سینماروزان/ساناز پورغفور: “شانس دوم” نام آخرین اثر “رامین بَحرانی” کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی-آمریکایی است که مستندی روایی درباره‌ مخترع جنجالی جلیقه‌ی ضدگلوله “ریچارد دیویس” بوده و به واسطه مضمونش، آرای متناقضی را موجب گشته.

این هنرمند ایرانی-آمریکایی در مصاحبه‌ای با “ایندی‌وایر” بیان داشت که “کمپانی وِسپوچی” با توجه به کارنامه‌ و تجربه‌ی وی در ساخت فیلم‌های مستند واقع‌گرایانه به او پیشنهاد ساخت این اثر را داده است.

#شانس_دوم نیز مانند دیگر آثار بحرانی نگاهی به مقوله‌های رویای آمریکایی و نفوذ فساد در نظام سرمایه‌داری دارد. ویژگی‌هایی که در دیگر آثار وی از جمله “چاپ شاپ”، “مرد ارابه‌ به‌دست” و “۹۹ خانه” به وضوح دیده می‌شود.

وی در ادامه می‌افزاید: به این دلیل که داستان “دیویس” به خودی خود بسیار غنی بود “شانس دوم” به شکل یک مستند ارائه شد؛ “دیویس” به دنبال رویای نجات جان انسان‌های بیشمار جلیقه‌ی ضدگلوله را اختراع می‌کند و تا جایی پیش می‌رود که سینه‌ی خود را هدف تیر‌اندازی قرار می‌دهد، اما از عواقب این اختراع نظامی‌سازی‌های بیشتر و ایجاد مسابقه‌های تسلیحاتی بین کشورهاست.

“راجر ایبرت”، منتقد فقید سینما، بحرانی را تجلیل کرده و فیلم “چاپ شاپ” او را ششمین فیلم برتر دهه‌ مربوطه و بَحرانی را “کارگردان جدید دهه” معرفی کرد. بحرانی درباره تفاوت نگاه بین “شانس دوم” و “چاپ شاپ” اظهار میدارد: تفاوت بسیار زیاد است و تقریبا از سوژه تا مضمون در دو فضای متفاوت کار کردم ولی از منظر بصری همان لحن تجربه‌گرا را ادامه داده‌ام.

همچنین دیگر اثر بحرانی “ببر سفید” در سال ۲۰۲۱ نامزد اسکار بهترین فیلمنامه‌ اقتباسی شد. بحرانی در مورد این فیلم و تفاوت با شانس دوم می‌گوید: با “بالرام” قهرمان اصلی این فیلم به شدت احساس نزدیکی می‌کنم، زیرا من نیز یک ایرانی-آمریکایی هستم که سه سال از دوران بزرگسالی خود را در ایران گذراندم. روستایی که پدرم از آن می‌آید دقیقا به محل زندگی “بالرام” شباهت دارد. “ببر سفید” یک فیلم کمدی-درام سیاه هندی با بازی “آدارش گوراو”، “پریانکا چوپرا” و “راجکومار رائو” بود. فیلمی که پانزده سال آرزوی ساخت آن را داشتم. فیلم بسیار خنده‌دار، طعنه‌آمیز اما دارای فضایی تاریک بود ولی “شانس دوم” در عین اینکه مسأله ای تراژیک را بازیابی می‌کند اما نقاط روشن خود را هم برای مخاطب علاقمند به تفکر در عواقب اختراعات خاص دارد.

بحرانی می‌گوید: در تمام آثارم همراه دغدغه‌مند طردشدگان و اقشار نادیده گرفته شده جامعه و صداهای شنیده نشده آنها بوده و هستم. این نگرانی‌ها در آثارم کاملا مشهود است و باز هم می‌خواهم درباره همین اقشار نادیده، فیلم بسازم.

سینماروزان: اخيرا گزارشی در برخی رسانه‌های آمریکایی و از جمله «ديلي نيوز» منتشر شده درباره  توليد يک پروژه مشترک ميان ايران-آمريکا که بناست نام يک فيلمساز ايراني را به عنوان کارگردان بر خود ببيند.

در اين گزارش «اولين تولد» به عنوان نام فعلي اين پروژه سينمايي آمده و نام «ريچارد کرودو» به عنوان مدير فيلمبرداري آمده است. کرودو که در فاصله زماني 2003 تا 2006 رييس انجمن فيلمبرداران آمريکا بوده است مديريت فيلمبرداري آثاري نظير «آمريکن پاي»، «بوفالوي آمريکايي»،«زيرخاکي» و «گريند و قوانين بروکلين» و ساخت فيلمي اکشن به نام «در برابر تاريکي» را هم در کارنامه دارد.

«سام خوزه» و «ادوين آوانسيان» هم افرادي هستند که نامشان به عنوان تهيه کننده اين فيلم آمده است؛ دو ايراني‌الاصل که پيشتر در توليد آثاري همچون «سفر»، «روزهاي تاريک من» و «بيگانگان لعنتي» هم به عنوان تهيه کننده حضور داشته اند.

نام کمپاني «ال.اِي اينديپندنت فيلم» هم به عنوان استوديوي توليدکننده فيلم آمده است اما نه از بازيگران پروژه نامي برده شده و نه از کارگرداني که بناست آن را بسازد و فقط خبر از این داده شده که به زودي در يک کنفرانس خبري هم نام بازيگران اين پروژه و هم نام کارگردان ايراني آن اعلام خواهد شد.

اگر بخواهيم براساس چهره هايي که ميان ايران و آمريکا در رفت و آمد هستند به گمانه‌زني درباره نام کارگردان «اولين  تولد» دست زنيم شايد پررنگترين گزينه اصغر فرهادي کارگردان اسکاری باشد اما مسأله اينجاست که فرهادي اين روزها درگير پروژه اي است که به تهيه کنندگي «پدرو آلمادوآر» در اسپانيا ميسازد.

ديگر چهره ايراني که در اين سالها در سينما و تلويزيون آمريکا حضور داشت پيمان معادي است. معادي که اخيرا ساخت فيلم دومش «بمب» را در داخل به پايان رساند بعد از متوقف شدن توليد سريال فانتزي-تاريخي «ماه تي تي»داود ميرباقري به دليل بازداشت سرمايه گذارش خبر از آن داد که خيلي دلش ميخواهد از گريم اين سريال در يک کار ديگر استفاده کند.

مدتي بعدتر هم او خبر از کار بر روي سناريويي موسوم به «مشرق» داد که با تأثيرپذيري از گريم او در «ماه تي تي» نگارش ميشود. اما آيا «مشرق» همان «اولين تولد» است؟

در ميان ديگر سينماگران ايراني که ميتوانند گزينه اي براي ساخت اين پروژه باشند مي شود از علي عطشاني هم نام برد!!! کارگرداني که يک فيلم توقيفي به نام «پارادايس» و يک فيلم اکران نشده به نام «يادم تو را فراموش» را در کارنامه دارد.

عطشاني در سالهاي اخير رفت و آمد فراواني هم به آمريکا داشته و علاقه زيادي هم نشان داده براي توليد يک پروژه مشترک و حتي يک بار خبري هم درباره ساخت فيلمي به کارگرداني او و حضور جورج کلوني و ناتالي پورتمن منتشر شد؛ خبري که هيچ گاه تأييد نشد و البته در نهايت هم معلوم نشد اين خبر از اساس واقعي بوده يا فانتزي؟

کارگردان «اولين تولد» کداميک از اين چهره هاست؟ فرهادي؟ معادي؟ عطشاني؟ شايد هم يک کارگردان ايراني‌تبار هاليوود مثل رامين بحراني کارگردان آثاري همچون «خداحافظ سولو» و «99خانه» بناست اين فيلم را بسازد…

سینماژورنال: آکادمی اسکار از عباس کیارستمی کارگردان ایرانی دعوت کرد تا در کنار دیگر اعضای جدید آکادمی اسکار برای سال ۲۰۱۶، به این مجموعه بپیوندد.

به گزارش سینماژورنال البته کیارستمی تنها ایرانی دعوت شده به آکادمی نیست و آن طور که “مهر” به نقل از “خبرگزاری فرانسه” آورده، به جز او سه کارگردان دیگر ایرانی و از جمله رامین بحرانی، مرجان ساتراپی و آنالیلی امیرپور برای حضور در آکادمی دعوت شده شده اند.

انتخاب نامزدها و برندگان جوایز اسکار توسط اعضای آکادمی اسکار صورت می‌گیرد. آکادمی دارای بیش از ۶۰۰۰ عضو از دست‌اندرکاران صنعت سینما است و با وجود اینکه اکثر اعضای آکادمی در ایالات متحده آمریکا ساکن هستند، اما بسیاری از اعضای آکادمی دارای ملیت‌های متعددی هستند و در کشورهای مختلفی ساکن می‌باشند.

سینماژورنال متن گزارش “مهر” درباره دعوت از سینماگران مختلف برای حضور در آکادمی را ارائه می دهد:

تقریبا نیمی از دعوت شده ها زنان هستند

امسال ۶۸۳ نفر برای عضویت در آکادمی اسکار دعوت شده‌اند که از این میان تقریبا نیمی را زنان تشکیل می‌دهند.

آکادمی اسکار با صدور بیانیه‌ای برای سال ۲۰۱۶ اعلام کرد امسال میزبان چهره‌های جدیدی خواهد بود که در میانشان نام عباس کیارستمی کارگردان صاحب‌نام ایرانی نیز جای دارد.

دیپا متا کارگردان هندی-کانادایی، سهیم عمر خلیفه فیلمساز بلژیکی-کردی و کاترین بریلا کارگردان فرانسوی نیز از دیگر کارگردان‌هایی هستند که آکادمی اسکار امسال از آنها دعوت کرده است تا به این آکادمی ملحق شوند.

۲۸۳ چهره بین‌المللی از ۵۹ کشور

این رکوردی در دعوت از اعضای جدید در حالی است که شماری از بازیگران جوان از جان بوگیا بازیگر «جنگ ستارگان» تا اما واتسون بازیگر «هری پاتر»  و آلیشیا ویکاندر برنده سوئدی اسکار را نیز دربر می‌گیرد.

در این فهرست ۲۸۳ چهره بین‌المللی از ۵۹ کشور جای گرفته اند.

۴۶ درصد دعوت شدگان جدید از چهره‌های زن سینمایی هستند و ۴۱ درصد از اقلیت‌های قومی و نژادی هستند. ۲۸ برنده اسکار و ۹۸ نامزد دریافت اسکار در این فهرست جای دارند که جوان‌ترین‌شان ۲۴ ساله و مسن‌ترین ۹۱ ساله است.

این فهرست به دنبال اعتراض به سفید بودن اسکار که سال پیش مطرح شد، شکل گرفته است.

سینماژورنال: در میان ایرانیان شاغل در سینمای آمریکا رامین بحرانی موقعیت خاص خود را دارد.
به گزارش سینماژورنال خاص از این جهت که در نقطه مقابل سینمای تجاری هالیوود دلبسته پروژه های شخصی و مستقل خویش است.
تازه ترین فیلمی که بحرانی ساخته “99خانه” نام دارد که در جشنواره امسال تورنتو رونمایی شد.
بحرانی که متولد وینستون سالم ایالت کارولینای شمالی است در گفتگویی که به بهانه ساخت این فیلم با “شرق” داشته به علاقه اش برای فیلمسازی در ایران اشاره کرده و البته از تاثیرپذیری از امیر نادری گقته است.

سعی کردم با نادری دوست شوم

بحرانی درباره تاثیرپذیری از امیر نادری می گوید: وقتی در کالج تحصیل می‌کردم، سعی کردم با نادری دوست شوم چون خیلی از «دونده» و فیلم دیگرش خوشم آمده بود. ولی در آن زمان نتوانستم با او ارتباط برقرار کنم. او سرش شلوغ بود و من تا آن‌موقع فیلمی نساخته بودم. در واقع به خاطر تأثیری که از کارهای او گرفته بودم، برای سه فیلم اولم فیلم‌بردار او را که «مانهاتان» را در سیبری فیلم‌برداری کرده بود، استخدام کردم.

وی ادامه می دهد: در این پروسه با هم آشنا شدیم. در پنج سال گذشته با هم رفاقت خوبی داشته‌ایم. چیزهای زیاد و متفاوتی درباره فیلم، کتاب و زندگی از او یاد می‌گیرم. در‌باره فیلم اخیرم آن‌قدر با او حرف زده‌ام که او به عاملی مهم در نوشتن فیلم‌نامه تبدیل شده است.

بحرانی می افزاید: همچنین برای این کار با بهاره آزیمی که ایرانی است ولی از پنج یا شش‌سالگی و به عبارتی تقریبا تمام عمرش را در فرانسه گذرانده، زیاد در ارتباط بودم. او در ساختن فیلم “چوپ شاپ/اوراق فروش” در سال ٢٠٠٧ با من همکاری داشت.

فیلم‌هایم ویژگی ایرانی و آمریکایی را با هم دارند

رامین بحرانی درباره پیگیری اش از سینمای معاصر ایران بیان می دارد: اساسا به دلیل مشغولیت کاری نتوانسته‌ام فیلم‌های جدید را ببینم نه به این دلیل که علاقه ندارم، تلاش کرده‌ام که چند فیلم را، چه در خانه و چه در سینما، ببینم. اگر دوباره ببینم برایم بسیار جذاب است.

وی با اشاره به تاثیرپذیری از سینمای ایران می گوید: فکر می‌کنم فیلم‌هایم ویژگی ایرانی و آمریکایی را با هم دارند. در پایان این فیلم که از پسر حرف می‌زنم و آنجا که به استفاده از کودکان می‌پردازم، از فیلم‌های ایرانی الهام گرفته‌ام. عاشق این کار هستم؛ نمی‌دانم چرا. ولی هنوز افکارم به ایران پیوسته است.

دوست دارم در ایران فیلم بسازم

بحرانی در جایی از گفتگو در پاسخ به این سوال که آیا می‌خواهید در آینده به ایران بروید و فیلمی در کشورتان بسازید اظهار می دارد: دوست دارم. چراکه نه. دوست دارم در کشورهای دیگر فیلم بسازم و به دنبال پروژه‌هایی این‌چنینی هستم. ایران هم برای این کار جذابیت خودش را دارد. فقط پیداکردن پروژه و ساخت فیلم در کشورهای دیگر سخت است.

وی ادامه می دهد: من با کسانی دوست شده‌ام که درباره کشورهای دیگر فیلم می‌سازند و این فوق‌العاده است. شاید از فیلم‌های من متوجه این موضوع شده باشید که دوست دارم درباره چیزهایی که نمی‌شناسم و جاهایی که نرفته‌ام فیلم بسازم و از این طریق با دنیا آشنا شوم. بنابراین دوست دارم کارم را در کشورهای دیگر ادامه دهم و ایران قطعا یکی از آن کشورهاست.