1

رضا کیانیان: زیر بار حرف زور نمی‌روم مگر زور “پرزور” باشد!!!

سینماژورنال: ‌رضا کیانیان فقط خود را به بازیگری در سینما محدود نکرده. سعی می‌کند تا آنجا که می‌تواند، در گسترش فرهنگ نمایشی و تصویری و البته اجتماعی مؤثر واقع شود.

به گزارش سینماژورنال در گفت‌وگوهایی که اخیرا انجام داده، ردپای چنین دغدغه‌هایی را می‌بینیم. وی در تازه ترین گفتگویش که با “شرق” انجام شده نیز سعی کرده باز هم بخشی از دغدغه های خود را بیان کند.

یکی از نکات جالب این گفتگو جایی است که وی در فضایی مابین طنز و جدیت از این می گوید که زیربار حرف زود نمی رود مگر آن که زور پرزور باشد!

سینماژورنال متن کامل گفتگوی کیانیان را ارائه می کند.

درحال‌حاضر مشغول چه‌کاری هستید؟
در حال بازی در آخرین فیلم وحید موسائیان هستم.
اخیرا گفت‌وگوی مفصلی با سایت «هنر و تجربه» انجام دادید و درباره علت بازی‌تان در فیلم «پنج تا پنج» توضیحاتی ارائه کردید. گفتید بیشتر از اینکه دنبال فیلمی‎ باشم که زیر پایم را سفت کند و آبرویم را نبرد، ‌اهل ریسک‌کردن هستم. برای بازی در فیلم آقای موسائیان هم با همین انگیزه عمل کردید؟ ‌
حضورم در فیلم‌ها دلایل مختلف دارد؛ گاهی سر فیلمی می‌روم که لذت ببرم. گاهی‌اوقات وارد فضای کاری می‌شوم تا بتوانم تجربه‌ای کسب کنم و در برخی از کارها هم کمک و همفکری می‌کنم. در مورد فیلم «پنج تا پنج» دیدم مثل برخی از کارهای قبلی‌ام جوانانی باانگیزه فیلمی می‌سازند. یکی از آنها جوانی است مثل ماهان حیدری – فیلم‌نامه‌نویس فیلم پنج تا پنج- نمایش‌نامه دورنمات را به فیلم‌نامه تبدیل کرده. فیلم‌نامه برداشتی بود از نمایش‌نامه «پنجری» فردریش دورنمات و خانم کارگردان جوانی هم پیدا شده که می‌خواهد بدون کمک هیچ‌جایی آن را بسازد که برایم جالب بود. بنابراین وارد این کار شدم.
با همه اینها وقتی گفت‌وگوهای شما را می‌خوانم، می‌بینم که تنوع و گستردگی زیادی دارد. همان‌گونه که در نشریه‌ای اقتصادی درباره هنر و معیشت حرف می‌زنید؛ در سایتی درباره حضور هنرمندان سینما و نقششان در انتخابات سخن می‌گویید. در اظهاراتتان عنوان کردید که چرا در زمان انتخابات سینماگران خیلی آدم‎ها‎ی مهمی ‎می‎شوند ولی بعد با نظارت‎ها‎ی مختلف مثل آدم‌های خائن با آنها رفتار می‌شود؟ علت این نگاه و اظهارنظرات متنوع چیست؟ ‌
قبل از هرچیزی باید به این نکته مهم اشاره کنم که من درمورد همه موضوعات اظهارنظر نمی‌کنم فقط درباره موضوعی که موردعلاقه‌ام است و به من ربط پیدا می‌کند، مثلا در زمینه بازیگری و سینما حرف می‌زنم چون مربوط به من است یا در زمینه هنرهای تجسمی، چون آنجا فعال هستم. چون همه آنها مستقیم به زندگی من ربط پیدا می‌کنند یا گاهی درباره مسائل اجتماعی حرف می‌زنم. رادیو افغانستان در زمان اشغال روس‌ها می‌گفت: «من زیر بار زور نمی‌روم، ‌مگر زورپرزور باشد» من هم. زیربار حرف زور نمی‌روم مگر زورپرزور باشد! تا آنجا هم که بتوانم سعی می‌کنم مؤثر باشم. اکثرا مسائل را با بچه‌های خانه سینما و هم‌صنفی‌های خودم در میان گذاشته‌ام، اما گاهی هم لازم می‌دانم حرف‌هایم را رسانه‌ای کنم. بنابراین مثلا وقتی درباره عکاسی حرف می‌زنم، به این علت نیست که فقط عکاس هستم یا وقتی درباره بازیگری سخن می‌گویم، چون بازیگرم. من در درجه نخست انسانم. و عکاس و بازیگربودنم و… دنباله من هستند. من نمی‌خواهم زیر سایه موقعیت اجتماعی‌ام قرار بگیرم.
البته منظورم بیشتر طرح مباحثی است که همچون گفتمان‌های اجتماعی، می‌تواند راهگشا و هموارکننده مسائل بعدی باشد… .
خُب من هم سعی می‌کنم گفتمان‌های اجتماعی را مطرح کنم تا درنهایت در نشریات و روزنامه‌ها درباره آن گفتمان‌ها گفت‌وگو شود و البته وظیفه طرح و بسط آنها برعهده شما‌ در نشریات و روزنامه‌هاست.
به نظرم طرح این موضوع که در زمان انتخابات، سینماگران خیلی آدم‎ها‎ی مهمی‎ می‎شوند ولی بعد با نظارت‎ها‎ی مختلف باید خیانتشان مورد بررسی قرار گیرد، یکی از گفتمان‌هایی است که باید بررسی شود … .
اصلا من فکر می‌کنم سینماگران تنها صنفی در ایرانند که در سایه انواع و اقسام نظارت‌ها و شوراها قرار دارند. زمان سیف‌الله داد خدابیامرز، برخی از این شوراها برداشته شد و هیچ اختلاس و تعرض و ظلمی هم از سوی سینماگران صورت نگرفت. یک فیلم برای اینکه ساخته شود، از شورای تصویب فیلم‌نامه و پروانه ساخت گرفته تا شورای نمایش و انواع و اقسام شوراهای غیررسمی باید مورد تأیید قرار گیرد. حالا واقعا این‌همه شورا به چه درد می‎خورد، خدا داند. شورای تصویب فیلم‌نامه، شورای پروانه ساخت، شورای اکران و.. همه هم در تناقض با یکدیگر هستند. وقتی پروانه ساختی صادر می‎شود، یعنی اینکه من می‎توانم فیلمم را بسازم و بعد هم اکران‎ شود. پس چرا دوباره شورای دیگری باید اکران فیلم را تأیید کند، چون به من اعتماد ندارند و گمان می‎کنند که حتما در طول ساخت یک کلک‎ها‎یی زده‌ام. مبنای این شوراها عدم اعتماد به سینماگر است که مبادا پایشان را کج بگذارند. با ما مثل غریبه‌ها رفتار می‌کنند. ما کشورمان را دوست داریم، رأی هم داده‌ایم و یک شهروند هستیم، پس چرا باید به ما مشکوک باشند. دوباره تکرار می‎کنم، تنها پرچمی‎ که طی این سال‎ها‎ در برابر آمریکا افراشته بود، پرچم سینمای ایران بود که ما سینماگران آن را افراشته کردیم. متأسفانه این پرچم طی دهه گذشته نیمه‌افراشته شد و کم‌کم صندلی سینمای ایران را در جشنواره‎ها‎، کشورهایی اشغال کرده و می‎کنند که اتفاقا از روی دست ما فیلم می‎سازند و اگر فیلم‎ها‎یشان را ببینید، بسیار شبیه فیلم‎ها‎ی دهه ٦٠ و ٧٠ سینمای ایران است. ازدست‌دادن این جایگاه، نتیجه سینمای دولتی است. اصلا چرا سینماگران زمان انتخابات آدم‎ها‎ی مهمی‎ می‎شوند ولی بعد با نظارت‎ها‎ی مختلف خائن می‌شوند و می‎خواهند جلو خیانت‎ها‎ی ما را بگیرند، اساسا کدام خیانت. درواقع این‌همه بودجه صرف شوراهای مختلف می‎شود، درحالی‌که می‎توان این هزینه‎ها‎ را در جایی که لازم است و باید، خرج کرد.
آقای کیانیان! شما در چهار سال گذشته حراج‌گزار «حراج بزرگ تهران» بوده‌اید. چرا جدیدا عده‌ای به دستاوردهای آن اعتراض می‌کنند و اعتقاد دارند مسیر غیرقانونی را طی می‌کند؟
واقعا علتش را نمی‌دانم! فقط این را باید بگویم که «حراج تهران» مسیر قانونی و روشنی را طی می‌کند. این حراج باعث شده بازار هنر‌های تجسمی ایران داغ شود. هنرمندان دیده شوند و کارهاشان مطرح و شور و شوقی در میانشان ایجاد شود. امیدواری‌ای که با این حراج ایجاد شده باید ارج نهاده شود. ما با این حراج پول‌هایی را که در خارج از ایران خرج می‌شد به داخل هدایت کردیم و به نظرم باید تشویق هم بشویم.




هانیه توسلی مادر رضا کیانیان می‌شود؟

سینماژورنال: در حالی که پیش از این مشخص شده بود که رضا کیانیان به عنوان یکی از بازیگران اصلی “قشنگ و فرنگ” ایفای نقش خواهد کرد به تازگی هانیه توسلی هم به گروه بازیگران فیلم پیوسته است.

 به گزارش سینماژورنال پيش توليد فيلم سينمايى “قشنگ و فرنگ” به كارگردانى وحيد موسائيان كه از چندى پيش آغاز شده بود در روزهاى پايانى به سر مى برد.

 فيلمبردارى “قشنگ و فرنگ” اواسط هفته آينده با تکمیل بازیگران آغاز مى شود.

 آخرين ساخته وحيد موسائيان فيلم “فرزند چهارم” بود که از جمله آثار فاخر انتقادآمیز سینمای ایران بود.

 توسلی نقش مادر کیانیان را ایفا می کند

موسائیان در تازه ترین فیلمش زندگی دو پزشک را روایت می کند. این دو پزشک رفقای صمیمی هستند و یکی از این دو بعد از تصادفی شدید به کما می رود و اینجاست که از یک طرف رفیق دوم درگیر مشکل می شود و از طرف دیگر مادران این دو پزشک.

 به گزارش سینماژورنال وجه تسمیه عنوان فیلم هم به نام مادران این دو پزشک بازمیگردد که یکی از آنها “قشنگ” نام دارد و دیگری “فرنگ”. گویا هانیه توسلی بناست نقش یکی از مادران که احتمالا در فیلم مادر رضا کیانیان خواهد بود را ایفا کند.

 از فریدون شهبازیان تا محمدرضا سکوت

از عوامل پشت دوربين تاكنون حضور آزيتا موگويى (تهيه كننده اجرايى)، محمدرضا سكوت (مدير فيلمبردارى)، حسن حسندوست (تدوين)، فريدون شهبازيان (آهنگساز) و محمد شاهوردى (صدابردار) قطعى شده است.




رضا کیانیان به کُما می‌رود؟!

سینماژورنال: رضا کیانیان بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون این روزها درگیر پیش تولید “قشنگ و فرنگ” است.

به گزارش سینماژورنال “قشنگ و فرنگ” تازه ترین فیلم وحید موسائیان است؛ همان کارگردانی که آخرین ساخته اش “فرزند چهارم” که اثری فاخر(!) و البته پرهزینه بود جز انتقاد چیزی باقی نگذاشت.

موسائیان در تازه ترین فیلمش که فیلمبرداری آن اواسط اردیبهشت ماه آغاز میشود زندگی دو پزشک را روایت می کند.

پزشکی که به کما می رود

این دو پزشک رفقای صمیمی هستند و یکی از این دو بعد از تصادفی شدید به کما می رود و اینجاست که از یک طرف رفیق دوم درگیر مشکل می شود و از طرف دیگر مادران این دو پزشک.

به گزارش سینماژورنال وجه تسمیه عنوان فیلم هم به نام مادران این دو پزشک بازمیگردد که یکی از آنها “قشنگ” نام دارد و دیگری “فرنگ”.

تهیه کنندگی “قشنگ و فرنگ” را آزیتا موگویی برعهده دارد که خود سال قبل نخستین تجربه کارگردانیش “تراژدی” را روی پرده داشت.

رضا کیانیان به کما می رود؟!

شنیده های سینماژورنال حکایت از آن دارند که رضا کیانیان نقش یکی از این دو رفیق را بازی خواهد کرد؛ احتمال اینکه او نقش رفیقی که به کما رفته را بازی کند کم نیست اما کیانیان صراحتا به موسائیان اعلام کرده که توانایی بازی در هر دو نقش را دارد!!!

هانیه توسلی که سال قبل سریال “شاهگوش” را در شبکه خانگی داشت و “شکاف” را هم آماده اکران دارد نیز نقش یکی از دو مادر را بازی می کند.




اعتیاد گلزار کار دستش داد!+عکس

سینماژورنال: محمدرضا گلزار بازیگر خوش تیپ ایرانی که در سالهای اخیر کمتر پیش آمده بازی در نقشهایی که بلحاظ ظاهری، چهره او را به هم می ریزد بازی کند این روزها مشغول آماده شدن برای بازی در فاز دوم “خشکسالی و دروغ” به کارگردانی پدرام علیزاده است.

به گزارش سینماژورنال به غیر از این پروژه اقتباسی که در آن بلحاظ ظاهری تصویری متفاوت از گلزار می بینیم این بازیگر 38 ساله یک فیلم خاص به نام “دلم میخواد” را هم آماده اکران دارد.

ایفای نقش مردی گرفتار بحران

در “دلم میخواد” که توسط بهمن فرمان آرا کارگردانی شده و به معضل ذهنی یک نویسنده شناخته شده می پردازد گلزار کوشیده با ساختارشکنی از تیپ جوان شوخ و شنگ و عاشق پیشه سالهای قبلش نقش مردی را بازی کند که با یک بحران بزرگ در زندگی مواجه شده است.

به گزارش سینماژِورنال گلزار در “دلم میخواد” در قالب مردی گرفتار اعتیاد ظاهر شده که همین اعتیاد باعث درگیریهای فراوان او با همسرش است.

گلزار در “دلم میخواد” به مخدر اعتیاد دارد و همسرش به قرصهای روانگردان

گلزار در این فیلم به مخدر صنعتی اعتیاد دارد و از آن طرف همسرش نیز به دلیل کمبودهای روحی معتاد به مصرف قرصهای روانگردان است.

در نهایت نیز همین اعتیاد است که کار دست زن و شوهر می دهد و زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد و آنها را وارد مسیر تازه ای می کند.

دلم میخواد
گلزار و رضا کیانیان در نمایی از “دلم میخواد”

فرمان آرا سعی زیادی کرده که کاراکتری نو و امتحان نشده را از گلزار در این فیلم خلق کند و البته گلزار نیز در یک ساختارشکنی برای فیلم تازه فرمان آرا سنگ تمام گذاشته است.

“بانویی از ماه” و “مادر قلب اتمی” آماده اکران

به گزارش سینماژورنال “دلم میخواد” علاوه بر گلزار از حضور رضا کیانیان و مهناز افشار به عنوان بازیگران اصلی سود می برد و آرمینه زیتون‌چیان، رضا بهبودی، ندا مقصودی، مهناز افشار، پیام دهکردی، صابر ابر، رویا نونهالی، علی سرابی، بهناز جعفری، فرزین صابونی، سحر دولتشاهی، احمد ساعتچیان و مریم بوبانی بازیگران نقشهای مکمل هستند.

آخرین فیلم اکران شده گلزار “تو و من” ساخته محمد بانکی بود و البته که او “مادر قلب اتمی” و “بانویی از ماه” را هم آماده اکران دارد.




فاطمه معتمدآریا: ارزشمندترین جایزه‌ام را از جشنواره دفاع مقدس گرفتم!/ آن را هم تقدیم می‌کنم به مردمان بی‌سرپناه

سینماژورنال: در آستانه سال نو رخشان بنی اعتماد کارگردان و رضا کیانیان بازیگر برجسته ایرانی در کنار گروهی از هنرمندان کمپینی به نام “سین هشتم؛ سرپناه” را به راه انداخته اند؛ کمپینی که هنرمندان طی آن جوایز خود را برای کمک به خانه دار شدن زنان و مردان بی سرپناه به حراج می گذارند.

به گزارش سینماژورنال حالا فاطمه معتمدآریا نیز به این حرکت پیوسته است و بناست جوایز خود را برای کمک به خانه دار شدن مردمان بی سرپناه به حراج بگذارد.

معتمدآریا در این باره می گوید: با جریان محترمی که هفته گذشته توسط خانم بنی اعتماد آغاز شد و آقای کیانیان هم آن را پی گرفت، من هم همراه خواهم شد و عزیزترین جایزه ای که تا امروز گرفته ام را به زنان و مردان سرزمینم که از محلی برای سکونت محرومند و تنها سقف و سرپناهشان آسمان است، پیشکش می کنم.

ارزشمندترین جایزه ای که گرفته ام برای “گیلانه” بود

وی ادامه می دهد: البته که جایزه جشنواره فیلم دفاع مقدس برای بازی در فیلم «گیلانه» که برایم تا امروز ارزشمندترین جایزه ای است که گرفته ام را نیز برای این حرکت تقدیم می کنم. باز تأکید می کنم که این جایزه برای من باارزش ترین جایزه ای است که گرفته ام، و آن را صمیمانه به این جریان اجتماعی می دهم.

این حرکت منشأ بشردوستانه دارد

او این حرکت را امری صلح طلبانه و بشردوستانه تلقی می کند و می گوید: جایزه ام را به این جریان پیشکش می کنم چون فکر می کنم این حرکت اجتماعی ، مثل هر حرکت اجتماعی دیگری که در جای جای جهان رواج دارد، منشأ بشردوستانه دارد و سبب می شود آدم های مختلف، با عقاید متفاوت و امکانات اجتماعی و مالی مختلف، برای یک هدف والای اجتماعی همسو شوند و یک اتفاق اجتماعی را رقم بزنند.

به گزارش سینماژورنال بازیگری که امسال با فیلمی تجربه گرایانه به نام “بهمن” در جشنواره حاضر بود ادامه می دهد: در همه جای دنیا، در کشاکش خشونت ها، جنگ ها و منفعت طلبی ها، هستند دل های مهربانی که بی توقع، برای کمک به ارتقا بشریت، کمپینهایی تشکیل می دهند و برای راحت تر زیستن انسان تلاش می کنند، به طور مثال به کودکان سرطانی کمک می کنند یا مثل همین حالا به فکر ساختن سرپناه برای بی خانمان ها می افتند و موجی از انسانیت را با خود همراه می کنند.

او با توجه به نزدیک شدن نوروز خاطرنشان می کند: سعدی سال ها پیش سروده است:«بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند» ای کاش در آستانه سال نو، به واسطه “سین هشتم” تصمیم بگیریم این جمله را سرلوحه برنامه های روزمره مان کنیم، تا زندگی رنگ و بویی دیگر بگیرد.

امتداد حرکت نیاز به همبستگی مردم و مسئولین دارد

معتمدآریا در پایان به دوجانبه بودن وظیفه مردم و مسئولین در بهبود اضاع جامعه و چنین حرکتهایی اشاره می کند و تأکید دارد: ساختن سرپناه برای بی خانمان ها، اتفاقی نیست که صرفا توسط مردم یا مسئولین رقم بخورد، بلکه باید با همبستگی دوجانبه مردم و مسئولین و عزمشان برای رقم خوردن یک اتفاق اجتماعی شکل بگیرد. “سین هشتم سرپناه” در واقع تجلی یک اتفاق جمعی است که طی آن مسئولین از پتانسیل های مردمی و اراده شان برای بهبود اوضاع کمک می گیرند که می تواند منجر به استمرار این همبستگی شود. چنین حرکتی باعث می شود شرایط و استانداردهای زندگی در جامعه ارتقا پیدا کند. وقتی همه مردم کشور از ابتدایی ترین امکانشان برای یک زندگی یعنی داشتن یک سرپناه بهره مند باشند، مسلما شرایط اجتماعی روند رو به رشدی خواهد داشت.