سینماروزان: امیرحسین سمیعی مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از آغاز سال 1403، سفرهای استانی را آغاز کرد تا در این سفرها نشست‌های صمیمی و بی‌واسطه‌ای، به دور از فرآیندهای اداری با اهالی موسیقی در شاخه‌های مختلف داشته باشد.

مدیرکل دفتر موسیقی، یکشنبه 11 شهریور 1403 سفر خود را به استان یزد آغاز کرد تا در سفری کوتاه، با نوازندگان، استادان دانشگاه، مدیران هنرستان‌ها، سازندگان ساز، گروه‌های سرود و برگزار کنندگان کنسرت‌ها در استان یزد، جلسات بی‌واسطه‌ای داشته باشد.

عصر روز یکشنبه 11 شهریور و بلافاصله پس از رسیدن مدیرکل دفتر موسیقی به شهر یزد، جلسه‌ی دیدار با اهالی موسیقی آغاز شد.

در این جلسه محمدعلی مرآتی مدیرعامل انجمن موسیقی ایران، احسان عابدی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد و حامد جلیلی مدیر دفتر سرود وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم حضور داشتند.

در ابتدای این جلسه هنرمندانِ حاضر در این جلسه از دغدغه‌ها و مشکلات‌شان گفتند. بیشترین تاکید در میان صحبتِ هنرمندانِ حاضر در این جلسه، تاکید بر این نکته بود که باید تلاش بیشتری برای حفظ و اشاعه موسیقی اصیل ایرانی انجام شود.

در بخش دیگری از این نشست، امیرحسین سمیعی مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سخنانی گفت: اولین مواجهه من با استان یزد و مردمانش برایم همیشه خاطره‌انگیز است، برخوردی که نشان داد مردم این دیار، مردمانی با آرامش و پر از صبوری و متانت هستند. مردم یزد فرهنگی پیشران و پیشرو دارند. موسیقی‌دانانی در این استان هستند که به شدت در ریشه‌های موسیقی آیینی سرآمد هستند.

او ادامه داد:‌ زمانی که موسیقی در سرزمین ما کاربردی بوده، مهمترین خوانندگان ما همان نوحه خوانان بوده‌اند. در حال حاضر یکی از استان‌های پرچمدار موسیقی مذهبی، یزد است.

سمیعی تاکید کرد: من به اتفاقِ همکارانم به دیدار شما آمده‌ایم تا از نزدیک مشکلات و خواسته‌های شما را بشنویم و هر کدام را پیگیری و به سرانجام برسانیم. تمام تلاش خود را می‌کنیم تا موسیقی اصیل در این استان رونق داشته باشد و مشکلات شما حل و فصل شود.

در بخش دیگری از این جلسه یاسر منتظری رئیس هیات مدیره انجمن موسیقی استان یزد، به ارائه‌ی گزارشی از فعالیت‌های انجمن موسیقی این استان پرداخت.

منتظری گفت: ما شب‌های موسیقی یزد را در یازده شب برگزار کردیم که در هر شب حدود ۴۵۰ نفر تماشاگر به دیدن این اجراها آمدند. اجراهایی که جملگی به تکنوازی نوازندگان سازهای ایرانی اختصاص داشت. هدف از اجراهای این برنامه‌ها حفظ و اشاعه موسیقی اصیل ایرانی بود.

او ادامه داد: در حال حاضر برای مهرماه فراخوان شب تنبک را داده‌ایم تا با شرکت نوازندگان تنبک، بتوانیم با حضور حداقل پنج نوازنده برجسته تنبک در استان، این رویداد را هم برگزار کنیم.

رئیس هیات مدیره انجمن موسیقی یزد گفت: در ماه‌های گذشته تلاش کردیم تا استعدادهای جدیدی را در عرصه موسیقی یزد کشف کنیم و برنامه‌های خاصی را برای معرفی‌شان ترتیب دهیم. همه این برنامه‌ها را با حمایت اسپانسرهای بخش خصوصی برگزار کردیم.

منتظری تاکید کرد: در این مدت جلساتی با پیشکسوتان موسیقی یزد داشته‌ایم تا از تجربیات و راهنمایی‌های آنها بهره‌مند شویم. نکته مهم دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که جشنواره موسیقی کویرنشینان در سال‌های گذشته در یزد برگزار می‌شد اما متاسفانه دو سال است که این جشنواره تعطیل شده است. ما در تلاش هستیم که این جشنواره را احیا کنیم و برای انجام این کار به حمایت شما نیاز داریم.

او ادامه داد: ما در یزد توانایی تشکیل ارکستری در سطح ملی را داریم که انجام این امر به حمایت‌های ملی هم نیاز دارد. همچنین در برنامه‌های ما دعوت از بزرگان موسیقی ایران و برگزاری کارگاه‌های آموزشی وجود دارد.

منتظری تاکید کرد: متاسفانه ما در حال حاضر برای دفتر انجمن موسیقی استان یزد، محیط مناسبی نداریم که حتی جلسات‌مان را برگزار کنیم.

بعد از این دیدار سمیعی قول پیگیری و حل و فصل مشکلات و مسائل مطرح شده از سوی هنرمندان موسیقی استان یزد را داد.

سفر به استان یزد، پنجمین سفر استانیِ امیرحسین سمیعی مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود.

سینماروزان: تهدیدات محسن چاووشی درباره انتشار بی‌مجوز آلبوم «ابراهیم» نتیجه داد و زودتر از حد تصور علی ترابی مدیر دفتر موسیقی ارشاد از حل مشکل آلبوم وی خبر داد. جالب و در عین حال عجیب آن که ترابی از حل مشکل قطعات آلبوم چاووشی صرفا در یک نشست بستنی‌خوران(!) خبر داد! ترابی در نشست جشنواره موسیقی فجر گفت: ما با آقای چاوشی نشستیم و با هم بستنی خوردیم و در یک شرایط دوستانه با هم حرف زدیم. من در این فضا بر اساس مسئولیت خودم ۳ قطعه ای را که اصلاحیه خورده مجوز دادم و ۲ قطعه دیگر نیز اصلاحاتی دارند که باید درباره آن اقدامات لازم انجام شود.

به گزارش سینماروزان این ادعاها، فارغ از واکنشهای متفاوت مخاطبان و تأکید بر آن که این روحیه بستنی خوری باید درباره هنرمندان لحاظ شود و نه فقط برخی از آنها(!) با واکنش یک کارگردان هم مواجه شده است.

صالح دلدم کارگردانی که آثاری همچون «نارمک» و «کباب غاز» را در کارنامه دارد و مدتهاست منتظر تعیین تکلیف آخرین ساخته اش «منشی مخصوص من» است با نگارش یادداشتی با طعنه به ماجرای ترابی-چاووشی خواستار تغیین تکلیف فیلمش شده است.

متن یادداشت این کارگردان را بخوانید:

بالاخره «ابراهیم» تازه‌ترین آلبوم «محسن چاوشی» بعد از کش و قوس‌های رسانه‌ای فراوان موفق به اخذ مجوز از وزارت ارشاد گردید و رییس دفتر موسیقی این وزارتخانه مطابق ادعای خودشان بعد از بستنی خوردن با چاووشی مجوز آلبوم را صادر کرد.

کاش تمام مشکلات ناشی از بی‌تدبیری ممیزان با یک بستی خوردن ساده تمام می‌شد اما این اتفاق تنها برای محسن چاوشی افتاد که گویا تهیه‌کننده آلبوم جدیدش از بستگان سیدمحمد حسینی وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت دوم احمدی‌نژاد است(!!) که از قضا برخلاف وزرای متعدد ارشاد دولت روحانی کارنامه قابل دفاعی هم از خود به جای گذاشته است. یعنی باز هم گره از کاری باز می‌شود و سرمایه‌ای در حوزه فرهنگ نجات می‌یابد!

الغرض؛ در فاصله زمانی اسفند ۹۲ تا بهار ۹۳ فیلمی با عنوان «منشی مخصوص من» را ساختم. فیلم در اواخر دولت احمدی‌نژاد و در زمان تصدی‌گری جواد شمقدری بر سازمان سینمایی وزارت ارشاد و سیدمحمد حسینی بر وزارت ارشاد موفق به اخذ پروانه ساخت از ارشاد می‌شود اما تولید آن و سپس مراحل اخذ پروانه نمایش به دولت اعتدال و وزارت ارشاد دولت جدید و بدنبال آن مدیران سینمایی جدید برخورد می‌کند و خلاصه کلام، اول فیلم دچار سانسورهای فراوان (۸۲ مورد) می‌شود و سپس بعد از انجام سانسورهای لازم باز هم توقیف می‌ماند و موفق به اخذ پروانه نمایش و اکران در سینماها نمی‌شود. و سرمایه اینجانب و یکی دو نفر از شرکای سرمایه‌گذار و زحمات یک ‌گروه هنری که این فیلم را با دلار ۲۷۰۰ تومان ساختند تا به امروز روی هواست!

فیلم نه سیاسی است نه به مذهب یا موضوع حساس دیگری پرداخته، بلکه صرفاً یک کمدی خانوادگی و شاد و البته شیک است و شیکی زیاد فیلم ممیزان سختگیر را اذیت کرده و فیلم را با توجیه اروتیک، معلق کرده اند! تناقض آنجاست که همین الان فیلم‌هایی روی پرده اند که به زعم اهالی رسانه پر از دیالوگهای اروتیک هستند اما نه تنها کسی مانع نمایش آنها نشده که صدها سالن و دو برابر همین قدر سانس دراختیارشان است اما فیلم ما علیرغم دریافت تأییدیه برخی از همان اهالی رسانه شرایط یک اکران حداقلی را هم پیدا نکرده!!

چندین بار مسئولین سینمایی بابت پرداخت خسارت یا خرید حمایتی این فیلم جهت جبران ضرر و زیان وارده وعده هایی دادند اما در واقعیت نه شرایط اکران فراهم شده نه شرایط جبران خسارت توقیف. آیا درست است که در هنگام صلات ظهر بدون فوت وقت به نماز بایستیم اما با سرمایه و زندگی و زحمات مردم و افرادی که مستقلند این گونه بازی شود؟

۵ سال است به جبران خسارت عدم اکران «منشی مخصوص من» وعده حمایت از فیلم‌ جدیدم را می‌دهند اما در عمل از صدور مجوز ساخت جهت اثر جدیدم و با وجود ارائه مکرر فیلم‌نامه های مختلف، سر باز می‌زنند و هر بار به بهانه‌ای فیلم‌نامه ها را رد می‌کنند! و در عمل ۵ سال است در دولت اعتدال بیکار هستم و سرمایه ام به فنا رفته و دچار تدبیر و امید گشته‌ام!

آیا من هم میتوانم مانند چاووشی برای حل مشکل مجوز از «بستنی» کمک بگیرم؟؟ 

آقای وزیر ارشاد بفرما بستنی! آقای رییس سینما بفرما بستنی! آقای معاون ارزشیابی و نظارت بفرما بستنی! آقای مدیرکل بفرما بستنی! اعضای شورای پروانه نمایش بفرمایید بستنی!!! من حاضرم برای حل مشکل فیلمم به تمامی کارمندان ارشاد، بستنی دهم بلکه حتی با اعمال ممیزیهای مدنظر و مثله شدن، فیلمم پروانه نمایش گیرد بلکه بخشی از ضررهای اقتصادی تولید جبران شود؟ آیا هست یاری کننده ای که یاری کند ما را؟؟

سینماروزان: تازه ترین فیلم مسعود کیمیایی با نام «قاتل اهلی» از هفته آینده 26 مهرماه در گروه آزادی روی پرده خواهد رفت و در فاصله کوتاهی که تا اکران مانده شنیده‌هایی طرح شده درباره عدم صدور مجوز تیزرهای تبلیغاتی فیلم به دلیل آوازخوانی پولاد کیمیایی.

به گزارش سینماروزان بعد از حواشی پیش آمده بر سر حضور برخی خوانندگان غیرمجاز به عنوان بازیگر در هنرهای نمایشی، نوعی سختگیری درباره آوازخوانی در سینما و تئاتر ایجاد شده و نتیجه اینکه تمامی آنها که میخواهند در فیلمهای سینمایی یا محصولات نمایشی آوازخوانی کنند باید مجوز دفتر موسیقی ارشاد را داشته باشند.

پولاد کیمیایی خودش درباره ماجرای پیش آمده به «تسنیم» گفت: آن چیزی که من راجع به آهنگ‌ها و خوانندگی در فیلم «قاتل اهلی» شنیده‌ایم این است که ایراداتی برای آهنگ‌های کلیپ تبلیغاتی این فیلم وارد شده است که به نظرم بی‌مورد است، چرا که این آهنگ‌ها بخشی از فیلمی است که پیش از این پروانه نمایش دریافت کرده است و به نظرم نباید نیازی به دریافت مجوز برای آهنگ‌ها داشته باشد. البته فکر نمی‌کنم مشکلی در این باره داشته باشیم، چرا که پیش از فیلم‌های بوده‌اند که چنین ماجرایی برایشان پیش آمده و به راحتی اکران شده‌اند.

آنچه که پولاد درباره روال پیشین آوازخوانی بازیگران در فیلمها گفته کاملا درست است؛ یعنی پیشتر پروانه نمایش ارشاد تأییدی بود بر آوازخوانی بازیگران اما گویا در روال جدید هر نوع خوانندگی در آثار سینمایی و نمایشی باید به تأیید دفتر موسیقی ارشاد برسد و از قرائن پیداست دفتر موسیقی ارشاد به آوازخوانی پولاد کیمیایی مجوز نداده است و همین باعث شده که تیزرهای «قاتل اهلی» با مشکل پخش مواجه شوند.

باید منتظر ماند و دید آیا مشکل دفتر موسیقی ارشاد با صدای پولاد فقط مربوط به تیزرهای «قاتل اهلی» است یا آن که در نسخه اکران هم صدای پولاد با صدای خوانندگانی دیگر جایگزین خواهد شد؟

سینماروزان: در حالی که بنا بود رپری به نام حمید صفت در نمایشی با نام «لامبورگینی» به کارگردانی سیامک صفری روی صحنه برود و ترانه بخواند اما در آخرین لحظات توسط دفتر موسیقی ارشاد جلوی این اتفاق که مجوز اجرا را از اداره کل هنرهای نمایشی داشت گرفته شد و «لامبورگینی» که قبل از روی صحنه رفتن استفاده تبلیغاتی بالایی را از نام این رپر کرده بود بدون حضور وی اجرا میشود.

به گزارش سینماروزان این اتفاق با واکنش علی مرادخانی معاون هنری ارشاد مواجه شد و او در جمع خبرنگاران از حل احتمالی چنین مشکلاتی در شورایی تازه خبر داد.

علی مرادخانی بیان کرد: معمولا بخشی از کارها را حوزه تئاتر و بخشی دیگر را حوزه موسیقی مجوز می‌دهد. شاید به این نتیجه برسیم که شورایی مشترک داشته باشیم تا این شورا با تسلط بر هر دو فضا بتواند مجوزهای لازم را در این زمینه صادر کند.

او ادامه داد: به این نکته توجه کنید که مجوز، اصل موضوع است یا محتواست که مهم است. گاهی هنرمندی می‌خواهد پرفورمنسی را اجرا کند که نمادهای مختلفی دارد. ما به این نمادها وارد نمی‌شویم. ما باید در بخش نظارت پالایش درستی داشته باشیم.

مرادخانی تاکید کرد: برای این‌که بتوانیم این موضوع را اداره کنیم، شاید همین ایجاد شورای مشترک بهترین کار است. الان در کنسرت‌ها و هنگام اجرای موسیقی، هنرمند نقاش یا خوشنویس در کنار صحنه براساس آن اجرا، اثری را ایجاد می‌کند. پس پیوند میان هنرها بسیار است. بنابراین ما باید خود را به‌روز کنیم.

سینماروزان: علی انصاریان که بعد از حضور چند ساله اش به عنوان سرمایه گذار و بازیگر در یک سری آثار ویدیویی اخیرا در نقش شهید رضایی مجد در مستند-داستانی «یک پنج هفت» ایفای نقش کرده بود(اینجا را بخوانید) با کاراکتری متفاوت به سینماها می‌آید.

به گزارش سینماروزان علی انصاریان در کمدی «تنها صداست که می ماند» سعید چاری در نقش یک روحانی ایفای نقش کرده است!!!

«تنها صداست که می ماند» که زمینه ای انتقادی دارد و با محوریت پشت پرده اتفاقات استودیوهای زیرزمینی دوبله و موسیقی، داستان پردازی می‌کند با ترکیبی از فیلمبرداری رئال و انیمیشن ساخته شده است و در بخش انیمیشن کار بازساری برخی کاراکترهای کارتونی محبوب دهه 60 مانند شیپورچی، دارکوب زبله، پینوکیو و روباه مکار و جیمبو ارائه شده است.

اما درباره کاراکتر علی انصاریان؛ علی انصاریان که یکی از عموهایش شیخ حسین انصاریان است از منبری‌های بنام است و عموی دیگرش رضا انصاریان تهیه کننده سریال «گاهی به پشت سر نگاه کن» و ناظر کیفی «کیمیا» و عموی سومش ابراهیم انصاریان داماد آیت الله مهدوی کنی و از مدیران سالیان دانشگاه امام صادق(ع)، در «تنها صداست که می‌ماند» نقش یکی از مدیران دفتر موسیقی ارشاد را ایفا می‌کند و در برخورد میان خوانندگان مختلف با وی است که ماجراهای متفاوتی روی می‌دهد.

رضا رویگری، میرطاهر مظلومی، تورج نصر، ثناصادقی، امیرزریوند، سیاوش قاسمی، مختار سائقی، مجید شهریاری، فریده دریامج، علی شجاعی و آرمین اقبالی دیگر بازیگران این فیلم هستند ضمن اینکه مرتضی احمدی نیز آخرین بازیش را در این فیلم انجام داده است.

مرتضی احمدی علاوه بر بازی و دوبله صدای «روباه مکار» برای فیلم یک قطعه ضربی ریتمیک هم اجرا کرده است.

«تنها صداست که می ماند» با پخش شکوفافیلم بناست از میانه های بهار امسال روی پرده برود.

عوامل تولید «تنها صداست که می‌ماند» به شرح زیرند:

کارگردان و تدوین: سعید چاری، تهیه کننده: هادی مشکات، مجری طرح : محمد آزادی مهربانی، فیلمنامه: سعید چاری-ثنا صادقی، طراح گریم: جنان صدفی، مدیر تولید : مجتبی عربی، صدابردار: احمد کلانتری، مدیر فیلمبرداری: امید رخ‌افروز

علی انصاریان در نمایی از «تنها صداست که میماند» در نقش یکی از مدیران دفتر موسیقی ارشاد

سینماژورنال: يك سالي مي‌شود كه برگزاري كنسرت در تهران و شهرستان‌ها با موانع مختلفي روبه‌رو است؛ در اين ميان لغو كنسرت‌هاي كيهان كلهر و شهرام ناظري در طول ماه‌هاي گذشته باعث شد كه بار ديگر اين موضوع به بحث روز حوزه موسيقي تبديل شود.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “اعتماد” حالا خبر رسيده سرانجام پس از مدت‌ها گفت‌وگو ميان وزارت ارشاد و نيروي انتظامي و با اصلاح ماده ۲۰ اداره اماكن نيروي انتظامي، اين اداره قانع شد تا در موضوع كنسرت‌هاي موسيقي تنها درباره مسائل انتظامي و ترافيكي اظهارنظر كند.

براساس ماده ٢٠ اداره اماكن نيروي انتظامي كه پيش از اين در حال اجرا بود «برگزاري هر نوع مجلس جشن و عروسي، مهماني، شب‌نشيني و امثال آن يا اجراي هرگونه برنامه هنري و نمايشي در اماكن عمومي مستلزم تاييد محتواي برنامه هنري و نمايشي از سوي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و تحصيل اجازه مخصوص نيروي انتظامي محل (حداقل ٤٨ساعت قبل) است.»

اين ماده در ادامه توضيح مي‌دهد كه مسوولان اماكن عمومي مزبور بايد ساعت و روز تشكيل مراسم و صرفا مشخصات پيشنهاد‌كننده مراسم را با ارايه دو عدد كارت ورود به سالن به مسوولان ذيربط نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران اعلام كنند. موضوعات اشاره شده در اين ماده باعث شد تا در طول سال گذشته بارها شاهد لغو تعدادي از برنامه‌هاي فرهنگي مثل مراسم‌هاي رونمايي از آلبوم‌هاي موسيقي و كتاب يا كنسرت‌هايي باشيم كه در شهرستان‌ها برگزار مي‌شد.

لغو تعدادي از كنسرت‌ها در سه ماهه اول امسال بار ديگر صحبت از اين موضوع را جدي‌تر كرد. در اين ميان علي جنتي، وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي و حسين نوش‌آبادي، سخنگوي وزارت ارشاد در واكنش به اين اتفاقات اعلام كردند متولي و مسوول اصلي حوزه فرهنگ و هنر، وزارت ارشاد است و تنها اين وزارتخانه است كه نقش حاكميتي دارد. با وجود اين واكنش‌ها گويا باز هم تصميم اصلي در اين مورد با قوه قضاييه و اداره اماكن نيروي انتظامي در تهران و شوراي تامين در شهرستان‌ها بود و همين موضوع باعث مي‌شد تا در نهايت شاهد برنامه‌هايي باشيم كه در فاصله چند ساعت به برگزاري با وجود مجوز صادر شده براي اجراي‌شان لغو شوند. حالا به نظر مي‌رسد توافقي ميان ارشاد و قوه‌ قضاييه حاصل شده تا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي بتواند به نقش حاكميتي خود در حوزه فرهنگ برسد.

استعلام برگزاری کنسرت فقط توسط ارشاد انجام می شود
فرزاد طالبي، رييس دفتر موسيقي وزارت ارشاد با اشاره به اين توافق انجام شده بين وزارت ارشاد و قوه قضاييه مي‌گويد: «با اصلاح ماده ۲۰ اداره اماكن نيروي انتظامي درباره برگزاري كنسرت‌ها، استعلام براي برگزاري هر كنسرت موسيقي توسط وزارت ارشاد انجام خواهد شد و ديگر، هنرمندان نيازي به حضور در نيروي انتظامي‌ ندارند.»

اين موضوعي است كه علي جنتي هم در ديدار دوستانه‌اي كه با اهالي موسيقي داشت به آن اشاره كرده و از اصلاح ماده ۲۰ اداره اماكن نيروي انتظامي درباره برگزاري كنسرت‌ها خبر داده بود كه از اين پس نيروي انتظامي فقط درباره مسائل انتظامي و ترافيكي كنسرت‌ها اظهارنظر خواهد كرد.

اجرای شیوه نامه موسیقی
اما سابقه لغو كنسرت‌ها و ديگر اتفاقات حاشيه‌اي در موسيقي با وجود صدور مجوز براي برگزاري آنها مربوط به يكي دو سال گذشته نيست. سابقه واكنش وزارت ارشاد به اين اتفاقات به سال ٩٣ برمي‌گردد كه قرار بود با اجراي «شيوه‌نامه موسيقي» حل و فصل شود.

پيروز ارجمند، مديركل سابق دفتر موسيقي پيشتر اعلام كرده بود كه اين شيوه‌نامه در سال ٩٣ درباره برگزاري كنسرت‌ها با همكاري وزارت كشور، ‌دفتر موسيقي و نيروي انتظامي تدوين و نهايي شده كه قرار بوده خردادماه همان سال ابلاغ شود، اما اين اتفاق تاكنون نيفتاده است.

به گفته او بر اساس اين شيوه‌نامه ورود دادستان براي لغو كنسرت بايد مبناي قانوني داشته باشد و بدون دليل ديگر او نمي‌تواند كنسرتي را لغو كند و از سوي ديگر تمام نهادهاي مرتبط با ارشاد هم موظف به رعايت مجوز صادر شده بودند. اين اتفاق بعد از گذشت دو سال و بعد از گفت‌وگوهايي كه با نيروي انتظامي انجام شده افتاد و سرانجام دفتر موسيقي با رياست فرزاد طالبي با اداره اماكن نيروي انتظامي در اين مورد به توافق رسيد.

دريافت وجه از سوي اداره اماكن براي مسائل انتظامي و ترافيكي كنسرت‌ها
يكي ديگر از مواردي كه در طول ماه‌هاي گذشته از سوي برگزاركنندگان كنسرت‌هاي موسيقي اعلام شد دريافت وجه از سوي اداره اماكن براي مسائل انتظامي و ترافيكي كنسرت‌ها بود. به گفته پيروز ارجمند بحث عدم امنيت در برگزاري كنسرت‌ها به‌طور واقعي وجود ندارد، ‌اما عدم امنيت و احساس آن باعث شده اين مسائل بغرنج و آزار‌دهنده شود، كه هم موسيقي، هم تماشاگران و هم بدنه دولت از آن متضرر مي‌شوند.

هرچند بعدها موضوع دريافت وجه غيرقانوني از سوي اداره اماكن تكذيب شد اما باز به‌طور مشخص اعلام نشد كه اداره اماكن براي برقراري امنيت كنسرت‌ها وجهي از هنرمندان دريافت مي‌كند يا خير. حالا بايد منتظر ماند و ديد كه با اصلاح ماده ٢٠ اداره اماكن يكي از عمده‌ترين مشكلات برگزاري كنسرت‌ها در طول اين سال‌ها برداشته مي‌شود يا نه.

امید به تغییرات اساسی

حاشيه‌هاي به وجود آمده در حوزه موسيقي نشان داده كه هنوز وزارت ارشاد با قوه قضاييه و شوراي تامين استان‌ها دچار مشكلات و اختلافات جدي است و نتوانسته به نقش خودش به عنوان تنها نهاد حاكميتي حوزه موسيقي برسد.

اين اتفاقي است كه با تصويب كامل شيوه‌نامه موسيقي تا حد زيادي خواهد افتاد. پيش از اين فرزاد طالبي با اشاره به اين موضوع گفته بود: «لغو كنسرت‌ها اتفاق محدودي است و چيزي نيست كه گسترده باشد. البته كه قطعي شدن شيوه‌نامه مي‌تواند كمك‌كننده باشد. هرچند با آيين‌نامه موجود هم همه دستگاه‌ها مكلفند براساس مجوز صادره وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي عمل كنند. »

لغو پياپي كنسرت‌هاي موسيقي در طول ماه‌هاي گذشته نشان داد كه بخش دوم صحبت‌هاي طالبي در مورد آيين‌نامه قبلي زياد قطعيت ندارد و اهالي موسيقي همچنان بايد به تغييرات اساسي درباره اين موضوع اميدوار بمانند.

سینماژورنال: یک تک‌قطعه رپ فارسی «گفتآواز» در آخرین روز کاری هفته گذشته موفق به اخذ مجوز انتشار شد.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “موسیقی ما” قطعه «سرباز، ناموس، وطن» با صدای «ابراهیم امیدوار» در آخرین روز کاری هفته گذشته با دریافت مجوز نشر از سوی دفتر موسیقی وزارت ارشاد، عنوان نخستین تک‌قطعه (خارج از آلبوم) مجاز رپ (گفتآواز) را به خود اختصاص داد تا پس از انتشار اخباری مبنی بر آغاز روند صدور مجوز برای رپ فارسی (گفتآواز)، این موضوع به حقیقت بپیوندد.

سال گذشته نیز انتشار آلبوم «کاوه عابدین» به عنوان «نخستین آلبوم مجاز رپ» مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و پیش از این نیز خبر دریافت مجوز اشعار آلبوم «اردلان هوشمند» بازتاب‌های زیادی را در فضای موسیقی در پی داشت.

پیروز ارجمند مدیر کل سابق دفتر موسیقی وزارت ارشاد پیشتر ضمن تائید روند اعطای مجوز به موسیقی رپ در قالب عنوان «گفتآواز»، عنوان کرده بود: فرهنگ غنی نواها در ایران پیشینه‌ای چند هزار ساله دارد. ما این نوع خوانش را سالها قبل در فرهنگ کشورمان با عنوان «ترتیل خوانی» داشتیم که جوامع اروپایی و آمریکایی آنرا به شکل مدرن شده‌اش، «رپ» نامگذاری کرده اند و این سبک از موسیقی طرفداران خاص خود را دارد. این گونه موسیقی در کشور ما به شکلی دگرگون نشده باقی مانده . ما هنوز هم «ترتیل خوانی» را به شکل فرهنگ کهن ایرانی در کشور داریم و اگر قرار باشد این نوع خوانش را با درون مایه و بن مایه موسیقی ایرانی یاد کنیم که چیزی آمیخته از گفتار و آواز باشد، باید یک نوع «گفتآواز ملی» تولید کنیم که مختصات موسیقی ایرانی در آن وجود دارد و از طرفی منطبق بر فرهنگ ملی و اجتماعی ایران باشد. این تئوری کلی ماست.

این تک‌قطعه رپ فارسی در حالی این هفته موفق به اخذ مجوز انتشار شده است که پیش از این برخی اخبار از آغاز بررسی آثار خوانندگان شناخته شده رپ فارسی در دفتر موسیقی وزارت ارشاد برای اعطای مجوز انتشار به آنها خبر می‌دهند.

این در حالی ست که در سال گذشته «یاس» به عنوان خواننده در چند تیتراژ فیلم سینمایی آثاری را اجرا کرد که مورد توجه دوستدارانش نیز قرار گفت.

مجوز انتشار قطعه رپ «سرباز، ناموس، وطن» با صدای «ابراهیم امیدوار» تحت امتیار موسسه «آوای سوته دلان» به مدیریت «مهدی میرزاباقریان» صادر شده است که پیش از این نیز شاهد اخذ مجوز اشعار آلبوم «اردلان هوشمند» تحت امتیاز این شرکت بودیم.

مهدی میرزاباقریان درباره زمان انتشار این اثر گفت: «خوشبختانه همکاری خوبی از سوی دفتر موسیقی وزارت ارشاد شد و پس از اخذ مجوز این قطعه در حال بررسی و تصمیم گیری برای انتخاب یک چهره سرشناس برای خواندن «ورس» این قطعه هستیم تا کار در بهترین حالت ممکن منتشر شود.»

سینماژورنال: عباس قادری خواننده کوچه بازاری که با قطعاتی مثل “بدنام” و “زیارت” شناخته می شود و طی همه سالهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مجوز فعالیت رسمی نداشته است طی روزهای گذشته در برخی رسانه ها  از انتشار رسمی آلبوم جدید خود به نام «قسم» خبر داده بود. وی همچنین با انتشار ویدیویی اعلام کرده بود که به زودی در تهران کنسرتی برگزار خواهد کرد.

به گزارش سینماژورنال  به جز این شهرام قادری فرزند این خواننده هم در گفتگو با یکی از رسانه های رسمی بیان کرده بود: «تمام مراحل تولید این اثر در خارج از کشور انجام شده است ولی پس از تولید در برخی فروشگاه‌های تهران ارائه و توزیع شده است.»

هیچ گونه مجوزی برای عباس قادری صادر نشده

مدیرکل دفتر موسیقی وزارت اراشد اما در پی اعلام برخی خبرها مبنی بر انتشار آلبوم «قسم» به خوانندگی عباس قادری تاکید کرد هیچ گونه مجوزی از سوی این نهاد برای تولید، انتشار و توزیع این اثر صادر نشده است.

سینماژورنال: در هنر ایران به دلیل نقصانهای مدیریتی بارها اتفاقاتی افتاده که شاید باور آنها برای مخاطبان عادی سخت باشد.

به گزارش سینماژورنال البته که تغییر و تحولات مدیریتی نیز چنان که باید باعث رفع این اتفاقات نشده و فقط کیفیت آنها را تغییر داده است.

از جمله این اتفاقات عجیب برای کوروش یغمایی خواننده پیشکسوت موسیقی پاپ-راک ایرانی و خالق “گل یخ” افتاده است.

آن طور که “تماشاگران امروز” گزارش کرده کوروش یغمایی حدودا یک سال قبل و برای پیگیری وضعیت آخرین آلبومش “ملک جمشید” و دیدار با پیروز ارجمند مدیر وقت دفتر موسیقی به دفتر موسیقی ارشاد می رود.

اما در اتفاقی عجیب هیچ کدام از کارمندان دفتر موسیقی و مسئولان آنجا یغمایی را نمی شناسند و برخورد بدی با او می شود.

یغمایی البته چند باری خود را معرفی می کند ولی باز هم کسی او را نمی شناسد تا اوضاع به جایی برسد که رفتار کارکنان دفتر موسیقی باعث دلخوری وی و ترک آنجا شود.

اینجاست که یکی از مراجعه کنندگان به دفتر موسیقی به سراغ یکی از مسئولین دفتر رفته و رزومه ای کوتاه از یغمایی را به وی می دهد تا او نیز بلافاصله تا جلوی درب تالار وحدت دنبال وی رفته و او را برگرداند.

علیرغم بازگشتن یغمایی و تقاضای تعیین تکلیف آلبوم “ملک جمشید” بعد از گذشت یک سال هنوز هم مجوز آلبوم صادر نشده است.

سینماژورنال: یک‌روز بعد از آنکه پیروز ارجمند، مدیر دفتر موسیقی وزارت ارشاد، در یک نشست موسیقی شرکت کرد، استعفا داد. خبر استعفای او درحالی صبح یکشنبه، ١٤ تیر منتشر شد که او در توضیح دلیل این کار به خبرگزاری‌ها گفت که قصد دارد، بار دیگر به مجامع دانشگاهی بازگردد.

به گزارش سینماژورنال اما بررسی فعالیت‌های او از دی‌ماه ٩٢ که به این سمت منصوب شد، حاکی از مسائل دیگری است. برگزارنشدن کنسرت‌های شهرستان‌ها در پی ممانعت گروه‌های دلواپس، جلوگیری از روی‌صحنه‌رفتن نوازندگان زن در شهرستان‌ها، حساسیت در کنسرت‌هایی که همخوان زن داشتند و فشارهایی از این دست، موجب شد موسیقی در دو،سه سال اخیر به بحث خبری تبدیل شود.

دراین‌میان بی‌اطلاعی ارجمند از برخی مباحث موسیقی و مشارکت‌نداشتن او در جلسه‌ مشورتی جشنواره فجر در کنار استعفای نابهنگام او، این موضوع را پیش آورده است که او به‌تدریج کنار گذاشته شده است.

ارجمند ساعاتی پس از استعفایش در گفتگویی با سحر آزاد در “شرق” شرکت کرده و کوشیده درباره وضعیت حاکم بر دفتر موسیقی به هنگام حضورش در مدیریت این دفتر سخن گوید.

سینماژورنال متن کامل این گفتگو را ارائه می دهد:

 در روزهایی که ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک فعالیت خود را از سر گرفته‌اند، وعده دولت محقق شده و شما روز شنبه، ١٣ تیر در نشستی در مورد لغو کنسرت‌ها صحبت کرده بودید، درحالی‌که یک روز بعد از آن خبر استعفای شما منتشر شد و به نظر می‌رسد این استعفا در چنین شرایطی معنادار است. چه شد که استعفا دادید؟
در این مدت سعی کردم مدیریت بحران کنم. بخشی از مشکلات موسیقی، کنسرت‌ها هستند و مهم‌تر از آن امنیت شغلی و حرفه‌ای هنرمندان است. موسیقی دچار شرایط بحرانی بود مخصوصا که بعد از سال‌ها موسیقی ‌روبه‌تعطیلی بار دیگر فعال شد و به همین دلیل، خیلی از مشکلات پیش آمد… .
 یعنی فکر می‌کنید چون بوی بهبود از اوضاع شنیده می‌شد، مشکلاتی برای موسیقی پیش آمد؟
تعدادی از کسانی بودند که موسیقی به شکل متعالی و روبه‌رشد برایشان خیلی خوشایند نبود، آنها دغدغه‌هایی در بطن خود دارند و برای اینکه نظرشان را حاکم کنند، دست به هر کاری می‌زنند، اما ما در وزارت ارشاد اعتقاد داشتیم کار مصمم و قاطع انجام دهیم، ارکسترهای سمفونیک و ملی بازگشایی شد، بخش تکریم ارباب‌رجوع شکل گرفت، استانداردسازی سالن‌ها، تأسیس مکتب‌خانه موسیقی سنتی و نواحی در کل کشور و طرح‌های زیرساختی دیگر تدوین و برنامه‌ریزی شد…
 با این شرایط چرا تصمیم گرفتید استعفا دهید؟
برای پریدن در ارتفاع بلندتر نیاز به عزم و امکانات بیشتری دارید، یک‌موتوره نمی‌شود اوج گرفت. در شرایط موجود نمی‌شد، البته عزم در وزارت ارشاد وجود داشت، اما از نظر سخت‌افزاری با کمبود مالی و منابع انسانی روبه‌رو بودیم و در این موقعیت نمی‌توان آن‌طور که بایدوشاید با سرعت، کارها را پیش برد. در نتیجه ترجیح دادم فرصت به شخص دیگری داده شود.
 می‌توان این‌طور از حرف‌های شما نتیجه گرفت که از شرایط موجود و فشارهایی که وجود داشت، خسته شده‌اید؟
به‌هرحال هر انسانی ظرفیتی دارد. عشق به ‌کار در من بود، اما قبل از اینکه یک مدیر باشم، هنرمند بودم و روحیه من با مدیری که مشی سیاسی داشته باشد، متفاوت است. گاهی برخی از مواضعم به مذاق خیلی از هنرمندان و جامعه خوش نمی‌آمد و در مقام کارشناسی، نقطه‌نظراتی داشتم که بیان آن، نیازمند هماهنگی با دستگاه‌ها بود بنابراین احساس کردم در این شرایط به دانشگاه بازگردم.
 در روزهایی که شاهد صحبت‌هایی از سوی مسئولان مختلف مانند وزیر کشور در مورد لغو کنسرت‌ها هستیم و گفته می‌شود تعداد لغو کنسرت‌ها زیاد نبوده است و از طرف دیگر شاهد ممانعت از برگزاری کنسرت از سوی گروه‌های دلواپس در برخی شهرستان‌ها هستیم، فکر نمی‌کنید استعفای شما به‌نوعی عقب‌نشینی از  فعالیت این رشته باشد؟
نه. حقیقت این است که من خودم را از بدنه جامعه جدا نمی‌دانم حتی شاید در جاهایی با دلواپسان همذات‌پنداری می‌کردم چون آنها با خلوص‌نیت صحبت می‌کردند و در مناظره‌ها متوجه شدم که در بسیاری از موارد، ما درد مشترک داریم، اما راه‌حل درمان موضوع، متفاوت است. در دوره من بالاترین تعامل وزارت ارشاد با نیروی انتظامی وجود داشت و این تعامل، نکته مثبتی بوده است. اگر دو هزار کنسرت در سال ٩٣ برگزار شده، بدون همکاری با نیروی انتظامی نبوده و این نشان می‌دهد ما وارد دور جدیدی از همراهی شده‌ایم. وقتی وزیر ارشاد هم در مورد موسیقی صحبت می‌کند، یعنی موسیقی دارد ظرفیت‌های خود را نشان می‌دهد.
 این تعامل با نیروی انتظامی  که به آن اشاره کردید، در زمان شما بوده است، اما چه ضمانتی وجود دارد که مدیر بعدی هم این موارد را اجرا کند؟
این موضوع به سیاست‌های وزارت ارشاد برمی‌گردد که بخواهد چنین مسیری را طی کند یا نه. زیرساخت‌هایی که اکنون ایجاد شده با خط‌مشی وزارت ارشاد همسو است و شیوه‌نامه‌ای نیز با نیروی انتظامی تنظیم کرده‌ایم که باعث تفکیک وظایف، شورای صیانت و شورای راهبردی است.
 مدیران بالاتر به‌ویژه علی مرادخانی، معاون هنری وزارت ارشاد چقدر در این مدت از شما حمایت کردند؟ در برخی از موارد همچون همراهی مدیرعامل انجمن موسیقی با مرادخانی در سفر به آمریکا که شما از آن بی‌اطلاع بودید، این تصور را به‌وجود آورد که شکافی میان دفتر موسیقی و معاونت هنری وجود دارد.
در بعضی از موارد کوچک دچار مشکلاتی بودیم البته این مشکلات در کل معاونت وجود داشت مثلا در سال ٩٢ در بحث بودجه باید سیاست ریاضت اقتصادی را تحمل می‌کردیم و معاونت هنری سعی داشت بودجه را به‌صورت متناسب تقسیم کند، بالطبع هر مدیری تلاش کرد برای گرفتن بودجه بیشتر چانه بزند و عموما چون تئاتر هنر وابسته‌تری به بودجه دولتی است، در بخش موسیقی ما به‌غیر از موسیقی نواحی و رفع امورات دفتر موسیقی، خیلی به بودجه وابسته نبودیم. بااین‌حال ارتباط ما با انجمن موسیقی قطع شده بود…
 چرا؟
چون من به‌عنوان عضو هیأت امنای انجمن موسیقی انتخاب نشدم و انجمن موسیقی، بازوی دفتر موسیقی به خصوص در شهرستان‌هاست. در تمام دوره‌ها مدیر دفتر موسیقی، مدیر هیأت امنا می‌شد و به همین دلیل ارتباط خیلی کمرنگی میان ما و آنها وجود داشت. تقریبا ارتباط دفتر موسیقی و انجمن موسیقی به صفر رسیده بود. در بخش‌های منابع انسانی هم کل بدنه وزارت ارشاد خالی از متخصص است و باید این مسئله، آسیب‌شناسی شود. در بدنه دفتر موسیقی یک کارشناس برای بررسی پرونده کنسرت‌ها داشتیم و بعضی مواقع من و او تا نیمه‌های شب کار می‌کردیم که بتوانیم پرونده‌ها را به موقع به نتیجه برسانیم و این سیستم، فرسایشی است.
 آیا با علی مرادخانی و معاونت هنری اختلافی پیش آمده بود که هماهنگی میان دفتر موسیقی و این معاونت کم‌رنگ‌تر شود؟
ارتباط شخصی من با او پیش از اینکه مدیر دفتر موسیقی شوم، به‌عنوان یک دوست و همراه بود و آقای مرادخانی به دلیل همین اعتمادی که داشت کل کار را به خودم واگذار کرده بود. من هم سعی کردم بیشتر مشکلات را خودم حل کنم و بعد از حل موضوع به او گزارش می‌دادم، به همین دلیل در خیلی از مواقع خودم این ارتباط را کم می‌کردم. آقای مرادخانی و وزیر ارشاد همیشه من را همراهی می‌کردند اما مشکل در سیستم اداری است که چابک نبود و بوروکراسی اداری حاکم بود مثلا ٩ ماه بود شورای شعر و موسیقی حقوق خود را دریافت نکرده بود و با وجود دستور مرادخانی، سیستم اداری آنقدر قدرتمند نبود که این کار را عملی کند. بوروکراسی حاکم، باعث می‌شد بسیاری از ایده‌ها اجرا نشود.
 همان‌طور که در نشست ١٣ تیر هم از سوی برخی از هنرمندان مطرح شد، وقتی کنسرتی برگزار نمی‌شود، عملکرد وزارت ارشاد زیر سؤال می‌رود. مشکل اصلی که در این زمینه باید برطرف شود، چیست؟
خلأهای قانونی برطرف شود. ما در این مورد قوانینی را برای تخلفات شرکت‌ها، خوانندگان و گروه‌ها نداریم. آیین‌نامه و اعضای شورای صیانت از حقوق هنرمندان در دفتر موسیقی مشخص شده است و اگر آغاز به‌کار کند در زمینه حقوقی جلو می‌افتیم. همچنین قراردادهای تیپ مربوط به قیمت دستمزدها، سالن‌ها و محصولات موسیقی باید تعیین شود؛ چون برخی از کنسرت‌ها به‌دلیل همخوان‌نبودن قیمت بلیت با دستمزد نوازندگان به‌هم می‌خورد و بحث بعدی، نظارت بیشتر بر اجراها و رصد کنسرت‌هاست.
 شما شهریور سال گذشته در مورد رپ ایرانی صحبت کردید. این موضوع بحث‌های زیادی را به‌وجود آورد و هربار شایعاتی مبنی‌بر صدور مجوز برای یک اثر رپ منتشر می‌شد اما تاکنون هیچ مجوزی در این زمینه صادر نشده است. آیا اثری که با فرهنگ ما مطابق باشد، هنوز تولید نشده یا فشارهایی برای صادرنشدن مجوز وجود داشته است؟
مخالفت با موسیقی رپ وجود داشته است، اما ما اعتقاد داریم به موسیقی رپ غربی نیاز نداریم و باید موسیقی رپی داشته باشیم که رفع‌کننده معضلات اجتماعی باشد. حتی در بسیاری از رپرهای ایرانی، علاقه‌مندی به فرهنگ ایرانی دیدم و کارهای خوبی داشتند که باید حمایت می‌شد.
 چقدر این حمایت در بدنه وزارت ارشاد وجود دارد؟
ما به‌عنوان دفتر موسیقی، موافق رپ ایرانی بودیم اما فشارهای زیادی داشتیم که به موسیقی رپ و راک مجوز داده نشود و حتی تهمت‌های زیادی به خوانندگان رپ زده شد.
 این فشارها از سوی چه کسانی بود؟
در بحث فرهنگ، دستگاه‌های سیاست‌گذار دیگری هم هستند که درباره موسیقی رپ و راک به صحبت با آنها پرداختیم اما به هیچ توافقی نرسیدیم.

سینماژورنال: دولت یازدهم شاید اگر می‌خواست در حوزه فرهنگ و هنر کار جدی انجام دهد باید جنس آدم‌هایش را طور دیگری انتخاب می‌کرد. در معاونت هنری هر چقدر مرادخانی آشنا با فن و فنون مدیریتی بود؛ مدیرکل هنرهای نمایشی او و مدیر کل دفتر موسیقی‌اش کار مدیریت را بلد نبودند.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “هنرنیوز” اولی استعفایش را در همان ماه‌های نخست نوشت اما دومی به دلیل تجربه کم؛ ماند تا بخت خودش را آزمایش کند. او در کنار کارهای معمول دفتر موسیقی، فعالیت‌هایی کرد که برای مدیرش هزینه داشت؛ از نام بردن چهره‌های مطرح موسیقی و ادعای اینکه آن‌ها به ایران می‌آید و با آن ها رایزنی شده تا برگزاری کنسرت یانی (که معلوم نشد متولی بخش خصوصی بود یا دفتر موسیقی) و حاشیه‌های مالی کنسرت.
موضوع اما به اینجا ختم نمی‌شد؛ او پیاپی در مورد ارکسترهای «سمفونیک» و «ملی» اظهار نظر می‌کرد و بدون هماهنگی کارهایی انجام می‌داد که فقط روی خط خبری رسانه‌ها باشد؛ این رفتارهای او البته نشان از ذکاوت نبود بلکه تلاشی بود برای اینکه دفتر موسیقی را بیش از آنی نشان دهد که وظایف قانونی این نهاد حکومتی اجازه می‌دهد!

موضع‌گیری رئیس قوه قضائیه
مدیر حوزه فرهنگ و هنر باید متناسب با جایگاهش حرف بزند؛ اگر بخواهی وارد موضوعاتی شوی که نه ربطی به جایگاهت دارد و نه قانون این اجازه را به تو می دهد حتما در مقابل موضع گیری هایی را شاهد خواهی بود.
حرف های پر از هیجان مدیر دفتر موسیقی، چندین بار وزیر ارشاد و سخنگوی وزارتخانه را مجبور به پاسخگویی کرد؛ پاسخگویی‌ای که در نهایت به نفع موسیقی نبود؛ گاهی اتفاق این است که موسیقی در کشور می‌خواهد بالنده شود و نیاز است همه پاسخگو باشند و وزیر و معاونش فرقی نمی‌کند؛ اما یک زمانی شما موضوع را در چاله‌ای می‌اندازید که برخی دیگر باید بیایند و آن ‌را در بیاورند؛ قضیه موسیقی اینگونه شده بود. او در مقابل رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری هم دیگر موضع گیری کرد؛ در صورتی که نه در حوزه وظایف سازمانی اش بود و نه به عنوان نهاد بالادستی می توانست به شهرداری دستور بدهد؛ به علاوه طرح موضوع با لحنی هم نبود که بوی دلسوزی از آن بیاید.

گلایه های رییس دستگاه قضا

به هر حال مساله اینقدر بیخ پیدا کرد که رئیس قوه قضاییه هم صدایش در آمد و در مورد لغو کنسرت ها گفت: «در مورد کنسرت‌ها کاری رسانه‌ای برای تشدید وضعیت شکل گرفت چرا که بر حسب گزارشی که در شورای عالی امنیت ملی ارائه شد از میان بیش از ۳۰۰ کنسرت تنها ۹ عدد از آن لغو شده است که برای آن این حجم سر و صدای رسانه‌ای ایجاد شد.
رئیس دستگاه قضا در ادامه گفته است: در ذهن برخی مقامات اجرایی فکر نادرستی شکل گرفته است که چنانچه ما مجوزی صادر کردیم این مجوز نباید لغو شود. در حالی که هر کس برای خود وظیفه‌ای دارد و دستگاه قضا در بحث امنیتی و تظاهر به حرام باید به وظایف خود عمل کند.
آیت ا.. صادق آملی لاریجانی افزوده است: چنانچه یک مقام اجرایی برای مثال وزارت ارشاد مجوز برگزاری کنسرتی را بدهد و نیروی انتظامی احتمال انفجار بمبی در آنجا را اعلام کند آیا قوه قضائیه نمی‌تواند آن کنسرت را لغو کند یا اگر زمینه رقص مشترک جوان‌ها بر کنسرتی وجود داشته باشد آیا این موضوع حرام نیست.
آیت ا.. آملی لاریجانی تاکید کرده است: در برخی شهرها فضا طوری است که احتمال برخی اتفاقات وجود دارد که باید از آن پیشگیری شود و گاهی لغو این کنسرت‌ها با توصیه شورای تأمین استان بوده است.
این‌ها همه برای مدیریت فرهنگی هنری کشور هزینه دارد؛ حالا اگر موضوع بر اساس اسناد و واقعیت‌ها بود مساله‌ای نبود و نشان از جسارت و توانمندی مدیر داشت که تلاش می کرد حرف حق را بزند حتی اگر علیه‌اش باشد. اما در اینجا مساله فقط شلوغ‌کاری رسانه‌ای بود و این برای وزارت فرهنگ هزینه داشت.
زمان گذشت؛ موضوع اختلافات ریشه پیدا کرده بود؛ اگر چه ارجمند چندین بار تاکید کرد که با مرادخانی مشکلی ندارد اما خبرها و گزارش‌ها و موضع‌گیری‌ها و دیدارها خبر از چیز دیگری می‌داد! تا اینکه به هر حال این سر و صداها اسباب این را فراهم آورد که پیروز ارجمند از سمت‌اش …

«استعفا» اسم «مودبانه» برکناری است!

در نظام اداری کشور وقتی فردی کاربرد لازم را ندارد اگر بخواهد احترامش حفظ شود باید خودش استعفا کند و کنار برود وگرنه اعلام برکناری‌اش باعث این خواهد شد که او در پست‌های بعدی به مشکلاتی برخورد کند.

یادم می‌آید این موضوعی بود که پیروز ارجمند در مورد حوزه هنری و خروجش از آن نهاد فرهنگی اعلام کرد. او با فضاسازی رسانه‌ای اعلام کرد که از حوزه هنری استعفا کرده است اما واقعیت این بود که قرارداد او تمام شده بود و حتی تقاضای کتبی برای تمدید قرار داد هم به حوزه هنری داده بود اما به هر حال سیاست حوزه بر نگهداشتن ارجمند در سمت مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری نبود. در همین فقره اخیر هم موضوع این چنین است!

او از طرفی در گفتگو با “فارس” اعلام کرده من تا زمانی که تکلیف از من ساقط نشود در دفتر موسیقی خواهم ماند و وظیفه قانونی خودم را با تمام فشارهایی که هست،‌انجام خواهم داد و از طرف دیگر می‌گوید استعفا کرده‌ام می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که «استعفا» اسم «مودبانه» برکناری است! مگر آدم ‌می‌تواند همزمان هم استعفا کند هم با در دفتر موسیقی بماند. بهتر است مراجعه کنید به اخبار هنرنیوز در مورد عملکرد ارجمند در حوزه هنری و مساله استعفایش!

استعفا بعد از 20 ماه
در پایان لازم به ذکر است که پیروز ارجمند مدیر کل دفتر موسیقی وزارت ارشاد صبح امروز پس از نزدیک به ۲۰ ماه فعالیت در دفتر موسیقی استعفا داد.
از روزهای گذشته اخباری مبنی بر برکناری پیروز ارجمند مدیر کل دفتر موسیقی به گوش می‌رسید که صبح امروز این مدیر پس از ۲۰ ماه فعالیت در دفتر موسیقی با استعفا از این سمت، با دفتر موسیقی رسما خداحافظی کرد.