1

استقبال از فیلم “سه جلد” ادامه دارد/افزایش تعداد سالنهای سینما+ویدیویی تازه از فیلم

سینماروزان: فیلم سینمایی “سه جلد” به کارگردانی مهدی اسماعیلی و تهیه‌کنندگی محمد آفریده با وجود ممنوعیت تبلیغات شهری-تلویزیونی با استقبال مخاطبان همراه شده است.

 

فیلم سینمایی “سه جلد” به کارگردانی مهدی اسماعیلی و تهیه‌کنندگی  محمد آفریده با حضور بازیگرانی همچون  باران کوثری، آتیلا پسیانی، شاهرخ فروتنیان، رؤیا جاوید نیا، یسنا میر طهماسب، سولماز غنی، سارا توکلی، آیناز کرمانی و الهام شعبانی  ساخته شده  و از 16آبان به سرگروهی پردیس سینمایی آزادی اکران شده است و  با توجه به استقبال مخاطبان تعداد سالنهای نمایش دهنده این فیلم  برای هفته دوم افزایش پیدا کرده است.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: مینو ناخواسته با خود رازی را حمل می‌کند که تمام زندگی‌اش را دچار ترس و تردید کرده است، او برای خلاص‌شدن از این راز، تصمیم سختی می‌گیرد.

 

فیلم “سه جلد” با وجود بی بهره بودن از تبلیغات محیطی و عدم تخصیص تیزر تلویزیونی که معلوم نیست به دلیل حضور باران کوثری است یا چیز دیگر، علاوه بر تهران در مراکز استانها با اقبال علاقمندان فیلم‌های آسیب شناسانه روبروست. برخی نیز حضور رخشان بنی اعتماد به عنوان راوی تیزرهای فیلم را دلیل محدودیت ها برشمرده اند ولی هنوز چیزی اعلام رسمی نشده؟

 

پخش فیلم سینمایی “سه جلد” را رسانه فیلمسازان برعهده دارد.

برای تماشای ویدئویی تازه از فیلم سه جلد، اینجا را ببینید.




حرفهای #محمد_متوسلانی سینماگر پیشکسوت⇐در میانه دهه شصت قرارداد اقتباس سینمایی #سو_و_شون را با سیمین دانشور بستم!/خیلی تلاش کردم فیلم را بسازم ولی تهیه‌کننده معتمد پیدا نشد!/کارگردان #شوهر_آهو_خانم می‌خواست این فیلم را بسازد که من مخالفتی نداشتم!/در یک مقطع رخشان بنی‌اعتماد می‌خواست این فیلم را  بسازد که نشد!/یک بار فرمان‌آرا پیغام داد که می‌خواهد این داستان را بسازد ولی من گفتم می‌خواهم خودم فیلم را بسازم‌!/ساخت اثری تصویری از «سووشون» خیلی سخت است و کار هر کس نیست!!/نمی‌دانم نرگس آبیار امتیاز ساخت #سو_و_شون از را از چه کسی گرفته؟؟/شاید دخترخوانده سیمین، امتیاز را واگذار کرده!/شاید هم امتیاز را از داوود ملاپور گرفته‌اند!

سینماروزان/پرستو فرهادی: ماجراهای زیادی را برای ساخت فیلم سو و شون پشت سر گذراندیم تا امروز که نمی‌دانم خانم نرگس آبیار امتیاز ساخت فیلم از کتاب سو و شون را از چه کسی گرفتند؟؟

محمد متوسلانی سینماگر باسابقه با بیان مطلب فوق به خبرگزاری ایسنا گفت: شروع ارتباط من با سیمین دانشور از جایی بود که خانم دانشور «سووشون» را منتشر کرد و همسر من نقدی نوشت که در گروه ادب رادیو، برنامه‌ای مرتبط با نقد آثار ادبی پخش شد. بعد از آن یک نفر که «سووشون» را به زبان لهستانی ترجمه کرده بود با «خانم» تماس گرفته بود و می‌خواست این نقد را ابتدای کتاب خود منتشر کند. خانم دانشور هم با همسر من تماس گرفت و این اولین تماس‌شان با خانواده ما بود و بعد از آن دیگر رفت و آمد ما ادامه پیدا کرد. ایشان« کفش‌های میرزا نوروز» را که ساخته بودم، دیدند و خوششان آمد. درباره دیگر آثارشان هم، در آن دوران که نقد پیدا نمی‌شد من نقدهایی را می‌گرفتم و به منزل ایشان می‌بردم. خلاصه تا آخر عمرشان برای ما مثل یک فامیل نزدیک بود و غالبا همدیگر را می‌دیدیم و برای من جایگاه ویژه‌ای داشتند و حتی همسرم به ایشان مادر می‌گفت.

متوسلانی در ادامه به ماجرای ساخت فیلم از رمان «سووشون» رسید و گفت: در اواسط دهه شصت با خانم دانشور  قراردادی برای ساخت فیلم بستیم. قراردادم را به موزه جلال و سیمین تحویل دادم تا در آنجا به نمایش گذاشته شود. من خیلی کوشش کردم فیلمی را از رمان «سووشون» بسازم. با تهیه‌کننده‌های مختلفی صحبت کردم، حتی با تلویزیون مذاکره کردم که نسخه سریالی آن ساخته شود ولی هیچ‌کدام به نتیجه نرسیدند و تهیه‌کننده معتمد پیدا نشد.

وی ادامه داد: ساخت اثری تصویری از «سووشون» خیلی سخت بوده و از هر کس برنمی‌آید چون هزینه ساخت آن بسیار زیاد است ضمن اینکه به هر حال روی فیلم و داستان حساسیت زیادی هم وجود داشت و باید با دقت کار می‌شد. این، چیزی نبود که آن را شروع کنیم، بعد در میانه راه به مشکل بخوریم و بخواهیم از بخش‌هایی کوتاه بیاییم یا کار را سرسری تمام کنیم. ساخت فیلم از «سووشون» مسئولیت سنگینی داشت و در نهایت شرایط برای من مهیا نشد.

متوسلانی افزود: یکی از کسانی که می‌خواست از این داستان فیلم بسازد یک کارگردان ایتالیایی بود که آقای مهاجرانی – وزیر وقت فرهنگ – واسطه بود و به خانم دانشور  معرفی کرد. خانم هم به من گفتند و من چون می‌دانستم اینجا تهیه‌کننده پیدا نمی‌شود، به دنبال این بودم که ایشان موافقت کنند تا آن کارگردان ایتالیایی اجازه ساخت بگیرد، ولی همسرم که در آن زمان قرار بود در پروژه با من همکار باشد و بخش زیادی از طراحی‌ها بر عهده‌اش بود به خانم گفته بود که موافقت نکند و ایشان هم اجازه ندادند.

متوسلانی گفت: در یک زمان دیگر هم آقای داوود ملاپور – کارگردان فیلم «شوهر آهو خانم» – که فکر می‌کنم هنوز در لندن باشد، با من تماس گرفت و می‌خواست این فیلم را بسازد که من مخالفتی نداشتم و با خانم صحبت کردم. آقای ملاپور نماینده‌ای در تهران داشت به نام آقای محمد بلوری که نویسنده مطبوعات بود، آن‌ها آمدند و قراردادی با خانم دانشور بستند. در واقع من انصراف دادم و قرارداد با آن‌ها منعقد شد اما آقای ملاپور همه نتوانست فیلمی از «سووشون» بسازد و فیلمنامه‌ای را هم که آقای بلوری نوشت نپسندید. در یک مقطع هم خانم رخشان بنی‌اعتماد می خواست این فیلم را  بسازد که نشد. یک بار هم در همان دورانی که خودم دنبال ساخت فیلم بودم آقای فرمان‌آرا پیغام داد که می‌خواهد این داستان را بسازد و حتی به من پیشنهاد داد که نقش یوسف را خودم بازی کنم ولی من گفتم می‌خواهم خودم فیلم را بسازم‌.

متوسلانی با اشاره به تولید فیلم_سریال سووشون توسط آبیار خاطرنشان ساخت: خلاصه که ماجراهای زیادی را پشت سر گذراندیم تا امروز که نمی‌دانم خانم نرگس آبیار امتیاز ساخت فیلم از این کتاب را از چه کسی گرفتند، چون تا جایی که می‌دانم یک قرارداد مکتوب بین خانم دانشور و آقای ملاپور وجود داشت و پولی هم رد و بدل شده بود.

این کارگردان درباره قرارداد با داوود ملاپور تاکید کرد: این مورد را خانم دانشور به من سپرده بودند که برای یک بار استفاده از داستان برای ساخت فیلم در آن زمان، مبلغ ۲۰ میلیون تومان را پیشنهاد دادم. ۱۰ میلیون تومان داده شد و قرار بود ۱۰ میلیون تومان دیگر هم موقع شروع فیلم داده شود ولی قرارداد همانطور باقی ماند و خبر ندارم بعدها دیگر چه اتفاقی افتاد!

متوسلانی که فیلمنامه سینمایی «سووشون» را خودش نوشته بود، در پایان درباره ساخت نسخه سینمایی و سریالی «سووشون» توسط نرگس آبیار می‌گوید:  وصی خانم دانشور، خانم لیلی ریاحی دخترخوانده ایشان بود که اگر قراردادی بسته شده، ممکن است از طرف ایشان بوده باشد یا اینکه ممکن است با آقای ملاپور صحبتی شده باشد که در هر صورت من بی‌اطلاعم. در نهایت هم ساخت این فیلم برای من آرزویی بود که متاسفانه شرایط آن پیش نیامد.

محمد متوسلانی: نمی‌دانم رایت ساخت فیلم-سریال سووشون را از چه کسی گرفته‌اند؟
محمد متوسلانی: نمی‌دانم رایت ساخت فیلم-سریال سووشون را از چه کسی گرفته‌اند؟




معرفی همکاران سالیان رخشان بنی‌اعتماد(!!) به‌عنوان اولین داوران جشنواره فجر

 

سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر: داوران بخش مسابقه تبلیغات سینمای ایران در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر معرفی شدند.

به گزارش سینماروزان با حکم سیدمحمدمهدی طباطبایی‌نژاد دبیر سی و نهمین جشنواره فیلم فجر، ابراهیم حقیقی (طراح گرافیک)، میترا محاسنی (عکاس) و میثم مولایی (تدوین‌گر و سازنده آنونس و تیزر) به عنوان داوران بخش مسابقه تبلیغات سینمای ایران، آثار رسیده به این بخش جشنواره را مورد ارزیابی قرار خواهند داد.

اشتراک هر سه داور بخش تبلیغات جشنواره فجر، همکاری با رخشان بی‌اعتماد است.

ابراهیم حقیقی در طراحی صحنه و لباس یا طراحی تیتراژ آثاری مثل “زیر پوست شهر”، “روسری آبی”، “گیلانه” و “نرگس” با بنی‌اعتماد همکاری داشته است.

میترا محاسنی به‌عنوان عکاس در فیلمهای “خون بازى”، “گیلانه”، “زیر پوست شهر”، “روسرى آبى”، “نرگس” و “زرد قنارى” با رخشان بنی‌اعتماد همکاری کرده است. میثم مولایی نیز به‌عنوان سازنده آنونس “خون بازی” با رخشان بنی‌اعتماد همکاری داشته است.

بر اساس فراخوان جشنواره سی و نهم، داوری این بخش از بین مواد تبلیغی فیلم‌های سینمایی (داستانی، پویانمایی و مستند) اکران شده در حدفاصل 10 دی 1398 تا 30 آذر 1399 (در سینماهای داخل کشور یا در سامانه‌های نمایش درخواستی) که در این بخش ثبت‌نام کرده‌اند، صورت خواهد گرفت.

در مراسم اختتامیه جشنواره فجر39، سه سیمرغ بلورین به بهترین عکس، بهترین پوستر و بهترین آنونس و تیزر اهدا می‌شود.

 

رخشان+بنی‌اعتماد+میترا محاسنی+میثم مولایی+ابراهیم حقیقی
رخشان+بنی‌اعتماد+میترا محاسنی+میثم مولایی+ابراهیم حقیقی

 




یک رسانه اصولگرا با تأکید بر نقش حمیت صنفی در جهت حل مشکلات سینماگران مطرح کرد⇐چرا امثال فرمان‌آرا و فرهادی و بنی‌اعتماد و جعفر پناهی و… در کنار گردهمایی برای محمد رسول اف یک گردهمایی نمی‌گذارند برای حل مشکل بیمه بیکاری سینماگران؟/چرا یک گردهمایی نگذاشتند برای مشخص شدن سرنوشت عیدی میلیاردی وارده به خانه سینما؟/چرا یک گردهمایی نمیگذارند جهت ایجاد یک بیمه درمانی جامع برای سینماگران؟/آیا گردهمایی برای محمد رسول اف مرتبط است با مدیرعاملی عمویش بر یک بانک مهم؟؟

سینماروزان: محکومیت قضایی محمد رسول اف(برادرزاده جلال رسول اف مدیرعامل بانک آینده) به یک سال حبس تعزیری با واکنشهای حامیانه چندی از سینماگران روبرو شد و به دنبال آن نیز تعدادی از سینماگران یک گردهمایی را برای حمایت از این کارگردان ترتیب دادند.

روزنامه اصولگرای “جوان” در تحلیلی بر این ماجرا و با خوب دانستن حمیت صنفی برای عبور از بحران مصادیقی از مشکلات بدنه سینما که حل آنها نیاز به حمیت صنفی دارد را برشمرد.

متن تحلیل این رسانه را بخوانید:

حمیت صنفی نه تنها بد نیست بلکه اگر برای کمک به بهبود امور رفاهی صنف باشد خیلی هم لازم و ضروری است.

بدنه سینمای ایران مدت‌هاست از مشکلات رفاهی اولیه رنج می‌برد و فی‌المثل هنوز که هنوز است و بیش از ۲۰ سال بعد از راه اندازی خانه سینما همچنان یک بیمه بیکاری برایشان تعریف نشده یا هنوز یک بیمارستان که هیچ حتی یک درمانگاه اختصاصی هم ندارند و در کل سال یک سبدکالای اولیه میان‌شان توزیع نمی‌شود و اینهاست که حمیت صنفی را می‌طلبد. با کمک ثروتمندان و نامداران سینما به ضعفای بی‌بهره است که امکان حل این مشکلات وجود دارد و می‌توان برای ذره‌ای هم که شده سطح رفاهی بدنه سینما را ارتقا داد ولی چنین حمیتی را برای ارتقای رفاهی نمی‌بینیم و به ناگاه برای حمایت از یک محکوم قضایی است که تعداد زیادی از سینماگران متمول و سرشناس صف می‌بندند. چرا یکی از این صف‌ها برای حل مشکل بیمه بیکاری سینماگران بسته نمی‌شود؟ چرا امثال فرمان‌آرا و فرهادی و بنی‌اعتماد و جعفر پناهی و… در کنار گردهمایی برای محمد رسول اف یک گردهمایی نمی‌گذارند برای حل مشکل بیمه بیکاری سینماگران؟

چرا زمانی که کلی حرف و حدیث و نقل قول درباره عدم توزیع منصفانه عیدی میلیاردی ارشاد میان بدنه سینما مطرح شد، هیچ کدام از این سینماگران شناخته شده پیشتاز شفاف‌سازی در این باره نشدند و یک گردهمایی نگذاشتند برای مشخص شدن سرنوشت عیدی میلیاردی وارده به خانه سینما؟

یک بار دیده‌اید یا شنیده‌اید که یکی از این سینماگران در جهت ایجاد یک بیمه درمانی جامع برای سینماگران حرفی ولو در حد یک جمله زده باشد؟ حمیت صنفی خوب است ولی وقتی آب این حمیت نه برای کلیت صنف که برای یک اقلیت نزدیک به ثروت گرم می‌شود چه باید گفت؟

چرا نزدیک به ثروت؟ سینماگر محکوم توسط قوه قضائیه، برادرزاده مدیرعامل بانکی است که خود یا آقازاده‌شان در سال‌های اخیر از برخی از همین سینماگرانی که حمیت صنفی‌شان گل کرده حمایت‌های جانانه‌ای داشته‌اند. در این شرایط معلوم است که این حمیت صنفی گره می‌خورد به آن حمایت‌ها!

بماند که بلافاصله بعد از این حمیت هم یک رسانه بریتانیایی نمایش آخرین فیلم این سینماگر محکوم را در کنداکتور قرار می‌دهد و این خود نشان‌دهنده آن است که یک اقلیت چه حمایت‌هایی را از داخل تا خارج نصیب خود کرده‌اند؟ همه این‌ها به کنار، کدام یک از حامیان این محکوم قضایی پاسخی دارند به این پرسش که او چگونه از تیزرسازی در یک دفتر پخش به ناگاه به فیلمسازی بدل شده که هر چه فیلم می‌سازد اکران نمی‌شود ولی باز سرمایه لازم برای تولید فیلم در اختیارش قرار می‌گیرد؟ این چه بیزنسی است که چنین توانایی‌ای را به ایشان داده؟

حمیت صنفی یعنی اینکه بپرسند در شرایطی که صد‌ها سینماگر مطرح در بیکاری مطلق به سر می‌برند یکی مثل نامبرده چگونه و بر چه مبنایی همچنان شرایط تولید دارد؟ اگر ایشان به پلن اقتصادی خاصی رسیده‌اند که باید آن را برای کلیت صنف تدریس کنند تا بقیه بیاموزند و اگر هم بحث اتصال به کانون ثروت است که این همه مظلوم‌نمایی برای تک‌افتادگی بی‌معناست. حمیت صنفی خوب است ولی‌ای کاش قبل از آن حتماً به پرسش‌های فوق پاسخ‌هایی منطقی داده شود.




رخشان بنی‌اعتماد در توجیه کنار گذاشتن فیلمسازی داستانی⇐فضای سینمای داستانی تغییر کرده و برایم کاملا غریبه است!/انگار نه انگار که گیس من در این سینما سفید شده!/انگار نه انگار که از اولین روزهای شکل‌گیری سینمای نوین ایران(!!!) تجربه‌ سینمایی داشتم!!!/«قصه‌ها» را در دوران معجزه هزاره سوم{احمدی نژاد؟؟} ساختم!/ بعد از تغییر{احمدی‌نژاد؟} باز تصميم‌گيرنده، مديران مياني سينما با تفكر بازمانده از آن دوران‌اند!!

سینماروزان: رخشان بنی‌اعتماد از جمله فیلمسازان نزدیک به جریان اصلاح طلبی بود که در هشت سال احمدی نژاد دو فیلم «خون بازی» و «قصه ها» را ساخت اما این دومی را اکران نکرد تا دولت اعتدال روی کار بیاید. بعد از اکران محدود «قصه ها» در گروه هنروتجربه در دوران اعتدال هرچند پیش بینی میشد این فیلمساز باز هم فیلم داستانی بسازد اما بنی اعتماد کلا فیلمسازی داستانی را کنار گذاشت و به سراغ تولید مستندهایی مانند «کارستان»، «آی آدمها» و «توران خانم» رفت.

بنی اعتماد در چرایی کنار گذاشتن فیلمسازی داستانی به نازنین متین‌نیا در «اعتماد» گفت: اين‌طور نيست كه اراده‌اي براي نساختن فيلم داستاني داشته باشم، اما حال و هوايم در سينماي مستند خيلي بهتر است. البته تجربه تلخ بعد از فيلم «قصه‌ها» و مشكلات آن‌هم بي‌تاثير نبود.

این کارگردان 64ساله در توضیح تلخیهای جریان فیلمسازی داستانی بیان داشت: متوجه شدم فضاي سينماي داستاني كاملا تغيير كرده و برايم كاملاغريبه است. انگار نه انگار كه چهل سال است گيس من در اين سينما سفيد شده. انگار نه انگار كه از اولين‌ روزهاي شكل‌گيري سينماي نوين ايران، تجربه‌هاي مختلف در سينما داشته‌ام و به فيلمسازي رسيده‌ام.

رخشان بنی اعتماد افزود: تغيير فضاي سينما، براي من و سينماي داستاني فاصله ايجاد كرد. من يا نسل من، سينما را اين‌طور شناختيم كه مفهوم‌سالاري در آن معنايي نداشت. اما ناگهان ديديم كه سالارهاي مختلفي در سينما تعريف شده طبيعتا در اين مقطع سني‌اي كه من هستم فرصت زيادي ندارم و بايد هر چه بيشتركار كنم. عطش من براي كارهاي نكرده آنقدر زياد است كه وقت و زماني براي تحمل اين فضاها يا جنگيدن با آن را ندارم...ترجيح مي‌دهم اگر خواستم كار سينمايي انجام ‌دهم، در شرايط آسوده باشم. نمي‌خواهم مدام در حال دويدن و جنگيدن از پيدا كردن سرمايه تا مجوز اكران براي سينماي داستاني باشم. 

بنی اعتماد در پاسخ به این پرسش که آیا زمان ساخت «قصه ها» که در دل دولت احمدی نژاد بود اوضاع بهتر از این روزها بود که آن زمان فیلم ساخت و حالا نمیسازد، اظهار داشت: «قصه‌ها» را در دوران معجزه هزاره سوم! ساختم كه شرايط از امروز هم سخت‌تر بود. اما بعد از آن، نه تنها شرايط حرفه‌اي فيلمسازي كه حتي اخلاق حرفه‌اي در سينما هم به سمتي حركت كرد كه براي من عجيب و غريب و دور بود. فضاي بيروني سينما بر فضاي داخلي سينما هم تاثير گذاشت و همه‌چيز تغيير كرد. حتي اين تاثير آنقدر روي مديران مياني سينما زياد بود كه حتي بعد از تغييرات هم باز تصميم‌گيرنده، مديران مياني سينما با همان تفكر بازمانده از همان دوران بودند.

 




نقد و بررسی «هنرِ جنگ» با حضور رخشان بنی اعتماد در گالری شهركتاب فرشته

سینماروزان: به بهانه برگزاری نمایشگاه «ساکنانِ دل»، نشست نقد و بررسی هنرِ جنگ با حضور رخشان بني‌اعتماد در گالری شهركتاب فرشته برگزار خواهد شد.

به گزارش‌ سینماروزان عصر سه شنبه بیست و نهم خرداد ماه نشستی با موضوعِ نقد و بررسی «هنر جنگ» در محلِ گالری این مجموعه فرهنگی ـ هنری برگزار خواهد شد.

این نشست که به بهانه نمایشگاه عکس «ساکنانِ دل» با آثاری از سعید صادقی که در روزهای نخستِ ماهِ جاری و به مناسبت گرامی داشتِ سالروز آزادسازی خرمشهر و با محوریت دفاع مقدس در اين گالری برقرار بود، با حضور رخشان بنی اعتماد برگزار خواهد شد.

گفتنی است گالری شهركتاب فرشته به نشاني: خيابان دكتر شريعتي، پايين‌تر از پل صدر‌پلاك 1671، سه‌شنبه بیست و نهم خردادماه ساعت 18 میزبان علاقمندان خواهد بود.




عشق تازه رخشان بنی‌اعتماد را بشناسید!!+عکس

سینماروزان: رخشان بنی اعتماد در 5 سالی که از دولت اعتدال گذشته هیچ فیلم بلندی را نساخته و همه آورده اعتدال برای او که از حامیان سرسخت آن بوده، اکران فیلم «قصه ها» و ساخت یا مشارکت در تولید مستندهایی مانند «آی آدمها» و «کارستان» بوده است.

به گزارش سینماروزان رخشان بنی اعتماد که همسر جهانگیر کوثری تهیه کننده سینماست درگیر تولید مستندی تازه با نام «توران خانم» درباره زندگی توران میرهادی از استادان ادبیات کودک و نوجوان است. «چهلچراغ» در شرح دیدار با بنی اعتماد نوشت: رخشان این روزها با زنده یاد توران میرهادی زندگی میکند؛ استاد برجسته تعلیم و تربیت کودکان که رخشان چند سالی از نزدیک با او کار کرده و مستند «توران خانم» به کارگردانی مشترک بنی اعتماد و مجتبی میرطهماسب از مهر91 شروع شده و تا آخرین روزهای حیات توران خانم ادامه پیدا کرده.

این نشریه با اشاره به عشق رخشان به توران ادامه داد: بانوی سینماگر حالا غرق عشق به توران خانم است و از خاطرات با هم بودنشان که میگوید چشمایش می‌خندد. از مثبت اندیشی توران خانم میگوید، از صداقت و همت عجیب و غریبش و عشقش به زندگی و کودکان. نکته هایی را که از دل چند سال معاشرت با توران میرهادی بیرون کشیده و روی استیکرهای کوچک صورتی رنگ ثبت کرده، نشان میدهد. کار مستند تمام شده؛ او حالا حالاها با توران خانم کار دارد.

توران میرهادی
توران میرهادی




رخشان بنی‌اعتماد بیان داشت⇐حاضر نیستم برای مصاحبه با تلویزیون روسری‌ام را جلوتر بیاورم!/تا اندازه‌اي حجابم را حفظ مي‌كنم كه قانون جاري مملكت بر آن تأكيد كرده!/نمیشود جلوي تهاجم فرهنگی را با پايين آوردن ديش‌هاي ماهواره گرفت/الگویی که الهام‌بخش باشد در تلویزیون وجود ندارد و برای همین مخاطب به سراغ ماهواره می‌رود/در سال۷۴ مدیران تلویزیون پخش مستندم درباره شیوع موادمخدر را سیاه‌نمایی دانستند و اجازه پخش ندادند/چند سال بعد و پس از فراگیری اعتیاد گزارش‌هايي به‌مراتب تكان‌دهنده‌تر از آنچه من ساخته بودم از آنتن تلويزيون پخش شد!

سینماروزان: رخشان بنی اعتماد کارگردان زن سینمای ایران به مانند بسیاری دیگر از همکاران خویش کار خود را با تلویزیون و آن هم منشی گری صحنه آغاز کرده است و سپس با مستندسازی باز هم برای تلویزیون ادامه داده است اما از جایی به بعد درگیر سینما شد و تاکنون فعالیتش برای سینما را ادامه داده است.

به گزارش سینماروزان بنی اعتماد که این روزها به عنوان یکی از مدیران اجرای پروژه «کارستان» شش مستند را روی پرده دارد در گفتگو با «اعتماد» با اشاره به فاصله ای که میان او و تلویزیون افتاده بیان داشت: با اينكه شخصا سال‌هاست ارتباطم با تلويزيون قطع است و عطاي چهارده سال كار در تلويزيون را به لقايش بخشيده‌ام، اما اين گسست به اين معنا نيست كه اهميت، ارزش و تاثيرگذاري اين رسانه را ناديده بگيرم. به همان اندازه كه اعتماد و ارتباط مخاطب با تنها رسانه فراگير ميهن‌مان قطع مي‌شود، ما هم به‌خاطر از دست رفتن اين پتانسيل قوي حسرت مي‌خوريم. ما به عنوان سينماگر مدام به اصل مهم مخاطب‌شناسي فكر مي‌كنيم و درصدد شناسايي اين حوزه‌ايم، آن وقت چطور سياستگذارانِ آنتني به وسعت تلويزيون تلاش نمي‌كنند از اين مخاطب‌شناسي به نفع خودشان استفاده كنند؟! ما شعار مقابله با تهاجم فرهنگي مي‌دهيم اما واقعيت اين است كه نمي‌شود جلوي اين تهاجم را با پايين آوردن ديش‌هاي ماهواره گرفت. تهاجم فرهنگي مثل رسوخ آب در ميان صخره‌هاست و يك مشكل جهاني در جوامع مخالف با فرهنگ‌هاي مختلف است.

این کارگردان تأکید کرد: براي واكسينه كردن جامعه در برابر اين تهاجم بايد به قوت‌بخشي هويت خودمان فكر كنيم. ما در مورد كار فرهنگي تنها به شعار دادن بسنده مي‌كنيم و در واقع آن را پشت بايدها و نبايدها حبس كرده‌ايم. به همين خاطر مخاطب با رسانه‌اي چون تلويزيون فاصله مي‌گيرد، بازتابي از زندگي واقعي و جاري جامعه را در قاب تلويزيون كمتر مي‌بيند، الگويي كه بتواند الهام‌بخش او باشد و با او همذات‌پنداري كند، پيدا نمي‌كند و در نتيجه به آنتن ماهواره‌اش كه از دنيايي ديگر و ناشناخته به او خوراك مي‌دهد وصل مي‌شود.

رخشان بنی اعتماد با اشاره به یکی از تجربیات خودش در برخورد با مدیریت بسته تلویزیون بیان داشت: سال ٧٤ به پيشنهاد كارشناسان اداره پيشگيري سازمان بهزيستي فيلم مستندي با هدف مشخص پيشگيري از سوء مصرف موادمخدر در بين جوانان ساختم. كارشناسان و متخصصان اين حوزه با مطالعه و بررسي تشخيص داده بودند ١٠ سال بعد مصرف موادمخدر در بين جوانان و به‌ ويژه جوانان طبقه متوسط، شايع و مانند ويروس و باتكثير مي‌شود. به همين دليل بنا شد كه فيلم با هدف هشدار به خانواده‌هاي طبقه متوسط خطر شيوع مصرف موادمخدر در جامعه را به تصوير بكشد تا يك ضلع مهم مثلث جامعه، مدرسه و خانه از طريق آگاهي خانواده‌ها در پيشگيري و كند كردن سير اين بلاي ويرانگر مسلح شود. تحقيق مفصل و طولاني‌اي با پيروز كلانتري انجام داديم و ساختار فيلم بر اساس يك فيلم كاربردي ريخته شد كه با پخش از تلويزيون بتوانيم خانواده‌ها را نسبت به خطر سونامي‌اي كه در پيش روي فرزندان‌مان بود، حساس كنيم.

این کارگردان ادامه داد: در نخستين جلسه نمايش فيلم در اداره بهزيستي با حضور گروهي از مديران تلويزيون و مديران رده بالاي اداره مبارزه با موادمخدر، پخش اين مستند را ترويج سياه‌نمايي و مشوش‌كننده اذهان عمومي دانستند. در نهايت با وجود رايزني‌هاي فراوان، تلويزيون حاضر به پخش اين مستند نشد. چند سال بعد مساله اعتياد به بحران تبديل شد. سال‌ها بعد كه فراگيري اعتياد از كنترل خارج شد، گزارش‌هايي به‌مراتب تكان‌دهنده‌تر از آنچه من ساخته بودم از آنتن تلويزيون پخش شد و مي‌بينيم كه اين بحران در حال حاضر در جامعه فراگير شده تا جايي كه استفاده از بخشي از مواد مخدر هم تحت كنترل در حال آزاد شدن است!

بنی اعتماد خاطرنشان ساخت: ادعا نمي‌كنم پخش آن يك فيلم مي‌توانست مانع از شيوع هولناك اعتياد شود، بحث بر سر تفكر غيركارشناسانه و غيرمسوولانه و سرپوش گذاشتن بر مسائل است؛ سانسور در ملاحظات صرفا سياسي و پاك كردن صورت مساله تعريف شده و انتخاب اين روش كه راجع به كاستي‌ها و آسيب‎ها و زشتي‌ها حرف نزنيم و زماني كه به مرز بحران رسيدند با صرف هزينه و انرژي زياد به فكر چاره بيفتيم. همين تفكر گل و بلبلي است كه حتي بحث احتمال زلزله را بر نمي‌تابد. گرچه با توسعه وسايل ارتباط جمعي و اينترنت ديگر نمي‌شود همه‌چيز را در لفافه سانسور و محدوديت پيچيد اما تا وقتي كه چنين تفكري نسبت به موضوعات اجتماعي وجود دارد، معضلات به بحران و زخم‌ها به دمل تبديل مي‌شوند و درست زماني كه اين دمل تركيد و عفونت آن بخشي از جامعه را فراگرفت به صرافت آن مي‌افتيم براي حل كردن اين معضلات كاري كنيم. متاسفانه اين نوع برخورد با مشكلات نتيجه عقب ماندن سياست‌هاي سياستگذاران از واقعيت‌هاي جامعه است. مستندساز و فيلمساز ادعاي پيشاهنگي جامعه را ندارد اما بخشي از وظايف او ديدن و انعكاس و آگاهي‌بخشي است.

این کارگردان 63 ساله با نقد سیاستهای رسانه ملی گفت: ممكن است تلويزيون برخي آدم‌ها و موقعيت‎هاي‌شان را دوست نداشته باشد اما واقعيت اين است كه آنها هم بخشي از افراد جامعه هستند. آنها نمي‌توانند براي موجه نشان دادن چهره‌شان ماسك ريا و دورويي بزنند. وقتي ما خط قرمز را فقط به مسائل اجتماعي معطوف مي‌كنيم منطق اين محدوديت‌ها براي كساني كه آنها را اعمال كرده‌اند، قوي‌تر مي‌شود. با اين كار رسانه فراگيري چون تلويزيون يك بخش اساسي جامعه را ناديده مي‌گيرد.

بنی اعتماد ادامه داد: مثل اينكه وقتي خبرنگار تلويزيون مي‌خواهد با من مصاحبه كند مي‌گويد روسري‌ات را جلوتر بياور و من حاضر نمي‌شوم اين كار را بكنم، چون من تا آن اندازه‌اي حجابم را حفظ مي‌كنم كه قانون جاري مملكت به آن تأكيد كرده است. اين واقعيت من است و نمي‌توانم بابت قرار گرفتن داخل قاب تلويزيون دروغ بگويم و خودم نباشم. اين واقعيت من است و تلويزيون همين واقعيت را محدود مي‌كند. اينجاست كه بايد بگوييم حقوق شهروندي براي قرار گرفتن در قاب تلويزيون رعايت نمي‌شود چون اين رسانه كليشه رايجي دارد كه آن را هم لابه‌لاي خط قرمزهايش تعريف مي‌كند. همين مسأله هم سبب فاصله گرفتن مردم از تنها رسانه فراگيرشان مي‌شود.

 

 




دو زن ایرانی پشت جایزه دو مرد ایرانی⇐بعد از شهاب و جایزه کن، حالا نوید و جایزه ونیز+فهرست کامل جوایز امسال ونیز

سینماروزان: هرچند اول بار با اهدای جایزه بازیگری جشنواره برلین به رضا ناجی بود که پای جوایز مهم بازیگری هم به سینمای ایران باز شد اما سال قبل و با اهدای جایزه بازیگری جشنواره کن به شهاب حسینی برای «فروشنده» بود که مهمترین و احتمالا تا سالها بی رقیب ترین جایزه بازیگری نصیب سینمای ایران شد.

به گزارش سینماروزان اختتامیه جشنواره امسال ونیز هم همراه بود با اهدای جایزه بهترین بازیگری بخش «افقها» به نوید محمدزاده برای «بدون تاریخ بدون امضاء» در کنار اهدای جایزه بهترین کارگردانی به وحید جلیلوند برای همین فیلم.

نقطه افتراق جوایز شهاب و نوید آن است که شهاب از بخش اصلی جشنواره کن جایزه گرفت و نوید از بخش جنبی ونیز اما نقطه اشتراک جوایز این دو نفر حضور یک بانوی ایرانی در هیأت داوران جشنواره هایی است که هر دو از آن جایزه گرفته اند.

در جشنواره کن این کتایون شهابی خواهرزاده همسر محمد بهشتی و خواهرزاده فرشته طائرپور-که این دومی خود خواهرهمسر محمد بهشتی معمار سینمای گلخانه ای است- بود که در هیأت داوران حضور داشت.

در جشنواره ونیز هم رخشان بنی اعتماد فیلمساز ایرانی در هیأت داوران حضور داشت و حتی باران کوثری دخترش که همبازی نوید در فیلمهای مختلف از «عصبانی نیستم» تا «لانتوری» بوده در روزهای قبل از اهدای جوایز ونیز مدام در میان عوامل «بدون تاریخ بدون امضاء» دیده شد!!!

آیا اگر کتایون و رخشان در هیأت داوران این دو جشنواره نبودند باز هم این شهاب و نوید بودند که جایزه می‌گرفتند؟ انشاءالله که همین طور است ولی قبل از پاسخ قطعی به این پرسش بد نیست صحبتهای چند سال قبل نوید بعد از دریافت جایزه از یک محفل داخلی و خواهش از بنی‌اعتماد برای همکاری را بگذاریم کنار تعریف و تمجیدش از این کارگردان بعد از دریافت جایزه از ونیز.

فهرست کامل جوایز هفتاد و چهارمین جشنواره فیلم ونیز به شرح زیر است:

بخش مسابقه:

–شیر طلایی: شکل آب (گی‌یرمو دل تورو)
–شیر نقره‌ای جایزه بزرگ هیات داوران: فکس‌ترت (ساموئل ماوز)
–شیر نقره‌ای بهترین کارگردانی:  زاویه لگران برای «حبس»
–بهترین بازیگر زن: شارلوت رمپلینگ برای «هانا»
–بهترین بازیگر مرد: کامِل الباشا برای «توهین»
–بهترین فیلمنامه: مارتین مک‌دونا برای «سه تابلو بیرون ابینگ، میزوری»
–جایزه ویژه هیات داوران: وارویک تورنتون برای «سوئیت کانتری»

بخش افق‌ها:

–بهترین فیلم: «نیکو، 1988» از سوزانا نیچیارلی
–بهترین کارگردان: وحید جلیلوند برای «بدون تاریخ، بدون امضا»
–جایزه ویژه هیات داوران: «کانیبا» ساخته ورنا پاراول و لوسین کستینگ تیلور
–بهترین بازیگر زن: لینا کودری برای «خوشبخت»
–بهترین بازیگر مرد: نوید محمدزاده برای «بدون تاریخ، بدون امضا»
–بهترین فیلمنامه: دومینیک ولینسکی، رنه بالسترو برای «ابیات پنهانی»
–شیر طلایی بهترین استعداد جوان
جایزه بهترین فیلم اول: زاویه لگران برای «حبس»

بخش کلاسیک:

–بهترین مستند درباره سینما: «شاهزاده و دیبوک» ساخته الویرا نیوورا، پیوتر روسولوفسکی
–بهترین بازیابی فیلم: الم کلیموف برای Idi I Smotri

 بخش VR ونیز:

–بهترین فیلم VR: «بیداری آردن» از یوجین چانگ
–بهترین تجربه VR: لاری اندرسون و سین چین هوانگ برای « La camera insabbiata»
–بهترین داستان VR: جینا کیم برای «بدون خونریزی»




پاسخ «کیهان» به رخشان بنی‌اعتماد

سینماروزان: قتل فجیع یک دختربچه در پارس آباد مغان باعث واکنش برخی چهره های فرهنگی شد و از جمله رخشان بنی اعتماد کارگردان سینما با نگارش یادداشتی این گونه اتفاقات را به ماجرای توقیف فیلمها ربط داد.

روزنامه اصولگرای «کیهان» در واکنشی به رخشان بنی اعتماد به گلایه از دیدگاههای این فیلمساز درباره چنین اتفاقاتی پرداخته است.

متن گزارش «کیهان» را بخوانید:

بدنبال قتل فجیع دختر بچه هفت ساله پارس‌آبادی به نام آتنا اصلانی، گروهی از رسانه‌های معلوم الحال خارجی موجی از تبلیغات به راه‌انداختند و علت چنین قتل‌هایی را به عدم آموزش‌های جنسی در کودکان و عدم اجرای قوانینی مانند سند 2030 مربوط دانستند!
طبق معمول و بالطبع این رسانه‌های وابسته، گروهی از شبه‌روشنفکران  غربگرای داخلی نیز همان حرف‌ها را تکرار کردند و بعضا با سیاه‌نمایی مفرط، سعی کردند از فضای ایجاد شده، بهره خود را بگیرند.
از جمله این افراد یکی از کارگردانان زن سینمای ایران است که ادعای فیلمسازی اجتماعی دارد. وی از موقعیت پیش آمده سوء استفاده کرده و طی یک یادداشت، تصویری فاجعه بار از جامعه ایران ارائه داده است و با اشاره غیرمستقیم به سند 2030، می‌نویسد:
«… هیچکس حق طرح سؤال، حق اعتراض، حق آموزش مراقبت‌های دفاعی لازم به بچه‌های در معرض آسیب، با سونامی غرایز فرو خفته و سرکوب شده کمین گرفته در هر کوچه، پس کوچه‌ای را ندارد…» و در پایان با لحنی کنایه‌آمیز اضافه می‌کند: «… هیس، موضوعات کوچکی مثل «آتنا» را بزرگ نکنید، کارهای بزرگ‌تر فرهنگی مثل لغو مجوز کنسرت و توقیف فیلم‌های سینمایی و پایین آوردن دیش‌های ماهواره در اولویت است…» !
اظهارات این گارگردان در حالی است که پژوهش‌های دانشگاهی نشان می‌دهد میزان آسیب‌های اجتماعی از این دست در کشورهایی که سند 2030 را اجرا کرده‌اند به مراتب بیشتر از ایران است. در واقع کشورهای غربی آماری به مراتب نگران‌کننده‌تر از ایران دارند.
بر اساس گزارش‌های متعدد از جمله گزارش معتبر «نوردیک» از دانشگاه استکهلم سوئد، در سال 2011 به طور متوسط روزانه 60 تعرض جنسی به کودکان، به پلیس این کشور گزارش شد. این درحالی است که پلیس این کشور معتقد است بیشتر جنایات جنسی اساسا گزارش نمی‌شود. براساس همین گزارش، در سال 2010 بیش از 23 هزار کودک در انگلیس و ولز قربانی تجاوز جنسی شدند.سازمان ملل در گزارش نوامبر 2011 آورده بود که در ایالات متحده نیز حدود 60 درصد دختران در سن 12 تا 16 سال، اذیت و آزار جنسی را در مدارس تجربه کرده‌اند. یعنی همان سنینی که تحت کلاس‌های آموزش جنسی سند 2030 قرار دارند! رقم 1/1 میلیون بارداری ناخواسته سالانه در میان این نوجوانان که نیمی از آن به سقط جنین و نیمی دیگر به کودکان و مادران بی‌سرپرست منجر می‌شود، حاصل همین آموزش‌هاست!
آمار وزارت بهداشت و خدمات انسانی آمریکا نشان می‌دهد به طور متوسط هر هشت دقیقه، یک کودک در آمریکا مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است، یعنی در حدود 66 هزار سوءرفتار جنسی علیه کودکان در هر سال که 34 درصد از این کودکان کمتر از 12 سال سن داشته‌اند! اما دانشگاه «كلرادو» چندى پيش آمارى از سوءاستفاده جنسى به‏خصوص در ميان كودكان اين كشور منتشر كرد که در هر دو دقيقه يك كودك در آمريكا مورد سوءاستفاده جنسى قرار مى‏گيرد.
اگرچه آمارهایی از این دست وظیفه قانونی مسئولان کشور را در برخورد با آسیب‌های اجتماعی موجود انکار نمی‌کند اما ظاهرا خانم کارگردان به اندازه کافی مطالعه نداشته و از اخبار و پژوهش‌های روز دانشگاهی بی‌خبر است.



همکاری کارگردانان «لانتوری» و «قصه‌ها» با رییس معزول سینما در ستاد انتخاباتی روحانی؟؟؟

سینماروزان: در حالی که پیشتر شنیده هایی وجود داشت مبنی بر اینکه یک فیلمساز ارگانی به رضا میرکریمی که در دو سال اخیر متصدی برگزاری جشنواره ای کاملا دولتی موسوم به جهانی فجر هم شده وظیفه ساخت فیلم تبلیغاتی حسن روحانی را برعهده خواهد داشت اما به تازگی حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی روحانی در گفتگو با «شرق» با تأکید بر اینکه فیلم تبلیغاتی روحانی به صورت گروهی ساخته خواهد شد اذهان را به سمت صحت شنیده هایی تأییدنشده می برد که در روزهای اخیر در فضای رسانه ای شنیده شده بود.

این شنیده ها حکایت از آن دارد که حجت ا.. ایوبی که بعد از عزل از سازمان سینمایی جایگاه تازه ای برای مدیریت پیدا نکرده به عنوان مشاور سینمایی در بخش هنرمندان ستاد تبلیغاتی روحانی تحت نظر علی جنتی وزیر معزول ارشاد مشغول به کار است.

علیرضا رضاداد که در ابتدای دولت یازدهم برگزاری دو دوره جشنواره فجر به وی سپرده شد و البته جدایی هزینه‌زای بین الملل از فجر هم با دستور رییس معزول سینما اولین بار توسط وی به عنوان دبیر اجرایی شد از دیگر مشاوران حاضر در بخش هنرمندان ستاد تبلیغاتی روحانی است.

از سوی دیگر برای آن که تمرکز از روی میرکریمی برداشته شود در روزهای گذشته کارگردانان مختلفی به این ستاد رفت و آمد داشته اند و از جمله آنها رخشان بنی‌اعتماد کارگردان «قصه‌ها» و رضا درمیشیان کارگردان «لانتوری» است که فیلم دومش «عصبانی نیستم» در دولت فعلی گرفتار توقیف شد.

هنوز مشخص نشده که این رفت و آمدها به چه منظور است؟ آیا بناست از این کارگردانان برای ساخت فیلم تبلیغاتی استفاده شود یا آن که صرفا بناست مشاوره های آنها لحاظ شود؟

نتیجه هر چه باشد امیدواریم این سینماگران یا سینماگران دیگری که دعوت به همکاری شده اند، درباره برخی از مشکلات بنیادی که در این 4 سال سینما را رنج می داد و از جمله توقیف فیلمها به طور کامل یا توسط حوزه هنری علیرغم داشتن مجوز ارشاد و همچنین پارادوکس ممنوعیت تبلیغات محصولات فرهنگی در عین آزاد بودن تبلیغات تجاری در ماهواره و از همه مهمتر اوضاع بغرنج معیشتی صنف سینما، به صراحت به حلقه بالادستی مشاوران روحانی توضیح دهند بلکه در صورت انتخاب مجدد باز آش همان نباشد و کاسه همان کاسه!




با داستانی که یادآور کمدی «زرد قناری» است⇐کیانوش عیاری پیش‌تولید یک سریال را آغاز کرد

سینماروزان: کیانوش عیاری کارگردان سینمای ایران که آخرین ساخته اش با عنوان «کاناپه» به دلیل استفاده از کلاه گیس برای بانوان در نماهای داخلی توقیف شد به تازگی کار ساخت سریال جدیدش با عنوان «87 متر» را آغاز کرده است.

به گزارش سینماروزان خط اصلی این سریال که بناست بخشهایی از آن در کشورهای آسیای میانه فیلمبرداری شود شباهتهایی دارد با کمدی «زرد قناری» نوشته بهمن زرین پور و ساخته رخشان بنی اعتماد که در اواخر دهه شصت و به سفارش اداره بیمه تولید شد و البته مرجان شیرمحمدی همسر فعلی بهروز افخمی هم در آن برای اولین بار بازیگری را تجربه کرد.

داستان «87 متر» درباره آپارتمانی است که به چند فرد مختلف فروخته میشود و همین است که دردسرساز میشود درست به مانند وضعیتی که در «زرد قناری» برای جوانی شهرستانی رخ داد که از یک طرف زمینی خرید که به فرد دیگری فروخته شده بود و بعدتر وقتی به تهران آمد پیکانی خرید که آن هم دزدی بوده و به افراد متعددی فروخته شده بود!!!

حسن آقاکریمی مدیر تولید سریال تلویزیونی «87 متر» در خصوص آخرین وضعیت ساخت آن به «باشگاه خبرنگاران» گفت: در تعطیلات نوروز پیش تولید کار آغاز شده و هم اکنون در حال انتخاب لوکیشن و هماهنگی برای انتخاب بازیگران هستیم.

وی ادامه داد: لوکیشن‌های این مجموعه در تهران و بخشی از آن در یکی از کشورهای آسیای میانه خواهد بود. موضوع این سریال طنز است و قصه آن مربوط به آپارتمانی خواهد بود که به چند نفر فروخته می‌شود.

آقاکریمی خاطرنشان ساخت: حدود یک سال فیلمبرداری برای این سریال در نظر گرفتیم و در 50 قسمت 45 دقیقه‌ای آماده خواهد شد. «87 متر» به نویسندگی، تهیه کنندگی و کارگردانی کیانوش عیاری است.

آخرین ساخته تلویزیونی کیانوش عیاری سریال «روزگار قریب» بود. این سریال که سال 86 از شبکه سه به روی آنتن رفت، با بازخوردهای مثبتی از سوی مخاطبان مواجه شد.

عیاری پیش از «روزگار قریب» هم مجموعه «هزاران چشم» با بازی مهدی هاشمی را برای تلویزیون ساخت که این مجموعه هم با استقبال تماشاگران روبرو شد به طوری که بازپخش این سریال تاکنون چندین بار از شبکه‌های مختلف سیما به روی آنتن رفته است. مجموعه «خانه به خانه» دیگر سریالی است که عیاری پیشتر برای رسانه ملی به سفارش سازمان آمار و سرشماری ساخته بود.




تازه ترین گفته‌های پرسش‌برانگیز باران کوثری⇐در انتخابات ۸۰ متهم شدم به باج گرفتن!/ممنوع‌التصویری تلویزیون برای من خودخواسته بوده/در سینما هرگز ممنوع‌الکار نشدم!/زوج‌های جدید زیادی مانده که من و بهداد باید بازی کنیم/هیأت داوران فجر بازی بهداد را نادیده گرفت/اگر آنها{رییس دولت اصلاحات؟} حمایت کنند من در انتخابات۹۶ هم به روحانی رأی خواهم داد

سینماروزان: باران کوثری ورای چهره اش به عنوان یک بازیگر قابل اعتنا همواره در کمپینهای انتخاباتی متمایل به اصلاح طلبان دیده شده و همواره به همراه مادرش رخشان بنی اعتماد یکی از مبلغان برای جریان اصلاح طلبی در کشور بوده است.

به گزارش سینماروزان باران که این روزها فیلم پرفروش «هفت ماهگی» را روی پرده دارد در جشنواره با «سدمعبر» حاضر بود که به مانند «هفت ماهگی» از حضور وی و بهداد در قالب یک زوج جوان بهره می برد.

باران در تازه ترین گفتگوی تفصیلی اش که به بهانه ایفای نقش در تئاتر «963+» با «شرق» انجام شده در کنار صحبت درباره برخی حواشی برآمده از فعالیتهای سیاسی اش در ادوار مختلف از این گفته که در انتخابات96 به یک شرط به روحانی رأی خواهد داد و آن شرط هم حمایت وی از سوی آنهایی است که نظرگاه سیاسی باران را شکل می دهند! این اظهارنظر نه فقط معنای این را دارد که این هنرمند ما با خط مشی مستقل سیاسی سروکار ندارد بلکه ناخودآگاه یادآور گفته های یک سال پیش وی است که در گفتگویی به صراحت از این گفته بود که بخش عمده مطالباتش از دولت فعلی محقق نشده است.(اینجا را بخوانید)

در این گفتگو باران درباره این هم گفته که هیچ گاه در سینما ممنوع الکار نبوده است و این می تواند گواهی باشد بر رد ادعاهای سه سال پیش اش که در گفتگو با هفته نامه ای اصلاح طلب بیان شده بود. در آن گفتگو باران ادعا کرد در دولت احمدی نژاد دو سال ممنوع الکار سینمایی بوده(اینجا را بخوانید) اما در همان زمان علیرضا سجادپور رییس اداره نظارت وقت این ادعا را رد کرد!

بخشهای خواندنی گفتگوی باران کوثری را بخوانید:

در انتخابات80 متهم شدم به باج گیری

یادم هست ستادی داشتیم در انتخابات سال ٨٠ و عده‌ای نمی‌خواستند رأی بدهند و ما را که مشوقشان به رأی‌دادن بودیم، متهم به باج‌گرفتن می‌کردند. یا حتی وقتی پس از برجام برای استقبال از آقای روحانی و آقای ظریف به فرودگاه رفتم، با این دست از نظرات مواجه می‌شدم که «برای همین کارهاست که پرکار شده‌ای! ». بااین‌حال فکر می‌کنم تصمیماتم در‌این‌زمینه درست هستند و اگر قرار است حتی عده‌ای دلخور شوند باز بر سر اعتقادم هستم و حاضرم برایشان دلایلم را توضیح بدهم؛ چون ابایی ندارم از اینکه بگویم همه مواضعی که گرفتم، با ایمان و اعتقاد قلبی‌ام بوده و بخشی از هویت من به آنها گره خورده ‌است.

ممنوع التصویری تلویزیون برای من خودخواسته بود/در سینما هیچ گاه ممنوع الکار نبودم

کسی که تصمیم می‌گیرد در عرصه‌های اجتماعی فعالیت کند، پای عواقبش هم می‌ایستد. ممنوع‌التصویری تلویزیون برای من و خیلی بازیگرهای دیگر خودخواسته بوده، تا آنجا که رسانه ملی به خودش اجازه می‌دهد تصاویر ما را در تیزر فیلم‌هایی که در آن بازی کرده‌ایم هم پخش نکند! و فیلم‌هایی فرصت تبلیغات محصول فرهنگی‌ای را که تولید کرده‌اند و حق طبیعی‌شان تبلیغ از رسانه ملی است به‌ همین‌ دلیل از دست می‌دهند! اینها عجیب نیست و خودمان خواسته‌ایم با این رسانه همکاری نداشته باشیم. راجع‌به ممنوع‌الکاری در سینما هم که من معتقد نیستم هرگز ممنوع‌الکار شده‌ام. چون شاید در سال‌هایی جلو دوربین سینما نبودم، منتها در تئاتر یا پشت دوربین در گروه کارگردانی یا طراحی لباس، کارم را کرده‌ام. وقتی عزم آدم بر کارکردن است، هیچ‌چیز نمی‌تواند او را از عزمش دور نگه دارد.

هنوز هم زوج‌های جدید زیادی مانده که من و بهداد بازی نکرده‌ایم

از ابتدا در جریان ایده «سدمعبر» بودم و برایم مسلم بود که هروقت محسن قرایی بخواهد فیلمی بسازد، در آن فیلم بازی می‌کنم. کارگردان مسلطی است و خیلی از سنش جلوتر است. او دستیار آقای بیضایی و دستیار و برنامه‌ریز پروژه‌های سنگینی مثل «یه حبه قند» رضا میرکریمی بوده و به‌شدت سواد سینمایی بالایی دارد. هم‌بازی‌شدن با حامد بهداد هم همیشه برایم هیجان‌انگیز بوده چون هم رفاقت داریم و هم یکی از بازیگران موردعلاقه من است و تجربه‌های همکاری‌مان خیلی درجه‌یک بوده، ضمن اینکه انگیزه داشتیم زوج جدیدی کار کنیم چون در چند سال گذشته چندبار هم‌بازی شدیم و حتما هنوز هم زوج‌های جدید زیادی مانده که بازی نکرده‌ایم. راجع به جشنواره هم ترجیحم این است که حالا بگویم دیگر جشنواره گذشته و انتقادات مال همان یک هفته بعد از جشنواره است و بعد از آن، حرف‌ها می‌شود گله‌های بی‌فایده. با اینکه حامد تابه‌حال بازی‌های بسیار خوبی داشته که هیئت داوران آن را نادیده گرفته‌اند، مسلما حامد بعد از این هم بازی‌های خیلی خوبی خواهد کرد که دیده خواهد شد. سیمرغ تشویق خیلی بزرگی است و نمی‌توان اهمیتش را انکار کرد، اما دلیل بر ماندگاری یک بازیگر نیست. همان‌طور که حتی اسکار هم دلیلی بر ماندگاری یک بازیگر نیست. ماندگاری یک بازیگر را تعداد جوایز مشخص نمی‌کند.

اگر آنها حمایت کنند من هم به روحانی رأی خواهم داد

هنوز نظردادن{درباره انتخابات96} دشوار است. من به امید معتقدم و ایمان دارم. انتقاداتی به دولت آقای روحانی دارم به‌خصوص در زمینه فرهنگ. باید ببینیم تا ارديبهشت سال بعد چه پیش می‌آید، اما الان گزینه بهتری نمی‌شناسم و فکر می‌کنم به ایشان رأی خواهم داد. هنوز هم افرادی که در عرصه سیاست حرفشان برایم مهم است، اعلام نکرده‌اند که از ایشان حمایت می‌کنند، اگر آنها حمایت کنند که من هم قطعا به ایشان رأی خواهم داد.




بهزاد نبوی در رونمایی از یک مستند بیان کرد⇐ حتی در سال‌های آخر جنگ وضع اقتصادی از حالا بهتر بود!!!

سینماروزان: بهزاد نبوی از اعضای ارشد سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی که در دهه 60 وزیر صنایع سنگین بود اسفندماه پارسال به عنوان مهمان ویژه ابراهیم حاتمی کیا به تماشای “بادیگارد” نشست.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان نبوی به تازگی نیز در رونمایی مستندی با نام “طبرستانی ها” شرکت جست؛

“طبرستانی‌ها” که توسط محسن عبدالوهاب فیلمنامه نویس “خون بازی” و “گیلانه” و کارگردان “لطفا مزاحم نشوید” و “به دنیا آمدن” ساخته شده روایت گروهی از صنعتگران و کارآفرینان است که کار خود را از دهه‌ ۶۰ آغاز کردند و گروه صنعتی طبرستان را شکل دادند و در ادامه مسیرشان تا امروز موفق به تأسیس چندین واحد صنعتی و ایجاد اشتغال برای صدها نفر شده‌اند.

بهزاد نبوی بعد از تماشای این مستند با بیان اینکه شاید بهتر بود این فیلم را طوری تهیه می‌کردند که بینندگان ناآشنا به موضوع با اهمیت کار این عزیزان آشنایی پیدا کنند،  گفت: احساس من این بود که نمایش عملکرد آن‌ها در این فیلم کم بود. من از فولاد طبرستان خیلی بیش از این‌ها می‌دانم. کارهای خیلی بزرگی آن‌جا انجام شده که یکی از واحدهای تولیدی بسیار موفق آن هم در دهه ۶۰ بود که اوضاع کشور طوری بود که امکان کار و فعالیت خیلی سخت بود. البته آن زمان نسبت به حالا بهتر بود. الان که وضعیت اقتصادی مملکت را می‌بینم به مسئولان فعلی هم می‌گویم که حتی در سال‌های آخر جنگ وضع اقتصادی از حالا بهتر بود.

نبوی با بیان اینکه آن زمان این عزیزان کارهای بزرگی کردند، ادامه داد: در دهه ۶۰ وقتی با این عزیزان صحبت می‌کردیم می‌گفتند کسانی که در این شرایط در کشور دنبال صنعت می‌روند یا عاشقند یا دیوانه، اما حالا که می‌بینم همچنان ادامه می‌دهند نمی‌شود گفت فقط عاشقند!

وزیر صنایع سنگین دوران جنگ با بیان اینکه دوستان دیگری هم در دوره‌های مختلف بوده‌اند که در این مملکت از این کارها کرده‌اند، افزود: تهیه کنندگان این فیلم‌ها هم کار بسیار ارزشمندی می‌کنند که این اشخاص را به مردم معرفی می کنند البته اگر سعی کنند فیلم‌ها مخاطب عمومی پیدا کنند تا جوانان را به کارآفرینی جلب کند بهتر است. باید جنبه نگرش عمومی این فیلم‌ها بیشتر باشد تا بینندگان بفهمند چه مراحلی طی شده و چه کارهایی انجام شده تا ضمن اینکه اهمیت کار را می‌فهمند احساس کنند آنان هم می‌توانند این مسیر را طی کنند.

محسن عبدالوهاب کارگردان "طبرستانی ها"
محسن عبدالوهاب کارگردان “طبرستانی ها”



گلایه‌های تند و تیز باران کوثری از دولت یازدهم، لیست امید و مدیران فرهنگی دولت⇐درباره ما چه فکر کرده‌اید؟/ اگر ما نبودیم رأی نمی‌آوردید/از همان ابتدا می‌گفتید که فرهنگ در الویت شما نیست

سینماژورنال: باران کوثری بازیگری است که در این سالها همواره و در انتخابات مختلف به عنوان هوادار جریان اصلاحات عرض اندام کرده است و البته که جریان سیاسی اصلاحات نیز همواره به قدر کفایت از این بازیگر به نفع خود استفاده کرده است.

به گزارش سینماژورنال کوثری که در انتخابات 92 جزو هواداران حسن روحانی بود در فاصله کمتر از یک سال مانده به انتخابات ریاست جمهوری در گفتگو با فریدون جیرانی در “فیلمنت” به گلایه از سیاستهای فرهنگی دولت و البته لیست امیدی پرداخته که با حمایت هنرمندان به مجلس راه پیدا کرد اما حتی برای حضور در کمیسیون فرهنگی رغبتی از خود نشان نداد.

باران کوثری درباره اوضاع و احوال سیاسی جامعه می گوید: شرایط بهتر شده است اما باز به بن بستهایی می خوریم که فکر می کنیم چقدر می توانی امیدوار باشیم به آینده. وقتی لیست امید که مقدار زیادی از آرایش را به واسطه اهالی فرهنگ و هنر به دست آورده در انتخابات کمیسیونها کمترین علاقه ای برای حضور در کمیسیون فرهنگی نشان نمی دهد واقعا چگونه می شود درباره آنها فکر کرد؟

اگر حمایت اهالی فرهنگ نبود این مقدار رأی برای لیست امید متصور نبود

وی ادامه می دهد: این یک واقعیت است که اگر حمایت اهالی فرهنگ نبود این مقدار رأی برای لیست امید متصور نبود و هیچ کس نمی تواند این را کتمان کند اما وقتی آنها برای حضور در کمیسیون فرهنگی پیشقدم نمی شوند تا باز هم کمیسیون فرهنگی بدل شود به همان چرخه ای که برخی فیلمها اکران نشوند و برخی هم نتوانند کار کنند، این چه معنایی دارد؟ آنها چه فکری می کنند نسبت به من و امثال من؟ حتی توضیح هم نمی دهند که چرا کاندیدا نشده اند؟ این به من برمی خورد و باعث می شود به این فکر بیفتم که آیا اصلا کسی به فرهنگ فکر می کند؟

باران کوثری با اشاره به فیلم توقیفی اش و کم کاری سازمان سینمایی در تسهیل شرایط اکران این فیلم بیان می دارد: آیا کسی در ارشاد هست که پیگیری کند چرا “عصبانی نیستم” هنوز اکران نشده است؟ خب خیلی راحت از همان ابتدا بگویند اهل فرهنگی که از ما حمایت می کنید بدانید که فرهنگ در الویت نیست.

اینکه می گویند تحت فشارند توجیهی برای فرار از پاسخگویی نیست

باران کوثری این روزها “لانتوری” را روی پرده دارد که فروش فوق العاده ای دارد و نوروز هم “کوچه بی نام” را روی پرده داشت که آن هم جزو پروفروشهای سینما بود. به گزارش سینماژورنال باران کوثری در بخشی از گفتگوی خود با اشاره به اوضاع بغرنج اهالی فرهنگ خطاب به مدیران دولت یازدهم اظهار می دارد: به عنوان کسی که هم به این دولت رأی دادم و هم تا جایی که توانستم برایش رأی جمع کردم سخنم این است که مطالبات ما را برآورده کنند. اینکه می گویند تحت فشارند هم توجیه مناسبی نیست. شما خودتان می دانستید که تحت فشارید؛ چه فشار سیاسی چه فشار اقتصادی. قطعا به این فشارها آگاه بودید و بعد پیشقدم شده اید برای کاندیداتوری پس باید به مطالبات ما پاسخ گویید.

باران کوثری درباره مطالبات خود نیز چنین می گوید: اصلی ترین مطالبه من این است؛ یک فیلم اکران نشده به نام “عصبانی نیستم” را به عنوان بازیگر دارم. فیلمی که هم پروانه ساخت دارد و هم پرونه نمایش اما به دلیل فشار از جانب کسانی که در ارشاد نیستند این فیلم را اکران نکردند. چرا؟

اگر بیضایی مطمئن باشد به فضای امن برای فعالیت چرا برنگردد

وی ادامه می دهد: مطالبه دوم ام حمایت از فیلمسازان است. از مادر خودم شروع می کنم که آن قدر خسته شده که نمی خواهد فیلم بسازد. اگر رخشان نمی تواند فیلم بسازد، اگر بیضایی نتواند برگردد فیلم بسازد و اگر تقوایی نتواند فیلم بسازد پس دیگر چه فرقی هست میان این دولت و دولت قبل. اگر بیضایی مطمئن باشد فضای امنی فراهم است برای فعالیت چرا برنگردد؟

خانه سینما باید جوانان را جذب کند

باران کوثری مطالبه خود از خانه سینما را نیز با مکثی چنین بیان می کند: خانه سینما باید کاری کند که جوانترها جذب آن شده و مسئولیتها را در دست بگیرند بلکه اتفاقات بهتری بیفتد.




بازیگر “اژدها وارد می‌شود”⇐ چرا “صمد به مدرسه می‌رود” پست و پلید است و فیلمهای ده‎نمکی، نه؟!+عکس

سینماژورنال: صادق زیباکلام استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران در این سالها از فرط فراوانی اظهارنظرات سیاسی به نوعی تکرار رسیده است.

به گزارش سینماژورنال او که تقریبا هیج دعوت به سخنرانی را بی پاسخ نمی گذارد اخیرا بازی در سینما را هم تجربه کرده است و این روزها با یک تریلر-فانتزی به نام “اژدها وارد میشود” در سینماها حضور دارد و جالب است که در نقش حقیقی خودش بازی می کند اما در خدمت فانتزی قصه، به قلب واقعیت می‌پردازد.

زیباکلام که همان فراوانی اظهارنظراتش باعث غلبه نوعی سطحی نگری بر گفته هایش شده است در تازه ترین سخنانش که در مراسم رونمایی کتاب “زیر پوست قصه ها/سینمای رخشان بنی‌اعتماد” نوشته سعید عقیقی بود هم از این سطحی نگری در امان نماند.

زیباکلام در این رونمایی با تقسیم بندی سینمای ایران به سه دسته حکومتی، گیشه و هنربرای هنر به شدت ده نمکی را نواخت و در جایی دیگر هم کتاب عقیقی را کتابی ثقیل قلمداد کرد.

بخشهایی از گفته های زیباکلام در این مراسم را به نقل از “ایسنا” بخوانید:

مثلاً وقتی «صمد…» فروش می‌کند آن را پست و پلید می‌دانیم و زمانی که فیلم‌های ده‌نمکی فروش می‌کنند، نه!

زیبا کلام در ابتدای صحبتهای خود با بیان اینکه سینمای ایران را به سه گروه تقسیم می‌کند، گفت: گروه اول سینمای حکومتی و هنر حکومتی است که سمبلش آقای حاتمی‌کیا، ده‌نمکی و مرحوم سلحشورند. گروه دوم، گروه گیشه است که فروش برایش مهم است. اما اقلیت سومی هم هست که من اسمشان را سینمای «هنر برای هنر» گذاشته‌ام و سینمای رخشان بنی‌اعتماد را هم در گروه سوم قرار می‌دهم.

زیباکلام با بیان اینکه معتقدم در هیچ جامعه‌ای هنر حکومتی نتوانسته دستاوردی داشته باشد و “هنر ایدئولوژیک” در ایران هم مثل شوروی و کوبا و چین نمی‌تواند موفق باشد ادامه داد: سینمای گیشه هم وضع مشخصی دارد اما اگر فرض کنیم گیشه ملاک موفقیت است، پس چرا برای عده‌ای آن را مثبت ارزیابی می‌کنیم و برای عده‌ای نه؟ مثلاً وقتی «صمد به مدرسه می‌رود» فروش می‌کند آن را پست و پلید می‌دانیم و زمانی که فیلم‌های ده‌نمکی فروش می‌کنند، نه!

به این کتاب راحت نمره نمی دهم

این استاد دانشگاه ادامه داد: گروه سومی هم هست که شاهد موفقیتشان هم هستیم و من با الهام از واکنش‌هایی که گروه‌های راست‌گرا به فیلم‌های این گروه نشان داده‌اند -و می‌گویند این ها سیاه‌نمایی است- اسمشان را گذاشته‌ام ژانر «سیاه‌نمایی»!

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی که در ابتدای بحث نیز به شوخی گفته بود «جای من قطعاً این جا نیست» و «اگر بخواهید راجع به ریاست مجلس و برجام صحبت می‌کنم و قول می‌دهم هرچه خواستید بگویم!» در خصوص محتوای کتاب سعید عقیقی هم گفت: من معلم سخت‌گیری نیستم اما به این کتاب راحت نمره نمی‌دهم. من با این کتاب مشکل داشتم و کتاب را ثقیل یافتم و خیلی جاها نمی‌فهمیدم نویسنده چه می‌خواهد بگوید. گرچه من آدم با هوشی نیستم اما مخاطبان این کتاب هم انشتین نیستند و کسی مثل زیباکلام هم بینشان هست، پس باید برایشان قابل فهم باشد.

مشکل من با کتاب تعریف نویسنده از واقعیت است

زیباکلام با اشاره به اینکه نویسنده در پیش‌گفتار گفته که می‌خواهد بحثی درباره‌ واقعیت و ارتباط آن با فیلم‌های بنی‌اعتماد را بیان کند، اظهار کرد: فصل اول کتاب «واقعیت به عنوان سند» را بررسی می‌کند. هرچند می‌توان گفت «سند به عنوان واقعیت»! مشکل من با کتاب تعریف نویسنده از واقعیت است. باید دید واقعیت از دید چه کسی نگریسته می‌شود. نویسنده در کتاب طوری درباره واقعیت حرف می‌زند که انگار واقعیت آن چیزی است که راوی روایت کرده است.

واکنش نویسنده کتاب به اظهارات زیباکلام

صادق زیباکلام که در میانه بحث با واکنش سعید عقیقی با این مضمون که “برای رونمایی از کتاب اینجا آمده بودیم و نه نقد آن” مواجه شد، در ادامه به معرفی مختصر بخش‌های مختلف کتاب بسنده کرد و گفت: پایان کتاب یک نتیجه‌گیری یک و نیم صفحه‌ای دارد که انتظار داشتم این بخش کمی مفصل‌تر باشد. اما اگر به هیچ دلیلی نخواهید این کتاب را بخرید به یک دلیل باید این کار را کنید و آن مصاحبه‌ عقیقی با رخشان بنی‌اعتماد است که گفت و گوی معرکه‌ای است و بر خلاف بقیه کتاب نثر شیرین و ساده‌ای دارد.

زیباکلام در پایان گفت: هر کسی به سینمای ایران و ژانر جدید «سیاه نمایی» علاقه دارد حتماً باید این کتاب را داشته باشد. آنچه از سینمای ایران به عنوان باقیات‌الصالحات باقی خواهد ماند، نه سینمای حکومتی بلکه همین ژانر «سیاه‌نمایی» است که خانم بنی اعتماد علمدار آن است.

صادق زیباکلام
صادق زیباکلام



در نشست دوم جشنواره فجر مطرح شد⇐تأیید تلویحی تلخ بودن آثار جشنواره/سهم ۸۰ درصدی “رایتل” در تأمین بودجه جشنواره/ماجرای حضور گشت ارشاد در کاخ جشنواره/چرایی عدم حضور کیانوش عیاری و رخشان بنی اعتماد در هیأت‌های انتخاب و داوری/ماجرای حضور یک نوزاد با پرستارش در کاخ جشنواره!!/حذف سخنرانی از افتتاحیه جشنواره فیلم فجر/وضعیت “یتیم خانه ایران” در هیأت انتخاب

سینماژورنال: دومین نشست خبری جشنواره فیلم فجر که در ششم دی ماه برگزار شد بیشتر از آن که مجالی باشد برای صحبت دبیر جشنواره درباره برنامه هایش مجالی شد برای آن که اهالی رسانه بتوانند پرسشهایی را که درباره جشنواره داشتند از دبیر و مدیر روابط عمومی آن بپرسند.

به گزارش سینماژورنال محمد حیدری دبیر جشنواره در ابتدای این نشست خبر از رونمایی از مجموعه 100 صدای ماندگار سینمای ایران در هفته جاری خبر داد.
این مجموعه حاوی صدای 100 دوبلور سینمای ایران است و حین رونمایی آن از 14 دوبلور پیشکسوت تقدیر خواهد شد. حیدری همچنین از رونمایی 100 موسیقی سینمای ایران خبر داد.

تایید تلویحی تلخ بودن آثار جشنواره

تلخ بودن اغلب آثار جشنواره امسال که پیشتر فریدون جیرانی عضو هیات انتخاب آن را مطرح کرده بود به صورت تلویحی از سوی دبیر جشنواره تایید شد.
محمد حیدری گفت: نقد اجتماعی در آثار جشنواره امسال مورد توجه قرار گرفته است. البته سیاه نمایی نداریم و همه آثار دارای نقطه امید هستند.

 80 درصد بودجه جشنواره را “رایتل” داده/بازیگران مشاور هیچ نقشی در یافتن اسپانسر نداشتند

دبیر جشنواره درباره شایعات مرتبط با تلاشهای برخی مشاور-بازیگران جشنواره برای جذب اسپانسر برای جشنواره گفت: امسال شهرفرش و فرشهای دیگر ایرانی را منسوب کردند به جشنواره و گفتند مشاوران بازیگر به دنبال جلب نظر اسپانسرها بوده اند که این مساله صحت ندارد.

به گزارش سینماژورنال حیدری ادامه داد: ممنونم از همه هنرمندانی که مشاور جشنواره بودند ولی اصلا با آنها درباره یافتن حامی صحبت نشد.

حیدری با اشاره به حضور مجدد رایتل به عنوان حامی مالی جشنواره گفت: حدودا 80 درصد بخش مالی جشنواره را رایتل پوشش می دهد.

انیمیشنها فقط در سینماهای مردمی اکران می شوند

محمد حیدری درباره شایعات مربوط به ایجاد بخش انیمیشن گفت: 8 انیمیشن به جشنواره رسیده که اینها فقط در سینماهای مردمی نمایش داده میشوند و در نهایت از یک اثر تقدیر میشود.

انشاءا.. که لازم نباشد گشت ارشاد در کاخ جشنواره حضور داشته باشد
محمد حیدری درباره حضور گشت ارشاد در کاخ جشنواره گفت: انشاءا.. که لازم نباشد پلیس حضور داشته باشد و نکته ای را تذکر دهد.

تهیه کننده فیلم رحمانیان فیلمش را برای هر دو بخش نگاه نو و هنروتجربه درنظرگرفته بود

در حالی که فیلم “سینمانیمکت” محمد رحمانیان بعد از حذف از بخش نگاه نو راهی بخش هنروتجربه شده بود و همین گلایه های فراوان کارگردان فیلم را موجب شده بود، دبیر جشنواره گفت: تهیه کننده این فیلم{تورج منصوری} را برای هر دو بخش فیلم اولیها و نگاه نو درنظر گرفته بود.

توضیحات دبیر جشنواره درباره شایعات مربوط به حذف کیانوش عیاری و رخشان بنی اعتماد از هیاتهای انتخاب و داوری

دبیر جشنواره درباره شایعات مربوط به مشکلات غیرسینمایی که باعث شده برخی چهره ها از فهرست هیات های انتخاب و داوری کنار گذاشته شوند بیان داشت: رخشان بنی اعتماد در سفر بود و نمی توانست باشد. کیانوش عیاری علیرغم ارائه پیشنهاد از سوی جشنواره، خودش نپذیرفت که کنار ما باشد.

حذف سخنرانی از افتتاحیه جشنواره فیلم فجر

دبیر جشنواره با اشاره به ویژگیهای امسال افتتاحیه جشنواره گفت: در افتتاحیه جشنواره امسال سعی خواهیم کرد که سخنرانی نداشته باشیم.

دبیر جشنواره در پاسخ به رییس صنفی موسوم به منتقدان خانه سینما: جشنواره پیشنهادات را می پذیرد اما تصمیم نهایی را خودش می گیرد

دبیر جشنواره در پاسخ به رییس صنفی موسوم به منتقدان خانه سینما: جشنواره پیشنهادات را می پذیرد اما تصمیم نهایی را خودش می گیرد
دبیر جشنواره در چرایی عدم حضور منتقد در هیاتهای انتخاب و داوری که رییس صنفی موسوم به منتقدان خانه سینما از آن گلایه کرده بود گفت: انجمن منتقدان خانه سینما بنا بود لیست پیشنهادی خود را برای  این هیاتها به ما بدهد که نداد.

وی با بیانی صریح ادامه داد: یادمان نرود که جشنواره پیشنهادات را می پذیرد اما تصمیم نهایی را خودش می گیرد.

توضیحات روابط عمومی جشنواره درباره ماجرای حضور یک نوزاد با پرستارش در کاخ جشنواره سالهای گذشته

از جمله حواشی سال قبل جشنواره حضور نوزاد یکی از گردانندگان جلسات نقد و بررسی به همراه پرستارش در کاخ جشنواره بود!

به گزارش سینماژورنال صادق موسوی مدیر روابط عمومی جشنواره درباره چگونگی جلوگیری از چنین سوءاستفاده هایی در کاخ جشنواره گفت: تمام تلاشمان را می کنیم که آنها که اهلیت دارند کارت بگیرند اما وقتی بناست 2هزار کارت صادر شود طبیعی است که امکان خطای انسانی وجود داشته باشد.

آیا هیأت انتخاب فیلم طالبی را پذیرفته بود؟

ابوالقاسم طالبی کارگردان سینمای ایران بعد از حواشی مربوط به مهاجرت یکی از بازیگران زن فیلم “یتیم خانه ایران” به شبکه ماهواره ای جم گفته بود فیلمش را هیات انتخاب مناسب بخش مسابقه تشخیص داده اما خودش نخواسته در بخش مسابقه باشد.

به گزارش سینماژورنال با این حال آنچه طالبی گفته بود هیچ گاه مورد تایید دبیرخانه جشنواره قرار نگرفته بود تا نشست دوم جشنواره.

در این نشست یکی از خبرنگاران در بخش پرسش و پاسخ به اهالی رسانه دو سوال از دبیر پرسید که سوال اول درباره طالبی بود.

با این حال پاسخگویی به سوال دوم باعث شد دبیر از پاسخگویی به سوال اول بازبماند! و برای همین در انتهای نشست یکی دیگر از روزنامه نگاران حاضر در نشست در این باره از حیدری پرسید.

حیدری در پاسخ گفت: طالبی خودش نخواست فیلمش در بخش مسابقه باشد و از ابتدا گفت میخواهد در بخش خارج از مسابقه باشد.

وی در پاسخ به سوال مجدد این روزنامه نگار درباره اینکه آیا فیلم طالبی در بخش مسابقه پذیرفته شده بود بیان داشت: بله.




بازيگر سيمرغ گرفته پارسال و پركار امسال: به دولت یازدهم نمره ١٢ ، ١٣ مي دهم! / خیلی از مطالباتمان باقي مانده!

سینماژورنال: باران کوثری همواره یکی از بازیگران محبوب رسانه های اصلاح طلب بوده است. وی و مادرش به خاطر تعلقاتی که به این جریان سیاسی داشته اند اغلب در فصول انتخاباتی روی جلد این رسانه ها رفته اند.

به گزارش سینماژورنال در پیش بودن انتخابات مجلس سبب ساز آن شده است که روزنامه “اعتماد” به سراغ این بازیگر سینما رفته و درباره سینما و سیاست از او بپرسد.

صد در صد رای می دهم

باران کوثری درباره انتخابات پیش رو گفته است: برای انتخابات مجلس صد در صد رای می دهم! به نظرم مجلس خيلي مهم است. اين راي خيلي مهم است. سال ٩٢ هم من شب آخر تصميم گرفتم راي بدهم. يك سرخوردگي داشتم كه نمي‌خواستم راي بدهم اما نظرم عوض شد.

نمي‌توان منكر اتفاقات مثبت دو سال اخير شد ولي ما هنوز مطالباتي داريم
وی درباره اوضاع دولت اعتدال بیان داشته است: نمي‌توان منكر اتفاقات مثبت دو سال اخير شد ولي ما هنوز مطالباتي داريم. هنوز مانده است. من قدردان دولت فعلي هستم براي آنكه مي‌دانم دارند تلاش‌شان را مي‌كنند تا خرابه‌اي را كه به لحاظ فرهنگي و اقتصادي تحويل گرفته بودند، به جايي برسانند.
این بازیگر افزوده است: به نظرم آن‌طور كه دولت قبل كمر به نابودي بخش خصوصي بسته بود، حالاحالاها طول مي‌كشد تا بتواند بلند شود.

نسبت به اين دو سال هم من بدبين نيستم

بازیگر “من مادر هستم” و “عصبانی نیستم” خاطرنشان ساخته است: نسبت به اين دو سال هم من بدبين نيستم. درست است كه خيلي از مطالبات من مثل خيلي‌ از جوان‌ها مانده است، چيزهايي كه الان مستقيم از آقاي روحاني خواسته مي‌شود، مثلا در دانشگاه‌ها. چه چيزهايي كه ما غيرمستقيم در راي دادن‌مان به ايشان، خواستيم.

به دولت یازدهم نمره 12-13 می دهم

کوثری که سال قبل سیمرغ بهترین بازیگری جشنواره فجر را برای “کوچه بی نام” از آن خود کرد و امسال هم با دو فیلم “لانتوری” و “کوچه بی‌نام” به جشنواره می‌آید، ادامه داده است: طبيعي است چاه ويلي كه در اقتصاد و بعد هم در فرهنگ ما در آن هشت سال كنده شد حالا حالا مانده تا پر شود! طبيعي است كه هنوز «عصباني نيستم» اكران نشده، طبيعي است كه هنوز كساني و جاهايي كه هيچ ارتباطي با حوزه فرهنگ و هنر ندارند اجازه دخالت و تصميم‌گيري مستقيم در اين مورد را دارند. به هر حال به نظرم اينها تاثيراتي است كه از آن هشت سال مانده و زمان مي‌برد تا حل شود. اما من نااميد نيستم. نمي‌توانم بگويم كاملا راضي هستم. نمي‌توانم بگويم رضايت كامل دارم.

باران کوثری درباره دولت یازدهم گفته است: نمره قبولي به دولت روحانی  مي‌دهم ولي فقط قبولي! ١٢، ١٣ مي‌دهم. به نظرم هنوز كار داريم. نبايد يادمان برود.
وی افزوده است: چيزي كه من ازش مي‌ترسم همين است. اينكه با گرفتن يك سري از خواسته‌هاي‌مان بقيه مطالبات‌مان را از ياد ببريم.




چه کسی کارگردان “زیر پوست شهر” را از هیأت انتخاب خط زد؟

سینماژورنال: در میان شنیده های مختلفی که در دو هفته گذشته از هیأت انتخاب جشنواره سی و چهارم فیلم فجر طرح شده بود خبری هم مطرح شد درباره حضور رخشان بنی‌اعتماد در هیأت انتخاب جشنواره امسال.

سینماژورنال وقتی برای نخستین بار لیست احتمالی هیأت انتخاب جشنواره امسال را منتشر کرد از بنی‌اعتماد به عنوان کارگردانی که در این هیأت است، نام برد(اینجا را بخوانید) اما با انتشار لیست نهایی از سوی سینماژورنال(اینجا را بخوانید) مشخص شد که این کارگردان زن سینمای ایران در لیست مذکور نیست.

درباره عدم حضور بنی‌اعتماد که از گزینه های جدی دبیرخانه جشنواره برای حضور در هیأت انتخاب فجر بوده گمانه‌زنی های مختلفی مطرح شده است.

خودش علاقه نداشته یا اینکه…؟

برخی از این گفته اند که بنی اعتماد خودش علاقه نداشته در هیأت انتخاب باشد و برخی نیز از این گفته اند که اصلا از ابتدا نام وی در لیست هیأت انتخاب نبوده است.

با این حال شنیده های سینماژورنال حکایت از آن دارند که رخشان بنی اعتماد که در کارنامه خود آثاری چون “نرگس”، “زیر پوست شهر”، “خون بازی” و “گیلانه” را دارد جزو گزینه های ابتدایی لیست هیأت انتخاب بوده است اما به دلیل واهمه از بازخوردهای احتمالی رسانه های تندرو که در سالهای اخیر و بخصوص بعد از اکران “قصه ها” مرتب علیه این فیلمساز هجمه داشته اند، نام وی از لیست مذکور حذف شده است.

گفته می شود کارگردانی هم که جایگزین بنی اعتماد شده شهرام اسدی است که بعد از سالها حضور در سینما همچنان به واسطه ساخت “روز واقعه”ای شناخته می‌شود که سناریست آن بهرام بیضایی از جمله معدود مولفان درجه اول تاریخ سینمای ایران بوده است.




کمال تبریزی و رخشان بنی‌اعتماد؛ کاندیداهای اصلاح‌طلبان برای ورود به مجلس

سینماژورنال: گروه مطبوعاتی “هم‌میهن” نزدیک به حزب کارگزاران فهرست اولیه کاندیداهای اصلاح طلبان برای شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی از تهران را منتشر کرده است.

به گزارش سینماژورنال در این فهرست که در کانال خبری گروه “هم میهن” منتشر شده است نام کارگردانان شناخته شده ای چون رخشان بنی‌اعتماد و کمال تبریزی در کنار نویسنده معروف “قصه های مجید” یعنی هوشنگ مرادی کرمانی دیده می شود.

فخرالدین انوار از مدیران سینمایی دهه 60 هم از دیگر چهره های سینمایی است که نامشان در این فهرست آمده است.

محمد دادکان رییس اسبق فدراسیون فوتبال و الیاس حضرتی مدیرمسئول روزنامه “اعتماد” از دیگر چهره های این فهرست هستند.

فهرست ارائه شده از سوی گروه “هم میهن” به شرح زیر است:
محمود دعایی، محسن مهرعلیزاده، رضا فرجی دانا، حسین علایی، زهرا شجاعی، دکتر ظفر قندی، حبیب الله بی طرف، محمدرضا عارف، محسن هاشمی، یدالله طاهر نژاد، علی مطهری، کمال خرازی، جعفر توفیقی، موسوی لاری، روغنی زنجانی، کمال تبریزی، فخرالدین انوار، خانم مافی، حجت الاسلام نقویان، فاطمه هاشمی، شهربانو امانی، حسین کمالی، سهیلا جلودارزاده، علیرضا محجوب، مسیح مهاجری، الیاس حضرتی، فاطمه رمضان زاده، رضا امراللهی، فاطمه مقیمی، جعفر مرعشی، علی عبدالعلی زاده، محمد دادکان، رخشان بنی اعتماد، خانم دکتر بقایی، دکتر اکبری، محمدعلی وکیلی، حسن سینکی، محمود حسینی، هوشنگ مرادی کرمانی، خانم کرباسی زاده (همسر دکتر نوربخش)، حمیدرضا برادران شرکا، محمد ستاری فر، ابراهیم بهادرانی، حمید انصاری و آقای معدلی.