین ملکی در پشت صحنه “گروگان” اینجا را ببینید.

سینماروزان/نسترن حسینی: کمدی-موزیکال “تکخال” به کارگردانی مجید مافی و تهیه‌کنندگی حسین فرحبخش راهی اکران نوروزی شد.

“تکخال” تازه‌ترین محصول پارسافیلم است که بر بستری مفرح، داستانی عاشقانه-حادثه‌ای را روایت می‌کند.

پوریا پورسرخ، سحر قریشی، شبنم قلی‌خانی، امیر کربلایی‌زاده، مریم قجر، الهام عقیلی و با حضور یوسف تیموری بازیگران “تکخال” هستند.

“تکخال” یک کمدی موزیکال است درباره مردی گرفتار در میان بانوان متعدد؛ این مرد تلاش دارد با خویشتن‌داری، در مسیر راست قرار گیرد ولی درستکاری در روزگار غلبه ناراستی‌ها، کار ساده‌ای نیست…

فهرست عوامل تولید “تکخال” به شرح زیر است:

کارگردان: مجید مافی، نویسنده: کریم امینی، مجید مافی، مدیر فیلمبرداری: مرتضی محمدخان، مدیر تولید: محمدرضا عزت‌خانی، موسیقی: محمد احمدی، مدیر صدابرداری: بابک اخوان، صداگذاری: حسین ابوالصدق، تدوین: کاوه ایمانی، تبلیغات و اطلاع‌رسانی: مدیاژورنال، محصول پارسافیلم

سینماروزان: مدتهاست درباره رواج اجاره کارت تهیه‌کنندگی و تهیه‌کنندگان موسوم به حق‌العمل‌کار در سینمای ایران شنیده می‌شود؛ حق‌العمل‌کارانی که گاهی آورندگان سرمایه را هم دور می‌زنند و ذهنیتی منفی نسبت به کلیت سینما شکل می‌دهند.

به گزارش سینماروزان حسین فرحبخش با نقد تهیه‌کنندگان حق‌العمل‌کار به مهر گفت: بخش عمده اشخاصی که اسمشان در لیست تهیه‌کنندگان بخش خصوصی استحق‌العمل کارند! یعنی این افراد سرمایه گذارانی را از بیرون سینما می‌آورند که ممکن است سال دیگر نخواهند در سینما سرمایه گذاری کنند، ما باید در سینما سرمایه گذار ثابت داشته باشیم که چنین چیزی در سینما وجود ندارد.

مدیر موسسه پارسافیلم تاکید کرد: یک زمانی هم ممکن است که یک تهیه‌کننده، پرکارترین تهیه‌کننده در سینما باشد اما سال‌ها است که حق‌العمل کار کرده است و هیچ سرمایه گذاری در سینما نمی‌کند، چرا که می‌داند سرمایه گذاری در سینما صرفه اقتصادی ندارد و جز خسارت چیز دیگری نیست.

سیدضیاء هاشمی رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان در واکنش به حسین فرحبخش گفت: تهیه‌کننده فردی است که با خرید یک داستان اورژینال یا پرداخت حق اقتباس از کتاب، نمایشنامه یا عقد قرارداد با نویسندگان برای آماده سازی فیلمنامه برای تولید کار را آغاز می‌کند. تامین مالی پروژه و استخدام افراد و نظارت بر فرآیند تولید و پخش از وظایفش است.

هاشمی ادامه داد: در این میان تهیه‌کنندگان حق‌العمل‌کار هم به تعداد محدودی وجود دارد و من منکر آن نمی‌شوم، این نوع تهیه‌کنندگان با قیمت بسیار ناچیزی پروانه ساخت می‌فروشند یا کارت تهیه‌کنندگی خود را برای کار در ازای مبلغی ناچیز در اختیار گروه تولید یک پروژه قرار می‌دهند که هر ۲ کار اشتباه و مغمومی است اما اینکه کل تهیه‌کنندگان سینمای ایران را به حق‌العمل کاری متهم کنیم خلاف اصول حرفه‌ای است.

سیدضیاء هاشمی تاکید کرد: حسین فرح بخش مانند مارادونا اسطوره تهیه‌کنندگی سینمای ایران هستند اما همه تهیه‌کنندگان نیز حق‌العمل‌کار نیستند!! البته بخشی از فرمایشات وی درباره سرمایه گذاری و حق‌العمل‌کاری کاملاً درست است.

سینماروزان: همزمان با ورود به شبکه نمایش خانگی فروش اکران آنلاین “زن‏ها فرشته ‏اند۲” اعلام شد.

به گزارش سینماروزان کمدی “زن‏ها فرشته ‏اند ٢” به تهیه‌کنندگی حسین فرحبخش، با فروش ٧٨ هزار و٣٨٢ بلیت جزء پرفروش ترین ‌های اکران آنلاین در دو پلتفرم فیلیمو و نماوا قرار گرفت.

فیلم کمدی “زن ها فرشه‌اند ۲” که علیرغم اکران در وضعیت نیمه‌بسته سینماها و با محدودیت تبلیغات محیطی و توقیف تیزر تلویزیونی ، نزدیک به یک میلیارد در سینماها فروش داشت در اکران آنلاین هم حدود ۲میلیارد فروش داشت.

“زنها فرشته‌اند۲” که هفدهمین کار آرش معیریان در مقام کارگردان است دقیقا یک میلیارد و ۵۶۷ میلیون و ۶۴۰ هزار تومان در اکران آنلاین فروخته است.

در این فیلم محمدرضا شریفی نیا، علی صادقی، نیوشا ضیغمی، سحر قریشی، نسرین مقانلو، میرطاهر مظلومی، سیروس همتی، مریم سعادت، مهتاج نجومی، شهین تسلیمی و صدیقه کیانفر به هنرمندی پرداخته‌اند.

در خلاصه داستان “زنها فرشته اند ” آمده است : چند زوج در رده‌های سنی مختلف در سال ۲۰۲۰ به‌دنبال آن هستند که تعریفی بیست از زندگی خود ارائه دهند غافل از آن که بدجوری از تعارضات ذهنی رنج می‌برند.

سینماروزان: تکذیبیه تازه فیض‌الله عرب‌سرخی بر ماجرای شلاق‌زنی عبدالله علیخانی در حراست ارشاد در دهه شصت(اینجا را بخوانید) با واکنش حسین فرحبخش شریک کاری سالیان طولانی علیخانی مواجه شد.

حسین فرحبخش در واکنش به اظهارات تازه فیض‌الله عرب‌سرخی گفت: برخی از رفقای عرب‌سرخی از من خواهش کردند که من و علیخانی دیگر چیزی علیه ایشان و کارنامه‌شان در دهه شصت نگوییم و ما هم مدتهاست به احترام رفقای ایشان چیزی نگفته‌ایم ولی چون مجددا آن اتفاقات را تکذیب کردند باید بگویم علیخانی کماکان بر حرفهایش اصرار دارد و نشان به آن نشان که حین شلاق‌زنی، دمپایی ابری پای‌تان بود.

فرحبخش ادامه داد: دستور به شلاق زنی باید بعد از محاکمه در دادگاه و صدور حکم توسط قاضی صورت گیرد و نه اینکه بدون اثبات اتهام، یک تهیه‌کننده سینما را شلاق بزنند؛ البته این فقط یکی از ده‌ها اتفاق تلخ سینمایی دهه شصت بود. اتفاقاتی که یک سر سوزنش را باید در دنیا جواب دهید و یک اقیانوسش را در آخرت.

این تهیه‌کننده سینما خطاب به عرب‌سرخی گفت: اینکه می‌گویید با هنرمندان کاری نداشتید درست است چون در حراست حضور داشتید و هنرمند را چه به حراست؟؟ درباره کارنامه کاری اصلاح‌طلبان در وزارت ارشاد دهه شصت آن قدر گفته‌اند و شنیده‌ایم که چه حرف تازه‌ای بزنیم جز آن که بدترین بی‌حرمتی‌ها علیه هنرمندان در همان روزگار رقم خورد.

فرحبخش افزود: حرف از اصلاح‌طلبی یا اصولگرایی زدن در این روزگار واقعا زیر سوال است چون مردم از هر دو گروه خسته هستند و هر دو را هم آزموده‌اند و به نتیجه نرسیده‌اند پس بیخود با الصاق خود به اصلاح‌طلبان به‌دنبال پرهیز از عدم عذرخواهی نباشید.

فرحبخش درادامه حرفهایش خطاب به عرب‌سرخی اظهار داشت: نه من و نه عبدالله علیخانی به‌دنبال باز کردن مجدد خاطرات آن سالها نیستیم ولی اگر  باز هم تکذیب کنید به یک مناظره آزاد دعوت‌تان می‌کنیم و این بار علاوه بر ارشاد دهه ۶۰ حرفهایی تازه خواهیم زد درباره رزومه‌تان در وزارت بازرگانی یا رایزنی در پاکستان!!

حسین فرحبخش با بیان اینکه اساسا سیاسی نیست خاطرنشان ساخت: چه اصلاح‌طلبید یا اصولگرا به خودتان مربوط است ولی از آزادگی دم نزنید که بدجوری توی ذوق می‌زند.افعال شما باعث شد که رفته رفته از جریانات سیاسی کنار روید و از دور خارج شوید و اینکه می‌کوشید با اظهارات تازه، بازارگرمی کنید به جایی نمی‌رسد. ای کاش یک بار اشتباه خود را می‌پذیرفتید و با یک عذرخواهی از عملکرد و توبه از گناهان، به دنبال بازگشت به عرصه سیاسی بودید و نه همچنان با تکذیب اشتباهات!!

سینماروزان: حدود سه سال قبل بود که عبدالله علیخانی تهیه‌کننده پیشکسوت سینما در گفتگویی با “میزانسن” به شرح اتفاقی تلخ از شلاق خوردن در ارشاد در دهه شصت پرداخت.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان عبدالله علیخانی که سابقه تولید آثاری همچون «کما»، «آواز قو» و «زندگی خصوصی» را در کارنامه دارد در تشریح شلاق خوردن در ارشاد به اتهام حمل فیلمهای مجاز خارجی به میزانسن اظهار داشته بود: بعد از دستبند زدن، لوله‌ای بین دست و پایم گذاشتند و شروع کردند به شلاق زدن! متأسفانه شلاق زدن هم بلد نبودند چون هم پشت و هم روی پایم سیاه شد و من هم داد میزدم امام خمینی(ره) کجایی که دارند جهود را مسلمان می‌کنند. آمران این ماجرا سه ضلع بودند؛ فخرالدین انوار، فیض الله عرب سرخی و نفر سومی که الان هم مدیر است؛ نشان به آن نشان که عرب سرخی یک دمپایی پایش بود!

فیض‌الله عرب‌سرخی که آن زمان در حراست ارشاد بود و در سالهای اخیر از سران اصلاح‌طلبی است پیشتر در گفتگویی کوتاه، حرفهای علیخانی را تکذیب کرده بود با این حال علیخانی و شریکش در پویافیلم یعنی حسین فرحبخش همچنان بر صحت ماجرا تاکید دارند و همین باعث شده عرب‌سرخی در گفتگوی تازه‌اش در “شرق” باز هم مخاطب پرسشی درباره شلاق‌زنی قرار گیرد و باز هم تکذیب کند و عجیب‌تر از آن که بی توجه به حرفهای صریح علیخانی، کلیت ماجرا را گردن حسین فرحبخش بیندازد.

عرب‌سرخی درباره دوران فعالیتش در حراست ارشاد دهه شصت گفت: من آن زمان ارتباط زیادی با هنرمندان نداشتم و هنرمندان هم درباره من حرف نزده‌اند؛ تنها یک تهیه‌کننده سینما به نقل از دوستش ادعایی کرده و او نیز تأیید کرده است. آقای حسین فرح‌بخش گفته من آقای عبدالله علیخانی را شلاق زده‌ام‌؛ ادعایی که نه مستندی دارد و نه منطقی. شما غیر از این چیزی شنیده‌اید؟ آیا هنرمندان درباره اینکه من محدودیتی ایجاد کرده‌ام، چیزی گفته‌اند؟ من اصلا به لحاظ شغلی ارتباطی با هنرمندان نداشتم.

عرب‌سرخی ادامه داد: قبل از اینکه من در حراست ارشاد مسئولیت بپذیرم، هنرمندان چون با پاسپورت دولتی در جشنواره‌ها شرکت می‌کردند، با مشکلاتی روبه‌رو بودند و باید تأیید صلاحیت می‌رفتند. من راه جدیدی ایجاد کردم که افراد با پاسپورت شخصی می‌توانند بروند.

عرب‌سرخی افزود: علت ادعای آقای فرح‌بخش هم برای من روشن است. ایشان به من پیغام داده‌اند که اگر می‌خواهی درباره تو حرفی نزنیم، در خانه‌ات بشین و دم از اصلاح‌طلبی نزن. به‌ نظر شما این حرف از جانب یک هنرمند است یا از جانب بازجوی من؟ ایشان در مصاحبه‌اش رسما گفته بود که عرب‌سرخی به خانه‌اش برود و از اصلاح‌طلبی حرف نزند تا من با او کاری نداشته باشم ولی اتفاقا هنرمندان عمدتا هوادار اصلاح‌طلبان بوده‌اند. شما ببینید متن استعفای آقای خاتمی از وزارت ارشاد چیست. نگاه کنید در مراسم تودیع آقای خاتمی چه کسانی حضور داشتند. با رجوع به تاریخ و کنار هم گذاشتن خیلی از قضایا، مشخص می‌شود این شایعه از کجا و به چه هدفی منتشر شده است؛ آن‌هم زمانی که من در زندان هستم!!

سینماروزان: مدتی کوتاه پس از نامه شورایعالی تهیه‌کنندگان سینمای ایران به رییس صداوسیما و گلایه از عدم پخش تیزرهای آثار سینمایی(اینجا را بخوانید) حسین فرحبخش تهیه‌کننده سینما هم در نامه‌ای پرگلایه به علی‌عسکری از او خواسته که بر رفتار زیردستانش نظارت کند.

متن نامه حسین فرحبخش را بخوانید:

ریاست سازمان صدا و سیما! با سلام و احترام!

آنچه در زیر می‌نویسم نه گلایه‌ای شخصی و از سر درخواستِ چیزی از شما که شهادت‌نامه‌ای است در شرحِ گوشه کوچکی از نابسامانی و هرج و مرجِ سازمان صدا و سیما در دوران ریاست شما، این روایتی است از خودکامگی، انحصارطلبی و تحجر مدیران تحت نظر شما که سکان یکی از مهم‌ترین دستگاه‌های فرهنگی نظام را در دست دارند و در نتیجه سوءمدیریت، موجبات شادی اغیار فراهم شده.

من برای خود چیزی نمی‌خواهم، اگر جز این بود بعد از چهار دهه تهیه و تولید فیلم در سینما در این دوران رکود ناشی از بلای کرونا فیلم “زن‌ها فرشته‌اند۲” را روانه اکران سینماهای خالی از مشتری نمی‌کردم، من از پیش می‌دانستم اکران فیلم در این شرایط مثل ورود به میدان مین، پرخطر است اما با خود و خدای خود معامله کردم که برای روشن ماندن چراغ سینماها سرمایه‌ام را وارد این جریان پر ریسک کنم و به همین نیت هم برای رونق سینماها از شما طی نامه‌ای تقاضای حمایت و پخش تیزر کردم تا حداقل مردم متوجه شوند سینماهای کشور باز هستند و این صنعت بیش از این آسیب نبیند. راستش وقتی دستور مساعد و موافقت شما را پای نامه‌ام دیدم اندکی دلگرم شدم، اما حالا می‌خواهم بگویم جای تاسف است که شما ریاست سازمانی را بر عهده دارید که مدیران میانی‌تان برای دستور صریح‌تان تره هم خرد نمی‌کنند؟؟

بله، مدیران شما در بخش‌های مختلف از بازرگانی تا حوزه ریاست به هر شکل که بود از زیر بار اجرای دستور شما، پخش تیزر و حتی زیرنویس اعلام اکران فیلم “زن‌ها فرشته‌اند 2” شانه خالی کردند. حکایت انواع ترفندها و به این و آن پاس دادن‌های زیردستان شما برای اجرا نکردن دستور شما و عدم پخش تیزرهای فیلمی مجاز که روی پرده رفته، خود فیلم‌نامه‌ای تراژیک و در عین حال خنده‌دار است؛ فیلمنامه‌ای که اگر مجوزش را دهند می‌توان آن را به یک سریال نودشبی پرمخاطب بدل کرد و البته با محوریت هزار رنگی آدم‌هایی که ظاهراً مدیران حزب‌اللهی یک نهاد در کشوری اسلامی هستند اما در باطن احتمالا جز ناراستی و ریشخند ارزش‌ها چیزی در چنته‌شان نیست؟؟!!

آقای علی‌عسکری!
این چه بلبشویی است در سازمان صدا و سیما که شما دستور می‌دهید اما مدیر کل بازرگانی آقای م. (که به رغم بازنشستگی مشغول به کار است) بعد از چند روز وقت‌کشی و سر دواندن با وجود دستور صریح شما، گرفتن کد و بستن قرارداد، اعلام می‌کند آقای ف. (مدیرکل حوزه ریاست سازمان) دستور شما را ملغی کرده؟ ما که متحیر مانده‌ایم که مگر می‌شود مرئوس دستور رئیس را سرخود ملغی کند؟

شاید خودتان هم خنده‌تان بگیرد اما باور کنید خواستیم یک نامه به آقای ف. بنویسیم، دفتر ایشان یک بار گفتند نامه را با عنوان “مدیر کل حوزه ریاست” بنویسید، روز بعد گفتند نامه را به جریان نینداخته‌اند چون باید عنوان او را “رییس حوزه ریاست” می‌نوشتیم و بعد نامه سوم ما با عنوان جدید را هم مسکوت گذاشتند چون گفتند باید عنوان عوض شود و بنویسیم “مشاور اجرایی و رییس حوزه ریاست” و در این بهانه‌جویی برای تغییر عنوان نامه تا توانستند وقت کشی کردند و در نهایت هم گفتند اگر آقای م. به دستور رییس سازمان تمکین نمی‌کند مشکل شما است. آقای علی‌عسکری باور می‌کنید؟ گفتند مشکل ما است که یک مدیر به دستور رئیس سازمان عمل نمی‌کند!!

اگر باور ندارید متن مکالمات تلفنی این چند روزه ما با این حضرات را که قطعاً ضبط شده از حراست سازمان درخواست کنید و بشنوید تا در جریان اوج بحران در صدا و سیما و سنگ اندازی‌های عجیب و غریب مدیران و کارمندان‌تان بر سر راه مردم قرار بگیرید.

همین قدر بگویم من در عمر شصت ساله خود که چهل سال از آن در کار سینما گذشته و بعد از تولید نزدیک به شصت فیلم سینمایی، غیر راستگوترین آدم‌هایی که دیده‌ام همین مدیرانی هستند که امروز در صدا و سیمای تحت مدیریت شما کار می‌کنند؟؟!! البته حالا دلایل انحطاط و زوال این رسانه ظاهراً ملی اما در باطن فرقه‌ای و باندی را متوجه می‌شوم.

آقای علی‌عسکری!
این ننگ همواره بر پیشانی آنهایی خواهد ماند که صدا و سیما را به حضیض کشاندند تا حدی که حتی مقام معظم رهبری (حفظ‌الله) هم صراحتاً نسبت به عملکرد آن ابراز نارضایتی کرده و فرمودند هر چند رئیس سازمان را منصوب می‌کنند اما در نحوه اداره آن دخالتی ندارند و خود منتقد عملکرد آن هستند.

شما بگویید این چه مدیریتی است که نه بسیاری از مردم به رسانه‌تان اعتماد دارند و نه شخص اول مملکت از آن راضی است و تازه در واکنش‌هایی جناحی به‌رغم تاکید رهبر معظم انقلاب مبنی بر حفظ وحدت میان قوا دائم چوب لای چرخ دولت می‌گذارد و در کار آن کارشکنی می‌کنید.

مگر مصوبه شورای عالی امنیت ملی این نیست که تلویزیون فیلم‌های سینمای ایران را تبلیغ کند تا مانع از توجه و گرایش مردم به شبکه‌های ماهواره‌ای معاند شود؟ پس چرا مدیران سازمان بر خلاف مصوبه شورای عالی امنیت ملی، بر ضد مصالح ملی کشورمان و در جهت ریختن آب به آسیاب دشمن(؟؟!) نه تنها به بهانه‌های مختلف از اجرای این مصوبه خودداری می‌کنند بلکه این روزها به جای حمایت مضاعف از سینما، ویروس کرونا را بهانه کرده‌اند برای دشمنی بیشتر و زدن ضربه‌های کاری و غیر قابل جبران به سینمای ایران.

این عناد و دشمنی با سینمای ایران تا حدی آشکار است که وقتی یک مسئول رده پایین اداره اماکن می‌گوید سینماها تعطیل هستند، خبر آن ده‌ها بار در شبکه‌های مختلف اعلام و حتی زیرنویس می‌شود اما وقتی مسئول ستاد مبارزه با کرونا می‌گوید سینماها باز هستند خبرش یک بار بیشتر اعلام نمی‌شود، یا در جای دیگر به جای تبلیغ رعایت پروتکل‌های بهداشتی در سینماها و امن معرفی کردن سالن‌ها، خبرنگار صدا و سیما گزارش ویژه تهیه می‌کند که به رغم باز بودن سینماها مردم از ترس‌شان به سینما نمی‌روند، یا مثلاً برنامه‌ای در اقدامی خصمانه سر و ته پلان‌های فیلم‌های سینمایی و سریال‌های شبکه نمایش خانگی را می‌زنند تا با چند دیالوگ تقطیع شده به خانواده‌های متدین القا کنند که این‌ها آثاری غیر اخلاقی هستند.

البته خدا را شکر این دسیسه‌ها تاثیری در نظر و دیدگاه مردم ندارد چون خود می‌دانید به رغم ادعاهای‌تان مبنی بر استقبال و رضایت هشتاد و پنج درصدی مردم از صدا و سیما، بدنه مخاطبین به این دم و دستگاه چنان بی اعتماد هستند و چنان از آن فراری شده‌اند که فقط تلویزیون خود را روشن می‌کنند تا اخبار و آمار تلفات کرونا را بدانند و بعد خاموشش می‌کنند؟؟

این بلایی است که مدیریتی نادرست بر سر رسانه ملی آورده و از آن چیزی ساخته که نه در شان نظام مقدس جمهوری اسلامی است و نه مورد وثوق ملت فهیم ایران، آن وقت شما را چه شده که با غرور و تبختر در جلسه هیات دولت ادعا می‌کنید سازمان صدا و سیما مشغول اداره مملکت است یا جای دیگر مدعی می‌شوید یک تنه در حال مبارزه با یکصد و سی شبکه معاند فارسی زبان هستید؟

آقای علی‌عسکری! کسی که کارمندش برای دستورش ارزش قائل نیست و از اداره مدیران یک سازمان عاجز است چگونه می‌تواند مدعی اداره یک کشور باشد؟ شما بدانید رشد و بال و پر گرفتن آن صد و سی شبکه ماهواره‌ای معاند هم ناشی از ضعف مدیریت و فقدان کارآیی این طرفی‌ها است که آنها توانسته‌اند با چند نیروی انگشت شمار و در یک اتاق کوچک عجز و ناتوانی رسانه شما را به دنیا نشان دهند.

آقای علی‌عسکری!

تقابل شما با دولت منتخب مردم و زیر مجموعه فرهنگی آن یعنی وزارت ارشاد، در حالی که هر هفته در جلسات هیات دولت شرکت دارید و برای بودجه بیشتر لابی می‌کنید، نشان از چه دارد جز عناد با مردم و دولت مستقر و همزمان منفعت طلبی برای اهداف خودتان؟
شما گرفتار کدام توهم هستید که هر شب با مقام مسئولی، اعم از کشوری یا لشگری، جلسه و نشست می‌گذارید و فیلمش را در صدا و سیما پخش می‌فرمایید؟ شما چکاره مملکت هستید که گمان می‌کنید نظرات‌تان راهگشا است و باید مردم و مسئولان را مجبور به شنیدن‌شان کنید؟ چه کسی به شما اجازه داده آنتن صدا و سیما که با بیت‌المال اداره می‌شود را اشغال و از آن برای نمایش شخص خود و ابراز نظرات‌تان در اموری که در صلاحیت و حیطه وظیفه‌تان نیست استفاده کنید؟ چرا به جای این خودنمایی‌ها فکری به حال اوضاع اسفناک رسانه ملی نمی‌کنید؟

شما عده‌ای از افراد…را در مناصب مختلف صدا و سیما گمارده‌اید که حالا حتی خط و دستور خودتان را هم نمی‌خوانند. گروهی از این افراد بیمار ذهن در شورای تصویب تیزرها نشسته‌اند و به هیچ قاعده، قانون و منطقی جز آنچه فکر خود و همپالکی‌های‌شان می‌گوید اعتنا ندارند و در خودباوری و خودمحوری دست همه دیکتاتورها را از پشت بسته‌اند.

شما برای کنترل این افراد معلوم‌الحال و نجات رسانه ملی از دست آن‌ها چه کرده‌اید؟ اگر در جریان این ترکتازی‌ها نیستید که وای بر شما و اگر در جریان هستید و سکوت کرده‌اید یا توان اداره و کنترلش را ندارید باز هم وای بر شما که این منصب مهم را  اشغال کرده‌اید. در همین فقره دستور پخش تیزرها و عدم اجرای آن اگر خود شما پنهانی دستورتان را لغو کرده‌اید(؟؟) که اکیداً به‌تان توصیه می‌کنم از ریاکاری خود توبه کنید و اگر هم شما دستور خود را لغو نکرده‌اید و زیر دستان‌تان به آن توجه ندارند که فکری به حال آخرت خود کنید چرا که عده‌ای ظالم را بر مقدرات مردم کرده‌اید و قدرت کنترل‌شان را ندارید.

آقای علی‌عسکری!

در خاتمه به عنوان فردی خیرخواه به شما توصیه می‌کنم اگر باور و اعتقادی به روز جزا دارید، آخرت خود را فدای دنیای چند منفعت طلب خشک مغز نکنید، همین امروز یا در جهت اصلاح امور مردانه وارد صحنه شوید یا اگر توان مدیریت ندارید و حریف نیستید این میدان را به افراد صاحب صلاحیت بسپارید و با استعفای خود مانع بروز خسارت بیش از این و صدمه به صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران شوید.

سینماروزان: محمدحسین فرحبخش تهیه‌کننده کمدی روی پرده “زنها فرشته‌اند۲” نسبت به عدم‌ حمایت از سینماداران و فیلمهای روی پرده هشدار داد و تاکید کرد که اگر برای حضور مردم در سینماها تبلیغ نشود نزدیک به ۵ تا ۶هزارنفر از اهالی سینما گرفتار بیکاری خواهند شد.

محمد حسین فرحبخش با اشاره به اکران این فیلم در شرایط فعلی به “گراندسینما” گفت: شاید در شرایط عادی و منطقی اش نباید فیلم را اکران می کردم اما مردم از کسی که از قدیمی های حرفه خودش هست توقع دارند و به نظرم در این شرایط که سینما به همدلی بیشتر مردم کمک می کند باید چراغ سینما را روشن نگه داشت.

فرحبخش که این روزها کمدی “زنها فرشته‌اند۲” را روی پرده دارد با گلایه از خلف وعده مدیران فرهنگی و عدم حمایت از فیلم‌های در حال اکران گفت: شهرداری هیچ کمکی به ما برای تبلیغات نکرد و ۶۰۰ میلیون تومان از جیب برای اجاره بیلبورد هزینه کردم. تلویزیون هم هیچ گونه کمکی برای پخش تیزرهای تبلیغاتی نکرد.سالن‌های سینما جزو پاک‌ترین اماکن عمومی هستند ولی متاسفانه رسانه ملی هیچ اطلاع‌رسانی در این باره نمی‌کند؛ این اتفاق در شرایطی است که بسیاری از مدیران فعلی و سابق تلویزیون در شوراهای سینمایی ارشاد مشغول فعالیت هستند ولی تلویزیون هیچ کمک و تلاشی برای رونق دوباره سینماها نمی‌کند!!

وی اضافه کرد: اکران “زنها فرشته‌اند۲” از نظر مالی برای من ضرر خواهد داشت ولی از لحاظ معنوی برای من نفع دارد و امید دارم با این حرکت و اکران فیلم باید کاری کرد مردم به سینما بروند. سینماها از لحاظ ویروس کرونا کاملا امن و پاک است و قبل از هر سانس سالن های سینما ضدعفونی می شود و من به مردم این اطمینان را می دهم که مردم با خیال راحت به سینما بروند؛ با این حال این اطلاع‌رسانی باید از طریق رسانه ملی انجام شود که همه در جریان قرار گیرند ولی متاسفانه صورت نگرفته!!

این تهیه کننده سینما یادآور شد: اگر الان سینماها کار نکنند تا آخر سال دیگر امکان کار کردن نخواهند داشت و حدود پنج شش هزار پرسنل سالن های سینما بیکار می شوند که این ضربه بزرگی به اقتصاد سینما و معیشت خانواده هایی است که در این حرفه مشغول به کارند. با ادامه وضعیت فعلی، هزاران نفر بیکار خواهند شد و یک بحران عظیم شکل خواهد گرفت!

سینماروزان: کمدی پرچهره “زن‌ها فرشته‌اند۲” با خواننده “گنج قارون” به سینماها می‌آید.

“زنها فرشته‌اند۲” یک کمدی-فانتزی است که بناست از ۲۵ تیرماه در ۲۰۰ سالن سینما در سراسر ایران روی پرده برود.

کمدی “زنها فرشته‌اند۲” مضمونی نو درباره ارتباطات درون خانوادگی را در قالبی طنز به تصویر کشیده است. ایرج خواجه‌امیری خواننده پیشکسوتی که برای “گنج قارون” خوانده بود، قطعاتی مختلف را برای این کمدی خوانده است.

محمدرضا شريفي‌نيا، نيوشا ضيغمي، سحر قريشي، نسرین مقانلو ، ميرطاهر مظلومي، علي صادقي، مريم سعادت، سيروس همتي، مهتاج نجومي، شهين تسليمي، حسين ملكي، احمدرضا موسوي، صديقه كيانفر، شيرين ايزدي، آيدا نوري و مهدي صارمي بازیگران این کمدی هستند.

کمدی-فانتزی “زنها_فرشته‌اند۲” را آرش معیریان به تهیه‌کنندگی حسین فرحبخش ساخته است. مدیریت تبلیغات و اطلاع‌رسانی این کمدی را گروه مدیاژورنال برعهده داشته و این کمدی با پخش پارسافیلم روی پرده می‌رود.

سینماروزان: تمرکز بر مسائل فرعی به‌جای حل معضلات اساسی بدنه سینما، راهکاریست که مدتهاست از سوی سران خانه سینما دنبال میشود و مصداق تازه‌اش هم فرار از توضیح درباره چرایی حذف هزاران نفر از فهرست عیدی میلیاردی ارشاد با تمرکز بر اتفاقات شورای صنفی نمایش؛ مساله‌ای که اسباب بحث و تبادل نظر روی آنتن زنده سینمامعیار را رقم زد.

ابوالحسن داوودی رییس اسبق شورای صنفی نمایش روی آنتن زنده “سینمامعیار” درباره اتفاقات اخیر شورای صنفی نمایش بیان کرد: در این ماجرا خیلی دخیل نیستم و اطلاعاتم براساس خوانده‌ها بود و چیزی که به نظرم آمد اینکه اشتباهی رخ داده در شکل مدیریت اتفاقات سینما!

داوودی ادامه داد: شورای صنفی نمایش همواره از مراکز اختلاف سلیقه بوده. وزارت ارشاد بلحاظ قانونی حق دارد بر شورا، نظارت کند ولی نباید این نظارت طوری انجام شود که به بازی باخت-باخت برای خانه-سازمان بدل شود.

این کارگردان تاکید کرد: اینکه دولت نماینده تهیه‌کنندگان را در شورا می‌گذارد کاملا قانونی است ولی باید با رعایت احترام صورت گیرد. در زمان ریاست من بر شورا هم سازمان سینمایی، نماینده تهیه‌کنندگان را معرفی می‌کرد ولی با رعایت احترام.

داوودی مدعی شد: در شرایط فعلی شورایعالی با وجود همه مشکلات بهترین راه جمع‌آوری سلایق مختلف تهیه‌کنندگی کنار هم است و اینکه همه بروند زیر سقف یک صنف واحد، استالینی(!!) است و یادآور اتحاد جماهیر شوروی است!! دولت هم باید شورایعالی را به رسمیت بشناسد و به‌دنبال اتحاد تهیه‌کنندگان نباشد.

بنا بود ابوالحسن داوودی در سینمامعیار به مناظره با حسین فرحبخش بپردازد ولی به‌محض اینکه فرحبخش روی آنتن آمد، داوودی مکالمه را قطع کرد!!

با این حال حسین فرحبخش در واکنش به حرفهای داوودی گفت: مگر در صنف قنادان تهران یا در صنف پزشکان یا در صنف مهندسان با اصلا در همین صنف کارگردانان همه مثل هم فکر میکنند؟؟ پس اگر اتحاد مصداق استالین است پس صنف واحد کارگردانان هم استالینی است! همه جای دنیا و همه حرفه‌ها، یک صنف دارند و اعضا، سلایق‌شان را در آن صنف طرح کرده و درنهایت اکثریت نظر قطعی را می‌دهد.

فرحبخش ادامه داد: تشتت تهیه‌کنندگان عین آنارشی و هرج و مرج است. الان جامعه صنفی ۲۲۰ عضو دارد و صنوف منشعب زیر ۱۰۰ عضو دارند ولی در شورایعالی حق آن صنف ۲۲۰نفره با حق صنفی که ۵۰ عضو هم ندارد، برابر است!! جامعه صنفی حاضر است تحت هر شرایطی به سمت اتحاد برود ولی صنوف دیگر نمی‌خواهند چون دنبال باج‌گیری هستند.

فرحبخش افزود: برخی از منشعب‌کنندگان، جلوی روسا میگویند اتحاد را قبول داریم ولی جدا که میشوند، اتحاد را قبول ندارند. باعث و بانی تشتت تهیه‌کنندگان امثال م. الف، ر.م(مدیرعامل وقت خانه) و م.ج هستند و اینها بودند که چون دربرابر تهیه‌کنندگان پیشکسوت در جامعه صنفی حرفی برای گفتن نداشتند به سمت انشعاب رفتند.

این تهیه‌کننده اظهار داشت: جلسه اخیر شورای صنفی نمایش سه بخش داشت؛ اول تقدیر از اعضای سابق و دوم بررسی آیین‌نامه و سوم انتخابات. امیریوسفی اگر نماینده کارگردانان نبود چرا در اصلاح آیین‌نامه شرکت کرد و چرا وارد انتخابات شد؟؟ و تازه بعد از آن که در انتخابات، رای نیاورد گفت که من نماینده کانون نیستم!!!

فرحبخش تاکید کرد: چرا داوودی در زمان ریاست خودش که نمایندگان تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان با دستور سازمان وارد شورا شدند به دولت اعتراضی نکرد؟؟ ارشاد هم از بی‌صاحبی صنف تهیه‌کنندگان است که مجبور به دخالت در شورای صنفی نمایش شده وگرنه اگر صنف واحد تهیه‌کنندگان شکل گیرد این ماجراها خیلی زود ختم خواهد شد. تشتت به نفع هر دولتی است چون باعث میشود دولت هر کاری دلش خواست بکند ولی شخص انتظامی به‌شدت دنبال اتحاد تهیه‌کنندگان بوده و هست.

فرحبخش گفت: رئوس خانه سینما هم اتحاد تهیه‌کنندگان را مقابل خود میداند وگرنه چرا پارسال و پیارسال و سالهای قبل که همیشه سازمان بود که نماینده تهیه‌کنندگان را وارد شورا می‌کرد حتی یک بیانیه بی‌امضاء به‌سبک امسال ازشان درنیامد؟؟ اینها بی‌کفایتی خود در امور مختلف و حتی توزیع عیدی را با دخالت در شورا میخواهند بپوشانند؟ خانه سینما روزهای خوبی ندارد و حتی سازمان بازرسی کل کشور خانه سینما را غیرقانونی خوانده!! چرا رئوس خانه درباره مسائل اصلی خود حرف نمی‌زنند و افتاده‌اند به بیراهه؟؟

مرتضی شایسته بعد از فرحبخش روی آنتن سینمامعیار آمد و درباره اتفاقات اخیر شورای صنفی نمایش گفت: در جلسه اخیر شورای صنفی نمایش هیچ حاشیه‌ای در کار نبود و همه چیز درنهایت آرامش رخ داد و امیریوسفی هم کاندیدا بود که رای نیاورد و بعد از رای نیاوردن گفت که دیگر به شورا نمی‌آیم!

شایسته ادامه داد: از همایون اسعدیان رییس هیات مدیره خانه سینما گله دارم که اگر بیانیه بی‌امضای اخیر درباره شورای اکران را منتشر کرده چرا یک تماس با ما نگرفت؟؟ یعنی اسعدیان، پخش‌کنندگان و سینماداران را قبول ندارد؟ و یادش رفته امثال من چه زحماتی برای خانه کشیده‌ایم؟

این پخش‌کننده افزود: بنده در آخرین دقایق وارد شورا شدم و خودم هم به‌دنبال ریاست نبودم ولی دوستان پیشنهاد دادند که من کاندیدا شوم و بعد هم که رای آوردم!! وقتی انتخابات را قبول داریم باید به نتیجه‌اش احترام بگذاریم و اینکه تا خودشان رای نمی‌آورند حاشیه‌سازی می‌کنند، منطقی نیست.

شایسته تاکید کرد: مساله اکران مساله‌ایست بین سینماداران، پخش‌کنندگان و تهیه‌کنندگان و کارگردانان که اغلب آنها جزو رفقای ما هستند هم همچنان در شورا هستند ولی به هر حال نماینده آنها در انتخابات رای نیاورده.

سینماروزان: ادعاهای ابوالحسن داوودی که زمانی خودش رییس شورای صنفی نمایش بود درباره “دولتی” بودن این شورا با تعجب بسیاری از سینماگران مواجه شده چون داوودی تا زمانی که خودش رییس شورا بود درباره “دولتی”بودن شورا حرف نمیزد و حالا که نه خودش و نه هم‌صنفی‌اش محسن امیریوسفی ریاست شورا را دراختیار ندارند نگران “دولتی”شدن شورا شده‌!

حسین فرحبخش تهیه‌کننده سینما و از اعضای شورای صنفی نمایش در واکنش به ادعاهای ابوالحسن داوودی یادداشتی را منتشر کرده و در آن با برشمردن سوابق داوودی در شورای صنفی نمایش، تناقض ادعاهای وی را زیر سوال برده.

متن یادداشت فرحبخش را بخوانید:

ابوالحسن داوودی از دوستان صمیمی و قدیمی من است و به‌عنوان یک کارگردان خوب، قابل احترام است و برای همین اظهاراتی مبنی بر “شورای دولتی” خواندن شورای صنفی نمایش از سوی ایشان مرا واداشت که پاسخ شان را دهم چون به نظر میرسد ایشان بدون توجه به تاریخچه شورا و آنهایی که شورا را دولتی کردند چنین حرفهایی زده است.

اول. سابقه تاسیس شورای صنفی نمایش به سال ۷۶ بازمیگردد و پیشنهادی که از سوی اتحادیه تهیه‌کنندگان برای تشکیل شورا مطرح شد. در آن زمان مقرر شد شورا با حضور پنج سینمادار و پنج تهیه‌کننده که ارکان اصلی اکران بودند راه بیفتد.
اتحادیه تهیه‌کنندگان پیشنهاد کرد سیف‌الله داد یک کارگردان را از کانون کارگردانان به شورا اضافه کند و این چنین شد که حسین زندباف از کانون وارد شورا شد. در آن زمان همواره رییس شورای صنفی نمایش از صنف تهیه‌کنندگان بود که رکن اساسی تولیدند و مالک اثر در پخش.

این روال ادامه داشت تا زمان معاونت سینمایی محمدحسن پزشک یعنی همان زمان که منوچهر محمدی مدیرعامل خانه سینما و ابوالحسن داوودی رییس هیات مدیره شد. در این زمان بود که علیرغم مخالفت اتحادیه، شورای صنفی نمایش را به خانه سینما بردند و در این انتقال تیم سه‌نفره پزشک-محمدی-داوودی نقش اصلی را بازی کردند.
آنجا بود که اتحادیه تهیه‌کنندگان، نماینده‌ای را برای شورا معرفی نکرد و این شد که خود ارشاد(!) محمدرضا تخت‌کشیان را به‌عنوان تهیه‌کننده وارد شورای صنفی نمایش کرد. عجبا که آن زمان ابوالحسن داوودی کمترین انتقادی از ارشاد نکرد؟ آیا آن زمان نماینده تهیه‌کنندگان در شورا، انتصابی نبود؟؟ آقای داوودی! شما با قدرت دولت، شورا را به خانه سینما بردید و ریاست کارگردانان در شورا را باب کردید که کاملا غیرحرفه‌ای و غلط بود.

دوم. در سال ۱۳۹۳ و در زمان ریاست ایوبی بر سینما، اصغر بانکی از کانون پخش‌کنندگان و بنده از طرف تهیه‌کنندگان برای حضور در شورای صنفی نمایش به ارشاد معرفی شدیم و ابوالحسن داوودی از جانب کارگردانان.
با این حال ارشاد من و بانکی را قبول نکرد و خودش از مرتضی شایسته و محمد نیک‌بین دعوت کرد وارد شورا شوند و البته که داوودی رییس آن شورا شد و با روی باز از نمایندگان دولت استقبال کرد. چطور انتصابات دولتی در شورایی که داوودی، رییس‌اش بود موجب نگرانی ایشان نشد؟؟چگونه دو سال رییس شورایی بودید که حتی جلساتش هم در وزارت ارشاد تشکیل می‌شد؟
نشان به آن نشان که در همان دوران در مراسم ازدواج ساعد فرزند سعید سهیلی در همین رابطه به داوودی گلایه کردم و ایشان مدعی شد دولت هرچه بگوید لازم‌الاجراست!! چطور است که آن موقع دولت هرچه می‌گفت لازم‌الاجرا بود ولی حالا برعکس شده!؟

سوم. در ۵ماه ابتدایی سال ۹۸ شورایعالی تهیه‌کنندگان هیچ نماینده‌ای در شورا نداشت و معاون نظارت وقت ابراهیم داروغه‌زاده بود که حکم حضور محمد احمدی و محمود رضوی در شورای صنفی نمایش را صادر کرد؛ این، همان شورایی است که رییس‌اش محسن امیریوسفی بوده. چطور در آن زمان اعتراض داوودی به دخالت دولتی را ندیدیم؟؟

چهارم. فارغ از آن که نماینده تهیه‌کنندگان کیست، در انتخابات شورای امسال تمام اعضا به مرتضی شایسته رای دادند و نماینده تهیه‌کنندگان هر فرد دیگری هم که بود باز شایسته بود که با قاطبه آرا، رییس می‌شد چون امیریوسفی فقط یک رای داشت و آن هم رای خودش به خودش بود!
آقای داوودی! بالاغیرتا اگر امسال هم باز امیریوسفی رییس شورا می‌شد از دولتی شدن شورا حرف می‌زدید؟؟ به نظر میرسد هرجا به نفع شما و دوستان شماست، دولتی بودن حلال است و مشکلی ندارد و هرجا دوستان شما رییس نباشند، دولتی بودن حرام است!!؟؟
آقای داوودی! چرا امیریوسفی در جلسه اخیر شورا با صراحت می‌گفت من باید رییس شوم؟ این ادبیات کجای دموکراسی است؟
آقای داوودی یادشان نرود اگر به جایی رسیده‌ایم که دولت نماینده تهیه‌کنندگان را انتخاب می‌کند ناشی از همان تشتت میان تهیه‌کنندگان است که بارها و بارها همکاران را از آن پرهیز دادیم. همین حالا هم جامعه صنفی تهیه‌کنندگان تحت هر شرایطی پای کار اتحاد است ولی دیگران پای کار نیستند. چرا؟؟

پنجم. اتفاقات اخیر بار دیگر معلوم کرد که تمامیت‌خواهان به‌محض آن که به منافع‌شان ضربه می‌خورد از لانه‌ها بیرون می‌آیند؛ البته داوودی مبراست از تمامیت‌خواهان ولی آنها که به پشت‌پرده کوچ می‌کنند و به دیگران علامت می‌دهند کاملا مشخص هستند! اینها در سینماداری یا پخش یا تولید منافعی دارند و حالا واهمه پیدا کرده‌اند از اینکه مبادا جلوی ویژه‌خواری‌هایشان گرفته شود ولی به همه سینماگران حتی ویژه‌خواران قول می‌دهم که شورای صنفی جدید با دقت و کاملا مطابق با آیین‌نامه پیش خواهد رفت و سعی خواهد کرد عدالت را معیار مصوبات نماید.

اگر پاسخ داوودی را دادم به‌خاطر اینکه ایشان را کارگردانی ارزشمند می‌دانم کمااینکه خودم هم صرفا به‌خاطر حفاظت از کیان و منافع بدنه سینما -و نه فقط حمایت از یک اقلیت-وارد شورای صنفی نمایش شدم و لااقل از همکاران شناخته‌شده انتظار دارم بدون اطلاعات کافی و بدون عقبه خود اظهاراتی را طرح نکنند که خیلی سریع تناقضاتش، رو شود.

سینماروزان: در اولین جلسه شورای صنفی نمایش در دوره جدید و بعد از رای‌گیری این مرتضی شایسته بود که به عنوان رییس انتخاب شد و غلامرضا فرجی هم به‌عنوان نایب‌رییس انتخاب شد.

محمد مهدی طباطبایی نژاد معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی، غلامرضا فرجی و محمدرضا صابری از انجمن سینماداران، مرتضی شایسته از کانون پخش کنندگان، حسین فرحبخش به نمایندگی از تهیه کنندگان و محسن امیریوسفی به نمایندگی از کارگردانان دراین جلسه حاضر بودند.

در این جلسه همچنین سینماهای آزادی و بهمن(متعلق به حوزه)، کورش، مگامال، ماندانا، ایران، و فرهنگ(متعلق به فارابی) به عنوان سرگروه معرفی شدند.

حسین فرحبخش از اعضای حاضر در جلسه درباره کیفیت برگزاری جلسه بیان داشت: در این جلسه علاوه بر بررسی آیین‌نامه جدید اکران و اعمال اصلاحات، مقرر شد آیین‌نامه برای تایید به ریاست سازمان سینمایی ارسال شود.

فرحبخش ادامه داد: انتخابات شورای صنفی نمایش نیز با حضور معاون نظارت سازمان برگزار شد که درنتیجه رای‌گیری، مرتضی شایسته به‌عنوان دبیر و همزمان سخنگو انتخاب شده و غلامرضا فرجی هم نائب‌دبیر گردید.

نماینده تهیه‌کنندگان در شورای صنفی نمایش افزود: در کمال تعجب بعد از پایان شمارش آرا و تعیین مرتضی شایسته به دبیری، دبیر سابق شورا(محسن امیریوسفی) گلایه‌هایی مطرح نموده و درنهایت نامه‌ای را به شورا تحویل نمود مبنی بر اینکه دیگر به شورا نمی‌آید و این رضا درمیشیان است که به‌جای وی به‌عنوان نماینده کارگردانان در شورا حضور خواهد داشت!!

فرحبخش ادامه داد: اینکه فردی که خودش با رای‌گیری دو سال رییس شورا بوده از انتخاب فردی دیگر به‌عنوان رییس در نتیجه انتخابات اخیر شورا گله‌مند باشد چندان با مدعای دوستان درباب دموکراسی و آزاداندیشی همخوانی ندارد! ای کاش وقتی اصول رای‌گیری را می‌پذیریم هم شکست را قبول کنیم و هم پیروزی را!

سینماروزان: این روزها همایون اسعدیان رییس هیات مدیره خانه سینما به‌خاطر حذف بیش از دوهزارنفر از سینماگران از فهرست عیدی میلیاردی ۹۹ ارشاد در کانون پرسش قرار گرفته و در تازه‌ترین گفتگوی خود که با ایسنا انجام شده هم به‌جای پاسخ واضح و اقناع‌کننده به صنف سینما درچرایی حذف مذکور، مدعیاتی را درباره روال توزیع عیدی در دوران احمدی‌نژاد بیان کرده است.

اسعدیان به ایسنا گفت: اساساً دادن عیدی به اعضای خانه سینما رسمی بود که زمان تعطیلی خانه سینما به عنوان یک  بودجه 10 میلیاردی در اختیار جامعه صنفی تهیه کنندگان و شورای ساماندهی صنوف قرار دادند که کارت‌های ۷۰۰ هزار تومانی عیدی در خیابان ایرانشهر می‌دادند و آن بلوا به پا شد. آخر هم حدود ۴ میلیارد تومان توزیع و مابقی آن معلوم نبود چه شد!!

این ادعاها با واکنش محمدحسین فرحبخش از اعضای جامعه صنفی تهیه‌کنندگان مواجه شده است که با نگارش نامه‌ای بلندبالا به اسعدیان هشدار داده اگر ظرف ۴۸ساعت نتواند ادعاهایش را ثابت کند آن گاه…

متن نامه محمدحسین فرحبخش به رییس هیات مدیره خانه سینما را بخوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم
آقای همایون اسعدیان

خود شما بهتر از هر کس می دانید که از سال 1365 تا روزی که فیلم اول خود را کارگردانی کردید مراحل مختلف سینما و فیلمسازی را نزد من آموختید اما امروز بسیار متاسفم و نزد خداوند متعال استغفار می کنم که هر چقدر در آموزش سینما به شما موفق بودم اما نتوانستم معرفت و اخلاق انسانی و اسلامی را به شما بیاموزم و جنابعالی هر چند سینما را از من آموختید اما در اخلاق (یا در واقع بی اخلاقی) شاگرد خلف …های بازمانده از مدیریت منحط دهه شصت شدید که با جاه طلبی، بی تدبیری و دیکتاتوری برای نظام اسلامی هزینه تراشیدند.

من، چون شما و شخصیت تان را به خوبی می شناسم برایم عجیب نیست بعد از غصب کرسی ریاست هیات مدیره خانه سینما، که قطعا لیاقتش را ندارید، جوگیر شده، سرتان گیج برود و در کارهایی دخالت کنید که در قد و قواره تان نیست و حرف هایی بزنید که بزرگ تر از دهان تان است. کاری به این هم ندارم که در این دوران بی کسی شما با دخالت مدیران دولتی در ارشاد و بازمانده‌های مدیریت سینما در دهه شصت به این سمت رسیدید و الان هم به رغم هشدارها و با توجه به پایان دوره مسئولیت تان به شکل غیر قانونی بر این مسند نشسته اید، فقط به شما توصیه می کنم قبل از زدن هر حرفی به چهره خود در آینه نگاه کنید تا چیزهایی نگویید که به قیافه تان نمی آید. مثل همین فقره افاضات اخیرتان درباره عیدی چند سال پیش ریاست جمهوری به هنرمندان که درباره اش راست و دروغ را به هم بافته اید تا ناتوانی خود در ارائه خدمت به اهالی سینما را پنهان کنید.

آقای اسعدیان!
شما اگر آلزایمر گرفته اید اما همه خوب یادشان هست این پول یا در واقع عیدی (یک سال سیصد هزار تومان و یک سال ششصد هزار تومان) در دورانی که دلار ۱۲۰۰تومان بود و خانه سینما به علت بی کفایتی امثال شما بسته شده بود و کسی نبود نگران معیشت اهالی سینما باشد، با همت و پیگیری جامعه صنفی تهیه کنندگان و توسط نمایندگان دفتر رییس جمهور محترم وقت، با ارائه کارت ملی و ثبت کدهای ملی به اعضای خانه سینما پرداخت شده و دیناری از آن در اختیار جامعه صنفی تهیه کنندگان قرار نگرفت که بخواهد در تقسیم آن دخالت کند. غیر از این هم در چند نوبت به مناسبت هایی بن کالا به اعضای خانه سینما داده شد که باز هم مسئول تقسیم آن نمایندگان دفتر ریاست جمهوری بودند و به علت تعطیلی خانه سینما، جامعه صنفی تهیه‌کنندگان فقط زحمت پیگیری و اقناع مسئولین برای تخصیص این کمک ها را به عهده داشت که اسناد همه این موارد، حتی نام و امضای دوستان سرشناس شما که از دریافت همین مبالغ اندک عیدی هم نگذشتند، موجود است. جالب است که الان پرداخت عیدی را در شان سینماگران نمی‌دانید ولی در آن دوران رفقای سرشناس‌تان نفر اول دریافت عیدی بودند.

حالا شما چه کاره ای که بگویی پرداخت عیدی در شان اهالی سینما هست یا نه؟ اگر خودتان عرضه ندارید برای اعضای خانه سینما قدمی بردارید با دروغ و فرافکنی اجر گذشتگان را ضایع نکنید…

اسعدیان!
تو با حداقل رای و اصطلاحا نمره ناپلئونی و تک ماده خودت را چپاندی در شورای مرکزی کانون کارگردانان و بعد با حمایت باقی ماندگان از دوران مسئولین سینمایی دهه شصت به آرزویت، که ریاست هیات مدیره خانه سینمابود، رسیدی. خب همین برایت کافی است دیگر… حد و اندازه خودت را اشتباه نگیر، چرا که هر کس نداند من که خوب می دانم قد و قواره ات چقدر است و اندازه این حرف ها نیستی. خودت هم خوب می دانی در سینما خوشنام نیستی و اکثریت صنوف با حضور تو در هیات مدیره مخالف هستند اما برای حفظ اتحاد در خانه سینما سکوت کرده اند، آنوقت تو دور بر می داری…

آخر تو از جان این سینما و اهالی آن چه می خواهی که اینجور تخم نفاق می پاشی و کمر به نابودی صنوف بسته ای؟… از تولید تا اکران و انتخاب فیلم برای جشنواره فجر و حتی اداره سالن های سینما برای خودت ناشیانه تز می دهی و اظهار فضل می کنی. عزیز من تو در حرفه خودت هنوز ناپخته ای و نسیه کارگردانی، بعد در هر تخصصی سرک می کشی و گمان می کنی علامه دهری؟ نه عزیز من هنوز بزرگترین موفقیت زندگی تو ساختن فیلم “نیش” است و سطح سلیقه و پسند خودت از سینما “ده رقمی”، پس در قواره خودت باش و پیش بزرگان پایت را دراز نکن

اسعدیان!
به خودت بیا و حواست را جمع کن… این توصیه استادی است به شاگرد ناخلفش و امیدوارم به آن عمل کنی…
سخن آخر هم اینکه اگر ظرف مدت چهل و هشت ساعت نتوانی حرف هایت درباره مبلغ ادعایی را اثبات کنی جامعه صنفی تهیه کنندگان به عنوان تنها نهاد صنفی قانونی و دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراجع قضایی علیه تو اقامه دعوی و طرح شکایت خواهد کرد تا سیه روی شود هر که در او غش باشد.

استاد سابق تو
محمد حسین فرح بخش

سینماروزان: توییت حسین انتظامی رییس سازمان مبنی بر لزوم اصلاحات در نظام‌نامه اکران با واکنش حسین فرحبخش تهیه‌کننده سینما مواجه شد.

حسین فرحبخش با تائید نظر انتظامی برای ایجاد اصلاحات در نظام‌نامه اکران به مرور برخی از مهمترین مشکلات نظام‌نامه فعلی اکران پرداخته است.

حسین فرحبخش به “جام جم” گفت: اینکه در نظام‌نامه اکران، هفت سرگروه را برای نمایش فیلم‌های سینمایی تعیین کرده‌اند و هفت نفر برای اکران کل آثار تصمیم می‌گیرند خیلی بد است. یکی از خیانتهایی که در نظام‌نامه اکران کرده‌اند و سالهاست که اعمال میشود، سانسی کردن فیلمهاست که هم خیانتی بزرگ به سینماست و هم به فیلمها و در درازمدت سینما را نابود میکند. متاسفانه برخی سودجویان در پردیسهای سینمایی، این سانسی کردن را عاملی میکنند که به برخی از فیلمها روزی فقط دو سانس دهند تا فیلمهای رفقای خود را به روزی ده سانس برسند؛ در حالیکه تمام فیلمها باید حداقل روزی شش سانس داشته باشند و به طور پیوسته دو هفته روی پرده باشند و اگر فروش نکرد تعویض شوند.

این تهیه کننده درباره پیشنهاد خود برای بهبود اوضاع اکران اظهار داشت: باید یک مجموعه ۱۵تایی برای اکران فیلمها قرارداد ببندند و این مجموعه در مدت دوهفته فیلم را به صورت فول سانس اکران کند و اگر فروش، خوب بود، اکران ادامه یابد.

تهیه‌کننده “کما” و “آواز قو” خاطرنشان ساخت: افق اصلاح نظام‌نامه اکران باید حمایت از فیلمهای متوسط باشد چون هیچ حمایتی نمیتوان از فیلم ضعیف کرد جز اینکه جلوی تولیدش را گرفت! این فیلم متوسط است که اگر نظام‌نامه اکران درست تدوین شود، اکران موفقتری خواهد داشت.

حسین فرحبخش در انتقاد از اوضاع فعلی اکران بیان داشت: الان وضعیت اکران چطور است؟ در بلبشوی اکران، فیلمهای ضعیف که لگدمال هستند، فیلمهای قوی که میفروشند و فیلمهای متوسط بخاطر محدودیتها کاملا نابود میشوند.

فرحبخش افزود: وضع اکران در شهرستانها به مراتب بدتر از تهران است چون یک سالن سینما از صبح تا شب، پنج فیلم نشان میدهد یعنی هر فیلم فقط یک سانس و این، فاجعه است در حالیکه این سینماها باید حداقل هر فیلم را یک هفته اکران کنند و اگر نفروخت جایگزین کنند.

کارگردان “زندگی خصوصی” و “مستانه” خاطرنشان ساخت: کسی که صاحب سینماست و به شورای صنفی نمایش میآید نباید هیچ منافعی در پخش و تولید داشته باشد و تا این منفعت‌طلبی باشد اوضاع اصلاح نخواهد شد.

 سینماروزان: در یک ماه اخیر فروش سینماها نسبت به ماههای قبل با افت تدریجی مواجه بوده و تقریبا هیچ کدام از فیلمهای روی پرده گیشه داغی را تجربه نکرده اند؛ اتفاقی که مدیر پارسافیلم، دلیلش را ممیزی بی حساب و کتاب میداند.

محمدحسین فرحبخش با انتقاد از ممیزیهای سلیقه ای به «فرهیختگان» می‌گوید: دلیل به وجود آمدن چنین وضعیتی، فقط و فقط وزارت ارشاد است که با ممیزی‌های بی‌حساب و کتاب، زمینه‌ای را فراهم کرده که مخاطب با سینماها قهر کند.

فرحبخش ادامه داد: کاری به قیمت بلیت ندارم که بعضی‌ها می‌گویند گران است، چون اگر با دید کلان نگاه کنیم، می‌بینیم نه‌تنها بلیت گران نیست که در کل، بسیاری از شاخصه‌های زندگی در ایران و نسبت به بسیاری از تفریحات دیگر، بسیار ارزان‌تر از دیگر کشورها نیز هست، ولی وزارت ارشاد با رویکردهایش، کار را به جایی رسانده که مخاطبی که برای تماشای یک فیلم به سینما می‌رود، دیگر تا چند وقت هوای سینما رفتن به سرش نزند. آن‌قدر از سر و ته فیلم‌ها می‌زنند که دیگر چیزی نمی‌ماند که برای مخاطب تازگی داشته باشد!

تهیه‌کننده «آواز قو» در ادامه به یک نمونه شکست‌خورده سینما در 6 ماه اول سال اشاره کرد و گفت: شما نگاه کنید فیلمی مانند «ما همه با هم هستیم»، از بسیاری از سلبریتی‌های سینمایی بهره برد، اما نتیجه چه شد؟ این‌طور می‌شود که مخاطب وقتی فیلم خوبی نمی‌بیند، دیگر به کسی هم توصیه نمی‌کند که به تماشای آن فیلم بنشیند و همین سبب کاهش تعداد مخاطب سینما می‌شود. البته که اگر ممیزی برمبنای عقل و شریعت باشد، مشکلی با آن نیست، اما سلیقه‌ای شدن ممیزی، سبب شده کیفیت بسیاری از فیلم‌ها کاهش چشمگیری داشته باشد و نتیجتا مخاطب هم به سراغ رسانه هایی با ممیزی کمتر برود.