1

دبیر جشنواره کودک: شهردار اصفهان به قم منتقل شد و جشنواره کودک هم در اصفهان برگزار نخواهد شد/ فارابی مشکل بودجه دارد و برای همین در جشنواره کن نماینده نداشتیم

سینماژورنال: کمتر پیش می آید که نشستهای خبری جشنواره های مختلف کشور در فضایی مفرح و فارغ از کلیشه های همیشگی پیش برود.
با این حال نشست خبری جشنواره کودک بواسطه حضور شخصیتی به نام علیرضا شجاع نوری که همگان او را به واکنشهای فی البداهه اش نسبت به کنشهای پیرامونی می شناسند بشدت مفرح پیش رفت.
به گزارش سینماژورنال در کنار شجاع نوری، جلیل اکبری صحت مدیر روابط عمومی جشنواره هم حضور داشت و سعی می کرد نشست را طوری هدایت کند که هم دبیر جشنواره مجال کافی برای دیالوگهای پینگ پونگی با اهالی رسانه را داشته باشد و هم اینکه اهالی رسانه بتوانند به صراحت سوالات خویش را مطرح کنند.

جوان نصرانی کتش را درآورد…
شاید مفرح ترین وجه رفتاری دبیر جشنواره کودک که اغلب او را بواسطه ایفای نقش “شبلی/عبدا..” درام ماندگار “روز واقعه” می شناسند جایی بود که در ابتدای صحبتهایش در نشست به ناگاه از مخاطبان اجازه خواست که کتش را درآورده و راحتتر به دیالوگ با آنها بپردازد!
این رفتار طنازانه به اندازه کافی در آب شدن یخ اهالی رسانه هم موثر بود و به همین دلیل در جای جای صحبتهای وی خبرنگاران نیز سعی می کردند نظرات خود را بیان کنند.
شجاع نوری در نشست کودک به چند نکته مهم درباره وضعیت فارابی و جشنواره امسال کودک اشاره کرد.
مهمترین نکته مربوط می شد به هجرت جشنواره کودک از اصفهان به شهری که هنوز مشخص نیست.

شهردار اصفهان به قم منتقل شد و جشنواره کودک هم در اصفهان برگزار نخواهد شد
شجاع نوری با اشاره به اینکه در ابتدای حضورش به عنوان دبیر جشنواره با شهردار اصفهان دیدار کرده و رضایت او برای برگزاری جشنواره را گرفته است بیان داشت: جلسه با شهردار اصفهان انجام شد و برگزاری جشنواره در اصفهان بسیار مورد استقبال قرار گرفت اما بعد از مدتی شنیدیم که ایشان دیگر شهردار اصفهان نیست و به شهرداری قم منتقل شده این شد که جشنواره هم در اصفهان برگزار نمی شود.
به گزارش سینماژورنال در این بخش از صحبتهای شجاع نوری یکی از خبرنگاران از وی پرسید که آیا امکان دارد که جشنواره امسال در قم برگزار شود و وی نیز پاسخ داد: همه استانها ردیف بودجه فرهنگی دارند و هر استانی که بخواهد به جشنواره کودک کمک کند ما از آن استقبال می کنیم اما واقعا به دنبال این نیستیم که خدای نکرده استانی باشد که مثلا بودجه عمرانی اش را صرف برگزاری جشنواره کند.

فارابی مشکل بودجه دارد و برای همین در جشنواره کن نماینده نداشتیم
دیگر نکته مهم صحبتهای شجاع نوری در این نشست مربوط می شد به وضعیت مالی نامناسب فارابی!
هرچند بنیاد سینمایی فارابی مهمترین نهاد سینمایی کشور محسوب می شود و در همه این سالها بخش عمده فیلمسازان برای تولیداتشان دستشان به سوی این بنیاد دراز بوده اما شجاع نوری از این گفت که مشکلات مالی فارابی باعث شد که جشنواره کودک حتی در جشنواره کن نماینده نداشته باشد!
شجاع نوری گفت: فارابی مشکل بودجه دارد و شاید برای همین بود که ما در جشنواره کن نماینده نداشتیم و احتمالا به دلیل مشکلات بودجه ای نخواهیم توانست در جشنواره های دیگر هم نماینده داشته باشیم. با این حال سعی خواهیم کرد با مدیریت درست همان بودجه محدود، اثرگذاری جشنواره را دوچندان کنیم.

اگر فیلم نباشد مسابقه سینمای ایران نخواهیم داشت
سومین فراز مهم گفته های دبیر جشنواره کودک جایی بود که گفت اصراری بر وجه سینمای ایران جشنواره کودک ندارد و اگر فیلم نباشد این بخش را برگزار نخواهد کرد.
وی اظهار کرد: مسابقه سینمای ایران در صورتی که فیلم نداشته باشیم برگزار نمیشود و در این باره به مخاطبان که کودکانمان هستند دروغ نمی گوییم.
شجاع نوری ادامه داد: حتی اگر فقط یک فیلم کودک داشتیم این بخش را با حضور همان یک فیلم برگزار خواهیم کرد و این طور نخواهد بود که با فیلمهای قدیمی این بخش را راه اندازی کنیم.

برگزیده های فیلمنامه نویسی تولید خواهند شد
دبیر جشنواره کودک با اشاره به اینکه سعی دارد امسال بخش فیلمنامه جشنواره را پررنگتر کند خاطرنشان ساخت: مسابقه فیلمنامه از جمله بخشهای ویژه جشنواره امسال کودک خواهد بود و شرایطی فراهم می شود که فیلمنامه های برگزیده این بخش توسط فارابی تولید شوند.
یکی دیگر از بخشهایی که شجاع نوری به فکر ایجاد آن در جشنواره کودک است بخش المپیاد فیلمسازی کودکان است. خودش در این باره گفت: المپیاد فیلمسازی کودکان به صورت کشوری و در استانهای مختلف برگزار خواهد شد و در نهایت بجای کارگردان برنده، استان برنده خواهیم داشت.




بازیگر “محمد(ص)” مجیدی دبیر جشنواره کودک شد

سینماژورنال: با حکم رئیس سازمان سینمایی علیرضا شجاع نوری به عنوان دبیر بیست و نهمین  جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان منصوب شد.

به گزارش سینماژورنال شجاع نوری در همه سالهای فعالیتش در سینما بیش از هر چیز بخاطر ایفای نقش “عبدا../شبلی” جوان نصرانی تازه اسلام آورده در “روز واقعه” اثر جادوانه بهرام بیضایی-شهرام اسدی شناخته میشود.

وی در سالهای اخیر نیز دو بازیگری سینمایی داشته است؛ یکی در فیلم “فردا”ی مهدی پاکدل که هنوز اکران عمومی نشده است و دیگری در پروژه پرهزینه “محمد(ص)” ساخته مجید مجیدی.

شجاع نوری در “محمد(ص)” ایفاگر کاراکتر “عبدالمطلب” پدربزرگ پیامبر بوده است.

بخاطر شایستگی و تجربیات ارزشمند

در متن حکم ایوبی برای شجاع نوری  آمده است:

“هنرمند گرامی جناب آقای علیرضا شجاع نوری؛با توجه به شایستگی ها و جایگاه والایتان در خانواده بزرگ سینمایی کشور، و تجربه های ارزشمندتان به پیشنهاد شورای راهبردی سینمای کودک و نوجوان به موجب این حکم به دبیری بیست و نهمین جشنواره بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان منصوب می شوید.امید است جشنواره بیست و نهم سرآغاز دوران جدیدی در این عرصه باشد.توفیقات روز افزونتان را از خداوند متعال خواستارم.”




ای کاش سناریست “محمد(ص)” را هم از هالیوود می‌آوردید

سینماژورنال/حـــامد مظفـــری: نه آقای مجیدی! اصلا قصد نداریم بگوییم فیلم بدی ساخته اید. ابدا! همین که “محمد(ص)” چند پله بالانر از “ملک سلیمان”، “رستاخیز” و البته “راه بهشت” و “عقاب صحرا” است برایمان کافیست.

بخصوص که شما تجربه چندانی هم در ژانر تاریخی نداشته اید و این نخستین کارتان در این گونه است.

همین که سعی زیادی کرده اید که تصاویری پالایش شده و دیدنی از اتفاقاتی را برایمان به نمایش بگذارید که تا پیش از این فقط در کتب درسی درباره شان خوانده بودیم خسته نباشید دارد.

اینکه کوشیده اید حین ساخت فیلمی درباره پیامبر اسلام(ص) از نزدیکی ادیان الهی مختلف از دین ابراهیم خلیل ا.. تا موسی کلیم ا.. بگویید به شدت به کار آدمیان روزگار معاصر می آید.

آقای مجیدی! انتخاب بازیگران تان و خلق شمایلی جدید از بازیگرانی چون علیرضا شجاع نوری، مهدی پاکدل و محسن تنابنده نیز جای تحسین دارد بخصوص احیای بازیگری چون علیرضا شجاع نوری که در دو دهه اخیر در پر قوی کاراکتر “شبلی/عبدا..” تنها درام آبرومندمان با محوریت قیام عاشورا یعنی “روز واقعه” خوابش برده بود.

شما او را بیدار کردید و نقشی چون “عبدالمطلب” را به او سپردید. نقشی که شجاع نوری خیلی خوب آن را درک کرده و در قامت آن فرورفته.

پیشرفتهایتان محسوس است

اینکه در “محمد(ص)” نشان دادید توانایی کنترل نماهای شلوغ و پر از هنرور را دارید هم پیشرفتی برایتان محسوب می شود. در تصویرسازی هم که به کمک یک فیلمبردار ایتالیایی به نام “ویتوریو استراورو” و البته حضور حمید خضوعی ابیانه کم نگذاشته اید.

طراحی دکورتان هم به خوبی هر چه تمامتر توسط “میلژن کرکا کلژاکویچ” فرانسوی تبار انجام شده. جلوه های ویژه تان هم محصول دست یک آمریکایی به نام “اسکات ای.اندرسون” است که سعی زیادی کرده انطباقی عملی میان تصاویر زنده و رایانه ای به وجود آورد.

طراح چهره ایتالیایی تان “جیانتو دِروسی” نیز خیلی خوب تصاویر نزدیکان پیامبر را بر چهره بازیگران پیاده کرده است. برای ساخت یک موسیقی حماسی هم بادقت موزیسین هندی تان “ای.آر رحمان” را تفهیم کرده اید که چه نوع موسیقی باید خلق کند.

“محمد(ص)” کشش دراماتیک یک اثر 3 ساعته را ندارد

اما مساله اولیه اینجاست که فیلمتان کشش دراماتیک لازم برای یک اثر سینمایی بلند و 3 ساعته را ندارد. واقعا چرا؟ چرا اثرتان به مانند آثار اپیزودیک شده و انگار داستانکهای مختلف مرتبط با یک سوژه را کنار هم قرار داده و کمترین تلاشی برای انطباق معنایی این داستانکها انجام نداده اید؟

چرا در دل بحرانهای مختلف فیلم، مخاطبتان گرفتار تعلیق نمی شود؟ اصلا چرا داستان “محمد(ص)” این قدر سرراست پیش می رود؟

به نظر می رسد این خلأ به فیلمنامه بازگردد. فیلمنامه “محمد(ص)” نامهایی چون کامبوزیا پرتوی، بیژن میرباقری و حمید امجد را پای خود دارد اما به اندازه جرم‌حجمی یکی از این نامها هم جاذبه ندارد.

البته این را هم باید درنظر گرفت سالهاست از کامبوزیا پرتوی اثر قابل توجهی را ندیده ایم و امجد هم در سایه‌سار شاگردی بیضایی است که امین چنین پروژه ای شده. می ماند بیژن میرباقری که او هم فقط در نگارش دیالوگها نقش داشته و طبیعی است که خلق درام ربطی به او نداشته.

چرا سراغ فیلمنامه نویس فرنگی نرفتید؟

“محمد(ص)” فیلمنامه نویسان باانگیزه و البته امتحان پس داده ای را می خواست که ساده ترین داستانهای مرتبط با کودکی پیامبر را به گونه ای مهیج دراماتیزه کنند نه آن که به مانند انمیشینهای کودکان همه چیز را سرراست و خطی و بدون کمترین بدعتی پیش ببرند.

آقای مجیدی! شما که فیلمبردار ایتالیایی به خدمت گرفتید، طراحی جلوه های ویژه را به یک آمریکایی واگذار کردید، طراحی دکور را به یک فرانسوی ارجاع دادید و ساخت موسیقی را هم به یک موزیسین هندی برنده اسکار سپردید بد نبود که نگارش فیلمنامه یا لااقل بازنویسی آن را نیز به یک فیلمنامه نویس مطرح هالیوودی می سپردید.

مثلا سراغ “جان لوگان”، “مارک بول”، “دیوید اُ.راسل” یا “پل شریدر” می رفتید و یکی از اینها یا سناریستهایی در حد و اندازه اینها را برای همکاری دعوت می کردید. طبیعی است که در آن صورت حتما به اندازه تصاویر بدیع، جذابیتهای داستانی اثرتان هم افزایش می یافت.

محسن تنابنده در نقش تاجری یهودی به نام "ساموئل" در نمایی از "محمد(ص)"
محسن تنابنده در نقش تاجری یهودی به نام “ساموئل” در نمایی از “محمد(ص)”

صد میلیارد صرف خلق “فیلهای ابرهه” شد یا “ابابیل سنگ در منقار”؟

مساله ثانویه مربوط است به بودجه ای که صرف این کار شده. گفته شده حدودا 100 میلیارد تومانی را صرف تولید این فیلم کرده اید.

در شرایطی که سریال 40 قسمتی “مختار” که در تصویرسازیهای تاریخی-مذهبی ما در جایگاه بالایی قرار دارد بیشتر از 30 میلیارد هزینه دربرنداشته و سریال تاریخی 54 قسمتی “کلاه پهلوی” نیز حدودا 15 میلیارد بودجه تولید داشته هزینه تولید 100 میلیاردی “محمد(ص)” پرسش برانگیز است.

اینکه “محمد(ص)” یک سری سی.جی.آی یا تصویرسازی رایانه ای مرتبط با حمله سپاه ابرهه به شهر مکه و ظهور پرندگان سنگ در منقار بالای سر آنها را دارد درست؛

اینکه سعی شده باز هم با سی.جی.آی تصاویری مهیب و طوفانی از دریایی تصویرسازی شود که محمد(ص)نوجوان کنار آن ایستاده به کنار!

اینکه تصویرسازی آسمان پرستاره مکه هم با تصویرسازی رایانه ای خیلی خوب انجام شده در جای خود ارزشمند.

اینکه برای طراحی صحنه و لباس و البته آموزش حیوانات موجود در فیلم هم هزینه صرف شده، درست. در کنار اینها دستمزد بازیگران و تمامی عوامل داخلی را هم که لحاظ کنیم باز هم نمی توان تصور کرد این فیلم سه ساعته 100 میلیاردی هزینه دربرداشته.

امیداوریم صرف هزینه برای حضور این فرنگیان، کارکرد بین المللی “محمد(ص)” را موجب شود

مگر اینکه فرض کنیم بخش عمده این بودجه هزینه دستمزد تکنسینهای فرنگی کار شده؛ از فیلمبردار آمریکایی گرفته تا موزیسین هندی.

صدالبته که اگر حضور این عوامل موجب ایجاد کارکردی بین المللی برای “محمد(ص)” شود تحمل صرف چنین هزینه بالایی برای تولید آسانتر می شود اما اگر فیلمی ساخته باشیم برای مصرف داخلی مطمئنا این هزینه‌کرد بالا برای حضور فرنگیانی که برخی از استعدادهای داخلی پهلو به پهلوی آنها حرکت می کنند چندان عاقلانه نبوده!