سینماروزان/مهدی فلاح: شورای پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی با صدور پروانه نمایش یک فیلم موافقت کرد.

به گزارش سینماروزان علی شاه‌حاتمی که به واسطه ساخت سریال “خوش رکاب” شناخته می‌شود پروانه نمایش فیلمی با عنوان “ماهان” را گرفته است.

“ماهان” را حمید شاه‌حاتمی آقازاده علی شاه‌حاتمی ساخته است. نام زهرا شاه‌حاتمی آقازاده دیگر علی به عنوان نویسنده به چشم می‌خورد.

“ماهان” روایت زندگی یک بازیگر تئاتر است که پس از مدتها می تواند نقش اصلی یک نمایش را روی صحنه ایفا کند اما بیماری سرطان مسیر زندگی او را دستخوش تغییرات جدی می کند.

همایون ارشادی، رامین ناصرنصیر، امیررضا نظری، نگار جوکار و وحید رحیمیان بازیگران اصلی «ماهان» هستند.

نویسندگی این کار را هامون قاپچی و زهرا شاه حاتمی آقازاده دیگر تهیه‌کننده، برعهده داشته اند.

فهرست کامل پروانه‌های صادره به قرار زیر است:

— «تارا» به کارگردانی کاوه قهرمان و تهیه‌کنندگی غلامرضا موسوی

–“ماهان” به کارگردانی حمید شاه حاتمی و به تهیه کنندگی علی شاه حاتمی

سینماروزان: هنرمندان مسئول و متعهد به میدان بیایند و سرمایه عظیم فرهنگی را در قالب انواع هنرها به نمایش بگذارند!

به گزارش سینماروزان و به نقل از لیدر، مقام معظم رهبری در دیدار با پرستاران و کادر درمان که به مناسب روز پرستار برگزار شد، از روایت نشدن حادثه تسخیر لانه جاسوسی گلایه کردند و فرمودند: شما اگر حادثه تسخیر لانه جاسوسی را روایت نکنید که متأسفانه نکردید، دشمن روایت می‌کند و کرده. دشمن روایت کرده؛ روایت‌های دروغ. این کاری است که ما باید انجام بدهیم، این وظیفه جوان‌های ماست!

مقام معظم رهبری با تبریک ولادت حضرت زینب(س) و روز پرستار به تک تک پرستاران و فعالان حوزه درمان و سلامت، گفتند: بانوی عظیم‌الشأن کربلا به همه بشریت و تاریخ اثبات کرده است که «زن» با وجود همه تلاش کوته‌فکرانِ گذشته و حال از جمله غربی‌های مستبد برای تحقیر زن، می‌تواند اقیانوس عظیمی از صبر و تحمل، و قله بزرگی از خردمندی و تدبیر باشد.

رهبر انقلاب صبر و بردباری حضرت زینب(س) در مقابل مصیبت‌ها را غیرقابل توصیف خواندند و افزودند: ایستادگی و تحمل شهادت ۱۸ نفر از عزیزان از جمله برادر بزرگوار و حجت خدا حضرت سیدالشهدا و دو تن از فرزندان حضرت زینب، صبر در مقابل اهانت‌های اراذل و اوباشی که آن بانوی با عزت خاندان رسول‌الله را مورد جسارت قرار می‌دادند، تحمل مسئولیت سنگین جمع‌آوری و اداره دهها زن و کودک داغدار و مصیبت‌زده و صبر زیبا در پرستاری از امام سجاد(ع)، جلوه هایی از عظمت روحی و معنوی حضرت زینب به عنوان یک زن است.

ایشان در تبیین رفتار خردمندانه و قدرت عقلانی آن بانوی بزرگ، به رفتار مدبرانه و سخنان شگفت‌انگیز حضرت زینب در مقابل حکّام جابر و یاوه‌گویی همچون ابن‌زیاد و یزید اشاره کردند و گفتند: آن اقتدار تاریخی، در مقابل مردم جای خود را به تبیین و سخنانی سرزنش‌بار می‌دهد که بعدها به یکی از عوامل قیام توّابین در کوفه منجر می‌شود.

رهبر انقلاب «جهاد روایت و تبیین» را از دیگر ابعاد خردمندی و تدبیر عمیق حضرت زینب برشمردند و افزودند: آن حضرت با روایت حقیقی، تأثیرگذار و ماندگارِ کربلا، فرصت نداد روایت دشمن بر واقعیت غلبه کند.

ایشان با تکرار تأکیدات گذشته خود درباره ضرورت روایت حقیقیِ «واقعیات جامعه، تاریخ انقلاب، دفاع مقدس و حوادث گوناگون ۴۲ سال اخیر» گفتند: اگر این کار نشود که در موارد متعدد نشده است، دشمن روایت تحریف‌آمیز و دروغ خود را در افکار عمومی جاری، و با عوض کردن جای ظالم و مظلوم، اقدامات مستمر ظالمانه خود را توجیه می‌کند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بخش دیگری از سخنانشان درباره ارزشهای پرستاری گفتند: نقطه اصلی این ارزشها، کمک به انسان نیازمند یعنی بیمار است که در همه مسائل، نیازمند توجه و یاریِ پرستار است. ایجاد امنیت خاطر برای بیمار، نزدیکان بیمار و همه مردم از دیگر ارزشهای برجسته پرستاری است و جامعه پرستاری در واقع به گردن همه ملت حق دارد.

ایشان با اشاره به خوشحالی مستکبران عالم از رنج ملت ایران که در حوادثی نظیر «کمک به صدام برای بمباران شیمیایی و ایجاد درد عمیق و رنج جانکاه برای مردم شهرهای مرزی ایران» و نیز در مسائلی مانند «تحریم دارویی ملت ایران» کاملاً آشکار شده است، افزودند: با توجه به این واقعیات وقتی پرستاران، با تلاش و ایثار، لبخند بر لبان بیماران و نزدیکان‌شان می‌نشانند، در حقیقت در حال مجاهدت در مقابل استکبار کینه‌توز هستند که این کار، ارزش مضاعف جامعه پرستاری در ایران اسلامی است.

رهبر انقلاب در ادامه، طبیعت کار پرستاری یعنی «مشاهده درد و رنج بیماران و مراقبت شبانه‌روزی از آنان» را تلخ و سخت خواندند و گفتند: در بعضی از مقاطع مانند دوره دفاع مقدس و یا کرونا این سختی‌ها چند برابر شده است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: همچنانکه در دوران جنگ تحمیلی، پزشکان و پرستاران و امدادگران در زیر بمباران کار می‌کردند، در دوره کرونا نیز پرستاران با افزایش ساعات کار، کاهش مرخصی‌ها، حضور در بیمارستان در ایام تعطیلات نوروز، و مشاهده دردناک مرگ و میر بیماران و همکاران، سختی‌هایی مضاعف، و خطر ابتلا به بیماری مهلک را تحمل کردند.

ایشان با تأکید بر اینکه ملت باید این سختی‌ها را درک و آنها را ارزشگذاری کند، حضور طیف‌هایی همچون دانشجویان، طلاب و جوانان برای کمک به پرستاران در دوره کرونا را از جمله حقایق درخشان برشمردند و افزودند: این تعهد و احساس مسئولیت که در مقاطع مختلفی همچون مبارزات دوران انقلاب و دفاع مقدس نیز بروز یافته بود، نشان‌دهنده هویت پر نشاط، پر تحرک و با وجدان ملت ایران است.

رهبر انقلاب، حرکت عظیم علمی کشور را نشانه و محصولی از این هویت رویش‌ساز دانستند و خاطرنشان کردند: قهرمانانی مانند شهیدان سلیمانی، فخری‌زاده و شهریاری از درون این حقیقت و هویت عظیم بیرون می‌آیند.

ایشان، با اشاره به خلأ روایت هنری از سختی‌ها و دشواری‌های کار پرستاری، و زمینه‌ها و مایه‌های هنری فراوان برای پرداختن به این حوادث گفتند: هنرمندان مسئول و متعهد به میدان بیایند و این سرمایه عظیم فرهنگی را در قالب انواع هنرها به نمایش بگذارند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای سپس موضوع مطالبات پرستاران را مورد تأکید قرار دادند و گفتند: مطالبه اصلی پرستاران در یک جمله «تقویت جامعه پرستاری» است که ضرورتی برای حال و آینده کشور به شمار می‌رود. قضیه کرونا نشان داد که اگر جامعه پرستاری تقویت نشود، در بزنگاهها ضربه خواهیم خورد.

رهبر انقلاب، «اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری» را از جمله مطالبات مشخص پرستاران خواندند و با اشاره به تأکیدات سابق خود در این زمینه گفتند: این قانون ۱۴ سال قبل تصویب شده اما متأسفانه تا روزهای آخر دولت قبل حتی آیین‌نامه‌های اجرای آن تنظیم نشده بود که اصرار دارم در این دولت، وزارت بهداشت مسئله تعرفه‌گذاری را دنبال و اجرا کند.

«کمبود پرستار و لزوم تکمیل سرانه آن نسبت به تخت‌های بیمارستانی»، و «مسئله امنیت شغلی» دو مطالبه دیگری بود که رهبر انقلاب تحقق آنها را ضروری دانستند و گفتند: در برخی مقاطع از جمله در دوره کرونا فراخوان‌هایی برای کار پرستاری داده شده است اما با پرستاران قراردادهای کوتاه‌مدت بسته شده و پس از مدتی آنها را مرخص کرده‌اند در حالی‌که پرستار باید امنیت شغلی داشته باشد و نباید همچون کارگر فصلی به آن نگاه شود.

«بازسازی شبکه بهداشت کشور» و «توزیع عادلانه پزشک» دو موضوع دیگری بود که رهبر انقلاب در خصوص نظام سلامت بیان کردند.

ایشان با اشاره به آثار و دستاوردهای بسیار خوب نظام سلامت در دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ با تمرکز بر مقوله بهداشت و پیشگیری، خاطرنشان کردند: البته درمان لازم است اما پیشگیری بهتر از آن است و باید شبکه بهداشت، بازسازی و تقویت شود تا با هزینه کمتر، سلامت مردم بیشتر تأمین شود.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، توزیع پزشک در مناطق مختلف را ناعادلانه دانستند و افزودند: درباره مسئله کمبود یا کافی بودن پزشک اظهارنظر نمی‌کنم اما توزیع پزشک در مناطق مختلف کشور عادلانه نیست که این مسئله باید مورد توجه قرار بگیرد.

رهبر انقلاب در پایان سخنانشان، توکل به پروردگار قادر یعنی کار و تلاش در عین اعتماد به وعده‌ی برکت و یاری الهی را در همه امور زندگی و کشور راهگشا خواندند و ابراز امیدواری کردند فردای ملت ایران بهتر از امروز آن باشد و خداوند، ملت ایران را در همه عرصه‌های مواجهه با دشمنان پیروز و سربلند سازد.

سینماروزان/مهدی فلاح: در تا ه‌تربن جلسه شورای صنفی نمایش مقرر شد فیلم سینمایی «بی‌همه چیز» ساخته محسن قرایی، «اتومبیل» ساخته علی میری رامشه و «گربه سیاه» ساخته کریم محمد امینی از چهارشنبه ۲۴ آذرماه روی پرده بیایند.

در این جلسه همچنین مصوب شد فیلم سینمایی «چپ، راست» ساخته حامد محمدی از اول دی ماه و فیلم سینمایی «بی‌صدا حلزون» به کارگردانی بهرنگ دزفولی‌زاده از ۲۳ بهمن ماه به نمایش دربیایند.

از دیگر نکاتی که در جلسه شورای صنفی نمایش مطرح شد این بود که به فیلم‌ها طبق آیین نامه اکران سالن اختصاص داده شود.

همچنین از انجمن سینماداران و حوزه هنری خواسته شد که برای رعایت عدالت توزیع در بین فیلم‌های در حال اکران، مساعدت کنند.

سینماروزان/بابک جوادی: مهدی فرد قادری فیلمساز سینمای ایران به عنوان یکی از داوران جشنواره «بوگورا» انتخاب شد.

مهدی فرد قادری، نویسنده و کارگردان سینمای ایران که این روزها سومین فیلم سینمایی‌اش «آزردگان»، در مرحله فیلم‌برداری قرار دارد، به عنوان یکی داوران بخش اصلی جشنواره بوگورا بنگلادش در این جشنواره حضور خواهد یافت.

فیلم‌های فرد قادری تاکنون در جشنواره‌های مختلف بین‌المللی از جمله رم ایتالیا و مونیخ آلمان و… به‌ نمایش درآمده است و این کارگردان جوان، پیش از این در جشنواره‌های ایسکیا ایتالیا ‌و برنو جمهوری چک نیز به عنوان عضو هیات داوران حضور داشته است.

فستیوال بوگورا امسال از ۲ تا ۶ دی‌ماه در بنگلادش برگزار می‌شود.

سینماروزان/کیوان بهارلویی: محمدمهدی اسماعیلی وزیر ارشاد دولت سیزدهم، صد روز بعد از شروع به کار دولت تازه در گفتگویی تفصیلی با روزنامه ایران به طرح برخی دغدغه‌های خود پرداخته‌ است.

فرازهایی از گفتگوی وزیر ارشاد با روزنامه ایران را بخوانید:

—بابد به سمت تولیدات مشترک با کشورهای همسایه برویم. در دیدار با سفیر پاکستان قرار شد فیلمی مشترک درباره اقبال لاهوری-{به کارگردانی بهرام توکلی؟؟؟}-با حمایت فارابی بسازیم!

—مخالف این نیستیم که سلایق متنوعی در سینما کار کنند ولی چتر حمایتی‌مان برای مولفه‌هایی است که به افزایش قدرت اجتماعی مردم کمک می‌کند!

–سیاست قطعی ما برای پیشرفت در حوزه هنر، محدودیت نیست بلکه تولید است! ما به تولیدات دامن خواهیم زد و تولیدات سینمایی و هنری‌مان را رشد خواهیم داد.

–الان هفتگی یک جلسه با رسانه‌های مختلف دارم، با رسانه‌های با سلایق سیاسی مختلف از اصلاح‌طلب تا اصولگرا و عناصر پیشکسوت و حرفه‌ای جلسه دارم!!

–در حوزه سینما با کارگردانان، تهیه‌کنندگان و بازیگران برجسته جلسات متعددی دارم… با تهیه‌کنندگان هر دو ماه یک بار دیدار داریم.

–به سینمادارها، کارگردانان و صنوف مختلف فکر می‌کنیم و باید با کمترین هزینه(!!!) بتوانیم مشکلات را حل کنیم!

–به منزل مجید انتظامی رفتم و از ایشان خواهش کردم که بیاید رهبر ارکستر شود! یک سمفونی و کار جدیدی برای همین ایام آماده شود. ایشان پیشنهادی داشت و من پذیرفتم و امیدوارم این کار انجام شود!

–به‌عنوان مجموعه دولت باید ضوابط‌مان برای تهیه کنندگان،نویسندگان و کارگردانان مشخص باشد. خطوط کاری ابهام دارد.

—{با اشاره به “شهر گربه‌ها؟؟} فیلمی موزیکال اکران شده و حرکتهایی در آن اتفاق افتاده. وقتی می‌گوییم چرا این طور است می‌گویند فلان سریال تلویزیون هم همین را پخش می‌کند و در فیلمی دیگر به همین مجوز دادید.

–وظیفه جدیمان این است که معیارها و ضوابط را تدقیق کنیم تا مردم و هنرمندان آسیب نبینند.

—به همکاران شورای نمایش ایراد می‌گیرم و می‌گویم چطور می‌شود که اشکالات بدیهی که خلاف اصول کار فرهنگی است، اتفاق می‌افتد؟؟ واقعا جوابی برای ابن سوال پیدا نمی‌کنم! برای همین شورای نمایش را تغییر دادیم و برای اولین بار یک خانم تحصیلکرده آمریکا(!!)-سهیلا صادقی فسایی- وارد شورای نمایش شد.

–اگر فیلمی آن قدر خارج ضابطه باشد که یک استاد تحصیلکرده خارج کشور که خود دویست پایان نامه دکتری را داوری کرده، آن را تایید نکند حتما اشکالش خیلی جدی است.

–ممیزی باید با اصول روشن اعلامی باشد نه خارج از ضابطه اعلامی و سلیقه شخصی. کارگروهی را موظف کرده‌ام که معیارها و ضوابط را به‌روزرسانی کنند. همه آیین‌نامه‌ها و ابلاغیه‌ها در سه لایه در حال انجام است.

—{اشاره به گشت ارشاد۳؟}اخیرا فیلمی بنا بود پخش شود ولی به خاطر مهاجرت بازیگر زن -{ریحانه پارسا؟}جلویش را گرفته بودند با این حال با نهادهای مختلف صحبت کردم و همه حرفم را پذیرفتند و فیلم را پخش کردیم. یک مجموعه ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفره زحمت می‌کشند فیلمی تولید شود نباید به خاطر یک بازیگر، کل فیلم بخوابد.

سینماروزان/شهرام تیموریان: جلال پیشواییان بدمن دوست داشتنی سینمای ایران در آلمان فوت شد.

به گزارش سینماروزان جلال در سالهای اخیر در آلمان اقامت داشت و به آلزایمر مبتلا بود و اخیرا بعد از یک حادثه دچار شکستگی‌ لگن شده و درنهایت در بیمارستانی در آلمان جان سپرد.

جلال پیش از بازیگری، در زمینهٔ ورزش بوکس و جودو فعالیت داشت و یک باشگاه ورزشی را مدیریت می‌کرد. جلال پیشوائیان در سال ۱۳۴۱ با ایفای نقش کوتاهی در فیلم سینمایی «گرگ‌های گرسنه» به کارگردانی محمدعلی فردین، بازیگری را آغاز نمود.

وی با بازی در فیلم سینمایی «خداحافظ تهران» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان به چهرهٔ شناخته شده‌ای مبدل شد و تا پایان عمر در بیش از ۸۰ فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخت.

“سرسام”، “طوقی”، “رضا موتوری”، “صادق کرده”، “قیصر”، “دشنه”، “کندو”، “ذبیح”، “خط قرمز”، “تیغ و ابریشم”، “شیلات”، “ضیافت”، “بی پولی”، “اخراجیها۲” و “تنها صداست که میماند” ازجمله آثار جلال بودند.

جلال از معدود بدمن‌های تاریخ سینمای ایران بود که علیرغم قرارگیری دراماتیک سرراه قهرمانان ولی به خاطر استیل بازی و فرم چهره، جزو محبوب‌ترین بازیگران ایرانی طبقه‌بندی می‌شد. در توانایی حلال همین بس که در سینمای این سالها و با وجود صرف هزینه‌های هنگفت برای استخدام بازیگران حتی یک بدمن در حد و اندازه جلال، رونمایی نشد.

سینماروزان/الناز عباسیان: در میان بازیگران سینما و تلویزیون، کمتر بازیگری است که تن به عمل‌های جراحی زیبا و به‌خصوص عمل بینی نداده باشد. در این میان سوسن پرور یک استثناست که با همان چهره واقعی و با سریال “بزنگاه” شناخته شد و با همان چهره، کارش را ادامه داد.

سوسن پرور در چرایی تن ندادن به جراحی‌های زیبایی به روزنامه همشهری گفت: در حقیقت چیزی نبوده که ذهن مرا به‌خودش درگیر کند. من همین گونه‌ام و برای خودم این سبک زندگی، عادی است. دوست دارم مرتب باشم، سلامت جسم و روانم برای من مهم است.

این بازیگر ادامه داد: دوست دارم آنگونه که دوست دارم لباس بپوشم. درست است که بازیگرم و افراد زیادی مرا می‌شناسند اما به صرف این موضوع، نمی‌خواهم حتماً خودم را تغییر دهم. من این هستم و چهره‌ام اینگونه است و هیچ وقت در تقلای این نبوده‌ام برای گرفتن تأیید از دیگران، چهره‌ام را تغییر دهم.

بازیگر “خوب بد زشت” افزود: این زندگی من است و دوست دارم جوری زندگی کنم که انتخاب خود من است. ترجیح می‌دهم گیاهخوار باشم و خیلی جاها سر این موضوع مرا زیر سؤال می‌برند اما این حق من است که لایف‌استایل زندگی‌ام را خودم انتخاب کنم؛ اینکه خارج از تهران زندگی کنم و…

بازیگر “خنده‌بازار” تاکید کرد: فکر نمی‌کنم بابت اینها باید به دیگران توضیح بدهم. البته تلاش خودم را می‌کنم با این مدل زندگی باعث آزار اطرافیان و دیگران نباشم. تا زمانی که خودم از این سبک زندگی لذت می‌برم و به دیگران آسیبی نمی‌رسانم، به‌نظرم حیطه شخصی من محسوب می‌شود.

سینماروزان/مهدی فلاح: فروش روزافزون “گشت۳” ادامه دارد و این فیلم توانسته در سه هفته از بیست میلیارد عبور کند.”دینامیت” هم به فروش خوب خود ادامه میدهد و در مرز سی میلیارد قرار گرفته است.

به گزارش سینماروزان “قهرمان” در آستانه ده میلیارد است و “آتابای” هم دومیلیارد را رد کرده. “شهر گربه‌ها” میلیاردی شده و “پوست” در مرز یک میلیارد است.

آمار کامل فروش سینماهای ایران تا ابتدای ۱۹آذر ۱۴۰۰ به شرح زیر است:
(تمام ارقام به تومان است)

–دینامیت ۲۹میلیارد و ۴۰۰میلیون(۱۶۲روز/۳۵۰سالن)

–گشت ارشاد(قسمت سوم)
۲۰میلیارد و ۱۰۰میلیون(۲۳روز/۳۷۰سالن)

–قهرمان ۹میلیارد و ۵۰۰میلیون(۴۴روز/۲۶۰ سالن)

–درخت گردو ۳میلیارد و ۶۱۰میلیون(۱۰۰روز/۱۳۰سالن)

–منصور ۲میلیارد و ۵۰۰ ميليون(۳۰روز/۲۰۴سالن)

–آتابای ۲میلیارد و ۳۰۰میلیون(۱۶روز/۱۱۶سالن)

–شهر گربه‌ها ۱میلیارد و ۴۰۰میلیون(۱۶روز/۱۲۰سالن)

–پوست ۸۰۰میلیون(۵۸روز/۱۴۰ سالن)

–آپاچی ۳۵۰میلیون(۲۳روز/۱۵۵سالن)

–حکم تجدیدنظر ۲۶۰میلیون(۲۳روز/۸۰سالن)

–رمانتیسم عماد و طوبا ۱۳۰میلیون(۱۶روز/۴۰سالن)

–تومان ۱۲۲میلیون(۳۷روز/۲۰سالن)

–بندربند ۵۵میلیون(۲روز/۵۰سالن)

–جنایت بی‌دقت ۲۰میلیون(۲روز/۲۵سالن)

سینماروزان/مهدی فلاح: بیشتر از سه ماه بعد از حذف دولت اعتدال و روی کار آمدن دولت ابراهیم رئیسی رئیس کانون کارگردانان در نشستی با اعضای کانون به انتقاد از برخی رویه‌های غلط دولت قبل پرداخت.

محسن امیریوسفی رئیس کانون کارگردانان گفت: سال اول حضور ما در شورا یعنی سال ۹۷ صرف بحث وزارت کار و ثبت قانونی کانون کارگردانان سینما شد. سه مجمع عمومی برگزار و پس از موافقت مجمع تا اوایل سال ۹۸ تلاش کردیم بحث حقوقی کانون حل شود. کانون کارگردانان با تاریخچه ۳۲ ساله اعتبار خود را از اعضایش می گیرد، ولی با توجه به شرایط خانه سینما و رای مجمع عمومی باید جایگاه حقوقی هم می‌یافتیم و در نهایت به صورت انجمن کارفرمایی کارگردانان ثبت شدیم و این را مرهون اتحاد اعضای شورای مرکزی و اعضا هستیم.

وی افزود: از همان سال ۹۸ به دنبال برپایی این گردهمایی برای گپ و گفت شورا با اعضای جوان بودیم اما شیوع کرونا نزدیک به دو سال وقت ما را گرفت. خوشحالیم که در این مدت با تشکیل ستاد کرونا تا جای ممکن همراه دوستانی که درگیر کرونا می‌شدند بودیم و تاسف که عزیزانی را در کانون و صنوف دیگر از دست دادیم.

امیریوسفی با اشاره به برپایی مجدد شب‌های کارگردانان تصریح کرد: ما تلاش کردیم این شبها را از سالی یکبار به بزرگداشتهای ماهانه تبدیل کنیم تا یک بار طی مراسم بزرگداشتی که قرار است نوید یک شروع دوباره برای فیلمسازان قدیمی باشد از پیشکسوتان این عرصه تقدیر کنیم. از شورای مرکزی و وحید موسائیان دبیر این شب‌ها سپاسگزارم.

رئیس کانون کارگردانان درباره برخی مشکلات اخیر سینمای ایران گفت: در چند دهه اخیر بسیار تلاش شد که فیلمنامه‌نویسی را به سمت فیلمنامه‌های خنثی و عقیم ببرند و سینمائی بی فیلمنامه به وجود آورند، فضای نقد را هم توسط برخی منتقد-ماموران به سمت سینمایی بی منتقد یا کم منتقد هدایت کنند. از سوی دیگر با خلع سلاح شدن تهیه‌کنندگان و دوران جدید سرمایه سالاری با پولهای بادآورده رو به رو شدیم که در آینده ما را با سینمایی بدون تهیه‌کننده مواجه خواهد کرد.

وی ادامه داد: در دهه گذشته جریانی در وزارت ارشاد به کمک چند سرمایه گذار و چند تهیه کننده وابسته، ما را به سمت سینمای بدون کارگردان پیش می‌برد که علاقه‌مند به ناکارگردانان است. این یک اخطار جدی است. نسل قبل از انقلاب و دهه های شصت و هفتاد کارهای خود را کرده و همچنان فعالیت دارند و الگوی ما هستند اما مشکلات برای نسل جوان کارگردانان هیچ گاه به این حادی نبوده است. کسی با فیلم پرفروش مشکلی ندارد ولی در مملکت ما زمانی فیلم‌های «هامون»، «اجاره‌نشین ها»، «سگ‌کشی» و … از پرفروش‌ترین فیلم های سال بودند،  چه شد که تنها یک نگاه در سینمای اکران و مدیران ارشاد به وجود آمد؟ آیا فیلم‌های پرفروش امروزی که نیاز سینما هستند و فقط باید از یک طیف کمدی باشند و این غایت سینمای ماست؟! ما الگوها و اساتیدی مثل علی حاتمی، بهرام بیضایی، عباس کیارستمی، ناصر تقوایی، داریوش مهرجوئی و کیمیائی و … داشتیم که اگر امروز می خواستند همان فیلمهای درخشان را بسازند اجازه آن را پیدا نمی کردند نه توسط ارشاد نه توسط سرمایه گذاران. گویی تعامل دو طرفه میان ارشاد و سینماگران از بین رفته است در حالی که نقش ما کارگردانان در سینما فراتر از ساخت یک فیلم است و باید آینده‌ای بسازیم که در اختیار نسل جدید قرار گیرد. دیگر بحث مهم جوانان کارگردان، تلاش برای پیداکردن تهیه کننده یا تهیه کننده شدن آثار خودشان است که کانون تلاش می‌کند، در این زمینه دوستان اتحادیه تهیه کنندگان و نیز دوستان صنف تهیه کننده – کارگردانان به این مسیر باید کمک کنند.

امیریوسفی با بیان این که شورای مرکزی فعلی کانون تا بهار سال آینده به کار خود ادامه خواهد داد، گفت: در همین فرصت پیش رو هم تلاش می کنیم دیگر موانع را از سر راه کانون برداریم تا بستر بهتری برای شورای بعدی آماده گردد و خوشحال هستیم که در این مسیر جوانان کانون مثل همیشه همراه نسل پیشکسوت و میانسال کارگردانان در کنار صنف خود هستند. ما غیر از کارگردانی سینما یک وظیفه صنفی هم داریم که در سینمای ایران کمتر به آن توجه می‌شود. باید این بحث را جدی بگیریم و متحد با هم ، مطالبه داشته باشیم

امیریوسفی در پاسخ به تعیین صلاحیت کارگردانان اولی گفت: بحث تعیین صلاحیت کارگردانان اول از سوی شورای مرکزی پیشین و ظاهرا در اعتراض به موردی به وزارت ارشاد داده شده بود و این موضوع در ارشاد انجام می شد. اما پرسش اینجاست که در مقطع حساس کنونی آیا درست است که کانون این تعیین صلاحیت را انجام دهد و با وجود شرایط دشواری که فیلمسازان اول برای فراهم کردن سرمایه و … دارد مانعی برای کارگردان شود؟ ما تلاش کردیم این اتفاق رخ ندهد اما به هر حال همچنان بحث گرفتن تعیین صلاحیت کارگردانان اول از ارشاد در شورای مرکزی انجام می شود و نتیجه آن اطلاع رسانی خواهد شد.

امیریوسفی گفت: در دولت قبل تقاضای وام ۳۰۰ میلیونی با بهره چهاردرصد برای تجهیزات کارگردانان داشتیم ولی در یک سال گذشته به در بسته خوردیم و باید دست اندرکاران تازه سینما به سمت حل مشکلات معیشتی بدنه سینما و البته کارگردانان بروند.

محسن امیریوسفی تاکید کرد: با تعامل میان کانون و نمایندگان حاضر در شوراهای نظارتی سعی کردیم مشکلات بسیاری از آثار را حل کنیم. تنها موردی که در دولت قبل موفق به دریافت پروانه آن نشدیم، فیلمنامه آقای خسرو معصومی{شلیک به اسب لنگ/مرتبط با کولبران} بود که هنوز مصمم و پیگیر صدور آن هستیم.

سینماروزان/مریم آموسا: «جز از کل»عنوان چهارمین نمایشگاه انفرادی «کاویان هازلی» بود که از پنجم تا 16 آذرماه در گالری والی برپا شد ودر آخرین روز برپایی این نمایشگاه همایون سلیمی، زروان روحبخشان و رضا خدادای دربازدیدی که از این نمایشگاه داشتند، درباره آثار این هنرمند سخن گفتند.

همایون سلیمی گفت:«کاویان هازلی» را از دوره دانشجویی اش می شناسم، او همواره دانشجوی تجربه گرو پرکاری بود وتمام وقت و انرژی اش را صرف طراحی و نقاشی می کرد و به توجه به شناختی که از او دارم مسیر درستی را پیش گرفته و آینده درخشانی را برای او پیش بینی می کنم.

این نقاش ادامه داد: یکی از مهم ترین ویژگی های آثار کاویان هازلی این است که طراحی و نقاشی هایش آن چنان به هم تنیده شده اند که نمی توان این دو را از هم جدا کرد و میان آن ها تمایزی قائل شد.

این مدرس دانشگاه افزود:جزییات و ظرافت از مشخصات بارز طراحی ها و نقاشی های کاویان هازلی است و او برخلاف برخی از طراح ها که به سرعت آثارشان به سرانجام می رسند، زمان زیادی صرف طراحی هایش می کند.

رضا خدادادی هم درباره نمایشگاه «جزء از کل» گفت: قریب به 15 سال است که کاویان هازلی را می شناسم، او هنرمند تجربه گرا و پرکاری است وآثار متنوع و متعددی در قالب طراحی، نقاشی و مجسمه خلق کرده است.

به گفته این مدرس دانشگاه؛ هازلی هنرمند دغدغه مندی است و در آثارش فرهنگ، هنر و ویژگی سرزمینی که در آن زاده و بارور شده را به تصویر کشیده است و به خوبی می توان این ویژگی ها را در آثارش مشاهده و بررسی کرد.

این نقاش ادامه داد: در آثار کاویان هازلی به خوبی می توان روند فعالیت پژوهشی را مشاهده کرد و او از طراحی به جای کلمه برای ارائه پژوهش هایش استفاده کرده است.
جنبه های طراحی درآثار کاویان هازلی بسیار بارز است و این موضوع را می توان در نقاشی های او هم مشاهده کرد.

این هنرمند ادامه داد: در کارهای پیشین کاویان هازلی به نوعی شاهد نوعی واقع گرایی اجتماعی و سیاسی بوده ایم اما در نمایشگاه «جز از کل» با پررنگ شدن جنبه های تخیلی، کار او از این فضا فاصله گرفته و این نشان می دهد که این هنرمند قدم در دنیای ناشناخته ای گذاشته است.

زوان روحبخشان هم گفت: اگر هر روز را به کوچه‌ای تشبیه کنیم، زندگی شهر بزرگی خواهد بود که کاویان هازلی در محله‌های آن قدم می‌زند؛ او با نگاه به پیرامون و تامل در آنچه می‌بیند، تصاویری را تولید می‌کند که لحظه‌ای از مواجهه وی با زندگی روزمره است.

او افزود: همه ما به نوعی درگیر خاطره هایمان هستیم و هازلی نیز این گرفتاری را دارد  و در آثارش به نوعی این خاطرات به شکل موهوم نمود پیدا می کنند و به نوعی می توان  شاهد ردپای عواطف و احساساتش دراین طراحی ها باشیم.

به گفته این منتقد هنری هرچند که ثبت لحظاتی از این دست در عکاسی آنی یا اسنپ شات بسیار اتفاق افتاده، اما زمانی که کاویان صرف این طراحی‌ها کرده همچون گذر زمان از واقعه یا لحظه‌ای خاص، فضایی همچون ساختار خاطرات و روند تحریف آن در ناخودآگاه ایجاد کرده است. چنین است که کاویان هازلی فاصله زیباشناختی کلاسیک را به چالش کشیده و ما را در برابر تصویر مستندگونه قرار می‌دهد نه امر زیبا!

کاویان هازلی نقاش، طراح و مجسمه ساز متولد 1365 سنندج است. او فارغ‌التحصیل هنرستان گرافیک و دانش‌آموخته‌ کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته‌ نقاشی است. کاویان هازلی عضو پیوسته انجمن هنرمندان نقاش ایران است.

سینماروزان/پرستو فرهادی: فیلم آخرم “لامینور” را به جشنواره فجر ندادیم و منتظریم وضع کرونا بهتر شود تا مردم به سینماها بیایند و شرایط برای اکران مناسب باشد. فکر می‌کنم «لامینور»، بالاخره عید (نوروز سال آینده) روی پرده بیاید.

داریوش مهرجویی کارگردان باسابقه در سالروز تولدش با بیان مطلب فوق به خبرگزاری ایسنا بیان کرد: دوست دارم باز هم فیلم بسازم، ولی من هر چه می‌سازم سانسور و توقیف می‌شود. کلا هم شرایط طوری است که با این گرانی و تورم، فیلمسازی صرف نمی‌کند!! چون ساخت یک فیلم دست‌کم 10 میلیارد تومان هزینه دارد و باید موقع اکران 30 میلیارد بفروشد تا به پول اولیه‌اش برسد.

مهرجویی در ادامه‌ی‌ اشاره‌ای که به توقیف و سانسور فیلم‌هایش نظیر “سنتوری” و “بانو” داشت، گفت:‌ من این روزها در حال نوشتن خاطراتم هستم، آنجا خیلی از مسائل را درباره آنچه بر سر فیلم‌هایم آمد می‌گویم، اما امیدوارم وضع بهتر شود، سانسور کم شود و جلوی فیلمسازها را هم نگیرند.

مهرجویی گفت: متاسفانه آن‌ها اجازه می‌دهند یک فیلم آن قدر جلو بیاید، در فستیوال شرکت کند، جایزه بگیرد، با آن پُز هم بدهند ولی بعد، شب اکران توقیفش می‌کنند. بهتر است اگر می‌خواهند جلوی کاری را بگیرند و توقیف کنند، همان اول که سناریو را می‌خوانند بگویند، نه وقتی که این همه جلو رفتی و کلی خرج کردی.

کارگردان «اجاره نشین‌ها» با وجود گله‌هایی که دارد تاکید می‌کند: با همه این اتفاق‌ها می‌دانم که سینما پابرجا می‌ماند چون جوان‌ها هر روز مشتاق فیلمسازی می‌شوند و جلو می‌آیند. سینما تفریح مردم است و برای همین، این همه سینما در سال‌های اخیر ساخته شده است!

این کارگردان گفت: هر چند جای افسوس دارد که وقتی فیلم‌های خوب تولید می‌شد و ما می‌گفتیم سینما کم است، چیزی نمی‌ساختند اما حالا که وضع فیلم‌ها به اینجا رسیده و جلوی خیلی از فیلم‌ها گرفته می‌شود این همه سالن سینما ساخته شده است.

سینماروزان/امین اعتمادی: اسامي آثار راه‌یافته به بخش مسابقه ملی و بین‌الملل پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه پرواز اعلام شد.

به گزارش سینماروزان بر اساس اعلام دبیرخانه این رویداد، اسامی 66 فیلم‌ داستانی، مستند، پویانمایی و تجربی و پنج فیلم‌نامه راه‌یافته به بخش‌های رقابتی جشنواره پنجم فیلم پرواز به شرح زیر و به ترتیب حروف الفبا اعلام می‌شود:

1- بخش فیلمنامه:

آسمان این‌جا خاکستری است (شرمین سلطانیان)، احمدرضا بوفون (مرتضی شهبازی، علی‌اصغر حجت‌پناه)، دوچرخه امید (بهار سجادیان، صبا ربیعی)، راژان (مهسا علینقیان، حمید سلیمی)، لنگه نداشته باشه (حمید حیدری سورشجانی).

2- فیلم‌های پویانمایی و تجربی بخش ملی:

از راه دورتر (بهروز سلیمانی‌نظیر، شیرین سلیمانی‌نظیر، فرناز مؤذن)، این سو، آن سو (لیدا فضلی)، بخشش (محمدمهدی فکریان)، چشم (امید سیفی)، رامخانه (احسان شادمانی)، رویا (مجید صبری)، رویای کوچک من (محسن سیاهریزی)، مسافر (مهردخت خرمی‌پور)، نگاه (الهام تیجرعباسی).

3- فیلم‌های کوتاه مستند بخش ملی:

آبشار (علی شهابی‌نژاد)، آشیانه خالی (فریبا عرب)، آفریده (رایحه مظفریان)، داستان زندگی در فیروز (حامد کلجه‌ای)، دختران آرزو (محمد عبدالهی)، دنیای رنگی (محمدرضا شهبانی‌نوری)، دیستروفی (لیلا اسبقی)، رقص عشق (محمد فرج‌زاده)، شریک (کمیل سهیلی)، شهر زیبای من (الهام آقالری)، عاطفه (فرهاد عزیزی‌یکتا)، کوتاه‌قامتان بلند همت (مریم خدایی)، مادر استثنائی (محمدصادق رمضانی‌مقدم، هاشم مسعودی)، ماسک من (پدرام ابویی)، من تنها نخواهم ماند (یاسر طالبی)، میس رونالدو (کیومرث محمدچناری)، میلاد (مصطفی سعیدی)، یا ضامن آهو (لعیا میرنصیری).

4- فیلم‌های کوتاه داستانی بخش ملی:

16:54 (امیرابراهیم خلیلی)، از درد تنیده شده (دانیال قاسمیان)، برای بار دوم (لیلا اخباری)، بدرقه سکوت (محمدرضا دهستانی)، بی‌تیمار (سحر جعفری‌زاد)، تابستان قوها (مریم صمدی)، چپ‌دست (نسرین محمدپور)، در خود مانده (امیرحسین سرمدی)، رونیکا (مسیح غروی)، زو (محمدصادق رمضانی‌مقدم)، سنگبال (آمین صحرایی)، قمیر (جواد قاسملو)، گرگ (بهروز شمشیری)، گوشه پوسیده مرگ (امیر کرمی)، مبادله (ابوالفضل عزیزی)، میوت (فریماه بهرامی)، ناک‌اوت (امیرحسین خباززاده حقیقی)، نغمه‌های شب (عاطفه آزموده).

5- فیلم‌های بخش بین‌الملل:

از من (آلیسون فراو/ انگلستان)، برای این دنیا خیلی زیبا بود (آیشا قمبازا/ فرانسه)، بدون محدودیت (پابلو هرنان آولیتا/ آرژانتین)، بزرگ مرد (هشام هاراگ، سمیر هاراگ/ فرانسه)، جهان من (الدور کدراتیلایف/ ازبکستان)، خانم ماریا (آنتونیو گارسیا کاسترو/ اسپانیا)، خواب شیرین (سزگین سونمز/ ترکیه)، درد (یه‌تر که‌سر/ ترکیه‌)، دیوارهای زندگی (زوران جورجویچ/ برزیل)، زنی کنار دریا (روین سانچز / اسپانیا)، شب‌های رنگین‌کمانی ژاکوب (ماکسیم شارکمن بوگدانو/ روسیه)، ضربان (دیمیتری یودویسکی/ صربستان)، فوق‌ توانا (آرجانمار ربتا/ فیلیپین)، ناشنوایی در دنیای شنوایان (محمد جیحانی‌خراسانی/ انگلستان)، نویسنده نابینا (جورجز سیفیانوس/ فرانسه)، نیایش (گویی شان/ چین).

6- فیلم‌های ایرانی بخش مسابقه بین‌الملل:

از راه دورتر (بهروز سلیمانی‌نظیر، شیرین سلیمانی‌نظیر، فرناز مؤذن)، این سو، آن سو (لیدا فضلی)، برای بار دوم (لیلا اخباری)، چپ‌دست (نسرین محمدپور)، رامخانه (احسان شادمانی)، زو (محمدصادق رمضانی‌مقدم)، میس رونالدو (کیومرث محمدچناری).

7- فیلم‌های بخش مسابقه کارگردان‌های دارای معلولیت:

از درد تنیده شده (دانیال قاسمیان/ ایران)، به رد پایت نگاه کن (چیکه اوکه‌که/ انگلستان)، تماس (خولی گانم/ مکزیک)، زمین (جیمز او هاوک/ آمریکا)، سخت (سید احسن احمدی/ ایران)، هنر و راه (تاتیانی فوروسه/ برزیل).

همچنین 10 فیلم از ایران و سایر کشورهای جهان در بخش غیر رقابتی جشنواره به نمایش در خواهند آمد.

پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌ کوتاه پرواز با هدف فرهنگ‌سازی در مورد مسائل معلولیت و نمایش توانمندی‌های افراد دچار معلولیت‌های گوناگون از 22 تا 24 دی ماه ۱۴۰۰ (12 تا 14 ژانویه 2023) در تهران برگزار خواهد شد.

علاقه‌مندان برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه جشنواره فیلم پرواز می‌توانند به سایت و اینستاگرام موسسه فرهنگی – هنری مشرق زمین به نشانی www.mashreghartists.ir @mashreghartists – مراجعه کنند.

سینماروزان/مریم ضیغمی: خوش مشرب و بااخلاق است،دوستی «سعید امیرسلیمانی» یار غار و رفیق صمیمی و قدیمی زنده یاد «علی حاتمی» ملقب به سعدی ایران، نه تنها جلوی دوربین بلکه از همان ابتدای جوانی به خانه ها و هم بازی شدن کمند و لیلا هم کشیده شد.

روزنامه قدیمی خراسان به بهانه سالروز درگذشت زنده یاد «حاتمی» با «امیرسلیمانی» هم کلام شده و خاطرات او را مرور کرده است.

متن گفتگوی روزنامه خراسان با سعید امیرسلیمانی را‌ بخوانيد:

*چگونه با زنده یاد «علی حاتمی» آشنا شدید؟
**از زمان مجموعه «داستان های مولانا» رفاقت مان شکل گرفت. من، جمشید مشایخی، بهروز به نژاد، آقای عباس مغفوریان و علی دور هم جمع شده بودیم تا این مجموعه را بسازیم. آخرهای این مجموعه از شمال برمی گشتیم که من، مشایخی و علی تصمیم گرفتیم «ناصرالدین شاه و کریم شیره ای» را بسازیم که محقق نشد، بنابراین «سلطان صاحبقران» را ساختیم و از همان مقطع تا زمان مرگش رفاقت مان ادامه داشت.

*علاوه بر رفاقت کاری، به شکل خانوادگی هم با هم رفت و آمد داشتید؟
**بله. به قول خانمم ما بیشتر از لحاظ خانوادگی با علی رفت و آمد داشتیم یعنی ۳ یا ۴ شب خانه یکدیگر بودیم، لیلا و کمند تقریباً همسن و هم بازی بودند.

**چرا با گذشت سال‌ها از فوت «علی حاتمی» هنوز محبوب است و حتی مورد توجه نسل جدید که او را ندیده اند، ولی آثارش را مشاهده می‌کنند، قرار گرفته است و از او به نیکی یاد می شود؟
**یک دلیل دارد و آن هم این است که «علی حاتمی» از کسی تقلید نکرد و الگویی نداشت و کار خودش را می‌کرد، با تمام وجودش کار می کرد، قلم توانا و تخیل خوبی هم داشت و  فکر می کرد و تخیلات ذهنی اش را می نوشت، حتی بعضی از چیزها با واقعیت تضاد داشت ولی می‌نوشت. مثلاً در «سلطان صاحبقران» ناصرالدین شاه و ملیجک در شمال گم می شدند، آن ها به پیرمردی بر می خوردند که نقش پیرمرد را من بازی کردم. این قسمت که تعریف کردم در واقعیت وجود نداشت. علی چون دلی می‌نوشت و می‌ساخت مخاطب با او ارتباط نزدیکی برقرار می کند و دوستش دارد.

*کدام اثر زنده یاد «علی حاتمی» در ذهن تان جا خوش کرده است؟
** «سوته دلان» را نسبت به دیگر آثارش بیشتر دوست داشتم. او برای ساخت این فیلم خیلی زحمت کشید و چون من همیشه در کنارش بودم به سختی های این کار واقف هستم.

**جایی خواندم که علی حاتمی هیچ‌گاه با فیلمنامه کامل سر صحنه نمی‌رفت و فیلم نامه‌هایش را سر صحنه می‌نوشت، صحت دارد؟
**درست است که فیلم نامه کامل نداشت اما تمام فیلمنامه را در ذهنش داشت و معتقد بود که آخرین چیزی که به ذهنش می رسد، درست ترین است، مثلاً در “سوته دلان” نصفه شب به من زنگ می زد و مونولوگ طولانی می گفت تا بنویسم و حفظ کنم و فردا جلوی دوربین بروم‌. علی معتقد بود اگر فیلمنامه کامل بنویسد برایش کهنه می شود و همیشه دنبال نو بود، برای همین می‌گویند سناریوی کاملی نداشت.

*سریال «هزار دستان» لقب بزرگ‌ترین پروژه «علی حاتمی» را به دوش می‌کشد و او برای ساخت این سریال شهرک سینمایی غزالی را ساخت. در مورد آن چیزی به یاد دارید؟
**بله، من و علی قرار شد این شهرک را بسازیم، سپس دو طراح از ایتالیا آوردیم و قرار بود این شهرک در پایین باشگاه انقلاب ساخته شود که با انقلاب مصادف شد و تلویزیون پیشنهاد داد شهرک را در زمینی که در جاده کرج دارد، بسازیم. وقتی طراحان ایتالیایی رفتند «علی حاتمی» طراحی شهرک را به آقای خاکدان که یکی از بزرگ ترین دکوراتورهای آن مقطع بود، سپرد. من تمام عکس های لاله زار را از اسناد ملی درآوردم و در اختیار طراح قرار دادیم و شهرک سینمایی ساخته شد. چون مالک زمین تلویزیون بود شهرک در اختیار آثار مختلف قرار گرفت.

*به یاد دارید که در چند اثر «علی حاتمی» بازی کردید؟
** چون با علی رفیق بودم در همه کارها در کنارش بودم، نقش من را می گذاشت آخر بگیرد و وقتی فیلم طولانی می شد می گفت سعید ولش کن یا در اثری می گفت سعید بیا این نقش را بازی کن تا نقش خودت برسد، بعد می رفتم و بازی می کردم. در «هزار دستان» نقش پدر زری خوشکام را به من سپرد تا نقش ام برسد اما سریال طولانی شد و نقش ام از بین رفت. در «کمال الملک» می خواستم نقش سفیر ایران در عراق را بازی کنم و حتی دکورش هم زده شد ولی چون سریال طولانی شد و بودجه کم آمد و علی زورش به من می رسید، نقش ام را حذف کرد.

*بارزترین ویژگی «علی حاتمی»  چه بود؟
** بدترین خصوصیت اش این بود که بسیار حسود بود، او معتقد بود هنرمند باید حسود باشد و من مخالفت می کردم و بارزترین حس علی مهربانی اش بود.

*وقتی زنده یاد حاتمی بیمار شد چه حسرتی در دل داشت؟
** یک سال و نیم قبل از فوتش که علی بیمار شد بین‌مان کدورتی پیش آمد که قطع رابطه کردم تا این که یک روز صبح ساعت هفت و نیم خبر فوتش را به من دادند که خیلی ناراحت شدم و به خانه اش رفتم. مرتضی شایسته آن جا بود و گفت دیشب علی به من گفت که از سعید حلالیت بطلب.آن جا به آقای شایسته گفتم وقتی خبر فوتش را شنیدم، حلالش کردم.

*آخرین سکانس از دیدارتان با زنده یاد «علی حاتمی» در بهشت زهرا چگونه گذشت؟
** این را بگویم که اصلاً اشک نمی ریزم ولی وقتی در بهشت زهرا علی را دیدم بغض ام ترکید و آن چنان گریه می کردم که زری خانم همسرش می خواست مرا آرام کند و نمی توانست. الان هم ناگهان آن لحظه در ذهنم تداعی شد.

*در پایان مصاحبه یک خاطره برای مان تعریف کنید.
** در آن زمان زیاد به خارج از کشور می رفتم. یک بار علی گفت بیا برویم به آلمان و یک ماشین بخریم و بیاوریم. برادرم در آلمان پزشک است و با علی به آلمان سفر کردیم. علی روز دوم گرفتار غم غربت شد، به خانه اش زنگ زد و وقتی با زری و لیلا صحبت کرد دلش برای آن ها تنگ شد و گفت می خواهم بروم و نمی مانم. او به ایران برگشت و ماشین هم نخرید و من تنها در آلمان ماندم.

سینماروزان/زهرا دمزآبادی: سریال نمایش خانگی «اهل هوا» به کارگردانی کریم لک زاده و تهیه کنندگی علی مجیدی به پایان فیلمبرداری رسید.

به گزارش سینماروزان فیلمبرداری سریال نمایش خانگی «اهل هوا» به کارگردانی کریم لک‌زاده و تهیه کنندگی علی مجیدی که مدتی پیش و در سکوت خبری کلید خورده بود، به تازگی به پایان رسیده و نخستین عکس از این پروژه رونمایی شد.

این مینی سریال ۶ قسمتی که در ژانر وحشت و رمزآلود ساخته شده، روایتگر داستانی پر ابهام است که به قلم فرناز زارعیان و کریم لک زاده به نگارش درآمده و به تازگی مراحل فنی خود را برای پخش از یکی از پلتفرم های معتبر آغاز کرده است.

بازیگرانی که در این سریال نقش آفرینی می کنند، عبارتند از: پژمان بازغی، همایون ارشادی، نوشین مسعودیان، حامد نجابت، رها سلیمانی، ماهان عبدی، تاجیه صوباتی، اصلان شاه ابراهیمی.

کریم لک زاده پیش از کارگردانی آثاری چون: «قمار باز»، «دختری در میان اتاق»، «کله سرخ»، «قیچی» ، «ماچ سینمایی» و «شیرجه بزرگ» را در کارنامه خود دارد.

علی مجیدی تهیه کننده این اثر هم به تازگی در فیلم سینمایی «ملاقات خصوصی» به کارگردانی امید شمس و تهیه کنندگی امیر بنان به عنوان مجری طرح و سرمایه گذار حضور داشته است.

سینماروزان/هاتف مظفری: مدیرعامل موسسه بهمن سبز می‌گوید، بواسطه بازسازی‌ها و ساخت سالن‌های جدید، میانگین کیفیت نمایش و صوت و تصویر سالن‌ها در تهران و شهرستان‌ها را ارتقا دادیم و این زمینه فراهم شده است تا بتوانیم در شهرستان‌ها نیز با کیفیت قابل قبول و خوبی جشنواره فیلم فجر را برگزار کنیم.

به گزارش سینماروزان سید مصطفی حسینی مدیرعامل موسسه بهمن سبز، درباره میزان آمادگی سینماهای این موسسه برای حضور در جشنواره فیلم فجر گفت: موسسه «بهمن سبز» حوزه هنری طی یک سال اخیر با پیگیری و طرح مطالبات سینماداران در سطوح مختلف برای بازگشایی و احیای چرخه سینماها تلاش بسیاری کرد و علیرغم تعطیلی سینماهای بخش خصوصی کوشش کرد تا این هنر زنده بماند. در حال حاضر و در فاز دوم طرح توسعه ما 144 پرده در 59 سالن سینمایی در حال خدمات‌دهی به مخاطبان سینما داریم که در این مدت ساخته یا بازسازی شده‌اند و به زودی نیز تعداد دیگری سالن در شهرهای مختلف افتتاح شده و آغاز به کار می‌کنند. درطی این سال‌ها موسسه بهمن سبز همواره در زمان برگزاری جشنواره فیلم فجر، به عنوان مهم‌ترین رویداد سینمایی کشور همراه با سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است، سال گذشته با ۲۵ سینما جمعا در 15 استان کشور میزبان مخاطبان خود بودیم و امسال نیز با توجه به حذف پنجاه درصدی ظرفیت سالن‌ها با صددرصد ظرفیت خود در تهران و استان‌های کشور آماده خدمت‌رسانی به علاقمندان سینما هستیم.

او همچنین درباره تاثیر ساخت سالن‌های جدید و باکیفیت در رونق بخشی جشنواره نیز اظهار کرد: ساخت سالن‌های جدید و یا بازسازی سالن‌های قدیمی در شهرها و استان‌ها بسیار در جذب مخاطب تاثیرگذار است، بخصوص سینماهایی که مصادف با ایام جشنواره افتتاح می‌شوند، می‌توانند کمک بسزایی در رونق جشنواره داشته باشند. به واسطه ارتقای سالن‌ها می‌توانیم کیفیت جشنواره را بالا ببریم چرا که جشنواره فیلم فجر رویداد بسیار مهمی است و صاحبان آثار دوست دارند برای اولین بار در جشنواره آثارشان با کیفیت دیده شود، به‌واسطه بازسازی‌ها و ساختی که داشتیم این فرصت فراهم شده تا بتوانیم در شهرستان‌ها نیز با کیفیت قابل قبول و خوبی جشنواره را برگزار کنیم و آثار را به نمایش بگذاریم چون حق مخاطبان شهرستانی است که آثار را با بهترین کیفیت ببینند.

حسینی در ادامه درباره سامانه گیشه 7 نیز توضیح داد: این سامانه در حال حاضر مشغول خدمات‌دهی به مخاطبان سینماست و ما این آمادگی را داریم که با زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های فنی که در اختیارمان قرار دارد، در بخش فروش بلیت آنلاین نیز همراه چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر باشیم.

سینماروزان/میلاد جلیل‌زاده: ترکش‌های اظهارات یکی دو نماینده مجلس علیه برخی آثار سینمایی ادامه دارد.

سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی در گفتگویی با روزنامه فرهیختگان انتقادات تندی را طرح کرده علیه جریانی که قصد دارد با دوقطبی سازی در کشور، کاسبی کند.

متن گفتگوی سجاد نوروزی با روزنامه فرهیختگان را بخوانید:

*در بیانیه اتحادیه تهیه‌کنندگان که واکنشی نسبت به اظهارات نماینده مجلس بود، آمده که «ما از این آقای نماینده مجلس توقع همدلی و رسیدگی به مسائل اقتصادی و معیشتی نداریم، تنها متاسفیم که به‌عنوان نماینده مجلس به‌جای حمایت و تشویق فیلمسازان، سینماگران و کارآفرینان به‌دنبال تهدید و تخریب پیکره نجیب سینمای ایران هستند» ابتدا از اینجا شروع کنیم که آنچه باعث می‌شود از کمیسیون فرهنگی مجلس توقع رسیدگی به مشکلات معیشتی سینماگران نرود، چیست؟

ظاهرا کمیسیون فرهنگی مجلس طی این دوسال تعطیل بوده است؟؟؟ در این مدت که خاک مرگ بر سینمای ایران پاشیده شده بود و قریب به 30 هزار نفر از پرسنل و خانواده‌های کارکنان سالن‌های سینما در مضیقه وحشتناک بودند و خیلی‌ها تغییر شغل دادند، حتی یک‌صدا از کمیسیون فرهنگی مجلس، چه از رئیس و چه اعضا نشنیدیم. چرا؟؟ خود من در یک برنامه رادیویی مستقیما رئیس کمیسیون را مورد خطاب قرار دادم و گفتم هیچ‌طرحی برای مواجهه ما با شرایط فعلی ندارید و این زیرساخت‌های فرهنگی بر اثر کرونا تخریب می‌شود. وعده دادند جلسه‌ای برگزار می‌کنیم و با هم صحبت خواهیم کرد که این جلسه هیچ‌گاه برگزار نشد. تعجب می‌کنم یک جریان و تفکری در کشور وجود دارد که از ابتدای انقلاب تا الان، فقط برای نظام و مردم هزینه درست کرده و بدون هیچ‌خروجی مشخصی در هر حوزه‌ای بوده است. در حوزه فرهنگ هم که ایشان گشاده‌دستانه داد سخن سر داده و تمام نظام‌های حاکم بر کشور و نظام‌های حاکمیتی را که منجر به صدور پروانه نمایش می‌شوند، زیرسوال برده است، جالب است که از ایشان سوال شود نتیجه حضور دوساله شما در کمیسیون فرهنگی برای فرهنگ و هنر کشور چه بوده است؟ غیر از هزینه برای انقلاب و نظام چه کرده‌اید؟ غیر از اینکه اینجا را دوقطبی کاذب کنید و مردم و نخبگان را رودرروی هم قرار دهید، چه کرده‌اید؟

*به‌طور مشخص درخصوص وظیفه کمیسیون فرهنگی در قبال معیشت این قشر بفرمایید که اقدامی انجام شده است؟

خیر، هیچ‌کاری برای معیشت اهالی سینما انجام نداده‌اند. از رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس تاکنون یک اظهارنظر فرهنگی شنیده‌اید؟ این از عجایب روزگار است.

*اینکه قرار بود جلسه‌ای برگزار کنند، یعنی متوجه بودند چنین معضلی وجود دارد؟

بله، روی آنتن رادیو بیان شد و آن برنامه سینمامعیار در آرشیو صداوسیما موجود است. من به‌شدت تاختم و اعتراض کردم و شخص آقاتهرانی را به‌عنوان یک شهروند مورد خطاب قرار دادم. سوال من این است که ایشان تنها وظیفه دارند بر صندلی جلوس کنند یا باید کنش فرهنگی هم داشته باشند؟ نقش ایشان در فضای فرهنگی کشور کجاست؟ در مجالس قبلی هم که این سمت را داشتند درباره کتاب، رمان، ادبیات، صنعت نشر و … اظهارنظری داشته‌اند؟ نقش ایشان به‌عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس چیست؟

*اعضای کمیسیون فرهنگی چقدر با اهالی فرهنگ و هنر در ارتباط هستند. آیا شده که شما با یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی بتوانید رابطه بهتری داشته باشید و از این طریق مسائل را پی بگیرید؟

خیر، در کمیسیون فرهنگی آمده‌اند و هرازگاهی اظهارنظر شاذی می‌کنند و برای مملکت و مردم هزینه درست می‌کنند. هیچ‌رابطه‌ای با هیچ‌کدام ندارم. من در این کشور مولف، سینمادار، مستندساز، مدیر فرهنگی در مدیریت شهری و … بودم و در هیچ‌دوره‌ای به یاد ندارم با این اعضا ارتباطی داشته بوده باشم.

*فکر می‌کنید کمیسیون فرهنگی از نظر ساختاری کمیسیون ضعیفی است؟

کمیسیون ضعیفی نیست ولی مجلس هم شأنی برای این کمیسیون قائل نیست. من از رئیس مجلس هم به‌عنوان شهروند گله دارم. رئیس مجلس هم بر شأنیت کمیسیون فرهنگی تاکید نمی‌کند.

*اینطور که می‌فرمایید، ظاهرا کمیسیون فرهنگی در ساختار فرهنگی کشور نقش چندانی بازی نمی‌کند.

بله، نقش را افراد تعیین می‌کنند. وقتی رئیس کمیسیون و اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس قوی باشند و مجدانه نظارت‌های خود را دنبال کنند و درپی اقدامات نمایشی نباشند، اتفاق دیگری می‌افتد. این را در کمیسیون‌های دیگر شاهد هستیم، به‌طور مثال آقای ذوالنور در کمیسیون امنیت ملی دارای نقش فعالی بود و این نقش دیده می‌شد.  به‌هرحال اظهارات آقای نوباوه هم به‌نوعی فعالیت یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی به‌حساب می‌آید…ایشان باید اجازه دهد جوهر حکمی که وزیر ارشاد برای ایشان زده خشک شود و دو فیلم ببیند و بعد اظهارنظر کند. آقای نوباوه کجا فیلم دیده که اینچنین اظهارنظر کرده است؟

*البته این به‌معنای دفاع از کیفیت فیلم‌های امروز سینمای ایران نیست…

بله، من در مصاحبه‌های مختلف به آسیب‌شناسی این موضوع پرداخته‌ام. نظام تولید در ایران مشکلات اساسی دارد که بخشی به حاکمیت مرتبط است و بخشی به صنوف سینما مرتبط است.

*این مساله را تقریبا همه قبول دارند. حالا با توجه به این وضع، چیزهایی از قبیل اظهارات آقای نوباوه و به‌طور کلی‌تر رفتارهای رادیکال به افزایش سطح کیفیت کمکی می‌کند؟

خیر، این افراد جنگ حیدری- نعمتی راه می‌اندازند و در این میان، اصلی‌ترین قربانی، کیفیت آثار و استاندارد آنهاست. این وضع باعث می‌شود بحث‌های کارشناسی کنار برود. دعوای دوقطبی و دعوای انگیزشی راه می‌افتد و همین راهی به مبتذل بودن آثار باز می‌کند. در یک مناظره با آقای نوباوه حاضر هستم هر زمانی درباره این مساله صحبت کنیم که این اظهارات به بالا بردن سطح کیفیت آثار فرهنگی در ایران کمک می‌کند یا خیر. نتیجه‌ این اظهارات این است که همه یک‌قدم به‌سمت کمدی‌های سطحی و بی‌مایه می‌روند.

*تماشاگر را به این نوع آثار حریص می‌کند.

بله، درحال‌حاضر حتی فیلمسازهای حزب‌اللهی و انقلابی با مساله ممیزی مشکل دارند. مساله ممیزی در کشور به‌نوعی است که باید با عقل جمعی حل شود، منتها با این اظهارات، همه به این سمت سوق پیدا می‌کنند که کار بی‌دردسر بسازند تا به کسی برنخورد؛ کاری ارزان در جلوه اجتماعی یا کمدی سخیف درمی‌آید.

*ریسک کار را به این شکل بالا می‌برند.

بله، برنامه این است که ریسک کار را بالا ببرند. آقایان یک‌بار برای همیشه براساس اقداماتی که شده یک تعریفی از سینما، تئاتر و هنر ارائه دهند تا بدانیم تعریف اینها از هنر چیست و چه کارکردی برای هنر قائل هستند. نه اینکه روخوانی صحبت‌های رهبری و امام را داشته باشند. ما خودمان بهتر از این آقایان بلد هستیم به متن اصلی رجوع کنیم و لازم نیست اینها مفسر صحبت‌های رهبری و امام باشند و ما خودمان این صحبت‌ها را بهتر می‌دانیم. اینها فهم فردی خود از مقوله فرهنگ و هنر را بیان کنند. دیگر نمی‌توان بعد از 40 سال از انقلاب، هزینه یک‌سری کج‌فهمی‌ها را پرداخت.

*مرجع شکایات اهالی سینما کجاست؛ وزارت ارشاد، مجلس، قوه قضاییه یا نهادهای دیگر؟

غیر از رهبری در این مملکت هیچ‌کسی شأنیتی برای فرهنگ قائل نیست.

*در مسائل خرد باید به‌جایی رجوع کنید.

هیچ‌جایی فعلا وجود ندارد. جلساتی که رهبری طی این سال‌ها با اهالی فرهنگ و هنر تشکیل دادند یک‌هزارمش را نهادهای دیگر تشکیل ندادند.

*اگر مساله‌ای ایجاد شود برای شکایت به کجا می‌روید؟

هیچ‌جا و هیچ‌مساله‌ای وجود ندارد. ارشاد در گیرودار چینش نیروهای جدید است و آنقدر وظایف بروکراتیک بر سر آنها آوار شده که نمی‌تواند به وظایف محتوایی خود برسد برای بقیه نیز مهم نیست.

*یعنی عملا هیچ‌مرجعی برای بازتاب مسائل ندارید؟

هیچ‌جایی وجود ندارد، مگر اینکه مسائل را در عریضه‌ای به رهبری انتقال دهیم. هیچ‌کسی در این کشور دلسوز فرهنگ و هنر نیست غیر از رهبری! این را به‌صراحت بیان می‌کنم که حتی در روسای قوا هم این دلسوزی وجود ندارد و در همه ادوار چنین بوده است. هیچ‌کسی برای فرهنگ شأنیتی در این کشور قائل نیست.

*تجربه‌ای از «اخراجی‌های 3» و «جدایی نادر از سیمین» داشتیم که تصور می‌شد اگر مقابل هم قرار بگیرند و دوقطبی ایجاد شود، به رونق فضای سینما کمک می‌کند…

کار ابلهانه‌ای بود.

*بله، می‌شود نتیجه گرفت که در درازمدت رونقی به کیفیت داده نشد…

فقدان تنوع ژانر در این سینما موجب آسیب است و از این فقدان رنج می‌بریم. کسی همچون آقای فرهادی با همه نقدهایی که من دارم، یک مدل فیلمسازی و ده‌نمکی هم یک مدل فیلمسازی دارد. این تنوع ژانر است و در مفاهیم کلان این تنوع موضوعیت پیدا می‌کند. مشکل اصلی این است که تنوع ژانر نداریم.

*این دوقطبی‌سازی‌ها چه نتیجه‌ای داشته است؟

بنده به‌عنوان کسی که دیدگاه سیاسی دارم می‌گویم آقایان با این دوقطبی‌سازی مملکت را تحویل لیبرال‌ها داده‌اند و فکر می‌کنم این بار تصمیم دارند تحویل آمریکا دهند؟؟؟

*طیفی هست که ماهیت وجودی خود را در این می‌بیند.

هم در جریان لیبرال -که ابا دارم اسم اصلاحات روی آن بگذارم- و هم در جریان این‌سو افرادی هستند که حیات آنها در نزاع و دوقطبی است. اگر نزاع نباشد محلی از اعراب در کشور ندارند و باید از کشور بروند. اگر قرار است موجودیت داشته باشند، هم در جریان اصولگرا و هم در جریان اصلاح‌طلب موجودیت خود را به نزاع وابسته کرده‌اند.

*طبق گفته شما، یک فرد کناره‌گیر از مساله سیاسی نیستید و همزمان علیه دوقطبی صحبت می‌کنید. وقتی می‌گوییم دوقطبی نباشد، منظور چیست؟

ضمن تاکید بر مواضع اخلاقی، اصولی و انقلابی که اصول این انقلاب رحمت بود، چرا تلاش داریم چیز جدیدی ایجاد کنیم؟ انقلاب ما دنباله‌روی انبیا و مکاتب اهل‌بیت(ع) بوده است. در کجای مکتب اهل‌بیت(ع) نزاع و دوقطبی سازی اجتماعی وجود داشت؟ فرمان حضرت امیر(ع) به مالک اشتر این است که رعیت متشکل از طبقات مختلف است و با هر طبقه باید با زبان خود آن صحبت کرد. در کجا مکتب و سیره اهل‌بیت دوقطبی‌سازی بود؟ کجای مکتب امام و رهبری این دوقطبی سازی وجود دارد؟ من می‌گویم اینها با اسلام و دین نسبتی ندارند.

*این دوقطبی چطور ساختار ما را به انحراف کشانده است؟

عین این تندروی‌ها در جریان‌های لیبرال هم هست. اتفاقات سال 88 و قبل‌تر در دهه 60 و تمام نزاع‌های اجتماعی که از صدر مشروطه در کشور ما به راه افتاده و به‌طور مشخص در دوران جدید از سال 76 فصل جدیدی را باز کرد، چه بود؟ یک‌سوی قضیه رویه روشنفکری و لیبرالی بود و سوی دیگر کارهای این‌چنین که حالا می‌بینیم. اینها دو روی یک سکه هستند. افراط در این مملکت دو روی یک سکه است که شاهد هستیم چه بلایی بر سر این کشور آورده است. از سال 76 تا الان جریانی تلاش دارد کشور را با  دو لبه تیغ متجددان و متحجران ذبح کند. تا چه زمانی قرار است مملکت بین این دو قشر و دعوای بین این دو باشد؟ اگر یکی از این دو قشر نباشند دیگری حیاتی ندارد. این دو حیات یکدیگر را تضمین می‌کنند و کشور را به گروگان گرفته‌اند.

سینماروزان/کیوان بهارلویی: نشست خبری پانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» با حضور محمد حمیدی‌مقدم دبیر این رویداد برگزار شد.

حمیدی مقدم در ابتدای این نشست با مروری بر تجربه برگزاری متفاوت جشنواره چهاردهم و ضمن اشاره به برگزاری دوره پانزدهم به‌صورت آنلاین و فیزیکی توضیح داد: امسال با توجه به پیش‌بینی هایی که از نظر کرونا، وضعیت معیشتی، سرمایه گذاری بخش‌های دولتی و خصوصی داشتیم، باید روند نزولی در ارایه آثار می‌داشتیم که همین هم شد، تعداد آثار کمی افت داشت، امسال برای اولین بار نمایش اول فیلم را شرط کرده‌ایم، خواه ناخواه برخی از مستندها دیگر امکان شرکت نداشتند. بنابراین تعداد اثر واجد شرایط برای ورود به جشنواره کاهش پیدا کرده است.

حمیدی مقدم درباره پخش و نمایش فیلم‌های مستند در این دوره از جشنواره بیان کرد: در دو سالی که در مرکز هستم بحثی را در زیرساخت‌های توسعه مخاطب سینمای مستند داشتیم این تحول در بخش بازرگانی ما هم رخ داد به همین دلیل «اکران حقیقت» راه‌اندازی شد. احساس من این بود که با تراکمی از فیلم‌های مستند رو به هستیم به دلیل کرونا و بسته بودن سینما نمی‌توانستیم به شکل فیزیکی این موضوع را داشته باشیم. به سمت پلتفرم‌های برخط رفتیم. یک موضوع دیگر شکل حمایتی مرکز در کنار تولیدات صد درصدی ما بود. اگر این روند ادامه داشته باشد می‌توانیم از تعداد بیشتری از فیلم‌ها حمایت کنیم. این برنامه‌ها در سیاست‌های آینده ما هستند.

وی گفت: حرکتی که به رشد سینمای مستند کمک می‌کند در هر دوره‌ای قابل پیگیری است و «اکران حقیقت» گزینه جدا و جذاب برای سینماگران ماست با رفع شدن بیماری کرونا هم پاتوق‌های فرهنگی به شکل فیزیکی به این طرح اضافه می‌شوند.

حمیدی مقدم درباره سهم مستندهای سیاسی از ویترین جشنواره پانزدهم و گلایه برخی مستندسازان از حذف آثار خود عنوان کرد: در شورای سیاستگذاری جشنواره پانزدهم مقرر شد به سمت گروه مشاوران برویم. مسیر آن هم داشت طراحی می‌شد اما با بررسی کارشناسی که داشتیم با مسئله تعارض منافع برخورد کردیم چون مرکز متولی اصلی این رویداد است در نتیجه گروه مشاوران هم می‌توانست شبهاتی را ایجاد کند. بنابراین خیلی سریع جلسه‌ای طراحی شد و به عنوان دبیر که این اختیار را داشتم دیدم این موضوع به نفع مستندسازان نیست، برای همین به سمت گروه‌های انتخاب رفتیم.

وی ادامه داد: تنها جایی از دنیا که جشنواره‌ها با گروه‌های انتخاب شکل می‌گیرد ما هستیم. هیچ جشنواره‌ای در جهان درباره انتخاب‌ها جواب نمی‌دهد. دوستان هم می‌دانند وقتی به جشنواره‌های جهان مراجعه می‌کنند دو جواب می‌گیرند؛ یا انتخاب شده با نشده است. هیات‌های انتخاب همیشه بحث و جدل داشته‌اند. بنابراین باید بگویم قواعد یک جشنواره را باید پذیرفت. گروه‌های انتخاب همیشه با خود یک سلیقه می‌آورند با احترام به همه مستندها باید بگویم انتخاب به هر حال سلیقه‌ای با خود دارد. فیلمی نبوده است که از شورای انتخاب ما امتیاز گرفته باشد و نیامده باشد.

حمیدی مقدم در پاسخ به دیگر درباره انتقادات مطرح شده نسبت به بخش «آوینی» هم گفت: بخش شهید آوینی یک بخش جنبی یا سنجاق شده نیست. برخی دوستان با گفتمان ناصحیح شبهه ایجاد می‌کنند. اگر دوستان ما سری به جشنواره‌های مختلف زده باشند، چنین چیزی را می‌بینند. آثار این بخش ضعیف نیستند. برای تاکید بیشتر یک بخش ویژه تشکیل شده است. از دو سال پیش به غنای این بخش افزوده شده و شاهد فیلم‌هایی هستیم که در حوزه تکنیک و محتوا نوآوری داشتند و برخی از آن‌ها توانستند در بخش ملی باشند.

دبیر این رویداد درباره بخش بین‌الملل هم اظهار کرد: جشنواره همیشه درگاهی است برای فیلم‌های بین‌المللی که شاید خیلی‌ها نتوانند آنها را ببینند. ما حق نمایش قانونی فیلم‌ها را پرداخت کرده‌ایم و امسال هم سعی کردیم گنجینه خوبی را آماده کنیم. مثلاً فیلم «انتقام» از کشور سوییس است که ده جایزه بین‌المللی گرفته است. امسال دوستان ما خیلی تلاش کردند امتیاز نمایش فیلم‌های بین‌المللی را در پلتفرم‌ها بگیرند چون این موضوع هم قواعد خود را دارد اما این مسیر هم طی شد.

وی افزود: در شورای برگزاری این دوره با توجه به فراگیری کرونا تصمیم گرفتیم بحث‌های جنبی را کم کنیم چون این انتقاد مطرح شده بود که بخش کرونا قوی نبوده است. همچنین بخش کارآفرینی هم چنین بود و جشنواره را از استاندارد خود خارج می‌کرد. امسال این سیاست را داشتیم که اگر این مفاهیم در فیلم‌های متقاضی مستتر است آن‌ها را مورد توجه قرار بدهیم.

حمیدی‌مقدم درباره تعداد آثار مورد حمایت مرکز گسترش در میان مستندهای این دوره از جشنواره بیان کرد: ۲۲ اثر ما متقاضی شرکت در جشنواره بود و ۱۲ اثر ما به جشنواره راه پیدا کرده است. فکر می‌کنم ترکیب جشنواره امسال متنوع است. بخش خصوصی هم توانسته این مسیر را ادامه بدهد و خوشحالم افراد به شکل شخصی مستند تولید می‌کنند اما می‌دانم که مشکلاتی دارند و باید آسیب‌شناسی شود. مجموعاً مراکز فرهنگی مختلف در این دوره هم حضور دارند.

وی درباره مهمترین چالش مدیر بعدی این مرکز گفت: درباره جشنواره باید بگویم باید درباره این بحث شود که «چگونه می‌توانیم بی‌واسطه درباره مستندسازان صحبت کنیم». تجربه من این بود که فشار بیش از حدی به تیم برگزارکننده و دبیر وارد می‌شود که طاقت‌فرساست پیشنهاد من این است که حتماً جلسات کارشناسی داشته باشیم. به خیلی از دوستان و مستندسازان بیرون از جشنواره ظلم می‌شود چون فکر می‌کنند آن‌ها کردیتی دارند.

درباره حذف مستند «خلیج فارس» به کارگردانی رامین اردستانی از جشنواره بیان کرد: قرار بر این ندارم که مصداقی درباره فیلمی صحبت کنیم این قاعده هیچ جشنواره‌ای در دنیا نیست. هر لیستی که بیرون می‌آید همان لیستی است که با کم و کیف آن جشنواره مطابقت داشته است. این لیست نظر نهایی هیات‌های انتخاب بوده است من خودم دقت در جزییات دارم و این شاید مقداری همکاران من را آزرده کرده است. تمام گفتگوها انجام شد. اولین جایی بودیم که با ابتکار معاونت مستند به شکل علمی، نمره و ارزشگذاری انجام دادیم. هیچ کجا این چنین نیست همه اینها سندنگاری شده و امتیازات موجود است. هیچ دخل و تصرفی در اینها نداشتیم. به هیچ وجه «خلیج فارس» در بخش ثبت‌نام، حضور نداشت فیلمسازی که این نکته را مطرح کردند به خاطر اینکه فکر می‌کردند باید در فجر شرکت کنند، بعد از پایان زمان برای ثبت‌نام مراجعه کردند. اما این کار بازبینی شد تا در بخش نمایش‌های ویژه به نمایش دربیاید اما باز هم آماده نبود به شکل دمو و تریلر بود اسناد این موضوع موجود است اخبار مخابره شده درباره آن صحت ندارد. فیلم حتی برای بخش خارج از مسابقه هم انتخاب نشد.

وی در پاسخ به سوال دیگری درباره امیدآفرینی در آثار مستند جشنواره امسال گفت: قطعاً نگاه به امید و شادابی در فیلم‌های مستند با وجوه دیگر سینما متفاوت است. اما بیش از امید، کاوش و تحقیق و جسارت فیلمساز اهمیت دارد و این مد نظر مرکز است اما اینکه چگونه امید و شادابی به فیلم‌ها تزریق شود به وضعیت جامعه بستگی دارد اما در این وضعیت بیماری و معیشتی باید به این موضوع هم توجه کنیم آنچه نیاز داریم از ایران امروز به جهان مخابره شود، همین زندگی امروز ما با وجود همه این مشقات با امید به آینده است.

حمیدی مقدم بیان کرد: در این هیاهو که برای برخی از فیلم‌ها ایجاد می‌شود می‌بینیم که در عمق آنها چیزی از کاوش وجود ندارد. اگر نگاه دغدغه‌مند و خراش دهنده‌ای در مسایل اجتماعی و.. در فیلم‌ها بود ما حتماً به دنبالش بودیم. ما برای نگاه‌های شجاع مشتاق هستیم که به حوزه‌های اجتماعی، سیاسی و … ورود کنند. به طوری که دبیر جشنواره گفتگوهایی با ارگان‌ها برای نمایش این آثار داشته باشند، اما ما از این فیلم‌ها نداشتیم. فیلم‌ها لایه‌های امن برای خود تعریف کرده‌اند.

دبیر این رویداد درباره حضور فیلم‌هایی با موضوع کرونا در جشنواره امسال هم گفت: ما امسال بخش کرونا را به صورت ویژه نخواهیم داشت اما به لحاظ ارج گذاشتن برای فیلمسازانی که دوباره خطر کرده‌اند، دوباره بعد از انتخاب‌ها یازده فیلم کرونایی را در مسیر جشنواره گذاشتیم. فیلم‌های مستند در طول سال‌های زیادی ساخته می‌شوند من خبر دارم مستندسازان بزرگی در این حوزه دارند کار می‌کنند و امیدوارم در سال‌های آینده فیلم‌های خوبی در این حوزه داشته باشیم.

وی در بخش دیگری از این نشست گفت: به لحاظ کیفی جشنواره‌ها در چند رده تعریف می‌شوند. جشنواره‌های معتبر برای فیلمسازان مشخص است. در رشد و تعالی سینمای مستند، جشنواره‌ها خیلی تاثیر ندارند. ارتباط فیلم با یک گروه سیصد چهار صد نفره دردی را از سینمای ما دوا نمی‌کند. اگر ببینیم فیلمی در کشور تاجیکستان در دو شبکه یا در کشورهای دیگر به نمایش دربیابد جذاب‌تر از حضور در جشنواره‌هاست اما با این حال جشنواره‌ها هم کار خود را می‌کنند.

حمیدی مقدم تأکید کرد: ما امسال خیلی فیلم چالش برانگیزی نداریم. البته ممکن است بعد از نمایش چالش‌هایی از سوی مخاطبان ایجاد شود. جشنواره‌ها محل کشف‌ها و حرکت‌های هیجانی است.

وی افزود: ما برای احترام به صاحبان آثار این مرارت را به خرج دادیم که به صورت محدود فیلم‌ها به صورت فیزیکی به نمایش دربیایند. سال گذشته چند مسیر برای ورود به سایت برای تماشای فیلم داشتیم اما دوستان امسال تنها از سایت جشنواره می‌توانند به همه محتوای جشنواره دسترسی پیدا کنند که این استاندارد است امکان خرید بلیت را برای این گذاشتیم که عایدی آن به سینماگران باز گردد. با همکاری خوب مدیرعامل موزه سینما سه سانس را برای نمایش فیلم‌های بلند و منتخب در موزه سینما خواهیم داشت.ورکشاپ‌ها و کارگاه‌های آموزشی هم داریم که به نظرم بخش خوبی است.

دبیر جشنواره درباره قیمت‌گذاری بلیت‌های این دوره هم توضیح داد: قیمت بلیت‌ها ۶ هزار تومان برای فیلم کوتاه، ۸ هزار تومان فیلم نیمه بلند و ۱۲ هزار تومان برای بلیت فیلم بلند است.

وی در ادامه گفت: ما سه بزرگ‌داشت با حضور استادان سینمای مستند داریم‌. دو بزرگداشت برای ارد عطارپور، ابراهیم مختاری که ما فیلم «زعفران» استاد مختاری را با همکاری فیلمخانه ملی مرمت کردیم که نمایش درمی‌آید. همچنین بزرگ‌داشت آقای حبیب والی‌نژاد را هم خواهیم داشت.

حمیدی‌مقدم در پایان این نشست گفت: آرزو می‌کنم سینمای مستند ما همانطور که پیشتاز و رو به رشد بوده و عکس‌العملی سریع داشته باز هم پیشرفت کند. فشار و مطالبه زیادی روی «سینماحقیقت» وجود دارد. آرزو می‌کنم فضاهای دیگری پیش بیاید تا هم این فشار از جشنواره کم شود و هم روند رشد خود را داشته باشد.

سینماروزان/مهدی فلاح: نشرعنوان با انتشار کتاب وبلاگ نویسی تالیف و گردآوری مصطفی محمودی و ندا الماسیان طهرانی فعالیت خود را در بخش نشر کتب دانشگاهی نیز آغاز کرد.

به گزارش سینماروزان کتاب‌ آموزشی دانشگاهی وبلاگ‌نویسی که به صورت مشترک توسط مصطفی محمودی (مدیر فرهنگی و رسانه ای، کارشناس هنری و مدرس دانشگاه) و ندا الماسیان طهرانی (کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی و فریلسنر روابط عمومی و رسانه) به رشته تحریر درآمده است،  را منتشر ساخت.

نویسندگان در توضیح چرایی تالیف کتاب فوق نوشته‌اند: امروزه وبلاگ نویسی و انتشار محتوا در فضای وب با فراگیر شدن عضویت در شبکه‌های اجتماعی و استفاده از نرم‌افزارهای پیام‌رسان با استقبال کمتری مواجه شده و روز به روز از تعداد فعالین این حوزه کاسته می‌شود. البته دلیل اصلی این کار می‌تواند هجوم عامه مردم به سمت استفاده از پیام‌رسان‌ها و عضویت در شبکه‌های اجتماعی باشد. ولی در این میان نبایستی از مزایای وبلاگ نویسی و انتشار محتوا در فضای وب غافل شد. وبلاگها را میتوان بر اساس محتویات و یا نحوه نوشتن آنها تقسیم بندی کرد، ساده ترین نوع وبلاگ همان نوع نوشتاری عادی است. ولی امروزه فتوبلاگ با محتوای تصویری ویدئو بلاگ با محتوای فیلمی  و میکروبلاگ که برای نوشتن پیامهای کوتاه لحظه ای است‌ پا به عرصه فضای مجازی گذاشته اند. کتابی که در دست دارید تلاش دارد شما را با ساده ترین روش های ممکن با این امکانات آشنا کند.

در تالیف این کتاب جدیدترین سر فصل های آموزشی درس وبلاگ نویسی رشته های کاردانی و کارشناسی مد نظر قرار گرفته و از این رو می تواند به عنوان یک منبع آموزشی مناسب و کاربردی برای دانشجویان و سایر علاقه مندان مورد استفاده قرار گیرد.

کتاب وبلاگ نویسی در قطع وزیری و ۱۲۲ صفحه با بهای ۴۵ هزار تومان توسط نشر عنوان به بازار نشر عرضه شده است.

سینماروزان/میلاد جلیل‌زاده: فیلم “روز بلوا” که با حمایت سازمان اوج تولید شده، نومید از اکران به صورت مینی‌سریال وارد شبکه خانگی شده است.

“روز بلوا” هرچند در ایده اصلی، اثری بدیع است ولی در پرداخت داستانی و به خصوص ماجرای ورود به زندگی یک روحانی خطاکار، بیش از حد دچار محافظه‌کاری و دور از زمانه خود است.

بهروز شعیبی کارگردان “روز بلوا” در بخشی از گفتگوی بلند با روزنامه فرهیختگان مخاطب پرسش‌هایی در چرایی این همه احتیاط و محافظه کاری قرار گرفته؟

متن پرسش و پاسخ فرهیختگان با شعیبی را بخوانید:

*به نظر فیلم «روز بلوا» در ورود به مساله خیلی محتاط عمل می‌کند یعنی در نسبت روحانی فیلم با حجم اتفاقات امروز ایران با ملاحظه و به‌نفع حاج‌آقا بدیعی (روحانی قصه) عمل کرده است.

فکر می‌کنید آنقدر فضای سینما آماده است که شما بیشتر درباره روحانیت حرف بزنید؟

*سوال ما دقیقا از ابتدای مصاحبه همین است. چرا فضای سینما هنوز آماده نیست؟

من می‌گویم این فیلم محتاط نیست. فیلمی است که آنالیز می‌کند. فکر می‌کنید محتاط است چون بیننده ما عادت کرده مثل بعضی فیلم‌هایی که در سینما می‌بیند او را دچار احساسات لحظه‌ای کند و از همین خوشش می‌آید. آن فیلم‌ها ممکن است در ژانر کمدی یا اکشن یا… باشند و این کدها در فیلم‌های دیگر نیز وارد شده است. من می‌گویم فیلم دارای یک‌سری التهابات کاذب شده که می‌خواهد مخاطب در همان لحظه بگوید من چه فیلمی دیدم ولی یک سال بعد حاضر نیست دوباره آن فیلم را ببیند. اینها غالب فیلم‌های بفروش ما شده‌اند. فیلم “مصلحت” آقای دارابی را دیده‌اید؟ چرا فیلم “مصلحت” نمایش داده نمی‌شود؟ آن فیلم تقریبا سعی کرده آخوند منفی و مثبت را نشان دهد.

*می‌پذیرید به‌خاطر یک‌سری حساسیت‌ها از گفتن یک‌سری واقعیت‌ها پرهیز می‌کنید؟

خیر. من در “روز بلوا” این کار را نکردم ولی می‌گویم آن گفت‌وگویی که ما در “روز بلوا” درباره آن حرف می‌زنیم، هنوز فضای آن در جامعه ایجاد نشده است.

*ظاهرا شما دارید همه‌چیز فیلم را گردن می‌گیرید.

منظور من این است که فضای گفت‌وگویی که روز بلوا حرفش را می‌زند و می‌گوید باید بین روحانیت و جامعه باشد، هنوز در جامعه ما نیست. فکر نکنید من چیزی نشان دادم که در جامعه وجود دارد ولی در بیان آن احتیاط کردم. من می‌گویم این مکالمه الان هم وجود ندارد.

اخیرا پرونده امثال قاضی‌منصوری هم در رسانه علنی شده است.

بله. درست است. شخصیت‌هایی که لباس روحانیت داشتند و بدون لباس محاکمه شدند یا روحانی بودند و این مسائل را داشتند، در جامعه می‌بینیم ولی حاضر نیستیم فیلم مصلحت را نمایش دهیم. من می‌گویم روز بلوا برای این نمایش داده می‌شود که من بلد هستم درباره هر موضوعی حرف بزنم ولی طوری باشد اگر فردی کم‌سن و سال هم آن را ببیند، آزار نبیند درحالی که موضوع را برای او بازگو کنم.

سینماروزان/مهدی موسوی‌تبار: شاکی قانونی و پیغامی زیاد داریم و یکی از آدرس‌هایی که من در برنامه تاکسی اینترنتی‌ام ستاره‌دار کرده‌ام آدرس دادسرای رسانه است و البته یک بار هم در موضوع شوخی با سردار آزمون جریمه نقدی شدیم!!

عبدالله روا مجری برنامه تلویزیونی ویدیوچک با بیان مطلب فوق به روزنامه فرهیختگان گفت: من رشته دانشگاهی‌ام حقوق بوده است پس خیلی دقت می‌کنم که چیزی نگویم که بار حقوقی داشته باشد. ما کاری نداریم که کسی خوشش بیاید یا نه. ما اگر کاری را درست بدانیم انجام می‌دهیم و کاری را که فکر کنیم اشتباه است، سراغش نمی‌رویم.

این مجری ادامه داد: ما زمانی که مشکل حقوقی پیدا می‌کنیم واحد حقوقی سازمان به درخواست شبکه درکنار ما حاضر می‌شود و به ما کمک می‌کند. در یک سیستم اگر مدیر، افراد و پروژه‌ها را برای خود ببیند رفتار دوستانه‌تری خواهد داشت و این موضوع بر خروجی تاثیر مثبت می‌گذارد.

عبدالله روا درباره حجم آیتم‌های حذفی برنامه‌اش گفت:  دیگر دست‌مان آمده که چه چیزهایی بگوییم که حذف نشود و این طی تجربه به وجود آمده است و آدم متوجه خط‌قرمزها می‌شود اما این موضوع یک آفتی هم دارد و آن این است که آدم ترسوتر از آنکه باید می‌شود، ما سعی کردیم با همکاری و مقداری شجاعت و درک متقابل از قواعد پخش روی لبه تیغ حرکت کنیم و نکته‌ای را بگوییم.

وی ادامه داد: ما حتی با ریاست‌جمهوری هم در دوره‌های مختلف شوخی کرده‌ایم و همین هفته با آقای رئیسی شوخی کردیم که دیگران تعجب می‌کنند ما چطور این کار را انجام می‌دهیم اما می‌دانیم تا کجا باید پیش برویم.

عبدالله روا پیرامون حضور حداقلی در فضای مجازی گفت: من کلا آدم پرجنب وجوشی نیستم و حتی در صفحه مجازی‌ام هم کمتر فعالیت می‌کنم و گهگاه در آن چیزی قرار می‌دهم و به‌طور کلی مسائل زندگی‌ام را دوست ندارم علنی کنم. حالا شاید یک‌سری افراد این موضوع را دوست داشته باشند اما من نه بلدم و نه دوست دارم این اتفاق بیفتد.از دورانی که ماسک می‌زنیم احساس راحتی بیشتری دارم البته به این معنا نیست که توجه افراد را دوست ندارم بلکه نمی‌خواهم حضورم برای دیگران ایجاد مزاحمت کند. به‌طور کلی تربیت خودم هم آرام بوده و فقط در برنامه گاهی شلوغ می‌کنم.

این مجری گفت: تا وقتی مردم به برنامه ویدئوچک علاقه نشان بدهند حال ما هم خوب است و در نتیجه تا توان و امکان باشد ادامه می‌دهیم و موضوع برنامه هم طوری نیست که تمام شود و ما همواره در ورزش با حاشیه روبه‌رو هستیم، خاصه در کشور ما. هدف اصلی‌ام این است که مادرم از من راضی باشد و درکل زندگی آرامی داشته باشم و هر روز احساس کنم روز خوبی را سپری کرده‌ام و شب خوبی دارم و با آرامش سرم را بر بالش بگذارم. خدا همواره چیزهای بزرگ و خوبی را برایم مقدر کرده است و البته بعید هم نمی‌دانم که چالش‌های بزرگی سرراهم باشد ولی به‌عنوان چیزی که دائما بخواهم به آن فکر کنم و زندگی‌ام را مختل کنم به آن نگاه نمی‌کنم. بزرگ اوست که بر خاک همچو سایه ابر چنان رود که دل مور را نیازارد.